heid geniet. Het houtgewas voor ons en aan onze linkerhand is
wat lager, zoodat het oog, over een’ digtbegroeiden voorgrond, de
verre bosschen en heiden naar den kant van Maartensdijk en de
Vuursche ziet golven en ter regterzijde, op de heide, de hooge
dennen ziet uitloopen in den rijk bewassen heuvel, waarop het huis
van het landgoed Hi l v e r o o r d is gebouwd. Als een kaap in zee,
het einde van een’ langen rotsmuur, rijst de heuvel uit de vlalcke
heide, die als een groote baai vorint, aan de andere zijden inge-
sloten door den straatweg en de steile wanden der bosschen van
h e t Hoogt van ’t Kr u i s , terwijl tegenover ons de groote,
ledige vlakte zieh tot den horizon uitstrekt.
Straks daalt de weg weer en komen wij weer in het hout van
rijzige dennen en sierlijke berken, die de hooge kanten kroonen.
Daar vinden wij den ingang van H i l v e r o o r d ,— of zooals het
taaije yolksgebruik het goed nog steeds met zijn’ ouden naam
blijft noemen — van den Hoo r n e bo e g of den Hoo rne bok .
Daar tegenover ligt een huisje onder de boomen, aan een uit-
nemend schoone, wilde zijlaan van akkerinaalshout en berken,
met frisch groene graskanten, waarover een doorbrekende zonne-
straal een’ wonderbaren gloed werpt. En hier zien wij ook den
houthakker, dien wij reeds zoo lang, telkens duidelijker, hadden
gehoord en dien wij nog zeer lang in de diepe stilte zullen hooren.
’t Blijft een fraaije weg, steeds tusschen de bosschen, maar
toch vol afwisseling en met kleine bevallige bogten zieh slingerend
tusschen het bruine hakhout, scherp afstekend tegen het döhkere
dennengroen daarboven, en de beuken-plantsoenen der bezitting,
waar de jagtpalen van den heer J. D, Ruys zijn geplant, wier
heerenhuizinge voor eenige jaren is afgebrand, maar die toch
door den macadamweg in de oprijlaan het vöorkomen eener bui-
tenplaats nog niet geheel heeft verloren. Die lange, regte grintweg
regts, met den statigen berk op den hoek, leidt naar LoosdrechU
en nu duurt het niet lang meer, eer wij den tolboom bereiken.
Nu verändert het tooneel. ’t l s uit met de bosschen. Een kale
weg loopt lijnregt door de open vlakte. Wij zien weer weiden en
slooten, de kenmerken van een’ gansch anderen bodem. Voor ons,
maar nog op vrij grooten afstand, steekt de torenspits van Maai-
tensdijk boven de daken en boomgroepen van het dorpje uit en
slechts van verre bespeuren wij het digte houtgewas van Eijckenstein.
Dit laatste gedeelte van den weg, misschien een twintig mi-
nuten lang, zou op een’ heeten zomerdag de wandeling naar
Maartensdijk minder aanbevelenswaardig maken. Heden geeft het
ons geen reden om ons te beklagen, dat wij geen gebruik hebben
gemaakt van den trein, die daar juist komt aansnellen, en aan
het stations-gebouwtje daar ginds een oogenblik stopt. Wij zouden
daardoor tijd hebben gewonnen, maar een’ genotrijken wandel-
togt hadden wij gemist.
De hooge, ouderwetsche herberg de To l a k k e r s ligt op
den hoek van den weg, die links naar den Maartensdijk loopt.
Want het dorp raakt maar met een zijner uiteinden den straatweg
van Hilversum naar Utrecht. Tegenover de herberg, aan de
andere zijde van den straatweg, zien wij een dier kloeke Stichtsche
boerderijen, met schüren, hooibergen en boomgaard, die zulk
een günstige gedachte aangaande de welvaart van den landbouwer
geven. Een weinig verder rijst uit de vlakke, vruchtbare weilan-
deu het uitgestrekte, krachtige plantsoen van het buitengoed
Pe r s i j n , dat sedert jaren der familie V an He n g s t in Utrecht
toebehoort. Voorts is er tot Utrecht toe niet veel meer te zien.
’t Is een aardige type eener deftige, oudvaderlijke dorpsherberg,
waar wij een oogenblik uitrusten. Wel is in het ruime voorhuis,
tevens de gewone gelagkamer, de oude schouw weggebroken, maar
het vertrek met zijn met tegels bekleede wanden heeft toch nog
niet geheel zijn antiek voorkomen verloren. En de deftige opkamer
is wel gemoderniseerd en behängen, maar tusschen de vensters
behield zij toch nog de bekleeding met tegels, waaronder een
tafereel van niet onaanzienlijke grootte, dat wel een gezigt op
Maartensdijk zou lcunnen voorstellen. Ook de gekleurde borden
op planken längs den wand , het solide kabinet, de schrijf bureau,