N A T U U R K U N D E.
r .
H Et ryden op ezels was oudstyds het ge-
^woone rytuigj gelyk noglieclcndaags in
ItaUe, doorluditip maanen en vrouwen, aanzicnlyk
door achtbaar gezag , die gebriiiken-
¿e. In de Gewyde Bladereji Abraham Gen.
XXII. 3. Mozes Exod. iV. lo. Niira.
XXII- Twee aniere Propheete», een van
Bethel, de ander uit Juda i. Kon. XIII. 13.
13. /Jchfa^ de docbter van CaIebJoz,.XV. 18.
Recht. I. 14- Ahigail 1. Sam.XXV. xo.'Achitophel
z. Sain. XVII. 13. Mepbihofeth, denecf
des Konings 2. Sam XIX. 26. Der Ifraclidfclie
Rechteren , 30. Zoonen van Jair Recht.
X. 4. Van Abdon 40. Zoonen en 30 Zoonszoonen
Recht. XII. 14. Alwaarom Debora in
haar Lied opzingt Recht. V. 10. Gy die op
li'itte ezelimen rydet, gy die aan het gerichie
zitte. Zoo 00k" de alderheerlykfiie Zaligmaker
Jieeft in zyne aldernederigfce te gelyk
00k grootmachtige intreede op eenen ezel willen
gevoerd worden, op dat vervuld zouden
worden de Voorzeggingenvandcnltcrvenden
Jakob , wel met woorden van eenen twyfelächtigen
Zin Gen. XLIX. it. Hy bint zynen
1 6 3 7
ezel (lan den -ii-yn/fok, en het veulcn zyner eze^
Imne aan den edel/ten "jiynßok: maar nietalder-»
kl-aarlt, dewelke eenen igelyken jood den 00-
gen moeften geopent hebben, en den Mefllas
met de vinger aantooncn. Zach. IX. 9. Vtrhevgt
11 zeer gy dochttrZions, juichtgy dochter
Jei-uzatems : Ziet , iiw Kouivg zal ii körnenrechtveerdig
y ende hyis een Fleilant: arm, en'
de rydcfide op eenen ezel, ende opeeuvenlen, een
jong der ezehnnen. Dit rycuig is zeer gemakkelyk,
de tred der ezels langzaam, en zadit,
te gelyk van eeven gelyke en lange fchreeden
, ZOO dat de zieken van plaats tot plaati
zeer gemakkelyk können vervoert worden. Te
Alcairo willen de vrouwen veel üever op ezels
dan op paarden ryden , volgens Jiet zeggen
van Leo Afrtcanus in het Vlli. ß. Het zellde
van de edelder en mindere kimne
Roomfchen Volks ziilt gy leezen by Löwin
hit Leven van Hehogabalus. KryfoHhomus
, Biffcbop van Konftantinopolen
komt in opfpraak van hovaardy , cm dat hy
knechts heeft die htm dienen , en op eenen ezei
ryd, getuige dezelve in deZ Leerreden.
P R I N T B L A D DCXCI.
Ende des morgeiis 'vroeg als By mderkeerde naa de Stad, hongerde Bern.
Ende ^mde eenen 'V^eboom aan den wegh , ging By naa hem toe, ende njand niet
aan den Kßl'ven dan alleenljkJjladeren • e-nde ^eide tot hem: uit u een wordegeen •vrmht
in der eeamgheit. Ende de vygeboom verdordeterßont. Matth. X X I . veriT; 1 8. j^.
Mark. X L veriT: ii. i j . 14. 10.
Ende des anderen daags als zy uit Bethanien gingen, hongerde hem.
Ende Utende njan "verre eenen 'vygeboom, die Haderen hadde , ging Hy om te zjen,
of hy 00k. ist op den ^elven xpude uindm , ende daar by gekpomen zynde, 'vont
By niet dan bladeren: warit het en was de tyd der 'vygen niet.
Ende ES US antwoordende ^eide tot den ^ehen: Niemant en eete eentge vrncht
meer van » in der eeuwigheit. Ende zyne difctfelen hoorden het.
Ende des morgens vroeg voorby gaande ^gen zy dat de vygeboom verdorret was
'van de mrtel af.
Den EIciland., willende zyn 's Vaders magt -vertoogen-t
Trekt uit ßeth-.inien; hem hongerd, en hy ziet
Van verre een Vygenboom: hy naderd, of hy iet
Kon plukken van zyn' vrucht, door hongerfnood be-woogen:
Maar naauw ¿eJchoiiv>t hy dien, of ziet zyn hoop vei'vloogen^
JVyl hy -ii-el blad'ren had: doch geenzints rype vrucht.
Hy vloekt terßond den Boom, die fluks in d' open lacht
Zyri 'juortel, fiam en blad voelt dorren en verdroogen.
Dit wonder 'jvyß ons aan de Godheid van den Zoon',
En 't fielt ons Zonneklaar den droeven fland ten toon
Van hen, die nimmer voor G O D S fchriklyk oordeel diichten,
En zieh bezoetelen met haaflyke euveldaan;
iVant, draagenze, ah dien Boom, geen dengdehke vruchten;
Zy zullen eindeloos verderf tnede ondergaan.
^
I i i