607 'yfj paç yîipaç 608
beri potest. Eandem illi legem sequuntur in rajAopo;,
FxTCsxr)?, rairovsiv, raTtOTO?, TaTOjAO?, sed r] servant
in yriyevfjs. et yrjyevexrji. Themist. Or. p. 423, 17 ed.
m .: tflva (jlyj8e<p6eipv) x i yr)TCovwv spy*- G* O. Heliod.
5, 22 : tfOxs ¿poxpou |Jouv eXeuOspoi yrjTCovos, p ro , ’Ap-tpl
SouXuxov. Hase.]
[Ff,TCoxo<;, b, f , , A terra bibendus. yEsch. Pers. 621 :
Aapstov CtyxaXsicOe, yaTCo'xous & ^Y“ Tl!A°(,i ■rcpOTCspuJ««)
xoiabe vepxepot? Oeol?. FaTCOxoq et TaTCOxot j^oal idem
i n Choeph. 97, 164. G . D i n d o r f .]
[FrjpayaOr), ^ j Geragatha. Fr)payaOr)<; pipoxopieiov,
sic dictum ab A gatha , Petri patricii lilia, ap. Anon,
in Antiq. Cpol. p. 3 6 , A ed. Band. G . D in d o r f . ]
I\]p<xio;, ¿c, ov, Senex. Hesiod. [Op. 376] : rrjpaios
81 Oavoi?. [dEsch. Suppl. 606 : AXX’ wi; av f)6r)<iaip.i
yrjpaia cppevi. Eurip. Alcest. 6o:Fr)paiou; 0aveiv.]. Plato''
De rep. 2 : Frjpatol xeXeuxwvxe?. Utitur et Xenoph.
[Ages. 1 1 , i 5 ] et Theophr. [Ex Tliucydide et Anti-
phonte Pollux 2, i 3. Bioio yrjpaibv p-expov, inscr. ab
Leakio ed ita, T r a v e ls i n t h e M o r e a , vol. 3, n. 3 8 .
Frjpatbs. tcou$ ap. Eur. Ale. 6 14, 4 ndr. 547 5 Basil.
Seleuc. p. 67, 6. Comparativus yrjpaixEpo; ap- Eustath.
p. 1905, 40. || Alia forma rVipaoi;, ut l'epaio? et Tepao?.
Epigr. in Anlh. Pal. Append. 147 - Frjpab? *1tc-
TtopieSbiv.]
FrjpaXso?, a , ov, apud poetas i. q. pipaios : [^Esch.
Pers. 171 : XuuSouXot Xo'you Toubfi pot yEvecOs, llepoat,
pjpaXea irioxojpaxa, ubi pjpaXsa trisyllabum est p ro -
nuuciandum, yrjpaXa, ut yrjpaXoi in tetrametro ionico
Anacreon tis ap. Stob. Flor. 1 1 7 , i 3 : Xapieooa 8’
ouxeO’ rjSrj irapa, yripaXsoi S’ obovxe?, et apyaXer) ibidem :
’Aibsw yap £<m Setvo? pu^o?, apyaXsr) 8’ £<; auxov, ubi
cod. A. apyaXf) i. e. apyaXrj, ut ap. Hesiod. Op. 6 3 8 :
vA<7xpyi, y^elpa xaxrj, Gspet apyaXsr), oube tcox EaOXvj.
G. D. Pind. Pytli. 4, 216 : FrjpaXswv yXEcpapwv. Op-
pian. Cyn. 2, 3 5 1 : Toxrja? pipaXe'ou?.] Quo<i tamen
et e x Philone affert Bud. [Iren. 3, 4» P- 2o3 Grab.
R o u t h . De accentu v. Herodian. nept p. X. p. 4, 6.]
E t FepaXeo«; Hesych. [cum interpr. yepovxa fj acOsvrj.
Conf. Fepoxo'po? s. v. Frjpoxopo;. || T ertia forma for-
tasse fuit TvipaXto?, in duabus glossis Hesychii, Fr)-
pdtXtov, Sptpu, peXav. TripaXioq, yspoiv > YeP°vi®e£<ryl (Y£~
por,07|(; Musur.): ubi FrjpaXeov et FYipoXsoi; corrigitur,
praeeunte partim C y r ilio , qui TripaXsov per peXav et
rraXatbv interpretatur. FrjpaXioq si recte hab et, com-
parari potest vrjipaXeos et vrjipaXio?. G. D in d o r f . ]
r^papa, xb, q. d. SenescenLia. [Frjpdpaxa axdiv0r)<;,
Senium cardui, i. q. TCaTCTCO? axav0r)<;, ap. Schol.
Arati 921. || Corrupte Hesych. ryjpdpwv, ypa£a, ubi
ypaia corrigitur.]
[Frjpdvai. V. Frjpaoxw.]
l ’rjpaviov, xo, Hesychio pipa<; [codex pqpav], S e -
necta s. Senectus, Senium.
[I’vipavffi?, ew;, q. d. Senescentia. Aristot. Nat.
Ausc. 3, 1, p. 201, 19 ; etMetaph. 10, 9, p. io 6 5 , 20:
tAX<n?, Y1ipav(Jt?, dbpuvan;.' || Alia forma Tiipaai?.
Ammon, p. 37 : Fr,pa? pev loxtv ^ xeXeuxaia ijXtxia,
Y>ipa5t? bb ■i) i n aoxvjv «opeooi?; M^7roxe ouv xauxr) xat
Y'/jpav xou Y‘6pdoxEiv bttxtpepst. Suidas : ‘Puaa, f, papavatq,
il yilpafft?-]
[Fyjpao'?. V. rYipaio?.]
F5jpa?, axo?,xo, Senectus. [Hac declinatione for -
tasse nonnisi iniimae aetatis scriptores usi su n t, ut
Georg. Cedr. vol. 1, p. 369, D : Texpi^oipivip xtp
icpoffwmp y4paTl»■ comparanda ilia cum y d p x ra pro
yspa, velut YEpaTa 0eo7cpe7ni apud Nicetam Paphlag.
Or. in Ioann. Evang. p. 3 5 8 , C. Ionica declinatio est
yvjp«? Y^Pa0? T^Pai > usitata epicis aliisque poetis non
Atticis. Sic Arcniloch. apud Hephaest. c. 5, p. 3o :
*O y p o ? xaxou be yxipao? xaOatpet. Pindar. 01. 8,94 : r^pao?
.¿vxticaXov • Nem, 7, 146 : Aticapw y^P“}- Attica yvjpa?
yiipwi; y4pa, ut in locis pluriinis tragicorum, non-
nullis etiam Ionicorum poetaruim Theognis 174 :
Kat " r ip w itoXtoo. Horn. Od. A , i 3 5 , et W, 283: Tiipa
&jib Xiicaptp, a Wolfio y*opa’ Utco scriptum. Apoll. Rh.
1, 263 in fine versus, ’OXow 6irb yiip$" 200 : ’Abpa-
viyi yiipa xe. Herodoto 6, 24 y^pctt eaitores res tituunt:
nam codd. y^pa. G. D.] II. I, [4 46 ] : Fripa? airo^cas,
Or^stv veov f,6wovxa. Et i7cl y^pao? oubw Horn, aliquo-
ties [ut II. X 60, Q, 487; Od. 0 , 246, et plurimi post
A Homerum sc riptores, qui interdum Ionicas utrius-
que vocàhuli formas retin en t, u t Plato De rep. j
p. 328, E : * 0 b-)| liti yiipao? oùSS cpaoiv elvai ot tcoiyj-
x a i, ubi codd. nonnulli yiipwi. Sed Atticuni ¿Riy^pw;
¿b£5 recte restitutum est Menandro ap. Stob. Fior.
• 107, 2 : Oixxpo'xaxóv è ext 7tetpav èm yvipajq bbou, ubi
vulgo y>ipaoq oùbw, codd. Gaisfordi yrip»? bbou. L y -
curg. C. Leocr. p. i 5 3 , 5 : ’Eiil yiipioq ¿bài irepicpOeipo-
p-évoui;. Ex Hyperide Pollux 2, i 5, ubi male oùbSj.
Dio Cass. 57, 24 : ’Ev iruXai? viSìrj y^ptoi ^v. G. D.]
Xenoph. De rep. Lac. [10, 2] : Aiéirpa^ev èvxipio'xEpov
elvai xb y^pa? xyjc xwv axjA'a^o'vxtov Galeno yvipaq
xb Ix voVou es t, inquit Bud., cum in tabern aeger e fc-
bre hectica in c id it, ita , ut similis sit seni jam debili
et arido. [’Etcì yiipto?, In senectute. Aristoph. Eq.
524 : ’Etcì y 4 pw ? , où y à p Icp’ Clearch. ap. Athen.
6, p. 2 5 6 , E : 2 xXr)pw? eSitouav Itc'i yiipoiq. Aristot.
Eth. Nic. 1, 10. Aeuxbv yxipa? Soph. Àj. 624. noXiùv
y^pa? Eur. Suppl. 170 et alibi. ÀlvuTCxtov yrjpa? So-
phoc les, de quo v. s. AiyuTCxio?. Tb x^? X^Ov^ y5)oa(;,
B Obliviosà seuectus. Galen. voi. 8, p. 68 : ‘Apia p.Èv
■rcaibiàv oùx ap-ouuov , àpa Sè.eì? xb x^? X^Onj? yrr
px$, a)? 6 nXaxwv cprjffìv, uTCop.vrip.xxa iauxto Tcapadxeua-
CópEvo?. Quo dicto Platonis etiam alii scriptores
utuntur : vid. Toup. Emend. voi. i ,p . 3 8 5 . Aristot.
Po lit. 2, 9, p. 1270, 40 : yEaxi ybtp, todrcep xaì dtopa-
xoì, xaì biavoia? yrjpa?. De rebus inanimis. Aristot.
Poet. c. 21 : 'Opoitoq e^ei IdTCs'pa TCpb? iip£pavu.xal1
yrjpa? TCpb? piov • epeì xoivuv xrjv IdTCEpav y^oa? ^pÉpa?.
iEsch. Sept. c. Th. 682 : Oux iaxi yrjpa? xoube xoij pia-
. apaxo;. Tiipa, Sero. Soph. Antig. i 353 : MeyòiXoi bè
. Xoyoi ... yr,pa xb.cppovetv Ibiba^av.] T^pa? oipei? ¿xbuvouci,
Herodot. [immo Aristot. II. A. 5, 17 : ’Exbuvouci bs xb
xsXuipo? xou Eapo<;, Sairep oi oipetq xb xaXoup.evov yrjpa;.
Conf. 8, 17 ] , Serpentes exuunt senectutem. Redditur
et Spolium e Plin. S ic autem et Aristot. xy,. y^jpa?
utitur. [Antyllus in Matthaei Medie, p. 3 3 6 : EXàiov,
Iv <S> y^pa? o^eto? lyxaOTÌ^rixat. Dio Cass. p. 981, 24 :
Tb yrjpa? bià xau0’ ot Ócpei; èxbusa0a i , ad quem I. Rei-
mar. : «Ad hominem translatum usurpai Lucian.
C. Dial. Mort. 5 , 5 , voi.. 1, p. 3 4 6 : Oùxouv b pÈv ¿7:0-
budàpevo? xb yripaq woTCEp ’lóXewq avr,6v]aaxii). Hinc y^-
ai; ipsa anguium membrana, apud Hesych. bcpEw?
epp.a. Vide eund. et Etym. M. in «niipap. E t sic se-
n e c t a vel s e n e c t u s Latinis membranam serpentum significai.
» Viros senes, xb yrjpa? ¿TCoSaXovxa?, in Sce-
nam produxit Aristoph. in fabula Trip*; inscripta :
v. Athen. 3, p. 109, F. Eo pertinet etiam locutio xb
y»5pa? Ixbuvat, qua cliorus senum utitur in Pace 336 :
Hbop.ai... poXXov ^ xb yripa? ¿xbb? Ixcpuyàiv xr)v a<” riba.
<I»oiXabo)v ¿TCsbuuaxo y^pa? Nicand. Ther. 3 i ; Theodo-
ret. voi. 1, p . 748 : ATCobuexai xb yr,pai; x5)?.è(xapxia<;.
Tripa? TCaXaibv àjxapxia«; idem voi. 3, p. 4 3 4 . G. D.]
Quamvis autem a yépa? deduci cons tet, sicut et yé-
pwv, Aristot. tamen de Gen. Anim. 5, [3, p. 783,; 7],
hoc noni, indicari yerjpóv xi trad it, nimirum inde de-
ducens. [Isid. Pelus. Ep. 3, 54 : Eìoòbè et? y^pa? ^aOù
IXrjXaxwc TCaXivwbiav abet;, tco'xe p-ExavovidEi? ; aìbÉffOrixi
xàv xouvojxa xou y-qpou?, ^TCEp EÌprjxat TCapa xb ySj<; epav.
Vide tamen an non sit leg. y^v bpav. G atak.] ,41 AÌ"
D po?, xb, quoque multa derivata n abe t, cum qluibus
videlicet componitur, cum tamen alioqui illius per
se positi nullum exemplum afferatur. [Eustath.
p. i 3 5 4 , 2 : ’laxÉov bxi xou xvÉ<pa^ ysvix-^ TCpb? àvaXoyiav
ouj( eSprjxat, xvéipou; 8 ì xeìxai icapà ’ApioxocpavEi Iv £x-
xXr)aia^ou(jai? (291) w? à n h xou xvétpo? TCpò<; àvaXoyiav xou
yyjpo? yqpou?, 0? xotvóxepov xby^pa«; yiipao? \p. 782, i 4 :
''Fba? xaì libo? xaì y^pa? xaì yrjpo?. (Add. Etym. M.
p. 93, 8 ; 284, 3 3 ; 639, 4 -) Videtur naec forma frequentata
fuisse Macedonibus et Alexandrinis. Saltelli
Ps. 9 1 , 14, omnes codices consentiunt in lectioiie
y^pEi, atque hanc ipsam formam prò y^p<f exhibet
cod. Alex. Gen. i 5, i 5, et 1 Parai. 29, 28 idemqae
: e t Cottonianus Gen. 2 1 , 7 et 2 5 , 8, plurimi denique
. e t optimi codices Lue. 1, 36 . Eodem modo Reg. 3,
• 14, 4 genitivus yópou? extat prò y^pcoc, quara formam
reperimus in cod. Alex. Ps. 70, 9 pipou? habet
ed. Rom. sed Complut. et Ven. yiiptoq. S t u r z . Xv)-
poui Memno ap. Phot. Bibl. p. 2 3 g, 39 ; Eutecn. ad
Nicand. Ther. 128, p. 324. S c h ^ f . Fr,pou<; Georgid.
609 Y7)pà(7X(*) yripoSocxEW 610
in Boisson. Ànecd. voi. 1, p. 2 3 . Fiipei Theodoret. A
voi. 1, p* *3 g 3, ubi cod. y^paç; Nicetas Paphl. Or. in
Andream p. 3 4 3 , A ; Gregor. Presb. in Combeiis. Hist.
Monòthel. p. 5 6 5 , D. Et sic sæpius ap. medii ævi
scriptores : unde librarii interdum intulerunt in
scriptores autiquiores. Vid. var. lect. ad Aristot. H. A.
5 20; Lucian. Macrob. 2 3 , voi. 3, p. 225. Schol.
Horn. II. r , i 5o : Fvipaï) ypacpsxai xaì yiipeï àç oibeï.
Manetboni 1, 47 Y^PWÇ» H00 ai ^ u titu r , recte resti-
tutum pro yiipouç. G. D in d o r f .]
[Fnpaffti;. V. riipavaiç.]
Trip^oxw, Senésco, et rapato, tìccw : utitur autem
Horn, utroque. Sic et rr,pa<jxEtv Xenoph. Cyneg. [12,
1] et yrjpSv Cyrop. 4 , [*> R]» Frjpwvxoç avbpbç, Plut.
Timol., aenis. Et yeyripaxôxa pro Exoletis s. Obsoletis,
YV. L L . [Fripdidxovxa Horn. II. B, 6 6 3 ; y»)pa<jx6[/.sv
Od. A , 2 10 ; yiipauxe II. P , 3 2 5 . De piro Od. H, 120 :
yOyxv*l ¿tc’ byxvn yyipairxEt. .0 yrjpaaxwv ^povoç Æsch.
Prom. 981; Eum. 286. rey^oaxa. Soph. OEd. Col.
727 : Tb x9)<7bç j(,ojpaç ou yey7)paxE o0Évoç. Eur. Ion.
1392 : *ûç ou ysyiipax* ex xivoç OerjXdixou. || Fï]pa- B
crxoaai forma media ex uno cognitum est loco He-
siodi ap. Plut. Mor. p. 4 15 C : T pElç b’ ¿Xa^ouç b x o -
paJj yripdcdXExai, T riplicatam cervi ætatem corvus con-
seqnitur. Discrimen quoddam inter y v jp a c xw et yripato
.statuit Ammon., cujus verba s. v. F v ip a v o iç attuli.
Il Trip^w. Hom. II. P , 19 7 ; H , 148 : ’Evi [AEyapotutv
ipipa. Od. S , 67 : Auxó0’ ¿y^pa. Plutarch. Comp- Ci-
mon. c. Lucuilo 1 : ’Ev ^ yr|pa ¡xèv xb y_Elpov, iTCaxpidt^si
bbxb ajAEivov. Futurum plerumque est yr)pdtoo{Aat. Cri-
tias ap. Athen. i 3, p. ,600, E : Ou tcoxs cou cpiXor/jç
yriptidExai oube Oavetxai. Kaxayï)pd<rop.ai ap. Aristoph.
Eq. i 3o8 . Ac tiva forma Plato De rep. 3, p. 393, E :
’ Ev Apyst Ecprj yrjpaoretv pexà ou. Simonid. ap. Stob.
Flor. 98, 29 : Oûxe ybp ¿Xicib’ ïy ta yripacÉpEv • nam sic
ex cod. A , qui yîjpaçepiev præbet, corrigendum quod
vulgo légitur yrjpaccépisv , nisi yr)pa«jxÉp.£v potius
scribendum cum Buttm. Gr. vol. 2, p. 97. Liban,
vol. 3, p. 2 12, i 3 : Oxt x a ìyrjpdcaEti; xaì ap^siç. Aoristi
primi Impana non minus rara apud autiquiores
scriptores exempla sunt quam aoristi «bcebpaca. Tri- c
paaacav dixit Herodot. 7, 114 ; xaxEyvipacrav 2, 146.
Ey4pacav, significatione activa, Æsch. Suppl. 894 :
Oô yap ja’ lOps'j/av oùb’ ly^pacav (oubs yvipacav cod.
Med.) xpoep^. Tr]pacai, in libris yrjpdicai scriptum, Xe-
noph. Memor. 3, 12, 8, nisi hic yrjpavai corrigendum,
quem alterum aoristum probant Atticistæ.
Moeris p. 1 1 5 : Tr)pavai xaì xaxayr)pavai , ’Axxixwç- yr,pacai
xaì xaxayripacai, ‘EXXrjvixox;. Thomas M. p. 192 :
repavai xaì xaxayripavai àpy_aiox£pov • oî b’ ôcxepov yiq-
pacai xaì xaxay/jpdicai. Et yr)pavai per yrjpacai inter--
pretantur Hesycniuset Suidas. Quibus in locis gram-
maticorum vitiosus accentus yrjpavai, qui etiam in
Sophoclis codd. reperitur OEd. Col. 870, emendan-
dus est e x Thoma M. Trìpàvai recte ap. Æsch. Choeph.
908. Namque Buttmannus, qui similitudine aoristi
«TCobpSvai inductus yr)pavai prob at, veteres gramma-
ticos adversos h a b e t, quorum sententiam exponit
Etym. M. p. 23 o , 5o : Fripas* XéyExai bxi ¿tco xou yrj-
pacaç xaxà cuyxo7ri)v yrjpaç • oùx ecxi 8è IvxeXt.ç ^ xXtciç *
axb xou yrjpio yivexai yrqprjjxi * (hoc præsens etiam ab d
Schol. Horn. II. P, 197, Æschyli Choeph. 908, e t ,
qui apprjxov IvEcxwxa dicit, Eustathio fingitur p. 1 101,
■63 ; 1490, 87 ; 1900, 9) ^ [aexo^ yr,pàç, wcTCEp ïcxrjfAt
' exaç* xb aTCapÉ[A<paxov yrjpavai, oiç icxavai ’ ^ yevix^ yrj-
pavxoç, icxavxoç * oiov, Frjpavxoiv ¿vbpSiv xaì f, bo-
•Tixi) (ap. Hesiod. Op. 188), Fr)pavxEcci xoxeïïci, avxi
xou xoîç yrjpwci* •#) aixiaxix’b , Fr)pavxaç xifiav. Indubitata
autem hujus aoristi exempta præterquam de infinitivo
et de participio màscuiino in versu Ilomeri
II- P, 197 : ‘0 b’ ai TCaibi ÎTCacce yr)paç* aXX’ où^
ulbç lv Évxeci TCaxpoç ly^pa, e t locis poetarum ab
Etym. allatis, nulla videntur exstare. Valde incerta
enim Buttmanni opinio es t, qui ¿yripa in versibus
Homericis et xaxeyrjpa ap. Herodot. 6; 72, non quod
vulgo putatur imp erfe cti, sed aoristi esse arbitratur
6 j ^ erot^°^eum xaxEyrjpacav non ad xaxeyrjpaca, sed
ad xaxEy^pav refert : cui, opinioni cavendum est ne
quis auctoritatem grammaticorum veterum accedere
opinetur ¿yr^pa per iy^pace interpretantium, ut He-
TUES. LINO. GRÆC. TOM. I I , FASC. I I .
sychius fecit. Hoc enim quomodo intelligendum sit
Schol. Venetus an nota tione ad 11. H , 148 ostendit :
’Eyrjpa) oxt avxi xot! iyripacE xbv TCapaxaxtxbv exa^sv.
Neque hoc concedendum putamus Buttinanno, si ap.
Xenophontem yqpacatin yrjpdivat mutetur, Herodoto
pari ju re yr^pacav (debebat. potius yrjpScav) pro yr)p4-
cacav restitui posse. Probabile est enim diversam in
hoc aoristo infinitivi et participii rationem fuisse et
ut veteres ßicovai et ßiwaa? quam ßiwcai et ßuocas dice
re maluerunt, sic eosdeiii yrjpavai et yrjpacas usurpasse,.
abstindisse autem ab infinitivo yr)pacai. Ex
quo sequitur TCpoyrjpacai, quod TCpoyrjpScai scribi deb
eb a t, apud Lucian. Rhet. praec. 10, vol. 3 , p. 1 1 ,
quanquam fortasse non est in TCpoyr)p<ivai mutandum,
tarnen a participii yrjpacavxEi; exemplis Lucianeis 11011
plus praesidii habere quam ab subjunctivo yrjpacr),
quo utitur Ver. Hist. 1, 2 3 , vol. 2, p. 88. Itaque yrjpa?
participium poetis relinquendum erit idque mascu-
lino tantum genere; Feminina eiiim forma yrjpSca de
hòc aoristo non magis, ut opinor, usitata fuit quam
de similibus ßpovxi?, . yeXb?, ¿TCOxXa?. G. D.] TripSvai
pro yrjpacai, Hesych. Unde e t yrjpdlvxecai quidam formant
ap. Hesiod. Sed Eustath. tradit posse et yrip&c
esse pro yrjpaca? per syncopen. Vide eum et Hesych.
[Ionicam. quandam parlicipii formam Tripsì? affert
Etym. M. 1. c. : Ecxi bè TCpwxr,? xaì beuxépa? cu^uyia?
(yrjpaui) * xb yrjpa? wcTCEp xb tci[atcXS? * olov tciiatcXw tciu-
tcXSì xaì tci|atcXeì? , ourux; xaì yrjpSi yrjpai; xaì yrjpet?. H
[aexo^y) , Tripeì? Iv oixÉouciv (oìxioiciv Sylb.). H -yevixi)
yrjpévxo? wercep xiOévxo?. Sevoipoiv (corr. Sevopavr)? cum
Sylb.) oiov, ’Avbpb; yrjpÉvxo? tcoXaov acpaupoxepoi;. Sed
nihili est yrips'oi quod e x Schol. Nicand. Ih .1 3 56 affert
Wakef., ubi cod. Gott, recte yrjpwvxo? pro vulgato
yrjpouvxo?. G. D.] reyr)pavo)|AÉvo?, Senio con—
fectus, VV. L L .; sed sine exemplo. [Scriptura vitiosa
pro ysyup....] A t Teyupavoijxevov Hesych. esse
dicit X£xau|A£Vov, r|xovr]xóxa xS coip-axi. reyvajpiÉvoi,
ex Hippocrat. afferunt eadem VV. L L . pro ac0e-
veìi; xaì abùvaxoi, Viribus d e fedi et in v alid i, velut-
que depositi. Sed id non minus quam praecedens
suspcctum est.
[rripEia , rj, Gerea, tcoXi?’ Ivbixi), xeXouca yxb
piàbr) xw ßaciXsi xwv ’Ivbwv, TCpbq Aiovucov tcoXé(jicìuvxi.
X’b ÈOvixbv rripEiaxr)? (Mss. yepeixr)?), Steph. Byz. Me-
moratur a Dionys, in Bassaricis ap. Steph. s. v.
Fripeiav *Pobór)V xe. In Hesychii glossa Tripeiv tcoioi?
si achowius tcoiok; recte in tcoXi? mutat, fortasse Trj-
peia corrigendum. G. D in d o r f .]
rrjpetov, xb, i. q. -pipala, ap. Arat. [921]; nam
Schol. pipEiov, ubi poeta Pappum vocat Xeuxyj? pipeiov
dxav0r)?, exp. yripafia. Sic autem Nicander Al. [126]
y^peia tcoitctcou. [Idem Ther. 329. Male Tripla apud
Hesych.]
- [Lripsiov, xÓTCOi, nomen loci. Suid.]
[rvipEio?, ó, f i , Senilis, adjectivum afferre videtur
Suida s, qui yrjpeiov exo? interpretatur xb TCaXaióv.
G. D in d o r f .]
[Trjpew. V. Tripdicxw.]
[Fr)pv)(Ai. V. r^ a axw.]
[Frjp(ve 10?. V. Fripuóveio?.]
Tripic, P o llen , VV. L L . perperam pro yupi?.
[rripoéapeìe olim ap. jElian. N. A. 6,- 61 lectum
in pipa ßapEie mutatum est librorum auctoritate et
/Ebani ipsius, qui aliquotieS pipqt ßapb? dixit. G. D.]
[FrjpoDocxeiov, xb, Locus in quo senes aluntur. Herodian.
Epimer, cujus verba s. v. Tripoßocxe'w afferò.
G. D in d o r f .]
Frjpoßocxsw, In senectute alo. Bud. 822. [Eur. Ale.
6 6 6 , Med. io 3 3 .] Et pass. TripoßocxbufAai [Aristoph.
Achi 678], Plut. [Mor. p. 786, B.J Sed scribitur etyrjpw-
6ocxoupiai cum w in secunda. Omnia enim h * c compp.
inveniri et cum w scripta in secunda syllaba sciendum
est : sed ap. Sophocl. yrjpoßoffxb? scriptum est cum
0, et quidem ita poscente versu. : ubi tamen Schol.
altero etiam modo, scribi admonet; esse enim yrj-
poßoexb; a yrjpo«;, at yr^wSomcb? a genitivo y>ipw?,
cujus nominati-vus pipa?. [Conf. Eustath. p. 600, i 3 .
Herodian. Epimer, p. 20$ : T à TCapà xb yrjpa? oruy-
xsifAEva xaì uéaov E^ovxa xb w [As'ya bià xou w (xsyaXou
ypacpovxai, oiov yrjpwxójAO? pipwéocxb? pipwxojAEÌov p i -