in tabernaculis peccatorum manens, cum perverfis per-
vcrfus efficiar } nam , Tota die exprobabant mihi ini-
mici mei : perverfi enim qui funt inimici m e i, &
ideo inimici, quia perverfi, continue exprobabant
mihi, fàmæ meæ detrahendo , & Imdabant me,
non corde, fed ore mihi publicè adulando, adver-
sum me jurabant, false ôtproditoriècpnfpirando. Sed
quare hoc? Quia cinerem tanquam panem manduca-
bam , & poculum meum cum fletu mifcebam. Per cinerem
& fletum defignatur flatus poenitentium quos perverfi
fæpe irrident, cum eos ante laudarent, dumcum
eis feculo fruerentur 8c perverse viverent. Cinerem au-
tem tanquam panem manducare , nil aliud eft, quam
peccatorum reliquias poenitendo confumere : potum
vero cum fletu mifcere, eft temporalem jocunditatem
cum lachrymis fpiritualis præfentiæ jüngere. Vel potus
ifte intelligi poteft defiderium coeleftis Patriæ, qui
fletu mifcetur, ’dum pcenitens pro illius dilatione non
fine lachrymarum efFufione triftatur. Sed unde mihi
eft fletus ifte ? Certè : A facie ira indignationis tua :
id eft, ab inftantia vindi&æ tuæ in Adam inchoa-
tæj cum qua non ego félus, fed omnes qui natu-
ramtrahimus de propagine iniquitatis 8c de mafia pec-
cati nati fiimus : propter quod dicit nos Apoftolus natura
filios life. Ephef n. 3. Ex hujus ergo iræ indigna*
tione procedit quod, élevonsallififti me. T u qui me al-
tius elevafti, creando ad imaginem tuam, in quo me
omnia animalia fiiperare fecifti,tu me graviùs allififti,
permittendo cadereingravem aëfcualis peccati culpam,
quæ me trahit ad graviffimam æterni ignis mifèriam,
quam folus homo 8c nullum aliud animal timet } quia
ipfè folus fiiper omnia elevatus animalia, beatæ vitæ æ-
ternæque gloriæ particeps eft. Heu mihi, Domine,
quod allififti me, quia, Dies mei ficut umbra declinave-
rmt, & ego ficut foemrn arui. Heu mihi, quia
dies vitæ meæ ficut umbra obfcuri 8c vani, quafi inutiles
tranfeunt, ôc declinando deficiunt. Et merito,
quia à te vero die declinavi, fimiles mihi faéti fùnt déclinantes
dies mei. Et ego fient foenum 'ami, fterilita-
te culpæ, propter defe&um roris gratiæ. Sed quia
ego allifus cecidi, jam de te confifùs, per te cupio fuble-
vari. JamteiTenus ego 8c temporalis, ac temporaliter
declinando pertranfiens ad te confùgio, qui æternus es
ac immutabilis , 8c immutabiliterdurando permanes.
Quia ergo , Tu autem Domine in aternum permanes 5
ideo tu æternus, me temporalem 8c velut umbra trans-
euntem, ad tuam ætetnitatem elevando fàlves 8c libérés,
& memortale tuum in generatione & generationem fi
Quia memoria tua , quâ noftri manor es in mifèri-
cordiatua, eft omni tempore permanfiira, necunquam
deficiet illapromiffio tua, cumiratusfuerismifericordia
recordaberis. Habac.m. 2. E t ideo : Tu exurgens mi-
fireberis S ion. Sion enim fpeculatio interpretatur, per
quam militans Ecclefia vel fidelis anima intelligitur,quæ
nunc Deum per fpeculum & inænigmatefpecularini-
titur. Ad hanc ergo te quærentem 8c ad te confùrge-
re cupientem, tu exurgis * 8c quafi ei dementer occur-
rens, mifereberis ejus, te fibi mifericordem, adjuto-
rem 8c fùblevatorem exhibens. Mifereberis, inquam,
quia tempus miferendi ejus , quia venit tempus. De quo
dicit Apoftolus : Cum venit plenkudo temporis.
Gai. iv. 4. Ecce nunc tempus acceptabile ecce nunc dies
falutis. 2 Cor. vi. 2. E t verè mifereberis Sion. Quo-
niam placuerunt firvis tuis lapides ejus. Lapides Sion
funt fideles militantis Ecclefiæ firmi 8c ftabiles m,
Chriftiana Fide , 8c nihilominùs Spe fblidi 8c per-
fiftentes in Charitate. Hi nimirum placuerunt fer-
vis tuis, hoG eft Sanôtis Ecclefiæ Triumphantis, qui
tibi in tua civitate coeleftis Jerufalem cum fumma li-
bertate fèrviunt} quia ilia quæ fùrfùm eft Jerufalem
Mata" noftra, hoc eft Triumphans Ecclefia Mater
Militantis Ecclefiæ, Apoftolo tefte, omnino libera efi,
Gai.iv. 26. quia ibi Deo fèrvire, regnare eft. Hier-
go fan&i tibi in Regno tuo fervientes , ôc ideö liberi
tecum régnantes , terra ejus miferebuntur. Et
merito miferebuntur terræ Sion, id eft, terrenæmi-
feriæ Militantis Ecclefiæ ; nec folùm ei mifericordes
erunt, fed etiam ut tu miferearis orabunt. Cur ita ?
Quia eandem miferiam aliquando paffi 8c experti fùnt.
Sed quid inde fequitur. Et timebunt gentes, quæ prit: s
timere nefeierunt, nomen tuurn Domine, &■ omnes
Reges terra gloriam tuam. Quia videbunt majoran
eflè gloriæ tuæ , quàm fuperbiæ fùæ potentiam , 8c
A hoc ideo : quia adificavit Dominus Sion , id eft,
Ecclefiam fuam ædificando magnificavit. Etipfàquæ
priùs coram Regibus & gèntibus vifà fuit in contume-
lia , videbitur in gloria fua : id eft , quæ priùs ab
eis fùperbis contumeliosè perfequebatur, ' pofteà ab hu-
milibus his gloriose honorabitur. H æ c , quæ olim fu-
tura eflè prædixerat Propheta, quotidie Ecclefia im-
plerividet. Sed quare hæc omnia ? Quia, Refpexit
in Orationem humilium, fcilicet Chrifti fidelium,
qui in ejus Fide humiliter orabant ut hæc fùæ Ecclefiæ
féliciter evenirent. Et ideo, non fprevitprecem
eorum, quia non fingülariter pro fe orabunt1} fed
generaliter pro fàlute omnium fidelium, quæ utique eft
Oratio perfeétorum. Quia vero non decetuttottan-
taque bénéficia à Deo Ecclefiæ collata , ab hömine
quafi ingrato fileantur -, ideo, Scribantùr hac in generatione
altera, ut Scripturæ commëndata firmi-
1 ter teneantur , non folùm in antiqua Lege Mofàï-
ca, fed in generatione altera, fcilicet növageheratio-
ne Chriftiana, & populus qui creabitur , id eft Chri-
ftianus populus quafi nova generatione in Chrifto re-
generatus, laudabit Dominum. E t merito lauda-
bit. Quiaprojpexit de excelfi fantto fuo, Dominus de coe-
lo in terram a/pexit. Sed ad quid de excelfö fàtl-
dto coelo profpexit ôc in ima terræ afpexit ? Cer-
te. Ut audiret gemitus compeditorum, höc eft, Ut au-
diret 8c exaudiret gemitus humilium 8c poenitentium,
timoré Deùdc difeiplina, quafi quibufdam compedibus
ligatorum , de quibus Sapiens dicit : Audi fili mi,
& ne abjicias confilium meum , & injice pedem tuum in
compedes ejus, & erunt tibi compedes ejus iriprotèBionem
fortitudinis. Eccli. VI. 2 f . 30. E t , ut fil-véret, ànobis
8c vinculis peccatorum , filios interemptorum , fcilicet
fideles Chriftianos, fpirituales filios Apoftolorum
8c Martyrum, crudeli interemptione à gèntibus 8c R egibus
mortificatorum} ut his vinculis fblutis, fidelium
Ecclefia dicere poffit : Dirupifii vincula mea tibifacri-
ficabo hofliam laudis. P f cxv. 17. Ad hoc ergo de
- coelo profpexit 8c in terram afpexit, ut humilium Chri-
ftianorum gemitus audiret 8c vincula fblveret. Sed
ad quid ? Ut annuncient in Sion , hoc eft, in E c clefia
militante , nomen Domini, ÔC Fidem Chrifti
a quo nominantur Chriftiani, & laudem ejus in Jerufalem,
id eft laudando 8c glorificando opera ejus quæ
fùnt in coelefti Jerufalem, fcilicet Ecclefia Triumphan-
te , de qua dicitur ; Gloriofa diEla funt de te Civitas DeL
P f lxxxvI. 3. Ôc hæc ita annuncient, ut annuncian-
do proficiant. In quo ? In conveniendo populos in u-
num & reges ut fèrviatit Domino. Hoc eft ut populos
diverfarum gentium, ôc Reges difperforum populo-
rum convenire faciat in unitatemFidei Chrifti Ôc mo-
rum fidelium} non ut fèrviant mundo, Carni vel diabolo
, fèd ut fèrviant Domino Deo fùo, de quo dicitur :
Dominum Deum tuum adorabis & Ulf f i li firvieSi
Matth, iv. 10. Sed quid fequitur ? Refpondit ei in vid
j virtutis fua. Quis eft qui refpondit e i , qùis hic re-
"Tpondendo loquitur Domino^? In fuperioribus ver-
bis exprimitur, cui congrttât refponfio. Supra enim
commemorantur compediti ôc interempti Reges 8c po-
puli Sion Jerufalem. Quod autem fingülariter dicitur,
refpondit e i , non ad eos videtur poflè referai qui plu-
raliter nominantur. Sed feiendum eft quod hic refpondit
unitas pro pluribus,idefttota Ecclefia quæ in Chrifto
una eft, pro cun£tis fidelibus. Ipfà quæ unum eft
corpus, pro omnibus membris ejus refpondit Domino.
Refpon-
2 1
Refpondit, inquam, gratias ei agendo, quod earn profpi-
cere, earn audire, earn a vinculis folvere, earn adfui
laudem nominis excitare, earn denique ex variis populis
ad unius Dei fei-vitutem congregare dignatus eft. Refpondit
tabilem, varietatem, vanamque vanitatehi confidero,
nimirum ad te venire 8c tecum habitare defidero, nec
a defiderio meofraudari, aut fpe mea fruftrari, aut
habitatione tua privari triftis diffido. Quare ? Quia
ergo ei, non voce, fed corde} non lingua fed
fetus, audio quod fequitur: Filii fervorumtuorumhabi-
vita} non in via infirmitatis fiias, fed virtutis fua:, fcilicet
tabunt. Jam mihi enim feta confidentia oritur, quia
in Fidei firmitate, qua: Fidesvia eft Patriam,8c
filii fervorum, id eft, fan£torum tuorum tecumhabita-
Ui eft l virtus V1UU» hujus UUjUd vise V qua;J in . Patria (Ui in non u u u lim manebit,u cu iL , fed
unm bunt,, l fcilicet u u i u boni LfUill Chriftiani, UdHe JqUuUo1r uUImI1 nnUuminCerlOo eeifllCe
ejus obfeuritatem evacuabit claritasgloriæ. Refpon--^ pio , qui filii fanófcorum funt non per camalemprodit
a*go Ecclefia Domino. Et quid dixit ? Paucita-
tern , inquit , dierum meorum nuncia mihi, Ref-
pondendo ergo orat, quafi dicat : O Deus meus, nuncia
mihi paucitatem 8c brevitatem dierum meorum ,
hoc eft, quia dixifti quod Ecclefia manebit, 8c tu cum
ea eris ufque ad confummationemfeculi: facmecog-
nofeere 8c diligenter attendere , quam breve 8c exi-
guum eft hoc tempus durationis meæ in comparatio-
ne æternitatis tuæ. Oro ergo , ut adveniat Regnum
tuum, cupio hujus feculi finem , ut cito veniam ad
Regni tui beatitudinem. Defidero dierum meorum
brevitatem, ut cito tranfeam ad dierum tuorum æter-
nitatem. E t ideo. Ne revôces me in dimidio dierum
meorum. Hoc e f t , ne finas me revocari à defiderio
æternorum, ut hæream curæ temporalium in dimidio
dierum meorum, fcilicet dierum præfentium, qui
medii fùnt præteritorum 8c futurorum, qui omnes funt
pagationem, fed per fpiritualem participationem, ficut
è contra mali, filii funt fpirituum malignorum,
ficut feriptum eft: Tos expatre diabolo eflis, Joan.vm.
44. non pa- generationem-j fed per imitationem: vel
filii funt opera bona, fine quibus nullus habitabit in
gloria. Qui ergo ibi vult habitare , non fit ä bonis o-
peribus fterilis, fed prasmittat foetus bonorum operum
quos fequatur, ut intret in terram viventium. Sicut
Jofeph anteceffit Pattern fuum Jacob in AEgyptuitt, di-
cens ei 8c fratribus fiiis: Ego praveni parare vobis efcas ,
Gcn.XLv. f . ita praxedant filii tui, id eft opera tua,
tibi parare, efcam refeétionis aeterna;. QualeS filios
pr^miferis tales fequeris, 8c fimenaorum, fcilicet bo-
norum Chriftianorum vclmeritoriorum operum, de
quibus fcribiturPf. exxv. <f.Qm feminant in lachrymis,
fcilicet hie in via , cum exultatione metent in ccelefii pa*
Hoc inquam fernen, de quo ffuétus glorias medimidii
8c imperfe&i, nifi addantur æterni. E t merito ß titu r, in feculum dirigetur, hoc eft , in coelum
peto non revocari ad terrena, qui tendo ad aeterna,
quae ideo funt avidius appetenda} quia, in generatione
& generationem Anni tui, fine fine 8c principio
duraturi: ergo non funt Anni tui ficut dies mei, quia
Anni tui aeterni, 8c dies mei exigui; Anni tui non tran-
feunt ficut dies m e i, fed femper manent} quia funt
aeternitas'tua, qua; nihil aliud eft quam fubftantia tua,
nihil habens mutabile, nil preteritum, nil futurum.
E t quia aeternitate praecedis omnia quae fecifti, ideo fequitur
: Initio tu Domine terram fundafli, initio
fcilicet temporis, tu qui es fine tempore, fine initio,
fine fine immutabiliter manens in aeternitate, & opera
manuum tuarum funt coeli. Nec tamen falfum eft
quod alibi dicitur: Pf.xxxii. 6. Verbo Domini cpelifir-
mati funt. Nam quod verbo fads, hoc etiam manu, id
eft, virtutetua operaris : non eft enim Deusdeftin-
öu s corporeis membris, , verbum autem Dei ma-
nus ejus. Ipjiperibunt, tu autem permanes. T u e-
nim femper ftabilis dans cun&a moveri immutabili- £
ter, permanent, id eft, in tua jeternitate perfeveran-
ter manes. Sed ipfi cceli qui in tempore verbo tuo
firmati funt, non ficut tu firmi erunt} fed jubente
verbo tuo peribunt. Unde Petrus ait 2 Petr. in. 7.
Terra autem & cceli qui nunc funt eodem verbo repofiti,
funt igni refirvandi. De coelis ergo terra; proximis,
fcilicet de regionibus aëris, conftat quod quantum ad
eorum qualitatem peribunt} fed de fuperioribus coelis
ccelorum non eft certum: fi tamen manferint, non
in fe, fed in Deo manebunt: quiafblo D e iverbópe-
rire poflunt, & omnes , fcilicet tam cceli quam cetera;
res mutabiles etiam Angeli, ficut veflimentum ve-
terafient, hoc e f t , quantum in fe eft nifi eos
fervares verbo tuo , ficut veftis qua; vetuftate con*
fumitur deficerent. Unde fequitur : Et ficut operto-
rium mutabis eos & mutabuntnr. Cados qui corpo-
ralia 8c cunóta mutabilia operiunt verbo tuo moves,
8c ficut eos mutas localiter, itafoloverbi tui arbitrio.
direóhim ôc ereéhim , in æternum ib i , tanquam in
horreofervabitur. Da ergo mihi, Domine, da, 8c
fac me ita hóe femen bene operando fèminare, ut inde
fruëhim gloriæ poffim moriendo fùcipere. Da 8c
fàc hoe femen ita in me per te fru&ificare, 8c ad te
dirigere, ut in tua æternitate fine fine habitando valeam
permanere.
M E D I T A T I O D E V O T A
S U P E R
S E X T O P S A L M O
P O E N I T E N T I A L I .
De profundis clamavi, Pf. CXXIX*
O MI n E Jefu Chrifte, fons 8c origó totius Dj pietatis J8c gratiæW, dum ego ficut cervus ad fontes aquarum ad te venire defidero , tanto
imperfeftum meum amplius recognofcens, de me mea-
que propria virtute diffido. Ideo per auxilium mife-
ricordiie tua; refugium miferi« me^ quxrens, ad te
clamando filgio dicens: De profundis clamavi ad te Domine.
P f cxxix. 1. Non folum de exterioribus labiis o-
ris, fed de profundis 8c intimis cordis lachrymis clamavi
ad te. Quid clamavi ? Domine exaudi vocem me am.
Deinde aliis verbis idem repeto. Fiant aures. id
eft , auditus dementia; tua intendentes in vocem de-
precationis mea. N ec fruftra, fiepe 8citerum atquei-
terum variis verbis eandem orationis devotionem ex-
plico } quia ad exprimendum mentis mea; affedum
non fuffidt organum mea: vocis, nec defiderium corfivolueris,
totaliter mutabuntur 8cin nih ilumred igen-dis fatis poteft depromerelingua carnis. N ec imme-
“ ‘ rito ad te clamabo de profundis cordis 8c vocis , qui
me eflefentio non in uno folùm profundo, fed in plu-
ribus profundis flu&ibus, tam interioris quanj exte-
riorismiferiæ,quamdiu fùm in via hujus miferabilis vitæ.
Nam qui fie de profundis clamat, de profundis
fùrgit, nec ipfe clamor eum diu in profundis eflè finit}
quia vox hujus clamoris omne profundum pénétrât,
8c ad Dei aures ufque pervenit. E contra vero
quidam valdè in profundo malorum flint, qui nec ad
B 2 té
Tu autem idem ipfe es. T u qui dixifti : Ego fur
qui fum , idem ipfè es , ôc licet omnia fint ex te 8c
p e r te , 8 cin te} non tamen funt quod ipfè es, qui es
mutans, non mutatus} fiiciens, non fà&us} movens,
fèd immutabiliter manens, & , ideo, Anni tui non deficient
, in generationem 8c generationem erunt 8c in-
definenter manebunt : quia» Anni tui ætemitas tua
funt. Dumergo, Domine, tuam immutabilitatem,
dum tuam æternitatem 8c creaturarum omnium mu-
Tomi IT. Pars I.