â êsX TEpoç, ’û 'HpdxXEiç àêeXxYjpfou tejjiêvixoû. Corrige A
¿SeXxepeiou. Nam meptum est quod ab Suida traditur,
Xéyouat 81 xoti ¿SeXr^ptov r})v àêeXxTipiav, fortasse sic
corrigendum, àêsXxspsiov xov aêeXxeptav. G. D in d o rf.]
BsXtiovwç, Melius. [Hippocr. p. 5g o , v/e.w. A n g l.]
[BeXtiott]?. Vid. BEXxiwaiç.]
BeXtiow, d)GO) , Meliorem s. Melius reddo. [Gl. BeX-
xioupat, Melioresco]. Philo V. M. 3 : *Hv âaicèp dyaO^v
apoupav eptXoaoepia rrapaXaëoûaa, Soyuaxojv Ostopta rçay-
xdXwç sêeXxiwcfs, In melius provexit. Idem : psv
otavoiav xo icpwxov, eireixa xal xo a to a a 8 là xrjç 'j'U^rjç
lêsXxioôxo, Animus primum, deinde per animam corpus
proficiebaL Plut. [Mor. p. 85, G] : New 81 dvSpl
pEXxioUftÉvw xo I w j Qui melior fit. [Philonis, Plutar-
chi et aliorum exempta attulit Wyttehbach. vol 6 ,
p. 553. Aristoteles p. 821, 38 ed. Bekker. : Ai ßoial...
01 uoaxoç yXuxéoç xal ^uypoû •rcoxiÇop.Evai ÊeXxtouvxat.
Antyllus p. 3 18 ed. Matth. : BEXxioûxai ôicà xoû ^aXxoû
xà &p0aX|Atxd. Anonymi vitam Pythag. apud Photium
Bibl. p. 4 3 8 , 18 addit Wakef. : E î yàp xaxà rroaôv xi
^ jw " " ffwpaxoç PeXxuov ïÿfvèxâi êauxrjç ... 7toXX£> b
jxaXXov ßsXxiouxai, #xav ... G. D in d o r f.]
[BeXtIç, Beltis. Inscriptio Ilermionæ reperta apud
Boeckh. vol. 1, p. 596 : BsXxlç KXE07cdxpaç. G. Dind.]
BéXxioxoç, rj, ov, Optimus : oî ßlXxtaxoi xcov ttoXitwv,
Opti mates. [T à ßlXxioxov sive oî ßlXxujroi, optimales,
oppositum xS) Stîjjiü) apud Xenoph. De rep. Ath. x,
5 ; 3, 10, ix . G. Dind.] Plut. : BeXxiaxouç ytvEoOat
iauTwv dv0pa>-ouç, oxav irpôç xoùç 0eoùç ßa§i£oiai, Turn
denique longe optimos fieri homines. Thucyd. 4 ,
[68] : AXX’ wç xà ßlXxiaxa au¡aSouXeuovte? îcj^upiÇovxo.
[ ’42 péXxiaxE, consueta in vulgari sermone Græcis
veteribus compellatio, quam glossator Aristoph.
P luti v. 1 17 3 per d> xaXXioxs interpretatur, de more
seriorum, u t monet Hemsterhusius, quem citât
Schæf. qui to ßlXxtaxE ap. Phil os tr. Her. p. 20 Boisson,
legendum addit. Epictet. Ench. c. 22 : Tco« ßsXxioxiov
coi ©aivopÉvtov ibid. 5 i , 2 : Ilav xô ßlXxiaxov
çaivopevov laxto coi vopoç. BéXxtaxa adverb. Epictet.
Fragen. i 3 o, p. 106 : 'Eauxov rcapacxeuàÇwv ßlXxi-
axa 7cpaxxsiv. A n g l . BéXxtaxoç nominibus hominum c
fréquenter additum in sermone familia ri, ut ô 8éX-
xioxoç Aa^-viç, 6 ßlXxtaxo? Tavu(/.^Sr,ç- vid. Yilloison.
ad Longum p. ¿9. IIpôç xo ߣXxicxov e t 7capà xà
ßsXxicxov Heindorf. ad Plat. Gorg. § i a 5. ’A7tè xoû
ßsXxtcxou, honesta ratione, Hemsterh. ad Pluti v. 754,
p . 254. Dionys. Hai. Ant. Rom. ï , 76 : AîcOoulevoç
oux auo xou ßEXxiaxou xaïïxa xrpaxxovxa xov ¿SeXçov. Àwù
7cavxoç xoû ßsXxiaxou id em , ibid. 3 , c. 5 : ’Arcò
jravxoç xoû ßEXxiaxou xptvouai xo cu|a6e&î]xo'ç • ibid.
3 , c. 26 : Xva^wprjaiv ¿7üè rcavxèç xoû ßEXxiaxou
YEvopevviv, ubi articulus olim omissus e x cod. Vat.
accesssit. Idern^ ib. 4 t c. i 5 : ’Opoaavxaç xòv vo-
pipov tfpxov, |xyjv xaXy]0rj xal ¿tco navxôç xoû
ßcXxiaxou xEvtp.rja0ai. ’Ex 7tavxôç xoû ßsXxiaxou idenr'
ibid. 3 , c. 22 : *Ex 7cpo0upiaç xe xal rravxôç xoû
ßsXxiaxou xoivtovslv lyvwxoxa xoû tcoXeuæu. ’Exil xto
ßEXxiaxtp Coraes ad Theophrast. p. 187. BsXxtoxov
et ßsXxiov confusa, Heindorf, ad Platon. Gorg. §
98, 125. (BÉXxicxoç et xaXXiaxoç apud Xenoph. Inst.
C y n 4t 5, 5 “ . Angl.) BsXxiaxoç e t psyiaxoq, ad T h o - d
mam M. p. i 5 5 . Hæc Schæferus. Be'Xxicxoç non le -
gitur apud Homerum et Hesiodum : semel apud
Æschylum Agam. 378, nusquam apud Sophoclem,
sæpius apud Euripidem. BsXxiaxoç ironice dictum,
ut f i ßeXxiaxr] TcoSaypa, vide Jacobs, ad Achill. Tat.
vol. 2, p. 562. De forma Dorica ßsvxur^ vide suo
loco. G. D in d o r f.]
BeXxiwv, ovoç, 6, f , Melior, Præstantior. Dem.
ü . •réapairp. Oî vioi yàp ijpôiv Si’ exeîvov laovxat xov
aySiva psXxiouç, Ad frugem morum meliorem redigen-
tur. Thucyd. 8, [87] : Tpotprjv yoûv ouSÈv ße'Xxiov, ¿XXà
xal ^Etpov 6 TapLtîjç, wç 7rpoaExa^0y], 7tapEÏ^Ev. BsXxit»)
e t BsXxt'ouç, contr. pro ßeXxiova e t ßsAxtovsç, ßsXxio-
vaç, exemto v. [ Moeris p , 9 5 , ibique Pierson.
Schæf. BeXxuo sæpe pro ßsAxtov in codd. scriptum :
vid. ad Xenoph. Hist. Gr. 2, 2, 16. L. Dind.] j|
BeXxiov, Melius : non Nom. solum e s t , sed Adv.
etiam, u r , quum d icitu r, BsXxtov IpxoXio, Melius
ven d o, i e. Pluris vend o, 7cXeiovoç 7iwcpiiaxi»j. Melius
emm esse putatur, quod màjus vel plus est. [BéXxiwv
xal lx PeXxiovwv Demosth. p. 228, 20, ubi Marklan-
dus Lysiæ locum comparât p. 1 18 Steph. BéXxiov
ïawç formula philosophorum, Wyttenbach. ad Plutarch.
vol. 6, p. 67. To psXxiov, Libanius vol. 4 t
p. 1 4 2 , 1 9 : T^v 8è i^u^Y]v pÉêXappai xal 7tEpl xo
pÉXxiov £^Y]u.icop.ai. G. D in d . BsXxioiv slp.1 iroiôiv pro
psXxiov laxiv Èpè jcoisïv, Lobeck. ad Soph. Ajac.
P-, 3 15. Plato l)e legg. 9, p. 8 6 3 , B : At/âj SieXojae-
voç aùxo ô VOJ/.O0EXYJÇ av (BeXxi'wv Demosth. p. i3 7 5 ,
7 : Opwç S’ àxouovxsç aùxôiv peXxÎouç Éafa0E: BÉXxiov
Pioûv, pÉXxiov irpaxxEiv, Wyttenb. ad Plut, de S. N.
Y . p. 93. BéXxiov s£eiv Hesychius in 'Paiaw. Où jBéXxtov,
Non conduc it, Plat. Alcib. 2, p. 143, A ; Aristot.
Poet. c. 25» S c h æ f . BéXxiov in metro dactylico an-
cipitem habet mediæ syllabæ mensuram. Seuario
vero iambico Æschyli, de quo in BéXxspoç dictum,
péXxiov, quod correpto iota legebatur, recte exemit
Burneius restituto péXxEpov. Eadem permutatio apud
Homer. Odyss. P , 18, qui sola forma péXxspoç utitur,
et Hesiod. ^Epy. 363. BéXxEpov per [BéXxiov interpre-
tatur Hesychius. Dorica forma Bevxi'wv : de qua
infra. G. D i n d o r f . ]
BsXxiwaiç, ecoç, In melius provectio. Philo V .M. 2 :
Aia xe pEYaXoupyiav xal Spa psXxloiaiv ^ôcov, Turn ad
y itæ morumque disciplïnam. [Plutarchi et Philonis
exempla collegit Wyttenbach. ad Plutarch, vol. 6,
p. 553. Sextum Empir. 7, 2 3 , qui [BsXxuoaiv xôiv yjOwv
d ix it, indicat Struvius. Adde Theodor. Metoch.
p . 35, 4 3 , 742. Schol. Pindari Olymp. 1, 5 affert
>Vakef., ubi Boeckhiusex cod. Vratisl. {BëXxio'xyjxoç edi-
dit. G. D in d .]
BsXxiüjxaç, Telesilla poetria usurpa vit pro xàç
PeXxi'ouç , Hesych.
[B êXxiojxeooç, a , ov, i. q. (BsXxitov. Hesychius: B eX -
xiwxaç- xàç PeXxiouç. TEXéaiXXà, ubi corrig. videtur
PsXxtwxépaç. BEXxtwxspov cum yepeioxEpov et ptEiÇo'xepov
comparât Schol. Horn. II. B , 248. Similius etiam
xaXXtioxspov est. Quotl Hesychius ipse KopuJ/oVepov per
¡BeXxitoxEpov interpretatur, non erat cur mirareritur
critici : sequitur enim morem recentiorum Græco-
rum, qui xpEixxo'xspoç, p.£iCo'xEpoç e t similiâ dixërùht
sæpissime. Superlativum psXxuoxaxa apud Aristot.
Hist. An. 5, 14, correctum esse restituto e x codd.
¡3sXxit.) xà monet Schneiderus. G. D in d .]
[BeXxiojtÎ|ç, oû, ô , Qui meliorem reddit alterum.
Epiph. t. 1, p. A : Aùxàç xoû voû xoap.^xiop, xal SpOio-
xyiç, xal PeXxuoxy]ç lyévEXO. Hase.]
[B eXxuoxixoç , , Sv, Meliorem s. Melius reddens.
Clemens Alex. Str. 7, p. 700, D : <l>iXoao(pia «jiu^ç
PeXxioixixtÎ ’ P- 701, A : B eXxiwxix^v ivSeixvùpEvoç
Oewpiav. Hæc indicavit Wyttenbach. ad Plutarch,
vol. 6 , p. 553. G. D in d o r f .]
BeXxo'ç- b (BXyjxàç, Hesychius. G. D i n d o r f . ]
BcX-piv. Vid. AeXcpiv.]
BsXcpot. Vid. A eXç o î .]
[ B eXwv, tcoXiç xal Tioxajxàç Iv xvj Baixix?) xrjç *Ia7caviaç’
ô uoXixvjç B eXojvioç, Steph. Byz. ubi vid. Berkel.
Conf. BaiXoiv. G. D in d .]
[ B eXiovvjç, ou, ô. Herodian. Epimer. p. a n :T e -
Awvvjç, aixwvïjç, [BôXiovïjç , ¿icb>p(ovv]ç. B o i s s o n . Zona-
ras p. 38 1 : BcXwvvjç • ô jBéXv) wvoùpevoç. In Etymolog.
Gud. p. 107, 5 i , in B eXoiv corruptum» G. D in d .]
[B eXwvioç. Vid. B eXoiv.]
[Bsp.6sùo>. Vid. Bsp6éo).]>
BEpêéoi, Circumago, In g yrumago. Unde B e(a6eÙo>.
Meminit utriusque Hesych. E t JBEpêEÎ enim affert
pro Stvsï, et (Be[i.6euei pro Sîveuei. Adhæc ut Pe[i.6eï ,
sic et BEpêpsï exp. pEpopsiÎEt , Siveuei. Ubi etiam nota
BspSpEuEi pro (BepêeuEt dici.
[Bê(a6îSiov. Vid. BépiêiÇ.]
[Be(a6ixi4o).] Be|xëï]xiiio), Circumeo, aut ln gyrum
co in modum turbin is : ut Suid. pEpSijx tav esse
dicit 7T£piaxpécp£a0ai, Circumverti et circumagi. [Vera
scriptura ¡BepSixidio) est pariterque in ceteris hujus
stirpis vocabulis, in quibus rj librariorum erro-
ribus debetur, recte monente Brunckio ad Aristoph.
Vesp. i 5 i 7 . Verbo autem ¡Bepêixtav utitur
Aristoph. Av. i 465. G. D in d .]
[Beji.6ïxi^c.j.] B£p.6v]xi^o), act. habens signif., nimirum
Circumverto et circumago in modum pép.6r,xoç,
ln gyrum ago velut turbinem. Apud Suid. ex. Aristoph.
2 . [ i5 i 7 ] : S u y xw p ^ ^ e v SiravxEç, "Iv’ écp’
ijouyCaç Yipwv irpoaOev pEp.6ï]XÎtwaiv [meliores libri
recte pEpêixlÇoiaiv] éauxoùç- ubi Schdl. exp. Sta-
xivviaoiai. Præterea u t dictum est ap. eund. Hesych.
s cribi BépêiÇ pro pép.6rj$, sic e t Peja6 ix(Çei habetur
apud Eundem pro pipè^x^ei : quod exp. ^opSEl,
oxpécpei, item Sicoxei : quum potius sit eîç xùxXov
oiwxsi. [Immo recte scriptum BEpêixi^ei.]
[BEpêixoiSviç, T urb in i similis. Athenæus n , p. 498»
A : HX^poxo'ri, àxsûoç xspapEoûv pspêixcoSeç ISpaîoy
ijau^îj. S c h n e id . Nisi PixwSeç scripsit : quod voca-
bulum infra e x Hesychio afferetur. G. D in d .]
[Bépêiva, xwpvj xrjç NEpeaç. EXXavixoç 8k Bep6i-
vov xal 7toXiv coY]a(v 6 ■NoXixriç Bepêivrjxriç (codex Vra-
tisl. Bspêivixr]ç) &ç Sxayeipixriç- rrapà 8k 'Piavw Be^-
êtvaxrjç... navuaaiç Iv 'HpaxXsîaç 7tpioxri, Aéppa xe
OvjpÈiov BEpêivijxao Xeovxoç* xai aXXioç, K a l BspDtvijxao
uôXcopoû Séppa Xéovxoç’ xù lx xotcou liclpprjpa Bepêi-
v^Oèv xal eiç xonov BepêivaSe, Stephanus Byz.]
[Bépêi^j ïxoç.] Bép(?r)lj, rjxoç, i j , dicitur 6 ÇùXivoç
axpopooç, s. IpyaXsïov, 8 paaxiyi axpécpouaiv oî toxîSeç ,
u t Suid. exp., quod xwv rcaiSoiv rraiyviov alio nomine
dicitur Sïvoç, axpoëiXoç, xpoy_àç, La t. T u rb o et T ro -
chus itidem. Apud Suid. [et Schol. Aristoph. Vesp.
i 5o8, ex Callimachi Epigr, 37] : Oî 8' ap’ ùrcù irXrj-
y^ai 0oàç pépêrjxaç e^ovxeç, Eaxpecpov eùpEÎri icaïoeç
IvV xpioSio. idem e x Aristoph, [Av. 1461] a ffe r t,
péuêrjxoç oùSev Siacpépsiv 8 s ,ï quod exp. eyxivr)xov
xal Euaxpo'-pov élvai Sei, nimirum in modum (Bép&qxoç,
f\ paaxiyi Sioixopévr) axpétpexai. Porro notandum es t,
non per rj solum pépêrjÇ s c r ib i, sed et Bépêiij, per 1:
u t apud Hesych. (Bépêixoç Sixrjv, quod exp. ¿o'pêou
oixr,v, ln modum rhombi.: nam e t ipse sîXEixai, ut
pépêi^ NEpicxpécpExat xal SivEÏxai. Eid. pépêiÇ est non
solum ^opêoç, sed etiam axpéêXa, item Styvj, et f)
auaxpocpv) xoû âvépou. Innuit igitur dici non solum de
Trocfio et turbine , quem verbere rotant p u e r i, sed
etiam de Turbine a e reo , e t de Aquarum vortice.
[Oppian. Hai. 5, 2 21, ab Sehneidero citatus : 'ÎIçxo'xe Ç
xrjxEÎoiaiv -fm’ aa.0paai ytopoç aTcavxr) Çaivôpsvoç pépêi-
xaç' IXtaaExai ’Apcpixpixaç.J Est vero et Insectum
quoddam vo lu c re, quod pépëi^ nominatur : Schol.
Nicandri esse dicit açrjxoEioèç, péXav xaxà xrjv j^poiàv,
xévxpo) y^pwpsvov ô)ç oî acprjxEç- alibi annotans xi¡v
xEvOprjvrjv, s. xEvOprjSo'va^a quibusdam vocari (Bépêixa.
Nicander. 0 . [8o 5] : OlSé ye pijv cppàaaaaOai aXéijia
xoïai [BoXàtov Oià -ixsp lx pépêixoç ôpeaxépou, pe-
Xiaarjç- Al, [ i 83] : MéXiaaai, nEU-cpprjSoiv, a^rjxéç xs
xal lx (Bépêixeç opsiai TXeûxoç aXiç Saivuvxai. Ubi
Schol. ; videtur legisse |ÎEp6i$Eç. Nam et ^Epêlç id
ipsum animalculum appellatur : xal aî (Beu.êiâsç 8k,
in q u it, xôiv a(pr)Xb)8oiv sialv eT8oç psXiaaoiv, &ç svioi
p£(/.6ixaç xaXoûai’ indicans pépêixaç s. ^epêi^aç esse
Apum speciem quandam e vesparum genere : quam
etiam nota a Nicandro vocari épsaxépav et ¿peiav,
Montanam. Forsitan est Bombyx Plinii. Is enim
1 1 , 22 locutus de apibus, vespis e t crabronibus,
Quartum, in q u it , inter hæc genus est bombyeum,
in Assyria proveniens, majus quam supra dicta.
Nidos luto fingunt, salis specie, applicatos lapidi ;
in iis et ceras largius quam apes faciunt : deinde
majorem vermiculum. E x ilio porro JBeu.61ç est d e -
min. BEpêiStov, quod tamen Hesych. esse dicit
iX^uSiov Xettxov , Tenuem e t minutum pisciculum.
W m M v id . Bé|xêi$.]
BépêXexo. Vid. MéXw.]
BépêXoixev. Vid. M oXeïv.]
Bspêpdiva. Bspêpàvaç [pro Mepêpàvaç] 'Pwpaïxid-
XEpov xà-elXrjxà IxàXeaev dirò xrjç Iv ‘Ptopr) auvr)0£Îaç
à&tacpôpwç xrj XéÇsi xaxayprjaàpEVOç, dtp’ ^ç 8-j) xal
lypacpe-x^v liriaxoX^v, Zonaras p. 383. Lat. Membrana
«. D a h l e r . Est e x Pauli Ep . 2 ad Tiraoth. 4»
i 3, ubi pepêpdvaç legitur. T i t t m a n . Conf. Su ice -
rum p . 679].
[BEpêpàç, d&oç, ■#).] BéêpaSa Hesych. esse dicit dOa-
pivrjv. Sed forsan d0ep{vr|v scripsit et (BsSpdSa pro
Pe€pa8a : quorum utrumque Piscis nom. est. Meminit
Peê^dSwv in Piscium catalogo Athen. [7, p . 287] ubi
A inter alia h * c leguntur exempla-: Phrynich. :
ypOaoxé^aXoi (Boé^aSsi; GaXaaaiai' Dorio: BeSpaSa à7to-
xEcpaXtaa?, làv rj àSpoxé^a. Easdém Epicharmus et
Sophro vocant BfiépaSova?, a sing. BeSpa^òiv, ut
idem Athep. ibid, d o c e t , exemplis ab ìis petitis.
Ibid. Qorio trad it lx póvr^ xr(? p£6pdSo<; yiveadai
axEuaaiav xivà, quae appelletur BE^pacpur) : cujus men-
tionem faeere Aristonymuin dicit in ‘HXitp ^lyouvxt,
e quo haec verba affert, "Oy£ xoi 2 ixeXò? Tal? pEpgpa-
^uaiq 7rpoaéoixEv 8 xapxivo6ar/i<;. Ubi nota scriptum
esse pEpSpatpùai? pro [Bsépacpuais. Nam et MspppdSe?
dictìntur iidern. Pisces , .u t Idem ibid, ann otat, a f-
ferens hoc ex Alexide testimonium : dO? xoiq xexpa-
oiaxaìi; pièv rxapé0r,x£V Ia0i£iv npwrjv Xéxu0ov, xal pep-
opaoac, xal axép<puXa. Sed et Bsp^pd^aq nominari
s c r ib it, et quidem Attice : u t apud Antiphanem,
MéXixo? yXuxuxépa? ^EpSpdSa? cpaaxwv syeiv. E t rursura,
nwXouai xò péXi aarrpoxEpov xoiv ^Epépaowv. Ibid, ru r -
sum sine p , è x Aristoph. : Tal? 7roÀioj(pwai [BsSpaaiv
xE0pappévr], Vilem autem fuisse p is ciculum, e x eo
B p a te t , quod Aristomenes ibid, d ic it , Bs^paSa? cpépuiv
o6oXou. E t Aristonymus, Oùx’ depuri vuv laxl aaepui^,
o u t’ aù PeSpà? xaxopaipwv. Ubi etiam nota eam co -
pulari pum xrj depùrj : nam apuae e membradum
genere su n t, ut testatur Aristot. apud Athen. paulo
ante 11. c ita tos, in sermone de apua : K a l aXXrj 8k,
sp. yivexai, lx xrj? pepépaSo?, xal exi lx toiv pixpwv
xeatpéwv , . xwv lx x% appou xal xrj? iXùo; yivopéviov.
Quamobrein illud MspSpatpua? in 1. Aristonymi supra
cit. ex.is timo esse non cxEuaoiav xtvà e t ¿']/ióviov,
sed Apuas e membradum genere : prassertim quum
ib i d ica t, xaì? pEpépacpùai? 7rpoaéotX£v 6 xapxivoèdxrj?
[xapxivo&qxr]? Meinekius] loquens de vivo ad hue
pisciculo. Et fortassis xapxivoSdxrj? d ic it, quoniam
Epicharmus Iv psp6paai xal xappapoi? , qui e genere
xoiv xapxtvwv su n t, xà? àepùa? apiOpEÌxat, ut idem
A th en ..tradit. Veruntamen et Etym. vult pEpSoacpùav
esse axsuaaiav xivà yivopévrjv lx xrj? pspépaSo? s.
.pspSpàSo?, afferens et ipse in testimonium ilium
Aristonymi 1. Dic it vero et ipse (Bsp6pd8a esse slSo?
,ij^0uo? eùteXou?* ab Epicharmo autem eas vocari Boa-
Sova? : e quo haec in testiiponium a ffe r t, Bpa$ove?
t e xai xiyXat, Xayol, Spaxovxs? àXxipoi’ quae et in Lex.
meo vet. eod. modo leguntur. [Apud Athenaeum
nunc in exemplis illis omnibus (Bspé-—et |3ap6— ex
melioribus libris restitutum pro vulgatis olim ¡ìs6—
e t JBa6— . Veram autem illam esse scripturam eo-
micorum versus evincunt, quibus Pfiépà? products
syllaba priori efferre non licebat. Duplex igitur est
hujus vocabuli sc riptura, Bsp6pà? et Mspépà? quas-
que ab his sunt derivata. Utriusque exempla ex
comicis. affert Athenaeus, quibus adde pspSpdSa? ex
Timoclis fragmento 6 , p. 241, B (ubi forum significa
i, in quo membrades veneunt), et pep6pà8(ov ex
Machone ibid. p. 244» C. Aristote.les Hist. An. 6,
1 5 : ’Ex xrj? cpaXnpixrj? acpurj? yiyvovxai pspSpdSfi?.
Alciphron 3, 53, a S c h ife rò citatus : Xùxpav pspSpa-
8a? lyouaav. Hesychius : Tpi^OàÒE?- ai y^aXxiSe?' 'Hpa-
xXéuv 8k pep^pd^E? , ab Hemsterh. citatus. Litera a
primae syllabae formae Doricae papSpaSwv propria
D vide tu r : u t vitiosum haberi oporteat quod in Ni-
costrati fragmento apud Athenaeum 7, p. 3o i , B.
Codex Venetus e t meliora ejus apographa praebent
papSpaSa, recte (Be[i.6pd$a ab Musuro scriptum.
Forma ps6pà? autem detractis Athenaei locis solius
Hesychii auctoritate nititur. G. D in d o r f . ]
[BEp-SpEiJw. Vid. Bspééto.]
[BEfiSpéto. Vid. BEpL^éw.]
Bép6pi^ dici pro (Bép.6tij Hesychius docet : quum
hoc pép.6pi$, perinae ut illud |Bép.6i$, exp. xwvo?,
^op.60?, xpoyè?, axpééXa, auorpo^ij dvspou.
[Bév§Eia. Vid. BevSì?.] . . v
. [BsvSiaio; nomen mensis apud Bithynos. Nomina
omnium mensium Bithynicorum e x Ms. G r. exhibet
Jos. Scaliger 1. 1 De emend, temp. p. 5 o , et cum
quadam discrepanza Usserius De anno Macedonum
p. 4 1 , etiam Fabricius in Menologio p. 61. Sunt ea
nomina omnia G r., praeter unum BsvSiaio?, qui mensis
a Graecis dicebatur ’ApTEpiaio?. J a b lo n s k . Opusc.
voi. 3, p. 112 . BsvSiaio? etiam grammaticus Mos