
E L E N C H U S O P E R U M S A N C T I A M B R O S I I
Mediolanenfxs Epifcopi, qua: in hoc tomo continentur , ubi &
tempus quo lìngula quasque fcripta funt, defignatur.
HExaemeron libri fe x , firipti circ. annum 389, pagina 1
De Paradifo libér unus, fcript. circ. an. ¿7J- pag. 145
De Cain £5° Abel libri duo , fcript. circ. an. 377. pag. 183
De Noe Ö* Area liber unus, fcript. circ. an. 379. . pag. 117
De Abraham libri duo , fcript. circ. an. 387. pag. z8i
De Jfaac iß Anima liber unus, fiript. circ. an. 387. pag. 33/
De Bono Mortis liber unus, fcript. circ. an. 387. pag. 389
De Fuga Sacuii liber unus, fcript. circ. an. 387. .pag. 4 1 7
D e Jacob iß Vita beata libri duo, ßript. circ. an. 387. pag. 443
De Jofeph Patriarcha liber unus, fcript. circ. an. 387. pag. 483
De Benedictionibus Patriarcharum liber unus, fiript. an. 387; pag. 513
De Elia (ß Jejunio liber unus, fcript. circ. an. 390. pag. 533
De Nabuthe Jefraelita liberunus, fiript. forte circ. an. 393. pag. 363
D e Tobia liber unus , fcript. circ. an. 377. pag. 591
D e Interpellatione Job i ß David libri quatuor , fiript. forte circ. an. 383.
pag. 623.
eApologia Fropheta Da v id fcript. forte circ. an. 384. pag. 6y$
oApologia altera Fropheta David. pag. 707
Enarrationes in Ffalmos X I1. quorum prior non ultra annum 390. quinqué
fequentes non nißpofl Vili. Idus Sept. anni $9%. fcripta fu n t¡ in Pfalmum
vero 43. anno 397. Quatuor ultima circ. annum 390. pag. 737
Expoßtio in Pfalmum C X V 111. fiript. circ. an. 386.- pag. 971
Expoßtio Evangelii fecundùm Lucam librisX. comprehenfa, fcript. non ante
annum 386. pag. nói
■ I
P R s E F A T I O .
U M nova curanec minimo labore purgatas Ambrofii com-
mentationes exhibemus i nihil necefle nobis.fuerit catholici
leótoris animum , ut ei noitram hanc editionem commende-
mus, aneótaris Auftoris operumve ipíius laudibus pellicere.
Quis enim eorum , qui vei primoribus labris ecclefiafticam
delibaverint hiftoriam , inficiaturus eft omnia in Ambroíio
maxima exftitiífe ac plane íingularia ? Sane quidem iñ con-
reílb eft illius ad epifeopatum yocationem , in epifeopatu
í'ollicitudinem arque conftantiatn, in omni vita intcoritatcm,
humanitärem, religioncm, aliafque virtutes fplendore fuliliTe
non untato; folaque illius magnanimi tate adeo perculfum fuiííe Theodofìum Macmum,
ut eiuperit in h x c verba : Epifcopum 'vidi neminem prater Ambroßum. Quod vero ad
ao¿trinam ejus, illam non modo iknfti Patres, fummi Pontifices, cecumenica Concilia
certatim exquifitis elogiis prxdicarunt, verum edam ipfimet lueretici. Sednec aliud
quidquam magis declarar , quanta do f t rinse ac eloquential vis fuerit in Ambrofio,
quam Auguftinus ab errore ad veram fidem Doftoris noftri opera &: concionibus
revocatus. Hac quippe una victoria Ubi trophamm ac monumentum iere perennius
erexit fimftus h ic Pradiil. Utinam vero ncotericis edam heterodoxis Magni Aumiftini
exemplum imitan Ubeat ! Ill.ud profcfto jure afhrmare poifiimus, de Ch n ili p r ie n d a
in Sacramento, de poteftate atque clavibus Ecclefiae, de necelfitate bonorum operum,
yeneratione reliquiarum, beatorum caditum invocationc, tam difertis verbis locutum
cfle Ambrofium, uxnihil apertius xquo prudentiquele¿toriexpetendumfit. Ceterum
cum inter alia ifti refradtarii codicum editorum depravationem criminentur quam in-
vidioiììiinie, editionem noitram hoc tempore quo Regis pietas omnem fuam audtori-
tatem ad luerericorum converfionem confert, Iperamus non fine fruftu exituram. In
qua exornanda quid à nobis pradlitumfuerit, explicabitur, poitquam nonnulla de ve^
teribus editionibus qua: in variis Europa: locis emiifie funt, praaniferimus.
Nullam porro vid ere nobis contigit andquiorem eà quam Maftellus Venia mona-
chus Auguftinianus Ambrofio Corano ejufdem ordinis Generali dedicavit. In illa
quidem neque lo c i , ncque temporis certam aliquam notam deprehendas : fed inde
forfan conjicere liceat eamdem & in Italia, & ante annum m c d l x x x v vulgata-m
effe ; turn quod forma codicis & cara¿terum cum alia , de qua jam dicemus, piane
convenit, turn quod Coranus die feu Corjolanus memorato anno diem fuum Romse
obiit. Alteradla editio, curante Cribellio preíby te ro, Mediolani anno m c d l x x x x .
piodiit apud magiftrum Leonarduni Pachei : qua: fimulcum fuperiore fervatur apud
R ft* P P* Canónicos regulares fan¿t«e Genovefas Parifienfis. Utraque auteni valde im—
perfefta e f t , ac. paucos admodum traftatus comprehendit.
Poft duos^ annos non mediocrem laudem retulit Johannes Amerbachius, civisBa-
fileenfís, quod conquifitis congregatifque undecumque plurimorum ac piíEcipuorum
Ambrofii operum exemplaribus, eadem opera in tres partes diílributa totidem v o -
luminibus complexus eft. Atque etiam quò editionem fuam utiliorcm cíficeret, re
vit Johannem de Lapide Carthufianum Parifienfem, ut fingulis libris in certum capi-
tum numerum divius, fuum cuique capiti aptaret argumentum : quod 8¿ fadtum eft.
e iij
Hifl.Ul/. 7,