687 yvwpip.o? yvwpiirp.a 688
kryupw?.] | J Pass. Fvwpl£op.óci (sequendo sign iff. dntns
activ® voci Fvwpi^o)) est Agnoscor, cujus signif. Imbuisti
duo exeinpla supra in rvwpi^w, unum ex He-
rodiano, alterum e Luciano. Item, sicut rvwpi^w
p ro Cogn osco etiam poni interdum dictum es t, ita
Fvwpt'Copat pro Cognoscor poni sciendum est : unde
lyvwptffpivo?, Gognitus. Denique ut rvwpi£w est No-
tum fa c io , sic Fvwpi£op.ai, Notus f io , Innotesco,
Patefio. Quibus modis reddi potest ap. Paulum : fortasse
autem alicubi et Cognoscor. [Fvwptffóptevov signif.
act. ap. Theophylact. Hist. p. u à , B : ’E?
Xoffporjv l?E7rep.i|<ev ayyeXov xaùxa f|j yvwptaopsvov. G. D.]
rvoiptfAO?, 6, i\ [et rj, ov. Plato Rep. 1 o, p. 6 14, E :
Aff7ra^£ff0ai ts aXXvjXa? òaai yvwptp.at, ubi tamen libri
multi yvwptptoi. I p f e A ristia. et Lucian. V ;in fra .
G. D.], Notus, Cujus notitiam habemus. Demosth.
[p. 3 4 ] : *Eoxat S ì Spayù? xal yvwptpa? ùpìv 6 Xóyo?*
où yap aXXoxptot? 6p.ìv ypwpivot? irapa8eiyp.affiv, ¿XX’
otxetot?, w avòpe? ’AOyjvaìot, euòatpocuv ¿¡jetm yeveaOat. '
Plut. De Pyth. ornò. [p. 406, B] : AaoiSyj yàp eotxe
vop.tffp.aTo? •#! xoù Xoyou ypeia • xal Soxtpov xal aùtoù xò
ffùvy]0e? EffTt xal yvoiptpov, aXXvjv Iv aXXot? ypóvot? lu^ùv
Xapéavovro;. Alex. Aphr. De anima 2 , yvwpipwTàxv)v et
¿yvMffToxa-niv inter se opposu it, eodemque in loco
voci yvwotp.ov addillit avapsiXsxxov, ita scribens, ’AXX’
Effxt TToXXa xwv.ovxtijv è. xi)v psv u-ap;tv eyet yvwptp.wxàxv)v,
ayvtóffxoxaxYiv S ì xvjv oòfftav * warap f\ xe xiV/jffi? xat 6 totto? •
ext S ì paXXov 8 ypo'vo? • Ixàffxou yàp xoutwv xò psv eìvat
yvwptpov xat àvaptpiXexxov • xi? Sé tote' laxiy aùxwv oùffta,
xwv yaXe7twxàxwv 8pa05jvat • q u a Bud. ita vertit (sen-
sum exponens , non singula verba interpretans),
Tempus esse et locum omnes n overun t, sed q u a sit
eorum essentia sive natura , et definitio, scire diffi-
cillimum. [Pausati. 1, 27, 3 : dA Sé poi Gaupàffat pà-
Xtffxa iiapsayev, ecxt psv oùx I? aTcavxa? yvwptpa.] Fvw-
ptpo? annotatur significare etiam Cognitu facilis, sed
nullum signif. hujus exemplum additur : videndum
autem au non illi Demosth. loco convenire possit ut
sc. yywpipos ibi non sit Notus, sed Cujus facilis sit
n otitia, Cognitu facilis. Neque tamen etillam interpr.
ferri posse nego. Tviópipov alicubi legisse mihi videor C
non simpliciter pro Eo qui notus s i t , sed pro Eo
qui sit clarus et celeber. Apud Aristot. Polit. 4 , [4]
oi yvcóptpot distinguuntur aitò xoù Sripou, dicunturque
J g j § e s se, ot yswpyot, xò rapi xà? xeyva?, xò
ayopatov x. x. X., at yvwptptov et§y) esse, tcXoùto? , eùye-
veta, apsTT), TcatSeia. [Ibid. 5, 8 : ’EvSévotxo yàp àv xal
xoù? yvwpifiou? xal xò tcX^Oo; eyetv & fìouXovTai apcpoxe-
pou?. Xenoph. H. Gr. 2 , 2 , 6 : 2 <payà? xwv yvojptpojv
TOJiyjffavxe?. Plut. V. Niciae c. 2 : Twv irXouffiwv xal yvw-
ptpoiv. Dio Chr. voi. 2, p. 32 : IloXtxa? où xoù? xuyo'v-
xa?, àXXà xoù? yvwpipou? xal 7cXouctou?. 01 pÉXxtffToi xa\
yvojptptdxaxot ap. Plut. V. Timol. c. i.] In VV. L L .
ponitur et Tvtopipov, lanquam substantivum, quod
redditur, Fides, reique.exploratae et comperi® fiducia.
Quibus verbis additur haec exp. Gr®ca, sine
auctoris nomine, Iliffxòv xal a<rcpaXé?• 8 ^U£t? 7t£7ret-
ffpeQa. Sed quamvis de hac expositione, nisi locus
ad ea tu r, difficile sit ju d ica re , quicunque ejus est
au cto r, non videtur yvtóptpov illud pro substantivo
accipere. || Tvcópipo?, Notus. Sed hic me Ioqui scito
non jam de participio Notus, quod est Cognitus
sed de nomine Notus : i. e. de Notus quod è participio
in nomen, sicut et alia quaedam ap. Latinos
quoque, transit, et pro Familiari ponitur (scio enim
et extra hanc signif. nominis b e o haberi nonnum-
quam), u t ap. Horat. Sat. 1 , 1, Non uxor salvum te
v u lt , non Tilius; omnes Vicini oderunt, noti, pueri
atque puell®. Usus est autem hoc yvcópipo? et Horn,
seti uno duntaxat (ut tradit e x aliis Eust.) in loco :
se. Od. I I , non procul a princ ipio, Eupat’, % pàXa xt?
xoi £X£tiff£xat IvOaÒ’ éxatpo?, *tì xal yvoiptpo? àXXo?. Ubi
annotai idem Grammaticus, discrimen poni in ter
Ixalpov e t yvo'jpipov : ac fortasse xipuóxspov esse éxalpov-
quam eum qui simpliciter sit yvoipipo? : fortasse etiam
esse yvwpifxov quiddam generalius, sub quo compre-
hendantur e t ìxaipo? et alii quolibet modo ?.
ErjjoceMe illi in uiroque assentior; nam latius multo
yvwptpov patere quam éxaipov, et majore hunc quam
illum in pretio esse, variiscriptt. aperte ostendunt loci.
A Ap. Dem. certe ut ^iXo? minus quam Ijévo?, ita hoc cpfXo?
plus^esse quam yvtópipo? vitlemus, [p. 3 2o ] : ’E x noia?
• yap ÌffY]?T) Stxaia? irpo^àffEw? Alffylvv) xw FXauxoOÉa? xrc
TUfXTraviffxpta?, ^'vo?, r\ (fiXo?, ^ yvwpipo? 4>iXt7rito?-
q. d. Tantum abest u t justa aliqua de causa potuerit il||
esse ?£vo?, ut nec <piXo?, atque adeo ne yvcoptpio? qui-
dem. Saepe autem redditur hoc yvwpip.0? Latina voce
Familiaris. Bud. interpr. Familiaris et quicum con-
suevimus : affercns e Xen. [Cyrop. 5 , 5, 10] : EÌ ti?
xova?, à? <jò xp£»£i?, 0£pa7C£uwv, yvwptpuoTspa? iauxw
ffoi iroirjffsis. Interdum oIxeìoi et yvwpipoi, nonnunquam
Yvtópipot et ffuv/ftst? copulantur : utriusque usus
exemplum extat ap. Plat. Legitur enim: ap. eum de
Rep. 1 : ’AirsyOEffOai xoì? oIxeìòi? xal yvwptp.01?. Apud
Pund. libro ejusd. operis 2 , xot? yvwptp.oi? x«l auvij-
0effi opp. ol ayvwTE?. Ita enim s c rib it, OTa0a yàp tou
tcov ysvvaiojv- xuvoiv óxt xoüxo <pu<j£t aòxtov xò ^0o?| 7rpò?
pèv toÌj? cuvv^Oei? xe xal yvwptpou? à? otov xe 7cpaoTdt-
xou? sivai, Ttpò? S ì xoò? ayvwxa? xoòvavxfov. Itidem' copulantur
ista duo nomina ab Aristot., sed duobus his
B alia duo opp.; neque enim àyvwxe? solum illis duobus
opponit, sed ayvwxs? et affuv>i0£t? : Eth. 4, 6 : ‘OjaoÌw?
yap 7rpò? àyvwxa? xal yvwpipou? xal ffuvvi0Ei? xal àffuvVj-
0Ei?^aùxò TTotiiffsi. Rursum autem Piato in Charmide
ayvwxa? et vvwpt^ou? in tei* se opposuit : Toò? psv xctl
ayvSxa? ¿poi, xoò? S ì xal ^XeiVcou? yvtòpipou?. [Aristid.
voi. 2, p. 4a ^, 7 : IIpoEffOat x^v ffauTou yvoip^pyjv. Lucian.
Somn. 9, vol. 1, p. 12 : 2 uvvi0ri? croi xat yvwplpv).]
Nec vero solum yvióptpo'? xivt, sed et yvwpipo'? xivo?
dicebant : unde affertur etiam yvióptpo? ¿po'?. Peculiari
magis signif. yvwpipoi appellabantur ot paOyjxat.
[Sext. Emp. p. 392. Hemst.] Suidas postquam yviópt-
pot exposuit 9otx7)xal, h. 1. a ffe r t, IluOayo'pa? 8 2 à-
pto? yvwptpou? Effyg 7cXeiou? t) s?axoffiou?. Quo pertinet
Plut. De virt.^ mor. [p. 448, E] : ’Avxl yvwpipwv xat
paOyjxwv Ipaffxat xaXoupevot W t ovte?. [Cum genit.Lon-
gin. fi*. 5, 2 : c0 xouTou yvióptpo?. Strabo 1, p. 7 : 0 a-
Xou ysyovoxa yvióptpov xal iroXixvjv. Cum dat. Xen.
Mem. 2, 3, 1 : ’ASeXipw pèv Òvxe aXX^Xotv, -iauxS Sì
(Socrati) yvwptpw. Dionys. De comp. verb. c. 19 :
f l Iffoxpaxou? xat xtov exeivo) yvoipipiov aÌpeat?. Inscr.
Attica ap. Boisson. ad Max. Planud. Paraphr. Ovid.
p. 263 : ‘0 yvoóptpó? p Effxyjffs xòv StSàffxaXov. || Tvió-
ptpa itaiSta, ab Hippocr. p. 2 5 6 , 5 3 dicuntur noti et
vulgares foetus qui post legitimum novem mensium
tempus eduntur, minus robusti quam ot SExàpyjvot.]
[Fvtopipoxy]?, y]xo?, ^ , Cognitio, Notitia. Stob. Ecl.
Eth. p. i 3 o ; T zetz. Chil. 4, p. 76. A n o l. Eustath.
O p u sc .p . 337, 3 : OìxetoupEvo? éauxw pEyàXòu àvOptóirou
yvo)ptpo'xy)xo?.]
I v o ip tpw ? , Familiariter, More eorum qui sunt familiäres,
Plane. Possint v^ro et a lia interpretationes
buie adverbio d a r i, séquendo eas q u a nomini y v ió -
p ip o ? d a ta fuerunt. [Familiariter, apud Demosth.
P- 1 24 7 » x 4 : F v io p ipw ? d y é p o i x a l 7ràXat. P ia n e , Perspicue,
ibid. p. 722, i 5 : 'A7cX5)? x a t 7tafftv Spoiio? yvo i-
p tpw ? y£ypà<p0at. Eurip. El. 943 : F vw p ipw ? a lv ^ o p a t . ]
T v io p i f f i? , ew ? , Agnitio, Actio reddéndi quem-
piara notum alii. P la to , üoaX-^v y à p tv oTòà orot xyj?
0Ea tx^xou yvojptffEw?, Quod mihi notum et familiärem
D féceris T h e a te tum , Bud. [Plut. Mor. p. 491, B : yEv
xe xXyjffEfft x a l yviopiffEfftv yjyepóviov. Cognitio, ap.'Platon.
Leg. 6 , p . 763, B : <L>uXaxyj? xs x a l yviopicr£ii>? Iv sx a
Travxojv ¿et xwv xòrnov.]
Tvoiptapa, xò, Id e quo aliquem s. aliquid agnosci-
mus, Indicium. Synes. : Kal xa0àTrep tepetou 8tct7reirpa-
ypevou xo oeppa XencExat, yvióptcrpa xou 7tàXat tcotÒ ^ióou.
Lucian. [Dial.jnort. 20, 4] •’ ''AyravTE? cpaXaxpol eifftv*
wffxe ¿Tcàvxoiv etyj xouxo xò yvióptffpa. Plut. [Mor. p. 855,
B] : Otov tyvyj xat yvwpiffpaxa Styiyviffeoi?. Bud. (ut an-
tea dixi) hoc verbale vult esse ab éa verbi yvwpiiw
signif. qua ponitur pro Indico, Noturii facio; expo-
nitque Indicium : addens, ut pulsus in febre : ap.
Galen. : Tauxa pèv aùxwv xwv lipy)pspwv yvoipiffpaxa.
Apud Eund. : Meytuxa pèv 8yj xot? 7cOpeffffoufftv ev xe xot?
ffipuypoì? Effxt xat xot? otipoi? yvòiptffpaxa. Apud Xen.
quoque yvwpiupaxa recidi potest Indicia, Cyrop. 2,
[,*> 1 3]^ Xuvapjj.òaai xaura eutcetw? , v}v f/ r , yvwplcpaxa,
wffxe euòyjXov etvat l \ ÓTroia? yoópa? exauxov aùxwv Iffrtv.
[Suidas s. v. Ainriavo? : ‘'Offov el? yvióptffpa pàvov aùxwv
pepvyjxat, Obiter tantum.] || Tviópurpa, Insigne, Or- A
namentum, Decus, Id propter quod aut res aut civi-
tas visenda est. Bud. afferens e Greg. Naz. Oratione
de Basilio, vAXXat pèv yàp xwv iróXewv aXXot? àyàXXov-
xat xaXXwTtiffpacftv, ^7tw? àv otpat xwv òtyjyyjpàTwv eyw-
fftv yj xwv ópwpévwv * xyj S ì Xoyot xò yvwptcpa, Propter
literarum studia visitur, de Casarea Cappadocia. Sic
yvwptffp«va.x^? ßafftXeia? affertur pro lnsignibus impeni.
Item, «FtXoffoipta? yàp tpépei yvwptapaxa, ex Alex.
Aphr. in p ra f . Probi. 2 , de medicina, Insignia gestat
philosophia. ||Fvwp(ffpaxa plur. numero, Monumenta;
sed accipiendo hanc vocem Latinam in certa
et peculiari signif. Terent. Eun. 4, 6, [ i 5 ] : Abi tu,
cistellam Pythia domò effer, cum monumentis. Ubi
Donatus, Monumenta sunt q u a G ra c i dicunt yvwpi-
ffpaxa xal fficàpyava. [Hesych. : Fvwptorpaxa, xà uuvexxi-
Oépeva xol?: icaifflv el-w xwv 7ceptSepaiwv (codex TtepiSu-
atwv).] Cujus signif. aptissimum videtur exemplum
.abere iste Paus. locus, in Atticis [c. 27, 8] : Kpyiirt-
8a? Atyéa ùicò ytsxpa xal Ijtcpo? 0etvat, yvwpiffpaTa eìvat
xS) iratSi. Pertinet autem potius h a c signif. ad illam b
cui primus locus datus e s t , quam ad eam cui secun-
dus. Ceterum (ut de hoc obiter lectorem moneam)
convenire optime videtur ille Terentii locus cum
isto Plauti in Rudente, Quia leno ademit cistulam ei,
quam h abebat, ubique habebat Qui suos parentes
noscere posset : v eretur ne perierit. Ubi observa
etiam verbum NoScere quod est yvwpt£eiv} unde yvoi-
terpaxa. [Plut. V. Thes. c. 4 : ’OvopaffOyjvat 0 y)fféa
gyoufft Stà xy|v xwv yvwpiffparwv 0e<jtv. Longus 1, 3 :
Kopt^et 7tavxa icpo? x-Jjv yuvatxa ... xal xà yvwptupaxa
xal xò iratStov * et 5 : IlapéxeiTO xal xoùxw crjràpyava,
yvwptffpaxa, ptxpa Stàypuffo?. S c h je f . De yvwptapàxwv
figura in statua p u e r i, Viscont. Mus. Piocl. t. 3 , p.
20. Hase.]
[rvwpwpò?, 8, Cognitio, Agnitio. Etym. M. p. 735,
25 et Suidas s. v. 2 uv0yjpa • Xùffffyjpov, Xóyo? Iv 7toXepw
£7cl yvwptffpw xwv otxeto)v StSópevo?. Tzetz. ad Lycophr.
494 • dttà yvwptffpòv xou iraxpo7?. Memorai h. v. Pollux
4, 32.]
[rvwptffxéov, Cognoscendum. Aristot. p. 1180, 22,
ubi var. lect. yvwffxéov. Alex. Trail. i , p . 28.]
[rvwpiffx^i?, 8, Cognitor. Antipho p. 140, 37 : Nuv
psv oùv yvwptffxal yivecr0e xyj? Sixyj?, xóxe S ì Stxaffxal xwv
papxùpwv * vuv pèv So^auxal, xóxe S ì xptxal xwv aXyjOiov.
S e a o . rvwpiffxy)? ap. Aquil. Deuter. 18, 11 Moiitef. e
cod. Basii. Sed scribendum esse yvióffxyj? intelligitur
ex A q u ila versione Le v. 19 , 3 i ; 20, 6. S c h le u s n .
Sed tamen 4 Reg. 2 3 , 24 : Toù? 0eXyjxà?, xal xoù?
yvwpwxà?. Hase.]
TviopiffTixo?, -è), òv, Notitiam prabens, et quasi quis
dicat Notificatorius. Sed ap. Polluc. [1, 182] reddi
potest In d e x , ubi scribit yvwpova vocari xòv ¿ ttotxì-
ircovxa óSóvxa xy|? r,Xtxia? Óvxa yvwptffTixóv. [Gregor.
Nyss. voi. 2 , p . 3 , C : Tot? yvwpurxixoi? xwv uTOffxà-
ffewv iSiiópaffiv* p. 5, C : Mova? xà? xwv &7toffxàffewv
yvwptffxtxà? ì8toTy)xa?. || Facultatem cognoscendi ha-
bens. lambì. Protrept. 7, p. 124 : Ai<j0y]ffi? S ì 7rSffa
Sùvapt? Iffxt yvwptffxtx^ Stà ciópaxo?. Plut. Mor. p. 7 9 ,
D : rvwptffxtxò? xou xaXou xal otxelou yeyovévat. Po llu x
I, : I7C7TO? yvwptffxtxà? xiov Iy0pwv. In yvwpicrxòv
corruptum ap. Justin. Mart. p. 98, B. G. D in d .]
[rvwcrta?, a , 8, Gnosias, n. pr. viri Syracusani ap.
Xenoph. H. G r. 1, 1, 29. G. D in d .]
[I vwfftypaipia, $). Apsines Ms. : vExt àvapv^uwpev
Exl xi]? xaXoupévyj? yvwuiypacpia?. W a l z . Fvwfftypatpia ab
Apsine Art. Rhet. p. 709 definitili* ¿7tó^afft? Stxacrxwv.
E r n e s t . Le x. rhet.]
[1 vwffioyjpo?, 8, Gnosidemus, Orita apùd dEschin.
C, Ctesiph. p. 68, 20. G. D in d .]
[FvwffiStxo?, 6, Gnosidicus, Cous, Nebri, clarissirai
Asclepiadarum, fìlius, ap. Steph. Byz. s. v. Kw?,
Ilippocr. p. 12 7 1 , 3 2 , Galen, vol. 1 1 , p. i 5. G. D.]
rvwfftp.ayéwj de quo q u a e Bud. h ab eo , deinde
et meam sententiam proferam. Ita igitur Bud. de
ilio , rvwfftp.ayeìv, xuptw? xò yvwvat xijv éauxòu¿ff0svEiav
xat xou lyOpou Sóvaptiv, eTxa ptexavosìv xe xal ijffuyd^Eiv *
propter quod pro Resipiscere post coeptum bellum
ponitur. Herodot. 3 , [25] : Et piv vuv pa0wv xauxa
KapSùffyj? lyvwfftpàyee ; xal ¿Ttyjye Ó7rtffw xòv axpàxòv
T EES. LING . GRiGC. TOM. I I , FASC. I I I .
ItcI xyj ¿pyvjOev yevopévy) àpapxàòt, v¡v àv aocpò? dvr,p'
vuv oè oùSeva Xóyov itoteupevo?, yjie atei I? xò irpóffw. Cui
loco subjungit hunc ejusd. Ristorici, 8 , [29] : Ti ì
4>wxée?, rfjSyj xi (xaXXov yvwfftpayéexe p/ò eìvat 8p.oìot
ijp.iv. [Add. 7, i 3o.] Affert vero e t ex aliis exempla,
nimirum e Paus. et Isocr. E Paus. in Bceoticis [7 ,4 ] ,
2 uXXa 8è IffSaXóvxo? et? x-),v Botwxiav, Seìpa £<r/e xou?
0 y)6atou? * xal lyvwcrip.àyy)ffàv xe aùxixa, xal Ixpairovxo
eù0ù? et? xi]v 'Poipatwv cptXiav. E x Isocr. autem Ad
Phil. [p. 8 3 , D] h. 1. profe r t , Totoùxwv S ì Óvtojv • xyj
icóXet xwv Xeyop.evwv /¡p.ìv, yjXTTtffav, wenrep ^xouaav,
StaSoOévTO? xoù Xóyou oiaXù<j£ff0at xòv TcóXspov i¡aa?, xal
yvwfftp.ay4ffavxa? pouXeùffEffOat xt xotvòv aya0òv 7cepl
ijp-wv aùxwv. Hactenus Bud. Comm. Superest ut dìcam
quid et ipse de hoc verbo sentiam. Dico igitur videri
quidem habere illam Resipiscendi signif. quam ei dat
Bud. post [Lex. Rhet. p. 2 3 3 , 20,] H e sych., Suid.
et Schol. Aristoph. [Av. 5 33] ; sed proprie yvwfftpa-
yeiv esse Repugnare su a sententi® s. priori sententi
®, et eam veluti reprehendere : ut yvwfft? in hoc
verbo idem valeat quod yvwpyj. [Phrynich. in Bekk.
Anecd. p. 3 3 , i 5 : Fvwfftpayyjffat, xò pexaytvwffxeiv xal
ffuvtévai xoù ap.apxiip.axo?, otov xyj Trpoxépa yvwpyj, ijv
effye, pàyeo0at. ] Quoniam autem 'qu i repugnat
priori su a sententi®, eam mutat, commode etiam
reddi potest Mutare sententiam; sic tamen u t hoc
tenendum s it, yvwctpayeìv multo Ipupaxtxioxépav
signif. habere, quum proprie id signified quod dixi:
nec esse Mutare sententiam, eo modo quo leves et
inconstantes earn mutant, sed mutare sententiam
velut pracedente quadam in animo nostro discepta-
tione. Quod autem addunt quidam Lexicographi et
Scholiast®, yvwfftpayeìv esse Cognoscere vires suas
infirmas, et adversariorum robur, s. Cognoscere et
perpendere quanto vires nostra sint inferiores adversariorum
vi ribus ; v e l , Ubi cognoveris tibi pàyyjv
esse adversus potentiorem, quiescere, s. sententiam
mutare : h á c , inquam, q u a in ter alios affert H esych.,
nimium rèstringunt hujus verbi signif., habita ra-
tione, ut opinor, duorum locorum Ilerodoti. Nisi
C potius propter verbum pà/scOai, inclusum hoc in
v e rb o , imaginad sunt hanc exp. : quum alioqui minime
eo spe ctet, u t apparet ex iis q u a dixi. Hoc
porro addendum est superioribus q u a de signif. hujus
verbi disserui, quum Herodotus ei infin. addit (et si
quis p ra tere a sic utitur), tunc u t coh areat oralio,
v e rd non posse Mutare sententiam, sed debere verti,
Mutata sententia cognoscere s. agnoscere, aut etiam
fateri : ut in ilio loco 1. 8, p. 299 m e a Edit. [c. 29]:
’ í 2 <J>wxee?, yjòv) xt ptaXXov yviofftptayeexe p.y¡ eìvat 8potoi
■^p-tv. Ha c enim ita vertenda censeam, Nunc, Pho-
censes, mutata sententia, magis etiam quam prius
vos nobis nequáquam pares esse agnoscite. A t Valla
duobus modis in hujus loci interpretatione peccavit:
turn quod interrogative h a c legerit, turn quod verbo
yvwcrtp.ayeexe interpr. plane ab eo alienam dederit.
Vertit enim, Nunquid dissimulatis amplius, Phocen-
ses, agnoscere non esse vos nobis pares ? Sed unum
peccatum e x altero est ortum; quum enim h a c interrogative
leg eré t, verbo isti interpr. ab eo alienam
D excogitare necesse habuit. Suspicor autem Ionum
fuisse hoc vocab., ideoque lubenter Herodotum eo
uti solitum, a quo ceteri mutuati sunt. [Semel legitur
ap. trágicos, in Eurip. Heracl. 706 : Xprjv yvwfft-
p.ayelv d^v ijXtxiav, semel ap. Aristoph. Av. 555 : Kàv
(lèv p."}) cpyj pyjò’ ¿0£Xiíffyi p.r¡§’ eù0ù? yvwctpayijuy].
Grammat. in Bekk, Anecd. p. i 3 i , 19 : Tvwfftpayw*
a7ca| lyp^ffaxo xyj Xéljei ’A potavo? Iv Ttàcrr, x9j ixpá^et
auxoù, Iv SeuxEpw xwv pex’ ÀAe^avSpgv « Oí Ss yvwffipa-
y^ffavxe? f)7ieSuffav xà lirayyeXXópeva. » Longe frequen-
tius ap. inferioris infimaque atatis scriptores. Philo
vol. i , p. 5 2 6 , 45 : 'Ex, ixpwxy)? Sé ^Xtxia? a y pi yijpw?
layàxou yvwfftpayoùvxé? xe xal ffuppayoùvxe? oùx epuOptíd-
fftv * ubi Mangel. : « rvwfftpayoùvxe?, Pertinaciter con-
tendentes. Eo etiam sensu alibi P h ilo , lib. De
Abraham, p. 379 : Tvwotpayijaavxs? cptXovetxijffoufft.
(Adde alia ejusdem exempla ab Hásio indicata ad
Leon. Diac. p. 479 et^* Bonn.) D e somn. p. 1144
*EpiffTtxà? yvwfftpayía?. P ro Poenitentia vero usurpa-
tur ab Josepho A. J . i 3, 5 , Hesych. s. v. Tvwxtpayij