1603 S o y p aT lxÒ ? SoOtrjv 1604
Pollu x 4 > 27. Ao7ypaxa ’Ap<ptxxuo7vwv apud Demosth.
p. 278.] Sed de Placitis philosophorum potius dici tur
[Diog. L . 8, 5 a : A u to xoivuv xò Soypaxi£etv laxl Sóypa
xi0évat, w? xò vopoOexeìv vo7pou? xiOevai. Aoypa Sè Ixaxe-
pw? xaXeìxat, to te Soi-a^ópevov xal ■#) Só!;a aùxyj] : unde
e t Soypaxixoli? Pyrrhonii ceteros appellabant. Hac au-
tem in signif. servata fuit et ap. La t. v o x Dogma.
Plut. Ad Col. : Kaxà xà xwv àXXwv <ptXoaó:pwv Sóypaxa
oùSè Gjv lerci. [Et ssepiss. in eo opusculo. Mor. p. 1 4 ,
E : T a 7cep\ xwv i|/u^wv 8o7ypa xa , aliisque li., quos v.
ap. Wyttenb. Vitai sectam significai ap. Palladam in
Anth. Pai. 9, 3p 3 : Ev yàp évo? Soxlet Sóypaxo? avxt-
•rcaXov. || De usu hujus voc. apud scriptores eccle-
siasticos copiose dixit Suicerus, e x q u o 'potis s im a
apponimus. «Aoypa notat 1. Ed ictum, Decretum.
Ev. Lucse 2, 1 : ’ESjrjXQs S. -jeapà Kaicapo? Auyoucxou.
Hoc sensu in V. quoque T . apud solum quidem D a-
nielem, sed satis frequenter. Vide 2, i 3 ; 6, 8, 9* i 5 .
Hesych. : ExOsai?, vopo0ecria, Trpócrxaiji?, So7ypa, Aó-
y p a x a ,... Tc^O(Txayp.axa, Mandata. Actor. 1 7 , 7 : T * tou
Kaiaapo? Soypaxa. 2. Rirum seu ceremoniam legalem
e x decreto dei institutam. Ad Ephes. 2, i 5 : T ijvey0p«v
ev xv) aapxi a&xou, xòv vópov xwv IvxoXwv lv Sóypaat xa -
xapyifcra?. Ad C o lo s s .2 ,14. Quibus in II. Jo. Chrysost.,
Theophyl. et Theodoret. de doctrina intelligunt evangelica.
3 . Aóypaxa sunt Placita in legitima syn od o, ex
auctoritate verbi dei decreta et statuta. Actor. 16, 4 :
IlapeSiSouv auxoì? <puXà<r<rciv xà Soypaxa tà xexptpsva.
V . ib. i 5, 20. Conf. Aoypaxi£w. Apud Patres 1. notat
. Doctrina 111. Basii. In Ps. 7» p* *44 • 5EvStàffxpo(pa 80*
ypaxa. Id. In Jesaiae c. 16, p. 1 12 3 : Auvaxò? toc xwv
sxepoSo^wv xaxaaxosipeoQai Soypaxa. Jo. Chrys. Serm. 8,
voi. 5 , p. i 33 ed. Paris. : 'O StàSoXo? xà TTOVYjpà xauxa
àvecrcceips xvj? àueSeta? Sóypaxa. T à t / ] ? EXxX^aia? Sóypaxa
ap. eundem llomil. 6 in Ep. ad Philipp. Ita etiam
frequenter ap. Cyrill. Alex, aliosque. 2. Basilius M. De
Sp. S. c. 27, voi. 2, p. 2 12, doctrinae Christianae duas
fa c itp a r te s , xà m É m , Praeconia, et xà Sóypaxa,
et addit : yAXXo yàp Sóypa xal àXXo xvjpuypa. T à pev yàp
òoypaxa otwicSxai, xà Sé x^puyjxaxa Syipoareuexai. Do-
gmata appellai quae alii vocant xà ¿Tcóppyjxa, Ritus e t Q
cerimonias, quarum ratio non omnibus constai.
Eandem distinctionem inculcai Eulogius, archiepisc.
Aléxandr., in Bibl. Photii cod. 2 3 o, p. 8 3 3 . »]
[Aoypaxia?, 6, Plenus s. Creber sententiis. Philostr.
p. 5o2 : rr,v Sè ISéav tou Xóyou S. 6 Kpixia? xal 7coXuyvoi-
pwv.]
Aoypaxifro, Dogma.aliquod introduco, s. in v eh o,
Dogmatis alicujus sum au ctor, Dico aliquid quod
p rò certo dogmate habeo. [V. Diogenis L . 1. s. Aoypa
allatum.] Gregor. : OùSè xooxó loxtv, 8 Soyu.axi£op£v.
[Jo. Chrys. In cap. 1 Ep . ad Gal. p. 710 : 0 4 Soypaxi-
Covxe? xóuxo licoiouv, Non quasi dogma sancientes.
Justin. M. Apoi. 2, p. 66 : Oi Xeyópevoi axwixol q>iXó—
«rocpoi xal aòxòv xòv 0eòv eì? itup avaXueaOai SoypaxiSouffi.
Clem. Al. Strom. 1 , p. 276 : T à icapà xwv £7ti<Tvjpcov
SoypaxiSópeva aiplcewv. Suic. Schol. Hom. II. 2 , 1 12 :
IIpcoxo? Sè c7Opv)po? xòv Oupòv uttÒ Xoywpou aSevvópevov
eSoypaxKyev{ ad V , 65 : Xpuai7nro? ... atpaipoeiSeì? [xà?
'l'u/à?) yevécOat Soypaxifci.] A Budaeo tamen exponi-
tur simpliciter Decerno, in h. 1. ejusdem Gregor. :
01 Sè (xèv Oeòv) ou -jcpovoeìv xwv xrjSe Soypaxi^ouffi.
Sed ab Areop.p on i scribit prò Tu e o r dogma. [Decer-
nendi significati! sumitur Esth. 3, 9. Maccab. 2, 10,
8 : ’ESoyp.àxi(ray psxà xoivou 7cpooxàypaTO? xal div)<pta-(JLa-
xo?, e t c . i 5 : ’ESoypàxKjav icàvxe? pexà xoivou ^(piopia-
xo?. Eadem signif. satis frequens in Canonibus Con-
ciliorum, in quibus Soypaxiietv et ópi^eiv eodem saepe
sensu sùmuntur. S u i c e b . Diodor. 4 , 83 : ‘H ciiyxXyj-
xo;,... xpuffocpopeiv ISoypaxwe (xà? tcÓXei?) xy} ’A<ppoSixv]-
E x c. voi. 2, p. 620, 6 ; 626, 76. Nicarch. in Anth.
Pai. 9, 576 : 'SÌ? nàpi? où aè xaX^v, àXX’ sp’ ISoypàxnje,
Judicavit. || Forma passiva Paul. Ad Coloss. 2, 20 :
T i w? Cwvxe? Iv xoapw Soypaxi^ecOe Cur edicta vobis
prasscribi pqtimini?]
Aoypaxixò?, i) , òv, Qui certa dogmata in aliqua
scientia sequi tur; con tra quam facit Pyrrhonius s.
ephecticus. S ic utitur S t rab o , item Sextus philos.,
Diog. L., alii. [Aoypaxtxwxaxov Philo voi. 1, p. 2 5 2 ,
26. G. D.] Item Soypaxucol laxpol, Galen. Ad Glauc.,
A qui distinguuntur dirò xSiv Ip7reipixwv. [Id. voi. 10
p. 5 4 : E i pèv Sià x^? Iprceipia? eOpoi, TY)pi]xixi? xé xij
xal Ipiceipixò? SvopacrOriaSpevo?, ei Sè Sià ÀSyou xivè?
peOóSou , Xoyixó? xe xal peOoSixS? xal Soypaxixó?.] || At
-Soypaxixol Platonis sermones, Qui sunt ad pr* c ip ien -
dum compositi, Quindi. 2, i 5 . [ || Adverb. Aoyuaxi-
xio?ap. Philon. voi. 1, p. 174, 41- G. D. Frequens
ap. Sext. Emp., velut p. 427 et 49^ ol S. ^iXoao^ouvxe?.
Basii. Epist. 3, p. 16. || «Aoypaxixèv, Cantus ecclesiastici^
species. Pentecostarium : Z^xei ei? xòv peyav
l(j7repivov, xal vuv Oeoxóxiov xò 7rpwxov Soypaxixov. Marcus
hieromonachus De dubiis typicis c. 3 : Aoypaxtxèv
x9i? 0eoxoxou. Paracleticus p. 1, 27, 5 i , 64, 149, 169,
quse omnia sunt de mysterio divinae incarnationis. »
D u c a n g .]
[AoypaxtapS?, 6 , E x co g ita t io , Commentimi. E p i-
phan. 1 . 1, j). 5 6 i , D : OEJxw? (f. 0 5 xo?) yàp à ? |v xe-
<paXat(j> xwv ’Sipiyévou? Soypaxtapwv 6 voli?. Hase.]
Aoypaxiffxi)?, 6, Qui dogmatis alicujus s. aliquorum
dogmatum est au ctor, defensor. Gregor. : Iló0ev <701
B xouxo xal Ttapà xivwv Soypaxwxwv; [Idem p. 399, C ed.
Bened. : Tov ou^ oiixw? daeS5j Soypaxiax^v Saov Iy0pòv
xal ^iXovetxov. G . D i n d .]
[AoypaxoXoyia, ij, Dogmatum expositio. Sext. Emp.
p. 528 :.Tà? Ixeivwv SoyfAaxoXoyia?... 7cXa<jp.aTw8et? &7cap-
XQyaa?.]
Aoyp.axoiroiew, Decretum fa c io , Bud. p. 3 6 8 e
Polyb. [ 1 , 8 1 , 4.]
[Aoy{Aaxo7coiia, ^ , Dogmatum compositio. ‘H IlXd-
xwvo? S., Aristob. ap. Euseb. Praep. ev. i 3, p. 6 6 4 , A.
H e m s t . Alcin. p. 123. B a s t . Vita Maximi Confess,
vol. i , p . ,x x i. G. D i n d . Greg. Nyss. t. 2, p. 6 72 , D :
Tà? axÓTuou? Ixeiva? Soyp.axoTcoiia? • conf. eund. t. 1,
p. 190, A , et t. 2 , p. 7 72 , C. Locum Aristob. affert
quoque Clem. Al. vol. 1, p. 4 1 1 Pott. H a s e .]
AóSpa, fi, Potio s. Jusculum ex eo dictum, quod e
novem speciebus iieret, ut Auson. indicat hoc Epi«r
f88]:Ao'Sp« 7ioxS? xal apiOp.0?1 £%oi [xe'Xt, oTvov, eXatov,
Apxov, aXa?, poxàvriv, Cwp.òv, 8Swp, Trlirepi. Quod
quidam sic interpr.: D odra vocor: quae causa? novem
species gero : quae su n t? -Ju s , aqu a, m e l, vinum,
panis, piper, h e rb a , oleum, sai. [Continuatur in co dice
Thuaneo saec. x , ubi exstat : « Dodra ex dodrante
est. Sic collige J u s , aqu a , vinu in, S a l, o leum, pa—
n is , mel, p ip e r , he rb a, novem.»] Dicitur igitur a
dodrante; dodrans enim dicuntur novem unciae.
Ao0iy)v, vjvo?, 6, Furunculus, tumor aTO<iTYip.axw8yj?,
e crassis humoribus in carnosis plerumque partibus
consistens, mitis quidem quum solam cutem o c cu p a t,
sed pervicax et malign u s , ubi sub ter a c tis rad icibus
erumpit : u t Gorr. inter alia e Galeno t ra d ii, qui g e -
minamejus differentiam fa c it, Kaxà xórn 5 [vol. i3 ,
p. 464]. Diosc. 1, 184, de ficubus : KaxaycXaxxofxeva 8è
éfQà Xeia Siacpopei irapoixt'Sa?, SoOi^va? (AaXaaaei, cpuyeOXa
iteizcrfvet. Unde Plin. 23, 7 : Ad furunculos, panos,
parotidas decoctae illinuntur. Aristot. H. A. 3 : Ao0i>ivwv
xal cpupàxwv (xeaxp'?. Ap. Pollu c. [4, 190] ¡Igitur,I Ao0^
xepfxivOo?, cpufAa <pXiixxaivav e/ov. [Ao0i-))v, xépp,iv0o? Fal-
ckenb. recte.] Ap. Suidam v e ro , in Ms. etiam exem-
p la r i, AoOiwv, <pup.a cpXuxxatvv) lo 1x8? • cum hoc exem-
D p io , vE^ouaa SoOiwva Ù7ro'^uo(Aévov apxi. [Scrib. oo0twv.
Herodian.^IIepl p,ov. X. p. 17, 20 <I>uXaxxe'ov Sè
7toXXoI Iv x5j auvyjOeia Stà xoii w Xéyouai xò SoOiwv., auva-
7roipepo'[XcVoi xw xvaxiwv xal aaiwv xal ’AvOeaxyjpuiiv xal
xoi? xoioiixot?. Ejusdem terminationis forma , sed cor-
ru p ta , u,t v ide tu r, e x SoOiwv, apud Hesychium est
AoXIojv, 8 So0r4v (codex òSoOfyv). Qui voc. SoOiwv utitur
s. v. Apàvope? e t ’OXoyuxxi?. Alia corruptela in Gl. :
AoOivyj, Furunculus. G. D.] Sed valde suspectum
mihi est illud Pollucis So0i) xepp.iv0o?, quum SoOiyJva
diversum esse tumorem axepfxivOt}) p a tea t, e x his verbis
Hippocr. II. x ^ w v , e t Epid. *6, [p. n 7 6 , 1 ), coll.
p . 5 1, 39] . Ouxe cpayeSaivy) ouxe SoOiyjcriv ouxe xepuiv0oi-
ffiv aXiaxovxai. Ubi notandum e s t, Aid. edit, habere
ooOiyjaiv ; sed perperam procul dubio : quum alibi ap .
eum lega tur SoOiyjvs?, ut II. ira0wv, XoipàSe?, xal oó-
yeOXa, xal SoOi^ve?. Alioqui si t subscriptum haberet,
esset I sing. SoOivj. [Hippocr. p. 526, 1 7 ; Paul. jEg. 4,
2 3 . Aristoph. Vesj). 1 172 : Ao0r7jvi cxòpoSov ^ucpieaulvw.
De accentu Herodian. 1. c. p. 17, 1— 14 : Ao0i4v (co-
1605 5» f y
o o t a ^ w o o t o ? 1606
dex hie et infra p er diphthongum So0eii(v) • ouSev el? A
yjv X^yov Svojxa SljuvSpevov xaOapsóei xaxà ^rpv¡aiv ‘EXX^-
vwv ... SyjXov oxi <jy)¡xetwSy]? 6 SoOiwv Trap’ Axxixoì? Xeyó-
[X6V0? xal |xv| exwv irpó xou yj cró¡jL<pwvov. TyjXexXeiSy)? • '0
8 Alyivy)? vy^aou XwPe^ SoOiyjvo? exwv to 7rpocw7rov. Ka l
t'Epp.i7C7co? Iv 0 eoi? • <l>^(xy)? iepS? I^oiyvujxevyi? wa7tep
7r£Tcovo? SoOirjvo?. Arcad, p . 9, i 5 .]
[Ao0iy)vtxò?, è|, ov. AoOiyjvixòv, Medicamentum contra
furunculos, ap. Paul. ASgin. p. 142, 48. G. D.]
[Ao(ay¡xa, x<5. De hoc voc. reponendo ap. Hesych.
propter literarum seriem cogitabat Is. Vossius in gl.
Aoyfxaxa, ^yjTrjpiaTa, 7rpoffxòty(xaxa.]
Aoia^w, Dubito : nam Hesych. Sonderai exp. Stoxàaai
[et ßouXeiJ<ja<j0at], sicut et Ammonio Soiáaaaxo est ISí-
exaa-e. || Consulto, Delibero : Soiáaaxo [codex Soi-
Seaxo] Hesychio ISouXeiioaxo. [Ammon. p. 44 : Aoáaoaxo
xoü ooiaaaaxo Siacpepei. Tò p.èv yàp Soácoaxo ay)|xa(vei xò
eSo;s, xòSè Soiáaaaxo ávxl xou ISíaxaae. Ad quem Valck.
Anim. p. 66, 67 : «Fallitur Ammonius et quae diversa
credidit amice conspirant atque ab u n a, nisi fallor,
origine descendunt. S icu tia Sí? Sicxá^eiv, aSúw Sudc^eiv,
ita a Soicí? Sotá^eiv, a Soó? Soá^eiv, quae omnia Dubi-
tandi potestatem habent. Vocabuli Sotó? procul omni
dubio vetusta forma et simplicior fuit Soó?, quam
agnovit Etymologus p. 289, 18 : Aoó?, xal 7tXeovaffp.Si
xoü i Sotó?. Hinc Soáíjetv et Soá^eaOat. Suid. : Aoáíjo),
ap^iSo^o). Lege Aoá^oi, ¿(xtpiSo^w. (Aoá^o) praebet cod.
Oxon.; á|xcpiSo^w correxit Küster. G. 1).) Hesychio
non longe dissimilis menda adhaesit : A o ^ e i , apupi-
So?sI,. Staxá^ei, Sixá^ei. Literarum ordo postulai : Aoá-
íe t , In utramque partem cogitationem versal et animi
dubius pendet. (De hoc 1. HSt. in Ind. : «Aoá&i He-
« sych. exp. ájxcpiSo^eí, Siaxá^et, Dubitat : quo signifi-
«catu etSoiá^ei s. Ivooiái^ei dicitur. Item Sixá^si, Judi-
« cat : ut e t Soácrcexai Idem affert pro So^á^ei, aupupé-
« pov xaxamaívei : et Soáaaaxo p ro Sisvoií0y), ISouXeúaaxo :
«item ISo?e.») Formam mediani AoáaoaaÓai frequen-
tavit Homerus, qui quoties SiávStxa [xepuy)pí^ovxa?...
in scenam produ cit, toties ubi in alteram partem
inclinasse videbantur, subjungere ama t, rfìSe Se oí
«ppoveovxi Soaocraxo xspStov elvat. Scholia cum Ammonio
et aliis Soàooaxo interpr. ISo;e, et quidem recte. (Omit-
timus sequent ia , quibus Valck. frustra annititur ut
dubitationis quandam signif. Homérico illi Soaoaaxo
inesse demonstret, quam manifestum est nullam esse.
Turn ita pergit : ) Non male itaque Etymol. Boàaaaxo
reddidit IveSoíaoe atque idem esse credidit quod
Soiaouaxo. Quae de: verbi origine submonuit, non
minus aliena sunt quam quae Apollonii Uh. scholiasta
(Soaucaxo pro oíaaxo dictum fingens) expromit ad 4>
i 4- Apud Apollon. 3 ,76 9 Medea infortuniasua Soac-
'jaxo, Animi dubia secum versabat. Aoià^eoOai apud
eund. 4» 5 7 5 : Aeiícoeiv oupea Soia^ovxo. Schol. Iotox«-
C o v to , Dubitabundi conjectabant. Alibi forma diversa
pouXà? Soia^siv 3, 8 1 7 : OùS? sxi ^ouXà? Soià^eaxev, i. e.
non amplius IveSoiaus. » Apud eundem 3 , g 5 5 : C07c-
iroxe S o u tto v yj 7roSò? y) avspioio iraoaOpé^avra Soàooai.
Schol. : ESo^sv àxoustv irapaSpajxovxa. Tou Sè 8oàa-
oai xò 0é(xa Soá^w. 2 r,(xaivei Sè xò vopiioat. Grammati-
corum opiniones de etymologia Homerici 8oàaaaxo
exposuit Etym. M. p. 281, 3 i : ’Arcò xoíí 8óaai», w? ^acri
xivs? • aXX* wcpeiXev elvai 6 àopiaxo? a' eSo^a. Kupiw? ouv xò
pii) lv p ila yvwpiyj icrxávát, irapà xò S01S? Soiá^w w? Ìtt7co?
Ìnica^w, Xi0o? XtOa^w. ‘0 (xsXXoiv Soiáow ISoiacapi^v ISotà-
aaxo, xal ixX£Ovaop.w xou a AloXixw? ISoiaaaaxo xal ayco-
ooXy) tóì» i Socónraxo. vAXXoi Sè ¿7cò xoíi Soxw Soxá^w Soxàa-
caxo, OncoSoXyj xou x ' waxe oí pièv eXXsnj/iv" xou x ,• oí Sè
xou i ‘ iva pi^i irap* aXXou w? xaivòv axoucry]?. Ouxw? 'Hpw-
Siavò? xal àXXoi. Aoaaaaxo, ISo^ev. Aoicórcaxo, ISiaxaasv.
Conf. Eustath. p. 9 42 , 1— 5. Etymologiam illam alteram
quamvis ineptam secutus HSt. dixit de hoc
aoristo s. v. Aoxá£w. Locos Homéricos consideranti, in
quibus Soádoaxo legitur (II. N , 4 5 8 ; S , 2 3 ; I I , 6 5 2 ,
Od. E , 474 ; Z , i 4 5 ;K , i 5 3 ; 0 , 204 ; 2 , g 3 ; X , 3 3 8 ;
f i , 239) et Soàffdsxai (II. ' i f, 33g : 'ß? av xoi irXiipivy)
ye S. axpov íxéaOat xúxXou), d a rum erit nihil aliud hoc
verbo significan quam ISo^e et Só?yj, i. e. non inter
duas fluctuare aliquem opiniones, sed unam eamque
non dubiam habere sententiam. Itaque non potest
ab 801Ò? derivari nec prodest Apollonii Rhodii comparasse
exempla, quem ex 11. supra positis apparet
grammaticorum secutum errorem non solum 8oiaieiv
e t Soà^eiv perinde Imbuisse, sed etiam aorislo ilio
Soaoaaxo inductum formas finxisse ab nemine vete-
rum Epicorum usurpatas, Soiaaai et oot^ovxo. Rcctius
Buttmannus Lexil. vol. 2, p. io 3 aoristum ISoaoeaxo
ejusdem esse stirpis conjicit cujus praesens super-
est Séaxai a grammaticis memoratum, sed ductum
fortasse non aliunde quam ex imperfècto Homerico
Od. Z , 242 : npoirOev ptèv yàp poi àeixéXto? oè%x
elvai, vüv Sè Osoìaiv lotxe ■ ubi libri deteriores Sóax’ .
De quo dictum supra p. 980, B. Apparet ex his Ammonium
, qui Soàcraaio et Sotàcrtravo distiuguenda esse
praecipit, frustra reprehendi a V alckenario. || Aoià^w
e x Sual^w corruptum notabimus s. Auci^w. G. Dind.]
[Aoia?, avxo?, 6, Doeas. Steph. Byz. : Aoiavxo? 7reSiov
Q>puyia?. Axpova yàp xal Aoiavxà epaenv àSeXcpoii?* dip’
wv xe Aoiàvxiov xal Axpwviov àXcy|. Aoiavxo? irèSiov ap.
Apoll. Rh. 2 , 3 7 3 , et ireSiov Aoiàvxiov ib. 988 (male
Aoiàvxeiov ap. Etym. M. p. 289, i 5). Aà7ts8ov Aoiavxo?'
B Nonn. Dion. i 3, 5 16.]
1 [Aoia<jp.ò?, 8, Dubitatio. Schol. Eur. Or. 6 35 (625
Matth.) : ’Ev 8oia<jjj.w ijv àp.y)^avwv Sia x^v xuj^yjv. Boiss.
Nisi lv IvSotaapw scripsit. G. D in d o r f .1
[AoiSaXuò?, 8, Doedulsus, re x Bithynorum, apud
Strabon. 12 , p. 5 6 3 . AuSaXaò? ap. Memnon. in Phot.
Bibl. p. 228. V. Transactions o f the to ja l society, vol.
i , part. 2, p. 3 5 . G. Dind.]
[AoiSo? lectio vitiosa. V. ’AotSó?.]
AoiSuxo7coiò?, 8, Pistillorum fabricator. [Plutarch.
V. Phocion. c. 4*]
[AoiSuxotpo'Sa j f i, Pistillum timeiis, podagra dicitur
ab Luciano Tragop. y . 200, quia tinnitus ex pistilli
in mortario collisione podagris permolestus, ut inter-
prelatur Er. Sch midi us.]1
AoiSu?, 0x0?, 8 [scrib. AoiSu^, ut xyjpu^ et cpoivt^
scribitur. Et sic ap. Polluc. 1, 245; 6 , 90; 10, 104.
G. D.], Pistillum, Radius, quo aliquid in mortario
tunditur, miscetur, agitatur: i. q. ¿XexpiSavo?, Pollu x
[6 , 90] : cujus lv xyj 0ueia 7ceptaywyà? Eupolis 7repia(x-
C ®(3a? nominavit. [Hellad. ap. Phot. Bibl. p. 5 3 2 , 3o :
Oxi 8 xyj? 0uia? xpibeu? SoìSu? (xev 7capà xoi? ’Axxixol?
SvopiaiieTai, aXexpioavo? Sè napà xyj auvrjOeia xal ouSèv ijx-
xov 7capà ’A 0y)vaioi?.] Aristoph. Eq. [984] : Ei yevoiO’
ouxo? Iv xyj icoXei p-eya?, oux av ^trcyjv oxeiiy) Suw ypy]-
ffiuw , SoiSu^ oùSè xopuvy) , ubi schol. dicit, SoiSuxa esse
(rptxpòv xal ffxpoyyuXov : teres enim hoc instrumentum
esse solet ; at xopuvyjv esse xivyjxijptov yuxpa?, quo ea,
quae in olla coquuntur, miscentur aut agi tan tur. Addit
autem hie proverbium esse l7rl tw v ap.ixpwv xdtl p-è,
aù^avopévwv, aXXà pixpwv pevovxwv. Idem P i. [710] :
Hat? auxw XiOivov 0ueiSiov Ilapé0y]xe xal SoiSuxa xal x i-
Swxiov • addens [716] horum usum, quia ^àppaxov
Kaxa7rXa(jTÒv lveyeipy)<re xpiSeiv, IpSaXoiv 2 xopoSwv xe-
®aXa? xpel? • et,- Ev xyj Oueia <7up7rapapiyvuwv 07ràv.
[Vesp. 937 : AoiSuxa, xupoxv^oxtv, la^apav, ^uxpav.
Etymologiam ineptam v. in Etym. M. p. 289, 8.]
Aoi^i, ■}), Dubium, Dubitatio, Quum duabus menti
própositis viiSj.nescit utram sequi debeat. Hom. II. I,
[2 3o] : AeiStpev, lv Soiyj-Sè (lapèvj cawaepev y) aTCoXeoOai
D N^a?. Callim. H. in Jov. [4] : n<3? xaiviv Aixxaìov àei-
aopev y|è Auxaiov, ’Ev Soiyj pàXa 0upo7?* lyrel yevo? apicpyj-
pioxov. [Antagoras ap. Diogen. L . 4 > 26 : ’Ev Soiyj poi
0upo?.]
[Aoiyjpa, to7.]. Aoiyjpaoiv Hesych. exp. aTrocpaaeiri,
yvwpai?. {Sic Musur. Codex contra seriem literarum
Soipaoiv. Ex Soxyjpaaiv corruptum videtur Kustero.]
[Aotò? , , òv, Duplex. Callr.n. Epigr. r , 3 : A010? pe
xaXei yàpo?. Antipat. Thess. in Anthol. Pal. 9 , 46 :
Aotvj? eppopev euxu^i-/)?. Simias ib. 6, i i 3 : Aoiòv (xe'pa?)
£7rl )(Xwpoi? laxecpSpav 7cexàXoi?.] Aotw e t plur. Aoiol,
poet, pro Suo ,• Duo. Hom. II. D , [608] : Soià xexleiv,
^ S’ aòxij yeivaxo woXXou?" E , [206] : Aoioiaiv dpi-
«jxyjEaffiv Ifflyjxa. Hesiod. [Op. 4 3 o]: Aoià Sè 0!<j0at àpo-
xpa, Aòxoyuov.xal mjxTov. [Aret. p; 61, 17 : Xtxwve?
Soioi* 64 e x t r .: AoialSa^te?.] Athen. 1 1 , [p. 4 9 *>F] scrib
it , xò Sotol xal Soial significare xò xax’ àpi0pòv etSo?, xò
Suo, u t , Aoioù? Sè xpiycoSa?, Séxa Sè j(puooìo xàXavxa.
Ibid. addit significare edam xò cupipuè? xal xò auveCeu- ■
yplvov xax’ àpi0pòv, u t, Aoiol»? S’ àp umjXuOs 0àpvou?,