ib . 4> 8. Scüæf. Diodor, i , 47* Cum xupavvl; Arist. A
A v. i 6o 5. I.. Dind.] ■
BaatXetdtw, fut. ¿ata, cj. d. Regnaturio, Rcgnum
affccto , ßaatXsia; ¿vTt7roioùp.ai, Eust. [Od. p. 1 4 2 5,
4 1 ; Schol. Soph. Aj. v. 583. H km s t . Const. Ma-
nass. Chron. p. 72, A ; Herodian. Epim. p. 249; Z o -
naras c. 378; Hesychius, ad quem Albertus indicav
i t Joseph. B. J. 1, 4 et 4> 9» 9- C. Di nd.]
Ba<jiXei$7)ç, 6, Regis filius. Suid. [Plut. Mor. p. 1,
D : ’ApyiSajiov xòv ßaatXsa éxuxwv IÇyjjAiwaav yp^paartv,
oxt pixpàv xò jxéyEOo; yuvaìxa Yapo) Xaêeîv örapetvev,
Ìnreiirovxe; w; où ßaaiXeaq, àXXa ßacriXeiSia uapaâyeïv
aÙToîç Siavooïxo, aliquot libri præbeut ßatjtXeiSa; vel
ßacnXiSa;, quod tarnen ab eo loco alienimi. Certius
vocabuli testimonium suppeditat appellatio gentium
reg iæ, ut vide tu r, stirpis in quibusdam Ioniæ civi-
tatibus, de qua dicam sub BaaiXiSy];, quae prava
librorum scriptura est. Eodem an pertineant verba
Eustathii sub BatjtXeiSv]; nom. pr. apponenda incertum
est. L . Dind.]
[BactXeifo);, 6, Basilides, nomen viri. Ejus exem-
plum 1 est in lapide apud 'Boeckhium Corp. Inscr.
vol. 3r, p. 339, 7; 2, p. 33, i 5 i ; Etym. M. p. 1^2,
27, alia multa apud Fabric, ad Sext. Emp. p. 507.
Eustath. Od. p. 1.499 > 1 : 4>iXop.rtXst8ïjç taw; ¿7tò tou
4>iXouY)Xeu;, 6 ; xal xò ’AptaxeiSyi; xùptov xat xò BaatXei-
Syj; ¿x tou ¿ptaxEÙ; xal pxaiXeùç, ubi scribendum vide-
tur ’Aptaxeu; (v. c. apud Thucyd.) xal BatnXeù;. Eo
nomine quum Athenis esset homo hispidus et hir-
sutus, BaoiXeioyjç sensu obscoeno dictum est a poetis
comicis. Hesychius: AptaxóSyipov ot xwjitxol xôv 7cpw-
xxôv xal @eóòwpov xat Tip.Y)<jtdtvaxxa lAeyov axô xwv
•^xaipYixOTiov, <l>optit(iiou; Sè xa yuvatxeïa alSoïa xal
BactXiSa; xal Aa y àp a ;, ubi Arist. Ec cl. v. 97 : Av a -
ßaXXou-EVT) Seiijsie xôv <l>oppioiov, comparavit A lbertus,
BaatXeiSa; autem correxit Hemsterhusius. |j Ionica
forma Ba0iXy]£S7]; est apud Herodot. 6, 1 Ì2 . L. Dind.]
[Pro Ba<jtXeiSr)v perperam editimi ßatrtXiSa, Au-
gustam, apud Phot. Nomocan. p. 7 9 4 . H a s e .]
[BatriXeiStavò;, Basilidianus, s. qui Basilidæ sedan
i sequitur. Clem. Alex. Strom. 3, p. 5 10; E p i - c
phan. adv. Hær. 1. 1, p. 68 sq. ed. Petav. Vitiosæ
sunt scripturæ BaatXiSiavol e t BaatXeiavol, notatæ a
Cotelerio Eccles. Gr. Monum. vol. 1, p. 7 6 3 , C.
L . Dïnd.]
[BaniXelStov diminutivum a ßaatXeu;, quod non
recte redditur latino Regulus. Plut. Ages. c. 3 : Tôv
ApyiSapov IÇïiplioaav ot eepopot yrçjiavxa yuvaîxa ¡juxpav.
Où yàp ßaffiXei;, Icpaaav, ap.ji.iv, àXXà ßaatXeiSta yev-
vaasi. RepetuntuV Hæc in scripti De puer. educ. loco
s. ßatjtXeiSr); n o ta to , ubi nullius auctoritatis scriptura
111 ßafftXiaxou;, fortasse ex Athen. i 3 , p. 56 6 , A
ab Stephano illatam, reliquit Wyttenbachius. L . Dind.]
[BaaiXetoi, Basilii, gens Sauromatica. Appian.
Mithr. 69 : Xaupotxaxwv 0? xe BaoiXetot xat ’laÇuye;.
Strabo 7, p. 3o 6 : Ot ’laÇuys; Xapptàxat xat ot
BaotXetot. Eosdem esse Ptolemæi 5, 9 BaatXtxoò; con-
jic it Casaubonus. Conferendi videntur cum Scythis
quos Herodotus dicit xoï; BaorX7|ioi; : v. 4 > 20, 2 2,
^7» 5 9 , 7 1 . Unde repetendum videtur quod ß a c t-
Xifiioi dicuntur in epit. Strub. 1. 7. L . Dind.]
BautXetov, xò, Regia sc. domus; u t G r. quoque
Swpa sub. videtur. Xen. Cyrop. 7, [5, 66 : et ibid.
2, 4> 3 e t 4 > 7> 5, 25 et 27] : Tiva; xwv aXXwv àv
Tctaxoxdtxouç rapi xò ßacriXetov cpùXaxa; Xdtêot ; [Diodor.
Ex c. De virt. p. 582, 87 : navxa xà xoü ßaatXeiou {Aépyj
Statpepovxw; lxo'(jp7i<iev. Inscriptio Rosett. 45 : Kaxà
xò irpocipTipÉvov ßaciXetov. L. Dind.] Et in plur. apud
Eund. : Ev6a xa xe ßaatXeta, xat xà aXXa apyeia ra -
Ttowixac ap. Plat. Axiocho, 19 5': ’Ev ^ ßaciXeta IIXoó-
xwvo;, où)' ijxxw xîj; xoù Aio; aùXìj;. Athen. 5 : Nùv Sè
xà ßaciXeia Xéyoudtv aùXdç. E t BaotXii'tov, Ion. pro eod.
[Herod. quum alibi tum 4 » 20 , ubi de Scythis :
ilspvjv Sè xoïï Fèppou xaïïxa S-)| xà xaXoùpeva BaoiX^ia
euTi xat Sxùôat ot àptaxot xe xat 7uXeî<rcot. |J Regni
sedes. Polybius sæpius; Diodor. 20, 24 : Ilav-
xtx(X7ratov, iv tp xô ßaaiXeiov ^v ¿et xwv lv Booiropw
ßaaiXeuffavxwv. Strabo 1 1 , p. 495 •’ Tô ßaaiXeiov
xwv XivSwv 529 init. : ‘H Apxaçaxa, ßaaiXeiov oùaa
x5)ç y^paç. Conf. 14 , p. 633. Anthol. Pal. cap. 9 ,
xo3 : ‘ II paatXeiov ¿oaiaXè; ‘EXX^vwv oùoà iro6* ^pt-
6eo)v. Etym. M. c. 2 17 , 24 : Bufytvxtov rb iv 0 p¿xvj
paoiXeiov. ]| Athenis locus u b i ot tpuXoSactXeti con-
ventus habebant. Pollux 8, m : Ot <puXo6a<riXetc,
¿5 eùnaxptS£5v Sè Svxs?, paXioxa xtSv tepwv eirepeXouvxo,
oruveSpeùovxe? iv xw paatXeltp xw 7capà to poux^Xtov. ||
Fiscus regius. Herodot. 2, 149 : E? xS paatX^tov xa -
xaSaXXet xaXavxov. Dio Cass. 68, a : Tot; xwv oùirtwv
¿art xou Aoptxtavou tidxvjv ¿oxep7)p|voi; Ttàvxa ¿iréSwxev
oca iv xw paotXeiip ett Svxa eùpéOy]* 73, 5 : Toaauxvi Si
¿pa xo'xe xo paaiXetov eìyev àypvjpaxta fiore irévxe xat
eixootpuptaSa; Spaypwv pova; efipedyjvat. || Diadema:
v . quae ex Wesselingii ad Diodor. 1, 47 annot. ap-
posuit Brunckius sub BaoiXeta, quibus Horapoll. 1,
11 addit Wakef. || Imperium. « Symeon Logotheta
Chron. Ms. in Zenone : yIoxe Sxt xò ^aolXetov ^péxipdv
loxt. » D u c a n o . App. ad Gloss. Antiquior hujus usus
auctor est Plutarchus Agid. c. 1 i : A taSo^; ¿p>)pov
iXot xè jJaoiXetov. Neque aliter capiendum in lapide
saeculi p. C. secundi apud Boeckh. Corp. Inscr. vol. 1,
B p. 4 *8 , v. 26 : ‘ISpuoavxo; xou xo'apou xò PaaiXetov iv
¿XoxXiipw xw yévet. || Domos regias potius quam
Regna sive Imperia vertendum videtur in locis duo-
bus Appiani Syr. c. 48, vol. i ,jp . 608 : napaxelva;
i ; ex7) paXtoxa xeooapaxovxa, iv 0X5 woXXat pèv ¿pyat
2 dpot; ix xou paoiXelou yevou; SXiyoypo'yiot iraprav iy i-
vovxo, 7coXXat Sè xporat xat Ì7cavaoxaoet; i r t xà Saoi-
Xeta, et Mithr. c. 114» vol. 1, p. 8 17 : Twv Si et-
Xvjppevwv IGvwv xa pèv aùxóvopa ^aitet ouppayia;
ouvExa, xà Si U7rò *Pwpalou; eù0ù; Eyiyvexo, xa S’ cl;
jìaatXeta SteSiSou, Ttypàvvj pèv Appevlav xat 4>apvaxv|
Boairopov. || Ficorum genus. Hesychius : BaoiXeia* ye-
vo; layaStov. Conf. 1. Athenaei ab Stephano sub Bao(-
Xeto; citatum. || Unguenti species. Pollux 6, i o 5;
Hesychius : BaotXetov, eiSo; xupou xat pùpou. Ubi de -
lenda xupóu xai. Albertus : « Clemens Alex. Paed.
p . 76 ed. Sylb. conjungit ppevQtov xat pexàXXtov xat
paaiXetov, u t varia unguentorum genera. Athen. 1. i 5,
p. 690 E : BaoiXelou Sè pupou pvvjpoveùet Kpaxvi; iv
Teixoot, Sairipw S’ ópóu pepvvjxai xou ^aoiXelou xat xou
PpevQeiou. Regale unguenturn vocat Plin. i 3, 2. Eustath.
p. 1425, 4 * : Ivai xt pùpou etSo; ¿7cxa6aolXeiov. »
Apud Eust. scribendum PaolXetov, sublato éicxa,
quod natum ex errore v el librarii vel Eustathii.
L . D in d . || BaoiXetov, Alimus, Dioscor.Notha 443.
Leucoium, 459. B o is so n . BaoiXetov confusum cum
PaXaveiov, Dorvill. ad Charit. 6, 3 ; Valck. ad Phoen.
p. 618. S c h / e f . Cum pt6Xiov Malalae p. 5 5 , 1 meaa
ed. L . D in d .]
BaotXeto;, 6, , Regius, regalis. Herod. 3 ,-[<5x1 ;
AveXOwv et; xòv paoiXetov Opovov. [Dionys. An t. R. 1,
79 : BaotXeiou yevou;. Herodot. 1 , 35 : Teveo; xou pa-
ctXrjiou.] Plut. [Artox. c. 29] : KaOtoa; paotXeiou;
Stxaoxa;. [Atxaoxà; p. memorat etiam Herodotus 3 ,
14 et 3 i ; 7 , 194- Hesychius: BaoiXei; ot (recte
Brissonius paoiXetot) Sixaoxàt irapà ‘HpoSòxw oi paoiXe*
Ttapavopov ipya^opevw ivavxtoupevot. Vide interpr. He-
roaoti secondo loco. L. D in d . ] Herod. [Herodian. 1,
5] , 4 [>] : T-))v paoiXetov cpspovxe; Ttopcpupav • i ,[5 : Tit;
PaotXeiou; Ouoia; et paoiXetov aùX^v 6] : xt; ixeloe
j) 7upoxaxaXaSoi xyjv paoiXetov ioxiav. [Sic BaoiXeto; oxoit
Athenis, apud Aristoph. Eccl. 6 8 5 ; Demosth. p. 776,
20; Bekk. Anecd. p. 222, 29 aliosque. Alia v. apud
Thomam M. p. x44- Ducangius : « BaoiXetot, nempe
piSXot, L ib r i Regum, apud Clementem lib. 1 Con-
stit. Apost. cap. ’5 et 6 [ in Cotelerii Patr. v o l . ‘i ,
p. 204, 2o 5.] » Dicitur vero gen. fem. etiam paotXeia.
dEsch. Pers. 589 : BaoiXeia yitp StóXwXev loyù; * ne
memorem locum Euripidis sub BaotXvito; forma p o -
nendum. Diodorus E x c. Vat. p. 82 ed. Mai. : T 5j;
paotXeia; yaCvj;. Pausanias 3 , 1 , 5 : Oixiat Suo paoi-
Aetaf sic lib r i, neque eis invitis opus est paot'Xeiot
scribi cum editoribus. Etym. M. c. 4§iJ 49: BaoiXeto;-
loxt Sè xptyevè;, otov paoiXeio; oixo;, paoiXeta yetp, pa-
oiXetov otxYjjia. Ubi nisi scribendum paotXeia, referen-
dus locus ad ea de quibus v. dicenda s. Aio^Seto;.
Nemò vero adversabitur elegantissimi ju dic ii viro
lias io locum Leonis unum quix^v paotXeiav Ioxiav habet
solus p. 3 i , 19, cum ceteris in concordiam redigenti
scribentiquè paoiXetov p. 4^5 ed. Bonn. L . D in d . ]
Athen. 3, [p. 76, F,] Suxa paoiXeta, quae comp. Suxo- A
paotXeia quoque dicuntur. [Conf. dicta sub BaoiXetov.]
E x BaoiXeto;, Ion. dialysi, idem : ut [Horn. Od. n ,
4o i : Tevo; paoiXetov. Hes. O. 125 : r é pa; paoiXetov.
L . D in d . ] Apoll. R. [*, 853]:ASjxo; paoiXeio; • Nonn.
PaatXVjto; ¿v^p- Epigr. paotX^to; aùXn. [Nonnus Pa-
raphr. Joan. 224, 14. Genere fem. dicitur etiam pa-
otXrjiri- Herodot. 4 » 68 ter : T à ; paotXriia; lo xia ;- 7 ,
2 0 9 : BaaiX*)£Y)v 7tSXtv. Eurip. El. 186 : Koùpa xa pa-
otXvjia e x conj. Seidleri, quum paotXeia sit in lib ris,
quod' ab ilio non differt scriptura prisca. Eadem
forma utitur poeta Phaethont. fr. Clarom. 2, 3o : Kvj-
pùoow S’ óoiav, paoiXetov auxw S’ aùSav, et simi-
libus alibi. Forma con trad a BaotX^o; est in carmine
Melinnus apud Stobaeum vol. 1, p. 204 Gaisf. : KU-
So; ¿ppnxxw paotXyjov apya;. L. D i n d o r f . ]
[BaoiXeto;, 6, Basilius, nomen fluvii Mesopotamia
apud Strabon. 16, p. 747 extr.; Ptolem. 5, 18, 20.
|| Episcopi Caesareae notissimi, aliorumque, quos no-
rainat Suidas, Anthol. Pal. App. i 3 4 , Pholius in
Bibliotheca et alii. L . D in d o r f .]
[BaoiXeoTtaxwp. V. BaoiXewicaxojp.]
BaotXeù;, èo»;.; 6, R e x .'[De discrimine inter paot-
Xèa et xùpavvov, ab omnis aetatis scriptoribus neglecto,
ita Suidas vel potius Schol. Arist. Ach. v. 61 : Ata-
<popà Ioti paotXeoj; xa\ xupavvou. BaotXeu; pev yap ex Trpo-
yòvwv xaxà StaSoyèjV lyet x^v ¿pyèjv, Itti St)xoì; Xaéfiv
yépaoc xùpavvo; Sè xò apyetv ptaiw; o<pexeptCexat. Xpwv-
xat Sè àStacpòpw; Ivtot xot; Svojiaot- lepwva ¡xèv SaotXéa
nivSapo; xaXet xòv 2 upaxooio>v xùpavvov, EutcoXi; Sè tv
A^jJtot; etoayet xòv netoioxpaxov paotXeà • ¿XXa xal xoò;
paotXeT; iraXXàxt; xupàwou; Xéyet. L . D in d . ] II. A ,
[23 1] : Ar,fio6o'po; paotXeò;, ItceI oùxiSavoiotv ¿vaooet;.
Et B, [19 6 ], pulcerrimo epith. insignii Horn., sicut
et alib i, dicens Stoxpecpéo; paotX^o;. Sed alicubi avijp
addit : ut T, [170] : BaotXyji yàp ¿vSpl eoixev- Od. D ,
[252] : BaotXvjt yàp avSpl eotxa;- utrobique simpl. pro
PaotXvjt. Apud eum tamen paotXet; e t avaxxe; dicuntur
non solum -Reges, sed quilibet evSo^ot xal'paotXt-
xol, Eust. [Od. p. i 4i25, 47-] Qui et a Soph, in lo caste
quotquot e Thebanis nobili genere nati C
erant, ywpa; avaxxa; vocari scribi t : ab Hesiodo autem.
[*É. 200] paotXéa; Judices etiam appellari. Apud
eund. Eust. de h. v. signif. plura vide. || Sciendum1
est autem paotXéa jisyav a Gr. scriptt. Regem Persa-
rum intelligi : sicut hodieque Turcarum imperator
appellatur le Grand-Seigneur : quod et Itali imitan-
tur. [Aristoph. Ach. 65, etc. Xen. An. r , 2, 8, etc.
Apud eundem 7, 1, 28 et alibi ssepe dicitur 5 avw
paatXeù;. L . D in d . ] ; item paotXéa interdum simpl. a
Dem. et aliis eundem nuneupari. [Aristoph. Ach. v.
61 : 01 irptoSsi; oi itapà paotXéoi;. Ubi Scholia : Oirno;
S Hepowv paotXeù; xax’ l^oynv. Oùxio; Sè xal aXXou; éXe-
yov, TTpooxtOévxE; xwv apyojiévwv xà Svopaxa, olov paot-
Xeu; AaxeSaijioviwv, paotXeù; MaxeSovwv. P ro quibus
Suidas : BaotXeò; péya; • 6 xwv nspowv ■ xoù; Sè aXXou;
(Xeyovxe; nescio quo auctore addidit Kusterus) 7tpooe-
xiGeoav xal xwv àpyojiévwv xà Svójjtaxa, olov AaxeSatjxò-
vtot, MaxeSòve;. In loco Aristophanis quum sit paot-
Xéw;, non paotXéw; jieyàXou, Scholiast a non potest
aliud dixisse quam regem Persarum paotXéa neque d
articulo neque gentis nomine addito, alios omisso
quidem articulo, sed addito nomine gentis dici. Ex-
stat 'de articulo qmisso etiam An riatti cistae Bekkeri
p. 85, 25 observatio : BaotXeu; ywpl; xou apGpou. 3Apt-
cxayòpa; MajipaxùOw • quae si ad regem Persarum re-
fer tu r , mirari hominis doctrinam lice t, qui quod
apud scriptores Atticos nusquam non fit ab uno Ari-
stagora didicisset. Exempla omissi ante paotXsb; ar-
riculi, ubi Persicus d icitu r, vel Thucydides centena
praebet, quibus missis ea tantum notabo quae addi-
tum habent in libris òmnibus, 8, 37 : EuvOvjxat A a -
xeSat(/.ov£wv xal xwv ^uppàywv irpò; paotXéa Aapstov xal
Toii; 7tatSa; xotl paotXéo); xotl Tiooa<pépvi]v • 48 : Tw pa-
otXeì te oùx EUTropov eTvai ’AGrjvaiot; 7cpoo0éjjtevov 7rpaypaxa
lyetv, quae' unius libri scriptura est., ceteris xw paot-
Ati xal oùx, vel xw paotXet oùx, uno eoque optimo xw
xe paotXet oùx praebentibus. Jam priori loco scribendum
esse, u t Bekkerus conjecit, xoù; p., altero autem
delendum cum eodem esse toì non dubitabit qui
velTh ucydidis libri quoties arriculum inférant perspi-
ciendis eorum varie ta tibus intcllexerit. Quorum au-
ctoritas in hac re aeque levis mihi videtur ac librorum
Demosth. p. 140, 4,9 (coll. var. lect. p. 172, 22 ,193 ),
Xenoph. Hist. gr. 7 ,1 ,3 7 , et quos ibi indicavi locis tum
hujus tum Isocratis, quibus-addi possunt correcti a
Bekk. Paneg. p. 78 ; Panath. p. 267 Steph.] Ceterum
ßaotXeb; quidam a ßaot; et Xefi; deduxerunt, ut qui
sit pàot; xoù Xefi, quod in eo velut fundata sit populi
salus. Alii ßaotXeu; quasi ¿otveò; dici putarunt, ut Qui
sit inviolabilis. [Nicephorus Blem. in Maji Script. Coll.
Vatic, vol. 2 , p. 656 : llpwxov pèv ouv et ye ouveicxuy-
pevo; fipoç xoùvopa, toux* euXoyov àva-rrxù^at; xàvxeùOev
or,Xov OéoOat x£ ßaotXei;. Eoxt xoivuv ßaotXeu; ßaot; Xaoù-
xò yàp àotvè; où xax* ¿vòpwxov 7rpò; xò Seïoôat 7CpooOi;xTi;
xe xal xpoTcrj;. L. D in d .] Alias deductiones ap. Etym.
vide. [Quid de his etymologiis sentiendum sit ex
iis quae sub ßöf; diximus intelligi potest.] |.| Aristot.
[Hist. An. sæpius] Regulus, avis. [Gl. '0 ßaoiXeli;,
Regaliolus. Munck, ad Antonin, p. 100 ed. Verh., ab
B Schæf. indicatus : « ’OpyiXov e t xpoyiXov eandem esse
àvem, earn v idelicet, quæ alio nomine Ttpéoëu; et ßa-
otXeù; appelle tu r , ëxisrimat Gesnerus. Movetin primis
eum, quod Aristoph. (Av. v. 568) dicat paotXeù; eox’
òpyiXo; Jpvt;. Ver um xpoyiXov non esseillam aviculam,
quam regulum vulgo appellamus, in Exercitation.in
Græcos script, probat mihi Palmerius p. 756. Invetera-
verat tamen jam Plinii ætate ista opinio 1. 8 Hist.
Nat. c. 74 : Cornices et noctua, aquilæ et trochilus
(si credimus) quoniam rex avium appellatur.« Adde
buie signif. earn qua est’ serpens qui vulgo ßaotXioxo;
vocatur. Nicander Ther. 397, a Wakef. indicatus :
Texpafpou S’ ¿Xiyov pèv, àxàp itpocpepéoxaxóv ¿XXwv épirri-
crxwv ßaaiX^a’ pro quo Eutecnius ßaatXiaxov. |[ Ar-
chontis A ttic i nomen, qui sacris civitatis aliisque mu-
neribus quibusdam præfectus e ra t, de quibus adëun-
dus Pollux 8,, 90; Le x. Rhet. in Bekk. An. p. 219, 14 ;
Hesychius v. paotXeù; cum interpr. Latine dicere licet
Regem sacriiiculum : sicut pontificem Romanorum
maximum ßaatXea xwv fspwv vocat Dio Cass. 54, 27.
Strabo 8 , p. 384 » a Wakef. indicatus : Oi Iïptïj-
vet; 7tpÒ; xyjv Ouoiav xaùxvjv paatXéa xaOtcrxaaiv avSpa
véov llptY)véa, xòv xwv iepwv l7CtpeXy]<jôpevov. BaotXet;
die ri etiam aliis in civita tibus qui stirpe regia oriundi
generis nobilitaïem et honores servabant. Strabo 14,
p . 632 extr.: ’ApÇat Séipaiv (Pherecydes) “AvSpoxXovxìj;
xwv ’Iwvwv ¿icotxia;, ùoxepov xìj; AtoXixrj;, uiòv yv^atov
KòSpou xoù paotXéw; ’Aôvjvwv ■ yevéaòat Sè xóùxov ’Ecpé-
0OU xxiffTTjv • Stoicep xò ßauiXetov xwv ’Iwvwv Ixei auerx^vat
oeaai. Kal Ixt vùv oi Ix xoù yévou; ovopct^ovxat paaiXeî;,
eyovxé; xiva; xtpà ;, 7rpoeSpiav xe !v aywcrt xal 7ropipùpav
I7c£ct)|Iìov xoù ßacriXixou yévou;, ffxÌ7rwva àvxl ox^7rxpou xal
tà iepaxrj; ’EXeuatvia; Avipyjxpo;. Eodemque nomine ma-
gistratus fuit Megaris teste lapide apud Boeckh. Corp.
Inscr. voi. r , p. 558 : edi baiiaeoi nxxrAix. E t Olbiæ
ibid. vol. 2, p. 1 33 : ’Aptaxòvtxo; Atovutriou ô xal ßaot-
Xeù;. Il De satrapis regni Persici. Ita Xenoph. OEcon.
4 ,1 6 de Cyro minore : Kùpo;, Sffirep eùSoxtpwxaxo; Syj
ßauiXeb; yeyévrjxat. Sext. Emp. Adv. rhet. p. 293, 22
de Tissapherne : ’Î2 ßaotXeu. Similiter Charito 4 , 5,
dona Mithridatis, satrapæ Cariæ, Swpa paatXixà vocat.
Il De imperatoribus Romanis. Eckh. Doctr. Num.
vol. 8, p. 366 : «Titulum BaatXéoj;, Regis, satis mature
scriptores G ræc i, Dio Chi*ysostomus, Appianus,
Athenagoras, Aristides, aliique principibus Romanis
pro nomine legitimo aùxoxpàxopo; sunt imperriti, cuju
s facti testimonia possum reticere, quia magnam
pridem eorum copiam collegit et ex locupleto suo
cornu proposuit indefessus Spanhemius (t. 2, p. 397).
Nequeejus in numisGræcorum desunt exempla, c t -
si admodum rara. Notus numus Caphyæ Arcadi®,
qui Garacallam appellai antqninon bachw , tum e t numi
Gommodi, Nicææ et Cii Bithyniæ urb ium, tum et
Cæsareæ Cappadociæ signati cum épigraphe : xoMOAor.
BAciAEroNTOc. o. KocMoc. eïtixei. A Romanorum moneta
nomen regium procul fuisse habitum, mirum non e s t ,
quia nomen regium inde a pulsis regibus Romanis semper
fuisseinvisum constat, atqueetsiConstantinusM.
diadema, proprium regum gestamen, capiti impo-
suit> quin et Hannibaliano nepoti partem Ponti cum