Paulus quo fcnfu peccatorum primum fc
dicit. I. 141. A.
Paulus non fuit Papa, nec Epifcopus. II.
ip8: D,
Paulus Eremita. ■
PrimusEremita. I I . 374. D.
Nulla miraculalcgiturpatrafle. II. 712. A.
l'auper es. _
Debent ali de Patrimonio Jefu Chrifti.
II. 174. B.
Julius fimul dives 8c pauper. I I I . 204. D.
2°y.
Laus paupertatis voluntarix,Carmine. I I I .
207. B.
pauperis de Lugdtmo.
Illorum errores. I I . 220. B.
Pauper 1 as Spirit us.
Deea. I. 3 >4 -
Pax.
Quid pax. I. 1 f . B.
Pax, eftordinistranquülitas. II. 273. D.
Bonum pacts.
Pro illius adeptione neque mundanus honor,
neque Hat us, neque utilitas propria,
debent aliquem deterfere. I I , 72.
B.
De pace à Chrifto annunciata. I I I . 1204.
1 20)-. 12 1 1 . D. 1212. A.
Pax per Chriftum hominibus allata. I I I .
9 S Î. B . '
Pax cordis. 976. fa f e<M- *
Pax omnis à Spiritu Sanclo derivatur. II.
42. B.
Pax Regnorum per extirpationem erro-
rum , 8c corre&ionem errantium. II.
209. C.
Pax Chriftiano quantabeatitndo. I. 3 i f .
Pax finispolTti* Ecclefiafticx, & cujuflibet
Legis eft pax falutifera. I I . 69. A .
Nulla Lex paci contraria, quidquam firmi-
tatishabet. ibid. B.
Ut babeaturpax, nulla plané via repudian-
da e ft, quæ poteft abfque peccato, &c.
I I . 72. B.
Pax Ecclefia.
De pace Ecclelîæ gratulatio. IV . 767.'
Pacis elogium. IV . 627. fa feqq.
Male per fchifma, & contentionesquxri-
turpax. II. 47. B.
Bonum pacis quxrere debent filii Ecclefiæ.
ibid. C.
Qualispax adChriftumadorandum. ibid.
Omnia utilitati pacis condonentur. ibid.
D.
Pro bono pacis adipifcendo quomodo labo-
randum. I. 114. A .
Evulfo fchifmate pax plantetur. II. iof.
A.
In quo pofitum eft pacis ftabile fundamen-
tum. II. 141. D.
Quæ neceflària adpacem faciendam. II.
i fJ . B.
Pacis forores quæ. ibid.
Pax non eft ubi habitat mala voluntas, ibid.
Ad habendam pacem in Ecclefia, homines
debent principaliter dirigi per facram
Scripturam. II. 148. D.
Quid retardavit negotium pacis inter Grx-
cos St Latinos; I I . 143. B.
Cafus qui occurrere poflunt pro adeptione
pacis. 117. B.
PaciscubileEcclefia. I I . 104. A.
Pax Ecclefiaftica conjungere debet univer-
fa membra populi Chriftiani. II. 103.
D.
Sine pacis pulchritudine omnia funt defor-
mia. I I . -i,bo. A.
Pax pari pede quæratur. I I . 98. C.
Oportet multa tolerare propter bonum pa-
cis. I I . 46. A.
Pax inter Principes.
Ad pacem inter Principes Chriftianos ad-
hortatio. I I I . i i f f . 1276. 1277. 1278.
1279.1260.
Vias Pacis.
Vias pacis cum omni follicitudinequxrere.
I I . 71. B.
Pax mentis.
E)us laus Carmine. I. 179. B.
Peccatum.
Quid peccatum in genere. I. 318. D. fa
418. D.
Peccati definitiones à Doâoribus. I. 318.
A.
De duabus peccati divifionibus. ibid. 418.
Peccatum ex ignorantia , infirmitate, St
malitia. I. 3f f . A.
Quid eft. I. 318. C.
S. Auguftini fententia, Hugonis ä S. Vidlo-
re. ibid.
De diverfis nominibus peccati, aftualisSc
venialis. I. 416.417.
De etfeiSlibus peccati venialis. 418.
Divifio peccati in genere. 419.420.
De diverfis ipeciebus peccati. 420.421.
Peccatorumdefinitio,divilio, be enumera-
| tio. I I I . 127.126.127.
An contra redlitudinem Divinorum Prx-
ceptorum. I I I . 471. A. B.
Diverfapeccandigenera. I I I . 1216.
Omne debet effe ex confenfu , aut cum
confenlu. II I . 87. C.
Omne peccatum cujufcumque adlus mali
eft, vel efie poteft initium. I. 818.819.
810.
Peccatuminitiaturin cogitatione. I. 321.
D.
Perficitur in confenfu. 322. D.
Qux antecedunt, quxfubfequuntur peccatum.
ibid.
Deus bonum incommutabile. 322. A.
Circumftantix peccati quot ? ibid.
Quomodo fieri debeat peccatorum com-
paratio. I I I . 81. A .
Quantificatio peccatorum unde fumatur.
I I I . 82. A.
Peccatum originale.
Non eft contra Fidem aflercre, non omnes
contraxifleab Adam peccatum originale.
I. 694. A.
De Fide non eft. Mariam efTe conceptam in
peccato originali. ibid. B.
Lapfus humanx naturx per peccatum pri-
mi hominis. I. 428. B. C.
Poll peccatum primi hominis ineft animx
duplex neceffitas. I. 319. D.
Peccatum originale in carne St in anima.
ibid. A.
Culpa feu macula deletur in Baptifmo. ib.
Pcena feu fomes poll Baptifmum remanet.
■ibid. A.
Curatur in Baptifmo culpa , quantum ad
reatum damnations, ibid. B.
Non agnoverunt Philo',ophi I. 190. D.
SiAdamnonpeccaflet, Chriftus nonelTet
incarnatus. I. 190. D.
Saltern ad moriendum. ibid.
Peccatum veniale.
Diftin&io mortalis 8t venialis peccati. I.
fa feqq.
Quid fit peccatum veniale. I. 279. B.
Duplex eft regula humanx voluntatis, ib.
D.
Lex xterna quafi ratio Dei. 360. D.
Unde fumitur ratio peccati mortalis St venialis.
ibid. A .
Duplex inordinatio. ibid.
Unde dicitur peccatum veniale. ibid. Eg
Dillindlio inter peccatum mortale 8c veniale
unde fumitur. ibid. C.
Verbum otiofum an peccatum. 361. A.
Quatuor modis peccatum veniale dicitur
effici mortale, ibid. B.
Ratio,primus adlus moralium. ibid. C.
Quid peccatum omiffionis ? 362. D.
Quotuplex omifiio. ibid.
Cau fa peccati. ibid.
Peccatum initiatur in cogitatione. I. 321.
D.
Unde unum peccatum dicitur gravius al-
tero. 322. B.
De peccati mortalis variis divifionibus.
323. A .B .G .D .
An peccatum veniale pofiit fieri mortale.
324. A .
De minimis peccatis fxpe venitur ad
magna, ibid. B.
Primi motus inter venialia computantur.
ibid. C.
Omne naturafuä mortiferum. I I I . 9. C.
An infinitum. I I I . 12.
Nullum veniale nifi per refpeclum ad mi-
fericordiam. I I I . 10. 13. D.
Quomodo remittatur. 12. C.
Anoiunia xqualia. 10. C.
Confenfus in veniale, an mortale, n . A.
Nullum peccatum veniale, eft adlus mcn-
torius. ibid. B.
Quid veniale? 1. 279. B.
Unde fumitur ratio peccati venialis. 1, 260.
A.
Duplex inordinatio. ibid.
S. Thomas eäde re. ibid.
Unde dicitur peccatum veniale. ibid.
Dillindlio inter peccatum mortale Sc veniale,
unde fumitur. ibidi C.
Verbum otiofum an peccatum. I. 361. A.
Quatuor modis peccatum veniale dicitur
effici mortale, ibid. B,
Utrüm contra PrxceptumDivinum. II I .
76. 77.78.79. 60.61.62. 63.
Exempla peccatorum venialium Legi Di-
vinx adverforum. 76. C. P ? 77. A .
64. B. C.
Peccati venialis 8c mortalis dillindlio. 77.
60. 61.
Quomodo veniale contra vitam gratix. 77.
D.
Adlus peccati venialis non compatitur cum
adlu meritorio. 78. A.
Veniale peccatum uni, quod alteri mortale.
79. D. 60. A.
Confenfus in adlum venialiter malum, eft
tantummodo venialis. I I I . 79. A.
Nullum ell peccatum veniale quod non fieri
pofiit mortale, ibid'. .
Magis cohibitum quam prohibitum. 79. D.
80. A.
Semper tarnen vitandum. ibid.
Quod malumfacit 8c unde venit. I I. 702.
A .
Peccatum veniale dupliciter fumi poteft.
I I . 479. C.D.
Quomodo ämortalibusdifferunt. I I . 489.'
Quid eft peccatum mortale, ibid. D.
Quid veniale. ibid.
Confenfus facit peccatum mortale, ibid. B.
Pecedtum mortale.
Exemplum, declarans quid eft peccatum
mortale, aut veniale. II. got. C .D .
Ejus a vcniali dillindlio, Sceffedlus. I I I .
T7-
Quamdifficulteraflignari pofiit quod peccatum
fit mortale, 8c quod veniale. 79.
D.
Peccatum mortale quid eft. I I . 481. B.
Quid adluale, fecundüm S. Auguftinum.
I. j i o . A.
Non eft fubftantia. ibid. B.
Peccati adlus aliquid eft. ibidi
Peccati habitus quis? ibid.
Peccati reatus nihil eft. ibid.
Peccatum qiiandoque tranfit adlu remanet
reatu. ibid. C.
Quandoque tranfit adlu fimul 8c reatu. ib.
De peccatis in Spiritura Sandlum. 377.
3J’<s- 3 f 7 -
Peccati mortalis effedlus multiplex eft. I.
321. A.
Non corrumpere charitatem, nec impedire
diledlionem Dei fuper omnia, error. I. 77- c.
De peccati mortalis variis divifionibus.
323. A .B .C .D .
An peccatum veniale, pofiit.fieri mortale.'
3 *4 : A.
De minimis peccatis, fxpe venitur ad
magna. 324. B.
Primi motus inter venialia computantur.
ibid. C.
Vitia capiralia quxnam. 323. D.
Septem vitiorum capitalium numerus unde?
324. D.
Quot modis fefe oftendunt feptem vitia ca-
pitalia. 327. A.
Septem ferocibus comparantur. ibid. B.
C.
Unum ex alio nafeitur. 326. D.
Plura ex iis feptem vitiis dicuntur radices
aliorum. ibid. B.
Contemptus Dei caufa omnis peccati. ibid.
Averfio a Creatore in omni peccato eft. ib.
Nullum mortale abfque confenfu libero ra-
tionisvero,velinterpretative. I I I . 78.
D.
Nulla eft adtio venialis, qux mortale peccatum
fieri nonpoflir, 8c nujla mortalis,
qux non mortalis fieri quoque non pof-
fit. 79..A.
In materia morali non 1 eviter afierendum
aliquid efie peccatum mortale. II I .
181. B.
Aliquam adlionem peccatum efie mortale
nontemereafierendum. I I I . 44. D.
Quoad ea daxi non poteft regula generalis
8c infallibilis per humanam fapientiam.
I I . 461. C.
Omnis
Omnis adlus cujus finis intentus eft peccatum
mortale, mortale eft. I I I . 82. A.
Omne peccatum mortale per Prxcepta
prohibitum. I. 274. 277.
Ex quo quxque e feptem peccatis mortali-
bus prohibentur. I. 274. 277. 276.
Peccatum omiffionis fa commiffionis.
Nullacreatura peccatum committit, fine
commifiione aut omiflione libera rei illicit
«. I I I . 18. A.
Quid? I. 362. D.
Duplex omifiio. ibid.
De diverfis nominibus peccati venialis. I.
416.
Pcena Purgatoria. ibid.
S. Thomas de peccatis venialibus. I. 418.
A .D .
Peccati effeSlus.
Quomodo per peccatum natura corrupta.
I I I . 449.470.
Peccatorum excufationes, fa remedia.
Utrüm per ignorantiam quis excufetur a
peccato fequente aliud peccatum. II I . 79’ 9* H v
Remediaadverfus peccatum mortale. II I .
827. fafeqß.
Peccatori cuivis adDeum in mortis articu-
lo recurrenti per Contritionem, fieri poteft
mifericordia. 1. 910.
Peccatorum remiflio quot modis fiat. I.
240. C. Per Sacramenta. ibid.
Omne peccatum crearuram offendit. I.
167. A.
To ti com munitati nocet, ibid.
Peccatum in Spiritum Sanctum.
Quid. I. 1. A.
Ejus fpecies. ibid.
Hujus fpecies, impugnatio veritatis agnitx.
ibid.
Ejus fpecies. 376.
De peccato in Spiritum Sandlum. I. 373.
• & fiM ’
Cur irremiflibile. 377.
An peccans fub fpe panitentiam agendi
in pofterum , peccet in Spiritum Sandlum.
I I I . 1266.
Non ideo fugiendum quia confitendum,
fed quia offenfa Dei. I I I . 179. C.
Peccatorum occqfio.
Qualis. I . 444. C.
Alterius ruinx occafio. I. 446. C.
Occafiones peccatorum. I. 184.
Quando 8c cur celari vel aperiri pofiint.
I I I . 84. A.
Quamodiofumi. I I I . 11 14. 1117. 1116.
Remedia contra peccata. 1 m 6 .1 1 1 7 .
Remedia contra recidivum peccati. I I .
477. 478.479. C.
Peccata fecreta utrum poteftati Ecclefiafti-
c x fubjaceant. I I . 968.982.983.
Peccavit Petrus,humilior 8c cautior effedlus
e ft, non a&ione mali, fed miferatione
Divina. I. 14°* B.
Priüs debet evelli peccatum qiiam virtus
feminari. I. 87. A.
Peccatum hofiia.
Peccatum, fuum efie habet in bono. I. 34.
C.
Non habet ortum nifi l bono. ibid.
Peccatores.
Aliquando tolerandi in Ecclefia. I I I . 7 r .
72.74.
Gulielmus Peraldus.
Summa de Virtutibus & vitiis. Vir fine
gradu , de Conventu Prxdicatorum
Lugdunenfium. I. 17. A.
Laudatur a Gerfonio. ibid.
Judicium deSumma Peraldi, Devirtuti-
bus fa vitiis. I IL 114. A. B.
Peregrinationes.
Religionis ergo Iaudabiles. I. 197. A.
In locis peregrinationum exterisdari pof-
funt Sacramenta. I. 922.'
Perjurium.
Perjurium mulcipliciter dicitur. I. 246. C.
D.
Perjurium gravius peccatum homicidio.
I I . 343, C. Vide Juramentum.
PerfeStio.
Perfcdlio fimpliciter fimplex quid. I. 618.
619.
Qui termini enuntient perfedlionem fimpliciter
firhplicem. 619.
Perfeftio Chriftiani.
Deftatuperfedlionis Chriftianx. I I I .436.
In chafitate iimm efie efientialiter. 43 7.
Tom. I V.
De ftatu perfeöionis Prxlatorum 8c Mona-
chorum. 438.439.
Confiliorum difereta obfervatio ad perfedlionem
tendit. I I I . 440.
Confiftit perfedlio potiflimümin attentio-
ne ad Dei Prxcepta. 449.
Perfecutio.
Triplex perfecutio ; 1. tyrannorum
. 2. hxreticorum , 3. hypocritarum. I.
717. D. 716. A. Triplicem haneper-
fecuejonem fuftinuit Chriftus in corpore
fuo naturali. 716. A . 8c in myftico. ib.
Perfecutio hypocritarum tempore Anti-
chrifti. ibid. C.
Qui pcrfecutbres tempore Antichrifti fu-
turifint, 8cunde. 71 1.72 1 .
Perfecutio propter juftitiam. I. 316. A.
Certandum ufquead mortem proveritate
fundata in juftilia. I. 170. C.
Perfpicuitas.
Quantum necefiaria. I. 104. D.
Pertinacia.
Pertinacia eft, qux facit errantem hxreti-
cum i Sc dividentem feab Ecclefia,fchis-
maticum. I I . 10.. G ’
In quo confiftat. I. 839.
Dennitio pertinacis. ibid.
Quotuplex pertinacia. 841.
Quando quis cenfetur pertinax. 11. 264.
B. 300. C.
Nemo nifi hxreticus. I I . 13. A.
Proteftatio conditionalis pertinaciam ex-
cludit. 11 . 348. C.
Pertinacia:multafigna. ibid. C.D .
Difiidens fententia fine obftinatione. II.
513- A.
Parati obedire veritati fufficicnter agnU%
non funt pertinaccs. II. 4. D.
Quomododignofeaturin hxreticis. I. 33.
G
Pertinacixfignaduodecim. I. 36.37.
Diverfa genera pertinaeix. I. 842.
Quomodo quis de pertinacia pofiit con-
vinci. 841.842.
Adverfus pertinaces per invocationem bra-
chii fccula'is procedendum, quam per
curiofam ratiocinationem. I I , 209. B.
Pertinacia in aliquo particulari crcdendo.
I I . 80. D.A
jfertio pertinax.
Cumappofita afiertione pertinaci non fiat
Fides. I I . 339. C.
Peftis.
Duplex. I I , 246. A . Vide a 246. ad
270. B.
Petrus.
An a Chrifto,Primatum acceperit, 8c qua-
lern. I. 872.877.
Teftimonia facrx Scripturx ad oftenden-
dum Petri Primatum. 873. 874.
Alix rationes 8c autoritates ad id proban-
dum. 874. 877.
An acceperit ü Chrifto Jurifdidlionem cov
adtivam. 877.876.
Hxc quxftio indefinita reltnquitur. 1 .882.
Et tarnen opinativè refolvitur. ibid. B.
An ex ordinatione Dei habueritfuper Apo-
ftolos Principatum. I. 877. 878. 879.
880.881. An ex ordinatione Apofto-
lorum. 880.
Opinio qux ponit Petrum a Chriflo imme-
'diatè recepifie Principatum,eft commu-
nior8cfeeürior. I. 882. A.
Vicarius Chrifti in terris. 11. 826.
Ex inftitutione Chrifti inftitutus Apoftolo-
rum vertex 8c caput. I I. 1121. 1122.
1123.1126.
Quis ordinaverit Petrum. 1126., B.
Sandlus Petrus licet Papa, non folus regebat
totam Ecclefiam. II. 183. A.
Petrus Supremus 8c Princeps ad fchifma inter
Apoftolostollendum. II- 113- A. „
Data fuit Petro plenitude» poteftatis Eccle-
fiafticx a Chrifto, ad xdificationem Ec-
clefix. II. 243, A. Hxcplenitudoeft
in Ecclefia vel Concilio generali, nedum
in f e , fed aliis duobus modis. ibid. B.
Eft in iis ut gerentibus vices ejus. ibid.
Hane poteftatem habet Summus Pontifex
fubjedlivè. ibid.
Petrus erat Summus Pontifex. 1 1 . 304. B.
Confirmatus in Fide 8c gratia poft Pente-
coftem. ibid.
Reddidit fratribus rationem. ibid. C.
In Petro Papalis dignitas initio Ecclefix. 1 1 .
9ij>. B.
Priüs Papa Orbis, quam Epifcopus Ecclel^e
Romanx. II. 929. C.
Principalis inter Apoftolos. I I . 933. A.
Petro peculiaris poteftas aliis non collata
Apoftolis, determinandi Jurifdidlioncm
Ecclefiafticam. II. 918. A. B.
An a Chrifto Epifcopatum Romanum re-
ceperit. ibid. D.
In Petro 8c cceteris Apoftolis fuit xqualis
poteftas Ordinis. I. 668. Non Juris,
didtionis, qux major in Petro, ibid. A.
Petrum Romain venifle, non habetur in
Scriptura, fed in Hiiloriis aütenticis.
ibid. B.
Ibi Epifcopatum tenuit, non autoritate hu-
mana, fed ordinatione Den ibid. C.
Priüs fuit Summus, quam Romanus Pontifex.
I. 668.
Licet habuerit Monarchiam fpiritualeni,
non habuit temporalem. I. 673. 674.
677. 676.
Petro principaliter datus eft Papatus ante
Paflionem. II. 166. C.
Si manfillct in negatione, nec poenituiflet,
non accepifiet Spiritum Sandlum cum /
aliis Apoftolis... ibid. D.
Petrus fi in trina negatione permanfiflet,
nec pee nituilfet, Princeps Apoftolorum,
non extitiffet. II. 181. A.
Petrus miftus eft per alios Apoftolos. ibid.
Paulus eireftitit in faciem. II. 216. A.
Introducebat Petrus rem novam in Ecclefia
Dei. ibid.
De Petro8c Paulo Sermo. I I I . 1404. fa
feqq. Non inquirendum quis amborum
major. 1407. A.
Tetrws dignitatem habuit univerfalisPrxla-
tionis , Paulus generalis Yrccdicationis.
ibid.
Petrus prxeft principatu, Paulus magiftra-
tu totius Ecclefix. ibid. B.
Petri Fides. I I I . 1407.
Fide 8c amore meruit fieri Paftor totius Ecclefix.
1406. A.
Vituperandus non eft ob negationem. ibid.
B .C .D .
Paffuseftferedargui. ibid. D.
Jüfte reprehenfus, 8c cur. 1407. A.’
Petri prxfumptio. I I I . 1169.
Caufx propter quas Deus permifit Chri-
ftum a Petro negari. I I I . 1172. C . mm ■
Hujus error contra veritatem Euangelii. I.
718. A. I I . 79.
Petrus non fuit impeccabilis, I I . 887.
Quomodo Petra Ecclefix. I. 603. 604.
II. 1146.1147-
S. Petrus in quo peccavit. I I . 491. C.
Gladius uterque ad eum pertinet, fed temporalis
exercendus per feculares potefta-
tes. I I I . 11Ö7. C. *
Petri Succejforet.
Inftitutimediate per homines. I I . 238.
Chriftus Principatum , five Officium fe-
cularis Judicii Petro aut alteri Apoftolo
non commifit. II. 179. B.
Philippus Rex.
Egregium ejus diAum 8c fadlum. I. 216.
c .
Pulchrum Philippi Regis refponfum, de
incantationibus. I I I . 1379. G
Philofopbia.
Qualem remunerationenv docet Deus in-
quirentibus Ce, dudlu rationis invenire
non poru/c Philofophia. I. 133. B.
Ad veritates necefiarias 8c falubres evehere
non poteft. ibid.
Ordinem J udiciorum Dei non attingit. ib.
Non debet admittere traditiones fuperfti-
tiofas. I. 213. C.
Quo padto falvatifint aliqui fub fola Lege
naturx. I. 134. C.
Quxftiones Philofophicx cujus generis. I.
612.613.
Non oportet fundamentanimioftiidio ac-
cipere a Philofophis paganis. I. 103.
B.
Phinees.
Phinees non occidit Zambri fine Mandato
Dei. I I . 342. D.
Phrenefts fpiritualis.
Qui ei laborant, fpernunt aliorum confilia,
I. 179. B.
Eos qui fe non fequuntur, culpant. ibid.
Definitum apud fe, retinent. ibid.
Currunt inomneprccipitium. ibid.
S s s Pietas*