w s f c i i f t u s , de J e ju n io fp ecia li quadra g eiìma : , & q u o d n o n f it in e o jo c a ttd um . Sed aliunde non minus
v id e tu r ejfe C afar i t , quam fermo vigefimusfextus Romana editionis y quem ab eo ferip tum nullus ambigui.
¿¡¿uadragefimus fecundus memorata editionis n ih il plane habet quod non fa p ia t fa n B um Maximum. Idem
f im i liter de quadragefimo feptimo ßatuendum efi y cujus initium eadem Romana editto perperam tnutarat y
quemque M a x im o deberi indicai Gennadius fu b hoc titulo :D e Juda p ro d ito re .
His adjungatur quadrageßmus oB a v u s , & qui e x eo pendent, quadragefimus nonus & quinquagefimus.
TJos emrn M a x im ì effe n ihil non clamai. Non poffumus autem quin hicexpofiulemus cum Romanis editoribus,
qui cum a l ib i , tum in ultimo horum fermonum , plurima refragantibus ali is editionibus ac manuferiptis y immutare
non dubitarunt. #
Sermo quinquagefìmtts primus, ficut & duo proxime fu b jeB i inter Maximianos quoque reperiuntur. Nec du~
b it am us quin hi tpfi ß n t , qui memorantur a.Gennadiofub his titu lis : D e C r u c e D om in i , d e S ep u lc ro
ejns ,d e R e fu r re c tio n e i pii us. Ejufdem M a x im i fu n t pariter quinquagefimus q uintu s, & quinquagefimus
f i x tu s, qui continuano efi quinquagefimì tertii, non ficu s ac quinquagefìmi quinquagefimus feptimus.
Cafario refiituitur in Augufiiniana Appendice quinquagefimus oBavus , qui cut aliquando adtributusfuerit
Ambroßo, n ih il plane habet. Sed nec potiorijure ejufdem nomine cenferi meruit fixagefimus. Nam prater quam
m od in M ax im i editionibus, & manuferiptis non paucis ipfi v in d ica tu r , qua in, co dicuntur de baptifino
Apofiolorum, cum its qua in Apologia D a v id cap.9. num.50. legere lic e t , aperte pugnane.
Sexagefìmum primum prater a lia Maximo id etiam v in d ica t, quod nos adfermonem quinquagefimumjep-
titn um , quem ejufdem prafulis effe fiupra d ix im u s , vide tur remitiere. Jpuod autem de jejunio fa b ba ti ante
pentecofien hic memorarne, iìs non congruit, qua in fixagefimo eadem de re tradita fuerunt-y proindeque in c idere
potè f t aliqua dubitatio, num forte ad autforem f it referendus eodem Maximo recentiorem.
Sermo fixagefimus quartos n ih il aliud e fi, quam Bafilii h on iilia in diètimi’ illu d e x E v an g e lio ie cu n d um
L u c am : D e llrn am h o r re a mea S ic . nonnuUis tarnen partim a d d it is , partim recifis. Eadem homilia Bafi-
liana Ambrofium in libro d e N a b u th e ufitm vidimus ; non tamen ex hoc in f in e licet auBorem quoque huju
s fermonis Ambrofium effe. £>uio im m ofi contend.in tur cum hoc fermone qua in eodem libro ex illa homilia
èmitatus efi fan tfu s Ambrofius , illico cognofcetur DoBorem noftrum Bafilii fententias multo nobiliori ratione
ejfe interpretatum, quam tralatorem hujus fermonis ; quippe qui verba e x verbis fe rv ilite r reddens, tota elo- ^
cationey ac potijfimum in its la c in iis , quas identidem defiuo in te xu it yab Ambrofio abefi quam longiffime,
Sexagefìmum fe x tum , qui eodem numero in Appendice Augufiinìanorum fermonum exfiat , opìnatur M a-
hìllonius ad undecimum ,q u i ab ipfi tamquam M a x im i editus f u i t , re fe r r i poffe. Ver um tamen tlliu s fiy lu s ,
noflro qui dem judicio, ab hujus Patris fcribendi modo tantum dtfcrepat, ut eumdem fermonem auBort euipiam
pofieriori lubentius adjudicemus.
Sermontbus de tem p o re fubjeBa fue rant in Romana e dittane condones aliquot yqu arum tres prima nempe
d e B a fi lic is ,e f in funere Valentiniani acTheodcfii imperatorum fuo quamque loco exhibuimus : quartam autem
fo li M a x im o , cujus & fiylum f a p i t , & in Patrum Bibliotheca jam nomen proferì, reliBum voluimus.
®e?.viones Secundus fermonum, quos vocant D e fan ètis , apud Augufiinum atque M aximum editus f u i t : fe d buie uni
it i s. non fiolum dìcho , verum etiam cum quinquagefimo optavo affinitas illum adferit.
Sermonem quintum, qui ab Ambrofio in Gervafium & Protafium fratres martyres habitus f u i t y inter epifi
.tolas conflituimus : quem locum ejus genuinum effe in Admonittone tpfis pramiffa demonfiratum efi.
Sermo fextus pridem Maximo redditus f u i t , net obfcurum efi illum a nullo nifi Taurinenfi dt Bum fuiffe .
Vecimus in Appendice operum Augufiini dicitur Am b r o lio v eriu s fo r c e qu am A u g u ilin o tribucus : fe d
vere utrique abjudicandus nobis videtur, & pari jure. Nam f i AiBionem ejus expendas, earn non magis Ambrofii
a f f i, quam Augufiini ultro fateberis : fimulque advertes auBorem ejus vider i chryfifiomo pofieriorem.
Duodecimum etiam reperias in Appendice Augufiiniana ,f e d praterea apud Maximum e x fia t , cui & con-
f i n fu erudì tor um adtribuitur. Sed nec a liter de tertiodecimoftatui debet > quippe qui fermonis de tempore v i -
gefimi quarti, quem Maximi effe fupra v id im u s , continuatio fit.
Decimo feptimo fragmentum quoddam in editione Romana prafigitur, quod in antiquis pratermiffum t f i :
integrum vero kunc fermonem exhibet eadem Appendix Augufiiniana. ZJt porro pateat illi fermoni Ambrofìa-
num n ih il ineffey is tantum modo cum iis confiratur, quaìde S .Laurcntio in libris Offìciorumfcripfit Ambrofius.
Vecimus oBavus inter M a x im i fermones legitu r , in quo ejus ingenium atque elocntio deprehenditur.
yigefimum quoque reperire efi apud Maximum. Si tamen i ll i ,ficuti v id e tu r , adferibendus f i t , cum oportebit
a feidoquopiam de fanéfco M ich a e le illa de caufa effe infcriptum, quia in hoc f i fio illu d Evangelium, quod
tjufdem fermonis argumentum efi fiegi confuevit. Apud eumdemTaurinenfemvigefimus primus cum vero fu o
titulo e x f ia t , ifio fetlicet de H o fp ic a lita te -, atque adeo credibile efi hunc ipfum effe, quem ab eodem Pro file
d e A v a r it ia & Hoip ic a lita ce fcriptum tefiatur Gennadius. Nullam ergo caufam habuit Romana editto cur
illum infcriberet. In F e llo fan èli Lu ca : E v an g e liih e .
srxMOtfES Sermo d e A r b o r e in te rd ic a in Augufiini Appendice ordinem ducit. ibidem obfirvatur huncfermonem varie-
t o 1i.ORIB' totes habere apud Ambrofium f e d eofuerunt ab editoribus autelegantio autmajoris cum Ambrofiano ftylo cagna-
tionis caufa induBo. Non mirum igitur f i quidam eruditions etiam judicii e x his deceptus, quin idem fermo
tribui pofitfanBo DoBori , n ihil prohibere exifiima vit. AuBor illius piane ignoratur. M an i eh ai vero illic imp
u g n a n te f e d non rigidi ; quandoquidem h i bonum effe vinum non diffitentur. ¿¡hgapropter aut marcioniftas,
au t eos hareticos fuiffe necefie efi , quos in libro de Paradifo y ubi eadem materia, f e d ratione longe a lia per-
tra B a tu r , confutai Ambrofius.
Duos fermones de ian è lo Eli fico in prima parte M uièi I ta lic i Mabillonius nqfter tamquam nondum publi-
ci ju ris faBos e di curavit : fe d errori s ca u fi in Romana ed ition is , ubi alieno loco pofiti fuerant , confufeo-
wem r e f erri debet. Ceterum nequaquam reluBabimur , quominus Maximi effe dicantur.
Sermonis in caput v 1 1 . fo b tlla germana tnfcriptio efi:T)£ ca rn alibu s h o ilib u s n on me tu en d is j & d e
graciis p o f t c ibum ag en dis j hoc enim titulo Gennadius ipfum in d ica i, nec non M a x im i apud quem etiam
i dem habetur > effe fignificat.
In pfalmos XXI . C l X . ac C X V 1 1. enarrationes f iv e fermones inte r Maximihnos jure cenfcntur. In ed l-
tìonibus Ambrofidnis quafdam periodos horum fermonum primus e x h ib e t, qua non reperiuntur apud M a x i -
mum ,y ed ifia non fu n t magni momenti. Tertius autem eidem Maximo in Romano breviario reftttutus efi.
E n a r ran o in c a p u t x x x i . P ro v e rb io rum apud Augufiinum , cui adferibitur , pura legi p o te fi, ac
f in e illis additamentis , qua u t magis Ambrofiana judicaretur , eidem in te xu it Romana editto.
In ca p u t I I I . E c c le f ia f t ic i fermon es d u o d e E ie cm o fyn a fa n B o Maximo , cujus diBionem pulcre re-
fe ru n t, in ejufdem etiam editionibus adtribuuntur.
De fermone in .ca p u t I. Ifaiie non a liud quoque fentiendum efi : fe d nec etiam de fermonibus duobus in
c a p u t XI T I . D an ie lis ,* h i quippe omnes & evolvun tur apud Maximum, & ejus effe a Gennadio, indicata
cujufque infcriptione, adfeverantur.
Priórfermonum in c a p u t I I I . & I V . Jon a: non efi alterius n ifi M a x im i, cui editiones ejufdem Patrisy
f ic u t & Gennadius illum adfiruunt : pofierior vero in Mufeo Italico fu b M ax im i nomine a Mabillonio editus
f u i t . g u o d vero illum nondum vulgatum e x ifiim a vit, perturbationi editionis Romana imputandum efi.
Pofiremo cum fermo in ca p u t I. M ala ch ia : fermonis in ca p u t V I I . J o b , quem M a x im i efie ante a prò-
bavimus , continuatiofìty ad eumdem quoque auBorem pert'tnere manifefium efi.
I N D E X
S E R M O N U M P R ^ T E R M I S S O R U M '
O R D O
Aiitiq. edit. Ambr.
S e RMO. X X V I I I .
Exhortado ad ple-
bém de eo quod fcriptum
eft in Evangelio:
Sicutfulgur &c.
Sermo xxix.
Item de eodem.
Sermo xiV.
Item de natali Do»
Non exilabat.
Non exftabat.
Non exftabat.
S E R M o I.
. De grano Sinapis.
S ER MO II.
Item de grano Si»
napis.
O R D O
R o m . e d i t . A m b r .
. S E U M O I.
Dominica prima Advent us.
Paucorum admodum dierum occupatione detentus coetui veftro videor
defuiilè , & alterius Ecclefiæ neceilitatibus evocatus , minime vobis
ftudium (olitum dependiflè. Sed quamvis vobis non adfuerim corporei
tamen à yobis amore non defui &c.
S E R M O I I I .
Vominica fecunda Adventus»
Superiore Dominica capitulum Evangelicum différentes Sic.
S E R M O I Ÿ .
Eadem Dominica fecunda Adventus '.
Lætitia quanta h t, quantufque concurfus cùm imperatoris mundi Sec.
S E R M O V I .
Dominica quarta Adventus.
Propitia divinitate, fratres dile&iflïmi, jam adveniunt dies Sec.
S E R M O X I I .
De myfterio Epiphania Domini.
Dies ifte & feftivitas quam hodie » fratres, celehratis, ideo Epipha-
nia , id eft , apparitio &c.
S E R M O X V I I I .
Eodem die de baptifmo Chrifti.
Hanc baptifmi Domini noftri celebritatem, fratres dile&iflimi, quam
hodietni Sic.
S E R M O X I X .
Dominica fix ta poft Epiphaniam.
Libenter nos predicare, & gratanter opus Dei facere manifeftum eft :
fed cum videmus &c.
S E R M O X X.
Super tifdem verfris, & c,
Superiore Dominica parabolam Domini différentes, in .qua ait :
Cui fimile eft regnutn Sic.
Tom. 1 1 .
O R D O
Aliorum Operum
u'Lbi; reperiuntur.
Apud Maximum
Taurin. in Bibl. PP*
Homilia 1. in Adven-
tu Domini. De eo
quod fcriptum eft :
Sicutfulgur Scc. Sec£
ab his tantum ver*
bis incipit : Movet
fortajfe Scc.
Apud Maximum
Homilia fecunda de
eodem Adventu,
Apud Maximum. In
Vigilia: natalis Domini
Homilia.
Append. Aug. Sermìj
i iç.& i. de T empote^
Appendix AuguíEj
Seimo 139.
Append. Auguft«
Sermo 137.
Auguft. Appenda
Serm. 87.
Auguft. Append^
Serm. 88.