artifieiofam cxercitüs inftitutionem : tune quoque
fui efficiuntur animofi 5 e contra vero adverlarii ti-
midii, quafi viribus dedituti. Ubi autem de equo
defeendit, folitum habitum muliebrem reaffumens,
fit fimpliciflima negotiorum fscularium, quafi inno-
cens agnus imperita. Fertur etiam quöd vixit in
caftitate, fobrietate Sc continentia , Deo devota ,
prohibens fieri occifiones, rapinas , ceterafque vio-
859
tuendis pofleffionibus Sc dignitatibus, honorique to-
turn detur, Sc fan&itati nihil, Sc dc Dei placito ultima
fit mendo 8c de jaShira falutis cun&atioj nulla:
nee falubre putatur, nifi quod iublrme, Sc nihil ju-
fium videtur, nifi quod gloriam redolet.
Angitis. Probi font vere, fed R egis Sc Principis im -
perio h s c faeiunt.
Francus. Dixit Petrus magna au&oritate, quod
Deoopmet auA7n homiribas obedtre. AÔ.V. 19. N on A lentias omnibus his qui ad diâam obedientiam fe vo-
- ■ ' g -------- lunt exhibere. Propter hæc ergo Sc fimilia, eivitates,
oppida Sc cadra fubmittunt Regio filio, fideli-
tatem fibi promittentes. Qu o , ita , ut præferftir,
fe habente, nonnullæ quediones emergunt} 8c ad fui
declarationem do£tas animas alliciunt. Verbi era-:
tia. An crèdi deb'eat vera natùræ humanæ puella,
an in fimilem effigiem phantadicam transformata ?
Secundo : an ea quæ fecit podint humanités fieri ab
ipfa, an per earn ab aliqua foperiori caufa? Tertio :
fi per fiiperiorem eaufam } an per bonam, Icilicet Ipi-
ritum bonum ; an per malam ut puta per fpiritum malum?
Quarto: an ejus verbis fiducia fit exhibenda,
Scejus opera, tanquam divinités fa<5ta , fint approban-
da, an phitonica 8c illuforia?
Quia verb circa has aut fimiles quædiuncuîas aliç
Sc alii aliter Sc aliter fentiunt, quatenùs utrique pro
foa defenfione valeantex facrisLiteris tedimonia pro-
æfens hoc Opufculum non aflerendo , fed
di&ando, offert quafdam propofitionés pro
una parte. Rursus quafdam pro alia, modo problematic
© > provocans fobtiliora ingenia ad intelligentiam'
profondiorem. Hoc tamen memoritercommendan-
do quod ad fententiandum aliquid fecurè in hac materia,
neceffe ed hujus puellæ mores, verba , oper
a , ceterofque gedus, tàm quos habet fblitaria, quàm
cos quos habet cum aliis, in publico, Sc ceteraS fuæ
vitæ circundantias ad liquidum præagnolcere, Sc an
ea quæ révélât & prænunciat, femper vera invefiian-
tur. Verum in féquentibus ponenda , aecipi debent
juxta communis famæ relationem, àplunbus fide di-
gnis ad has partes tranflatam.
m fbrtitudine viri bcneplacitum erit D eo , fed foper
humilem 8c manfuetum Sc timentem verba Domini
requiefeet Spiritus ejus, IfaU. lxvi. z. & qui t ein ma
maxilla percujferit, prabe aliam. Luc. vi. 29. Juxta
illud verbum Chridi : Dedi genas meas ve lient ibus &
confpuentibus in me. Ifiriæ. L. 6. D ie , precor, Pi aplatis
Sc Sacerdotibus tuis magis annuentibus majeda-
ti quam veritati, merite ut revolvant illud terrendum
Evangelium : Nifi jufiitia vefira abmdaverit magis
qu'am ‘Phartfaorum, non intrabitis in regnum coe lor urn. Qui
dixerit fratri fito rack a , reus eritjudicio3 qui dixeritfame
reus erit oehenna ignis. Matth, v.20.22. Siprotam
modica injuria gehennam provocant, quid pro tan-
tis dragibus Sc execrabilibus homicidiis Sc aliis guerræ
difenminibus ? Cogitent è converfo, fi veri Sacerdotes
Sc Pontifices pacem perfuafifient à temporeOdoardi ci-
tra, quanta Sc qualis effet militia & nobilitas Chridia-
na? Et fi pro Chridi Fide’ augenda expofita, ut R e x ß ferre; præfens hoc Opufculum non aderendo ,
noderdifpofuerat, quantus fruaus,ubi nunc luftus? collativè dia*ndo, offert quafdam propofitionés
Cogitent'de fatisfaaione ùbi in fævitia perfèverant. — - - w u t,™
O P U S
Q U O D D A M
C O L L A T I V U
D E 'Q U A D A f à P U E L L A
Quæ olim
M,
I N F R A N C I A E Q J J IT A V lT .
Cujus Editio
magistro joanni de gerson
aferibitur
Trima Frofoßtio.
HA N c elfe veram puellam Sc veram naturæ hu-
manæ perfonam cd fimpliciter aflerendum.
C Hæc propofitio patet j quianedùmPhilofophorum
régula canit, quod operatio arguit formam, quinim-
mo Sc Salvator noder tedatur ex operibus eognitio-
nem efie accipiendam : quia igitur hæc juvencula in-
venitur continue conformis aliis hominibus in adtibus
humanis, loquendo, efuriendo, comedendo, bibeif-
do, vigilando, dormiendo , 6c ceteris hujufmodi $
magis apparct dylus Magidri
Henrici de Gorckheim.
N O N E S T G E R S O N I I .
Ad eumd. Côd MS.
Ad gloriam bencditfoe Trinitatis glorioßeque fern- quis dicere audeat earn non fore veram naturæ humafed
fer virgims Tfiei Matris, ac to tins
Curia coeleflis.
næ perfonam, quàm de aliis communicantibus fecuna
in fimilibus humanæ naturæ fignis ? Igitur Sec.
Tulit m e Dominus cum feejuerer gregem , & dixit mihi Secunda Propofitio.
vade & Propheta ad populum meum Ifracl.
Amos vii. iy . FO p u l u s Ifrael, populus Regni Francis non
incongrue poted fpiritualiter nuncupari, quem
Fide Dei Sc cultu Chridiante Religionis notum
R d iNa t i im Prophctiae tempus fuitanteGhrl-
di adventum durans in exordio nafcentis Ecclefiae
cum operatione miraculorum.
Haee propofitio a facris Doótoribus declaratur, ex
eo quöd totum veteris Tedamenti tempus fuit figutiam
ed femper floruifie. Ad hujus Regni filium quaedam
iuvencula padoris cujufdam filia, quae: 8c ipfa gregem rale ad praenunciandum Chridi adventum Sc corpo-
ovium fecuta fertur accedit, afierens femiffame Deo £>ris fui mydici futurum datum. Similiter in Primi-
quatenus per ipfam di&um Regnum ad ejus obedien- tiva Ecclefia plures leguntur fuiffe Prophet«. Et
reducatur. N e autem ipfius affertio putetur te-
mcrana, etiam fignis lupernaturahbus utitur, ficuti
revelare occulta cordium Sc futura contingentium
prævidere. Refertur infuper quöd fit rafa capitead
modum viri -, Sc volens ad aétus bellicos procedere,
vedibus & armis virilibus induta , afcendit equum ,
quæ dum in equo e d , ferens vexillum , ftatim mi-
rabili viget indudria, quafi peritus Dux excrcitusad
quia ea tunc prædicabantur quæ omnem humanæ
facultatis cognitionem tranfeendunt, neceflarium fuit
adhibere figna per opera miraculofa, quibus hujufmodi
di6ta confirmarentur : alioquin minus fiifïi-
cienter fuiffet provifum faluti humani generis j juxta
quod ait Gregorius quôd planta recenter terræ infi-
xa indiget frequenti irrigatione, ut benèradicata con-
valefcat. Igitur Sec.
Ter-
Tertia Propofitio.
CU r r e n t ib u s jam diebus non indigne cënfe-
tur interdiim quafdam perübnas fulcitari ad Pro-
phetiæ fpiritum Sc movèri ad dperationém mir^cu-
lorum.
Hæc propofitio ed Augiidini in Libro De Civitate
Dei , 8c etiam extrahi poted ex doétrina Gregorii.
Cujus declaratio etiam ex eo patet •, quia Salvatoris
ore nobis ed promiffum quöd ipfe nobifeum ed uf-
que.ad confummationem fæculi, dirigens humanum
genus manu fuæ providentiæ, prout opportunitas no-
itræ fàlutis expetit. Sicüt cnim potédàtem fuàm non
alligavit Sacramentis , ita nec alligavit earn alicui
tempori, locis aut perfonis , qüinimmo multis ejus
miferationibus femperafiidit humano generi, congrua
remedia Sc auxilia providendo. 1\[o« enim ( ait lïaïas
rp. ) abbreviata efi mantis Domini, ut noil podit redi-
mere. Igitur 8cc. Cum igitur revelatione öGcultö-
rum Sc operatione miraculorum genus humanum indiget
excitari Sc revocari, nunc inuno populo, nunc
in alio piè cenfenaum ed, talia nobis non denegari.
Igitur 8cc; B‘
Quarta Propofitios
C A c R i s confonat Litteris per fragilem fèxum 8c
innocentem ætatem exhibitam à Deofiiiflèpopu-
lis Sc Regnis latam falutèm.
Hæc propofitio patet, quia téde Âpoftolo , elegit
Deus infirma mundi, utfortia quaque confundat. i Cor.
1.2 7. HinC exemplaritér procedendo, legitur de Debora,
HederSc Judith, impetratam fore populo Dei
falutem. Et Danielem in pueritia fufeitatum ad libe-
râtionem Sufannæ. Sic David in juventute Goliam
prodravit. N e c immérité j quia hoc modo fit evi-
dëntior divinæ pietatis affluentia, ne homd fuis viribus
aficribat, fed Deo potiùs gratiarum aétiones référât.
Sic enim per humilem virginem totius generis
humani Redemptio orta ed. Igitur 8cc.
Quinta Propofitios
Patet hæc propofitio refpondens quædionibus præ-
libatis>. Quis enim fit verè homo , patet ex propofi-
tione prima. E t quia non définit etiam his diebus
Deus nobis fpecialiter providere per fupernaturalia
figna, non ed incongruum Deo,aflumere puellam innocentem
, præcipuê juxta quartam propofitionem.
E t quia donum idud pérfeveranter apud earn refidet
ad fincm deificum, Sc per media virtutisSc honeda-
tis, ficutafferit propofitio quintal videtur confequen-
ter hæc propofitio fexta fore conCedenda. Nec mi-
rum fi in datu equedri fit alterius lumiiiis, quam in
folito datu muliebri 5 quia etiam David volens Do-
minum conlulere, induebat Ephot Sc fumpfit pfalte-
rium : Sc Moyfes dum virgam gedabat, mirabilia
fàeiebat, quia (ficut dicit Gregorius) Spiritus fanc-
tus frequenter fe interiùs conformât exterioribus con-
currentibus.
Ita ex prælibatis poted quis hujus viæ amicus fu-
mere occafionem defendendi fuam parcem, ulterius
procedendo ad ampliorem dilatationem.
Quia vero inveniuntur alii in oppofitam partem
magis inclinati, fupered affei're ex facra Scriptura
quædam tedimonia ex quibus valeànt fuæ pofitionis
fumere fuleimenta , infpiciendo fubfcriptas propofi-
tiones.
Prima Propofitio*
JV/f U l t 1 pfeudoprophetæ font venturi afforentes
fe divipitùs à Deo mitti.
Hæc propofitio ed Salvatoris dicentis j Matt h.
vu. 22. quod in noviffimis diebus fcilicet Legis E -
vangelicæ , multi dieent fc venire in nomine meo,
Sc multi per eos decipientur. Unde Sc Apodolus ait
quod angélus fathanæ transfigurât fe in Angclum lu-
cis. 2. Cor. xi. 14. N ec mirum , quia maügnus ille
R e x fuper omnes filios foperbiæ inceffanter nititur
ufurpare divinitatis excellentiam , Sc ideo procurac
falfos prophetas fob nomine Dei miffos ad decipien-
duim Igitur Sec.
Secunda Propofitio.
“V T O N tedatur facra Scriptura rhifios à Deo pra-
væ vitæ homines fob tali forma, aut modis , ficut
de prædiéta puella communis célébrât recitàtio.
Patet hæc propofitio} quia ficut dicit Apodolus: Non
eficonventio Chrifii & Belial, 1. Cor.vi. 1 y. nec dignatut
inire focietatem, aut contrahere fàmiliaritatem curii
dæmoniis ut eorum minidris Sc membris, quamvis lc-
gatur quofdam malos interdüm aliquid tranfeunter
prophetadè, ficut Balaam prophetabat quod della o-
riretur ex Jacob, Sc Saiil ScCaïphas prophetaverunt.
Sed longé aliter ed de hac puella quæ ad nutum habet
ufom donorum fupernaturalium in manifedando
occulta, Sc prænunciando futura foo miniderio de- j-j
fervientla , prohibendo infuper (ut præmiflum ed)
fieri occifiones Sc cetera vitia , exhortando ad vir-
tutes 8c cetera probitatis opera, in quibus Deus glo-
rificatur. Sicut ergo in fpiritu Dei præmiflus ed Jo-
feph ante Patrem Sc ffatres in Ægyptum , Sc Moyfes
ad populi Ifraël liberatione'm , Gedeon 8c fupra-
didtæ feminæ : Pari modo hanc juvencülam non ed
incongruum connumerari bonis fpecialiter à Deo mif*
fis, præfertim cum nec munera quærat, ÔC ad bonum
pacis tcrta devotione laboret. Hic enim non ed
opus mali fpiritus , qui potiùs ed autor diflèntionis
quàm pacis.
Sexta Propofitio ; quafi corollartè fequens ex an-
teaprsemijfis Propofitionibus.
T T Æ C filia, vera perfona in humana natura ed à
Deo fpecialiter mifla, ad.eaquæ non humanitùs^
fed divinitus fiuntopera, cuiFides ed exhibenda.
i)S EU D O P R o pH E T iE frequenter pronimeiant oc-
culta cordium 8c effedtus futurorum contingentium.
Heec propofitief concedi folet a DoStoribus: cujus
ratio ed j quia quanto virtu's ed altior, tanto ad
ampliora fe extendit. Condat autem quod intelle-
Stus dtemonum multo ed altior intelle&u humano y
8c ita quas nobis font occulta , Sc futura qu^ nobis
font ignota, a malo fpiritu font cognita. Etita prophets
dsmonum ex eorum indru&ione podunt talia:
revelare. Igitur See.
Tertia Propofitio.
O N facile difeernitur verus ä falfö Propheta'
per exteriores apparentias 8c figna 8cc.
H s c propofitio patet} quia non oportet Prophe-
tam fore v its virtuofie, aut habere gratiam, 8cpo£
font dsmonum prophets occulta nobis 8c futura pr s-
nodicare, 8c fic pluribus aliis cum quibus co'nveniunt
cum veris Prophetis. Quod fi interdiim prsnuncient
falfa, feiunt palliare dando aliumintellecl:um,autal-
legare veros Prophetas interdiim prophetantes aliqua
qu s non evenerunt, ficut de Ifa'fa ScJoYia Prophetis
legitur.. Propter quod etiam Apodolus dicit, 1. foan:
quöd non omni fpiritui credendum e d , fed tentandi-
funt fi ä Deo font, infinuans difficilem diferetionem*
inter bonos Sc malos Prophetas. Igitur See.