num etiam exterorum a scriptoribus Grseois disci aut ptìsset aut non posset, prte-
sertim quum barbara vocabula multa, a probatissimis scriptoribus memorata,
excludi nullo modo licu e rit, cavendum tarnen ab altera parte fuit nè copia modum
excederet: Et putamus nos in hac re ita versatos, ut si quando fines hie positos mi-
gravimus, cum ratione migratos appareat. Post haec curse fuit ut voces significatio-
nesque nondum notatae ex omnis sevi scriptoribus inde ab initiis literarum Grse-
earum' ad earum usque interim m collectse adderentur : in quo genere etsi ne
quarti quidem vel adeo quinti decimi seculi magistros licuit aspernari, Byzantina
tarnen et Graeco-barbarà, id estquse formam vel originem referrent novi Grseeismi
p rop riam, omnino sunt exclusa, nec nisi parce modiceque ad veterem illustran-
dum adhibita. In exponendis autem significationibus téstibusque earùm enume-
randis quum Stephanus non severiòrem ceteris qui circum illa tempora erant lexi-
corum conditoribus legem sibi scripsisset vel originis vel setatis observandte, s i ,
quod sane veremur ne factum sit identidem, lucidus amborum ordo in hac edi-
tione inagis quam in principe, finibus longe arctioribus circumscripta, turbatus
et confusus esse reperitur, hujus rei Stephanus quidem aliquam, nos vero culpam
vix ullam sustinemus, qui hsec aliaque incommoda interpolandi operis ante tot an-
nos conditi ita sensimus ip s i, ut ssepe mallemus novum de integro parare licuisse
Thesaurum, cui condendo ita adhibendus esset antiquus, ut Stephanus ipse de-
cessorum opera esse usus deprehenditur. Qüod si ab hac parte ipsa ratio operis
quod nobis instaurandum fuit oulpam a n o b is , ut speramus, defendet, non ma-
gis illud vitio nobis datum iri putamus quod in nominibus vocabulisque expli-
candis rationem grammaticam magis quam enarrationem rerum ex aliis disciplinis
petitam et nihil ad linguaa cognitionem attinentem videndam esse censuimus.
Hanc talem operam si in prima hac ejus parte ita praestitisse videbimur,
ut quaedam commódius in stimi, alia politiora et perfectiora, pleraque omnia
longe copiosiora dari potuisse judicentur, sunt hsec ea ipsa quse tempore et
spatio minus aroto conclusos efficere nos potuisse non dubitamus, nunc in illud
tempus differimus, si quando ad opus tali fere qua inchoatum est forma perfectum
redire licebit.
THESAURUS
LINGUAE G II Al C AI .
AB
HENRICO STEPHANO
C O N S T R Ü C T U S .
NOVA EDITIO AUCTIOR ET EMENDATIOR.
" n o ta est secundae ap. G r. e t Lat. A
parite r literae : quam illi prjxa ap -
^pellant [Callias ap. Athen. i o , p.
i 4 5 3 , D ; Aristoph. Ec cl. 6 8 4 ; Plato
* Theaet. p. 2o3. L . D in d o r f .] , hi
) B e nominant : utrique procul dubio
ex ; Hebr. Beth. [L a t in i quidem minime, qui mutas
otnnes in e terminant, u t semivocales ab e incipiunt.
V . Priscian. 1 , 3. L . D ìn d o r f.] Ea [spiritus sive di-» 1
gammi loco utebantur Pamphyli : Eustath. Od.
p . i 654, 20 : Aéysi ‘HpaxXeiSrjs xoùs HapKpuXious aXXws
j^aipeiv tío p, TcpoTtOévTix? aòxi» Tcavxès tptoviievTOS * xà yoüv
<páos <j>à6os ©ao\ xal xà aeXtos paééXios' ouxto 8è, cp^ffi,
xa l xo ópouco ópoùSto Xéyoucrt, xal- ■TCspiff7c<o¡xsv<os 81
8pou6co • pariterque alii Dorienses : Etym. M. s. ’HXis •
K a xà rt e6os AwpiSós SiaXéxxou to p ■jrpoffypacpsffOai
xaìc ¿7tò «ptovifevtos ap^of/ivais Xéljsffi. Cdnf. quae di-
cemus s. paSlij Hesych. s.paXtxuóxYjs, péXa cum an -
not. in terp re tum , p ióp , e t in exemplum mediis
vocabulis inserti idem s. áSsXios, áérjSóva, a6to, 8a-
6eXos, Cum an n o t ., Etym. M. s. eSacov, Kcen. ad B
Gregor. p . 254, Valcken. ad T h eo c r . p. 272, B. Ante
p ponebant ./Eoles, dicen tes ppáStvos, Ppáxos, PpáSov *
v . Gregor. p . 57 a, ibique Koen. e t Bast. Cum y permutábante
u t videtur, Boeoti : v. interpretes Hesy-
ch ii v . pávva : áliique fortasse Doriensium ; v. Hesych.
v . psXa?. Cúm 8 fEoles et Bceoti: Etym. M. : BX-íjp
aloXixíos x& 8aXeap*oí AloXeís x& 8 ets p xpeirouffi* xous
yétp 8eX<pívas peXcptvás <pa<n xal xous AsX<pobs BeXcpoús • '
THES. LING . G R £ C . TOM. 2 . FASC. I .
ouxws o3v SéXeap péXeap xal x a x i ffuyx07C7¡v xal ffuvaXoi-
pX^ip 7re7coír)xat. Oíxio xal oí Bowpxol icoiouffi. Quo
referendum fortasse ffáptSaXov pro cávSaXov, quod v.
M in p mutabant Lacones : v. Y alcken. Anim. ad
Ammon. p. a , interpretes Hesychii v . pópjxaxa?:
aliique Oorienses: v. Salmas. ad T e r tullían. De pa l-
lio p . 122, 123. P ro ou sive Latino v usurpabant
Grseci recentiores scribentes Bápptov, Baxixav&s,
Béffgtov, 2 e6r,pos* in quibus lib ri saepe variant inter
p , ou e t u. L . D in d o r f.] Delphos pro ir u t i, dicentes
J3axetv et pixp^v pro iraxstv e t icixpov [adde Siculos et
T a ren tin o s , dicentes Hesychio auctore paxáviov pro
•rcaxáviov, e t puxívrj . pro uuxivri, quibus conferenda
Puy^j pro -rcuy^) apud eundem, Bíffa pro nitra dici
solitum apud Strabonem. 8 , p. 356 = 5 4 6 , A ,
Ennianum Burras p ro núppo? ap. Cic. Orator., c . 48,
Quinct. Inst. 1 , 4, i 5, e t buxus atque Buxentum pro
iniljos e t nuljous. L . D in d o r f.] : Macedones autem pro
© dicentes BíXimrov, Bspovtxíjv, et paXaxp^v p ro 4>í-
-Xi7T7iov, <l>epovíx.Y}v et ©aXaxpov, testatur P lu t. Quaest.
G r. init. [p. 292, E, u b i scribendum esse.BáXaxpov e t
-<I>áXaxpov monebitur sub BáXaxpos- D e consuetudine
Macedonum p dicentium pro <p Eustath. Od. p. i 654,
19 : OuSÉtcoxe, «pvjcrl (Heraclides^, xax ápx&s X^jetov
MaxeSoves tío <p XP“ VT(XI> ®VT’ SvjXaS^J xS p ,
tbs xal 6 BíXúttcos SyiXoí- xa l aXXa elpripiva éxspwOt
(p . 1618, 4o). Conf. Steph. By z. s. Bépota, Etym. M.
-s. ’AfpoStTT], Bspoia, Y alck en . ad Herod. 6 , 45, ad