15 ßaSicrp.a ßa8op.ai 16
du c i, ab bis autem ßa8i£w, manifestissimiim sit; nam A
s icut a teívw fit xáSvjv, sic a ßatvw fieri ßaSviv, Etym.
quoque fatetur. A t Eust. [II. 637, 7 ,] a p§¡§£ vult
factum esse ßct8w, e quo derivatum sit ßa8i£w. Suspi-
catur autem ßa8o? esse ab Aristoph. [Av. 4a] jocose
fictum, ubi dicit xovSe xòv ßaSov ßaSiCopev« Quod per-
inde esse p u to , a c si quis La t. d ic a t, Hane viam
viamus, v e l, minus licenter, Hos gradus gradimur,
pro Hoc iter conficimus. [Ba8i£w e t xaöi£w com-
.mutantur apud Achillem Tat. p. 1 1 , 12 ed. Jac.
L . D i n d .]
BáSiXXo? Suidas Bao io? utò;, qui etiam addit significare
et fmtou j^póav. [Tres glossse h ie in unam con-
fusae partim ab Stephano partim ab Suida. Bá8iXXo?,
quod nihil commune habet cum sequenti glossa B á -
oto?, sine interpretatione ponitur etiam in Le x. Seg.
apud Montefalc. Bibl. Coisl. p. a 3 i , et, nisi potius
est nomen p roprium, factum a ßaSio?, de quo sta tim
dicam , ut Romani a Badius fecerunt Badiolus, cor-
ruptum videri potest e x ß48tp.o?, quae fórma loco
alterius ßaaiuo? est in Diodori Ex c. Vat. 1. 2 3 , p. 5 i B
ed. Mai. : Hávxa yap Tvj auvéaei ßetSipa xal Suvaxa yive-
x a i, consenti enti bus Hceschelii E x c . p. 5o4 , 63 ed.
Wessel., nisi quod ibi BáSvjpa scriptum est in codice.
Il Altera glossa est Ba8io?, uiò?, quae est etiam in
Cyrilli Le x. Ms. Brem. apud Biel. ad Hesychii ß48o?,
uto'?. D e qua significatione Albertus ad Hesychium,
cu i et ips i ßa8io? restituì literarum ordo suadet : « Re-
spicitur forte Hebr. "12 bar, i. e. filius; pro quo 72 bad
legerint, confusis, ut saepe, 1 e t7 » . Quae ratio proba-
bilis videri posset, si ß&S esset, non ßaSto?. , || T ertia
glossa est ßa8io? ... ov)p.aivet Se xal f e—ou ypoiav. De quo
colore Schneider, ad. Pallad. 4» *3, 4 : Colores h i
praecipui, badius, aureus,, etc. «Lugd. baidiu s, pro-
pius ad Etymologiam. Qui enim alias spadiceus color
e s t , idem etiam badius. Gellius 2, 26 : E t rutilus et
spadix phcenicei synonyma sunt... splendoremque significant
ruboris, quales sunt fructus palmas arboris
non ad mod uni sole incocti, unde spadici et phcenicei
nomen est : spadica enim D orici vocant avuisum a
palma termitem cum frirctu. Ejusmodi scilicet ter- C
miteni Graeci cicáSixa, alii ßatv appellabant. Vide Hesychium
in.ßatq.et Geoponica 10, 6. Hinc Latini bai-
dium et badium effecerunt colorem, ut recte jam
olim Hermolaus Barbarus docuit. Virgilius Georg. 3,
82 : Honesti spadices glaucique; color deterrimus
albis. Grati us 532 versu : Spadices v ix Pellaei va-
luere Ceraun i; e t versu 536 : badiosque legunt in
pectore crines. Varrò apud Nonium p. 38, B : Equi
colore dispares ita nati : h ic badius, iste g ilvu s, ille
murinus. Hinc recentiores linguae retiniierunt baio,
bay, yayo. Servius ad Georg. 3, 82 : Spadices, quos
phoeniciatos vocan t, pressos, myrteos. Ipsi sunt ba-
dii. Quae tarnen verba v ix sana sunt. Ìbidem Philar-
gyrius Quales sunt fructus palmarum, ñeque satis
diluti colorís ñeque nimium pressi.» 000.L . D in d .]
[BaSipo? i. q. ßdcffipos. V. Bá8iXXo?. oou. L . D in d .]
[BáSto?, Filiùs. V . BáStXXo?. L . D in d .]
[Bá8io?, Spadix. V. BáSiXXo?. L . D in d .]
[Bá8i?, 6, Praelum. V. Bácy)?. L . D i n d .]
[BáSj?, n. pr. loci Carmaniae. Arrian. Ind. c. 3a ,
p . 174 ed. Schmied. : cOpu.í£ovxai ¿y BáSsi ywpw xyj? D
KappayCy)?. L . D in d .]
Bá8ic|xa,xó, e t BaSiap.ò?, 6 , e t BáSiai?, f j,T n c e s -
su s , Gressus. Lucian. [Timon. 54] : Tò o^yjpia eòaxa-
Xf|?, xal xoffpto? xò ßdc8i<jjjt.a. [De junctis saepe inter se
vocabulis. et ß<*Snrp.a v. Hemst. ad Lu c. Somn.
c. 8, cui adde Juncum Stobaei vol. 3, p . 4^5 Gaisf.
L . D in d . ] Addit Bud. accipi ßdcSurpa a Demosth. p ro
Modo ingrediendi, [p . 982, 18 : AXXá p.f)v rapt ye
xou Ipou ßaSiajAaxo? rj xyj'? SiaXéxxou icávx’ . Ipw xaXyjOíj
7rpò? upa?. Palaeph. 32 : ’EX0wv 6 Ilepaeú? ¿yríaw auxwv
Iv vipepaíw ßaSiapaxi. Anon. ap. Suidam v. ceao6y]pé-
vo?, vol.. 3,- p. 3o2 : tfOaa xou ßaSiapaxo? xw aeao£y)pévw
eixáaai. Po llu x 6 , 1 7 9 , 18 2; Lucian. Rnet. Praec. 9,
1 1 ; Bion. i 5, 19 ; Philostr. V. Apoll. 3, i 5, p . 106 :
Ivpvòv auxoì? ßaSiapa. L. D in d .] P ro BaStapó? autem
in W . L L . affertur e Náz. : Ba8tapó?, íj áre aXXou
7rpó? áXXo- psxáSaai?. [Plato Charm, p. 160, C : Oüxe iv
ßaSiapw ouxe iv Xéljei, Lecapenus in Matthaei Lectt.
Mosq. p . 72 : Bà8iat? xal ÿirXiai? ycap’ ’Axxtxoï?, ß a -
8iapò? xal faXtapô? xotvw?. L . Dind.] A t pro B^Skjiç ,
e x Aristoph. P l. ßaSiaiv icoieîxat, Graditur. E x Eod.
[Pl. 333] citâ t Bud. : AîjXo? S’ ierxlv, ^xi xou Tcpayjxaifo?
Ax^xoév x i, xyi ßaStaei xal xw xdc^ei • u b i ßaSiaiv In-
gressum s. Gradum esse tradi t. [Plut. T h é s . c. 2 3 ;
Alex. c . 12 ; Dio Cass, fragm. p. 6 1 , 37. De lepore p e r
nives incedente et vestigia sua confundente Xenoph,
Cyneg. 8, 3 : *Ap.a Sè xal e 16tarai xeyvaÇetv x^ ßaStaet
S ii xè otçôxeaOat àel àmh xwv xotouxwv. Aristot. Eth. Nie.
10, 3 addit B a s t,Æ lian . H. A . 16, 33 W akef. L. Dind.]
[Aristot. Physiogn. 3, p. 808, 1. 14 : K a l ßaSlaetc
[einaedi] Stxxal, ^ piv TCEptveijovxoç, ,-f) Sè xpaxoïïvxoç x^jv
¿acpiîv. Chrys.. Hom. 69 in Matth, t. 1, p. 74 1 , A :
Orav yàp [meretrix] xal <jy9)p.a, xal ßXepqjia, xal tpw-
vijv, xal ßaSiatv, xal ravxa StaxexXaapiva ixeCvv) icapé^i)
xotç ôpSifftv e t Or. 66 in S. Pelag. t. 5, p. 485, 1. 33 :
*Av ÏSïjç yéXcoxa axaxxov, xal Spo'pov d<r ip io v a , xal ßdt-
SwTtv àveXeuôepov, xal (7^9)¡xa arperÉ?. Achm. Onirocr.
c . 236 : Euxu^iav avaXoyov x9j? xupieucreco? xîjç elç xôv
ovov, xal xîjç paôtaEiüç aùxou.' Hase.]
[BaStaptaxlaç, ou, 6 , ‘Qui ambulare ama t, Cratinus
a p . Poil. 3, 9 2 . S c o t t . ]
[BaSi<jp.oç. V. BaSiapa.]
BaSwrcsov, Vadendum e s t , Eundumes t. [Soph. E l.
. i 5oa : Eoi ßaStaxeov 7tapoç. Aris t. Lys. 2 9 2 : ’AXX*
éftwoç ßaStffxeov. Aristot. Êth. Nie. 10, 10; Alciphr. 3,
4 2 , 10.] Plut. Galba : Etvat yàp aùxotç' irpoç Kataapa
ßaSiaxiov. E t ßaStaxea Att. pro eod. Aristoph. Acn.
[394. P hilos tr. V. Apoll. 1, 18, p. 23. W ak ef.]
[Figurate Epicur. ap. Diog. Laert. 1 0 , .36 : B a -
Staxéov piv ouv xa l ire ixeïva, Ad illorum quoque
tractationem accedamus. Hase.]
BaSurri);, ô, [Qui v ad it, it. Quod Oppianus H. 1 ,
3o 5 dicit, AXXot S* IpTtuaxîjpEç àXôç vatouatv ivauXouç,
■jrouXuTrooEç axoXtol, Schol. explica t ßaötaxai. L. Dind.]
Cursor, opopsuç. Eur. [Med. 1182 : yHSï) S’ av éXtwv
xtôXov lx7cXÉ0pou opopou xa^ùç ßaSiax^q xeppovtov avÔvj-
•rtxexo. Appa ret non posse colligi e x hoc loco ßa8tcrT^ç
etiam non addito xa^ùç significare Cursorem : sed est
potius Qui pedibus v a le t , et in primis dicitur de
equis. Gl. Baâiaxrjç, Tulutan us, T olu ta riu s , .ubi de -
lendum Tulu tan us, ut e x dittographia natum. A fri-
canus Cest. p. 2 9 2 , 18,. ab Hemst. indicatus, paucos
reperiri equos disputans, quin virtutes viliis sequent,
Bxoiijxal, inquit, xal uêpiaxal xoùç avaêaxaç. Ducan-
gius Glo s s .: « BaoiaxY)?, Equus ambulator. Vita Ms.
S. Theodori Lycestæ fol. 101 cod. Col ber tæi 101 :
Aoioaç aùxw xòv ßaSicxvjv. » L. Dind.]
BaStffxtxèç,. -jj, òv, [Qui incedere, v ade re, ire p o -
test.jjTheophr. ap. Athen. 9, p. 387, B, s. vol. 5,
p. 198 ed. Schneid. : T à piv yàp ßapea xal py) irxyjxtxà,
xa0a7tep àxxayy)v, 7tepStÇ, aXexxpuwv, tpaatavoç, eu0ùç
ßaSiaxixa xal Stxaéa. Maximus T y r . 2 , 3 : E l xwv pèv
ôpvtOwv a^eXoiv xà icxepà ßaStaxtxa Ix Tcxyjvwv eTval aot
OéXyjç. Gl. BaSiffxtxòv, G ressibile. W ak ef.] BaSiaxixoç habetur
apud Aristoph. Ran. [128] pro E o , qui ferendo
ambulationis labori est idoneus. Gal lice, grand chc-
mineur. [Hesychius : Baxî|p, ßaivtov, ßaSiaxixo?. S c o t t . ]
[BaStaxtxtoç, Ad mou um ambulantis. Zonaras
c. 379 : Baâ/jv, ßaStffxixöü? • r,pépa- irapayevopevou
ßdtSyjv. Le x. Seg. in Montefalc. Bibl. Coisl. p. 232 :
Bàâyjv, ßaaxaxxixw? (1. ßaStaxixo)?) Trepmaxw ip^opEvoç,
xal ßaSyjv è^cópet àvxl xou aj^oXaiwç. Suidas : BaSyjv, 7ce-
pi7tax(p Ipyopevoç. Melius videtur scribi icepwcaxwv, ut
est apud Bachm. Anecd. vol. 1, p. 178,3 : BdtSyjy, icept-
•reaxôiv ep/o'pevoç. Hesychius : BdtSyjv, ^pépa, <^oX^,
xaxà ßyjpa, ßaSov icepi7r<ix(j) epyopat. Malim irepwtaxw f
BaSòv autem vel novæ glossæ caput es t, u t scriben-
dum sit ßdtSyjv,. vel corrigendum ¡ÉaSicTixwç. L . Dind,]
BocSkjtÔç. Exp. in VV. L L ., Per.qu em incedi’ potest,
sed sine exemplo. [Arrian. Ind. 359, c. 4 3 : Et-rcep 7tXw-
xdt xe y)V xal ßaSiaxa xaiixy), uit ’ AXeÇdtvSpou av xîjç tcoXu-
7tpaYpoffuvy)ç i^eXvjXeYXXO 7rXtoxdt xe x a l . ßaStcxi lo'vxà •
ubi scribendum xà xauxy). Schol. Pind. P. 5, 1 2 1 : n e -
oiaoa elvat xal ßaSiaxyjv ïyncotç xr,v 6oov £7roiyjoev. Indi-
carunt hos locos Scott, et Wakef. L . Dind.]
Bdtâopat s. BàSSopat, D ilig o , VV. L L . [Lex. Reg.
Ms. apud Albert, ad Hesych. vol. 1 , p. 673, sive Z o naras
c. 3 7 7 , e t Cyrill. ap.Tittmann.;BòiSSopót, ¿ y « '
17 pài'to.
tcìo.] P ro quo Hesych. habet pàoopat, [quod Doricum A
putatur proijSopai. L . D in d .] ' '
• Baoo? s. Bàxo? dicitur esse'mensura n sextariorum,
s. holcarum m m m m x x x x v iii. Hesych. [Deceptus èst
Stephanus prava Musuri cbrrectione, quam sileutio
preeterimus. Codex pàSo?, 8 xal pàxo?, v' ^éaxat, yjyouv
o° • _ I
kt Stpy), hoc es t, notante Schowio, yjyouv Xixpat py],
quod repoiiendum etiam ubi eadem glossa est, paullo
superiùs : Hevxijxovxà ijecrral, yjyouv Si p ij, u t vidit
Bielius. Voluit igitur qui glossam hanc Hesychio intu
b i BàSo? s. Baxo? esse 5o sextariorum, sive 48 li-
brarum mensuram. L . D in d . Bà0o? àicò xyj? 'E 6patxyj?
Siakexxou ytapyjxxat, cuvoivupw? xw iXaioxptSeup xaXou-
pevov pi0* • paSou yàp Ippyjveóexat IXatoxptueìov| eaxt 81
|e<jxwv itevxyjxovxa * xò Se pexpov ia t i xyj? xou IXaioxpi7CX,ou
Ipyaaia?, Epiphan. De pond.’ p. 178 [et ubi pv|06di$a
scriptum est Etym. Gud. c. i o 3, 9]. Joseph. A. J.
8, 2, continuisse sextaria 72 tradit. Hèbr. r u Bat.
Sed Chald. 12 Bad : s. 12H n»2 Bet-habb«id : est T o r -
cular, quod. Epiphanius cum D2 confudisse videtur. b
Vide Buxtorf. Le x. Chald. p. 260.n D a h l e r .]
Bà8o?, 8, Iter, pàSiai?, òSóq. Aristoph. Av. [42] :
Aià xauxa xóvSe xòv pàSov paSi^opev. [Eustath. quum
ad II. p. 637, 7 id vocabulum jo co a poeta fictum
credidisset, Od. p. 1627, 44, pà8o? p rò pà&tat? dictum
serio comparai Callimacheo 80x81; prò Soxvjat?. Reg.
prosod. Herm. p. 4^3, a Bastio citatae, Bà8o?, fi 7ro-
peia, Gl. Au rivillii p. 9 : Bà8o?, ^ paSiai?. 00. L . D in d .]
^àoo«;, xà , ponere vide tu r O rion , c. 38, 11 :Bà8ea
yrXeovàcp.5 xou p’ uSea yap -iaxi xupiw? Itci xwv iyxoixiiov.
Quam glossam expedire non potuit Larcherus; ad
SaSb, de quo paullo p ó st, retulisse videtur Ruhnke-
n iu s, qui ad Schol. Plat. locum sub pa8l>? citandum
Orionis nomen ascripserit. L. D in d .]
[Bà8pyi?, Badres, nomen Persse apud Herodot. 4,
16 7, sed qui Bàpy^? vocatur 2o3, utroque locò libro
uno e t altero MctpSyj«; sive Mà8pyj? s. MàvSpyj? praebente.
Sed Bàòpy)? u t verum utroque putem moveor tertio
lo c o , ubi consentientibus libris B<£8pv)<; Persa memo-
ratur, 7, 77. L . D in d .]
BàSpua, dicuntur ap. Athen. quae a Gal. PpcfóuXa,
Pruna se.,- u t p u tant, Damascena. Gorr. [Respexit
Gorraeus Athenaei p. 5ol, A , ubi pà8pua est-, non
P<£8pua,vox n ih ili, quam Gorraeus sumpsit ab Etym.
M. p. 2 1 1 , 8, pà8pua ex Athenaeo citante. L. D in d '.]
" [Bà8ù?, D u lcis, dialecto Eleorum prò fSu?. Hesychius:
Bà8i)8oi, ^/eìoi. Corrigit Fonteinius Ba8ì>,
•?)8u- ,’HXeìoi, collatis his Pausaniae 5, 3, 2 : Twv 8è
sHXetiov ai yuvaìxs?, àxs xwv ev yjXixia a®iaiv ^pyjpitìpe-
vyj? xyj? yoiipa?, eu^aaOai xyj I40y)va Xeyovxai xuvjaat noc-
pauxtxa, iireiSav piyOoiai xol? avSpaai • xal ij xe eu^yj
acpiaiv IxeXéaOy] xal ’A0y)va? iepòv Ì7tixXy)aiv uy]xpoq I8pu-
aavxo * uTcepy)a0£vxe? Sì àptpoxepoi xyj pi^ei xai ai yuvaìxe?
xal oi àvSpe?, ev0a auveyévovxo àXXyjXoi? icpwxov, auxo xe
xo ^wpiov Ba8u ovopa^ouai xai 7coxapov xov ^eovxa Iv-
xauOa S8wp paSù liti^iopiip cptovyj. Aliam ratio ne m no-
minis Baol» tfSoip afferens Schol. Platonis Phaedri
p. 38o ed. Bekk. ipse quoque explicat ^Su : ’EvecpuX-
Xi8a? Sé <py]ai x8v 'HpaxXéa U7rò Kxeàxou xal Eòpuxou
xwv MoXioviSwv fxrrjO^vai xaxà xf,v ère Aòyéav axpaxelav*
8iw^0evxa Se «-joi xyj? BouTtpaaiSo?, xal TcepiSX&j/àpevov,
w? oùSel? e^ixexo xwv ycoXepiwv, ava’]/u?ai xe xal ix xo$
•jtapappéovxo? icoxapou iciovxa yrpoaayopeuaat xouxo ->j8w
88oip, 8 viiv Setxvuxai lóvxwv ix Aupyj? el? ’HXiv, xaXou-
pevov u7rò xwv iyYwpiwv BaSù uSwp ' xà Se aùxà xal
^epexuSyi? xal Kwpapj^o? xal Tarpo? iv xoi? ’Hkiaxoi?
iaxopouai. De p poni solito a Doriensibus loco spiritus
sive digammi dixi p. 1. L . D in d .]
• [BàSu?, uo?, pater Pherecydis secundum Diogenem
1 , 1 16 et 1 19 . Sed BàSuo? reponit G. Vossius, quod
v. L . D in d .]
BàSw, daw, Vado : a q u o , Eust. [II. p. 637, 6] teste,
derivatur (3d8o? e t paSii^w.
- [ Bà£iov dxpov iEthiopiae memorai Ptolem. 4, 5 e t 8.
Ba?iov est Stèphano By z. L. D in d ;]
Bd£o>, aw et*|w, '/a. , [non reperiuntur apud scripto-
• res nec (3daw nec pd|w nec péSa^a : futuro quidem
si uterentur Graeci, dicerent pd§w, non pdaw, ut
apparet e x ...ap r is te , quem Hesychius retulit :
THES. LING. GBiEC. TOM. 2 , FASC. I .
ß a l j w . 18
yE 6a^a?, ikoiSdpa? (iXoiSo'pyjaa? Musurus). L. D in -
d o r f .] vox omnino p o et., L o q u o r , D ic o , Verba
facio. Item, Orationem habeo. Interdum absolute et
sine casu, interdum cum accus. re i, vel rei simul et
personae. Quarum omnium constr. ex Hom. et He-
siodo exempla proponam. Sine casu, Od. A, 5 io :
Alelirpwxo? éSa^e, xal oùy_ f p.apxave puOoiv. Ubi interpr.
possumus, Orationem habebat. T, [12 7 ]: Ouxe nox’ elv
ayopvj 8i^’ ißa^opev, oux’ ivi ßouXyj. 2 , [169] : Oix’ eu |xev
ßa^ouat, xaxw? 8* oici0ev' cppovéouai. Cum casu autem, •
et quidem cum accus. rei, A, [463]: Kaxov 8’ avepwkia
ßdCeiv. S , [127]: ’AiraxvjXia ßd^ei. ©, [240]: vApxia pa^eiv.
ltidem Hesiod. E. [3, 24] : 4>iXéei Sé xe xépxopa ßa^eiv.
[ iEsch. Pers. 592 : AéXuxai yàp Xaà? iXeuOepa ßa^eiv.
L . Dind.] A t cum accus. rei et personae, 11. II, [207] :
Tauxd p.’ ayeipópevoi 0d(x’ iSa^exe. [Eurip. Rhes. 7 19 :
lloXXà Sèxàv ßaatXiS’ laxiav ’AxpeiSav xaxw? ¿Sa£e. Hipp.
1 19 : EÌ xi? ae pdxaia ßd^et. L . Dind.] Sed et diversa
ab his omnibus constr. ap. Hesiod, habetur, sc. cum
dat. r e i , cum quo accus. personae sub. E. [1, 184] :
Mép.t|/ovxai S’ dpa xoli? yaXeTroi? ßd^ovxe? exeaai, ita enim
le g o , aut certe ßd^ovx’ iiréeaai, pro ßaCovxe? iueeaci,
Eos verbis aspéris alloquentes. [¿Esch. Theb. 570.:
‘OpoXouaiv 8è Tcpò? -reuXai? xexaypivo? xaxoìai ßa^ei 7toXXà
TuSéw? ßiav • ibid. 483 : 'fì? S' ònépau/a ßd^ouaiv iurl
7cxóXei paivouiva ippevi. Choeph. 881 : Kwtpoi? àiixw /al
xa0e48ouaiv pdxy)v àxpavxa ßd£w. L. Dind.] Sciendum
èst autem et 3 pers. praet. pass, reperiri Od. 0 , [409] :
"Etto? 8’ eiirep xi ßißaxxai Aeivòv, acpap xo «pépoiev dvap-
7td^aaai aeXXai. Ubi annot. Eust. e Vett. Gramm.,
ßeSaxTai non esse simpl. eipyjxat, quod sonat Dictum
e s t , séd 7ie<pXudpy]xai, Nugaciter dictum est, et q. d.
Deblateràtum est. V e l , Si quid per vaniloquentiam
nobis excidit. His enim modis vim xou ice<pXudpy)xai
exprimi posse arbitror. || Bdfro esse etiam Vatici-
nor, VV. L L . annotant, sed sine auctore et exemplo :
ego quid de hac signif. sentiam, in nomine Bdlji?,
quod a b h . v. derivatum es t, aperiam. Ceterumquod
ad etymum attinet, non unum, sed varia Gramm,
nfferunt. Etym. tradit a ßow fieri ßw, deinde ab hoc
C ßw formari ßaCw, ut a <pw <pd^w, cujus fut. <pdaw :
deinde pleonasmo literse x , prses. «paaxw, sed posse
etiam esse ßodi^ü) a ßo->j, deinde per sync. ßa£w. He-
raclides autem celeberrimus Gramm, scribit, Prima-
rium th. est <pw, xò Xéyw, D ico , a quo part. aor.
màaa?, et per sync. ^à?. A cpw autem fit tpà^w, a quo
^•pàCw. Quibus addit, Facta deinde et alia mutatione
xou cpw, mutato cp in ß, idque e Macedonica dialecto,
utpote cujus est BiXntno? pro <FiXi7nro?, aliaque hu-
ju smodi, fit ßw, e quo ßdlCw, ea forma qua atyàCw e
c iyw , et <xvià£w ex àviw. Hasc fere Heracl. ap. Eust.
A t e g o , quod Heracl. aliorumque Gramm, pace dictum
s i t , xou ßa£w aliam esse originem censeo, et
quum a ßa£w deducant ßa6à^w, ego contra ßa64Cw prae-
cede re; persuasum habeo : ßa6a£w autem tarn antiquum
esse c red o , quam est naTnra et p.à|A[xa s. pap-p-av,
atque adeo xaxxav ap. Aristoph. [N. i 384, 1890.] Ut
enim hse voces prima sunt et naturalia balbutientis
puerulorum linguse velut redimenta, quse in nostra-
tibus quoque puerulis aliisque nonnullis manent, ita
l i etiam ß<*6a inarticulatam quandam vocem e balbutie
sumtam esse arbitror, hoc modo syllabas geminare
so lita , unde habent illi in Gallico sermone suum etiam
Dada pro E q u o , et Dodo pro Dormire, aliaque hu-
jusmodi , unde formatum sit v. ßa6aCo>, pro quo
postea per apoc. dictum fuerit ß^w, et quod peculiare
inarticulatse puerulorum balbutiei e ra t, tandem
e t v iri articulate loquentes commune Gum illis h a -
buerint. Sic autem et alia multa primura usum valde
mutasse, observare poterit, qui diligenter G ramm.,
ac praeserdm Eust.-leget. Ceterum quum haecita sint,
non erit quod lector mXiltas multarumvv. etym. i. e.
multas otiosorum Gramm, nugas, silentio.a me prae-
teriri miretur. Hoc unum addo, minime esse dubium,
quin Gallicum baver, et item bavard e t bavarder, a
| i g vel potius a ßaßa^w manarint. [Anthol. Pai.
App. 238 : ‘Eirrà jaovou? XuxàSavxa? 8uw xai pyjva?
e^yjaa, Sv xpeì? l^exéXouv Aiovuaw opyta ßdc^wv ’ quod
Jacobsius voi. 1 2 , p. 328 ab Scnaef. indicatus, refert
ad hymnos vel preces recitandos. L . D in d .]