ronymus e t alii sacrae paginse interpretes. Ligneum A
hunc obicem fuisse docet /Eneas, qui majoris firmitudi-
nis.caussa et ne serra posset dissecari, praecipit xòv ¡xo-
j^Xov aeatSypwaOai Si« p.r,xou; t o i^ rj xexpayò, obicem
tribus aut quatuor e partibus munì ri laminis ferreis
in longum a p p o s it is .H isu n t ferrati obices Latinorum.
Marcellinus libro 21 [ 12 , i 3] : A lii ferratos
portarum obices ejfringendos adorti, vulgo ignibus
petebantur. Sed et ferreos atque aereos obices fieri
olim solitos, vel historia sacra doceat, quae poyXwv
j^aXxwv ac ciSyjpwv, quum in Regum libris, tum alibi
saepe faciat mentionem. Hie obex postibus affixus
non era t: nam in aperienda porta eum removebant.
Varrò De lingua Latina lib. 6 (p. 82 ed. Dordr.);:
Reserare ab serra dictum , id est aperire : hinc etiam
s e r ie , quibus remotis fores panduntur. Festi v e rb a ,
nisi commode accipiantur, contrariam continere sen-
tentiam videntur ; perperam e t falso. Nam in voce
asserere ita scriptum : Unde etiam serie appellantur,
quia foribus admotie opponuntur, defixce postibus,
quemadmodum ea qute terree inseruntur. Falsum, in - g
quam, es t, se ra s , hoc e s t , xòv po^Xòv fuisse postibus
defixum, u t quae terrae inseruntur : id enim non
o b ic i, sed pessulo convenit, ut mox dicemus. Removere
seras Graecis poyXòv acpaipslv. Plutarch. Pelopida
[c. 1 1 ] : 0epa7TOVTOq aìa0ouevo? Tcpo'iovxo? 4vSo0ev xal xov
poyXòv acpaipouvxo?. B. Chrysostomus homilia in B e re nicen
e t Prosdocen : E l pò ouvéOXaae xòv po^Xòv xòv
cto'/)pouv, oùxàv ai irapOévot layuoav aùxov atpeXeaQai.
P ro p terea monet iE neas, si quis portam dolo vo -
luerit occupare, eum debere xòv poyXòv a<pavi£etv,
dare operam ne obex usquàm compareat. Interdum
non removendo obicem, sed attollendo aut in aliam
partem torquendo, portam aperiebant; Graecis ira-
patpepeiv xòv (jtoyXóv. Heliodorus libro 6 : ‘H Ss o>?
xaxeXricpöri cr^p-axo? Ira xà? 0ùpa? òputfcaaa, xóv xe
poyXòv 7rapTÌv£Yxe, xal icpò? eiaoSov xtji 7ip£c6uxvj Sié-
«rreXXe. Quemadmodum autem vectìs fores clausas
teneba t, sic vectem , sive o bic em , pàXavo? contine-
b a t : id e ra t, sicut diximus, ferrum, quod per obicem
trajiciebant. Aristophanes Vespis [v. i g g ] : yQ0ei c
cò TioXXob? xwv Xi0wv Tipo? xv)v Oùpav, xal xòv ßaXavov
eu.6aXXe TtaXiv et? xòv poyXov. Nosier cap. 20 : ETcetxa
PaXàvou? lpf>àXXea0at et? xòv po^Xòv pò ópoioxpÓ7cou?.
Narrai Thucydides 2, [4] tumultuantibus Plataeensi-
b u s , quorum urbem hostis noctu era t ingressus,
unum e civibus p o rtam, quam apertam invene rat,
clausisse, injecto in obicem, loco ßaXdtvou, ferro cu-
spidis, quod defigebant in terram, quum liastae rectae
incumbebant. Verba Thucydidis : Twv Se nXaxatéwv
xi? xà? TrùXa?, ò EtuyjXOov, xat a trap ^aav aveipypivat
piòvat, exXeiae, axupaxtw axovxtou àvxt ßaXavou y_pr,aà-
p.£vo? et? xòv poyXòv. Quid sit ßaXavo?, ita explicat ibi
vetus scholiastes : BàXavo? eaxt xò ßaXXopevov eì? xòv
póyXòv aiSòpiov,' 8 xaXoupev pàYyavav. E t recte ibi re-
prehendit scholiastes e o s , qui cxupàxiov in superio-
ribus verbis Thucydidis interpretabantur de h a s tili,
sive bastae lig n o , quod dicebant in obicem fuisse
immissum. Atqui axupaij, aaupwxòp et oùptayo? ferrum
illud significant, quod diximus, e t quod in altero
hastae extremo iraòopaxlòa opposi tarn habet. Roma- D
nis proprie cu spis, cu i opponitur mucro. Virgilius
[jEn. 12, 5 io ] : Hunc venientem cuspide longa, hunc
mucrone ferit. Porro ferrum h o c , quod ßdtXavov
appellati dicimus, per obicem.trajectum, e x cipie-
batur in claustro foramine, quod iEneas modo ßa-
XavòSòxrjv proprio nomine, modo communi xpù-xrpa
aut xprjp-a appellai. Sequitur statim : *0 pév xt? ^pispa?
et? XYjV ßaXavoSoxr,v xwv TtuXwv àppov TtpoevéSaXev, ¿>7tw?
A ßaXavo? e^w pfevj/f xat ptvj lp.oaX^xat et? xò xpùinjpa.
Postea : öExepo? xpét^a? xÒv poj(Xòv, piXXtov IjxéòXXetv,
?vo^ (x->j y.axeXOyi et? xo xpu7C7)p.a i\ ßaXavo?. Latini ßdtXa-
vov pessulum, quasi parvum racrcòv, dixerunt ob e x -
positam ante caussam. Non enim derivatur pessulus
a p ed e , u t nugantur grammatici : sed vox est Grsecas
originis. Marcellus Empiricus cap. 17 : In eo loco
vel foramine, in quod januse pessuli descendlmt,
quicquid sordium repereris, collige. Vides Pessulum
in foramen descendere, u t apud iEneam modo, xa-
x4X0r,.el?xò xpÒTO)p.a rj ßdtXavo?. Apud comicos tarnen
quum d icitur foribus vel ostio obdi pessulus, non satis
s c io , utrum póXavo? intelligatur, an p.oj(Xò? parvus et
obex : cui proprie verbum obdere videtur convenire.
Sane ut in Au lula ria Plau ti fores occluduntur am-
bobus pessulis [ 1 , 2, 25] : sic apud Polybium 1. i 5
[3o, 8] : Al Oupat àiroxXeiovxat òtxxoì? pio^Xoì?. E legan-
tissimus vero scriptor Sulpitius Severus pessulum
ap pella vit, quod vasis alicujus ori obditur ad obtu-
randum. Locus est Dialogo quarto de Martini virtu -
tibus : Presbyter hodieque fatetur, obdendi pessuli,
quo. claudi diligentius servanda consueverunt, in
v itro ilio spatium non fuisse. Loquitur de vitrea
ampulla 'olea ria, in qua oleum sub Martini bene-
dictione cre ve ra t, quoad exundante* copia superne
deflueret. Obdere pessulum Sulpitius d ix i t , quod
Grseci puaat xijv Xvixu0ov, u t noster cap. 3 i . Quemadmodum
autem illud foramen, quo descendit pessulus
sive petXavo?, Graeci paXavoSoxyjv d ixe run t; sic'
claves quae pessulum adducunt et red ucunt, paXavdt
Ypct? nominarmi t; quippe quae x^v paXavov ¿Ypeòouat
pessulum venantur, id est attrahunt aut retrahunt.
Porro e x hoc ^Eneae loco apparet, tribunum, qui
mane portam aperiebat, non solum paXavaypa? sive
c la v e s , sed etiam pdcXavov, hoc est pessulum, abstu-
lisse secum : quare etiam, quum ad claudendum ve
niéb a t, et claves et pessulum doipo secum adfere-
b a t , sicut hic diserte scribit jEneas. Erant enim
apud veteres pessi exemptiles; quod tamen iEneas
improbat; monens debere eos esse affixos postibus
et lamina ferrea co n teg i, sicut hodie in nostris seris
fieri videmus. A it enim cap. 20 : Aptoxov Si xà? ^aXà-
vou? piò l^aipsxà? eìvat,-Sitò Sk XeiciÒo? (jiSijpS? xaxé-
3^£a0ai. E x eodem capite discimus non solum po^Xoù?
plures, quod paullo ante ostendimus, admotos fuisse
ad occludendas fore s , sed etiam balanos plures.
Ternas enim diverso artificio confieri ju b e t iEneas ».
Casaubono Orellius, qui etiam pietas exhibuit pòXa-
vov et (kXavaypav p. 179 , addidit Gronovium Lect.
Plautin. p. 19 6 : « BàXavo? erat ferrum glandis facie
et cavum, quod in foramen serae, hoc est liguiei vectis,
xoo jxoyXóì», immittebatur, et sic seram committebat
januse ut nisi extracto eo revelli non posset sera nec
janua aperiri. Ita autem in serse foramen incidebat
póXavo? u t tota la te re t , ne erui posset inde nisi
immisso alio ferro o b lon go , quod in cavitatem pa-
Xàvoo ita in ib a t, u t eam comprehenderet ac sursum
traheret. Illud ferrum Graecis dicebatur ¡SaXavdtypa,
icapà xò àypeuEiv x V pàXavov, e t Latinis est clavis.
Foramen illud Graecis vocabatur paXavoSóxri ». Post
haec facile erit intelligere locum jEneae, quem quum
primarius sit de re veterum claustraria, e x pa rte
certe apponam : IIspì xà? ^aXdtvou? raXXà c<pòtXp.axa
YÌvsxai òià xà? xwv àpyovxwv paXaxia? * Òxav yàp exl
xa? TuiXa? xi? aòxfiiv 1X0wv xXeìaai p.'ò auxoupYÒ? yiv^xai,
àXXà irapaòoò? x^v pdtXavov xw ■xuXwpto xXeiaat xeXeutj ,
xaSe xaxoupYeivat iucò icuXwpwv. ‘0 pév xt? (f. x^?) vjpépa?
et? xvjv paXavoòoxviv xwv icuXwv àppov TcpoevgéaXEv,
Òicw? A pàXavo? s^w pÉvyj ip6aXXy)xat et? xò xpu7rrr
pa. ^ a a t Se xat IpoeSXyjpeva? ^aXàvou? wSs HjaipEOrjvar
IpéaXXopÉvv)? xax SXtyov àppo0 Et? xi[v paXavoSo'xvjv,
<TEt£ff0at à*Jwp-/]xl, iva pYjSe\? a?o0vixai • pexewpo? oSv
pàXavo? ¿ylvsro, 7cpoaittTcxoo<n)? x5j? àppou, wctxe ^aSiw?
auxvjv l^atp£0yjvat. HSrj Se 7cuXwpò? Se^àpevo? xijv BàXavov
7tapà axpaxTJYOu IpéaXetv, Ivxepwv XàÒpa ffp(Xv) ^ìvtj
x^jv pàXavov Ppoj^ov Xtvou TTEpiéaXòiv evÉéaXev, etxa uex’
SXiyov xw Xtvtp àv£ff7ca<i£v ... ixepo? Sk eXaOe xpéipa? xòv
po^Xòv, péXXwv IpSàXXetv, iva pò xaxéX0r) et? xò xpu-
ra)pa ò P«Xavo? xal uaxepov éwoOeìaa àvoiyO^. — Hepl
’Ayatav Ì7Ct^etpouvxe? xpucpiw? Sé^aaOat ^évou?, 7rpwxov
pev xò? paXàvoo eXaéov xà péxpa xpo^w xotwSe- Tcpóxa-
0évxe? iv xò Ò,a 4pa et? x^v paXavoSóx7)v -Xivou Xe7cxou
xal pòi* Ppo^ov xal xà? ap^à? lijw ouaa? àcpaveì?, à?
iv xò vuxxl lve6Xò0v) ò pàXavo?, àv£aira<jav xà? àpj^à? xòo
Xivou xal xòv Bpò^ov xal xòv pàXavov • Xaéòvxe? 8è xà
pixpa auxi)? 7raXtv xa05)xay eratxa 7cpò? pexpa ouxw xvj?
paXavou paXavàypav £7Coiviaavxo xpo'rcw- xotwSe ,• etc. yHS«
Se xtve? iv xò paXavoSóxi)' oua»)? paXàvou xò rapipexpov
wSe iXaéov" rajXòv xepaptxòv rapieXiijavxe? oOoviw Xeirxw
xaOvjxav aopévw , rae^ouvxe? rapi xr,v pàXavòv xòv 7cr)Xòv,
eratxa dvemtaaav xòv tojXÒv , xal IXaSov xòv xurav x9j?
ßaXavou, 7cpò? Sv xòv ßaXavaypav t7totv)<xavxo. E7tel .
wapòv 6 axpax7)YÒ? xXetcrai xà? icóXa? xal ÌSwxe xaxà xò
E0o? xw 7tuXwpw ipèaXelv xòv BàXavov, 8e£àpevo?^ivéxepev
XaOpaiw? à«j/otp*»)xl ßtvv) Ò opiXr) xòv pàXavov g woxe ive-
Xeo0at Xtvov etxa ßpo/ov rapi0el? xa0r,xe xòv pàXavov
i^opév7)V07ìòxou Xtvou* pexà Se xauxa xiv^aa? xòv pojrXòv;
xal' iictSèiÇa? xw oxpaxYiyw xexXetffpévY)V xòv. 7t<5Xï)v et^ev
Òauylav • ypòvou Ss Ttpotóvxo.? àvaa7tàaa? xòv ßaXavov xòv
àpyòv xou axàpxou 7tpò? auxòv eSr,(jev xóuS’ Ìvexev, oxt et xa0u-
Ttvwaa? xuyv) .(1. xuyot) eyspOeiil a7cwpevo? utcÒ xòu Xivou.
— Tauxa Sei oSv cupèaXXopevov itavxa cpuXàxxeaOat xal
xà? 7tuXa? auxòv xòv àpyovxa xXelttv xat pò àXXtp StSóvat
xòv ßaXavov. L. Din».] BàXavot sunt etiam Ilesychio
[et L e x. Rhet. ih Bekk. An. ¡pi 2 2 5 , 9] xà ¿^pxvjT
péva xwv Sppwv irepl xòv xpà^y,Xov, Suidse [et Zonarae]
WéXXta [quod rectius scribitur U^eXta. De hac signif.
v. Casaub. initio disputationis supra appositæ. m .
L . D in d o r f.] .
[BàXavo?, ò > Balan us, nympha Hamadryas, Oxyli
et Hamadryadis fìlia seçundum Pherenicum Athenaei
3, p . 7 8 , B. L . D i n d o r f . ]
[BàXàvocpàvéw, Glandibus vescor, Suidas v. tpOàoete,
voi. 3, p. 616, Schol., Hom. Od. T , v. i 63, a Wakef.
indicati. Apollon. L e x. Hom. v. <p7)YÓ?» L. D in d o r f.]
• [BàXècvocpàYO?, 6, ò > Qui glandibus vescitur, Etym.
M. p. 790, 36, Çwov paXavocpayov. Schol. Lycophronis
in Bachm. Anecd. voi. 2, p. 228, 16 secundum co-
dicem , IraiSò paXavocpàYot e to tv oi ’ApxàSe?. L . Dind.]
• BaXàvo'w, wcw, Obice trajecto obsero; pàXavot yàp
xà pàyY“ va xò? xXetSwoew? : ut Schol. Aristoph. annotât
in A v . [116 9 ] : K a l vuv àiravx’ ixeiva 7re7cuXoixai
ìTuXat?, K a l ßeßaXavwxat. [Aristoph. Eccl. 3 6 1 : Nuv
pèv yàp o&xo? ßeßaXavwxe xrjv Oupav.. 369 : ’i l raxvi
EìXetOuta, pò ps raptiSr)? Stappayevxa prjSè ßeßaXavwpe-
vov, de eo qui alvo obstructa laboraret. Priorem
locum respexisse videtur Po llu x 10, 26.]
[BaXavxÖt?. V. BaXXavxa?.] .
BaXavxtStov, Crumenula. Eupolis apud J. P o ll.
[10 , i 5 i . Heliodorus p. g6. Cor. a Wakef. indicatus :
T7tò pàXrj? xi ßaXavxiStov e^wv. Gl. BaXXavxiStov, Sac -
-culum.].
[BaXavxtrjxopéw. V . BaXavxtoxopew.]
[BaXavxr»)xópo?. V . BaXavxtoxopo?.]
[BàXâvxïoxXÉ7cx7]?, 6, F ur crumenae. Phi*ynichus
p . 224 : BaXavxoxX£7cxv)? pò £170)?, aXXa ßaXavxto-
xXe7rxr)? : sic enim codex Paris, apud Bachmannum
Anecd. vol. 2, p. 3g r : editiones co rru pte , BaXavo-
xXe7rrr)?- e t ßaXavetoxXeTmr)?: Thomas M. p . 140 : B a -
XavxioxXe7cxr]?, où ßaXavxoxXe7tx7)?, xal ßaXavxtoxopo?, où
ßaXavxoxo'po?.]
BàXàvxïov s. BaXXàvxtov , C rum en a , Marsupium.
Plato De rep. 1, [p. 348, e t u b i pass. xepveo0at Gor-
giæ p . 5o 8] : T à paXàvxta ¿raxépvetv, quod e t una
v.’ ßaXavxtoxopetv. Hcrodian. 5, [4, 4] • BaXàvxtà xe
ypïjpàxwv peoxà, SéXeap icpoSooia?. H. v ., ut ego arbi-
tror, si unico X sçribatur, ab aor. 2 ßaXeiv dedu-
cenda fuerit : si du plici, a præs. ßàXXelv. Ita autem
scriptum’ habet Florent. Ed. Epigr. in hoc Simonidis
[Anthol. Pal. cap. 5 , 159] hemistichio, xò còv ßaX-
Xàvxtov oTSev. Atque a d e o a p . Lucam quoque [12, 33]
ita scriptum in aliquot vetustissimis exemplaribus
legere me memini [et apud Plutarch. Mor. p . 5 , D ;
Moerin p. 96]. Alioqui in ilio Simonidis 1. metri causa
geminata videri possit consonans.-Utut sit, quin ab
ilio , quod d ix i, verbo deducatur, minime dubitan-
dum puto. ÇNec dubitavit Etym. M. e. 186, 49, sc ri-
bens ante BaXXov : BaXàvxiov, papafatiov, aitò xou oiu<j0ev,
i. e. ab sequenti verbo ßàXXov e t ßàXXw. Nos etymo-
logias has veterum Grammaticorum ipsiusque Step
h an i, Grammaticis hac parte non multo superioris,
refellere plerumque supersedemus.] Plut, certe [Mor.
p. 5a6, C,] velut ad ejus etymum alludens scripsit :
AXXà auoxéXXeiv xal ¿7roS^à7rxetv wairep ßaXàvxlov, ?va
trcsYeiv xa^ 'puXàxxetv xò eia6X7)0òv Sùv7)xai. Quibus sub-
jungitur : Katxoi xò (lèv ßaXàvxlov, ¿(/.6Xr)0évxo? xou àp-
Yupiou, yivexai ßu7rap0v xal SuowSe?. Portasse tamen et
ad alteram signif. xou ßaXXeiv apyupiov h. v. respicere,
non immerito quis dixe rit : sc. pro Sol vere pecuüiam,
s. pendere. Quo d ixit modo Liban. ßaXXetv Sùo SêoXoù?.
Nam ßaXeiv xò àpyùpiov xoì? xpara^ixai? Ma t th. 25 , [27]
THES. LINO . ORÆC. TCjfl. 2 ', FASC. I .
k est simpl. quod Gallica v. hinc ducta dicitur bailler.
Adjuvat tamen et ille 1. nostram xou paXàvxiov etym.
Adjuv.at autem e t quod legitur ap. Lue. io , [35] :
’ExèaXwv Sùo Syvàpia eSwxe xw 7ravSoy_eì * ubi lxèaX),£iv
est ex xou (ìaXavxiou excpepeiv. Sed pro e o , quod Liban,
d ix it, pàXXeiv Sùo SèoXoò?, multo usitatius est xaxa-
CàXXeiv : quod comp, pro illa etym. et ipsum facit.
Ceterum ad ea, quæ de orthographia hujus nom. dixi,
ad do, in Plut. 1. c. fiaXXàvxiov primo scribi cum XX,
deinde (SaXàvxiov cum X. [In editionibus recentioribus
bis scriptum paXàvxiov tacente Wyttenba chio, eam-
que scripturam postulat ordo literarum apud He-
sychium, servantque libri non pauci vel plerique
turn Platonis locis supra citatiS tum Aristophanis
A v . 15 7 ; Eq. 707, 1 19 7 ; Herodiani 5, 4 ; Suidas sub
v . ; Antiatticista Bekkeri p. 84, 7 in Xenophonds
Conviv. 4, 2, ubi codices consentire videntur in paX-
Xavxiw : quibus locis addendi quos praebent composita
cum paXàvxiov. Firmissimumvero formae paXàvxiov
testimonium est Aristophanis Ran. vi 772 : Tot? Xw-
B raSùxat? xa l xoì? fiaXavxt7)xóp.ot?, u t forma BaXàvxiov
jìaXXàvxtov formae tantum præstare putanda sit quantum
Pseudosimonidi praestat Aristophanes. 11 Summa
pecuniae 25o denariorum. Vetus fragmentum ïïepl
oxa0|xwv. apud- Gronovium lib. 2 De pecunia vet.
p. 91 ed. Lugd. Bat. : BaXXàvxtov Trapà xò ¡BàXXeiv iaxl
Sè cxa0(xo? xt? |3aXXàvxiov, 8 xal tpÓMt?, S?)vapiwv cv\
Etym. Gud. c. io 3, 3o : BaXàvxiov Ttapà xò' pàXXetv.
sEoxl Sì <jxa0p.ò? 6 xal (poAXt? Svjvapiwv pv', xal eì? xò
«póXXt? xò paXàvxtov y (vera 1 xtà. Etymologici Gudiani
locum posteriorem e x Ms. edidit Ducangius Append,
ad Gloss. Gr. c. 193, v. <l>òXa, additis locis Epiphanii
De mens, e t pond, his : Tpia xaXàvxta, 8 xal cpóXoc,
Srjvàpta xptaxóota 7tevxòxovxa, ywovxai Xtxpat Staxoatat
tp'. E t : <PÓXy|? xal paXàvxtov eyet àpyùpou? (1. apyupou?)
Sùo òp-icu. E t : ^o'Xv)?, 8 xal xaXàvxtov xaXetxat* SitcXouv
Sé laxiv, &7tò (1. aitò) Sùo àpyùpwv ouYxeipevov, 01 ytvov-
xat 07]' Sriva pia* xal cpoXy? Sùo Xetcxoi xaxà xòv Sijvapi-
apòv, ¿XX’ où xaxà xòv ¿pyopiirp-ôv. Quorum postre-
mus tantum legitur in ilio Epiphanii scripto voi. 2 ,
C p. 184, A , ed. Petav. Petavius vero in- Animadv. ad
Epiphan. e x Glossario Basilicorum apud Sirmon-
dum hæc edidit p. 482: 4>óXXi?, cxa0uo? Icxi, Xeyó-
fxevo? xal paXàvxiov* eXxei Se S7)vàpia Siaxooia 7tevxòxovxa,
xouxéoxi Xirpa? xtê' xal ovyyiaç 8$, ù>? eyovxo? Ixàoxou
Sr,vapiou Xixpav a 1 xal oùyy‘®? f (unde corrigendae sunt
ambae Etymologici Gudiani glossæ, p rio r ita : Aijva-
piwv av', Xixpwv (vel yivovxai Xixpat) xia' v el xiè', ejectis
quae ex margine illata sunt xal eì? xò ©. xò p., hoc est :
vide 4>óXXi? xò paXàvxiov; altera s ic , apyupou? sive ap-
yupou? p '... Xixpa? xié' : qui librarum numerus redden-
dus etiam Epiphanio Ducangii inversis numeris
xptaxóaia et Staxoaiat.) De ipsius autem Epiphanii
verbis haec disseruit p. 442, ab nobis ex parte tantum
repetenda: «Follis, inquit Epiphanius, xaXàvxiov xa-
Xeìxat, estque du plex , nimirum duobus e x argenteis
couflatus, qui sunt 208 denarii. Paulo ante dixerat
xò àpyupov [legendum videtur apyupov. L . D in d .] eum
esse nummum qui a Romanis, hoc est Cpolitanis,
miliarensis appellatur. Nunc e x duobus argenteis
D istis constare follem asseverai. Hoc ipsum Epiphanii
verba præ se ferunt, nisi aliter castiganda videantur.
Quod varie a plerisqùe tentatum. Scaliger in postumo
libello De re numaria p. 56 [Gronov. Thes. voi. g,
c. i5 2 6 , C,] Epiphanium sic emendat ut pro xaXày-
xiov paXàvxiov reponat: turn pro a7jf Siyvàpia oto)'. F ollem
itaque duplum esse xou [AiXiapyaiou, ac tetra -
drachmum existimat, quoniam miliarenses, u t vidimus
, didrachmos constituit : habere vero den a r io s,
h o c est minutulos nummos 288. Sed in ea Scaligeri
conjectura primum illud est a nobis superiori capite
validissime refutatum, quod miliarenses didrachmos
fuisse défendit. Alterum quod pro xaXàvxiov paXàvxiov
le g it , vereor u t obtinere possit. Etenim quamvis
follis idem sit, quod Graece paXàvxiov, nihilominus k
Græcis paXavxt'ou vox non fo lli, u t singularis est
nummus, imponitur, sed u t est. pecuniae summa et
nummorum ¿0poiap.a vel oxa0p.ò?, ut Glossae significant.
De folle • argenteo nummo ncque mentionem
illæ faciunt, neque PaXàvxiov appettatimi esse, p u to ,
10