I N
Veritasrefurreâionis. I. aj8.
Divinafietvirtute. I. 133. A. 134. A.
Quomodô dicantur refurgere in J udicio,
quivivi reperientur. I. 239. Ä.
An reditura fit cujuffibet membri materia
adidemmembrum. I. 241. A.
Duplex refurre<$io. I I I . 1231. 113a.
Revelatio.
Omne revelatum à Deo eft verum. I. az.
B. ■ H R
An nova revelatio Eeclefix fieri poffit aut
fiat. I. S 3 2 .834*
Regulæ ad-dignolcendas veras revelationes
à falfis. I. 39- B*
Deus interdum révélât Ecclefiæ , vel
Doâoribus aliquas veritates, vel expofitiones
Scripturæ , quas non revelavit
prxdecefforibus. I I I . 1 3 3 °* B*
Privât* fufpeâæ. I. 21. A.
Revelationibus privatis credere tenentur ii
quibus fa â x font. I. à a. C. Coeteri
non item. ibid. Nifi his per Scriptu-
râm 8c Miracula detur certitudo. ibid.
Multiplies falfx tempore Gerfonii. 1. 44.
B.
Blafphemiæ aliquando proximum, fperne-
rerevclationem. I I . 323. C.
Revocatio.
Revocatioconditionalexcufat. I I . 13.
Richardus à S. Vittore.
Hujus liber de Contemplatione laudatus.
I. 188. C. _ ; ; I
Citatus ejus liber de Exterminatiohe matt.
8 73* .A - Idem in Apocalypfin. ibid.
B . Ejufdem liber de Contemplatione.
ibid. B .C . ......
~TLccCi]i<t Roman*. ®
Eft Dioecelisquæ peculiariter regittir à Papa.
1 1 , ajdi A. '
Eft caput'cXterarum. ibid. ' ~
De ejus dignitàtë, autoritate, privilegiis,
duodecim conclufiones. II. 938.939.
CurPrimatumobtineat. II. 9Z9-
Difceffio à Romana Ecclefia in Ecclefia
compléta. I I . 310. C . 1 v "t ■
ApudSedemRoraanam raritas peritorum
infacris Litteris-. II. 307. D.
Curia Romana.
GravaminaGurixRomanæ. I I . 907.908.
Curia Romana quoddam Forum publicum.
I I . 184. B.
Ad fimilitudioem Hierarchix Angelic*
ordinanda. I I . 84. A .D .
Hujus depravati mores. I I . 8Sj".
Deejusfimonia. I I . S89. G . 902. C.
Deejusrefornmione. I I . 898.899.912.
XJrbs Romana.
Illius Epifcopüs Pontifex animarum poft
Chriftum. II. 180., B.
Romantii.
Contra Romantios, & præcipuè Roman-
tium de Rofa. I I I . 913- D. 9 l f- A.
931-
Accufatio Romantii de Rofa, 8c generatim
in omnes hujufmodi libros expoftalatio.
I I I . 197. é'/eqq- ufque ad /><*£• 307.
Caufafuperftiriorium. I. 206. A.
Guido di Roy a.
Rebellions autor. I. 934.
Sabbat um.
PRxceptum de fanftificatione Sabbati
morale.- 1. 247. C.
Sanftificatio Sabbati in quo fita. ibid. B.
Sabbatumin Dominicam mutatura. ibid.
' ' Sacerdos.
Utrüm Sacerdotes omnes habeant xqua
lern poteftatem Ecclefiafticam. II. 1018
& ßqq-
Poteft Sacerdosefleh^reticus. I. '688. A
Sacerdotes concubinarii an tolerandi. I ]
i 109. D.
An populus erit in fecuro de audiendo Mif
• fas eorum. 1 rar D.
An lin t exeommunicalji 5t irreguläres
• ibid. '
An poffu rjtSacramentaliter abfolvere. ibid
Miniftri licet maliconfecrant. I. 915*.
Si quis Sacerdos abfolvat quem bona Fide
D E X R E R U
Quid ageret, fi jam mortuusextiterit. ibid.
Proprius Sacerdos qùis. I. 282.
Sacerdos LegisChrifti ignarus. II. 139. C.
Plus inhiant Sacerdotes facultatibus, quàm
v;. Jlucris animarum. ibid.
De Sacerdotum virtutibus 8c dotibus. 1 1.
credens, habere poteftatem illum abfol
' vendi, qiiam tarnen non Habet, debe
-poftmodum- facere confcientiäm illi
. quem abfolvit. IIv 410. A -D . '
913.914. .
Sacerdotes Mofaict.
An quoad temporalia Superiores fuerint
Regibus. I I . 1002.
Sacerdotium.
Ordinaturadfinemvitxæternæ. I. 678.-
Supra Sacerdotium noneft Ordo fuperior.
I. 289. B.
Sacramenta.
De Sacramentis in genere 8c in fpecie. I.
iy6 . & feqq.
Definitio Sacramenti. ibid. C. 257.
. Quibus de caufis inftituta. 257.
In quibus confiftunt. ibid.
In quibus Sacramenta Nov x Legis diflfg-
runt à Sacramentis Veteris Legis, 25*8.
Quxnam iterentur. ibid.
Sacramentorüm numerus. iy 9.
De feptem Sacramentis feorumque admi-
niftratione. I I . , ƒ74. & feqq.
Septem Sacramentorüm inftitutor Chri-
ftus. I. 429. A.
Licèt Deus per fe dimittat peccata, non tarnen
nifi per prxfentiam Sacramento-
rum. I. 241. A.
Die Dominica pofiunt adminiftrari Sacramenta.
I. 248. A.
Abhxreticis 8c fchifmaticis validé pofiunt
adminiftrari. I I . y.
Conferentes Sacramenta intendunt facere
quod Chfiltus St Ecclefia uuïïtüérunt.
ibid. O* 30. D.
In iis adminiftrandis, requiritur intentio.
I I I . 97. D.
Pofiunt ab hxreticis 8c excommunicatis validé
adminiftrari.- ibid.
In dubio fupplendum quod creditur deefîe.
98. A .
De defeâibus in adminiftratione Sacra-
- mentorum. ibid. B.
Puniuntur feveriùs defeâus qui fiunt in adminiftratione
Sacramentorüm. I I I . 69.
D.
Ut feandalum coërceatur feveritate vin-
didlæ. ibid.
Sacrilegium.
De facrilegii peccato. 1 1 1. 917.
Sadducai.
Eorum error de fpiritibus. I. 211. C. Re-
fellitur. ibid.
Salomon.
De errore Idololatriæ.in errore magicarum
artium , utrùm delatus. I.. 2.1 y. D.
216. A.
Autor Canticorum. I I . 370. B.
Adaudiendum CanticaCanticorum nullus
admittebatur minor triginta annis. ibid.
C.
Salus.
Poteft abfque Papa mortali ftare falus. II.
7 3 * D -
Santtt.
Honor Sanâis debit us. I. 431- A.
Sanâorum Reliquiæ honorandæ. ibid.
Legere Sanâorum Vitas multùm confert
ad contemplationem. I I I . y y 2. D . y y 3.
A.
Attribuere Sanâis gloriam 8c honorem ut
Deo, Idololatriacft. I I I . 145*1. D.
At fas eft eis attribuere gloriam 8c honorem
per imitationem 8c reduäionem ad
Deum. 14.5*1.
Worum interceffio. I. 33 a. C.
Preces ad Sanftos quando dirigendx. I.
4 3 7 - D *
Olim non canonizabantur. I I . 714. D.
Oratio ad Sanäos. I I I . 249. A.
Orari poteft aliquis familiariori devotiqne
cognitus. ibid. B.
Aut pro impetranda peculiari gratia; ibid.,
Ad Sanäos etiam non cänonizatos oratio
dirigi poteft. I I I . 249. C.
Supcrftitiones in Sanâorum cultu. II I .
471. D. 472. A.
Vana fuperftitio, quod unus Sanctus plus
habeat virtutis ad curandum unummor-
bum, quàmalium. 472. A.
Dcobfervâtionibus licitîs, illrcitis, 8c mediis
circa cultum Sanâorum. 47a. B. C.
‘ 4 7 3 * A - 4 7 4 - A. B,
M , :
An Indulgentias concédant. I I I . 1510.
B.
An ferventiùs pro iis quos dilexerunt orent.
ibid.
An lætentur de poenis damnatorum. 1510.
An videant Deum corporaliter. 15*11. B.
An cognofcant parentes vel cognatos
damnatos. velfalvatos. III . 15*5*0; C.
A n pofîïnt ire per Coelum 8c perTerram
fine Ixfione. 15-5*1. A.
Sermones in Fefto Sanâorum omnium, de
eorum virtutibus 8c gloria. 11 1. 15-05*.
. &feqq-
Anæquales inlætitia. 1509. A.
An triftentur compatientes malis noftris;'
ibid. B.
An orent pro viatoribus damnandis. ibid.
. C . D.
An vivorumorationes agnofeant. ibid. &
B WÊÊjm
An pofiit unus potiflimum mvocan. 15*1 o.
A. 15*11. D.
An Temper exaudiantur orantes pro nobis.
15-ïo. A.
Abforpti videntur in Deo. I. 148. C.
Communiovoluntatum eorum cumDeo.
. ibid.
Oratio ad omnes Sanâos. I I I . 5*14.
S an ch in terris.
A veritate aliquando deviavere. I. 61. A.
Triplex eorum unio cum Deo. I. 74. D.
Quantô perfeâiores, tantô humiliùs 8c re-
verentiùs in adjutorium Dei refiliunt. I.
142. B.
Poflunt errare. I. 713.1714. 832.833.
Plurium errores. 718. 719.7 2.0.
Sanâorum Scripta.non funt infallibilis au-
toritatis. I. 8. C. ;
Hiftorix Sanâorum nonproponuntur cre-
dendæ ab Ecclefia de neceifitate falutis.
I. 24. B.
Santtitas.
Illius figna quæ. II. 5*94. A .
Santtimonialis.
Admonitio ad Sanâimoniales. I I I . 237.
238.239.240.
Muniaearum. 240.241;
Sapientia.
Sapientia 8c feientia in quo différant. II I .’
5*47. C .D ;
Nullus fapiens nifi bonus. 5*48. A. B.
llliteratï ad fapientiam pervenire poflunt.
ibid. C .D .
Sapientia triplex. IL 338. C .
Sapientiamnon vincitmaütia. I I . lo i . B.
Quævera fapientia. 1 1 1 . 16. B.
A Deo eft. I. 189. D. Et eft cognitio
perguftum D ivin* dulcedinis. I. 310.
A.
Sapientiaundediâa. ibid.
1 Satisfattio.
Quid eft. I. 284. C.
Q u x illius partes, ibid. D.
Qui fatisfacit extra charitatem, tenetur-ne
iterum fatisfacere. I. 285*. A.
Sextuplex orationis fatisfàâorix genus.
I I I . 251. D. 252. A.
Quid fit fatisfaâio. 25*2. B. Quotuplex.
'ibid.
Satisfaâiones plus vel minus, procircum-
ftantiarum divërfitate; 253. B.
Quot 8c qux funt partes fatisfaâionis. I.
274. . . .
Qui confitetur 8c fatisfacit extra charitatem
, tenetur-ne iterum confiteri, 8c ite-
rùmfatisfacere. 1. 2S5*. A.
Illius partes très. I I . 696. B. •
Quomodô 8c per quæ opera fatisfieri pofiit.'
I I I . 104. D.
Poenitentia injunâa non debet rejici. I.
■ 446. A.
Quaiis-8c quanta imponi debeat. I I 1. 1075*.
Non débet injungi poenitentia publica pro
• peccato fccreto. I. 441. A.
Nec quam nequeant, aut nolint fufferre.
ibid.
Poteft injungi folutio pecunix. ibid. Vide
Poenitcntiam.
Satyri.
Satyri funt qui pedes habent caprinos. 1 1.
if*- D- . I ' * • Saut.
Saül à Domino in Regem elfgitur. II. 174.
C.
Regnum
V E R B O R U M e t N O M I N U M .
Regnum Saiilis a Propheta non dependet.
ibid. .
Carolus Savoify.
A1SH0 adverfüs eum in Senatu , ob malè
muldlatos ab ejus domefticis Scholafti-
cos. IV . 5*71.57X.
Scandalum.
Quid8cquibusmodisdaripofiit. I I I . 280.
Scandalumquadruplex. I I . 332. D.
Scandalum multiplex. I I . 347. B.
Tenentur ad illud emendandum quidede-
runt. I I . 6. A.
Scandala multiplicantur. I I . 377. C.
Expuramalitia. I I . \66.. D;
Scandalum perniciofiim. 267. D.
Scandala adverfüs Fidem. I I. 125*. A.
An agens bené fcandalum alteri dare pofiit.
I l f . 82. A.
Ab omni a&u cui non eft quis aftriérus, ob
fcandalumabftinereoportet. ibid. B.
Proveniunt aliquando ex bonis actionibus.
I. 181. C.
Ejus rei exempla. ibid.
Quandocontemni poteft. I. 163. B;
Scandala Pharifxorum contemnenda. I.
171. A.
Non eft deferenda veritas vitx propter
fcandalum. I I . 89. C.
Non minus aliquando occurrendum eft,
dum cernuntur oriri fcandala , quam
dum infurgunt errores contra aliquos
articulos Fidei. II. 308. A.
Ex ignorantia Juris, velfaóti, proveniens
, fcandalum excufat. 11. 265*. B.
Factum Cardinalium fcandalofum. ibid.
Scandalizans fimpHces debet viis omnibus
illud tollere fub poena peccati mortalis.
ibid.
Tenentur Cardinales remediare fchifmati.
I I . 265*. B;
De fcandalo accepto, 8c non dato. I I I .
18 * C.
De fcandalo in Fide ac bonis moribus,
fufpeöi. I I . 325*. D.
Concilium generale , adverfüs fcandala
omnia -efficacifiimum remedium. 11.
z 15. A.
Schifma.
Quid fit, 8c in quo differat ab hxrefi. I.
. J}|-
Quomodó in hxrefim ruat. II. 86. B.
Fraternam charitatem impugnat. II. 3. C .
37. Non Fidefn. I I . 7. B.
In dubio febifmate, utraquepars non eft
extra falutis fpem. 1 1 . 4. D. y. A.
6. C. D.
Pacem lacerat, diflipat. I I . 125*. D.
Schifma infanabilis cancer, ibid. A.
Schifmatis mala deferibuntur. I I . 809.
Remedia contra fchifma. 811.
Ad aliquem convincendum de febifmate
requiritur, ut fit manifeftum. I I . 12.
D.
Schifmatici lacerant corpus Chrifti, quod
eft Ecclefia. I I . 186. D.
Ex quibus natum fchifma. I I . 139. A .
Difponit ad hxrefim. I I . 22. B.
Utrüm in cos qui Papam non agnofeebant
tempore fehifmatis feverè animadver-
tendum, an parcendum eis fit , Diflerta-
tio. I I I . 1476. B .C . 1477.1478.
V ix ad extinguendum fchifma. I. 65*7. dr*
feqq. ufque ad 660.
De diverfis rationibus extinguendi fchis-
matjs. I I . 81. 169.827.828.829.
Via Ceffionis fecundüm fe cpnfiderata,
optima. I. 102. 104. A . II. 9. A.
70. C . 74. B. 1 18. 202. A.
Ut fit utilis, Principes 8c Clerus alterius
obedientix, debent ifti confentire. ibi-
Ad finemUnitatis requiritur. II. 9. C.
Per aftum CefiionisUnio, coeteris ftanti-
bus, poteft haberi. II. 10. B. ©> 169.
Via Compromifli non fufficit. I I . 10.
ViaConventionis. II. 101.
De ratione finiendi fehifmatis in Concilio,
inter tres contendentes de Papatu. II.
, 886. ‘
Adevulfiooem fehifmatis Inftitutio novo-
rumCanonum. II. 69. C.
Exitus ad fchifma terminandum facilis. 1 1 .
78. C.
Adhortatioad Benedidium, deextinguen-
do febifmate. I I . 846.
. . Schifmatici. Rabbi Salomonis, & Rabbi Moyfi. ibid.
Schifmaticis & hxreticis fieri poteft Con- In fui receptione & expofitione refolvitur
feflio in cafu neceffitatis. II. 219. A. finaliter in autoritatem Eeclefix. ibid.
Materia fehifmatis.
Debet primo examina» perSacram Facul-
Materia traâanda eft per vivas voces, r
perfchedulas. ibid. D.
Scientia humana quàm ii I I I . 45*.
Patitur in fuis leâoribus quod errent, 8c
protervèagant. I. 460. A.
Simplicitatem Scriprurx facrx irrident ali-
qui. I. 1/4. D.
Firma Petra, qux fundamentum eft Eccle-
fix. I. 604.605.
Qua ratione omnia Eeclefix membra fun-
dentur fuper Scripturam facram. 1. 607.
Omnia funt contenta, vel formaliter, vel
fententialitcr , in facra Scriptura. I I .
3 3 9 * B*
Quatuor exponendi Scripturam facram
modi. I I . 353. B.
De dignit3te 8c excellentia Scripturæ facrx,
I I . *766. j6 y .
Exhortatioadejusftudium. 768.
An omnes veritates Catholic* in facris Litteris
habeantur. I. 829. 830.831.
Interprætatio Scripturæ pertinec ad D oâo-
res8c Paftores. I I . 443. C.
D e intelligentiaScripturæ. IV . 623. A .
Aflerere a liquid efle verum, quod videtur
contra facram Scripturam, non eft Temper
contra Fidem. I. 694. A .
An non aliunde exponi pofiit quàm à feipfa.’
ibid; B.
Scripturarum expofitiones myfticx. I.
-.108, C.
Fides habet fuos terminos prxdefinitos in
facris Litteris. I. 93. A.
Nulja altior fchala ad cognitionem Dei.;
Scriptura facra artem fubminiftrat diftin-
guendi falfas Prophetias à vëris. I. 5*78.
Senfus Scripturæ facrx non teuendus in
fobs terminis, fed in collatione aliorum
Scripturæ locorum. I. 457. D.
Exponicur, 8c à quibus. 45*8.
Quotuplex feientia. I I . 334. A.
In Chrifto feientia infufa. ibid.
Scientiis prophanis uti poteft Tbeologus,
fedfobriè. I. 105*. B.
Seiend* omnes obfequuntur Theologix,
eiquecederedebenr. I. 99. A.
Duâus eft populus meus in captivitatem
quia non habuerunt feientiam. I. 425*.
A.
Hxc feientia eft cognitio Legis Dei. ibid.
Quid eft donum feientix. I. 311. C*
In quo differt à dono fapientix. ibid.
S. Auguftinus, 8c Magifter Sententiarutii.
Laudatus à Gerfonio. I. 100. C.
Ejus opinio dediftinâione formali rejeâa.
I. 100. D. II. 267. C.
Non errat in fententia circa diftinâionem
perfonarum, fed licentiam ufurpat. I.
Utrùm Pater dici pofiit Princeps Filii. I.
Diffident ab aliis Doâoribus, quorum numerus
Quomodô inveftigandus ejusfenfus. I. 2.
A.
Hujus fenfus litteralis fempei
ibid. Expofitiones patitur in fuis expofitionibus.
Scientia donum.
311, D. 312. D.
Scot us.
102. D.
103. A.
. Scötifia.
longé major. I. i c i . C .
Scriba.
Quid fignificat. 1 1 . 694 D.
Scriptura facra.
" • 45*9.
Juxta quas régulas exponendus. I. 3. A . Ex fenfu litterali Scripturæ fumitur cfficax
Juxta-Ecclefixexplicationem. ibid. argumentum. I I . 343. C.
Indefinita utitur locutione pro univerfaii. Scripturæ facrx contemptus^ caufa confu-
ibid. B. fionis. I I . 61. C.
ExTraditione 8c determinatione Eeclefix Sufficiens eft pro regimine Eeclefix. ibid:
eft figendus. ibid. C.
Licet clarus in neceflariis ad falutem, debuit
perSymbolumexponi. I. 4. A.
Ex Theologorum confenfu certus. ibid. B.
Non item ex definitione ünius Epifcopi,
•aut Papx. ibid.
Sufficit ad quxftiones Fidei definiendas. I.
18. A.
Adhibenda nihilominus indubiis aut
Sandlorum qui mortui funt. ibid.
Regula fufficiens Scinfallibilis pro regimine
Eeclefix. I. 12. D.
Continet omnes veritates Catholicas fecundüm
quemdam modum. I. 13. A .
RegulainfallibilisFidei. I. it . C .D .
Senfui ejus litterali non poteft fubefle fal-
In Scriptura figurx Rhetorices. 1 V. :
216. A.
Simplicitatem Scripturæ facrx irrident ali-
qui. I. 15*4. D.
Qui fruâus ex ejus leâione capi poffint.
ly y , iy6.
Illius contemptus ducit in errorem. I I .
305*. A.
fuir . D._
ritas Periculofum audire vel difeere Scripturam
facram, non habendo proficiendi, ac fe
emendandivoluntatem. I I I . 1067.
Prohibendam cenfet Gerfónius vulgarem
Bibliorum tranfiationem. exceptismo-
ralitatibus 8c biftoriis. I. 105*. D. IV .
623. C.
Sacri Scriptores.
Illorum laus. II. 694. ad 703. C.
Scru puli.
Scrupulusquid fit. I. 173. A.
Levesferupulinegligendi. I I I . 79. C.'
Qui debeat efle affëâus animus erga feru-
pulos de prxteritis , 8c de agendis. I.
Sufficiens cum expofitoribus ad Fidem. I.
21. A.
LexeftDciperrevelationemhabita. I. 22.
B.
Qui pertinaciter alicui inea contento refill
it, hxreticus. ibid.
Ejus fenfum litteralcm falfum dicere,
blafphemum eft. I. 24. C.
Autoritates de ejus veritate infallibili. I.
. 17 . A .
Eft Fidei regula; I. 45*7. B.
AutorScripturx facrx quis? ibid. *
.Dum confideraturin aliqua fui propofitio-
ne, non eft tenenda in fobs terminis illius
propofitionis.' ibid. D.
>7 2 . 1 7 3 *
Scrupuli quomodo ejiciendi. I. 169. B.
Scrupulof* confcientix incommoda. 1 1 1 .
5*85*.
Remedia contra fcrupulos. 5*85*. 586.
Regulx ad tollendos fcrupulos. 5*86.587.
Remedia ad fanandam- fcrupulofam con-
feientiam. I I I . 241.242.243.
Scrupulofitas nimia fignum malum. I I I .
Poteft 8c debet in fuis partibus expofitio-
15*8. C .
nemrecipere. I- 45'8 . A.
Secretum.
In expofitionepartium fuarurn, quasrequi-
rit conditiones. ibid.
In fui primariaexpofitione habuit homines De fecreto ad orandum 8c contempli
eruditosDivina revelatione, 8c infpira- dum. I I I . 5*5*9.5*60.
done Spiritus Sanfiti. ibid. B. ' Securitas.
Nfm ita accipienda eft nude, contemptis
Traditionibus hominum. ibid. C.
Recipit interprxtationem. I. 459. A.
Dum pernovellosljominesinducitur, tan-
quam credenda in fuis nudis terminis,
expoiiitur gravibus periculis 8c fcandalis.
ibid. A.
An prohibeatur fecrétum violari, 8c qua
Lege. I. 432. A.
Magna & unica fecuritaseft, nihil timerc
prxterDeum. I I . 208. C.
Sedes Apofiolica.
Eft Cathedra Petri, fuper quam fundata eft
Ecclefia. I. 703. A.
Ad quam pertinct determinatioFidei, 8c
approbatio veritatis Catholic*, ibid.
T 1 1 2 Ad