Wake f. ex Hera cl it. De incred. c. a i at tuli t Sta tXy{- A
ca? corruptum est e x StaOX^aa?. (ì. Din».]
[AiarjAiw, In vaporem abeo. Hippocr. p. 5o 5 , 9 : TÒ
8s it’ aÖTYj? 8 tarpisi e çw . S c o t t . ]
AtamVjcrati), si ve AiaTp.r,Ytd, i. q. Staxepvw,, Disseco,
Discindo, Sectione dirimo, distraho. Metaph. p ie -
rumque, Horn. II. <I>, [3]^ : yEv0a 8iaxp.Y)Ê*i tou? piv
7tsSiovS’ IStwxe, i. e. StaTspxov, sì? Suo ytopicra?, Eos di-
jectos et dispersos a se per campum fugavit. Alibi
[Od. E , 409] Xaïrpa 8taxp-rçi;a?, pro eo quod sæpius a p.
îlom. legitur XaîTjxa StaTcpifaaç, Æquor sulcans et carina
findens, Æquor carina secans et trajiciens. [Cal—
lim. fr. 48 ' Xcopi StamriYOufff 1 15 : EpysTai 7roXu? p.iv
Aîyaïov Staxp^ça? a n otvYjpvj«; Xiou. Theocr. 8, 24 •
’EtcsI xàXapo? ys StacytaOsl? StsTpaljsv. Apoll. Kh. 3,
1047 : *Ev0’ oux av as StarpY^Eiav àxwxal yvjysvEwv ctv-
8pwv. Cum tmesi Maneth. a, 75 : Reìtoi SlTp^ywv ps<r-
oov S là Kapxivov aû-c^v. Aretæus p. 5 , 2 : Ataxprjijai tov
divOpwirov. Scriptor Christianus ap. Suidam s. v. 'l'pv^ :
' 0 tou ©wxò? S i a t p v ^ a ç to Trpwxoyovov y à o ? . Hesych. :
A t a m i i ç a ç , X E ir ru v a ? , à cp a v to ra ? , 8tsX w v , S t a c r j r a a a ? , S t a - B
x o ïk a ç . Aorist. 2 A ts x p a y o v . Homer.1 Od. H, 276 :
A u x à p e yw y e VYjyôpsvo? toSs X a t x p a S t sT p a y o v . Oppian.
Hai. 3 , 1 4 6 - AÎ<l/a 81 pÉ a c v iv SpuiYpt ôic’ 88ou<ji S t sT p a y o v .
A p u d Apoll. Rh. 3, 3 4 ^ : A a ê p o v uSw p ir v o u i Te S t s -
r p a y s v , etsi S i s x p a y s v tertia esse potest persona sin-
gu la r is , probabilius tarnen videtur hic quoque S tÉ T p a -
y o v corrigi.] Media vo ce , signif. ac tiva , Apoll. Rh.
[1, 628], AtaTpiiÇaoôat apoiipaç, Arva finderes. proscindere
aratro. E pass, autem voce est aor. 2 AiExpaysv
p ro SteTpàyriffav, Discissi s. Dissecti s. Disjuncti et divisi
su n t, A se in vicem discessere, 8tsywp(<i0Y](Tav : quo
Hom. aliquoties utitur, ut II. A , [5 3 1]^ Twy’ &? ßou-
XsuoavxE StsTpayev • H , [3oa] : Oi S’ aux1 Iv {piXÓTr,Tt
StsTpayev apòpvioavxs, Separati a se invicem su n t, Discessere,
unanimes et concordes. Ubi nota hunc usum
verbi SiaTp^ccre(r0ai pro Disjungi e t discedere a se :
ut SiaTpifaasiv ponitur pro Sep arare , Disjungere, s.
Dis jice re, StacxeSavvueiv. [Sæpius in Stsxpayov corrup
tum , ut in libris pluribus II. A , 5 3 i (ubi schol.,
a i iraua t 8tà tou 6 SisxpayEV, cujus similis est annota- C
tio ad I I , 3 5 4 ) e t ap. Apoll. Rh. 3 , 1147 : Msxà 8’
aÙTS SiExpaysv, et 2 , 2 9 8 : ‘ApTtuiai t ’ ’Ipi? te StÉxpayEV,
e x emend. Heynii ad Horn. v o l. 4 > P- *4 3 . Hesych. :
AtsxpayEV, Eywpt<70v)<7av, 8uïxw? | x a t to StExpayov.]
[AtaTixTjTsov, Decidendum, Gl.]
[AiaTjjwjTÒs, Prosectus, Gl.] •
'[AtaxpiÇw, In vaporem resolvo, Perspiro. Aristot.
Meteor. 1 , 7 : AtaXusuOat to otaxpiÇov uypóv • 2, 1 : Tò
Stamioav. Aretæus p. 77, 45 : AtY)Tpi<70Y) tò £up.7cav
axYjvo?. Plut. Mor. p. 624, D : To uy|)òv xaxaoTrcocriv
dorò TTjç xeoaXrj? StaTp.tÇop£Vov • 695, C : ISpwxa SpoGoiSvj
8taxp.i£Et. Diog. L. 2, 8 : AiaTp.«j0£VTWv U7cò voti ijXiou
twv uypwv.]
[AiaToiysw.] ’AvaxotyÉw et A taro tyeoi, Modo in hoc-,
modo'in illud navis latus ja ctor, ut fit in tempestate.
Ambo ap. Pollue, leguntur 1, [ n 4] sed sine exposi-
tione : tantum monet in sermone utendum esse posteriore
Staxotysw, quoniam prius est tSiwrtxo'v : .quod
et Phrynichus . an notavi t. Apud Suid. vero tantum
StaxotyEi, quod exp. 7cotI psv S7ci toïï 8eÎ;ioïï TOtyou t o u D
-jtXotou, t to t s Sè iir\ to ïï ¿piorepou yivsTai. [Phryn. E d .
p. 1 6 1 : ’AvaT0iyeìv Xsys,aXXàSiavoiyelv. U b iLo b e ck .:
« In Bekk. An. p. 34 idem Phryn. paulo copiosius :
AiaTOiyeïv, to elç tov ETEpov xóiyov t>5? veojç Siaêaivstv Iv
Tw -reXoto) (f. Iv Tw irXw), d~Ep oi ISiwTai ¿vtitoi^eïv Xe-
youffiv. Sed ¿vaTotyEiv veriorem esse scripturam exx.
docent, quorum præsidio ¿vtitoiyeïv caret. Quamquam
autem neutrum horum verborum crebro usu
tritum est, tarnen > quid veteres pro b a rin t, non o b -
scurum esse potest. Antiatt. Bekk. pi 89 : Aifltrotysïv,
¿vTi tou àvaToijrsïv. EuêouXoç KaTaxoXXojplvw. Aristid.
vol. I , p. 4 6 2> 21 : K a l p.-^, to tiov tcXeovtwv , p.ETa—
GTpÉJ/ai icpèç tov IXà-crw, StaTÔi^ouvTaç dsi.»]
AtaToi^oi, Hesychio sunt ot ¿tco toij(ou lit\ Toïy_ov,
A pariete ad parietem pertinentes. [Si recte ita scriptum,
SiecToij(ov parietem dicit qui duos parietes inter
se conjungit. Simile compositum est S u p p ô t,
G. Dindorf.}
[AiaTop^i, $[, D ire cü o , D ivisio, (Incisura, Gl.).
iElian. N. A. 1 , 3 l : ’Ovuywv dxp.al? xal ¿S«Ìvtwv Sioto-
p.ali Oappouoi" x 3 , 20 : Ev0a t o i xal nlptiou cpaivexai
StaTop.-^, ^ SisTsp.E tÒv A 0w. Glossator Diodori 3, 20
auXwva; interpreta tur Si«Top.à; aòXosiSsti;. || Dissidium.
jEsch. Sept. c. T h . g 35 : Aia-rop-aìc .oò «pfAflet«;.]
[AiaTop.rjTai, o i, dicti Hasretici Ariani apud aucto-
rem De iuitiis hsereseon n. 69, quem constile. Ducan
o . Quem v. etiam in Append, p. 57.]
Aiàropo?, 6, -f), Dissectus, Discissus; Sectione di-
viduus , iEqua portione divida us, /Equa portione divisus
s. dissectus : ut quum Martianus Capella Siàxouov
«TEXiivriv vocat, quam alii §%0Top.ov, ut in eo vocab.
docebo, afferens tam ipsius Martiani quam Plinii
v e rb a , quibuscum conferenda haec Amm. Marcellini
20: Et quum ad idem signum sequis partibus soli concu
r ren t lu n a , obscuratur penitus hebetato candore:
Grsece p.^vr) auvoSo?. Nasci autem putatur, quum parva
declinatione velut a perpendiculo supererectum gerit
solem. Exortus vero ejus adhuc gracilescens primitus
mortalitati videtur, quum ad secundum relieto sole
migrarit signum. Progressa itaque porrec tius, jam-
que abunde nitens cornutae h a b ilu , ¡xr)vo£i^<; est appellata
: quum autem a sole longo coeperit interstitio
summoveri, et ad quintum pervenerit signum,.ra-
diis ejus ad se convers is, majus concipit lumen, et
fit Graeco sermone Si-^oTopo;, quae forma semiorbem
ostendit. Procedens deinde, jam disjunctissimo signo
ar re p to , figuram monstrat du.^ixupTou, utrimque pro-
minentibus gibbis. E regione vero quum normaliter
steterit, contra lumine pieno fulgebit, domicilila»
septimi retinens signi. E t in eodeìn turn etiam agens,
paululumque progressa, minuitur : quem habitum
vocamus 7cavoéXr,vov : atque easdem formas repetit se-
nescendo. Ubi rursum nota M-/ivoeiSy)c , et Ai/ÓTop-o?,
et ApiytxupTo;, et nav/rs'Xyjvoi; : nec non Mt^vy) cuvoSo? ,
quae ab Julio Firmico dicitur 2 uvo8ix^ : quod tempus
nonnulli Interlunium vocant, Varrò Intermenstruum,
Plin. Lunam intermenstruum et Intermestrem. Et
tunc in coi tu esse dicitur ac silere (unde ap. Virg. :
Tacitae per amica silentia lunae), efficereqiie noctes
illunes , quas ¿«yeXiivou? vuxvaq appellant Graeci.
[AtaTÓvaiov. V. Aiavoviov.]
[AiaTovlw, T o rp e o , Deficio. Joseph. Genes, p. 4 3 ,
A : ‘ i l ? B ì v à Tvji awTYjpia«; G e o x t iu tw Iv t 9j Suvàpiei tou
PoyjOou oiyjtÓvei. G. D. I) Lectio vitiosa. V. A ito v ew .]
[AiaTovOòpu^w, Murmuro. Dio Cass. 73, 8 : tboéspo'v
t i SiETOv0ópucav, ubi vai*, lect. SieOopu^Yjffav.]
[AiaTovtxó?. Aiarovixw?. V. Aioctovo?.]
[AiaTo'vtov, to'.] AiaTÓvia dicuntur C ircuii, A nnu ii,
xpixot, Hesycb. Sic Exod. -35 , ,[ió] : T à Siavovia xal
toI»? po^Xoui. [Cyril 1. : T à Siavovia, toui; xpixeXXoui.
Callixen. ap. Athen. 5, p. 2o5, F : Aia-covaia Ss toloeiOEÌ
Slà 7TOOOU TIVO? IvETSTaXTÓ Sia«JTr,[AaTO? , Ecp’ (j)V
auXaìai xaxà tov avaTcXoùv ¿Xoupysi? IvEirETavvuvto. Recte,
ut videtur, Cusaub., Aiavovaia (sive Siavovia) 8k to-
^OElSvj ... IvETETaTO.]
Aiàxovoq, è , , Distentus, Ex tentu s , Contentus,
Vehemens, Hesychio ¿^utovo;. [Theophr. C. PI. 2, 3,
r : BeXtiw SI xal Tà £s<pupia xal ai Tpoical xal SXios ai
aupai twv <jxX-»]pwv xal StaTo'vwv. De voce Eunap.
p. 72 Boiss. : ’Ef/.6o^<yavTO? auTw tou SiSaaxaXou <t©o-
Spóv te (t*.?) xal SioÌtovov nisi , quae W yttenbachii con-
je ctu ra es t, SiaTopov scripsit. Hesychii verba in codice
sic sunt scripta : Aiàvovovj l^àxouaTOv. Aiàvopov,
S^utovov • Xal aTiipa?, ubi Musurus S^utóvov e t l^àxou-
«jtov transposuit. Qui aliorum gramm. verba s. v. Atà-
Topo? afferenda comparaverit, probabilius, ut opinor,
judicabit in unam haep glossai» conjungi, Aia-ropov,
IqaxouffTov, S^utovov* xal axópalj, Aiarovov vel delendo
vel sine interpretation© ponendo. G. 1).] Item SiaTo-
vov ap. Musicos est Modulationis genus quoddam, de
qup Vitruv. 5, 4 : ubi quum tria modulationis genera
ap. Graecos esse dixisset, àputoviav, ypwp.a, Siàxovov,
subjungit aliquanto post, Diatonos vero-.modulatio,
quod naturalis es t, facilior est intervallorum distantia.
Ibid. : Diatoni duo sunt continuati toni, tertium
hemitonium finit tetrachordi magnitudinem. Et Ma-
crob. Comm. in Somn. Scip. 2, 4 : Quum sint melo-
diae musicae tria genera, enharmonion, diatonon, et
chromaticou; primum quidem propter nimiam. sui
difficnltatèm ab usu recessit, tertium vero est infume A
molli tie : unde medium, i. e. diatonon, mundanae
musicae doctrina Platonis ascribitur. Meminit ejus-
dem Martian. Capella I. 9, in cap. de sonis, ubi inter
alia : Ergo enharmonius, chromaticus, itemque dia-
tonus (quam extentam dicimus), indicia sunt generum
modulandi. Et in cap. de generib. tetrachordorum,
Genera modulandi, inqu it, sunt tria, Ivappùfvióv’,
ypwp.a, SiaTovov. Enharmonion quidem dicitur, quod
pluribus spatiis et angustioribus separatur; diatonon
vero, quod tonis copiosum; chroma, quod de hemi-
toniis componitur. E t mo x, At vero diatonon ipsis
contentum sonis, in acumen quidem ita accipiet mo-
dulationem, ut per hemitonium e t ton um, modum
integrum compleat. Aliquanto p o s t , Diatonicae duse,
altera mollis, altera robusta. Idem et tropos diatonos
constituit, Latine vocans Extentos : ut in cap.
de tropis, Quartus tropus dicitur U7catwv Suirovo;,
j. e. Priqcipalium extenta. Et mox, Septimus, pisawv
oicÌtovo; , Mediarum extenta. Meminit ejusd. et Plut.
De musica [p. 1 1 34, F ] , ubi quum dixisset- Olympum
a Musicis putari esse inventorem generis Ivapuoviou
(ante euui enim omnia fuisse StdtTova et ypwp.aTixà]} subjungit,
ita putari ab eo inventum id genu s, ¿va<jTpe-
(ppp.ev.ov TOV yOXup.irov Iv TW Staro'vw, xal S,ia6i6à£ovTa
to psXoq 7uoXXàxi? ItcI t/jv SioÌtovov -rtapuTraTYjv, tote p,èv
ano TYjq TtapapÉai)?, tot! SI àith ty}? {aeoy)<; • xal -reapaXa-
So'vTa ty)v SiaTovov Xt^avòv, xaTaplaOeìv to xàXXo? tou
yÌ0ou?. [Conf. Clem. Al. Strom. 1, p. 363. Dionys. De
comp. verb, p. i 3o, 6 R. : 3Eàv t ’ Ivappoviou? làv te
¿pwf/.aTixà<; lav te Sia-róvou? u7ro'0wvTai ¡jieXwSia«;- et i 32.
I o StaTOVov ib .p . 62, 10. AiaTovov me'Xo? Alciphr. 1, 18.
II Adj. A ia T o v ix o ? , Yj, óv. To S ia to v ix è v y év o ? ap. Aristid.
Quintil. p. m ,N ic om a c h . Harm. p. i 3, 14 ,2 0 ,2 2 ,2 4 ,
a5 , 26. A iaT o v ix ò v eISo? t 9j<; pouciixYjq Philo vol. 1, p.
321, i 3, Damascius ap. Suid. v. K v jp o u . AiaTOVixà (aeXyj
Iambi ich. V. P. i 5, p. i 32. || Adverb. A ta v o v ixw ^
ap. Nicomach. p. 21.] || Item lapides quidam in
structuris S k x to v o i nominantur : de quibus Vitr. 2, 8
[p. 5 1 Schn.] : Praeter cetera interponunt singulos
perpetua crassitudine, utraqué parte frontatos, quos
oiaTo 'v o u ; ap p e llan t,q u i maxime relegando confirmant
parietum soliditatem. [Trabs media aediurtt, ap. Hesych.
:M IX a 0p a , o l x i a i , uTrsp0u p a * So x ò ? S s x a l ^ S i a -
Tovos. Hanc alii &7cspTovov vocan t, quod v. « A iò c to v o ;,
Intontiva, Gl. Harmenopul. 2, 4, 52 : A ia v o v o is a a o a -
Xi'Ceaöai và? Soxoij? vj p.Y)TpiSÉot?. V. Bernardin. Balbuin
ad Vitruvium. » Ducano.]
[Aiavovo'w, Extendo. Pallad. De febr. p. 40 : X«-
cpwvTai... oi voaouvTsq xal SiaTovouvvat. Weigel. Forma
vitiosa pro SiaTsivovTai.]
[AiaTo?Ei5fftpoi;, 6, -ij, Sagitta penetrabilis. Plut. V.
Luculli c. 28 : SuvaipridEiv t-^v SlaTO^Eucipov J^wpav too
T“X£l s7taywyYj<;. Figurate de fama pervagata Nicet.
Chon. Ann. p. 179, D : vHSy) yàp yj ^¡ay) ... eòcto{aei tÌjv
a7coSpa<Tiv toü avSpò? xal iroXXa^Yj eti'Oei Siaxo^suatpov.]
A ia T o^ suw , Sagitta penetro s . trajicio, Sagittam
mitto per. E Xenoph. affertur pro Jaculor, Telum
vibro. [Cyrop. 1, 4, 4 •" ’AvaTn]Swv ItcI toÒ? Ìttjtou? rj
oiaxovTioutAsvo? H SiaTo^EuaójjiEvo? à-irò twv Ìtctcoiv • ubi
significai Sagittando certare. Sic Dio Chrys. vol. i ,
p.: 353 : ’AXsljavSpp? airoOv^axEi <I>iXoxttÌty] SiaTO^euous-
vo?. Parthen. c. 4 - AiaTO^suopEvo? 4>tXoxT7iTrj T ix pw o x s -
T a i. || Figurate Heliodor. 5, 32, p. 2 5 8 :Ao'yov Itcì-
XOUpOV TW 0 Eay£VEl Sieto^sucev.]
AiaTÓpsupa, t o , i. et ipsum significans q. Topsupa,
Opus tornatile; item Tornatura : 3 Reg. 7,' [3 i] :
Etcì tou oTopaTO? auTÒu StaTOpsupaTa. [Al. vitiose'Sia-
nopEupaTa.] Ubi Hebr. textus Versio habet, In angulis
columnarum varise cselaturae erant.
AiaTopEuw i. q. simplex tooeiJw. [Aq. et Theod.
Reg. i , 6, 18 : AtaTETopsopÉva. Philo vol. 1, p. io 5, 3 :
0 yàp £wo7cXà<jTY]<; 0éàs liridTaTat và lauTou xaXw? Syi-
pioupyYjpaTa xal itplv aòvà si? axpov SiaTopsuaai. /Elian.
J- H. 14, 7 : ’Ex twv yupvaciwv otovsl SiayXumsvTE; xal
otaTopeu0EVT£c. Conf. AiaTopvsuw. AiaTopsuaai in versu
corrupto Sophoclis ap. Pol lue. 10, 34, ubi aliud ver-
“ um, fortasse Siaxopyja-at, ì-equiri animadversum est.]
AtaTapÉw, P erterebro, P e r fo ro , i. q. simplex, nisi
J]uod prsep. aliquo modo iiitendit signif. Apud Suid.
THES. LINO. GRjEC. TOM. II, EASC. V.
ex incerto auctore : Auo 81 twv Spuyp^rwv 67cS6pu-/a
xal xaTWTÉpw tou yàpaxo; SiaTopr^v-vai. Ubi Btcttoprßr-
vat ipse exp. SiaxoYcyjvai, StaTpu7CYj0r,vai.
[AiaTOpia. V. AtaxTopia.]
[AiaTopveuw, Torno. Liban. vol. 4, p. 1 0 7 1 ,2 6 :
Eiòov xal yeiXv) x al vuv Xsi-iroOupw irpS; t))v sxcppaciv •
yupo'Osv yàp ^ XeuxStyj? Oaupaaioi? icpSq to ipotviypa Sie-
To'pVEuae. Schol. vEsch. Prom. 76 : AiaT<ipou? u lS a s , xà;
StaxsTopvEupEva?. Sed recte Schneid. oiaTSTopEuplvai
corrigit. Plut. Mor. p. io 8 3 , F : AiaxopveuEiv Iv <r/)-7<xpw
ypappauiv ett/j twv ‘Opiipou, ubi SiaxopEueiv posuit
Wyttenb. in indice.]
Aicrcopo?, 8, ij, Penetrans [iEsch. Prom. 76 : ’Eppw-
psvwq vuv 0EÌVS Siaxopou? jtéB’dq. Schol. xà? Sia7r£ipou<ja?
xal TiTpoiffxoóaa?. 181 : ’Epà? oe eppsya«; IpeOtcrs Siaxopo?
060?], etiam Traje ctus, Sophocl. OEd. T. p. 194
io 34] : Auw a eyovxa oiaxSpou? 7toSoìv ày.iiiq • pastor
emm ejus TEvovxa tSv 7cepl osüpov TExp^va?, suspenderat
ipsum e x a rb o re , i. e. quum nervum illum crassum,
qui inter talos et calcem es t, reste trajecisset. Item
B vox Siaxopoi dicitur Quaé aures penetrat tono suo
a cu to , Firma et vehemens : ut Suid. quoque oiàxopov
exp. I^àxouaxov, S^uTepov, psyaXócpwvov. [/Esch. Eum.
567 : Aiàxo^o? TupffY)vixi] ffaXiiiy^. /Elian. V. H. 2, 44 :
IlapoppYiTixov IpTxvEuaat piXo? Siàxopóv t e . ] Q u o perti-
net hoc incerti auctoris [Luciani Gallo c. 1, ubi schol.
exp. SIjutovov] , Aiàxopov t i xal ysyoivè? ¿vaSo-^ora?. Et
Iioc Plut. [Mor. p. 3o 3, E] : <l>0£yyopÉvwv plya t i xal
Siaxopov. Rursum Suid. Siaxopwraxov exp. TpavwxaTov
[xpavoTaTov], Clarissimum, Maxime perspicuum. Quo
modo et xopèv accipitur. [ || Hesych. : ÀiciTopov, l^à-
xoucttov , xal (jTupa^, Cuspis in ima hasta. Similiter
Etymol. M. p. 269, 28 : AtoGopov, SÌjutovov, SiiuYjyov,
<ra©E?. AlysTai xal <jTupa?.]
[AiaTo'pwi;, q. d. Penetranter./V. AidtxTwp.]
[ AiaTpaywSÉw, Tragico more d ico , Jacto. Librarin-
rum errore legitur in libris quibusdam Demosth.
P- 229, 18 ; 2 3 2 , 22. Hesych. : AiaxwpoiSw, Sia-
TpaywSw.l
Aiaxpapi?, Hesych. 6 SiE^wyò)? rijv Tpàpiv, i. e . , in-
C quit Idem, tov ¿forò Scysou ItcI xà ìoyia totcov. Meminit
Po llu x quoque hujus v o c ., sed paulo ali ter expo-
nens; nam 1 .2 , titulo de lateribus et natibus [§ 184],
quum dixisset xoò? IvSew? icuywv lyovxa? vocari \ia~ouq
e t uirokiffirou? et XioTroTuuyouq, subjungit, a Strattide,
ty]v wSe Eyouaav nominari Siaxpàuiv : innuens esse De-
py g em, Depressas nates habentem.
[Aiaxpavoi, S , -fj, Clarus. Timario in Notices des
Mss. vol. 9 , p. 2 13 : Aoyo; pooior,? Spou xal Staxpavoi;.
E l b e r l in g .]
Aiaxpavo'w, i. q. simplex xpavo'w, Dec la ro, Planum
fac io , Explano. Nec non Illu stro , [Divulgo,] Bud.
[Hesych. : Ataxpayouv, aacpY|vi^£iv. Tpavoxspov Siaxpavouv
idem s. v. Auuxpivei. Iamblich. V. P . p. 2 5 8 : Tò yàp
ypwjxaTixòv xal svappóviov ysvo? aS0i? ttote I x toü auxou
SiExpavaxTEv. Vita Maximi Confess, vol. 1, p. ix : Bou-
Xo[aevo<; S’ Ì£pò? ouTO? avYjp xal pEt^óvw^ Siaxpavwcai xà
lxTÈ0ÉvTa, Frequéns ap. scriptores Byzantinos ver-
bum. Niceph. Greg. p. 347, 11 : Tò oòv SiaxpavouvTEi
eTev [AVYifjioouvov Iv iraffi Tot? auxtov I^EXtypoi?* 355, 17 :
D 0 Srj xal StsTpàvwaav icEpuovTs? aTravxayyj • 3 7 2 , 19 :
Toutwv outw XsyOÉvrwv xal ouxco otaxpavw0£vxwv. E Za-
char. Mityl. Dial. p. 2 18 , 1 indicai Boiss. G. D in d .]
[Ataxpavwcn?, ew?, -f), Declaratio, Explicatio. Jo.
Diac. in Hesiod, p. 4 5 6 ed. Gaisf. : Ataxpavwoiv twv
'HoioSeÌwv ^y]{acìtwv. G, D in d .]
AtaxpàyYjXi^w, exp. Praecipito. Rectius, Prsecipi-
tando collum frango. Fortassis autem signif. etiam
tov xpàyYjXòv SteXauvw, Collum trajicio s. perfodio.
[Plut. Mor. p. 5 o i , D : AtaxpayYiXt^o'fisvo? Et? t i vàua-
ytov (po6spov.]
[Ataxpctyuvw, Exaspero. Plutarch. Mor. p. 9 79 , B :
“Otxw? (jly| x o t ’ oupàv 7rpoacpspoa£vou t o u irvEupaxo? ^ Xe-
711? àva7TTUff<J0{A£VY] Xuic^ t o otopa yup.vouu.Evov xal Sta-
xpctyuvpìÀE'òoy.]
[Ataxpspsw, Tranquillus sum. Arrian. Peripl. Ponti
Eux. p. 6 ed. Iluds. : Boppa? l7rurv£u<ia? SXtyo? xa xl-
otyjoe T-^v OàXaxxav xal Siaxpep^aai l7rotr,o£v. Boiss.]
[Ata-pEirrixò?, y) , òv, Denortatorius. Plut. M01*. p-.
788, F : E<rrw xal Soxeitw oiaxpcTrrixo? Elvat X«>yo?.
170