gewoond, hoorde ik het muzijkkorps op eene hoogte vlak bij
de stad eenige stukken uit de //Norma’’ enz. uitvoeren. Contrasten
als deze, de opera muzijk nit het Westen, in het hart
van het Oosten, zijn in het Turksche gebied aan de orde van
den dag. Het behoort tot de zieh ontwikkelende beschaving
van dat rijk. Maar keer ik het oog naar het dak-plat der
kazerne, en zie ik daar die kleine groepen van 2, 3, 4, 5 en
soms meer Soldaten juist op dit oogenblik den valschen Profeet
hunne avondknielingen offeren, dan treedt mij de nacht van
Turkije’s rampzaligheid met al hare duisternis voor oogen.
Wij bidden en hopen.
Geheei de uwe.
niet gebruiken kan.
m g i l fffi
Wm I
I I
