N A T U U R K U N D E . LÉIF
ninklyke zetel, maar iiet herte de voornaam- dac dit voornaamfte rad van liet lighaamlhel-
^Winkels alwaar de beveelen der ziele ter der bewoogen word oflangzamer, zoo word
uitwerking gebracht worden. In des menfchcn het bloet op eene en dezelve wyze voortgeaemoed
kan nauwelyks eene genegendieit ver- ftuwt gclyk in alle de deelen van liet lighaam*
frekt worden , of aanftonds gaan de geeften zoo ook tot de mont en de tong, en zal zig
njt de harlFenen over naar de achteriieriTenen, de fpraak voegen naar denwenkdergemoedsuit
de aditerherflenen door de zenuwen mot driften,
gelyke dnft naar liet Jierte. Naar mate nu
Matth. XII. vers 40Ì
iVant gelyk Jonai dne dagen ende drie nachten war in den huil^ des walvißhs j
al^oo de Zone des menjchen drie dagen ende àrie nachten we^n in het herté
der aarde.
I. vers \j: Kap. IL vers
P R I N T B L A D DCLXXXL
Ende Hy fprak.tot haar 'vele dingen door geljkeniffen, ^eggende: Ziet^ een ^aeysr
• ging Mt om te ^aeyen.
Ende als hj T^aeyde -viel een deel (si^ets) hy den mg: ende de uogelen J^vaamen:
ende aten dat ^el-ve op.
Ende em ander deel viel op ßeenachtige flaetxen, daar het niet veel aarde hadde,
ende het ging terßont op, om dat het geene diepte van aarde en hadde.
Maar als de Zonne opgegaan was, ^oo is 't verbrant geworden , ende om dat het
geen mrtel en hadde, is 't ver dort.
Ende een ander deel viel in de doornen: en de doornen meffen op , ende verßik^ett
het Zfhe.
Ende een ander deel viel in de goede aarde, ende gaf vracht, het een hondert, het
ander Zfßtg , ende het ander dertig vout. Matth. X I I I . veriT; 5 — 8.
Zie Mark. IV. verjf: 3 — 8.
Luk. V I I I . veriT: 5 — 8.
Éen ^aeyer ging uit om zyn K.aet te ^aeyen , ende als hy x/teyde viel 't een hy den
^eg, enäe ivierd vertreeden, ende de vogelen des hmels aten dat op.
Ende 't ander viel op een fieenrot^e, ende opgewaßen zynde is 't verdorret, om dat
het geen vochtigheit en hadde.
Ende het ander viel in het midden van de doornen , ende de doornen mede opwasfchende
verßikten het z^lve.
Ende het ander viel op de goede aarde, ende opgeivajfen zynde bracht het hondert*
voudige vrucht voort. *
Hier kan en Preäiker tn Landman beiden leeren:
Den Een hoe 't zaat der Leer' gezaaid ivord met verfiand:
Den Anderhoe het zaat met voordeel n-ord op 't Und
Geßort, op dat de vrucht en inkoornft moo¿ vermeéren.
De fchrand're Sc i i e u c h z e r fpreekt met zoo veel pit en geeß
Fan V laaßen, of hy ßeeds een Landman 'was geweeß.
EEn vcrkondiger van GODS Woord ver-1 gendlieit om Huislieden en Tuiniers te onderkrygc
alliier eene zeer gevoegelyke gele-' wyzen zoo wegens den letterlyken , als den
q geeiiei,'.
»-. ••••••
RtiS ii:;'
Bjil
Iii
RI '1Í
lililí' -¡rm-
Ii 1,3»,
'FF^'
'•M
I'ri' !. 1 ' ;>!%>
I Í^L