[Aprior^pio?. V. Apaonipio;.]
[Apiiarri; (a v. Spàw). V. ApSa-tv];.]
[Apparvi; (a v. SiSpaaxto). Apravi;. V . Apdciroi;.]
AprjaroaijvY), , Ministerium. Horn. [Od. 0 , 320 :
ApyjaToauvT) S’ oöx àv poi Ipiaaeis ßporS; àXXo;.] Bud.
p. 273. [Glossator cod. Palat. exp. t 5) payeipowi,
quemadmodum Hesych. SpaurSjpa; interpretatur p a -
yeipou;, Siaxóvou;. Apollon. Le x. H. : Aprjcrrocuvijv,
Siaxoviav. G. Dind. Plur. Boeckh. C. 1. vol. 1 , p . 5 3 5 ,-
n- 9 3 9 » in epitaphio se rvu l* : Aia tot; SpYjaToauv/jm
xexaapevv). Hase.]
[Apiaei;, saaa, ev.] Hine [a subst. Spiov] derivatimi
Apiàei;, Ärborosus, Virens : unde Spiaevva, nisi Spuóevr»
scripsit, Hesychio ^Xtopdt.
Apiàw, Arboribus e t herbis vireo : cujus p a rd cip.
Sptaouaav Hesych. exp. OctXXouaav.
[ApixYjal (?), Ópvea iroièt, Hesych.]. .
[AptXai, oi, Drilae. Steph. Byz. : ApuXal (literarum
series AptXai postulai), auvoixta t$ì; IIovtixyì;, Tpaite-
£ouvto; ou iroppto, w; aevotpwv Iv ’Avaßaaeto; Ttepiuvw.
Ap. Xenoph. 5 , 2, 1 et 2 accusativus est ApiXa;,
ApiXXa; ap. Arrian. Peripl. P. E . p. 123.]
[AptXai;, xo;.] ApiXaxe; Eieis sunt ßSIXXat, Hirudi-
n e s , teste Hesychio.
[AptXoicórriq, 6, E vitreo pene bibens. Schol. Juven.
2, 95, ubi drillopotce scriptum.];
ApiXo;, 8, e x Epigr. affertur pro Lumbricus. [Lucili.
in Anth. Pal. 1 1 , 197 : vH0eXe Spipò; àyav vò
7Cpó<j0’ Tspwvupo; eTvat* vuv Se ro Spi pèv ej^et, Xo; Si to
pu; yéyovev. Lusus in vocabulis Sptpb; et SpiXo;. GL i
V e rp u s , SpiXo;, xa'i 8 peao; SaxvuXo; tt) ; yetpò;, Xéyetai
xal 8 XenroSeppo;- quam gl. excitavit una cum hoc
disticho ,Salmas, ad Script. H. Aug. vol. 1 , p. 553.
Hieronymus, qui olira Spipu;, Severus et morosus,
videri voleb at, repente SpiXo; factus es t, et illius p r i-
s t in * conditionis nihil msi priorem syllabam serva -
v it. ApiXo; autem h. I. hominem iibidinosum, sive non
tarn hominem quam Priapum significai. Qui e vitreo
Priapo potaban t, D r ilo p o t* appellabantur. Jacobs.]
[ApiXwv, wvo;, 8, Drilo, fluvius I l ly r i * , ap. Stra-
bon. 7, p. 3 i 6 , Steph. Byz. s. v. Auppàywv, Plin. H.
N. 3 , 22 , 26, Theognost. p. 35, 29. Correpto 1 apud
Nicand. Ther. 607 : Jpiv 6’ e0psi|/e ApiXtov xal Nàpo-
vo; ó/0v] • producto Sophocles in versu s. v . BouOoiyj
c it., Boudoir] ApiXwvo; IttI Ttpoyor,fftv IvdtaOrj. Hodie duo
ejusdem nominis fluvii disting’uuntur, Drino bianco
et Drino negro. Apivo; ap. Georg. Cedi;en. Apupubv-,
óvo;, ap. Annam Comn. 1 2 , p. 3 7 1 . G. D ind .],V
[AptXwvto;, iroXt; peydtXr], eo^ary] tw v KeXtixwv. To
¿Ovixov AptXwvto;, w; 0eÓ7topiro; py7, Stéph. Byz.]
Ap ip a i, Hesychio ^u^o; [i^ü^o;], F r igu s , sed suspe-
ctum. [Cyrill. : Apipa, Tcayevó;. Apipv) Guyetus.
Apipavó^u^o;, voc. corruptum ap. Hesych. s. v. Aarre-
Sov, confért Albertus. Apipat (vel Spipa). t|w£o; for -
tasse corruptum e x Spipò ij/ü^o;. G. D in d o r f.]
[Apipaxo;, 8, Drima cus, dux servorum rebellium
in Cnio insula. Nymphodor. ap. Athen. 6, p. 266.]
Apipeia, ^ f Suidae ^ Spipórv];, Acrimonia. Sed ejus
signif. exemplum desidero. Alioqui enim est adj. fern,
e masc. Spipu;. [Recte ap. Suid.. lib ri meliores, Api-
pia , toc Spipuvava. Kat Sptpela, ^ Spipuravr].]
ApipÉto;, A criter, Vehementer. Aristoph. Plut. [693] :
Vico tou Ssou; ßSeouaa Spipuxspov Y®Xrj;. [Ubi Spipuxepov
adjectivum es t, non adverbium. G ' D. |J Metaphor.
A c e rb e , Eustath. ad Hom. p. 4°5 : Apipéw; (Acerbe)
Sopu^'vou; Xéyei tou; toì; ipoveuai... cptXtwOévTa;. Sch^f.
Vehementer, ^Elian. N. A. 7, i 5-: ’EoaaOetaa Spipéw;.
Hemst. Eustath. p. 38o , i 5 : Fuv'b opipéio; ^iXavSpo;.
dElian. V. H. 12 , 1 : ApiuuTaxa aXyeìv.]
[Aplp.uyp.0; , 8, Acerbitas. T ze tz. Hist. 1 1 , 3 76 : Tip
Spipuypw tou öupou.]
[ApipuiÌio forma suspecta. V. Aptpuaaw.]
ApipuXo;, 8 , q. d. Acriusculus, Aliquantum acris,
s. acerbus. A Moscho [1, 8] appellantur opp^txa Amo-
ris SpipuXa xal «pXoyóevTa, quod Poi. interpr. Ocellos
acres, flammeolos. [ || Drimylus, n. pr. Lucian. Galli
c. 14.]
[Apipipwpo;, 8, -ij. Galen; De subfigur. empir, c. 9,
p. 65 , et c. i 3, p . 68. Osann,]
[Apip-u^i;, eoi;, Amaritas, Amarities. A c taM a xi-
A mi Conf. voi. 1 , p . lxxxv : ’Ex SptpiSi-sio; xap8(a;.
G. Dindorf.]
Aplpb;, s ìa , ù, A c r is , Acrem sapo rem habens,
Gustum habens pungentem, Acutus in sapore. His
enim modis in VV. L L . redditur. Ego e Plin. A c ris ,
Ac ri gustu, [Ap. yupò; Aristot. De anima 2, io . Aptpeia
óapr] ib. 9.] Nam quod Diosc. [4,1 7 3 ] dePycnocomo:
<í>úXXa íyei opoia eu^tópw, [xpayéa Si xal] 7caj^éa xal Spi—
pùxepa, reddit il le , Erucse fo liis , crassioribus et
acrioribus. Quod autem idem Diosc. de Solano : ‘H Si
EuwSrj;, Spipsìa, ille ita , Radix odorata, gustu
acri. Xenoph. [Mem. 1 , 4» 5] yXuxia e t Spipéa inter se
opponere vide tur, T i ; 8* àv aíaOrjai; yXuxÉwv xal
Spipsojv xal icavTiuv tw v Sièc avo'pavo; f¡Sé<t)v, ei pi] yXwTva
Toúvtov yvwpoiv IvEtpyoiaOr] ; Ceterum reddi ctium posse
arbitror, G u s tu , sapore morda ci: u t Persius ace turn
Mordax appellavit o£o; Spipu. Nam edam 8p. /upà; et
SaxvtoSrj; quasi Ix voti 7uapaXXi]Xou à Greg. copulata inverno
: et ipse Diosc. postquam radicem solani esse
dixit optpsiav, subjungit quasi epe xeg edce, Sóxvouaa
B cpapuyya. [Aptpb; otvo; Lucian. De mere. cond.
c. 18. || De fumo. Aristoph. Pac. 146 : Apipóvavo;
xaitvSív (?ùXou auxivou); || De stercore. Geopon. 2 ,
21,, 9 : Aptpuvspai; xóirpoi;.] || Amarus P lin io , ubi
quod Theoph r. dixit [H. PI. 4 , 14 > 2] : "Hxiava axw-
XviEDuTai và SpipÉa xal ¿apoíSv), mterpr. Minus hoc
sendunt, quod intelligendum est e praecedentibus,
a rb o re s , quae ama r* sunt et odoratse. Idem Plin.
quod Diosc. [3 , 129] de cratseogono d ixit io^upoS;
Spipù , interpr. Vehementer aspero gustu. A t quod
Theoph r. de lase rpicio, Mavwvepóv ve xal ijvrov Spipù,
idem Plin. red dit, Tenerius et minus vehemens.
[Conf. H. PI. 9 , 1 , 4- Aptpuvépa ¿api] Theoph r. H.
PI. 6 , 7 , 2. lb . 5 : Tòv pèv f^piruXXov) 6up6pa>$y) vivà xal
Sptpuvavov, t ò v 8’ euoapov eìvai x a l paXaxMvepov.] || Ad
multa edam t ran s fèrtur, pro A c ri et vehementi
[Hom. II. A , 270 : ‘'Ovav oiSivoucav ^eXo; ¿£b yuvaixa
Sptpu, t o t s irpoieìai poyoaróxoi ElXe(6uiai. Aptpu; j^óXo;
2 , 322. Od. i l , 319 : ’Avà 8ìva; Sé ol i]8?]> opipb. pÉvo;
7cpouTui|i£v. Apipu a^o; Hesiod. S d it. 457],- u t Spipb;
C itupevò;, Vehemens feb ris ,. Galen. Ad G la u c .; opipb
8eupa, Diosc. Jam vero et pcc^r, dici tur 8pipsta ab
Hom. [II. 0 , 696] et Hesiodo [Scut. 261, 4 1 1 ] » u t Lat.
A c r is , Áspera p u g n a , alii tamen interpr. A c erb a ,
eodemque modo 8pipb;. 7cóXepo; in Epigr. [Damaged in
Anth. Pai. 7 , 438.] Quin et aliquis- dicitur esse Spi—
pb;,, A sp e r ; ut Aristoph. Vesp. [277] : ~H pi]v iroXb
Spipuvavo; y viov Tcap’ v]pìv. In Ep ig r . autem pro
A cerb o s. Vehemente. [lEsch. Ag. i 5o i : *0 xaXaib;
Spipb; àXàaTiop * Choeph. 393 : Apipb;'... 0upó;. T h eo -
crit. i , 18 : Apipeia j^oXi], De vehemenda desiderii vel
s tu d ii, Plut. V. Num. c. 16 : OòSèv y^p «XXo tw v ¿tcitvj-
Seupávwv outcü; Ipiova Spipbv eip^vn]; Ipydí^ETai xal va-
X,bv, w; 8 &kS y^; pio;. Plotin. p. 5o , A : ’Epav aXy]05j
Ipoiva xa l 8pipeì; 7ió0ou; xal to»v aXXiov Ipàvoiv xavays-
Xav. /Elian. N. A. 10 , 14 : ‘Iépa^ ... Xayveiav (si; Xa-
yvsiav Gesner.) ¿avi Spipóvavo;.] A t Spipb pXéppia, Bud.
ap. Herodian. [4 , 5, 17] reddit Acerbum s. Gravem
vultum, ego vero malim cum Po lit. T ruculen tum;
ap. Aristoph. autem Spipib pXÉ7cwv [Ran. 562 : yE6XE»J;ev
D I ; pe Spipb xapuxaTÓ ye], u b i adv. positura e s t , redditur
edam T o rve in.tuens. [De quo HSt. in Indice :]’
Aptpb, adv. pro SpipÉoi;, u t Aristoph. 8pipb èviSw v ,
¡jXettwv , A c re et torvum cernens, quod alibi vocat
xpóppua, ¿7rbv pXÉ7CEiv. [Lucian. Pseud, c. 32 : Apipb eì;
ae ¿TcoéX^EiEV. Alciphro 3, 1 8 : Apipb pXéirei xal to^o-
TtoiEt và; ócppu;. lElian. V . H. 1 4 , 22 : ’Evopav 8ptpb.
Dio Cass. 5 9 , 26 : Aptpb t i Xxpiétoviw eveìSe. Metaphor.
de acie. ingenii Plato Rep. 7, p. 5 1 9 , A : '£2;
8pipb plv pX£7C£t xò i|/uyápiov xal ¿;Éoü; 8,topa vauvà Icp’
& TETpaTrrai.]: || Astutus. Synes. r Apipbvavov plv av-
0p(óiciov Eoixa; eTvai. At Eurip; ante eum 8ptpb vocarat
to auvevbv, u t testatur ap. Eust. [p. 1455, 34] Aristoph.
gramm. [Cycl. 104 : 0 T8’ avSpa xpo'vaXov, Sptpb
Xiabc^ou yévo;.] Quod vero dicit Herodian. [3, 1 1 , 1 7 ] :
Apipufepoi S’ oj; arpò; và; svvoía; oí vrcb t^jv ¿vavoX^v av-
0pt»)irot, Politian. interpr. A c sunt ferme ad orientem
mortales acerrimi ingenii. [Ingenii solerdaeque nodo
fere conjuncta- est cum astutia. Plut. Mor. p. 3 7 9 ,
E , Tob; ¿a0eveí; xal axaxou; opponi t voi; SpipuvÉpot; xal ;
OpaauTspot;. Platoni frequens deteriore sensu. Leg. 7, a
p. 808, D : ’EttÉ6ouXov xal Spipb xal uopiavovavov 0vj-
piwv yiyvEvat (8 7caì;). In primis tribuit hominibus
forensibus e t demagogis ; Theaet. p. 173 , A : yEwovoi
xal Spipel; ytyvovvai, £7rtarapEvot vòv 8£a7roTY]v Xóyoi ve
OioTOuaai xal spyw yapiaaaOai, apixpol xal oùx opOot và;
i^uya;" 1 7 5 , D : Tov apixpòy Ixsivov vijv ^u^tjv xal Spi—
pbv xal Stxavixóv. A tdcu s Platonicus ap. Euseb. P. E.
i 5, p. 79 6 , A , eleganti imagine Platonem informans
aquilani altissimo monds vertici insidentem , ista de
Aristotele subjic it, ’Ercl toutov tov ò^yjXàv uayov xb
Spipb xal iravoupyov Ixeìvo aveX0etv aSuvavov. Di on
Chrys. quoque'pro astuto usurpat 10, p. 146, D ; 20,
p. 2 2 6 , D; 44 > p* 5 i 1 ,D ; 4 9 ) P -5 3 6 , C ; 5o, p. 54 *,
D ; 52, p. 549, B; 552, A. ’W y t t e n b . ad Plut. voi. 6 ,
p. 409. Il Aptij.Éx 7cpooi(iua dicit Hermog. IIspl s&psa.
1, p. 1 6 , quae habent significationem acuti ingenii,
firma su n t, dednentque auditorem, ne Studium au-
diendi dimittat; xà ta^upà explicat schol. p. 356.
Idem XÉIjiv SpipsTav vocat ip-cpavrix^v xal pevacpopixiiv.
Eodem fere modo A c er Ladnis dictus cujus oratio p
ex acumine et ornatu amcenitatem et gratìam habet.
E r n e s t . Le x. rhet. Conf. Apip-bw];.] Ceterum deducit
Etym. [M. p , 287, 48]- icapa vò va; piva; ¡xueiv, vel a
80'pu et pÉvo; : q u * posterior deduedo minus aspera
est.'
ApTpuaaid, [s. Apipuivrco], Ac ri ac mordaci humore
afficio, Bud;*ihterpr. in hoc 1. Gregor. De homine
p. 21 : Oò yàp v9j; x a p S ia ; , aXXài tou avoca vo; tvj; xot-
Xla; SpipuaaopiEVou, e i; tJ]v xapSiav to 7caOo; utc’ àireipia;
avayouai. [Nicet. Chon. Hist. p. 3 8 2 , D : T ò ix axopo'-
8wv l 7iEp.6 ap.jxdi ve x a l auvOepa àXXwv ^upwv Spipua-
aovTiov tÌ]v aiaOrjaiv. S c h n e id . || Metaphor. Acerbe
tracto s. afficio. Schol. Arist. Vesp. 62 : Ou8’ au vbv auvòv
avSpa fxuTTWTSuaojxev, explicat Sptpuaopev, exirixpavoupev.
Maximus Conf. voi. 1, p. i 35 : K a x à pyjSsv 8irò vrj;
•rcapepaoü; dxvtvo; t^,v voepàv Spipuaaópevo; xo'pvjv, Obl*-
su s, ut reddidit interpres. Io. p. 15 1. Joseph. Genes,
p. 4 8 ) C : T oj TpaupaviwvTi pépei irXepv Spipuaaevai.
G. D. Eustath. p. 201, 23 : Apipurroiv xal atocppovi^wv
vbv Srjpov TrXviyai;. S eag e r . Nicet. Chon. Hist. p. 3 17 , q
A : Ot voi; àpcp 16(01; t o u t o i ; Spipuaaovxai SuaxoXaivov-
t e ; , Acerbas poenas statuunt. || Aptpb^oi Liban. voi.
4 , p. 79 9, 9 : ’Ev oi; pèv và t9); prjvpò; TtaOaivevai, vò
iraOo; IvSei^exat, ev 01; Si aXXw; ayiovi^exat, Spipu^evai
va ivaywvta. S ch ne id. Lectio vitiosa, Aptpu^evai recte
Bast, ad Gregor. Cor. p. 891.]
Apipbr/];, vivo;, ■{] , Acrimonia ; pro quo et Acritudo,
et Acritas, item Aoor. [Theophr. C. PI. 1 ,1 6 , g^ O a a
v a i; SjHpb-njai Siacpépei.] Aphr. Probi. 2, [69 , p. 327,
1 1 ] : Fivexai r, SptpuxY); Ix 0sppot7]TO; ttXeiovo; xal ?r,po-
t i ] t o ; . Plut. quoque Camillo [q’ 29] ^yjpoxr,t i et Spipb-
t t j t i conjunxit. [ApipuvT]; oupwv Ói'ibas. p. 61 Matth.
De fumo Polyb. 22, 1 1 , 20.] |:| Asperitas, A cerbitas,
Vehemenda , ut SpipuTT]; 7cupexoü, Galen. || Metaph..
A cumen , Acrimonia. Plato De rep. 7, [p. 535, B] :
Apipunyca, to paxapie, Ecpr]V, Sei auxot; icpo; va paOr,-
pava Oxapyeiv, xal pi] yaXemo; pavOavetv. Ap. Lucian.
[Prom. c. 2 ], SpipuTt);’À t t i x Ì ] tw v axwppaxwv, Acumen,
quo" utuntur Attici in scommatibus, et quod
Gali, vocatur L e nez : quando dicimus Cela ha du nez. D
P ro quo I ta li, Questo ha del garbo. [Plut. Mor. p. 48,
A : npoaoyvj; xal Spipbxrjxo; ev ob Seovvi 0y)pwpevoi 80-
'? a v ubi Wyttenb. similiaexx. comparavit, ib. p. 583,
F : riavoupyia xal SpipuvYjTi xal TrapaXoyiapw. Epictet.
Diss. 2 , 23 : Mexà vivo; 7roixiX(a; xal 8pipur/]xo;. ||
«AptpbTY];, Ingenium, Acumen, quod orator arte sua
ostendit. Hermog. nepl eupéa. 4 , {>• *94 e t aliis 11,
Ib. 1, p, ö SpipuTT,; icpooiptou posita est in proposition
nibus a cu d s, callidis, prudentibus, vehemendbus.
Eustath. ad 11. T, p. 433 ¿pipuxrjxa ait apud rhetores
esse lirtxaaiv ttJ; yXuxumjro;. Et ad A , p. 844 - Taveov
<b; oi ps0 Opvjpov b'f\xope; vò 8ptpb pevsaxeuaaav eì; ijSb
t i , Ivvo(a; 8ptpe(a; Àéyovve; ev ai; yXuxuvvj; l7ciTe(veTai,
xal Xe'ijei; Si 8pipe(a; 8potw;. Conf. Voss. Inst. rhet. 6 ,
p. 509.» E r n e st , Lex. rhet.]
Apiputpayéw, Acribus vescor, Ac riori cibo utor.
[Paul. Mg. 4 ) P- *3 i, 4° ; Hemst.]
[Aplputpàyia, •?).] Apipucpdtyo;, Qui acribus vescitur,
acrium esu delectatur. Untie Apipuipay(a, -/¡, Acrrum
THES. L ING . GRjEC. TOM. I I , FASC. VI.
ciborum esus ;• Vomitus acrium ciborum esu p rovo-
catus, quod sanadonis genus Empiricis erat usita-
tum. Diosc. 2 , 3 3 , de conditanei thynni ca rn e, quae
wporapi^o; nominatur : Eì; v i ; Spiputpayia; paXiava
^ppóCei, Ad vomidones quae ciborum acritudine quae-
runtur, accorri moda tissinia, u t nonnulli interpr. Alias
8ptpu^ay(a pro Cibo acriori usus est Cael. Aurei.
Chron. 3, 2, de stomachicis; Dehinc adhibenda r e -
co rporado, quam Graeci pexaouyxptTixr]v vocant, ex
acriori cib o, quem Graeci 8piputpay(av appellant, ex
aqua capparis confecto et aceto et sale et cepe. [Pau-
lus Mg. 3, p. 118 , 17 : 4>uXaTTO|xevou; 8pi(xu©ay(a; xal
xal vpocp^; 7cX^0o;' 64, 37. Theoph. Nonn. voi. 1,
p . i 5o : Apip.utpaytai; ^pSaOai. G. Dind.] ■
[Apiixu^ujxo;, 8, ri, Acrem succum habens. Constant.
Man. Chron. p. io 3, D : iSivipri Sptjxu^ufxov. B o isson.]
[ApijxJ), ou; ,.■#], Drimo, Alc.yonei filia. Hegesander
ap. Suid. s. v. ’AXxuoviSe; ^¡xépai.]
[Apivo;. V . AptXwv.]
[Api?i7rapo;, to'Xi; Wpcixr];, g l. Suidae, quam cod.
optimus Paris, in margine habet, duo alii omittunt.
Drizipara in Idn. Anton, p. 23o, ubi Wessel. Api£(-
Trspa ex Theophyl. Simoc. Hist. 6, 5 indicat. Drizu-
p ara I drier. Hierosol. p. 569, ubi v. Wessel.]
[Apiov. V. Apio; utrumque.]
Apio;, [8, autvò, et plural. Apia, va] et Apuo; [forma
vitiosa] secundum quosdam, Senticetum, Frudcetum;
u t Bud. interpr. in Hom. Od. S , [353] : *001 te Spio;
^v TroXuayOéo; 5Xr];. E t addit, Delitescebàm, qua densissima
erat sylva. Sic Graecus schol. vò Sano; vvj; GX»j;.
E x Hesiodo [Op. 528] affertur cum u, ava 8pua [Recte
Spia codd.] Sriacr/ievva.[Et in Ìndice :] Apiov, Hesychio
cujxcpuTo; totto; xal cruvSevSpo; xal yXowSr,;, GXvj, Spujxò;,
Locus consitus arboribus et virens gramine, S ylva,
Saltus [Hesychio Spiov, formam nusquam inventami
bis intulit Musurus. Codex Spiò;, i, e. Spio;. Apiov po-
nunt Arcad. p. 1 19 , 6, Etym. M. p. 287, 45 propter
nominadvum plur. Spia] ; ut et Spia exp. vóicoi auvSev-
Spoi. xat yXowSei; : procul dubio desumtum e x Hesio-
d e o , ’Ava Spia S^ao^svTa : ila enim et Etym. [M.
p. 287, 4.3] s c rib it, addens, ipsum esse non p er sync,
posi turn pro Spieà, sed a sing. Spiov. Suid. edam Apio;
affert pro ouvSevSpo; vólto;, et id quulem neutri generis
: Oùxet’ àv’ 6X9]ev Spio; euoxiov, àypota itépSt^,
’H ^ a e i; àviei; [ r^ e c cav vn;] yrjpuv ¿7:0 avocavo; [ex
epigr. Simi* in Anth. Pai, 7, 2o3. Idem ib, 193 : Kav
euSevSpov (rtei6wv Spio;. Oppian. Hai. 4) 588 : M7]piv0w
<7TEi|/avTe; ¿tTcay Spio;], Legitur ap. Hom. quoque Spio;,
sed ambiguum quo genere. [Plurali Spia utuntur
Soph. Trach. 1012 : Kavó ve: Spia itàvva xaOaipoiv
Eur. Hel. 1342 : ITerpiva xava Spia itoXuvupÉa* Apoll.
Rh. 4, 970 : ’EpoTievva Spia.]
[Apio;, vò,‘ D rios, mons Achai* . Diodor. 5, 5o :
nepl vò xaXoujzevov Apio;. Alius in insula Naxo ib. 5 i.
||; Apiov, mons D a u n i* , ap. Strabon, 6, p . 284 : T 5j;
Aauvia; 7tepl Xo'cpov w Óvojza Apiov.]
Api;, Hesychio’ Sóvajxi;, Vis, Potentia.
[ApiipaxTo;, xpà66avo;, Hesych. Apiipaxo; (i. q. Si-
«ppaxo;) , xpa66àvou Albert.]
[Apicpo;. V. Aicppo;.]
[ApiwSóve;, 0eol 7tapa AaxeSaij/.ovioi; Tijxwjjievoi, He- „ . • •,
[ApoyyiXov, vò, Drongilum, ©paxixòv j^oipiov. Av]po-
(jOevt]; 4>iXntirixoI; (p. 100, 22), Harpocr. ApoyyiXo; ap.
Hesych. xwpiov 0 paxiov. Thessaji* male tribuitur ap;
Steph. Byz. : ApóyyiXov, ywpiov ©ertaXia;. 0£O7ro(A7co;
4>iXi7t7tixwv 0;. Tò I0vixòv ApoyyiXio;.]
[Apóyyo;, lopr)], Zonaras Le x. p. 570.]
[Apoy5|;. Arcad. p. 23, 23 : T à eì; y9J; SiauXXa6a
Papuvévai ,.. vò Si (xoy5j; xal Spoyvj; (?) ìdoouXXà6w; xXi-
vójxevà Ttepiffitavai. Kal vò yOoyy^; Ix tou <p0oyy7)ei; xai
to Auyrj; Ix tou Auyéa;.]
[Apoiòv, xaXòv, Kprjve;, Hesych. Idem in fra: Apoòv,
ìoyupóv. ’Apyeioi.]
[Apoitr], f|.] Apiri) Hesychio 7tueXo;, axàipr] [Resdtu-
tum quod ordo literarum postulat Spoitrj] : qua signif.
supra Soivpov. [De quo HSt. : «Aoìtpov Hesych. exp.
iróeXov, <jxa©T]v, Solium, Alveum.»] Item eìSo; opy_ii-
qeoy;. Mox opoi-n] per diphthongum. [De quo HSt. :]
Apoivr] Etymologo [M. p. 288, 3, Z o n a r* p. 571 , et
• - "211