363 ßouXipO? ßouXüpat 364
BouXia, ■?,, Consilium. Äffertur enim ex Herod, A
[3, I , u b i aupSouXlii; e x codd. restitutum] ’Ex ßou-
Xitj?, pro Consilio. 1 onice itaque dici tur pro ßouXela.
[BouXiaioi, v o x n ih ili, in inscriptionibus a Four-
monto fictis. V. Boeckh. C. 1. vol. i , p. ^5. At* ßou-
Xiatov pro ßouXaiov scriptum ex Phurnuto c. 9 , p. i 5o,
indicatWakef. G. D in d . ]
[BouX(x«7cvo? , vox ficta, u t videtur, a Fulgent. My-
thol. 2/14» u t inde deducat nomen Vulcani. H a s e .]
[BouXtpeu?. V. BouXivoh]
BouXipia. V. BoùXipo?.]
BouXipiaaic, 9j, i. q. BouXtpo;. Plutarch. Moral,
p. 695, D : T8 itoXXoic p-ij itetvwat CupTrinxetv tvjv Sou-
Xtplaatv. A n g l . ]
BouXTpiàw, e t BouXipwxxo), Fame ingenti premór,
vel fame intolerabili quae ßo4Xipo<; dici tur. A u t Fante
enecor, Bud. ap. Xen. [Exp. Cy r i 4, 5, 8] : Et itoo
ópwY) ßpojTov, èSlSou xoi; ßouXtpiwci. [Inst. Cyri 8, 1,
44 •’ W; (x-i) ßouXtptwev.] Aristoph. HX. [873] : AtjXov
fai ßouXipia. [Plutarch. V. Bruti e. 25 : Atà xotcov xal
¿ßouXiptacre. Idem in Moral, p. 694, 695. P h ry- lt
nicnus in Bekkeri Anecd. p. 3o, 10 : BouXtpia xà ßa-
Xàvxia ’ xaxà pexaipopàv ercl xwv p7)8èv lyovxwv evSov
ßaXavxiwv. A n g l . BouXipiwvxas in ßouXipwva? cor-
ruptum in Schol. Victor. II. 'F , 142 emendavit Hey-
nius. BouXipwxreiv non nisi ex Suidae glossa cognitum :
BouXipwTxei/ TxetvY) Xiav* rcapa to ßou ¿ixtxaxixov poptov
xal xò Xipwxxw. G. D i n d o r f . ]
BouXtptwSY]?, 8, 4» BwXipiwSes, ap. Hieronym. Comment.
in Jobi c, 3 perperam scriptum p ro ßouXipiw-
Se;. Inter ceteros cru ciatus, in q u it , etiam hanc ei
diabolus infirmitatem in flixe rat, quam medici ßouXi-
piwSes appellant : quae infirmitas talem habere dicitur
pcenam, ut ante cibam torqueatur aegrotus, et sint
ei post cibum indesinentes dolores. [Herodotus in
Matthaei Medicis p. 77 : BouXtpw8et<; ¿TtiaupSatvouaiv
éXxùaeiq. G, D i n d o r f . ]
BouXipos, 8, et BouXipia, q. d. Bovina fames ,
i. e. Ingens s, Vehemens fames, Gell. 16, 8. In eod.
1. Erasistratus vim quandam famis non tolerabilem,
quam Graeci ßouXipov xal ßouTxetvav appellant, in diebus C
frigidissimis inulto facilius accidere a it, quam quum
serenum atque placid um est, BoùXipo«;, inquit Gorr.,
est Ingens fames a vehementi refrigeratione oris ven-
triculi contrad a. Famem quidem ingentem esse ipsa
nominis ratio ostendit : eum autem inducit indigenz
a quaedam in ore ventricoli perc ep ta , quam vehemens
ejus refrigeratio excitavit. Paulo p o s t, Sym-
ptoma est male affecti oris ven tr ico li, quo primum
quidem aegri expleri cibis n eq u eu n t, paufo vero
postea destituuntur prorsus appetentia, animo lin -
quuntur, viribus d e ficiunt, e x olvun tu r, decolores
su n t, torquentur stomacho, refrigerantur corde et
extremis pa rtibu s, pulsusque habent admodum o b -
scuros. Causa hujus fere sola est frigus exte rnum,
a quo tantopere refrigeratur os v en tricu li, ut e a ,
quae diximus, symptomata consequantur. E quibus
apparet ßouXipov proprie non esse Id , quod nomen
ipsum sona t, Ingentem se. famem, quae quamvis
principio fuerit, paulo tamen postea nulla prorsus
e s t , et in totum, languente nimium ventriculo, et
pene extincto ejus ca lo re, aboletur. ' In eo namque t>
differt 8 ßouXipo? àicò xyfc xuvwSout; òpé^eta; , quod in
canina appetentia cibus perpetuo appetitur, nec un -
quam ventriculus expleri potest. Quanquam et aliis
quibusdam inter se distìnguantur, maxime quod Gal.
auctore Comm. Aphor. 2, 1 ßouXipoq magis specialis
particularisque s i t , canina autem appetentia generat
o r sit s. universalior. Quod non est ita accipiendum,
quasi de genere, prop r ie dicto a L o g ic is , et specie
illi subjecta dictum s i t , u t , quum animai homine
universalius dicitur, sed quod ßöuXtpou causae possint
caninam etiam appetentiam movere, quum e contrario
causse appetenti» caninae non sint etiam causas ßou-
Xipou. Siquidem ßouXipou una tantum causa proditur,
frigus nempe externum famem ingentem afferens :
canina v e to appetentia, non ab eo modo frigore,
sed ab acido edam humore impacio o r i ventriculi
gignitur. Itaque illum Aphor. Hippòcratis si quis de
{ìoùXipoq tantum intelligat, videbitur Hippocr. id tantum
d ic e ré , quod meri potio intemperiem frigidam,
a qua ßo4Xipos nascitur, p er san et, quum non eam
mo d o , sed humoris etiam acidi in os ventriculi af-
fluxum c a r e t , a quibus duobus canina indueitur appetentia.
Praeterea vero inter se differunt, quod in
appetitu canino propter insatiabilem ingluviem vo-
mitiones perpetua! infesten t , ßouXipos autem sine
vomitu sit. Gorr. [BoùXipoi a Pollu ce 6, 3 i e Xeno-
phonte citatum non legitur apud hunc scriptorem.
Tic atxla ßouXipou, quaerit Plutarch. Sympos. 6 ,' 8,
p. 693 sqq. BouXipou è$éXa<jtc Festi nomen, ibid.
Aetium 9, 10 citant Angl. De accentu singulare es t
grammatici praeeeptum in Osanni append, ad Philem.
p. 297 : BooXip.dc • 8 fAÉyac Xip.8c, w? ¿oTtaop-dc, oò 601J-
Xtp.oc. G. D in d . ] (I Est etiam ßooXiuia, Morbus
equ orum, Hippiah’ia.
BooXtpióSv)?. V. BouXip.iwSv)c.]
BouXtpCOTTCO. V. BouXlU'.dw.]
BouXiveóc. V. BouXivot.]
BouXtv7i. V. BouXivot.]
[BooXivoi, eflvoe 7t£pl IXXuptav. ’AprepiSiopoc Sk oöx
eOvoc, àXXa BouXÌvyjv TtdXiv <pr(<rlv, ije lOvtxdv BouXivoc,
Steph. By z. Codex Vratisl. BouXivot e t BouXivoc; Ber-
kelius : « Diversimode hujus gentis nomen. veteribus
profertur, uti ipse testatili- Eustath. ad Dionys. 387
his verbis : BouXtpswv ... IxeI Sé (pyai xal ot BouXip.£tc,
opc TtvEc Sta Tou v Yp<&pou<ri BouXtvetc ?) BouXivouc. Stra-
boni BouXXiovec dicuntur lib. 7, p. 326. « Apud Stra-
bonem BuXXìovec. G. D in d o r f .]
[BouXtoe, Consultus, Prudens. jEschyl. Choeph.
672 : E ì 8’ aXXo icpa^ai Se i t i ßouXiwTEpov. Hoc vocabu-
lum Su ppl. 599 inferebat Heathius, ubi lib ri cr7CEUffai
t i tSjv SouXtoc cpépsi cppiiv. S c h n e i d . || BouXioc, gentile
a BouXic, quod vide.]
[BòuXie, Bu lis, urbs P h o c id is , ànS BouXwvoc
oìxtcTou• ot 7roXixai BouXioi, Steph. By z. BouXic, Boó-
XiSoc, BouXtv, BouXioi, BouXwv apud Pausan. 10 , 37,
2, 3. Il Urbs fllyrica. V. BÓXXtc.]
[BouXic • yuv^ ouTw xaXoupÉvr), Hesych.]
[BoüXt;, 8, B u lis , Spartiata. Herodot. 7, 1 3 4 ; L u cian.
Dem. Enc. 32, vol. 3, p. S r 3. In Boupic c o r -
ruptum apud Plutarch. Moral, p. 235, F. f| Cretica
forma BSXie, quod vide. G. D in d o r f .]
BouXìt7)c est apxoc quidam, de quo v ide Athen. 3 ,
[p. i i 3 , C , ubi cod. Venet. e t epitome ßwXr,ryjc. Vid.
s. v. BioXvjtIvoc.]
[BouXoxoTciSrjc, 8, Qui senatum concutit. Grammat.
Bekk eri p. 2 2 1 , 3 : BouXoxo7rtSat • ot ttjv ßowk^v xd-
TTTOVTEC, wa7tsp Elffl XCtl SrjJXOXÓNOl ót TOV 8^|/iOV xd7CT0VTEC.
A n g l .]
BouXo|xat, in 2 pers. ßouXst eum Et : Cooptai, rjpiai,
tanquam a BouXÉop.ai, V o lo ; ut ßouXouat oÌtou fiirrecOat
[Xenoph, Mem. 2, 1, 2 ], item ßouXop.at 7cteiv, item
ßouXofxai 8v]XS)<jat 6p.lv, Xen. Sic Plato D e rep. BouXo-
pa i ÖEdtoaoöai. E t cum prset. Lucian. [Somn. 6] :
BodXopat xEXTYjodai. Sic e t part, cum infin., ut BouXo-
[xevwv Suvaroiv yevéaQai, Xen. [Cum infinitivo fu tu r i,
contra praeeeptum Thomae M. s. v. BoóXopai, Herodot.
4, n i , ßouXopsvot (aliquot codd. ßouXeudpsvoi)
èyyevriceaQai. Sed apud Andocidem p . i 5, 2 1 , quo
utitur Lobeckius ad Ph ryn . p. 747, ISouXìiOtÌtyiv pe
aTToXEiv, nunc e x codd. correctum léouXÉaOvjv pe auoX-
Xóvar neque apud Dionys. Hal. A. R. 5 , 69 vulgata
scrip tura : E i ßouXsxai xoivwvoùc twv xivSuvtov
^s tv, Vaticani codicis lectioni e^eiv praeferenda. Alia
nonnulla Schaeferus attulit ad Poet. gnom. p. 16, ex
P o lyb ii fragmentis 28, 10, voL 4, p. 407 : Tou Ileo-
oéitìc ßouXope'vou ^ e i v et 3 i , 2 3 ; ibid. p. 537, ßouXvj-
‘Oévtec xwXuoEiv. Procopius Histor. p. 3 i i extr. : ’lo^u-
pi^OVTO ßouXsoöai aòr/jv xòv TcaìSa- e£ av0pw7«i>v dcpavieìv
dri rdyiaxa. Schol. Aristoph. Acharn. 85o, ßouXexat
Sr)XióffEiv • Schol. Sophócl. Ajac.- 3 2 7 , ßodXEcöai
Spdaeiv. Idem Dionysii Hal. locum indicai A. R.
5 , 9 , ubi e x cod. Vat. dva6oi\éoOat ßouXopevou repo-
situm pro vulgato avaéaXEÌc0ai- et Homer. II. 0 , 596,
u bi codex unus ISouXeto xuSo; dpé^siv pro dpsi-ai.
G. D in d .] Interdum sine infin. cum ei, vel articulo
postpositive. Syn. De insomn. : K a l rcapaxiOETai rpd-
TTE^av, eì psv ßouXoiTO, XixsXixijv, El ßouXotxo, Mrj-
Sixiiv. Cum articulo au tem, ut Lat. Qu ivis, cujus-
365 ßo6Xopai
vis, etc. Lucian. [Timon. 56] : *0 Sk rpiétov o?toc A
•jjc ßoiiXei TcopcpupiSoç àpEivitìv. Sic* Plut. [10, 99] : rH<
ßouXsi xopwvTjc tou owcppovEÏv ¿TCoXeiicETai. [Vid. Schæf.
ad Dionys. De comp. verb. p . 438.] S ic dicitur : ’E©’
fata ßouXoixo pidOw. E t cum ô ç , u t, ï i ç ßouXovxai, Ut
volunt, P ro suo arbitrio. Aristot. OEcon. 2 : Eira
¿^aytay^v ¿Staxav Tip ßouXopdvw, xdÇavTEç xip^v, Deinde
exportationem permiserunt, primo cüique volenti,
pretio constituto, Bud. [*0 ßouXdpEvo? frequens in le-
gum formulis, u t ’AOrjvaiwv 8 ßouXdpLEVoi;.] In his autem
et hujusmodi 11. potest etiam sub. infin. [Aristoph.
Ran. 1279 : ’Eyo) piv ouv eÎç x8 ßaXavEiov ßoiiXojxai,
ubi Schol. ¿tteXÒeÌv supplent. Joannes Malal. p. 1 14 ,
7 ed. Bonn. : BouXdjAEvoç e îç x ^ v T0dxr,v to jX iv . G. D.]
Ceterum jung itur ßouXop.ai et cum conjunc tivo, sicut
Lat. Volo. Lucian., ßoiiXsi cxoTrô)p.EV ; Idem, ßouXEi I tc o -
u.ó(Twp.ai ; [Aristoph. Eq. 36 : Bo uX e i x8 icpSyua xoïç
0Eaxaïfftv ©pdiuco; Eurip. Phoeniss. 734 : Bo uX e i xpdt—
Trwjxai 89)0 68oùç aXXaç xivfa ; E t sic ap. omnis generis
scriptores saepissime, sed plerumque in sententiis
interrogativis et, quod Heindorfius monuit ad Platonis 15
Phaedon. p. 79, A, non postposito, sed præposito ßou-
XsaOai. Nam in loco Platonico iquod Iegebatur, 0wpsv
ouv ßouXei, m elioruin librorum auc tori tate emendatum
est inserto eî, 0 w|/.ev oCv, e i ßouXEt. Sed Libanius tamen
vol. 4, p. 660, 10 : EÏ7Ü0) XI ßouXECT0E TWV ¿TTOpp^TülV ;
Extra interrogationem Plato ibid. p. 9 5 , E : È i t e x i
ßo^Xsi -jrpoaOrj? ^ àcpÉX^ç ‘ et De rep ubi. 2, p. 372, E ?
£1 S’ a3 ßouXE(j0s xal «pXEyp.aivou«7av -icóXiv Osoip^attìpiEv,
oòSsv cbroxioXuEi * quæ duo exempla Matthiæ attulit
Gr. Gr. § 5 i 6, S. Recentiores scriptores pro conjunctivo
interdum indicativo futuri utuntur. Ita L ibanius
vol. 4, p. 660, 23 : Eiics poi ßoiiXei, 7raxEp,
iaxpòv a^w coi irpocSpapwv, quem Lobeckius ad P h ry -
nich. p. 734 a ttu lit, addito quod apud Geminum
Opusc. De prasin. p. 4^o legitur, ßouXsi e^exacopai.
Aristides vol. 1, p. 4 3 1, 3 : *H 7rpoç xi ßoiiXscOe Ixei-
viov xaux’ I^Exacopev; Sed hujusmodi locìs, qui 0 in tu
mutato amoveri p ossunt, non multum tribuendum
esse p atet, nec dubitandum quin hæc emendatio p lu -
ribus antiquiorum scriptorum locis sit ad hibenda, c
velut Platon icis, Phædon. p . 99, D : BoóXei eòi, s<pv|,
Iïc(8eiÇiv 7roiìicopai, ubi Stephanus 7rooiccopai, e t , in
quibus libri dissident, Parmenid. p . 13 7 , B ; Cratyl.
p. 397, A ; De republ. 5, p. 453, A. Comparanda cum
his quæ s. v . ©¿Xw afferentur. G. Dind.] E t p e r p e -
riphr. ¿pol ßouXopEVw icxl xouxo vel xauxa, q. d. Mihi
volenti e s t, pro Volo. E t Oux Icxiv Ipol ßouXopevw.
Thuc. 2, [3] : Tw yàp icX40ei xwv IlXaxaiswv où ßouXo-
pÉvw 3}v xojv ’A67ivaItav a<picxac0ai. Idem : BouXopsvoiç
ôpïv axoùsiv lexiv. Idem : Av ßouXopIvoi? ^ xoùxoiç.
Grèg. : tfT6pi^s, ¿iceiXei, noÎei o,ti âv ^ ßouXopsvw coi,
Quidlîbet, Quodcunque libuerit. [Hanc constructio-
nem 'ad tædium usque in g e rii Thucydidis imitator
Procopius. G . Dind.] Aliquantum ab his diversum
est illud Eurip. [Iphig. Aul. 33] : Toc 0eü>v ofirw ßou-
XopEv* Ecxai. E x Eod. [ibid. 1-270] affertur xo ßouXo-
psvov IxeIvou pro Voluntas ejus vel Sententia. [Ubi
Musgrav. Plutarchi- locum affert e x V. Artox. c. 28 :
Aeitx y&o xi; -ÿj icopEia xal xaxavxriç etcI xo ßouXopevov ’
et Luciani Amorum 37 : ’Axpixw epopa îcpèç xò ßou- d
Xópsvov ayoiv. Dionys. Halicarn. A. R. 4 » 84 addit
Schæfer. : Atac^patvoucai x8 ßouXopsvov xe xal Inixe-
Xeu^pevov • e t Joseph, vol. 1, p. 871 : Toü àv0pwrceioù -
to ßouXupEvov xvjç Spprjç açatpoüvxai. Tc» ßouXEC0at. Eu-
ripid. Iph. Aul. 33o : rfOxi x8 ßo4Xsc0ai p’ exviÇe* côç
SouXoç oôx Ecpuv. Plutarch. V. Caton. minor, c. 44 '
Exeivouç pàv oïovxai oeùcei paXXov $ tw ßouXEcöai 81a-
cpÉpeiv. G. Dind.] A t e Plat. De L L . BouXdpsvoç EpsXXsç
XÉyEiv pro Dicturus eras. P ro Nolle autem dicunt ßou-
XEc0ai præfixa particula où vel pvi : Dem. M9j ßouXEcÖs
Soxeïv, Nolite videri. [Herodot. 7, 10, 4 : 26 wv p>j
ßouXsu... airixÉc0ai.] E t où ßouXopsvo? interdum In v i tus
exp. [Theophr. C. P . 3, 2, 6 : Oôxto yàp xal 4 ßXdi-
ctï)ciç xaXXicxï), xaOa7T£o xoïç Çwoiç, érrav stç ßouXopEvrjv
ïcecv) xo cTCEppa x9jv ôcxépav. G. Dind orf.]
_ BoùXopai, eo m o d o , quo dicitur Nescio quid hoc
sibi velit : Lucian. [Prom. 2] : K a l ei yé cot xòuxo
ßouXsxai EÎvai 8 IIpopiijOsùç, toxvu eôcxo^wç àNOTExo^euxai,
Quod si hujuscemodi esse vis Prometheum, Quod si
ßouXopai 366
ita intelligis Prometheum. Ita Bud. : qui et addit e
Greg. : ’EéoùXexo SI 8 \6yoç aùxw xal ßaciXlw^ aùxou
Ep7Tpoc06v ayEiv xov vuv EÙcpYjpoùpsvov, His verbis signif.
Athanasium régi etiam præponendum. Talia sunt in
VV. LL. sed absque infin. : T i aùxw ßouXExai•?) Xùpa; e t:
T i ßouXovxai aùxw ai xùXixsç; At in hr. 1. Greg. : T i coi,
«pvjclv, w oôxoç, ßouXfexai xo xaxà xocoùxou xpdixouç ^oX-
pav; Bud. interpr. Quid tibi vis? et minantis verba
esse tradit. [Dionys. Hal. Art. v. 5, p. 309 : ‘O St Aio-
p4&r|ç xi tcot* aùxw ßouXexai. S chæ f . Dio Cass. p. 618,
70 : T i not’ ouv aùxw ßouXexai xo xà farXcc icSciv èntfé-
BouXopai cum aceus. r e i , redditur et verbo Cupio,
aliisque item modis. Greg. BoùXopai coi tcSv ¿va08v ,
Omnia tua causa cu pio, Bud. Fortasse autem non incommode
verterimus, O p to , s. Exopto. E Thucyd.
[6, 80], BoùXEc0ai xà Eupaxouaiwv pro Studiosum esse
Syracusanorum. E t in simili Ejusd. 1. BouXopsvoi
xaùxa, Qui hujus sunt factionis. Ceterum ut ßouXopai
dico commode verti posse in Greg. I. c., sic et in
11. A , [112 ] quidam vertunt, ubi tamen ßouXopat non
cum accùs., sed cum infin. jungitur : ’EneI ttoXu ßouXopai
aùx^v Oixoi e^eiv. [Homer. II. H, 2 1 ; I I , 121 :
TpwEcci St ßouXexo vixv|V W, 682 : Msya S’ aùxw ßou-
Xexo vixYjv. BouXficOai xaxioç xivi. Dionys. Hal. A. R.
3, 21 ab Schæf. ci talus : Toùç xaxwç aùxîj ßouXopsvou;
xoXa^ovxoç.] I] Pro Malo, Præopto : quum alibi, tum
II. A , [117 ] : BoùXop’ êyo) Xaàv coov sppsvai y) aicoXÉcOai.
Sic e Plut. [Moral, p. 262, B] affertur ETixev wç
IoouXexo àv yyjv cpépeiv 4 xpucpvjç cuppExé^siv ’ApicxoS^pw,
pro Mallet. Sic Chrys. in Ep. ad Eph . i 65 e t alibi
non semel. [Herodot. 3, 124 : BoùXfic0ai yàp 7cap0£-
VEIJ£C0ai YxXsW J^povov % TOU Tïaxpoç ¿CXêpY)C0at. Vid.
Valcken. ad 3, 40. Alexander apud Gellium 20, 5 :
’Eyw St ßouXoipYjv av xaîç 7t£pl xa apicxa lp7CEipiatç y|
xaïç Suvdpsci SiacpépEiv.]
BoùXopai, Censeo, ut Lat. Volo. Themist. Phys. 4 •
BoùXovxai yàp Elvat 8iacTY)pa Iv w pYjSev icxi cwpa.
Hue pertinet illud paulo ante citatum : K a l eï yé coi
xoüxo ßouXsxai Eivai 8 npopYiOsùç, exponendo Si ita intelligis.
BoùXopai, sicut et 0ÉXw, p ro Possum, ut Aristot.
Po l. 2 : K à l ßouXexai y’ y)8y) xdux’ elvai ycoXiç , faav aù-
xàpxY) cupêaivYj xyjv xoivwviav elvai. Sed ibid., ubi de
Plat. Politia loquitur : ‘H Se cuvxa^iç oXyj ßoùXexal pev
elvai p-^TE Srjpoxpaxia, p^xe SXiyapj^ia, pécYj Sè xouxwv,
•î|v xaXoîici TxoXixeiav, Bud. ait ßouXexai esse itidem pro
Potest, vel pro T en d it eo. [Plato Min. p . 3 i 5, A :
*0 vopo; àpa ßoùXexal xou ovxoç Elvai IÇeupeciç , übi vid.
Boeckh. (ad Simonis Dial.) præfat. p. x iv ; Dionys.
Hai. A. R. 2 , 12 : To cuveSpiov IXXyjvicxI ippY]veuù-
pevov yepouciav ßoùXeTal SyjXoüv, ubi codex Vat. Sùva-
xai 8. S chæ f . Aristot. p. 724, 1 7 : BoùXsxai SX xoioïïxov
x9|V cpùoiv sTvai xè «nreppa • p. 738, 23 : BoùXsxai yiyvE-
<T0a i xà xaxapvivia xaxa x9)v eipYjpévYjv icepioSov, et sæpe
alibi. G. D.] Idem ßouXexai interpr. Debet in Aristot.
Pol. 5 : BoùXexai S’ 8 ßacnXEu? elvai <pùXa$, facta; ol
XEXTYjpévoi xàç oùoiaç pY)Ssv àSixov irao^waiv. [Macarius
in Villois. Anecd. vol. 2, p. 20 : âv pe0’ 9|pspav
Ôpwpev... ai xwv ¿veipàxwv SiJ/eiç ôç xà TtoXXà ßouXovxai
<pùea0ai. W a k e f .]
[De discrimine, quod inter v erb a ^oùXopai et ôeXw
vel s0éXw intercédât, Âmmonius p. 3i : BouXeaOat pèv
¿7x1 povou Xexxéov xoù Xoytxoù î xS St ©éX&iv xal Ircr àXo^ou
Çwou- e t p,. 70 : ©sXeiv xal BoùXeo0ai làv XÉyYj xiç,
SvjXwaei fat ¿xouciwç xe xal eùXoywç ¿péyexat xivoç. Sub-
tilius Buttmann, in Le xil. vol. 1, p. 26 seqq., de cujus
sententia v.-quæ sub ’EôéXw dicentur. Euripides Iph.
Aul. 338 : Tw Soxeïv pèv oùyl xpyÇtav, xw St ßouXe<r0at
ÔsXwv. Plato Gorg. p. 5o8, C : Élpl Sà ¿7x1 xo» ßouXo-
pévw, w(77xep oî àx t pot xou ¿0eX oyxoç, av. xe^ xÙtxxeiv ßo4-
Xv)T<xi... àv TE... ubi Heindorfius : « 8 e0eXwv idem prorsus
est quod 8 ßouXopevos’ De Legg. 4» p* 7° 7> ^ : Iloxepov
¿Ç a7xà(TY)ç KpTixYjç 8 ¿0sXwv. » Demosthenes p . 9 :
ïlpoaiixei Ytpo0ùpwç ¿0éXetv dxoùetv xiov ßouXopevwv aup-
éouXeùeiv • p. a4, 3 : "Av oï xe Oeol 0éXwci xal ôpeiç
ßouXYi®0s. Plutarchus Moral, p. 472, E : nXeioveç o\
XoÙE<j0ai Oe'Xovxeç xwv àXEtcpeoâai ßouXopsvwv. ©éXeiv xal
ßouXsaöai apud Lesboaact. p. 173 , 6 Steph. : Toîç pèv
yàp p-^ 0éXou(iiv àya0oïç elvai pàxaiov xal Xéyeiv x a l