3 , . , ■ . . 4
lor advcrstim me injuftitiam meam Domino, Q f tu remiftfti impietatcm peccati met.
Ibid. vfi y. Tertius gradus, eft fpes veniæ ; hanc timor præcedit, qui rursùs in tertio
Pfaimoclamat: Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
Pf. xxxvii. i. Et hünc dolor comitatur. ylÿiiBus fum Q f bumiliatus fum nimis,
rugiebam à gémit» cordis mei. Ibid. vf. 8. Polt hæc verb fequitur Ipes : Quoniam ïn
te Domine /pèravi, tu exaudies me Domine Deus meus. Ibid.vf. 16. Quartus, eil
amor munditiæ ; hanc non hdminis juftitia, fed Dei mifericordia efficit. Ünde
quartus Pfalmus ait, Adi/èrere met Deus, fecundùm magnum mifericordiam tudm.
Pf. L. i. Ac deinde fubdit : sîmplius lava me ab iniquitate mea. Ibid, v f 3. Et
iterum: Cormundum créa in me Deus. lbid.vf.11. Quintus gradus,eft defïderium coe-
leftis Patriæ: pro quo orat quin tus Plàlmus. Domine exaudi orationem meam. Pffci. 1.
Præcedit autem contemptus præfentis vitæ : Quia defecerunt, inquit, ficut fumus
diesmei. Ibid, v f 4. Et iterum : Dies met Jîcut umbra dedinarverunt, Q f ego jïcut
foenum arui. Ibid.vf. 12. Et hune comitatur confideratio æternitatis divinæ. 'Tu
autem Domine in oetertfûm permanes ,&c. Ibid, v f 13. Et rursùs: T u autem idem
ip/e es, Quantifiai non deficient. Ibid.vf 28. Et ex his confequitur defiderium ha-
bitationis fùpérnæ, de qua concludendo ait : Filiiftrvoriim tuorum êdbitabunt,
v ÇTJemeneorum in fècuhm dirigetnr. Ibid, v f LSextus gradus,eftdiffidéntia vir-
tutis propriæ : Et hanc juvat confidentia divinæ mifericordiæ, proquafextusPial-
mus fufpirat dicens : De profundis clamavi ad te Domine,, &c. Pfcxxix. 1. Et
merito ; quia ad coeleftem Patriam pervenire propria virtute diffido : nam f i iniquu
tâtes obfervaveris Domine, Domine quis fuftinebit ? Ibid.viy. Sed de eopiofitate
tuæ mifericordiæ confîdo : Quia apud Dominum mifericordia, Q f cdpiofa apud
eum redemptio. Septimus gradus, eit exultatio fpiritualis lætitiæ ; hanc aflîdua oratio
efficit; ideo feptimus Pfalmus incipit: Domine exaudi orationem meam : ami-
bus percipe objècrationem meam. PfcxL ii. Per hanc, ex divinorum operum conlî-
deratione, homo in Dei contemplationem afeendit. Meditatus fum, inquit, in
omnibus operibus tuis, Qfinfaclismanuumtuarummeditabar. v f y. Unde tandem
exultando concludit : Spiritus tms bonus deducet me in terram reBam. v f 10.
Nos ergo fi in hanc terram coeleftis Jerufalem deduci cupimus , his feptem
Poenitentiæ gradibus afeendere , & in his Plàlmis aflîdua devotione medita-
ri debemus , exemplo beatiffîmi Auguilini, de quo legitur : quod ultima
qua defunâus eft infirmitate , hujufmodi Pfalmos de Poenitentia, quos fi-
bi jufTerat feribi , jacens in lefto contra parietem pofitus intuebatur, & lege-
b a t, & ubertim ac jugiter flebat. Ideo ex hujus Sandi Dodoris aliorum-
que fententiis, fuper Pfalmis Poenitentialibus quafdam orationes feu meditationes
devotas componere dignum duxi ; quibus ad poenitentiam provocari, & per pce-
nitentiam in Dei contemplationem humanus animus valeat promoveri. Illud tarnen
in Exordio præmittendum eft, quod licet feptem affedus, quos feptem gradibus
fcalæ Poenitentiæ appropriamus, didis feptem Pfalmis, aptè decenterque (ut
oftenfum eft) conveniant: tarnen (ficut dicit Hugo in Libello de Oratione) feien-
dum eft, hanc proprietatem in omnibus Pfalmis non elfe, ut per totam feriem unus
Ü) i affedus attendatur ; fed fæpe ex alio aftedu tranfitur in alium , ficut ex affedu
timoris in affedum amoris, vel in fpei affedum, vel confolationis, fecundùm quod
mens orantis diverfis modis affici folet. Hoc autem qualiter per fingulos Pfalmos
cognofcatur, licet non fit hujus operis explanare ; tamen quantùm ad propofitum
pertinet, fatis ex fequentibus apparebit.
M ET
MEDITATIO DEVOTA
S U P E R
P R IM O P S AL M O
P O E N I T E N T I A L I .
1Domine ne in furore. Pf. VIO
m in e Jefu Clirifte, future Judex fum. Quare hoc ? Quia non fads perfeâè animant
feculi,qui bonos in coelefteRegnum meamconvertoadte* fed nec hoc polfum, nifitufup-
tuumj malos verb in ignem æter- pleas imperfedum meum. Ideo : Convert ere Domine
num es mifliirus. Dum ego reus 8c & eripe animant meant , hoc eft , fac me ad te perfecte
indignus peccator horrorem futuriA converti. Durum ciiim 8c laboriolum eft mihi ad fere-
judicii tui confidero, timens ac tre- nitatem 8c tranquillitatem divinæ lucis,à terrenarum cu-
mens ad te clamare compellor 8c di- piditatum caligine retorqueri. Eripe ergo animant
ceré • Domine né in furore tuo arguas me, nétpté in ira meam, peccatis fcilicet ligatam 8c in fua contferfione
tua corripias me. Pf.vi. I. Sed væ mihi ! quomodo hoftibus multis impeditam, tanquam inhærentem per-
immenfam clementiam tuam ad furorem , quomodo plexitatibus hujus feculi 8c fpinas quafdam dilaceian-
infinitam mifericordiam tuam ad iram provocai'e me- tium defideriorum in ipfa converfione patientem. Ab
nri ! Merui itaque 8c hoc fponte confiteor j alioquin hisquoquemaliseripiens, falvum me fac propter miferi-
coadtus fatebor. Scio tamen Domine , te docente: cordiam tuam, non propter juftitiam meam, quia
Ouia m femper idem es,Pf. ci. 18. ideö tu in varios af- peccatis 8c demeritis meis jufta debetur damnatio -, fed
fedus non mutabilis es. De te quoque feriptum eft : propter mifericordiam tuam, per quam converfis ad te pia
Tu autem Domine virtutum Pf. lviii. 6. cum tranquilli- promittitur falvatio, te dicente : Convernmim adme, er
täte judicas. Furis ergo femper tranquillus, irafeeris fern- ego reven ar ad vos. Zacha .1.3. T u ergo qui avei fus ci as,
per placatus. Non eft furor tuus,non eft ira tua in te 8c in B 8c quern mihi aver fum mea fecerat averfio, converter e ad
tuo affedui fed extra te eft 8c in effeftu tuo. Furor me, qui ad te converfusfum : etfi parum converfus,
tuus poena eft Inferni j ira tua Purgatorii poena. In fac me converti perfediiis, 8c lie : Converter eDomine
Inferno quafi furendo arguisj in Purgatorio quafiira- àvindi&atua, &enpeanimammeam, non folumpræ-
feendo corripis. In illo per juftitiam arguis infolubi- fènti malitia 3 fed falvum me fac etiam afuturæ mortis
liter} in ifto per mifericordiam corripis falubriter, 8c miferia: Quoniam non eÜ in morte epuimentor fit tui: in
tamen ab utroque opto eripi , ab utroqué defide- Inferno autem quis conf tebitur tibi. O piifîime Domine !
to 8c peto liberari dicens : Domine ne in furore non immerito hic feftino mihi peccata dimitti, quo-
tuo arguas me, Scc. Sed quó paóto, qua fronte, qua mam poft mortem vel in Inferno non erit memoria tui
h c c præfumo audacia ? Non utique de mea ju- aut confeffio peccati, quæ fcilicet utilis fit ad vernam}
ftitia} fed de tra mifericordia. Ideo , Miferere mei quia nunc eft tempus converfionis, fed cum hæc vita
Domine. Q u a re ? Quoniam infrmus fum. Non tranfierit, tempus ent retributioms. U t ergo ab ilia
meæ virtutis firmitatem } fed meæ vanitatis aile- æterna morte, ut ab ilia infernidamnationepei poeni-
s o infirmitatem. Ego infirmus} tu Medicus. Ergo, tentiam liberer : Laboravi in gemim meo, lavabo per
fana me Domine. Hic adhibe quæ tu vis . medica-r / « ^ noües leüummeum, lacloryntusmeisftratummeum
menta : hic u re, hic feca, tu tantum à furore.tuo 8c rigabo. O felix David qui has poenitentiæ ærumnas
ira hoc eft à futuræ vitæ poena me libera. Nec à te, per tot nodes utiliter fuftinuit ! Væ mihi mifcio, qui
ô pie Medice! fruftrapeto ut fanes me, quoniam con- has üna vix horafuftincre valeo aüt non volo, 8c fi quan-
turbatafunt omnia off a mea. Ofîà loquor non cor- doqu evellemihiadjacet, quia tamen imperfecte volo,
poris,fed animæ. Offa animæ meæ, vires:funt animæ perficerenoninvenio. Rom. vu. i8 .T u ergo Domine da
meæ} quia ficut in offibus corporis, fie in viribus animæ mihi veile, da mihi perfeere, da mihi laborare non lo-
confiftit fortitude. Vires animæ meæ memoria, t e liïm ïhgemitu cordis-, fed lavare letlum meum lachrymu
telligentia 8c voluntas, in quibus dumfànæfiant, San- corporis, nec lavarefolum exterius feufiiperficie-tenus}
dæ Trinitatis vera imago eft 8c fimilitudo. Sedheume ! fed etiam rigari intrinfecus, ut fletus meusnonfolum
quoniam per peccatum infirmæ fadæ funt, ideo contur- ad exteriora corporis, fed ufque ad cordis intima perve-
batæ, hoceft, inti-afe 8c contra feinvicemcontui'batæ niatibiquepermaneat, •'>' N et folum Domine peto Lava-
funt. Et ideo anima mea turbata eft valdè. Quia ri aut lachrjmis rigari lettum y d ftratum meum corpo-
ergo non modicum , fed valdè conturbata eft anima rale, fed etiam fpirituâle , fcilicet inteiioris confcien-
mea, quia valdè infi rmata eft omnis foititudo fua j dum „ tiæ} 8choc per fingulas noties, id eft per fjngula pec-
tibi morbum meum detego, dum Medico ægritudinis^cata ex ea^orientia. ^Oriuntur qnippe mihialtematim
magnitudinem oftendo,. oro ut fanes : fed tu Domine
ufque quo} ufquequb Domine fànitatem differs ? Non
eft dilatio ifta crudelitas tua} fed ideo differs, u t, . dum
diii ludaripermittis cum vitiis , ex hoc perfuadeas animæ
meæ in quæ mala fe præçipitavit, 8c ut indecau-
tior fit. Nam ex difficultate 8c dilatione fanatbnis, ft t
diligentior cuftodia receptæ fanitatis. V el ideo mihi
perfedam differs curationem , quia imperfedam tibi
offero oratione^m. Nam liic nondum tam perfedè oro
utaudirimerear, adhuc te loquentc dicam: Ecce ad-
.„es acnoctes. IN octes patior, cum carne îcrvio _
peccati. Dies-fentio, cum mente fervio Legi Deiw
O. utinam fugatis nodibus peccatorum 8c abjedis tene-
bris vitiorum, oriantur mihi 8c illucefcant clarius dies
virtutum 8c luniina gratiarum ! Sed heu me mi-
ferum ! Quia, turbàtus eft à furore oculus meus. Heu
lieu 8c iterum heu, quia oculus mentis meæ vix poteft
âdorttimdiei, 8c fpiritualis luminis confurgere, 8c hoc
quia tur.batus eft à furore. N ec folùm à furore tuo di-
yino , tarn futuro quern timeo, quàm præfènti quern
Tomi IK Pars I. ' ^ ^ B " »