p-alen, is de optische. De suikers hehooren, zooals reeds werd
aangeteekend, tot de lichamen die een z. g. draaiend vermögen
bezitten. Zoo zijn saccharose en dextrose rechts-, vruchtsuiker
of levulose, links-draaiend. Als men de saccharose inverteert,
kan men in den polarisatie-toestel haar geleidelijke omzet
ting volgen.
Aangezien im de afwijking van een gepolariseerde licht-
straal, gaande door een suiker-oplossing, evenredig is aan
het gewicht van de hoeveelheid en de lengte der kolom van de
vloeistof, zoo heeft men aan de polari- of sacchari-meters een
vorm van inrichting weten te geven, die het suikergehalte
direct in procenten, — polarisatie °/q = a — , aanwijst. De
lengte van de kolom suiker-oplossing die de gepolariseerde
lichtstraal doorloopt, is op 20 centimeters bepaald; als ver-
deeling werd een centesimale aangenomen. Het nulpunt over-
eenkomende met zuiver wa te r, is het eindpunt 100 in overeenstemming
gebracht met de afwijking, die door een rechts-
draaiend kwarts-plaatje van 1 millimeter dikte wordt veroorzaakt.
Voor het onderzoek weegt men 16.19 grammen van het monster
af en lost die op in 100 kubiek centimeters water van 15°
Celsius.
Is de suikeroplossing gekleurd, dan klaart men haar vóór
de polarisatie-proef. Sappen en stroopen zullen a ltijd een
ontkleuring eischen. Enkele druppels (vooral niet te veel)
loodazijn kunnen volstaan. Ook kan men met fijn en volkomen
droog beenzwart schudden, dat de zouten en de kleurstoffen
opneemt, maar de suiker intact laat. Past men beide methoden
achtereenvolgens toe, dan kan men op een vrij volkomen ontkleuring
rekenen. Zwak getinte oplossingen worden ook klaar,
indien men ze schudt met aluinaarde-hydraat of met tannine,
Heeft men nu door'polarisatie, de rietsuiker—saccharose —
en längs scheikundigen weg, het water, de anorganische
bestanddeelen en de gluco.se bepaald, dan moet, hij eene met
juistheid volbrachte analyse, het verschil met 100 door andere
organische, niet-suikerstoffen veroorzaakt zijn en kan deformule
ontworpen worden zooals wij die aanwezen. Het gehalte
water en organische niet-suiker oefent op de berekening van
het einddoel geen invloed uit en omtrent de wezenlijke invloeden
van de asch en de glucose, als z. g. stroopvormende
stoffen, op de zuivere afzondering der saccharose, kan men
nog niet met wiskundige zekerheid nitspraak doen.
Bij de toepassing der wet van 1880 is, op advies van
Dr. J. W . G u n n in g , het z.g. „stelsel »an titrage na uit-
wassching” aanbevolen. Door de voorgeschreven voorafgaande
wassching of zuivering der suiker, worden de nadeelig werkende
factoren verwijderd die anders een correctie, bij de
polarisatie, noodig maken. Neemt men nu in aanmerking dat
de bedoelde correctie volstrekt geen wiskundige zekerheid
geeft, dan is het duidelijk dat Gimmngi’s stelsel, op het tegenwoordig
standpunt der wetenschap, alle aanbeveling verdient,
al geeft het ook slechts het theoretisch en niet het praktisch
rendement in een monster suiker aan.
Bij deze korte aanteekeningen moeten wij het laten. Een
handleiding of zelfs een volledige heschrijving was niet ons
doel en behoort ook hier niet tehuis.
De opmerking mögen wij echter niet achterwege laten d a t,
met de toepassing van de suiker-analyse, van de wetenschappelijke
methode alzoo, de oude strijd niet is opgeheven. Sedert
den verkoop op analyse staan kooper en verkooper scherper
tegenover elkaar en de scheikundige, die door beide partijen
als expert gekozen wordt, ondervindt veelal het ongenoegen
van eene harer. De saccharimetrie heeft haar laatste woord
nog niet gesproken en het schijnt wel dat de handel op Java
er nog niet onverdeeld zijn zegel van goedkeuring aan hecht.
Toch zullen kooplieden en producenten zich meer en meer te
verstaan hehhen omtrent het nemen en het verzenden van
monsters en de analytic! zooveel mogelijk dezelfde methode