detur edam Horn. II. W, 2 17 ; de Borea et Z ep h y ro : A
Ilavvùytoi 8’ apa xofye xuprj? au.u8i? ykóy £6aXXov, $u*
awvxe? foyéux;. Idem de sonitu K, 535 : *Txxwv jt’ wxu-
xóSwv ¿pupi xxùxo? ouaxa ßaXXei. Soph. Ph il. 2o5 : BdtX-
Xei ¡a’ ¿rupia fOoyyé. Antig. 1187 : K a i ¡¿e cpOoyyo?
oìxeiou xaxoü ßaXXei 8t’ wxwv. Apoll. Rh. 2, 554 '• «Sì]
Sé coiai 8öüxo? ¿paaaoj/ivwv xexpawv vwXe[/.e?ouax’ e6aXXe,
et similiter 4, 969- De pulvere Horn. 11. A, 5 3 6 ; T ,
5o i : ’Avruye? ¿? ap’ atp’ ixxetwv SxXéwv .ßa0a[UYYss
¿ßaXXov. * F , 5o 2 : ‘Hvioyov ;xov(7]? 8a0à[xiYYe<; séaXXov.
De aqua Hymn.Cer. 5o : Xpoa ^aXXexo Xouxpoi?. Eur.
Orest. 3o 3 : Aouxpa r ’ IxV y^oo? ßaXe. Iph. T . 5 8 :
0 v>iaxouai 8’ où? àv yepvtSe? ßaXoia’ ¿piai. Rhesì 7 9 1 :
©eppib? xpouvb? ßaXXei p.e uljiaxo?. E s c h . Agam. 1390:
•BaXXei p.’ ipepivY) <Lax48} cpoivta? Spoaou. De fulmine So-
phocles apud 'Gài eh um voi. 5 , p. 454 ed. Bas. cor-
rectus a Berìtleio et Porsono : K a l xay’ àv xepauvia xé[x-
<pii* ae ßpovx% xal buaoapaa? ßaXoi. L ib r i enim xep/pilii
XàSoi. Hinc figurate de .sce le re èt.flagido quo quis
polluitur. Eur. H. F. 12 19 : 'il? pùàó? pie awv ßaX?)
■jrpoaipöeYpiaTWV. Iph. T . 1209 : Eixep ye X7[XI? eßaXe viv
-pTjxooxxóvò?. E t aliter ap. Achillem T a t. 2, 37 : ’Ava-
axpe<pov re abv rii) aadpian xal xb cpiXvjpia xal p.iy0ev
Creerai xal ßaXXei xtjv xap8iav* 5, 24 : 'ß ? 8’ dvéyvot
xa0’ laurJjv ye\op.évv\ (epistolam) xal ro r5j? Aeuxixxni?
e&psy ovopa, ßaXXexai pev xyjv xapSiav eù0éw?, Yvwpiaaaoi
.rouvopta. Arrian. Ind. c. 34 : Trj re ¿tyei xal x9j Y^Ff!
89jXo? pieYaXio ayei ßeßXvipievo?.. Quibus similia sunl
notata in Indice ad Joannem Malalam ßX-rjOel^ epwxi,
voatp, ardtOei. Figurate de certamine ejusque victore
quem carmine ce lebrarci dixit -Pind. Neni., 3, 6 2 :
Zeu-, .xebv Y“ P aTjxa, alo 8’ ¿Y<V» Tòv öpivo; eSaXev, et
Olymp. 2, 98 : vExeyé vuv axoxw ró^ov, aye Oupxè, riva
ßaXXop.ev !x p.aX0axa? aure ©pevò? eùxXéa? òiaxoù? ievreqj
L . D in d o r f.]
BaXXw, Jac io, P ro jic io : ßixxw : Od. I , [1-^7] : Out*
eüva? ßaXsetv, i. e. ayxùpa? xaxà ßu0oü ßi<|>«i, Eust.
[Plerumque.haec medio dicuntur, sub quo v. dicenda.
Similite r Apollonius 2, 849: *Aaxu ßaXeiv, quod ßa-
XeaOai ipse dixit alibi. E t apertum e s t, ubi medium,
ib i tantum non semper locum habere edam activum. q
L . Dind.] S ic II. [A, 245] : Ilorl 8è ax?ixxpov ßiXe yak],
Sceptrum in terram pro je c it, i. e. epßi^e, s. xareß-r
ßi^e,.[X, 64 : N^7ria réxva ßaXXopieva 7iporl yatv). Od. I,
284 : Ilpòq TOTp^ai ßaXwv.;] H, [ 19 0 ] : Tòv uèv itàp
.7to8’ éòv )rap.a8t? ßaXe. Od. Z , [S , 4^9].: K ai ra piev Iv
icupl ßaXXe, In ignem jaciehat. Apud Eund. Iv xoviai?
ßaXeiv, In pulverem projicere : quod peripbrastìce
dicitur pro Interfìcere. II. 0 , [ i 56] : Taiov Iv ^ovivjai
ßaXe? 0aXepouq Ttapaxoira?. [II. 1, 574 : IIupYwv ßaXXo-
¡xévtav. Quo refertur Hesychius, ßaXXopieviöv, xaraar^e-
.^»opiévwv. iEsch. Eum. 7 5 i : BaXoüaa 8’ olxov wp-
.Ocoaev piia. Capiend us ita videtur edam Achilles Tat.
2, 3 1 : ’E7cl T7|v rpirYjv 0upav spaerai upò? ròv 0upiopov,
xàxeìvov iéeSX^xei rio aòroi irouari, de janitore sopito.
L . Dind.] Apud Apoll. Rh. 2, [401]: 'Poov ei? SXa
ß^XXei, J ac it, Devolvit. [Conf. 4, 289, 326, 632. Dio-
,nys. 352, 783.] Vide et ßdiXXeiv opptara. BaXXio autem
p ro Abjicio, u t ßaXXe iv roùq oSóvra?, vide in npwxóSoXoq.
{Aristot. H. A. 1, 1 ; 6, 2; Eust. Od. p. 1464 extr., et
quem Hemst. indicavit Hesych. v. Tvcopia.] || Emitto,
u t Hom. [Od. A, 198]: BaXéeiv r ’ ¿7rò Saxpu 7iapeioiv.Sic
E u r . Hipp. [1396] : Ka r’ oaatov 8’ ou Oepiiq ßaXeiv
Saxpu. La t. quoque non solum Emittere lacrymas et
P ro fu n d e re , sed et Projicere lacrymas, interdum
d icu n t, sed frequentius Profundere. [Theogn. 1206:
Oure xara ßXecpapo>v 0epua ßdiXoi Sdixpua.] [| Pono, Im-
mitto. II. P , [4o ] : Ìlav0w Iv ^eipeaai ßdiXw xal Ópóv-
ri8i 8iv|. [Socrates Hist. Eccl. 1, 39 : Tà? 8ia0^xa? Iv-
reiXdpievo? pxvjSevl érept») rj roi ut£i rio r9j? avaroX^«; ap-
Yovri Kojvaravxiip elq xà? ^eipa? ßaXetv. L . Dind.] H,
[ 18 7 ] : KuvÉr) ßdiXe, omissa praep., pro Iv xuvér, e0exo.
A, [16] : ^iXoxvjxa piex’ au<pox£poiai ßdtXcopjiev. [Matth.
10, 34 = M^i voptioYjxe Sri ^X0ov ßaXeiv eipyjvviv liti x^v
Yvjv. Oùx 7]X0ov ßaXeiv eìp^v/jv, aXXà pià^aipav. L . Dind.]
Od. A, [220]: Aùxix’ ap’ e’iq.oìvov ßritXe cpapptaxov, ev0ev
' Ixivov , quod Eust. exp. !vé6aXev, IvéOexo. Aliquodes
legimus x s^Pa ixpxcpC xivr u t 4>, [433] : Apupl Si
^eipà.ffiiXyjv ßaXev eyye'i, q. d. Posuit.manum circa en-
sem. P ro quo potius diceretur Apposuit manum en s i,
vel Circumjecit. Quod nihil aliud e s t, quam Cep it:
pro SXev, Eust. Qui tarnen vult ßdeXXeiv signif. ß{7cxeiv
vel xi0svai, Od. H , [142] : ’Api<pl 8’ ap’ ’Ap^xv)? ßdiXe
yoiivaai' x £ipa? ’08uaae4?. Ego autem in h. 11. -praep.
verbo jungendam exisdmo, u t docebo in ApupißdiXXw:
ubi et de ßiXXea0ai Tnipav ap.cp’ ¿[aoi? pro apupiß^XXe-
a0ai. [Od. P , 3 8 ; ö ,'3 4 6 : ’Apapl 7caiSi «piXw -ßdtXs Tvt[-
yee. Hymn. Ap. 1 1 7 : ’Au<pl 8£ cpoivixi ßdtXe ir/i'/ee. E t cum
duplici dativo. Od. 'F , 207 : Äpicpl 8e yeipa? Seip^ ßdtXX*
’OSuavji. E t sin'e dat. Od. A , 455 : ’Aptpl 8k Xe'Pa?
ßaXXojjLev A, 211 : <I>iXa? 7repl ^ipe ßaXovxe. L . D in d .]
Sic porro idem Schol. 11. E, [3 17, 3 4 ?] : XaXx8v Ivi
ani0eaai ßaXiiiv, vult esse vel 0ei?, vel a^el?, vel eiriß-
i^a?, et quidem limu^«?. E450 ^aXx8v ßaXeiv ev. ax>i-
eaai putö esse Immitfere, vel potius Intrudere. [Od.
T , 6 2 : A i0e ¡xoi yjSti i8v evl ar>i0eaai ßaXoüa’ Ix- 0up.8v
SXow in quibus tmesin ab Stephano deprehensam non
agnosco.] Nec vero du b ito, quin hic itidem jun^ji de-
b ea t verbo praepositio,- ut sit pro eixSaXtbv ax7)0eaai.
[Eur. Orest. 5 i : *H (paayavov 0^a vx’ in . au^evo? ßaXeiv
B quas structura revei’titu r v. 3o 3 : Aouxpdi x’ lirl y_po8?
ßaXe. L . D in d .] Itidem Ern*. Orest. [1282] :.’Ev-mJXai-
aiv dxoav ßaXw, quod exp. Apponam au res foribus,
videtur aGcipiendum pro IpSaXio axoäiv 7tuXaiai. [Here.
F. 1059: <I>epe icpo?.oö; ßaXw._ Quod tarnen ad-.-icpoa-
ßaXXeiy referendum. L. D in d .] In V V. LL. citatur
e x Herod. epßaXe x8v auyeva ßpciyco, pro Collum la -
queo circumdedit. -.||Usurpatur pro Ponere-, me-
taph; e tiam : ut ßdcXXeiv Iv 0up.w, ad verbum Poner
in men te, pro Versäre [« A gitare » ascripsit H. Steph.
in exemplo Thes. sui Vindobonensi] in mente, s.
In animo co g ita re, Od. A, [200] : 'ß? evl 0u(xto 5A 0a-
vaxoi ßdiXXouai, xal 6? xeXeea0a i ¿iiö, i> e. lv0u[x.oCvxai,
uno v e rb o , Eust. addens etiam, ßdtXXeiv sigqif. vel
voelv eTüixuya)?, xal ¿x; etueiv ImißoXwe, vel xi0evai..[Recte
Hemst.:« U t dii in men tem mihi subjiciun t: hic sensus
est Homeri. » Addit idem Pherecyd. ap. Schol.. P ind.
P y th . 4, i 33 : 1 raüxa xc|> ’I^aovi ei? voov ßdtXXei •. Hpa.
Pindarus ipse 01. i 3, 2 1 : noXXic 8’ ev xapSiai? ¿vSpwv
eßaXov rßp a i 7ioXuav0ep.oi aocp(ap.axa. E t quem Angl, ci-
tarunt Parthen. 4^ : BaXXeiv l-rcl voüv. L . DiND.]-Quam
posteriorem exp. admitto; priorem u t ni.mium subtilem
atque adeo commentitiam rejicio: neque enim
ßiiXXeiv per se declarare potest voeiv, sed junctum
cum .lv 0up.t«), aut Iv cppeal, aut alio hujusmodi, u t si
dicas |v vu s . ev voi ßaXXeiv, non dubium fu e r it, quin
ßaXXeiy sit simpl. 0eivai,quum habeamusinde factum
comp. vouOexeiv.. Qua forma dicuntur a Virg. Mente
alta repostumj e t Sensibus imis reponas. Ceterum
frequentius pass, [medio] ßaXXeaOai utitur Hom., si
bene memini, quam act. in hoc loquendi genere. Sic
i l .Q , [566] : ’Ev 0up.£> 81 ßaXovxo &ico?- vel 8’ ISaXovxo*
Od. M, [2 1 7 ] : 2 ol 8e xu6epv^0’ wS’ eTiixeXXop.ai, ¿XX’ evl
0up.b> BaXXeu, eirel vv)8? x. x. X. Itidem II. 3 , [5o ] : ’Ev
Oujj.w ßaXXovxai IjjloI yoXov, atque alibi. [Activum erat
Theogn. v. io 5o : 2 u 8’ Iv 0up.w xal cppeal xaüxa ßaXe,
ubi ßaXeu nunc restitutum e x codice : quod pravo
accentu scribitur ßaXeü apud Herodotum 7, 5 i ; 8,
68, in eadem formula loquendi. A c tivi vero testes sunt
E s ch . Prom. 706 : 2 u 8’, ’Ivcfyeiov airepp-a, xob? lp.ob<;
D Xoyoui; Oup-tö ßaX’, 6? av xeppiax’ Ixp.a0r,<; 680u. Soph.
OEd. T .. 975 : M7) vuv (scribendum vuv) ex’ auxwv
|at)8!v I? 0up.8v ß^Xv)?, et minus certus Vitae Hom. scri-
ptor c. 3o : ‘O c/Öp.7ipo? I? Oupirfv xe eSaXe xo ^ÖeV
facile enim xo potuit excidere. || Ceterum omisit
Stephanus significationis Cogitandi vel Opinandi
exemplum aptissimum Hom. II. T , 19 5 : ’Ax&p ök Zeu?
Ippuaaxo xal 0eol aXXoi. ’AXX’ ou vuv'ae ^ueaOai ¿iop.ai, 10?
Ivl Oup.w BaXXeai. || Cum voi!? dixit Apoll. Rh. 2, 2 5 6 :
£(ytx, (ivi [xoi xauxa voip evi ß^XXeo. L . D i n d .] Aliquando
autem ev cppeal ßaXXeaßai pro eod. d icitu r: unde illud
non semel apud Eund. et ap. Hesiodum quoque, (^E.
107] : 2 b 8’ Ivl cppeal ß4XXeo ayjai. E t rursus [II. 1, 434] :
Noaxbv p.exoc cppeal ßdcXXeat. Possumus v e ro , et commo-
dius fortasse, in hh. 11. praep. verbo jü n g e re , u t sit
¿[/.ßaXXeiv vel IpS^XXeaOai 0u[ia), aut cppeal. [Theocr.
• 26, i 6 3 : Seivey xaXai xiväc ndyyu ae0ev "jcept .[¿ü0ov
axouaa?, <S)ae(Tcep acpexeprjaiv Ivl cppeal ßc£XXop.ai apxi,
Recordor.] Utuntür autem h. v . et quidem in pass,
[medio] prosae etiam scriptt., in simili vel potius eod.
loquendi gene re, mutantes duntaxat praep,; dicunt A
enim ß^XXeaOai ei? voüv, quod Hom. ßaXXeaOai |v 0up.w,
et ßdiXXeaOai Iv cppeal. Herod. etiam [8, 68] I? OupAv
ßaXXeaOai d ix it, quod exp. Animadvert©, Intelligo:
[0 up.cS ßaXop-evo?. Ita legendum ap. Herod. 5,4 9 . Hemst.
VideSchweigh.] Item, Animum ap pello,u t Plut. T h e -
se o , [c. 24], BciXXeaOai el? vouv xo epyov, Animum ad
opus appellere. Synes. Eu optio, ‘Hpiei? 81 xrjv p,lv oO-
aav aixlav oux eu0u? ei? vouv e6aXo[xe0a , Bud. interpr.
Non statim causam intelleximus. Potest ßaXXop.ai ei?
vouv commode etiam exp. alicubi Animo capesso, vel
Mente capesso, ut Plut. [1. c.] : Meya xal 0aup.aaxbv
epyov ei? voüv ßaXXdpievo?. [Id. Moral, p. 1096, A : Oo
Y^cp av en5iX0ev auxoi? ei? voüv ßaXla0a i xa? xucpXa? Ixel-
va? xal vcoSic? cLTjXacp^aet?. Dionys. Ant. R. 1, 39, ab
Hemst. citatus : ’Aptviyavwv 6 'HpaxXr,? 8,xi yp^aaixo xcS
npdiyfj.ccTt ei? voüv ßaXXexai 7tpoaeXaaai xcS a7nr)Xaicj) xa?
«XXa? ßo'a?.] Apud Chrys. Be6Xv)[jievo? ei? voüv, ubi ob-
serva ßeSXyjpevo? signif. act. Bud. interpr. Qui in animum
in d u x it, e t ut faceret consilium cepit. Sciendum
est autem Eur. Theseo [Fr, 4, ¿>] inversa ista
constr. dixisse, ßdtXXea0a i voüv ei? cppovxlSa?, pro ßaX-
XeaOai cppovxiSa? ei? voüv : Ei? cppovxlSa? voüv au[tcpopa? x
eßaXXopjv, quodCic . interpr. Mecum futuras commen-
tabar miserias. Q. 1. vide ap. L e x. meum Cic. 1 10 ,
t u . Jam vero e t ßaXXeaOai per se positum eand. si*
gnif. habet ap. Herod., qui ßaXXeaOai eep’ eauxoü non
semel dicit pro Apud se co g itare, In animo suo ver-
sare. Et apud Eund. BaXXo|*evo? in - ep.auxoü yrprj^a,
I le apud me perpensa, s. considerata, vel Meo ipse
usus consilio. [Locus est 3, i 55 : ’E x ’ epiecouxoü ßaXo'-
|tevo? expri^a, cui simillimi sunt 3, 7 1 : MaXicxa pev
vuv wcpelXexe Ix’ -ufiecov auxoiv ßaXojxevoi xoieeiv xaüxa*
-Ixel xe 8k 6 jj.iv avacpepeiv e? xXeüva? ISoxee. 5, 106 : Eixep
xi xoioüxov olov ab eiov)xa? xp^aaei 8 l[/.o? Ixtxpoxo?, ia0i
«uxbv Ix’ Iwuxoü ßaXofievov xexprjyevai. Quorum locorum
omnium ab sententia aberravit Stephanus, ßaXea0ai
•¿cp’ lauxoü vertens Apu d se cogitare, quum sit In se
rec ip ere , Suis viribus suoque consilio et periciilo
rem gerere. Dionys. Ant. Rom. 10, 3 i , ab Schaef. in -
dicatus: Tot? 8’ apa xaaiv rjv xaüxa xax’ apyie? 8e8o- Q
Ypieva [/.iix’ -eiariY7iaaa0ai xiva xaivov xoXixeuua ¡r/joev eep
eauxw ßaXXopevov, ¿¿cv (j.rj xaai xb auxb 8ox5j , (J^x’ ev*
.avxicoOyjval xiva xol?: xpaxxopievoi?, ubi scribendum eep
¿auxoü ßaXo'jxevov, u t iere citavit Schaef. E lia n . Y . H.
.2, 4 • ’Eep’ lauxoü xolvuv 8 Xaplxov ßaXXop-evo? xo xccv
xoX(u.vj[ji.a xal xoivwvov auxoü [/.-?) 0eX^aa? xapaXaßetv xov
,lpco(jevov * ubi legendum ßaXo'pievo?. L: D in d .1. Qui loci
nobis exp. Od. A, 234 : Nüv S’ Ixepoi?, ISaXovxo 0eol
x?cxa [XTjxto'covxe?, n e c .d e ejus lectione dubitare si-
n unt: ac dicere cum Eust. meliorem esse hanc lectio*
nem ISdXovxo, quam alteram eßouXovxo: quasi vero
haec ferri ullo modo possit. Sed nec p robo .ejus exp.
•ut sit ISdcXovxo positum pro epßi<|/av, metaph. sumta
¿xo xwv xu6wv. Plane enim esse puto IßaXovxo pro Iv
•6ofj.cp 16aXovxo , u t .dicat, Aliud ap. se statuerunt, vel,
cum Ovid., Diis aliter visum. [Veram ap. Homerum
- scrip turam esse ISo'Xovxo, nec fieri posse u t e6aXovxo
quemadmodum voluit Stephanus explicetur demon-
stravit Buttmannus Lexilogi vol.. 1, p. 3 i . L . D jn d . ]
Ceterum in Y Y . L L . falso citatur e x Herod. [4, 160 :
’E x ’ Icouxwv ßaXXojjevoi Ixxiaav xoXiv scribendum ßa-
Xop-evoi.] BaXopievoi lep’ lauxuSv pro Contract!, item [5,
7 3 ; 8, 109]: BaXo'p.evoi Ixl acpecov auxeo>v, pro Inter, se
collocu ti: quum ad proxime praecedentem signif. com-
modius referri possint. [Magis hue pertinent formulae
ta les, ut El? uviiir/iv IßaXovxo-xöüxo ¡xev Tixov, xoüxo 8’
-Alp-lXtov Plut. Süll. c. 12. Tv)V vIxyjv x^ v Ix’ auxoi? eye.,
p.r)8ev I? p^viv ßaXXo|/.evo? Philostr. Her. p. 176 Boiss.
L . D in d . ] Videtur autem ßdcXXw poni pro x!0i)[xi in
oratoriis etiam quibusdam dicendi formulis: u t in
ßaXXeiv xivii Iv a lx la , quod e Plat, citatur pro Cul*
pam in aliquem rejicere. I| Affinem xeo xi0vip.i signif.
habet Eur. Ion. [7 5 1 ] : Oüx ei? ¿xlaxou? Seaxoxa? ßd-
Xei? yapbv, Propones , vel T rad e s , Imperties. Apud
Matth, autem 25, 27 : yE8ei ouv ae ßaXetv xo apy^piov
(*ou xoi? xpaxe^lxai?, Tradere mensariis, vel Commits
te r e ; aut Ponere ap. mensarios: nam v. Ponere uti-
.tur Horat. hac in re. In illa autem Tradendi signif.
optime convenit Gail. Bailler cum Gr. ßdXXeiv. [Pllira
THES. LING . CB/EC. TOM. 2 - , FASC. I .
de signif. Solvendi pecuniam Stephanus sub BaXdv-
xiov.]
BaXXo) cum xpb?, II. n , [568] : Afxe xpb? ¿XX^Xa?
têaXov xavuYjxéa? o^ou?, pro comp. aupßdXXw. [Et aliter
apud Theocr. 23, 5 : Hw? xixpà ßeXy) xoxl xaiSia
ßdXXet.]
BaXXo), Verto, s. Flecto interpretor II. 0 , [3o6 ; 'F ,
697] : Mv^xoiv 8’ w? éxépwae xapr] ßdXev, Alio caput
v e r tit, s. flexit. Nam qupd Eust. ßdXXEiv hic quoque ad
signif. xoü xî0ï][ai, vel xoü ßixxeiv, reducere v u lt, ni-
mis coactum atque adeo violentum mihi videtur. T o -
lerabilior autem fuerit posterior hæc exp., sc. per
xb pixxEiv, in altero ilio genere loquendi huic simili,
Od. n , [179] : Tapê^aa? 8’ Ixeptoae ßaX’ ojxpiaxa, [avj
0eo?- etrj. Nam hic possimus interpr. Alio vertit oculos,
•pro quo brevius Avertit oculos, vel Alio conjecit
o cu los, eod. sensu. [Eür.- Orest. 958 : npoWxov I?
Y^v aov ßaXoüaa. Ion. 582 : T i xpb? yrp ojipia abv ßa-
X<»>v eysi? ; Androm. 1 1 8o- : Ei? xiva 8v) ^iXov a&Ya? ßdX-
Xtov; Apollon. 1, 72 6 : ’E? ^eTiov ¿viovxa oaa£ ßaXoi?-
B 790; 3,1008 : ’EY>iXi8bv oaas ßaXoüaa. Conf. .3, io 6 3 ;
3, 287 : ’Avxia^S’ aie! ßaXXev ex’ AlaoviSviv ¿¡/.apuYfiaxa.
1023 : ^Oxe 8’aöxi? Ixl acpiai ßdXXov ¿xioxa?. Conf. 4,726 ,
1467 ; Oppian. Hai. 2, 544 : OùSé xi? avx7)v oaae ßaXeiv
xÉxXyixev. S. Maximi Confessons Acta vol. 1, p. l , ed.
Combef. : Kaxw ßaXovxs? xà? xecpaXà? iaiyr^aaw. E t aliter
Theocr. 16, 11 : Wuypol? Iv yovateaai xdprj ßaXoi-
aai. Zenob. 5, 93 ab Hemst. indicatus : Kdxio ßaX8iv xà?
ysïpa? eiaxiixei. Horn. Hymn. Yen. 1 57, Cer. 194 : Kax’
opipiaxa xaXà ßaXoüaa, ad ßdXXsiv minus quam ad xa-
xaêdXXeiv pertinet. L. Dindorf.]
BdXX’ I? xo'paxa?, prò epß’ I? xopaxa?, q. d. Facesse,
vel A b i ad corvos. Sed Lat. pro eo dicunt, A b i in
malam rem. De quibus loquendi generibus lege
Erasm. Quamvis autem hoc ßaXXe verbo neutro red-
datur, sicut et quum dicitur.ßaXX’ l? [xaxapiav, [de quo
-v. s. paxapia] quidam tarnen. aEauxbv sub. tradide-
ru n t , perinde ac si diceretur ß<£XXe aeauxbv ei? xo'paxa?.
[Arist. Thesm..10, 79 ; Vesp. 8 3 5 ; Plut. 782:
BaXX’ I? xo'paxa.?. Similis fortasse formula fuit quas ab
Hesychio refertur: BàXX’ I? Axpav, oi ¡xev Axpav xXv)-
aiov Aeaêou, oi 81 ’Axrrçv. Nisi potius dicitur aliquis
eo per naufragium ab uno deorum conjectus. L . D i n d
o r f . ]
BaXéeiv, Ion. et poet, pro ßaXeiv dicitur, Jacere.
BeêXiyxa, præt. perf. e x inus. th. BXe'w. BX^pievo?, Ion.
c t poet, pro ße6Xr][X£vo?, demto augmento, et retra-
cto accentu e p en u lt.. in antepenult. Apoll. Rh. [2,
914] : BXiijtevo? iw, Sagitta ictus s. percussus. [Conf.
i o 38, I 2 i2 ,e t Hom. locis plurimis, apud quem sunt
etiam activa ì*u[a6XìÌtv)v Od. <I>, i 5, et Çupi6X*4pievai II.
<I», 578, et passivi ceteri modi, ßXeio vel ßX?jo, ßXrie-
x a i, ßX^aOai, quos nemo nunc ignorât aoristi, non
perfecti esse. AIiam rursus participii formam commémorât
Etym. M. c. 199, 5a : BXei?* ’E x iy a o p ? , xupo-
ßXei? (xupw ßXel? Sylburgius). 4>aaiv ot p.ev àxb xoü
• ßXrjOei?, xal xaxà quyxoTrbv xoü vj xal 0 ßXel?, vi ¿xo xoü
ßX9){/.t, 6 Seuxepo? ¿opiaxo? eèXvjv, olov, no'0ev 8e wXxo?
euxexe? eêXv)?, -fj [xexoyX, ßXei?* xivvjpia yàp xal où auyxoxri-
Oùxw? ‘Hpw8iavb? nepi x a 0wv. Verba corrupta emenda-
D tiora fortasse præstabit codex Dorvillianus : nunc
conjecturis, quamvis suppe tant non improbabiles,
abstineo. Memorat ßXel? etiam Gudianum c. io 3, 39.
Hesych.: BXrjvai, ¿Xr,0éï?.Scrib., ni fallor, BXîjvai, ßXrj—
ö^vai. L. D.] BX-^aw, Jaciam, Percutiam, e ßXe'w. [For-
mam ßX^aw, quæ nusquam invenitur ipsa, quanquam
ponitur ab Etym. M. c. 199 et 200 bis terqüe , in
medio præstat Homericum illud ßX7iaop.ai, II. 1 ,3 3 5 :
‘'Oxe xev 5u[i.6Xviaeai aùxw. Sed quanquam in ea scri-
ptura magnus librorum consensus est, minime tarnen
vereor, ejecto certissimo librariorum commento, re -
stituere $u[i6Xvieai : quam emendati on em confirmât
varietas Od. P, 472 a Clarkio annotata ßX^aexai pro
ßX^exai. Il De alia futuri forma ßaXXvfaw dixit Stephanus
sub BaXXe'w. Prætera notanda perf. pass, forma
production ße^oTvipiai, quam ita differre formae
ße'ßXijijainarrat Etym. M. c. 193, 45, u t ße6oX^a0ai de
animo, ße6X^a0ai de corpore sauciato dicatur. Quod
discrimen observa tum est in locis Homericis, qui
ße6oX^a0ai liabent, t rib u s , 11. I, 3, 9 ; Od. K, 2 4 7 ,
12