
 
        
         
		•"  ;  L 
 mm 
 k f - M 
 W l 
 ‘*^5^ 
 Plï’ffeMLh 
 ;  I 
 '208 C  o   M   M   E   N T   A  R   I   I 
 t symmetria  epistyllomm ]  epistyllorum  ratio  sic  est  habenda,  nti  
 si  coliimnae flie r  int  a  mininio  X I I   pedinn  ad  X V  pedes ^  episty-  
 Ui  sit  altitudo  dimidia  crassitudinis  irnae  coliimnae.  Atque  ita  
 plane  posui  verba  \ itruvii  in  bac  uiea  l'.ditione,  seclusis  nenipe  
 verbis  sp uriis,  et  lyporum  fomia  adeo  daiiiiiatis,  ne  niinis  reli-  
 giosi  homines  de  danino  verborum  alicjuo  conqueri  possint.  Ita  
 adiectio  facta  in  stylobatis  comparatur  cum  similr  adiectioiie  facien-  
 da  in  capitulis,  nulla  ratione  habita  ep is ty lio iiim ,  quam  nee  cum  
 verborum  structura  conciliare  ullo  modo  possumus.  Supersrmt  
 verba  quaedam,  quae  difficultatem  interpretandi  habent,  ve lut  
 sed  ad aequalevi  inoduluin  collocatis:  ubi  vocabulum  modii-  
 luni  recte  miratur  Perraltus  non  propria  Vitruvlo  notione  positum,  
 sed  potius  pro  rnodiirn.  Itaque  interpretatur  i lle :  d' iine  manier e  
 égale.-  Atque  ita  infra  Gap.  5  sect.,.14  es t:  cetera  aequali  modo  
 disposita.  Duram  tarnen  esse  dictionem  fa te o r ,  et  fere  est  ut  
 v e re a r ,  ne  Vitruvius  sc ripserit:  et  non  ad  libellam  et  aequalem  
 rnodulum  collocatis,  sed  ut  quae  adiectio  in  stylobatis  j-acta  
 J-jierit,  in  siiperioribus  membris  respondent.  Ita  sed  in  et  rnuta-  
 tu r ,  et  ante  ut  inseritur  sed.  Hoe  facto  verba  collocare  ad  libellam  
 et  ad  aequalem  modulurn  respondebunt  illis ,  quibus  primo  
 loco  usus  esse  repeiitur  V itru v iu s ;  Stylobaien  ita  oportet  ex-  
 aequari:  si  enim  ad  libellam  dirigetur  i.  e.  si  ad  libellam  
 exacquabitur.  Hoe  idem  nunc  dicere  videtur  ad  libellam  et  
 ad  aequalem  modulurn  collocare.  Denique  si  voluinus  iocum  
 ita  pristinae  integritat:  restitutum  comparare  cum  primo  loco,  
 ut  interpretatloni  subsidium  inde  petamus,  superesse  mibi  du-  
 b lta tio e a   vid e tur ,  ut  quaeramus,  num  adiectio  illa ,  quam  fie ii  
 in  capitulis  ve l  membris  superioribus  iubet  V itru v iu s ,  uti  respon-  
 deat  adiectioni  in  stylobatis  factae ,  vere  fuerit  facta  a  Vitiuv io,  
 an  potius  omissa  fu e r it,  velut  ex  formula  loco  primo  subiuircta  
 supplenda.  Quodsi  enim  fuit  adiectio  ipsa  iam  facta  a  Vitiuv io,  
 facilis  est  opera  comparandorum  singulorum  capituli  membroruin;  
 unde  constabit  de  membris  in  stylobatis  adiiciendis.  Sin  minus,  
 opera  oninis  quaerendi  frustra  consumitur,  cum  fonna  a  V itiu v io 
 A D   L I B R I   I I I .   C A P U T   IV.   5- 209 
 libro  tertio  subiuncta  cum  reliquis  omnibus  temporum  inluria  per-  
 ie r it;  et  res  redit  ad  divinationem.  Sed  video  equidem  omnes  
 fere  Interpretes  in  eo  consentire,  ut  putent  Vitruvium  adiectlo-  
 nem  ipsam  non  fe c is se ,  sed  arbitrio  architectorum  ex   formula  a  se  
 edita  definiendam  et  addendam  reliquisse.  Itaque  ad  solam  ver-  
 boruin  in  tribus  locis  de  eadem  re  positorum  interpretationem  
 referre  nos  cogimur,  ut  coniectura  aliqua  assequamur,  quid  V i truvius  
 per  adiectionern  scamillorum  imparium  in  stylobatis  in-  
 telligere  nos  voluerit,  et  quid  in  capitulis  ve l  in  superioribus  membris  
 Isti  adiectioni  respondere  debeat. 
 E x ta t  libellus  Hispani  Ortiz  editus  Romae  i 78i   boe  titu lo :  
 Abaton  reseratum,  sive  genuina  declaratio  locorum  capitis  ulti-  
 mi  libri  tertii  architecturae  M.  Vitru vii  P o llion is ,  nusquam  ad  
 mentern  auctor is fa cta .,  scilicet:  D e   adiectione  ad  stylobatas  
 cum  Podio  seu  ad Podium  ijrsum  per  Scamillos  impares:  P t   item  
 de  secunda  adiectione  in  Ppistyliis  facienda  primae  respon-  
 dente.  Hic  igitur  p.  36  verba  V itruv ii  ex   tertio  loco  posita  supra  
 sed  ad  aequalem  modulurn  collocatis  ita  interpretatur;  id  est  ad  
 aequalitatem  totius  summi  sc ap i;  quod  aliter  evenire  nequit,  quam  
 ea  (cap itu la)  ad  axem  inclinatum  sive  centrum  supernae  faciei  col-  
 locando.  E x   ungue  leonem  agnoscent  rei  arcbitectonicae  periti,  
 et  Vitruvii  callente.s ! 
 Si  comparamus  locum  tertium  cum  p r im o ,  duae  occurmnt  
 quaestiones,  ante  omnia  expedlendae.  Vetat  tertio  loco  V itru vius  
 collocari  capitula  ad  libellam .,  u ti  primo  ad  libellam  dirigi  
 stylobaten  vetaverat.  Quod  si  utroque  loco  dictione  eadem  sensu  
 eodem,  uti  decebat,  utpote  in  rebus  sibi  respondentibus,  usus  
 est  V itru v iu s ,  quaeri  p o te s t,  quomodo  vlr i  d o c ti,  qui  in  primo  
 loco  tantopere  sectantur  proprietatem  verborum  in  dictione  ad  
 libellam  dirigere,  voluerint  capitula  in  scapis  columnarum  collocari  
 non  ad  libellam,  id  est  p lan a ,  et  ut  vu lgo   d ic itur,  ad  lineam  
 horizontalem,  sed  aliquam  in  partem  propendentia  et  nutantia.  
 Quod  est  vitium  in  capitulo  maximum,  nee  ulla  symmetriae  ratione  
 excusandum,  Quare  qui  Baldi  sententiam  sequuntur,  verba  
 Comment. ad  Vitruu.  I .  ^4 
 II:  ■■'Jul 
 lp