Ad eamperrinet autoritate fuprema, qua
funt Fidci judicialiter definire. I. 710.
B. ,
Non débet impedire proceflus fa&os à Facilitate
vel Epifcopo > line caufa notabili >
nccappellation!, nififactainformatione
deferre. 1. 71 1. B.
Non poteft vacare per renuntiationem
conditionatam. IL ii>. D.
Seduâio.
Sinit Deus homines feduci, vel ob prxce-
dentium immanitatem criminum» vel
ob modicam F idem. I. 213.324.
Senfu alitas.
Quid eft fenfualitas. I. 364. A.
Quomodo diftert à vi concupifcibili &
irafcibili., ibid.
Vis fenfibilis motiva moyens corporaliter
quomodo dividitur. ibid. B.
An primi motus fenfualitatis in noftra po-
teftate. I. 368.
Dealiquibus potentiis animæ rationalis. I.
3ô4" . . .
Vis motiva anima?'rationalis quomodo dividitur.
ibid. D.
S en fus.
Quàmdifficile fit fenfum difcernercà coa-
fenfu. I. 42. C. ,
Senfus Scriptoris benignè exponendus. I.
69. A.
Secundum ejusintentionem. I. 70. D.'
Benignè interprætandus. I. do. B.
Si modo fieri poflit abfque Fidci, 8c fimpli -
ciam periculo. ibid.
Non enim Autorisintentioaliunde, quàm
ex ejusdi&isfumi poteft. ibid. D.
Accufatiofenfuum. IV . 833.83+.
Carmen de purificàtibne fenfuuro. I I I ,
42S. B. C,
Decaftigandisfenfibus. I I I . 1094.
Senfus feu Mens.
Senfus Scriptoris benignè interpretandus.
I. do. B.
S i modo fieri poflit abfque Fidei 8c fi mpli-
cium-periculo. ibid.
Non tarnen Autoris intentio aliunde,quàm
ex ejus di&is fumi poteft. ibid. D.
Sentiment a.
Sentimenta pcrceptibilia 8c a&ualia, non
femper jungunturcum juftitia. I. 474.
Sententia quid eft. I I . 398. A.
An différât àconfilio. ibid.
Liber Sententiarum unde di&us. ibid. B.
Convenitcumjudicio. ibid. C.
Quotuplex Sententia. 399. A.
Quid Sententia à Jure,quid ab hominelata.
400. A.
Omnis Sententia, tam à Jure , quàm ab
homine lata, derivatur à Sententia primi
JudicisDei. I I . 402. A.
Omnis Sententia , tam à Jure, quàm ab
homine lata, continetur fub duplici differentia.
ibid. B.
Dici hæc poteft judiciaîis. ibid. B. C.
Judicialishumana dici poteftEcclefiaftica,
vel Civilis, ibid. C.
Ecclefiaftica fundatur in verboChrifti. ib,
Expücatur per bac Sententia definitiva, 8c
unico Sententia: definitive verbo tot
malisoccurri poteft. II. 347. D.
Senvuforas.
Libri magici inilifpania. I. 202. .
: Servi tus.
Servitutes licit*. II I . 91. D.
Sibylla.
Quot fuerint Sibylla. I. 578. C.
Anldololatræ. ibid.
DeSibyllarum vaticiniis. I. 7 13-.
Miracula ab iispatrata. ibid.
Sibyllis credendum non fuit. I. 13 . D.
Sigifmondus Imperator.
Utrùmlmperioidoneus. II. 868.
Prote&or Ecclefia fideliflimus. I I . 274.
Confradiûionis 8c ruinæ figna. I I . 310.
B .C .D . Vide tot. à 3 10. ad 3 1 3.
Defignisbonis 8cmalis. I I I . i f j .& f e -
quentibus.
Simon Magus.
In quopeccaverit, petens fibi dari Spiritum
San&um. I. 774.777. 776.
Stmonia.
Ejus definitio. I. 723-. D. 726.
Quibus rationibus oftendatur illicita. 717.
7 2 8.
Sexto Præcepto prohibita. I. 437. B.
Duplex genus fimoniæ. I. 772.
In quibus fita. 1. 728.
An Papa pofiit earn committere. ibid.
Simoniaci cur dicantur hæretici. I. 732.
D.
SiraoniaPapæ. II. 174. A.
Pecuniam dare ad Ordinationem, aliaque
munia Ecclefiaftica,illicitum. I. 938.
Hujus definitio» fpecies, 8c a&us. I I I . 89.
A . B.
Peftiferæfimoniæ labes. I I . 238. D.
In Ordinum collatione. I I . 107. C.
In quo fimoniaca labes. I I . 645*. A.
Papa poteft committere fimoniam. 646.
C.
Simoniaca peftis per Concilium reprobata.
648. D.
Simoniaca labes an fit hærefis. 649. C.
An fimoniaca labes in Papa conferente Beneficium,
tollat neceffariô jus ad Beneficium.
67 o. D.
Omnis fimoniacus ipfo Jure cxcommuni-
catuseft. ibid. A .
Reformatio contra fimoniam 8c fimonia-
cos. 671. C .D . ad 673. B.
Quid reddit hominem fimoniacum coram
Deo. 67 I. D.
Quando quis in Eccléfiaftico Foro cenfen-
dus fimoniacus. ibid.
Simoniaci quando hæretici cenfendi funt.
6*3. B;
Procurantes Ecclefias, 8c Beneficia', juxta
tenorem Conftitutionum Curix Roma-
næ, fimoniam committunt. I I . 193.
B. Mortaliter peccant, ibid. Renun-
tiare tenentur iis Bcneficiis. ibid, Vide à
193. B. ad 194. B. Super hujulmodi
Papa non poteft difpenfare. ibid. B.
Qui ferviens Deo in regimine publico, in-
tendens ex confequenti fuftentationem
v itx , non eft fimoniacus. I. 162. D.
Simoniæ labem non incurrunt recitantes
Horas Canonicas ad percipietidas diftri-
butionesquotidianas. 163. D.
Dum Vicarius defervit uni Curæ, fufcipieits
inde ftipendium , non eft fimoniacus.
ibid.
Oratio faâa pro pecunia, tanquam principal!
fine, fimoniaca eft. I I I . 1778. B.
Quàmtimenda. I I . 910. C.
Ut nihil detur pro Ordinatione 8c Pallie.
ibid.
Ampliatæ fimoniæ per Jus Canonicum, di-
re&ione intentionis aliquando corrigun-
tur. I I I . 477. A .B .C . Exempla hujus
rei. ibid. C .D . 478* A.
An fimoniacum fit dare aliquid progradu
Licentiav I . 725-. &feqq.
Simoniacus.
Quo fenfu hæreticus. I. 838.
Simplicitas.
Chriftianaquæ. I. 13. C . 16, A .
Prudensfimplicitasquàm neceflaria. I. 86.
A.
Docendi funt omnes habere oculum fim-
plicem. I I I . $*4. A.
Simplicitas exeufat aliquando à peccato 8c
Idolatria. I I I . 66. C. 86. D.
Singularisas.
Quid. I. 91. A.
In opinionibus quant periculofa. II. 6. B.
InCommunitati vitanda. II, 771. C.
Sobrietas.
Sobrietatislaus. I I I . 1057.
Sobrietasmoderatrix. I I . 364. B.
Sodomia.
De peccatoSodomitico. I. 346. D.
£urinterprætaturmuta. II. 33-2. A. Vide
totum. ibid.
Sodoma.
Cur quinque civitates Sodomæ 8c Gomorr
a igné fuccen fa . I. 436. C.
Solitarii.
Gravior Solitariorum quàm Coenobitarum
pugna. I. 70. B.
Plurimùm habet tentationis. 1 1. 33*4. C.
Salit udo.
De folitudine. I V. 484. & feqq.
Solitudinis præconium Carmine. I. 160.
Quibus utilis f i t , 8c quando. I I I . ƒ ƒ 9.
760.761.
Somnia.
Quid. I. 747. B.
Caufx fomniorum. 74/. 746. f4 7 . f48.
f 4 9 *
Differentia fomniorum. 5-49. 770;
Ars interpretandi fomnia. 772.
An illicita. 7 72. 773.
Aliquando licita. ƒ73.
Non ab omnibus fomniis divinatio tx-
pe&anda. 773.
Quandoque multüm periculofa. 773.
Fericulolum divinare per fomnia. jr74.
Diverfa genera fomniorum, 8c quomodo
ex iis futura cognofci queant. 1. 737; A-.
Quamvana ex iis conje&atio. I. 222. A-,
B. 224.
Divinatio per fomnia illicita. I. 787.
Somnus.
Quomodo diftinguatur a vigilia. I. 72. C .
Sors.
Sortium plura genera. I. 787.
Qua licita, qua illicita. 787.788.
Pradicere futura per fortes illicitum. I.
f r . B.
Sortilegi.
Quid faciunt. I I . 701. A.
Sortilegia.
Sortilegia exerccntes peccant contra pri-
mum Praceptum. I. 430. C .
Vetularum commenta. I. 207. C .
Horum mala. ibid.
Ejiciendaomniafortilegia. I I . 170. D.
Sortilegiis non eft utendum. I I I . 13.79.
■ !3>. D.
Sf ts.
Spesvelut anchora. I. 141. A.
Modus quo prxcipuè fpes ftabilitur. ibid.
Meditatie quadruplex qua fpem geftat.'
ibid.
Sperare vitam ingredi fine virtutibus, non
eft fpéé'. 14a. A.
Spes confiftit in defiderio 8c expe&atione
virtutis irafcibiüs tendentis in ardua,
I . 139. D.
Certitudofpei, unde? ibid. A,
Certitudo Fidei item. ibid.
Spes in conditional! non exiftit. ibid. C.
Spes ad certam beatitudinis expe&ationem
fe habet, ibid. D.
Spes in auxilio, potius quant iu poteftate,'
autfeientiahumana. I I . 170. B.
Spei certitudo. I I I . 17 . C.
De modis ftabiliendx fpei. I. 141.
Quid fit propriè, 8c qua ad eamconcur-
reredebeant. ibid. & 298.
In quibus fit fpes. I. 141.
De quibus. ibid.
In Deo folo ponenda. 144. A.
Pramiiexpe&atio. II. 87. A.
In Deo folo fpem efle po'nendam docet. ï.
144. A.
Duabus viis niti voluut, qui duplici funt
corde. ibid.
Adverfusdefperationem, 3cpufillanimita-
tem inadverfis. 1 1 1. 1377. D. 137ft.
A. B.
Fundamentum rerum quas fperamus.
II. 33,. c.
Spiritus Sanclus.
Quare efientialiter, aliquando perfonaliter
fumitur. I. 239. A.
Quando defignat tertiam inTrinitateper-
fonam. ibid. D.
Qubmodö loquatur per Scfiptores Divini-
tüsinfpiratos. I. 79.,-D.
Spiritus Sanäus ubique. II. 42. B.
Quare abfcns ab anima quandoque dicitur.
ibid.
Vitalis Spiritus San&i quibus fignis agno-
fcetur. ibid. C.
Spiritus Sanftus quare dicitur plus vivifica-
re animam, quam Pater vel Filius, ibid.
Procedit per modüm voluntatis, ibid.
Liberènonprocedit. I. 122. D.
Varia de Spiritu Sando quxftiones. 1 1 1.
1267.
De SpirituSan&o Sermo. I I I . 1234. ó* mm I ■ H
De repletione per Spiritum San&um. 1238.
I I . . . •
Varia quxftiones de miflione Spiritus S.
in Apoftolos, 8c ejus effe&ibus. 1247.
D. 1246.
Spiritus San&us eft Spiritus Chrißi. 1 1.
2 11. B.
Eft forma corporis Ecclefia. ibid.
De Spiritus San&i apud hominem habita-
tione. I I I . 1261. &feqq.
Quibus modis introducatur, oratione, obe-
dientia, pace. ibid.
Signa
Signa quibus cognofcitur habitatio Spiritus
San&i. I I I . 1266.
An Apoftoli recipientcs Spiritum San&ura,
habuerint omnes feientias. ibid.
Dat vitam anima. I I I . 7. C. 6. D.
Sine Spiritu San&o homo non poteft ope-
rarifalutemfuam. 7. D.
Dona Spiritus San Ui.
Utrütn feptem Dona fint klem quod
feptem virrutes. I. 309. D.
Theologorum varia fententia. ibid.
D. Gregorii mens, ibid
Qua funt Dona Spiritus San&i. I. 309. B.
C . D.
De feptem Donis in fpeciali. 31 o. A.
Quot funt Dona Spiritus San&i, 8c qua. I.
309. B .C .D .
Donumdifcretionis fpirituum. I . 12. A .
Non eft temerè credendum iis qui fe dicunt
Spiritum Dei habere, ibid.
Unde provenit quöd Spiritum San&um
non poflunt non producere Pater 8c Filius.
I. 92. C.
Viam pracludere Spiritui San&o. II. 82.
D.
In illius nutu eft infpirare. ibid.
Dignitas non folet trahere Spiritum San-
& um, fed gratia 8c charitas. I I . 167. B.
Spiritus privatus.
Pcriculofum eitduci privato fpiritu. I. 48.
A.
Spiritus.
De probatione fpirituum. I. 37. feqq.
Spirituales.
In fpiritualibus aliquando multa falfa. I.
63. A.
Non innitüntur foli litter*. II. 127. A.
Qua res dici debeant fpirituales. I. 727.
Quid fit fpiritualiaonexum. ibid.
Sponfus.
Auferibilis non eft Sponfus Ecclefia Chri-
ftus ab Ecclefia Sponl^ fua 8c Filiis ejus,
fic quod remaneat Ecclefia in fola mu-
liere. I I . 212. D.
Spurii.
Poflunt falvari. 1. 910. A.
. Status.
Diverfi flatushominum. I I I . 31. C.
Status hominis duplex, via 8c patria. I I I .
443. B.C.-
Del’criptiojuftitiaoriginalis. I I I . 647.
Status natura innocentis 8c lapfa deferip-
tio. I I I . 1321.1322.
Status Sacerdotalis.
Status Sacerdotalis tam in Lege natura,
quam in Lege Moy f i , durabat in primo»
genitis. I I . 212. B.
Status Hierarchicus.
Fundatus in Jure di vino. I I . 286. B.
Status Regni.
Tres Status Regni, eorumque Officia, 8c
quo pa&o abutantur iis plures. IM.
1070.1071. IV . 794. 663. 674.677.
676.677.
Statuta humana.
Quandoque mutantur pro varietate tem-
porum. II. 1 19. D.
Stephanus V I Papa.
EjusSynodus advcrfus Formofum. I. 896.
900. A.
Stephanus Epifcopus Parifienfis.
Articuli ab eo damnati annis 1270 8c 1276.
U 1 1 7 . D. 118. A.
Studia.
Publica meliora. I. 107. C.
Expediret unum efle Theologia Studium
intotaEcclefia, autGallia, ibid. D.
Studiorum ratio. 106.
Arguitur in faculari ftudens feientia. II.
764.767.
Studium Scriptura facra quam utile. 764.
767.766. . . , v
De Studiis Theologicis bené ordinandis. I.
113.124.
Omne ftudium quod non ordinatur a&u,
vel habitu, ad bene vivendum, curiofitas
eftvana, aut noxia. I I I . 77. D.
Suavitas.
Suavitasaffe&uum cujus utilitatis. I. 174.
17?*
Poteft efle fine charitate, 8c fine eä charitas.
ibid.
Suavitatis gratia aliquando pro occulto peccato
tollitur. I I . 7 7 4 * 7JT*
In fpe futura fuavitatis, patienter toleranda
duritia. 774.
Tom. IV .
Sufpc&i fuavitatis fpiritualis fenfus. 777.
A.
Subdit i.
In quibus parère debeant Superioribus.
H I . 84. B.
Sujfragia.
Suffragia potiiis vivis expetenda quàm
mortuis. 11 1. 760.761.
Super bia.
Quid fit. I I I . 1077. B.
Difcrimen inter fuperbiam, 8c inanem glo-
riam. I. 327. B .C .D .
Quid eft fuperbia. I. 318. D.
Primo Mandato prohlbetur. I. 274. C. 8c
per alia. 177. B.
Illius figna. II. 67. C.
Radix 8c initium peccati fuperbia. I. 3 28.
Superbia fpecies. ibid.
Ularumnumerus8tfufficientia. ibid. B. C .
Dupliciter aliquis poteft efte caufa boni fui.
ibid. C. D.
Plures alia fuperbia fpecies fecundum di-
verfos Do&orès I. 329. A . B.D.
Quando peccatum mortale. 1. 347.
Peccatorum fuperbia enuraeratio. I. 442.
C . D. 443.
Quotuplex fuperbia genus. I. 39. D.
Iranis gloria. I. 332. A.
De peccato fuperbia latè. I I I . 83.84.
Superbia 8c prafunrptio nimia in confiliis
aliorum negligendis, 8c in bona fuiopi-
nione. I I I . 177. 178.
Superbia in aliis multis animi motibus.
WM
Gloriatio in infirmitatibus,prcefertimcul-
pabilibus. 178. D.
Inoperibusbonis. it»id. & i f 9. A.
Ja&antia d eftabilitate. 160. B.
Alii fuperbia affe&us. ibid. C . D.
Signura falfa revelatiouis. I. 45-. 46.
Non omnis revelationum manifeftatio fuperbia
eft. 46. Ç, •
Laudare fe poteft homo fine fuperbia. 47.
A.
De defe&ibus 8c calamitatibus. I. 70. D.
A;
Superbia mala. 74. A.
Contra fuperbiam Sermo. I l l , 1077.
Expoftulatio adverfùs fuperbiam. I I I . 9fr-9r&-
Adverfùs fuperbiam 8c vanam gloriam.
I I I . 1067.1068. 1070. (jpfeqq.
Anima petens grandia, temeritatis arguitur.
r i - 7 7 f- 7f 6 .
Genus interioris 8c fubtilis fuperbia. I. 39.
D. Quomodo corrigenda. 40, C.
Obex cognitioni veritatis. I. 6. C.
Superbia in Paradifo terreftri peperit ini-
# quitatem. I I . 132. A .
Harefeos mater fuperbia. I. 16 .17.
Tentatio fuperbia difficilè cognofcitur.
19. A.
Superbia eorum,qui propria fententia uten-
tesnimiùm aufterè vivunt. I. 48. A. B.
Superbiam quàm difficile vincere. I. 74.
Quando eft peccatum mortale vel veniale.
II. 491. A.
Judicare aliumvenit de fuperbia. I I . 491.
D.
Superbia in Scholafticis, gignere folita eft
curiofitatem 8c fingularitatem. I. 90.
D.
Ex defe&ibus 8c calamitatibus. I. 70. D.
& S} • ASuperbia
mala. I. 74. A.
Superioribusobediehdum. III . 97. A.
Superioribus obediendum eft ia licitis 8c
boneftis^II. 193. A.
Superioritas Jurifdi&ionis fpiritualis infti-
tuta eft propter bonum Fidei 8c Religio-
nis. I I . 262. C.
Tolerandi eorum defe&us. II. 97. B.
Pro quolibet errore non funt’ fpernendi.
ibid.
Stare JudicioSuperioris. II. 21. B.
Super flit io.
Religioni contraria. I. 782. A .
Indebitus cultus. ibid.
Superftitiofæ obfervationcs. I. 784.
Varia fuperftitiones circa caufas infortu-
niorum. I. 204. B.
Phantafia feu imaginatio, fuperftitionum
caufa. 207. B. cx Ixlionecerebri, ib.
Ex damonum fuggeftione, 8c paganorum
reliquiis. ibid. B.C.
Alia item fuperftitionum caufa. ibid.
Circa fupcrftitiofos cultus régula. I. 206.
20 7- I
Superftitiofæ 8c infânæ in ritibus pagano-
rum reliquia.in quibufdam locis inolita.
Inter Chrillianos fimplices fub fpecie Reli-
gionis multa .introdu&a, quorum fan-
&ior effet omiffio: qua tarnen toleran-
tur, 8cc. I. 217. B.
Non tarnen in excmplum trahi poflunt.
ibid. C.
Tanto pejor, quantô plus mifeentur bona.
I. 196. D.
Quiadeamproni. I. 200.
De fuperftitiofis obfervationibus. ibid.
Superftitiofæ novitates, hypocrifeos fig-
num. I. 727. A.
In feandalum Religionis. II. 109. C.
Prxlati iis tollendis vigilare debent. 1 1 1 .
476. B .C .D . '
Contrafuperftirionem. I l f . 977.978.
S uppofitum.
De fuppofitis. I. 618.
Symbolum.
UtilitasSymbolorpm. I. 4. A.
Quid eft Symbolum. I. 233. A.
Cur dicitur Symbolum. ibid.
In quot articulos dividitur. I. 234. B.
Symbolum generale. I. 30. D.
Symbolum Apoftolorum credendum explicité.
ibid. 31. A.
Articulorum Symboli recapitulatio. 1. 242.
Alia eorum diftributio. 243.
Quomodo implicite contineat omnes articulos
Fidei. I I I . 317. B.
Multa eflfe credenda prater ea qua in Sy m-
bolo. I. 1.4.x. A.
Symbolum apoftolorum.
* De Symbolo Apoftolorum 8c Athanafii. T
3. A .D .
In eo Fides Catholicacontinetur. II. 333.
S ynderefis.
Synderefis quid eft. I. 367. C.
Inclinât femper ad bonum. ibid.
T.
Tabula Ecclefiaftica.
EOrum qua generalia funt noftra Fidei.
i l . n o . B.T
aüia.
Quando 8c quoufque licita. I. 271. B.
Temper antia.
Quid temperantia. I. 302. C.
A&usinviaquinam. ibid.
In patria. ibid. D.
Quinam ejuseffe&us. 303. D.’
Anhacvirtus futura fit in patria. ibid. Ai
Magifter Sententiarum ea de re. ibid.
b e temperantia , 8c ejus partibus. I IT.
116. 1 1 7 .118 . ' •
Templarii.
Unde omnia mala eis evederunt. I I . 434.'
D.
Templum.
Eft locus Communitatis. I I . 283.
Temper alia.
Quibusdecaufis pro fpiritalibusrccipi, 8c
dari poffint. I. 777.
Tentatio.
Quotuplex. I. 307. B.
Ne nos inducas in tentationem, quomodo
intelligendum. ibid. A.
Quod difer/raen inter in tentationem duci,
8c induci. ibid. ^
A tentatioue probationis duci non eft malum.
I. 307. B. Glolfa. ibid.
Non dicitur Deusinducere in tentationem
fuggeftionis. ibid.
S. Auguftinus ea de re. ibid.
Ordo tentationis. I. 363. A.
Tentare Deum an fit peccatum. I. 431. D.
Anima fenfibilis duplicem habet poten-
tiam. I. 363. B.
Omnes fenfus particulares, à fenfu com-
munioriginemhabent. ibid.
In quo imaginatio à fenfu com muni differt.’
ibid. C.
Confenfus.mali quando. I. 391.
Tentationes.
De varfis tentationibus, 8c remediis earum,
IV . 379• & feqq. 37° .& feq q -
Varia tentationes, 8c remedia adverfùs eas.
I I I . 782.783.784.787.7S8.789.790.
fo feqq. ufque ad pag. 602.
V v v
o
De