fentio; fed ctiam a furore meo proprio quem gemo
hoc eft a furiola concupifcentiamea, a primo Parente
transfufa, per quam, quamdiu (iim in hac miferabili
vita, licet non totaliter exrinétus, tarnen multiplici-
ter turbatus eft oculus. Et meritb 3 quia inveteravi
inter omnes inimicos meos, fcilicet inter omnia vi-
tia mea 6c peccata mea , qua: verè inimici mei Hint,
dum me ab amore divino feparant 6c avertunt. Inex
culpa mea 5 ut mihi dones indebitam gratiani,cui ju-
ftereddere potes debitam pcenam. O igitur me bea-
tumfi te£hi fint peccata mea! Quomodö tedla? Non
ita tanquam in me lint ut vivant, non ita tanquam in me
abfcondita maneant 3 fed ita deleta ut tu Deus ea non .
videas , id eft , non arernaliter punias. T e enim
peccata videre, quid aliud eft quam peccata punire ?
ficut fcriptumeft. Avene faciem mam a peccatis meis.
ter quæ inveteravi, dum perinveteratamconfiietudi-APC. l . 1 1. T u ergo ea peccata non vides3 fed ab eis
“ ~ ' faciem avertis, quæ non animadvertis, id eft, quæ non
punis. T u ea non agnofeis, quibus ignofcis. Tueategis
per gratiam, quæ non imputas ad pcenam. Ideo rectè
fubditur : Beams vir cut non imputavit Dominus pecca-
rnm. Sed cui non imputât ? Certè ei non imputât
, fed ignofeit, qui peccatum flium agnofeit, 6c
agnitum non défendit -, fed confitendo corrigit, nec
meritumftium fibi, fed gratiæ Dei attribuit, de quo
dicitUr : nec eft in Jpirim ejus dolus , fed nec in ore
ejusj quia fe accufat cum fit peccator, 8c corde tenet
quod ore fatetur : dolus enim eft, ft quis peccator juftum
feprædicetj qui verb fe accufat, dolo caret. Taliserat
Publicanus ille humilis qui dicebat : Propitius efto Deus
mihipeccatori. L u c .x viil.13 . undefequitur: Ouo mam
tacui inveteraverunt oßd mea, dum clamarem iota die.
Quoniam tacui quod non erat. tacendum, fcilicet
confeffionem peccatorum. Inveteraverunt offa mea.
id eft defecit interior fortitudo mea , dum clamarem
nem, me eis fiibjedhim effe confenfi. Sed tu Domine
piiflime, poft laborem 8c gemitum, poft imbres creber-
rimos lachrymarum, da mihi confolationis tuas auxi-
lium3 ut dicerc valeam: Difiedite d me omnes qui opera-
mini iniquitatem : quoniam exaudivit Dominus vo~
cem fletus mei. Da mihi optare ab operariis iniqui-
tatis feparari, non folum va loco, fed animo, in quorum
peccavi confortio3 ut fic 8c tua in me correptio 8c
mea in te confblatio innotefcat 3 ut fic fpiritus meus fen-
tiat, quoniam vocem fletus mei exaudifti. Da mihi,
Domine, ut iterum atque iterum exultans dicam:
Exaudivit Dominus deprecationem meam: Dominus ora-
tionem meam fufcepit.- Deprecationem meam pro
peccatis deponendis, 8c orationem meam pro vir-
tutibus adipifcendis. Sed non folum Domine da mihi
exaudiri pro me, non folum pro me 3 fedetiampro
meoruin proximorum falute. N ec folum pro amico-
rum meorum 3 fed etiam pro inimicorum converfio-^
ne-, ut exemplo viri perfedti dicam cum fervo tuo David
: Erubefcant & conturbentur vehementer omnes inimici
mei. Erubefeant, exemplo meo, de aéfcibus
fuis malis , 6c conturbentur terrore judicii ad pceni-
tentiam, non leviter, fed vehementer cum gemitu
forti, ut fic Convertanmr & erubefcant valde velociter',
ne converfio fua 6c erubefcentia pcenitentias {use differa-
turdamnabiliter: quia nifi in prüfend vitaconvertan-
tur 8c erubefeant 3 fedpotius, ut ab iniquis fieri fblet,
poenitentesirrideant, 6c fuis irrifionibus infirmos eru-
befeere faciant, tandem infinali judicio erubefcent 6c
erubefeentes dicent : H i fitnt quos aliquando habuimus
in derifum. Nos infenfati vitam illorum aftimabamus in-
faniam: ecce quomodo computati funt inter Filios De i, &
inter SanSlosfors illorum eft ? Quid nobis profuit fuperbia.
aut quid divitiarum jaflantia contulit nobis ? • Sap. V.
4. f . 8. Tunc ergo convertentur 6c erubefcent 3 fed
erit hrec converfio 6c erubefcentia ad damnabilem contot
a die, dicendo quod non erat dicendum, fcilicet ja-
blantiam meritorum: E contra verb fi clamafl’em peccata
6c tacuiffem mérita, robufta 6c Arma fuiffet vir-
tus mea. Tacui ergo 6c clamavi, tacui peccata,cla-
mavi mérita, tacui unde proficerem , clamavi unde
deficerem. Tacui de peccatis confeflionem, clamavi
de meritis præfümptionem. Sana membra Medico
oftendebam, vulnerata tegebam 3 6c ideo non fui fâ-
natus, fed inveteratus, hoc eft in peccatorum meorum
vetuftate remanfi -, quia per culpæ meæ confefe
fionem, gratiæ tuæ novitatem nonquæfivi. E t ideo:
Quoniam die ac noble gravata eft fitter me manus tua :
converfus fum in arumna mea dum configitur fpina.
O Domine, ô pie Medice , qui etiam percutiendo
fanas -, quia manus tua, id eft vindi&a, afîiduè die
ac noéfce gravata eft fuper me, ad humiliandum me
fuperbum peccata tacentem, mérita jablantem : ideo
tandem converfiis fum in ærumna mea, in miferia mea^
fufionem: quia habere noluerunt poenitentiam faluta-ç hoc eft, convertendo ad meipfiim cognovi me mife-
E t hæc omnia fient valdè velociter 3 quia quan-
do minus de judicio fperaverint 6c dixerint, pax &
ficuritas, tunc repentinus fuperveniet interitus. 1 ThefE v. 3.
M E D I T A T I O D E V O T A
S U P E R
SE CUNDO PSALMO
P O E N I T E N T I A L I ,
Butt quorum. Pf. XXXI.
O m in e Jefii Chrifte, qui culpa offenderis 6c
pcenitentiâ placaris. T u Magifter optime, qui
interius docens illuminator es cordium 3 da mi- D
rum,dum configitur fpina,id eft dum compungitur con-
feientia mea. Sicut enim fpina dorfi hominem fur-
fum erigit: fic ratio velconfcientia, fpiritum priùs ad
terrena curvatum,adfiipernarefiirgentem dirigit.Hac
ergo de culpa fua compunbtus peccator humiliatus
ait : Deliblum meum cognitum tibi feci , injuft
it iam meam non abfeondi. Meritb quidem de-
libhim meum ; quia facienda omifi, 6c injuftitiam
meam , quia non facienda commifi : igitur confitendo
aperui 6c detexij aperui ut operires, detexi ut
tegeres. Unde fequitur : Dixi confttebor adverfum me
injuftitiam meam Domino , & tu remiftfti tmpietatempec-
cati mei. O magna utilitas confeflionis peccati,
maxima quoque benignitas miferentisDei : quia ad folum
confitendi propofitum remittit peccatum: non
enim dixi confiteor j fed dixi, confttebor, ideftpropofiii
confiteri injuftitiam meam adversùm me -, meipfum
6c non alium accufando, 6c ftatim tu , & non alius, rehiintelleflum,
daexcæcatoc o rd im e o £ c te n e b ro fo in -D im p ie ta tem peccati m e y -& bene mei: quia
telleclui meo lumen tuum,quo culpabilem offenfam pie-
ne 6c perfe&c valeam cognofcere. Da mihi culpam
meam offenfamque tuam talitercognofcendodolere,ut
earn digneris mifericorditer ignofcendo delere. Da mihi
ergo, ut de illorum fim numero, de quibus per Prophe-
tam tuum dicitur: Beati quorum remiff afunt iniquitates,
& quorumteüafunt peccata. P fx x x i. 1. Omebeatum!
fi ä te Domine remiflk lint iniquitates mese -, ita ut mihi
dones indulgentiam ex gratia tua,cui debes vindidlam
quod peto, hoc meum eft-, -quia autem äpeccator.
fiirgo, hoc tuum eft. Abfit ergo ä me ut imputem
peccatum meum tibi, 6c dicam : hoc Deus voluit,
hoc fatum, hoc ftéllarum conftellatio mihi fecit. N on
eft hoc confiteri injuftitiam meam adversum mei fed
advcrsüm te , 6c te fummè bonum de malitia accufa-
rc. Dicam ergo potius : Domine, mifèrere mei. fana
animam meam quia peccavi tibi. Pf.XL.f* Etneputetur
remiflionem peccati parvum Dei effe donum 3 fedtanquana
quam magnum devotisprecibusexpofcendum, ftatim eftlætitia, magna exultatio , magna gloria fperantibus
fubjuqgitur : Pro hac orabit ad te omnis fanblus, in inte. Ideo dicitur eis : Latamini in Domino & exultate
tempore opportuno. Omnis enim fanbtus , hoc eft jufti, & gloriamini omnes reiïi corde. Qui funt hi
per peccati remiflionem fànâificatus, pro hac remifl- jufti 6c reéfci corde ? Hi firnt qui non in fe -, fed in Domino
fione orabit ad te 3 quia omnis fanbtus eget auxilio gra- fperant, nec fuæ, fed divinæ voluntati fe conformant,
tiæ 6cgratuitæ remiûionis tuæ. Sed quand© orabit? ficut Chriftus docuit dicens : Non ficut ego voloy fed fi-
in tempore opportuno, hoc eft, in temporevitæmorta- cuttuvis. Matth, xxvi. 39. In capite oftendens quod
lis, in qua eft opportunum tempus remiflîonis3 quia^ futurum effedebebatinmembris. Hi ergo non in fe$
poft earn erit tempus retributionis : vel in tempore op- fed in Domino lætantur, exultant, gloriantur : læ-
portuno , hoc e f t , in tempore gratiæ per Chriftum tantur liquidem, tacita fuavitate gaudentes 3 6c exultant
rcvelatæj de quo ait Apoftolus : Quandovenitplen
tudo temporis , mifit Deus filium fuum fablum fub lege,
ut eos qui fitb lege er ant, redimeret. G al.iv.4 . Sed licet
omnis fànâus in tempore opportune oret: Ferum-
tamen in diluvio aquarum mult arum , ad eum non
approximabunt. Non enim eripit oratio fânbfco-
rum eos qui per obftinatam confiietudinem abfbr-
bentur, in diluvio aquarum mult arum, hoc eft ,inmul-
titudine effluentium carnalium deliciarum ficut volup-
tuofi 3 vel in multiplicitate variarum dodtrinarum, ficut
Philofophi3 vel in varietate diverfbrum errorum,
ficut hæretici3 vel in vanitate frivolai-um fuperftitio-
num, ficut Aftronomi, qui omnia fatali neceflitati,
aut fortunæ ccelefti attribuunt3 vel in numerofitate
ceremonialium obfervantiarum, ficut Judæi, qui an-
tiquis obfervantiis carnaliter intelle&is, fàlutem afcri-
bunt. H i , inquam, omnes qui funt in hujufmodi
profundo diluvio aquarum multarum, ad eum non ap-
proximabunt : quoniam hæ aquæ diverfæ firnt 6c ama-
ræ , 6c à fonte veræ 6c dulcis aquæ, hoc eft à Chri-
fto , qui fons eft puræ veritatis, flint remotæ. Quid
ergo fadlurus fum, Domine, ut effugiam ab hoc tam
periculofo diluvio aquarum multarum 6c approximem
ad te? Ce rtèfcio, tedocente, quodpropè eft Dominus
omnibus invocantibus eum in veritate, Pf. cxlv. 1 8. ideo
invocabo te , non fbliim in voce corporis3 fed in veritate
cordis, hoc eft in vera devotione cordis fe hu-
miliantis, 6c nihil de fe præfûmentis, 6c nil fiiæ potential
fùperbè tribuentis, 6c dicam : Tu es refugium
meum , à tribulatione qua circundedit me. T u folus
6c non alius, es mihi refugium à tribulatione hu-
jus leculi, quæ undique circundedit me. T u ergo,
exultatio mea erue me à circundantibus me. Oftenconcitati
animi gaudio ferventes 3 gloriantur fervore
charitatis, extra fein Deum tranfeuntes. O utinam, Domine
, utinam fic detur mihi, non in me, fed in te læta-
r i, exultare 6c gloriari : ut fic humiliter capiti me con-*
fbrmans, veraciter efficiar membrum Chrifti !
M E D I T A T I O D E V O T A •
S U P E R
T E R T I O P SALMO
P O E N I T E N T I A L T .
Domine ne in furore. Pf. XXXVII.
B
D » O m in e JefuChrifte, cui nunquam fine fpe
veniæ fupplicatur. Cùm pluraduobuspriode
ribus Pfàlmis de timoré poenæ ac dolore culpæ
colloquendo prædiximus, 6c nunc aliqua de fpe veniæ,
tibi fupplicando loqui propofuerim3 femper tarnen ad
priora relabor , 6c poenæ timoré, ac culpæ dolore
perterritus tibi iterum petere impellor : Domine ne irt
furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me. Pfi
xxxvii. 1. Ego liquidem de peccatis pcenitens, peccati
confcius 6c inde graviter affliclus, ego in malis pofitus ,
pejora timens 6c inde lugens, multis modis crucior ;
fedcruciatusgratè ampleâor, tanquam minores meis
dem<a:itis,mecum pie abhim repütans,fi per eos libérer à
poenis æternis. Ideoque fupplex oro, ut tu Domine arguas
mihi viam quâ eripiar à diluvio aquarum multarum
6c corripias me 5 non in furore vel in ira, fed in
pietate 6c mifericordia : ita ut poena mea fit, non ab
ira ad æternam ultionem3 fed à mifericordia, adpiam
6c à periculo circunftantium me malorum. Jam verb,
Domine, qui non deferis fperantes in te , jam quia in corredtionem. Sufficiant tibi, Domine, malaAquæ
te fpero, 6c in hac fpe gaudeo à te confblatus,audio '“‘patior in hac præfenti vita , ne in futura infligas pe-
te dicentem: Intellettum tibi dabo & inftruam te mvta
hac qua gradient : N e aberres ä via D e i , 6c
ne quis noceat tibi, ftrmabo fuper te oculos meos,
ut in via dirigam oculos tuos. Sic ergo, dato mihi in-
telle&u, ipfbque a te inftru&o 6c in te firmato con-
vertam me, humilis ad fuperbos 8c obftinatos, 6c
eruditus ad ftolidos 6c ignaros, 6c dicam: Nolitefieri
ficut equus & mulus , quibus non eft intelleblus. Per
equum fignantur fuperbi ei'edbä cervice Cm peccata
defendentes : per mulum ftolidi, quselibet peccato-
lum onera fine diferetione portantes. Hi ergo fi non
corrigantur, fed velint fieri brutis animalibusfimiles.,
quibus non eft intelleblus: tu Domine , In carrn & fre-
no maxillas eorum conftringe , qui non approximant ad
te. Si enim non corrigantur 6c approxknent ad te
per poenitentiam, dignum eft ut corrigantur 6c <
ftringantur ä te per pcenam. Ideb equus freno
jora : Quoniam fagitta tust infixa funt mihi. • Sagit-
t£e tuas funt vindibl« tuse, feiheet dolores corporis 8c
anima:: quia ficut fagittse intenduntur 6c deinde infi-
guntur 3 ita vindiéta: tu st intenfie fuerunt in Adam propter
inobedientiam, 6c inde nobis infixa: flint, propter
originalem culpam 6c pcenam multiplicem: ipfe enim
hujus totius miferise fuit origo, nos propago. Sed vse
mihi, cui fagittse tuse non ad modicum tempus, nec ad
unicum vulnusinfixas funt 3 fed diu 6c ufquein finem fe-
culimanent, 6c multis modis in corpore 6c anima vul-
nerant: 6c fic in fägittis meis confirmaßi fuper me ma-
num tuam. id eft vindi£him fiaam, quam proh dolor!
eoufqueconfirmaftifuper me, ut poffim dicere:
Non eft fanitas in came mea d facie ira tuaj Porrb
enim mortalecorpus totmiferiisfubditum, quod etiam
cum fänum dicitur, non verè fanum fit3 quod leviter las-
:ringantur tc freno, 6Cj^ditur, 6c ffepius graviter infirmatur. Eft autem hazc
mulus camoarceantur, id eft majori 6c minoritribula- multiplex miferia canais, nec a fade ira tua, ideftabintione,
juxta culpæ exigentiam conftringantur. Si verb
freno non domentur 6c camo, reftatutdurioriflagel-
k) caftigentur. Ideb fequitur : Multa flagella peccator
ris, 8cin præfenti vita, pariterôc futura, fperantem autem
in Domino mifericordia circundabit. N ec im-
meritbin tua mifericordia fperantem, 6c non in fua hu-
mana juftkia cox&Atv&çmeircundabit, id eft circunqua-
quevallabit Dei mifericordia 3 ne aliqua ex parte fibi noceat
diaboli malitia. Magna ergo, Domine, magna
ftantia vindiâæ in Adam inchoatæ originaliter. Quid
plura ? non eft pax ojféus meis, hoc eft in interiori-
bus meis viribus 3 fed eft continua pugna ab infirmitate
6crebdllionecarnis, 6c hoc a faciepeccatorum meorum,
quia hujus miferiæ meæ caufâ, non fblùm eftorigi-
nalis culpa 3 fed fimul caufâ funt, aâualia peccata mea.
Uade merito fequitur : Quoniam iniquitates mea fitper-
greffa fimt caput meum, & ficut onus grave gravata funt fii-
per me. Quia enim iniquitates meæ , caput animas
A 3 meæ,