i: !
530 C O M M E N T A R I I
Sed quid esse causae dicam, our omnes In te rpretes, quos equidem
viderim, itineris raentlonem plane omiseiint? Iii eo tarnen causa
vel onoris Interpretum ve l v ltü scripturae mihi sita esse videbatur.
eiicient — Fran. W ia t. eicieiH. Cotton, eiicientem. Deinde
e x Guelf. Wrat. Vossiano recepi <? ubi vulgabatur
in superiorern partern. Causam mutationis reddam commodiore
loco ad sect. 5.
suiumis quae simt Sulp. Vatic. Fran. Cotton. Guelf. W r a t . ,
suis. Sequens quae omittunt Sulp. Fran. Cotton. Guelf. \Vrat.
ad imum gradiun — Wratisl. unurn.
et spatiosos — Haec omisit Wrat. Deinde inferiorihiis superiores,
postea demittitur Wratisl. dimittatur Sulp. Fran. Guelf.
AVratisl.
ne comprimatur — Sulp. non compr. Deinde non itnpedi-
tiorie W rat.
Ütiam diligenter — Hinc Capitulum V I exorditur Wrat,
Deinceps sordus a secunda inanu Guelf. sordidus Wrat.
non impediatur resonantia — Vatic. Franeck. Guelf. impe-
dianlur. Negationem delevit F^odiana. Causam posuit vir doctus
ad Versionem h an c ; Non solum sententiae nexum cum superiorF
bus , sed etiam locum sect. 7 ita in voce cum o^ensanulla pri-
inani undam interpellaverit — sed omnes sine resonantia per-
veniunt ad imorum et surnmorum aures, suad ere, ut negatio
delcatur. Resonantia scilicet est in hoe posteriore loco vocis
repercussio , qua ab ea vla et linea, qua ferebatur, depulsa dif-
funditur in alias et vicinas partes. Sic infra cap. g. diligentius
est animadverteudum, uti s it electus locus , in quo leniter ap-
plicet se v o x , neque repiilsa resiliens incertas amrihiis referat
s ignificationes— item resonantes (^loci) qui dicuntur dvryy^ovv-
r e s— jJissonantes sant, in quibus v o x prima cum est elata in
altitudinem, offensa siiperioribus solidis corporihus repidsaque,
resiliens in imum, opprimit insequentis vocis elationem. Circum-
A D L I B R I V. C A P U T I I I . 4 “ <5. 531
sonantês autem simt, in quibus circumvagando c o a c ta v o x se
solvens in medio sine extremis casihus sonans ibi exUnguitur
incerta verhorum significatione. Resonantes vero, in quibus,
cum. in solido tactu percussa resüiat, irnagines expnmendo, no-
vissimos casus cluplices fa c iu n t auditu. Cuius totius loei ma-
ximus est usus ad plures hulus capitis dlfficultates explicandas.
Inde enlm apparet Vitnlvium vocabulum resonantia diverso sensu
usurpare, alio locum resonantem dicere. Ouae hoe in capite
resonantia dlcitur, est vocis altum scandentls repulsio et reiectio
in imum; quod esse loei dissonantis proprium alt Vitruv ius c. 8-
Contra consonantes loei vocem ab imls scandentem auxillo
vel naturalium v e l arte appositorum adlutam emittunt in superiores
partes. Horum locorum naturam imitati archltecti veteres
ad imas theatri partes vasa aenea consonantia apposuerunt. His
ita disputatis lectori flet manifesta causa, quae me movit, ut s. 14
lectionem Codicum c superiore parte praeferrem vulgatae in su-
periorem partern. Hoe vero in loco nullam equidem video causam,
quae vulgatam de loco suo ut deiiciamus, nos cogat. Sed
suspicor virum doctum oblitum fuisse ad verbum impediatur re-
petere vocabulum ^ox. Idem accidisse video Perralto et Galiano.
Dlligentia igitur Rod li uti est laudanda, partern enim verl vidit,
ita coniectura plane repuclianda est.
6. '
f^ox autem est — Guelf. Wrat. Voss. V o x autem ut. Sequens
et omittunt Sulp. Vatic. Fran. Guelf. W ra t. De inde et actu
Guelf. Wra t. Cotton. et ncfur Fran. teste Bondam, et actu inde
posüit Friesemann. at actu liber Vossii habere vid e tur , nisi fallit
exemplum Goettlngense. et ictu Sulp. Vosslus ex lectione aeris
et actu efficiebat aëris e tactu probante Bondam p. 67 et compa-
rante 1 c. 1. et 5, 5 ubl tangi similiter est de sonitu. Equidem
ictu probandum c en su i, a quo , minime a tactu pendet sensibi-
litas vocis v e l sonitus. Aeris enim motus v e l lemssimi tangunt
aures nostras, sed sonitu non afficiunt. Copulam et a locundo^.