11 11 f
>, 't
Hn a t u u r k u n d é . Et is geoorlofdtegiiTen, dat Zacliarks
doofen ftom tegelyk is geworden, tiera
toegebonden zynde zoo de gelioor, als de
tong zenuwen , andersfins door een naeuw
verband onderling gepaard, tm äkmwtiled.at
gy myne woordm niet gelooft cn bebt, zegd de
Engel, vs. 20. Deze veridaring is gegrond
op den echten zin van iiet woord het
welk eenen ilommen Ce gelyk en eenen dooven
beteekent by den LXX. en by denEuangeliften.
Een bewys van doofjieid is ook dat
l ö p j
geweeft, dat de vrienden en magen met Zadiarias
met liebben gelprooken, maar 2 emtnkt
hthbm, ho, hy mld, dat hy gmami zoude
worden, vers ii. Welke dingen metovereenkoomen
met eenen ftommenisoorenden. Maar
gelyk als door een wonderwerk die beide Zinnen
zyn pbonden geweell, zoo zyn ook
dezeive, Joannes de zoon gebooren zynde,
door een wonderwerk los geworden. Over
de wyzeJioe, ftaat liet niet vry wysgeerig te
Luk. I i i . vers 7.
Zi'e Matti. III. ven 7.
L u k . III. verll: i i . li,
Z:e Matth. III. vers 16.
L u k . IV. vers i.
Zie Matth. IK vers
L u k . l y . vers p.
Zie Matth. IV. vers j.
L u k . IV. vers ly.
ZU 1. Kon. XV IL verjf: i — &
L u k . IV. verll: 33 -
Zie Mark. I. verjf: 23 — 27.
L u k . IV. verfT: 38. 39.
Z:e Matth. VIII verg: 14. 15.
- - I I
l . i . ! "
P R I N T B L A D DCCXIII.
Enie als hy afliet -vim fpreeken, ^eide hy tot Simon: Steekf af naa.
de werft tmie netten uit om te •amgen.
Ende Simon mtwoördde, ende Kfide tot hem, Meefler iiy hebben dm geheelm meht
Over gearbejt, ende niet gevmgen: doch op uw woort ¿4 het net «ytwerfen.
™de als zy d^t gedaan hidden , beßaten zj eene groote menigte nijfchen , ende
haar net fcheurde.
Ende zy wemkten hare medegenooten, die in 't ander fcMp waren, dat zy haarKlM'
«'n liOmen helfen. Ende zy cjuamen, ende tiulden beide de Jcheefen, zoo dat zy
h " " KOfcien. Luk. V. vers 4 — 7.
Joann.
I
"liiint».!