il
"È n
;
B
ly ,
ml
’CX'-fy.
•m.
T^i
•ri
f
tîi'
ßO
•22 O R D E D E R k o l e u r e n .
m en , en hoe z e e r v e rfch illen ze virederom
in d eeze Bloemea! M e í w e lk eenen luis-
ter vertoonen z ieh de Ko leuren in andere
Bloemen! H oe net is de O rd e , de Ver-
deeling , de S ch ik k in g , de Verbinding !
W e lk eene heerlykheid ze t bet veiTchil-
lend Groen der Bladeren, volkomen af-
gepast naar de K o leu r van e lk e Bloem?,
d e z e lv e o y ! W ie kan dit alles uitfp re e .
k en! „ L a a t Schilders hier ter fch o o le
g a an : L a a t ons allen hie r ' le e ren ! want
waarom zyn S child ery en h e e r ly k , waarom
die van v a n h u y s u m z o ra e e s te r ly k , dan
alleen om dat hy de natuur en fchik-
king der K o leu ren , even z o als hy z e
in de Schepping v o n d t, naauwkeuriger
dan anderen g e vo lgd heefc. ¡
V . G y hebt my door «alle deeze dingen
n ieuw sg ie r ig g em a a k t , om v e e l van
d e Bloemen te w e e ten ! Ik vooronderilel-
le er u i t , dat er nog v e e l van g e zegd
kan w o r c e n , meer dan ik en anderen
daarin ooit opgemerkt h d )b eö.
A . U w e aanmerking is w e tt ig ! Van
waa re Schoonheden kan toch ve el g e ze g d
w o rd e n , vooral als z y ze e r g ro o t in ge-
tal z y n .
V . Maar mdien de Bloemen z e e r groot
in gecal z y n , g e ly k ik er in uwe W e i-
den en in de W ild e rn is ve elen heb g e z ie n ,
w e lk en
W I L D E b l o e m e n . ■ 23
welken g y hier m is t, waarom z e dan
niet allen byéén g eb ra g t? Wa arom roe lt
men z e daar niet u i t ? W a a rom grosien
er B loemen, daar zeldzaam o f maar w e inige
Menfchen komen? W a arom heeft
men niet a lle die pragtige To on e e len alleen
in on ze Bloemperken?
A . He t is on b e tw is tb a a r , 'd a t er v e e le
fraaie Bloemen in het wilde g ro e ien , waarom
ik ondernoomen h e b , eenen byzonderen
T u in van zodanigen aan te le g g e n : d a n ,
allen daarin o ver te b ren g en , fch yn t niet
te zullen gelukkeo.
V . Waarom n ie t?
A . ’ t V a lt o v ermoeilyk de w ild e B lo e men
( la a t ik z e dus eens noemen) uit
onze Heiden en W e id en in onze Bloem-
hoven o ver te b rengen , om dat men z e
alleen in den Zomer kan kennen, wanneer
de gro o te hette de verplanting moei-
ly k maakt., o f g eheel b e le t, Ook begrypc
g y w e l , dat B loemen, we lken God zo
gefchaapen h e e fc , dat z e alleen in fchraa-
!e gronden willen le e v e n , niet w é l in
onze v e tte Tuiaaard e kunnen tieren. Ik
heb e g te r , g e ly k g y daar kunt z ie n ,
een beg in er mede g em a a k t, om te be-
p ro e v en , hoe ve rre ik het met dit nieuw
we rk za l kunnen brengen. Hie r ftaan reeds
v e r fch e id en ’ fcho one B lo em en , verwonder-
. B 4 •
I ’ ''11 f e i
1H
1 ' mR
is'M
■ ' I .
Iö
,|i' V. '*
h 'f-1
- . U \
I f m