519 Y àp yàp 520
■ ravuaxo[/.ai, G audeo, L«tor, unde yavùffxovxai ap. A
Eustath. [p. 968, 60; Epist. Socr. 18 ; Synes. De se-
gnit. 39; Themist. Or. 21, p. 2 5 4 , C , indicat Schneider.
Quibus in locis partim yavvucxovxat scriptum
est. TavuaxscOai diserte probat Eustath. p. 1710, 9.
In loco Epist. Socr. inemorabilis est structura h. v.
genitivo ju n c t i, ’Eyavuxxovvo voti xoirou xaì xS]? àXXv)?
S7|(/.ioupyìa? vwv oìxoSopiwv xaì eri 7rpoxspov tojv cpuxtov.
S ic yàvua0ai ào£r]? l° c ° Ag a th i« , de quo v. s.
rdvuuai, pr« b e t Suidas. G. D in d o rf.]
[ravuffjjta, xò, i. q. yàvo?. Paulus Silent. Ep . 74 > 6,
de thermis, Ilpoff^iXs? y^uefwa! S chneid. Greg. Naz.
Od. 2. K all.]
TavuxsXsiv, Hesychio yavo7roieìv (ita enim scr. puto
p ro yavousxsìv [yavo7coxeìv ls. Voss.j), ^Sucpiaxa ttoisìv •
idem igitur, quod yavà'ftrat.
Favi¿81)?, 8, 4 - ravwS7)s xal yXìcypa yvj, Theophr.
[H. P. 6, 5, 4 : ’Ev xvj yXìaypei xaj yavwSst. Lento ple-
noque so lo , Gaza. Rectius Scaliger, Udo l«toque.
Schneid. Conf. FXivioSt)?.]
ravwpia, xò, Lieti ti a , Splendor, Ni tor. [Plutarch. B
Mor. p. 48, D : Oiov spsuOo? sXxsi xat yàvto|/.a xì)v 8à-
Ijav aitò xwv Xoyiov • p. 5 o, A : T à «j^euSóypuaa... x^v
XapwrpoxTixa xou ypu<roù xaì xò yàvwpa (/.iu.sìxai ¡xovov •
et aliis locis. Philo Jud. voi. 1, p. 628, i 3 a Wakef.
cit. : *0 icaiSsìa? ¿paarig tyvvjXaxeì xal iro0sì (/.sv Ixsì-
vai? (xaì? 8<j{/.aì?) svxuysìv, li; ¿>v àvaSìòoxai xò 0aup.a-
atwxaxov yàviopia. xouxo. Clemens Al. Strom. 5, p. 669 :
’ETrsv8uaà|/.svo? xò yàvui;/.a xvj? òo’ijr,?. |j Stannatura.
Hieracosoph. p. 147, A. Hase.]
' Fàvcoai?, sto?, 4 > [Splendor, Exornatio. Plutarch.
Mor. p.. 287, B, C , yàvioai? xoù ¿yàXj/.axo?. Hemst.
Etym. M. p. 69, 4 3 : AXoi[/.ò?... 4 l-ixavco xrj? xoù OaXa-
pou yavwusto? Ivisiaa InoXe^i?. W a k e f. Vocem yàv<o-
<ri?, quam Hieronymus interpretatur Stannaturam,
Symmachus, posuerat Amosi 7, 7. V a lc k . ad Eurip.
Phoen. p. 620.]
[ravojxyj?, 6, Stannator, Gl.]
[ravwxò?, 4, òv, Stanno inductus. Eucholog. p. 6 3 8 ,
ap. Ducang., sì? xàxaSov yavoixo'v. Constant. Porph.
D e cerim. voi. i , .p. 72, 7 : Aia x^? yavwxri? ttùX?]?. E t c
yavwxoì ituXwve? ibid. p. 257, 2 1 . Scholiast« Eur.
Phcen. n 5 male infert Valcken. p. 620. G. Dind.T
[Fao^i?, £10?, inter nomina in. 1?, 10?, ap. Choerob.
p. 119 3 Bekk. Corruptum, u t videtur, e x róaiji?,
quod vide. G. Dind orf.]
. [rà-rcsiov, xó.l ràitsSa , Hesychio àypoixoi xaì oìxtai.
[Aypoixtxal oìxixi Salmas. Stephanus Byz. s. v. r?j,
Asysxat xat Y^ire^ov xò irpo? xoi? 01x01? Iv 7coXet xvjxiov,
oTcsp ot xpayixoì 8ià xoù a <pa<jl 8wpi£ovxe?. dEsch. Prom.
829 : n ?o? MoXoaaà SàrcsSa. Eur. Or. 33o : Ava xò 8à-
raSov. Pind. Nem. 7, 121 : AàjrsSov àv xo8s. Recte his
locis yà^sSa et yuneSov restituì videtur, quum SàrcsSov
non producta, quod versus illi postulant, sed c o r -
repta prima syllaba dicatur. Reliqua de h. v. vide
s. riiiceSoy. G. Dindorf.]
ra7tcXetv, Hesychio àpeXeìv, Negligere. V. AxaXeiv.
[Tairex^?. V.. rY)7rex4?.]
[rairóvo?. Y . P v^tcovo?.]
ra7io?, teste Hesych., Tyrrhenis est oyvjpa, V e -
hiculum.
[raTTOXO?. V. r^TTOXO?.] D
F àp, Gall. Car, Enim. Eodemque modo semper
subjungitur. 11. 2ì, [295] : Myjxexi xaìixa vo^paxa cpaìv*
ivi Où Y*P Tl? Tpwwv eicncewexaf où ¿dcow.
Lucian. [Deor. dial. 2, 1] : AXX’ et xaì xt ^papxov,
co ZeS, aóyyvoìdi poi* icatSiov yip etpi xal ext acpptuv.
[Etiam in euuntiationibus ex pr*cedente aliqua sen-
tentia pendentibuf quo fit ut y&p non solum cum
verbo finito,, sed etiam cum infinitivo et participio
conjunctum reperiatur. Andocid. p. 4 ,2 : ’Ev & Suoìv
xoìv peyiaxoiv xaxoìv oùx ^v auxiì) apapxsìv • yècp ... 675*
Ipoìi Oaveìv ... ipè aicoxxeìvai. Strabo 9, p. 406 :
Aixxw? Si xouxo Sóvaxaf •/) (alii codd. xal) yàp psvou-
coiv ¿xivr,x<ov xSiv iróXetov ... vj 81 ¿Trooxaaiv. Isocrat.
p. i 6 5 , A , e x cod. Urbin. emendatus : Aoxóuoi xaì?
So'ijai? Siacplpeiv aXX/,Xojv • ot pev yàp EX6lv ••• * ub i vulgo
eyouaiv. Themistius Or. 1, p. 6, A : AXX* Spw? xauxai?
airaaai? xoióvSs eivai poi Soxeì* Ixaaxy] psv yap aòxtov
lòia axoTtouvxt xoivò? xi? avOpwTCìxò? eìvai xoapo?. Hcrodot.
i , 82 : AaxsSaipóvioi Sè xà ivavxià xoijtojv ÌQevto
vópov, où y^P xopwvxs? 7tpò xoùxou ¿TtÒ xoiixou xouav.
Philostr. p. 714 : ’ilpòv xaì xÒ Ì7r* aùxw x^poypa’ p)|
yàp 6a7cxeiv xòv üaXap^Sïjv. Et sine verbo Galen,
vol. 8, p. 35o : Kal xò pòv Xeuxòv tcoXXò aYjpaivef ^
yòtp àirOsvetav xyj? Suvapsw?... Cum infinitivo sæpe
construitur in oratione obliqua , u t ap. Thucyd. 6
92 : Aievootîvxo ta? irpocrêauei? aùxwv cpuXaaaeiv,
pi) xaxa xaùxa? Xadioat acpa? àvaéavxe? oi icoXépioi* où
yàp àv aXXï) ys aùxoù? Suvïiôvjvai. Procop. Bell. Gotth.
4» 1 4 > p. 6o5 , A : ’EireaxeXXe Sè xaìixa Suoìv yevsaOai
xò i'xepov Xoyiadlpsvo? * vj yòp ‘Pwpaiou? ... IvSwaeiv ... yj
xeiyopayouvxa? a7coxpou6a0ai ßouXopevou? Ilspoa?. In eo-
dem genere cum optativo, velut ap. Thuc. 2, 72 :
Airsxptvavxo auxw oxi aSuvaxa ucpiaiv stvj ttoisìv & npo-
xaXeïxai aveu A6v)vaìtov iraìSs? yàp ocpwv xaì yuvaìxs?
•reap’ ixsivoi? eÌvjcrav. || Tàp post Formulas xExp^piov
Ss, <r»)pEÌov Ss et similes frequentissimum : vid. exem-
p la a d Viger. 3j 1 1 , r , p. 142 collecta. Aristoph. Av.
5 i 4 : 0 Sè Ssivo'xaxo'v y’ laxìv ¿Txavxwv, Ô Zsù? yàp 6
vuv ßaaiXsucov àsxòv Spvtv iffxvjxev syoiv. Isocr. Areop.
p. i 56, D : ‘Hpsì? Ss xoùvavxiov* ¿XX^Xoi? psv yip xaxò
■rcapsyovxE? oùSspiav fipÉpav SiaXstTcopev. Demosthen.
p. 1285 extr. : ITspa? S’ oùv, XaSòiv yap ó llappeviaxo?...
xa ypappaxa ... i^aipEÌxat xòv oïxov. || Tàp sæpe ad
sententiam refertur non expressam, sed cogitatione
supplendam, qui usus inprimis in responsionibus
cernitur et affirmativis et negativis. Sic ap.' Xenoph.
Mem. 2, 6, 14 Socrati quærenti, 2 ù Ss wou oto'v x’ sivai
•jrovyjpòv ovxa ypv)«rxoù?, «pt'Xou? xr^aaoOai; Critobulus
respondet : ‘Ewpiov yàp ^xopa? x. x. Î . i. e. Putabam
fieri posse : videbam enim... Eurip. Or. 752 : Koùx
Ixo'Xpyjffsv, inquit Pylad es, itóvwv owv avxiXa^uoOai to -
ptovj Cui Orestes respondet: Où yàp aìyjj.v)xy)? 7rs<puxsv.
i. e. Non sustinuit i rieque enim... Simili modo yàp
post vocativoS positum explicandum esse pridem ab
aliis animadversum. S o p h .’OEd. C. 7 12 :~fì 7taìKpo'->
vou , ab yàp vuv sì? xóS’ siaa? auy?)[/.’ àv a? IloasiSàv, i. e.
0 fili Saturni, te appello : tu enim... Pindar. 01. 4
in i t .j EXaxyjp ùìrspxaxs ßpovxa? àxap.avxÓ7roSo? Zsu1 xsaì
yàp ef ìp a i... p.’ sTTSjA^av, i. e. T u mihi invocandus es :
tuæ enim Horæ... || Fàp in seritentiis caussalibus
quæ enunciatis quorum caussa reddenda est præpo-
nuntur Herodoto præ ceteris usitatum est : de quo
v. s. AXXà yàp , Aè ... yàp et K a l ... yàp, et Sohweigh.
ad Herodot. 1, 24, 1 7 ; Homer. II. H , S27-331 :
AxpsiSvi xe xaì àXXoi ¿ptaxvjs? Ilavayauov tcoXXoÌ yàp
xsôvaai... xS) as ypi) tco'Xs[aov p.èv àpi* ^oì wauaai Ayaioiv.
Cui loco simillimus est Herodoteus 6, 11 : ’Etcì Çupou
yàp axfAY]? l y sxat ^p.ìv xà irp-^ypiaxa, àvSpe? y[t>)vs? • vuv
tov ùjas's? ... oloi xe eaeaOs... : de quo disputât Longin.
De subì. 22, i , e t de similibus Eustath. p. 349, 29.
G. D in d o r f .]
[Usitata particulæ collocatio est vel secundo vel,
si praecedentia vocabula arcte sunl conjuncta , tertio
lo c o , et hoc quidem sæpissime post nomen cum ar-
ticu lo, u t ap. Æsch. Prom. 7 : Tò aòv yàp àvòo? •
Agam. 3 2 : T à Sso tco xwv yàp* vel post præpositiones
e t conjunctiones, ut in Eumen. 3 i : Aitò axpaxeia?
yàp viv vjU7toXr)x^xa. Aristoph. Nub. 1124 : 'Hvix’ av
yàp a? x’ IXaai (ìXaaxàvtoa’ a ï x* àp.irsXoi • a quo. genere
vix quidquam differunt exempla quale hoc Æschyli
est in Choeph. 641 : Tò p.-)) Òépi? yàp, ubi pi| òépi?
unius instar vocabuli est. Et talia quidem etiam
prosæ orationi non sunt aliena. Sed poetæ metri necessitate
adacti interdum longius processerunt, ut
Æsch. Agam. 729 : Xàpiv xpo'jia? yàp àpsiètov. Ibid.
222 : Bpoxob? Opaaùvei yàp aìaypopvjxi? icapaxoTcà. Soph.
Ph il. 219 : Ilpoêoa xiyàp Setvòv, ut Eur. Iph. T. io 36 :
‘ r7coirxsÙ6> xt yàp. Arist. Av. i 5 4 5 : Aei icox’ àvOpwTroi?
yàp sùvou? sip lytó• parcius tarnen antiqui, multo
sæpius mediæ novaéque comoediæ poetæ. Anaxandrid.
ap. Stob. Fiorii. 4 *» .2 : ^Oaxi? Xoyou? 7rapaxaxa0vc7]v
yàp Xaêwv I|sï7cev. Sic Porson. Lib r i àaxi? Xóyou? yàp.
Menander ibid. 9, 19 : Tò pi)8èv ¿òixsìv IxpaOsìv yàp w
Aà^ir]?. Idem ibid. 11 : Aìaypòv xouxo yàp eaxiv
7üçxvu , ubi corrigendum , Aìa^po'v iaxi xouxo yàp «àvu.
Idem ap. Athen. 4»'P- i 3 2 , D : Aiacpspsi xip paysìptp
xouxo yap. Post quinque vocabula Antiphan. ap. Porphyr.
De abst. 2 p. 129 : Taì? sùxsXeiai? ot 0eoì
52 Ì yàp
pouai yàp- et ap. Athen. 8 , p. 3 3 9 , B : ’Ercl xò xàp%ó? A
eaxiv u)pp.v)xuìa yàp. Alexis ibid.^ 1, p. 21, D e\
emend, mea : 0 6 ^ x s . irpàtxsxai xs'Xo? ¡atiSsi? yàp ^ a ?
Conf. eund. 4 , 1 »6 4 , B ; Euphron. 9, p. 377, D ,
Philemon, ap. Stob. Fiorii. 98, 20. Post sex vocabula
Athenio ap. Athen. 14, p. 660, E : Tou Ovjpiwòou? xal
itapaairo'vSou pìou 'Hp.a? yàp à7ioXùaaaa. JPhilemo ibid.
12, p. 5 16, F : Tob? Iv xyi icoXsi p-àpxupa? eyoi yàp. Longe
rariora hujusmodi exempla ap. epicos jioetas : post
duo vocabula ap. Oppian. Cyn. 3 , 199, : ‘OtcttÓxs 0y)-
Xuxspvj yàp £*£i xo'xov Orph. Argon. i 3 2o : 0 ujxaivsi
uàXa yàp acpi Aiwvair) AcppoSixvi * post tria vocabula ap.
Maneth. 4, 5 4 1 : Hoiaa ppoxSiv - ' qualiil \n
prosa oratione non ferenda. Nam Xenophontem in
loco infra ab Steph. apposito scripsisse <S>? sv x<6(x<p
Soxsì yàp 7tóXi? iraaa sivai et per se parum probabile
est et suspectum lacit codicum dissensio. Facilius ex-
cusari potest quod ap. Demosth. p. 667, 5, codices
multi praebent, OùS’ óxioÌjv saxi yap 7cap’ 6p.ìv aùxw,
ubi vulgo oùS’ Sxiouv yàp. || Singularis collocatio
hujus particulae est in rhedio vocabulo vuvyxpl b
pro vuvl yap, quod Kàud dubie e x comico aliquo
sumptum memorai Georg. Choerob. ap. Eustath.
p- 45> ^ : quos Poetas similiter ye Ss et p.èv particu-
las vocibus in 1 demonstrativum exeuntibus inse-
ruisse scimus. G. D in d .]
Jungitur et cum aliis pa rticu lis, qu« vel praece-
dunt vel sequuntur : ut jxèv yàp, e t xal yàp, et yàp
Sjj, item yàp §4 itou, et yàp tiou, et yàp xoi. Xen.
Cyrop. 7, [5, 25 ] : K a l |AV)v , sipaaav ol à,u<pl xòv Fw-
1 gpùàv, oùSsv àv eiyj 0au(uaaxóv • xal yàp àxXeiaxot ai
iruXai ai xou ^aaiXsiou * w? Iv xw(uw Soxsì yàp 4 tco'Xi?
iraaa sìvai x^òs xvj vuxxi. Ubi observa non tantum
usum piarticularum xal yàp initio orationis, Lat. au-
tem suo Etenim his respondente utuntur utroquè
modo, sed etiam yàp in sequente commate longius-
cule trajectum. E t xal yàp Svj ap. eund. Xen. : Ka l
yàp 84 oi [/.èv àXXoi xsyvìxat x. x. X. Sed multo fre-
quentius est yàp &4 sine xaì : u t Idem : Avsu yàp 8rj
xoùxtov oùx àv etrj irpa^i?. Plato Apoi. [6] : ’Eyò» yàp §4
oùxe ¡/.sya oùxe apuxpòv aùvoiòa lp.auxw aopò? wv. E t yàp q
84 itou, ibid. : T i noxe ouv 6 0sb? Xsysi, pàaxwv lp.è ao-
(ftóxaxov eìvai ; où yàp 841C0U 'V£b^sxai • où yàp 0sp.i? aùxoi •
ubi observa obiter unum yàp alteri proximum, sicut
et in Horn. 1. c. ; cujus siraXXr)Xìa? extant et ap. Horn,
exempla, p. 940, 941. [H- A , 80 : Kpsìaawv yàp pa-
aiXsb?, 8xs ^(bastai àvSpl )(spv|ì ‘ siitsp yàp xs...^ iEsch.
Choeph. 989 : Aìyìa0ou yàp où Xsyw p p o v £X,£l5Y^P
aìa^uvxvipo? ¿)? vóp.ou òìxrjv. Thucyd. 1, 9 1 : IIspi auxwv
6 0 s|xiaxoxX4 ? voi? A 0ijvaìoi? xpucpa 7tsp.itsi, xsXsùwv w?
^xiaxa sitimavSj? xaxaa/^sìv, Ito? àv aùxol icàXiv xop.ia0<o-
aiv- 4 àrj yap xal 4^ov a^x<p ot auuwcpsaSsi?, àyysXXovxs?
e^eiv ixavoi? xò xsì/p? • scpoSsìxo yap p-4 oi AaxsSaipvioi
■ a^a? oùxsxi ¿cptoaiv. G. D in d .] Alicubi autem et tertium
invenire me memini. [dEsch. Choeph. 753 : lo p.4
«ppovoìiv yàp ... xpscpstv àvàyxY), 7coj? yàp où; xpomp cppsvo?*
où yàp xi (poivsì itaì?...] Et yàp 7tou sine §4 » aP- E ui)d. :
Oìc0a yàp itou xo>v ysvvaìtov xuvtov 8xt x. x. X. Alibi :
Ilavxl yàp itou èyytàpsì [/.aXXov 4 ^pùXaxt x. x. X. A t yap
xoi frequenter praelixam habet copulativam partic.
xaì : u t Dem. : K a l yàp xoi p-ovw t 7>v icàvxwv aux<{> D
'toux’ ¿v x7) ax4Xv) ysypa7txai. Idem : Kal yàp xot xoxs
pèv xso)? xòv xpóicov xoùxov !vo[/.o0sxouv. E t yap x av
pro yàp xoi à y , ut'm,sv x’ àv pro jxsv xoi av. Xen. :
Asivòv yàp x’ àv si7) , d> Kups. Apud poet, autem yàp xs,
et yàp vu, item yàp vù xot, pro yàp §4 Àxlt yàp^xot, s.
yàp itou. Hesiod. [ Epy. 4^2] : MàXayàp vù xoi àppsvo?
oùxii) : ubi tamen xoi prò croi accipi etiam potest. At
yàp a3 v ix puto rejperiri positum simpl.vp ro yàp,
ideoque minime, cum Bud., illis addendum censeo.
Sed nec in yàp o3v retinet yàp suam signif., cum yàp
ouv.potius accipiatur pro Igitur. At ¿XXà yàp et où
yàp àXXà, item où yàp, potius ad àXXà et où pertinent.
l)e 4 yàp àv autem et yàp xsv pro Alioqui enim, et
où yàp av , pro Alioqui enim n on , vel potius pro Alioqui
sine Enim, vide ap. Bud. 992. Item 4 y«p <*v pro
Nam s i , 932. [AXXà yàp et AXX’ où yàp. V.. AXXà. Aè...
yàp. V. As. Ka l yàp, Mèv yàp. V. K a l, Msv. De vitioso
Fap ye v. s. Te.]
Tàp interrogationibus etiam adhibetur signif.
THES. LING. GR/EC. TOM. I I , FASC. I I .
ra p y a lo ? 522
suam amittens. Exempla autem habes ap. Bud. 931,
982; quibus addi cum alia multa possunt, tum ista
e x II. P, [475] : AXxìusòov, xì? yàp xoi A^aioiv àXXo?
épioìo?; Od. 3 , [ 1 1 5] : i i cptXe, xì? yàp ae icpìaxo xxeà-
xeaffiv éoiaiv; Sic autem Lat. non solum Enim, sed et
Nam interrogationi servit; ut Virg. [Georg. 4> 4 4&]:
Nam quis te juvenum confidentissime nostras Jussit
adire domós? Soph. [Aj. 1126] : Aìxaia yàp xóvS’ Ivxu-
ysìv xxsìvavxà pie; Sic autem et Matth. 23 , [ 1 7 ] , par-
tiCulamyàp interrogationi duntaxat servire existimo :
Tì? yàp {/.sì^oiv laxlv, 6 -^puoò?, 4 x. x. X. ideoque vertere
malim Utrum majus est, sine Enim. [Et post
plura vocabula Aristoph. Lys. 940 : Aià xàpyùpiov iro-
Xs{aoÙ|/:£v yàp. || De Ai yàp et Eì yàp v. s. At et EI.]
De où yàp autem et 4 Y^P P ro N onne, vide in Où et
?H. ltem de yàp vacante constile Bud. 932. A t quae
prfeterea de yàp observavi, alibi a me tractantur.
[Apud infim® aetatis poetas yàp pariter atque ys en-
cliticum versibus explendis inservit, de quo dixit
Coraes in Axàxxoi? voi. 1, p. 70, 97. Plura hujusmodi
exempla sunt in lexico o^sSoypa^ixw, quod Boisson.
Anecd. voi. 4 edidit inde a p. 3 6 6 . Sic v. i 85 : tfExri?
xal 6 7:oXìxY|? yap , AyysXo? Kóp.vv)vó? xs • 196 : vEpa?
óv)u.aìvsi r)jv xip-4v , spio luiOup-w yap. || Ad mensu-
ram quod attinet yàp apud_ epicos non solum ante
oT pronomen (de quo v. s. 0 6 ) et si qua alia vocabula
' cum litera ^Eolica pronunciata fuerunt, sed etiam
ictus vi producitur, plerumque tamen non aliter
quam sequentibus .syllabis duabus b rev ib u s, ut II. B,
39 : 0 4 <i£iv yàp sx’ sp.sXXsv- P, 4o3 : IIoXXòv yàp airà-
vsu0£■ T , 49 : vExi yàp syov 8Xx£a‘ cujuSmodi in 11. codd.
modo plures modo pauciores j>a interponunt. Vid.
var. lect. ad 11. A , 46 7; E , 587 ; A , 690; 3 , 3o ;
P , 600; <I>, 600. Rarissime yàp producitur in pede
disyllabo ante vocalem, ex quo genere duo sunt loci,
Odyss. A , 5So : Avjxò) yàp 4^x,y)cs, et Hymn. in Cer.
57 : 4>c«mj? yàp 4 xou<i\.. Vitiose in thési ap. Tyrt*Um
in Exc. Vat. Diodori p. 3 : A4 yàp àpyupóxoi-o? ...
AtcoXXiov ... (y p r i, ubi §4 ^ scrib. videtur. Atti—
corum poetarum exempla ipsa paucitate sua suspecta
sunt. 1. Aristoph. Eq. 366 : N4 tòv noasiSw xàp.è yàp,
4v7tsp ys xoùxov 8Xxyi?. 2. Vesp. 217 : N4 xòv Ai’ ¿']/s yap
àvscr/jxacji vuv, ubi facilis correctio est ¿^è vuv àvs-
<jx4xaffi yàp- quo fere modo Menandri versum supra
corrigebam. 3. Aristoph. Lys. 20 : AXX’ Ìxspa'yàp 4v
xwvSs 7tpoùpyiaìxspa. 4 - Eurip. lori. 847 • Y^P u97llT£l^>
xou 8’ ¿7iaXXà?si piou, ubi libri sì yàp y’. 11 In codd. yàp
saspe confunditur cum aliis particulis monosyllabis,
quae aliquam vel literarum vel compendii, quo in li-
bris solent exarari, similitudinem habent, velut 8’
àp’ , x’ àp’, y’ àv, yoùv, ys, 8è, x a ì, (/.èv, al. Tpa^sxai,
quod in codd. literis yp indicatur, cùm yàp confusimi
notavit Bast. ad Greg. Cor. p. 8 o3. Scholiastae Eurip.
Hipp. 272 : ’Eàv ¡xèv 4x£t yàp, ypàipsxai restituìt Hea-
thius. Tàp in yìyvsxat corruptum in cod. Paris. Athen.
2, p. 36, B. G .D in d.]
ràpaSo?, Hesychio-SXoXuycóv. [Strepitus. P e r digamma
pro àpaSo?.]
[rapà (/ .av xs?o t, Garamantes, populus Libycus.
Herodot. 4, 174, i 83. Paul. Sii. Ambon. 148 : yE?xe
voxov Tapàpiavxa xaì sì? Apipac-rcòv ¿4yviy- Unde Fapa-
uavxì?, 4 > nomen regionis, ap.' Aristid. Quindi, p.
72, et adjectivum Tapapavxixò?, 4 > àv, 3p. Ptolem. 4,
6. Singularis Garatnas, urbis nomen Garama, ce,
et adjectiva Garamantis, Garainantides e x scriptoribus
Latinis cognita sunt. Garamas Apollinis filius alio nomine
Amphithemis vocatusap. Apoll. Rh. 4> *494 et
Serv. ad Virg. dEn. 4, 198. Ceterum conf. rapii/.avxs?.
ùu-o. G. Dind.]
[rapaTtà{/.{Jii«)v, 8, Garapammon , pugil dEgyptius ,
ap. Pausan. 5 , 21, i 5 , ubi Clavier. 2 apaTràp.p.wv.
G. D ind orf.]
[ràpàpiov lectio vitiosa. V. Apwv.]
[rapàxvj?, 8, Garates, fluvius Arcadi« ap. Pausan.
8, 5 4 , 4, ubi Sylb. rapsàxT)? conjicit. Tapsàxai nomen
demi Tegeatici est ibid. 45, 1. G. D ind orf.]
[ràpya, aiyeipo?, Populus, Hesych.]
[Tàpya^a, 4 , Gargaza, urbs Bospori Cimmerii.
Diodor. 20, 24.]
‘ - [Éapyaio?. V. ràpy7).]