ditur. Es t autem yo'vu Græcis quod JLatinis Genu. A
[Omissis^ yulg. signif. exeraplis noto tantum Arat.
144 f Oupaioiq òrco yoùvaciy, de suffraginibus, i. q.
¿maOfotc yóvaciv, ut est ap, Eudoxum et schol,, quos
contulit Vo$s. Aristot. II. A. 2, i , p. 498, 2 5 Bekk. :
Evavxiwq Ss xoïq àyxwai xal xoìq 7rpocôiotq cxe'Xeciv
xwv wf/.wv e^si y.ay.ndj iraci, xal xwv ÓtocObv yovcixwv ^
xwv !<m'wv. Ibid, p, 499, 1 g : K a ì yovu 8’ s y s t (i) xà-
gyXòq) Iv Ixàaxw x$ cxéXet êv, xal xàq xapwcàq ou nXcfouq,
éjcirep Xéyouoi xiveq, aXXà ipaivexai Stic x^v UTiôcxaciv xvjç
xoiXi'aç. Herodot. 3, i o 3 : KauyXoq Sv xoïci ¿tocô£oici
cxçXsdt ê y si xe'caepaq fiypoùq xal yoùvaxa xs'ccepa. Sæpe
et a p .a lio s dicitur de animalibus, u t Xen. De art.
eq. 1, 6. Accipitris yóvaxa bis memorat Orneosoph,
p . 227. De yovu pro àyxwv sive proprie sive improprie
dicto v. in Tovuayxwv. L . D.] Hom. II. A , [5.47] ;
Evxpo7raXiÇop.£vpç, ôXi'yov yovu youvòq aueiêwv. A pud
Eund, frequens est yôyu xajjMrrety, Genu flectere s.
incurvare : liti xoü xaôecôyvai, ad differentiam xoïï
icxacôai, si Eustathio credimus [II. p. 669, 28; 1 1 7 1 ,
4 5 ]. A t Hesych. exp. àvaTraùecôat. [U. H, 118 : K a l el B
[/.oQou ear axopyxoq, <pyf/.£ {/.iv àcîçaciwq yovu xa{/.i|/çiv •
T , 72 : AXXà xiv’ oïw àcrcaaiwq aùxwy yovu xau.J/çiv.
Sæpius non e s ta p , Hom. (Aliud enim yovu yvà^Tcxeiv
II. W, 731 : Ki'vycçv S’ apa xuxôov ¿7x0 ^Ôovpq, oùSç x’
astpsv • iv Sa yovu yvap/Jsev, erçl Ss j^Oovl xaTcrocov à[/.cpw*
quod de schema te palæstrico et quidem supplan-
tatione capiendum esse monuit Piei*son. ad Moer.
p . 9 1 , ab Schæf. cit. De lue ta util) us item Nonnus ,,
Dion. 10,^377 : Zeùq [/éyaq aüxoxuXtoxoç Iît’ ’AXcpeioio
TraXaiwv wxXacev 'HpaxXyi ÔsXy'[/.ova youvaxa xàu^aq.)
Æschyl. Prom. 32 .- Avô’ &v ¿ x sp^ xyV8e <ppoupyceiq
■roxpav, ¿pôocxàSyv, auicvoq, ou xàpwtxwv yovu. lbid. 395
de alite quo veheba tur Ocean us : 'Acpevoq 8s xâv
oxa0|xoîç iv oïxeioici xa^e iev yo'vu. Comparât Blomf.
anonymi ap. Suidam v. Aycupov v erb a , Aycupov yóvu
xap^et ^ item d e a v e , u t v id e tu r , dicta. Eur. Hec.
n 5o : IÇw Sè xXivyq iv ¡/icw xapuj/aç yo'vu. Philostr. Y.
ApoII. 2, 6, p. 54, de camelis : nopeùovxai ^t'Xia cxà8iâ
xyq ^pepaq, yo'vu oùSapwq xàpiLacat, ubi plura Olea-
rius. Aliam signif. memorat Eust. II. p . 1 1 7 1 , 4 5 ; c
K a l uypet'wcai 8x1 "Opypoq pèv xò yo'vu x a^ e iv ixrl xoïï
xaOecôyvai Xsyei irpôq Siacpopàv xoïï ÎcracOai, of Sè ueÔ’
0{X7)pov £7ci ixeuiaç xal 7cpoaxuviia£ojç xiOsvxai, Xsyovxeç
XOÛXO xal <Tuv0sxtoç yovuTcexeïv. Quod non ita verum
esse , qum yovu xtipirreiv recentiores eadem qua Hom.
signif. dixe rint, probant exempla superiora. De formula
yovu xXtvEtv v. 1. ejusd. s. TovuxXivsïv citand. Orac
ap. schol. Eur. Phoen. 6 38 : yEv0a xs' xoi icpcfrctox«
pooç xspaç aypauXoto IÇïjxat xXtvr) xe ireSto yovu 7coi'4evxt.
Cuna locutione yo'vu xa'p7rxeiv âutem J e Considendo
v el Requiescendo comparandum Hesiodeum Op. 6o 5 :
A|xSaç ava|ùçai «pt^a youvaxa xal po's Xuaai. Êjusd.’ .
formulae usus rec en tio res t quo dicitur de subjectione
ej. ven era ton e : Philipp. 2 ,10 : ’Ev x5 óvo'paxi 5Iv)ffóu
jtav yovu xapj/v) iwoupavitov xal iTxiyet'wv xal xaxax0oviwv.
Rom. 1 1 , 4 : O fc& a p ÿ a v yo'vu xîj BaaX* 14, 1 1 : ’Euol
xa(xi|<et Trav yo'vu. Quæ diçta improprie esse de òrcoxavri
monent P a tres, quorum 11. v. ap. Suicer. Ceterum
u t in his formulis yovu siugul. ponitur loco plura lis,
sic etiam, ubi proprie dicitur. Philetær. ap. A then. D
1, p. 2 i , l : Mï)S aypoi'xco; um yovtxToç âucpeÇei. Theo-
phrast. Char. 4, 2 : ’AvaêEêXyipe'voç avw xoïï yo'vaxoç xa0t-
Çavetv. Hybnas ap. Athen. I 5, p. 696, A : nàvxeç vo'vu
7f£7m) wxeç ipo v. A ris top h. Ran. 3 45 : To'vu roftXexat
yepovxwv. Eur. Phoen. 8 4 3 : 'Qç i^Sv xdipei yo'vu II
Eandem seutentiam quæ subest phrasi yo'vu x e ^ x a v
aliter expnmit Hegesias Magnes ap. Dionys. De coma
verb. p. 2 5o Schæf., v. 5 , 124 Reisk.: ’Av->,p Twv txoXs-
p£wv elç yovaxa ffuyxaf«p0£lç eSo?£ xoùx’ ÂXe^vSpio r n c
ïxexeeaç évsxa Trpa^ai. De alia ejusd. signif. formula
TiOevai xà yôvaxa, In genua procumbere, v. in T i-
Jpvai. L . D.] Variis autem loquendi generibus adhi-
b etur ab hoc poeta [Hom.] n.omen is tu d , et quidem
jn pjur præsertim, u t ex ejus 11. quos afferam pa-
tebit. Afferam autem eos primum, in quibus vigprem
corporis e genuum vigore s. robore æstimat : uf
Ih e o c r . [14 fin.] d ixit, otç [Iç] yo'vu yXwpo'v : itidemque
ffo^aj.]£pod. i 3, 4] : Dumque_virent genua. [ ïy r tæ u s
I f I 9 * ïouç Sè 7caXatoxipouç, t&v ouxexi yoi/vax’ iXaçpà.
Theognis 977 Bekk. : Ocppa x’ iXacppèc youvaxa xal xs-
«paXijv àxpEfAs'wç irpotpspw. Cui loco simillimus Hesio-
aeus Op. 5 8 4 : ’Acpaupo'xaxot Se' xoi avSpeç eialv (æstate)"
iirel jcetpaXijv xal youvaxa dsipioç aÇet. Anth. Pal. j j
2 5 : vAxpiÇ èicl orçaXepou Çü)p07to'xsi yo'vaxoç. L . D 1 Ouo
pertinet et quod ap. P lin ^ J infra cit.] legimus Ge-
mbus inesse vitalitatem. Il; Y , [93] : Aùxàp ip .( Z ù r
Eipuoa0 , poi Ì7r5)pae pevoç Xanj^pa xe yoïïva. Sic
omnino Xau]«jpà yoïïva et pe'voç conjunguntur, et quidem
verbo eidem affixa , quum alibi tum X , [204] •
Ûç ot iTCtopffe pévoç Xauj^pa xe yoïïva. Hue pertinent
ap. Eund. [Od. ^F, 3] : Fouvaxa S’ ISSwaavxo et [11 I
6 10 , K , 9 0 , A , 4 7 7 , X , 3 8 8 , Od. 2 , i 3 3 ] : ToivW
ôpwpir ac quemadmodum pe'voç e t yoïïva illic copulat
sic . alicubi apexyjv d ic it , subjungens youvaxa cum ilio
v erb o aporpjl : Od. 1 , [ i 32]® '0 <pP' dpsr^v W v w i
0SQI, xal yçuvax ôpwpy). Inveniuntur conjuncta itidem
youvaya e t^ iv j, H. A , [3 14] : "ûç xot yo«iva0’ I'tcoito
ßirj Se xoi ejXTteSçç eïyj. Hue pertinet P, [5 6 g] : ’E v $i
ßirjv ¿(/oidi xal Iv youveoaiv e0ï]xe. Atque ut hic dicitur
xi0évai f/évoç Iv you vetro t , sic alibi ßaXeiv ue'voç Iv
youvecrcri • sed additur ■&’ Ivi 0up.o), ut in loco proxime
præcedente ߣr] e s t in duobus, Iv yotivetrtn, et lv wp.0ict
[4 5 i] : 2 ? üïv S’ Iv youveoat ßaXw p.évoç r,S’ Ivi 0uu£j
A ç . Eund. legimus [11. T , 1 6 6 , Od. N , 3 4 1] ß X Ä ' t
youvaxa, item [II. 4 ), 114 etc.] Xuxq youvaxa, xal tpiXov
^xop. Atque ut alicui Xuetr0ai youvcçxa d ic it, ita sæpe-
numero aliquem alicui Xïïtrai yotivaxa [H. E , 176 N
3 6 o e tc .] , vel ÔTroXïïtrai [II. A , 5 79 , N , 412 etc. : KêOap
S uno youvax eXutrev], etiam pro Vitam eripere. Habet
alioqui nonnullis in 11. simpliciorem signif. istud you- [
vaxa Xïïtrai [Od. 2 , 212 : Tcov S’ auxoïï Xuxo youvax’, epw
S apa 0u(xàv e0eXy0ev,^ de procis venustate Penelopæ
captis. Y , 118 : Oî S>i p.01 xapaxo, 0u^aXyeï youvax’ IXu-
aav. Aristoph. Lys. 216 : 'YiroXuexai p.ou xà yôvaxa],
et talem qua lern youvaxa Sap a v aliquot in 11. [II. <[)'
52 : Kàfxaxoç S’ ôtxS youvax’ ISapiva* 270 : floxauôç S’
V7XÒ youvax’ IScÉjxva. Eo respexit paroedus (Aristagoras
s. Metagenes^ap. Athen. i 3 , p . 5 7 i , B : ’Apxi vvoa-
Çoutraç auAvjxpiSaç, aixe xàyttrxa avSpwv ipopxriywv ôxo
youvaxa [xiaOoïï eXyaav, quod vertitur, Enervant. Hemst.]
Frequens es t, s. potius frequentissimum, ap. eund.
poetam hoc npmen, ubi dg precando vel potius supplicando
agitur (unde Plin. [ z i , 45, i o 3].: Hominis
genibus quædam et religio in e s t, observatione gentium
: hæc supplices attingunt, ad hæc manus ten-
du n t, hæc, u t a ra s , adorant : fortassis quia inest
11s vitalitas) : II, A , [608] : Nïïv Sito 7çepl youvax’ luè
trxritjeaOai Ayatoùç Aiatropievouç. S ic 0 , [76] : yHw.axt
xw Sx’ Ijxeîo 0eà 0exiç ^ a x o youveov, Anr(jo{xévï) xi^trai
A^iMria 7xxoÂi7Cop0ov. Ap. Eund. aliquis dicitur àd/agOai
youvwv, non AidffoVevoç, sed iepievoç XtWoOai : ut ï ,
[4 68 ] : ' 0 [/iv ^rcxexo xeipecn youvwv, 'le'pievoç Xiffffedôai.
In quibusdam autem aliis 11. utitur verbo Xixaveôeiv
post youvwv à^àjxevoç s. atfàpievoi. S ic [û , 357] : Fouvwv
a]/ap.evot Xixaveuao[/ev, aïx’ IXe^ar). Alicubi utitur verbo
Xabeïv cum eod. gen. youveov, Od. K , [264],:,Aôxàp ¿y
ap.ipoxepr1(ri Xaêwv IXiaaexo youveov. S ic Z , [142] : *11
youveov Xiaaoixo Xa6eòv eùeÓ7ciSa xoiiprjv. lnvenitur ap.
Eund. et partie. IXeòv pro Xa&bv, u bi cetera alioqui
sunt præcedentibus similia : II. d>, [71^,: Aùxàp 8 xî}
ixe'pr) (/.èv IXeov eXiaaexo youveov. Ceterum ex his 1Î.
împlere alios possumus, quibus aliquid deest, i. e.
in illis subaudire, ut Grammaticorum verbo utar,
quod subaudiendum relinquitur. Interdum enim ver-
bum XierereoOai, aut Xixaveùeiv, vel si quod est ap. hune
poetam synonymum, subaudiendum esse dico : non-
nunquam contra unum aliquod e x illis participiis •
àejeajxevoç sç., aut Xaêeov, aut IXeov. Nam Od. Z lin. [3 io]
(hauel enim se offert in præsentia commodius exem-
plum) ; Mïjxpèç icoxl youvaeri yeipaç BàXXeiv ^[xexe'prjç,
Iva vo'erxtp.9v ^[xap fô»)ai. Hic enim puto subaudiri de-
bere Xieiejo'p.evoç, vel Xixayeùtov, aut aliud simile, licet
his vocibus infin. soleat subjungere, non particulam
iv a , quod sciam. Yicissim autem à<j/dqxevoç, vel Xaëeov,
vel IXeov subaudiendum çsse a jo , quum a libi, tum
W Od. K , [481] : Aùxàp lyeù Kipxrjç Imêàç îrepixaXXeoç
£Ùv%, Foùveov IXtxdcveyaa. Sic X , [337] : *H yoùveoy Xfe-
aoixo 7rpo(ja^aç ’OSuerya • itidemque in II. I, [4 5 i ] fem.
pa rtie , a'I'ap.evT), v el Xaêoïïaa, s. IXoyya subauditur :
‘H 8’ aUv I¡/.è Xieraéerxexo yòuvoiv IlaXXaxfSi 7xpo(/.iyy,vai. A
Sed h. in 1. aptius poni potest partic. quam in duobus
praecedentibus, quod in utroquejam aliud praecedat.
Nisi quis participio particulam xal prsefigere velit :
hoc modo, xal à^ap-evoi; youveov IXixexveuoa : v e l , xal
Xa&bv yoùveov. Quod tarnen de altero 1. dici itidem
non potest, utpote in quo participium non itidem praecedat,
sed sequatur. Sed participia bina interdum a
Graecis, non inteijecta copu la, poni sciendum est.
Omitto alia pleraque ejusd. poetae loquendi g enera,
eód. pertinentia> quibus nomen istud adhibetur :
et ad longe diversum loquendi genus transeo : si
prius e poetis Lat. locos aliquot attuterò cum Ho-
mericis illis convenientes : in quibus nimirum itidem
genua tangunt s. potius amplectuntur qui supplicant.
Virg. ^En. 10, [5 23] : E t genua amplectens effatur
talia supplex. Ejusd. poematis 1. 3, [607] : Dixerat :
et genua amp le xu s, genibusque volutans Haerebat.
Ovid. Metam. 9, [216] : Tremit ille , pavetque P a l-
lidus : et timide verba excusantia dicit. Dicentem,
genibusque manus adhibere parantem Corripit A l- B
cides. Ejusd. operis 1. i 3, [58 5 ] : Hasc can it, sed
crine soluto, Sicut e ra t, magni genibus procumbere
non est Dedignata Jovis. Quin etiam dicunt aliquem
supplicem genibus -ejus cui supplicai advolvi. In so-
luta etiam oratione multi loci morem hunc nobis
ostend un t : e quibus est ille T a c it i, in quo d ic it ,
Prensare circums tanti um genua. Cic. Orat. post Re-
ditum, in Senatu-, [7] : T u meum geu erum, p ro -
pinquum tuum, tu affinem tuam, meam filiam, su-
perbissimis et crudelissimis verbis a genibus tuis
repulisti. Dicunt vero et Accidere ad genüa, quod
est ad verbum 7cpoff7xÌTcxeiv 7tpèq yovaxa, vel xol? yóvaai.
[Soph. Phil. 4 8 5 : n^ouTTÌxvw aeyo'vaar OEd. C. 1607 :
’£? $è youvaxa Tcaxpo? Tueoouoai xXaiov. Dionys. Ant.
R. 2 , 48, ab Schsef. cilatus : IIpouTCEoov ¿c7racrat xwv
xou ßaaiXIto? yovàxwv. Aliter Pind. Isthm. 2, 24 : Xpu-
clas Iv youvauiv Txixvovxa Nixai;, de victore certaminis,
quod Nem. 5 , 4 1 dicit Nixa? Iv ayxwveaai 7cixviov.]
Plut. Qusest. Rom. : ' 0 8s npoansawv xol? yovaat. Eur.
autem usus est et cum solo ac cu s ., Hec. [33g] : npóo- C
■rcnexe 8’ oixxpw? xoüS’ OSuaulw? yovu. [Alcest. 947 :
?A(/<pl youvaoi ixncxovxa.] A t Horn, dicit Ixàveiv youvaxa,
Od. H , [147] • 2 o'v xe n ó a iv, cà xe yoùva0’ Ixàvio, 7roXXà
(/.oyyca?. Sic r , [92] : Toùvexa vuv xà ca youva0’ ixà-
vo[/.at, aix’ l 0eXr|c0a Keivou Xuypòv oXe0pov Ivicireiv
I , [266] : ‘Hpeiq 8’ aCxe xiyavoi/.evoi xà cà yoüva
Ixóu.eO’, eixi 7tópoi? ^eiviiiov. [Quintus 2 , 1 7 0 : Mr,S’
¿¡/.cp’ !|/.à youva0’ ixavojv XtccecOw.] Sed hoc loquendi
genus ninilo plus quam praecedentia, quse e x eo at-
tuli, habet affinitatis cum ilio irpocTcìTrceiv too? yóvaxa,
s. yóvaci. A t vero àvxec0ai upè? yovàxwv, quod ap. eund.
Tragicum legitur, ex Hom. sumtum videri possit,
dicente II. Y , [48 3 ] : '0 [/.èv ¿vxio? ^Xu0e yoùvwv, EIwoj?
Eu [eù] 7T£^)£801x0 Xa6ò)v, xal £wèv cxcpEtvj. [Interpungen-
dum cum recentioribus àvxioq rjXuÖe, yoùvwv ... Xa(?t»)v,
ut yoùvcuv aptum sit e x XaSwv. Aptius igitur Euripidi
comparantur loci II. X , 33 8 : A£cco|x’ ùitèp ^uj(5)? xal
youvwv cwv xe xoxrjcov 34 5 : My uè, xuov, youvwv you-
va^eo [/.ySè xoxyiov. Et ipsius ejusd. fab. 324 : M-J),
■irpo? ce yovdxtov • Hipp. 607 : ’12 itpó? ce yovdxMV etc. D
L. D.] Eur. autem locus est Med. [709] : ’AXX’ avxo-
p.ai ce x9jc8e irpoq yeveiaSo?, rovàxoiv xe xwv cwv ‘ txecia
oy [xe] y£yvopai, Oixxeipov. Quamvis enim hic dvxofxat
accipiatur non in propria signif., sed pro Obtestor,
possit tarnen ita loquens E u r ., ad illuni Homeri lo cum
videri respexisse. [Apud Hom. si conjungenda
essent dvxio? rJXuOe youvwv, similior loco Hom. esset
Euripidis hic Suppl. 272 : BaOi xal àvxtacov yovàxwv,
„ l! X8iP« ßaXouca.] Ceterum potest his Eur. locis ad-
JiQi et is te , e'Phoen. [16 22]: 'EXf^a? a|/.<pl còv yeìpa?
yovu, Implicitis manibus circa tuum genu. [Et Suppl.
*65 : ro'vu còv à[/.ic£c^eiv yept • Iph. A. 992 : Txéxiv còv
•reepwcxu^ai yóvu* 1 2 1 6 : ‘Ixexypfav 8è yóvaciv l^àirrw
ceÒev xò cw[xa xoùpóv. Pind. Nem. 8, i 3 : ‘Ixéxac Ala-
xou cep/wv yovàxwv ... Snxopai.]
Venio nunc ad quoddam genus loquendi, quod
Latinis haud itidem noturn èsse p u to , i. e. Iv youvaci
xeìxai, pro Sitùm est iti; potésiafe. (Cui rei alioqui
signifìoandse adhibetur e t x £lpò? s. ^eipwv appella ti o
THES. LINO. GR/EC. TOM. I l , FASC. I I I .
a Graecis: eodemque modo Lat. dicunt, In manu
tua e s t, pro In potestate tua.) Sic cèrte aliquoties
dixit Hom. 0ewv Iv yoùvaci xeìxai, ut Od. n , [129] :
’AXX’ yxoi [/.èv xàuxa Oewv Iv yoùvaci xeìxai, et 11. P ,
[5 14] : AXX yxoi ¡xev xaùxa Oewv Iv yoùvaci xeìxai.
Quem versum consequitur h ic , aliquid habens eod.
pertinens, c,Hcoj yàp xal lyoi • xà 81 xev Ali nàvxa ae-
Xycei. Alicubi vero cum adjectione partic. aixe, vel
yxe : ut II. Y , [4 35] : ’AXX’ yxoi [/.èv xaùxa 0ewv Iv yoùvaci
xeìxai, Atxe ce y s ipoxepó? 7rep Iojv ¿tuÒ 0u[aòv eXw(/.ai,
Aoupl paXtóv. Cum ?jxe.autem Od. A , [267] : ’AXX’ ijxoi
[/.ev xaùxa 0e£5v Iv yoùvaci xeìxai, H xev vocxyca? oltzo-
xicexai, i?iè xal oùx£. In eod. lib. habetur sequente
8cxi? in altero v e r su , cum fut. itidem [401]: TyXe-
[/.a^’, yxot xaùxa 0e£5v Iv yoùvaci xeìxai, Ocxt? Iv du.-
cpiaXw ’lOàxr, paciXeùcei ’A^aiwv. Exp. autem [ab schol.]
Iv xy xwv Oewv lijouc£a xal xy 8uvài/.et, In deorum potestate.
[Schol. 11. P, 5 i 4 : ’Ev yoùvaci) ’Ev xoì? xóX-
TOiq Sia xò xa Iv aùxoìq a7roxeij/.eva Trpoyeipa eìvai. 01 8è
¿nò xoù [/.epouq, xy Suvàjxei. Id. Y , 4 ^ 5 : ’Ev yoùvaci)
ixeciaiq, Xixaì? y xóXnoiq y 8uvà[/.ei. Explicatius eadem
Z , 92 : nwq Sè 8p0où Ùvxoq xoù HaXXaSiou xòv toìtXov
ItcI yoùvaci Oeìvai uapaxeXeùexai; Ka l xtvèq p.ev ouv (paciv
8xi 7toXXà xwv naXXaSiwv xàOyxai, ol 8è ¿ n o ¡/.epouq xò
oXov cwixa, wq Ito xoù Iùxvy[/.i8eq A^aiol, ot 81 oxi yoù-
vaxa xal xàq txexeiaq ©yc£ ‘ Aeyei yàp, AXX’ yxot... xeì-
xat, xouxécxiv Iv xy xwv Oewv Xixaveia xal 8eycet‘ Oeìvai
oùv xòv totcXov Ito yoùvaciv AOyvafyq ¿vxi xoù Ito Xixaveia
xal Seycei. E t similiter Eust. ad 1. Ceterum as-
sentior schol. ad P , 5 14, iv yoùvaci capienti de sin u ,
cui velut imposita habeant ’quae dii impertiuntur
hominibus. L. D.] Affertur tamen ex Eust., Iv Suvòtpiei
xal txecia. In qua exp. Oewv txscia accipiendum esset
passive, de ea qua supplicatur ipsis. Sed dure hoc
dici videtur, praesertim prascedente subst. Suvàpiei.
Potiusque crediderim haec duo nomina ad diversas
expp. pertinere; sed, nisi inspecto Eust. lo co , plura
de his verbis djsserere nolim. [Eust. Od. p. 14 18 ,
42 : "Oxi Ito 7rpayp.àxwv a7ro6àcewq aSyXou oìxeìov sitoìv
xò, Taùxa [/.èv Oeoù Iv yoùvaci xeìxai, àvxl xoù Iv Suvàpiei
$ txecia Oeoù- quae quid dicant satis intelligitur ex
schol. locis supra positis. Phrasin Homericam ita re-
ponit Quintus 6, 3 10 : Taùxa [/.ev aOavaxwv Ivi yoùvaciv
Icxypixxai.] Hoc unum ad do , elcganter usurpatum a
Diogene [ap. Laertium 6, 67] fuisse hoc loquendi
genus. Quum enim quendam àcwxov poposcisset mi-
n am , isque rogasset cur a se minam, ab aliis obolum
duntajeat peteret, Quia, inquit, ab aliis iterum me
accepturum spero : at vero a te , Oewv Iv yoùvaci’xeìxai
el toìXiv Xy]/ouai. Sunt porro et in soluta oratione
aliquae ex hoc nomine sumtae phrases : e quibus sunt
hae duae, Etq yùvu xXiveiv, et Eiq yovu póXXetv,’ P ro -
sternere aut etiam Subigere : ut Bud. vertit ap. A p -
pian. B. C. 3, [3o] : Aùxw 8è à7ticxoùciv oxt oùx ¿ n é -
xxeive xòv Kaicapa, xaxacxpe^aixevov x^v KeXxix^v xal
Iq yóvu xXivavxa. [KXivavxa Iq yóvu scribi tur ap. App.
Ibid. 3, 20 : Tobq 8y[/.oxÓ7couq Iq yovu eppure* Pun. 23 :
’Eq yóvu xà Kap-^ySoviwv xaxaSaXwv* 94 : Tyv Kap^y-
Soviwv 8ùva[/.iv Iq yóvu paXwv ’ B. C. 2, 146 : Aypta
eOvy Iq yóvu [3aXwv.] Idem Iq yóvu x^v itóXiv eSaXev vertit
, Affectam admodum red did it, in Herodot. [6,
27] : ’Eq yóvù xyv iróXiv s 6 xXev y vaujxayiy. (Quidam
autem interpr. Prostravi!.) Ex eod. scriptore affert
Etym. elq yóvu to c e ìv quod illum metaphorice dixisse
tradit, significare volentem o»q elq SouXeiav aùxèjv airy-
yayev (ita enim scr. est, non l7ryyayev). [Glossam Etym.
referri ad L Herodoti modo cit. ipsamque ihterpr.
ostendere non t o c e ì v sed eSaXe scripsisse gramm.,
notavit Valck. Idem contendit /Elian. V. H. 3, 17 :
ApicxoxIXyq rijv lauxóù itaxpiSa où xò Xeyópevov 8y xoùxo
elq yóvu TOOOÙcav, aXX’ l7cl cxó[/.a, aveuxycev aùOiq •
Wessel. /Esch. Pers. 930 : Ac ia 8è ^Owv alywq alvwq
Irei yóvu xéxXixai, et similia tum ìpsi tum Blomf. ad
Pers. : qui ad Ag. 62, IloXXà iqaXatcpiaxa xal yuioSapy
yóvaxoq xovtaiciv IpetSoj/evou, locutionem monuit sum-
ptam esse ab re gymnastioa, conferens Anth. Pian.
3', 24 : MiXwvoq xo8’ a^aXaa xaXoù xaXòv, 8q Ttoxe n ic y
litxóxi vixycaq Iq yóvax oùx rrocev, et Pausan. io , 26,
4':' Acxùxov... TOitxwxóxa Iq yovu 6 NeoirroXetjioq ^£<pei
■jcaiei. Adde Phryn. Bekk. p. 40, 24 : Elq yóvu toosiv’
P