gronden. Deze worden flink bewerkt, zwaar bemest, —•
schapenmest schijnt zeer voordeelig, — en zijn door hoog-
opgaande, plat-geschoren, levende heggen van Elzenhout
(A in u s ) in regelmatige vakken verdeeld, zoodat de plantsoenen
voldoende worden beschul tegen de schadelijke invloeden van
den wind.
De tahaks-cultuur verloor in Nederland intusschen aan.
beteekenis; van het meest belang is zij nog in Gelderland en
Utrecht. De productie van Noord-Brahant en Limburg is
gering, al bedraagt ze hier per eenheid gronds het meest.
De hollandsche tahak was van oudsher gewild voor de
fabricage van snuif; het grootste deel vindt echter bestemming
als rook-tabak, al komen ook voor het dekken van sigaren
en het pruimen enkele soorten in aanmerking.
Men onderscheidt de hladeren al naar zij van beneden
naar boven van de planten geoogst worden, in za n d -, a a rd en
hestgoed.
Het meerendeel van de in Nederland geteelde tahak wordt
in ongebroeiden staat van de planters opgekocht en door dé
opkoopers voor het verbruik bereid. Een aanzienlijk deel van
het product vindt zijn weg naar het buitenland.
In Europa komen als tahak-produceerende landen voorts
in aanmerking: Duitschland, Hongarije, Turkije, Grieken-
land, Rusland en Frankrijk.
In Noord- en Zuid-Afrika teelt men tabak; het product van
Algerie wordt meerendeels door de fransche régie opgekocht.
In Noord-Amerika produceeren Kentucky, Tenessee, Missouri,
Virginie, Maryland, Pensylvanie, Connecticut, Ohio
en Florida. De drie voorlaatst genoemde Staten leveren de
hekende S e ed lea f, die uit zaden van Cuba-tabak gewonnen
en meest voor sigaren-omblad gebruikt wordt.
In West-Indie hrengen Cuba, St. Domingo en Porto-rico
voortreffelijke tahak voort. De hekende V a r in a komt uit het
gebied der Orinoco in Venezuela en overeenkomst daarmede
hebben de Maracaibo. St. Thomas en Cumana-Canaster.
De Columhia (Nieuw-Grenada) tabak komt onder de namen
van E m h a lem a , C a rm e n , P a lm y r a en Ciro n in den handel
en wordt even als de E sm e ra ld a uit Ecuador en de mexicaansche
tahak, die over Veracruz verzonden wordt^ meerendeels
voor sigaren-fahricage bestemd.
Brazilie levert in de noordelijke streken veel tahak, die
over Bahia uitgevoerd en meestal voor de fabricage van sigaren
gebruikt wordt ; de qualiteit van enkele soorten, van E e lix h. v.,
komt die van Cuba nahij.
Australie heeft met goeden uitslag de tahaks-cultuur ingevoerd.
Azie levert buiten de Levant, voortreffelijke tahak op de
Philippijnen, naar de hoofdplaats dezer m a n illa genoemd,
zooals men ook de tahak van Cuba meestal naar de hoofdplaats
van dit eiland, Havanna noemt.
De spaansche regeering gaf haar tahaks-monopolie achtereenvolgens
op Cuba (begin dezer eeuw) en in Azie (1882) prijs.
Nog wordt de Manilla-tahak meerendeels plaatselijk tot sigaren
verwerkt, maar zelfs in Nederland is zij daarvoor in aanmerking
gekomen en te Eindhoven maakt men manilla-sigaren,
die de strengste vergelijking kunnen doorstaan.
Britsch-Indië, China en Japan produceeren veel tabak, die
voor den wereldhandel echter van minder belang schijnt.
De z. g. B i s p a th , uit eerstgenoemd land, exporteert men zelfs
als ballast en kan dus geen groote waarde hehhen.
Van groote beteekenis is eindelijk de tabaks-prodiictie van
den 0. I. Archipel, waaraan wij meer bizonder onze aandacht
te wijden hehhen. Vóórdat wij tot dit ons eigenlijk onderwerp
■overgaan, mögen hier echter nog enkele algemeene opmerkingen
in herinnering worden gebracht.
Goede tabak moet uit haar aard deugdzaam en geurig zijn ;
kunstmatige verbetering kan haar niet tot aanbeveling strekken.
Zijn hare typische hoedanigheden, waaronder in de eerste
plaats haar geurigheid, zeer stellig vóór alles afhankelijk van
bodem en klimaat, het niterlijk voorkomen, de deugdzaamheid
’ /gi'■
* iRÎ-te
ife-
;