annotant ab Hermog. dici Partem ex o rd ii, quae
colligat ejus propositicnem cum redditione, i. e.
Comprobationem, quum ßdat; sit ^ twv xwXwv xaxdt-
ATjfo, Clausula : et ßdatv forsan esse quae ab Aldo
Depositio dicitur : commode vero Exitum exp. posse.
Bdaiv l«[x6 ix^v ead. VV. L L . e x Aristoph. Schol. in-
terpr. Versum monometrum iambicum,. u t , x i 7tef-
cropar ßdatv ¿vaTrataTixijv, Versum anapaesticum mo-
nometrum, ut [Aristoph. Nub. 4 5o] : KevTpwv ptcrpo;*
ßdaiv SaxTuXix-Jiv » Versum dactylis duobus constai) tern,
ut [ibid. 475] : *Ai;ia a?) cppevf. [Bdat;, Incessus rh y -
thmicus saltantium. Scholiasta Hermogenis p. 3 8 i :
Trjv yap EV popoli ßdatv ópi^ovxai outw; oi pouatxoi’
ßdat; eat'tv ¿pasto; xal Oéaew; 7toSwv CTjpetwat;. Tò
yàp atpetv tàv TtoSa, eira TtOsvai, apatv xal Oeatv o’)vo-
paaav* apat; ouv xa l 0éat; ^ sv tw apxeaOat xal X^yeiv
twv ^opeuTtSv ópfri) XeyeTat. Pindarus Pyth. i , 4 : 4 >óp-
ptyl; ... t S ; dxouet piv ßdat;, àyXata; àpya. Ubi scholiasta,
Bdatv evtot tov puöaov tpaac Ttpò; yàp tov £u0pòv
jij appovia Ttov peXwv StaTU7rouTar oi oè xrjv twv y_opSi5v
xpc.uatv Txpoxaxap^ovxat yàp at wSal 7xapà Trj; xtOapa;,
eia' outw; eitexai 6 twv ^opeuxtov ßu0po;. Aristophanes
Thesm. g 6 8 : EòxuxXou x°P£(a$ eòtpua arvjaat ßaatv.
Rhythmici autem ßdatv triplici significata dicunt.
Primo pedes rhytnmice compositos, incessum numeri
: quo sensu Plato TravroSaTwc; ßaaet; dixit 1. 1.
(ubi Astius Longinum comparat de sublim. 39, a :
Bdatv IvSou; riva £u0pou) et De legg. 2, p. 670, D :
EuvaxoXouOàv ixaaxov Tal? te ßaaeat twv Su0pwv xal
vai? j^opSal? Tat; twv peXwv. Aristidem Quindi, p. 38 :
Tpo^aìo; IxX^Ov) ¿7x0- tou rijv ßdatv Ì7tixpo^ov 7roteìa0at,
addit Hermann. Opusc. voi. 2, p. 108. Adde ibid.
p. 57 : AuaStdxptTov wotei t^v ßaatv et Santen, ad
Terent. Maur. p. 5 i . Deinde ad singulos pedes vel
dipodias transfertur. Ejusmodi sunt ßdat; toivix^ et
ßdat; ^optaptDtx'}), h. e. ionicus unus et choriambus
unus, a pud schol. Aristoph. Nub. 6 5 2 , et frequentissima
illa ßdat; Ìap6tx7), ßdat; Tpo^aix^, dipodia
ia inbica, dipodia trochaica. Bacchius Senior p. 14 :
Ovav 8X0; ßu0p8; xavà ßdcaiv rj xaxà 8t7co8iav yev7)Tai.
Ibid. p. 25 : Aoxpio; è; tdpSou xal àvairataTou xal c
7catavo; tou xavà ßdatv. Etiam solaio thesin, quam
veteres rhythmici vocant, ßdatv dictam esse Her-
mannus 1. 1. ostendit Aristoxeni exemplis p. 292,
296 ed. Morell. et Pselli p. 3o i . Denique clausulam
sive xaxaxXeìSa, quam grammatici d icu n t, significat.
Scholiast. Hephaestion. p. 169 ed. Gaisf., ubi de
choliambis agit : To pèv y&p òp0àv x^v TeXeuTaiav ßdatv
iafj.Su) vj Txuppt^uo aicapTt^et ... xb 8è yo)\bv tt|v pèv
xaTaxXeiSa, rjTOt T^jv ßdatv, a-rcovSeiax^v ¿7caiTet i| Tpo-
^atxiiv. Similiter clausulam numeri oratorii ßdatv
vocant rhetores, quorum locos apposuit Weiskius
ad Longin. p. 4 4 4 - Theodoras Metoch. p. 116 de
Josepho : At ßdasi; otxeiw; a^eSàv Sid TxavTwv twv auToü
SaxTuXtxai Te xal tapStxal xal Tpo^d^ouaat. G. Dind.]
Il Est etiam vocab. Mathematicorum, u t ßdat; xév-
Tpou, Basis cen tri, Punctum medium. [Archimedes
D e sphaera 1, 17 : 'H aizb tou xevTpou ty| ; ßdaew; ¿7x1
T7jv 7tXeupav tou xwvou xdOexo; ayop-ew]. Sic ibid. 19,
et alibi. G. D in d . ] || Item apud architectos nota v o x
e s t , qua et Lat. utuntur : Fulcimentum se. et qui- d
dain veluti Pes columnarum, statuarum s. fabrica-
rum , quae.a fundamento consurgunt et superpositse
fabricse sustinent pondus : quo spectat phrasis illa
Ix ßdaew; a7xoT[A7i0rivai, Penitus et ex ipsis funda-
mentis excisum esse. Ap. Vitruv. [ 10 ,10 ed. Schneid.]
in Catapulta descriptione, ßdat; Sedes e s t, in qua
statuitur columella, quae machinam sustinet. [Hesy-
chius : Bdat;- a-niptY(xa,i'Spa, ardat;. Sic ßdat; dvSptavTwv
ap. Pollucem 3, 90, e t alibi saepissime. Tpfa Mupojvo;
?pYa xoXoaatxd iSpupiva ¿7x1 pia; ßdaew;, Strabo 14,
p . 637. Bdate; ßXecpdpwv, sedes oculorum, Rufinus
in Antholog. Palat. 5, 87. Bdat; ¿YxecpdXou Plutarch.
Moral, p. 899, A , ab Routhio, Rufùs p. 36, a Wei-
gelio citatus. Adde Alexandr. Tra il. 1, p. 84. Basis
cerebri apud Celsum 5, 26, 2. 'H ßaat; vìj; xapSia;
xaXetTgct xe^aX^j, Pollux 2, 218. Bdat; Tpa/V)Xou Plutarch.
V. Py r rh i c. 34. Bdat; w t S ; Oribasius p. 2
ed. Mai. Tpo^wv ßdaet; Sophocles Electr. 718, ab
Seagero citatùs. ’ETxdX^ewv ßdaet; Theodosius Acroas.
A 3, 1 54. Bdat; YP>{ApcaTixT¡; Damocharis quidam dicitur
apud Paulum Silent, in Antholog. Palat. 7,
588. Bdatv xal CXtjv Tai; T¿/vát; 7xapé^et, Plutar-
chus Moral, p. i 58, 1) . Timaeus Locrus p. 97, E :
*Pi£a ixdvrwv xal ^dat; twv aXXwv á yS ¿p^petarat. Pii ilo
voi. 1, p. 265, 36 : A^p uSaxt pdaet ypwptevo;* p. 641,
17 : A^jp ou pdat; pt¿v ècrt , xecpaXYj.Se oùpavo;- et similite
r p. 642, 42. Bdat; Xoyou idem voi. 1, p . 108, 3g.
G. Dind. Bdaet; i. q. |3aX6l$c;. Maeris p. io 3 : BaX6t-
Se;’ al ¿7x1 twv àjeaewv Sdaet; ¿YXEXaPaY ^ vai > È7xééat-
. vov oi Spop.et;, iva e ; taou VaxatvTo. S c h ^e f . Adde Suidae
locum s. v. paX6l; ailatum. G. Dind.] Bdaet; etiam v a -
. sorum, dicuntur Ea, quae eorum collocandorum causa
parata sunt : ut sunt Orbiculi. [Javolenus Dig. 32,
leg. 100 : « Cui Corinthia vasa legata es sent, ei (3daet;
quoque eorum vasorum collocandorum caussa paratas
deberi Trebatius respondit. Labeo autem id
non p ro b a t , si eas pdaet; testator numerò vasorum
habuit. Proci us vero recte a i t , si senese quidem sint,
non autem Corinthise, non deberi. »Xx. D in d . || Bàli
<rtc ‘Epptòu, Alimus, ap. Diosc. in Nothis 1,120. B o isso n .]
[Baaxa. V. Bdaxv).]
Baaxatvw, de quo nunc dicturus sum, v el in 4 >do;,
vel in Katvw collocari posset, sequendo earn, quse
illi a plerisque t ribuitu r, etymologiam : qusenam au tem
ea s it, mox docebo.
Baaxatvw, Fascino; primum enim huic signif. locum
esse dandum censeo, quse etiam cum etymo
convenire videtur. Volunt enim plerique Gramm. pa-
axatvw dici quasi (paaxatvo), i. e. cpdeat xaivw, Oculis
o c c id o , i. e. Aspectu. [Etymol. M. p. 190, 26. At
inepta hsec etymologia est. Ilodie nemo dubitai 6a-
axaivetv productiorem esse formam verbi pdaxetv,
cui affinia sunt pd^etv et (pdaxetv. G. D in d .] Q u o p e r -
tinet hie Virgil, locus , Eel. 3, [v. 102] : His certe
ñeque amor causa es t, v ix ossibus hserent. Nescio
quis teneros oculus mihi fascina t agnos. Sic et
f y 0aXixà; pdaxavo;, Oculus fascinator, apud Plut., ut
paulo post docebo. Quin etiam et apud Horat. E p is t
i , 14 * Non istic obliquo oculo mea commoda quis-
quam Limat", quidam obliquo oculo interpr. Invido.
Sed interficiendi quoque vim oculis fascinatoribus
inesse, discimus e Plin., scribente 7, 2 : Esse ejusd.
generis in Triba llis e t llly r iis , adjicit Isigonus, qui
visu quoque effascinent, interimantque quos diutius
intueantur, iratis prsecipue oculis : quod eorum malum
facilius sentire púberes. Proxime autem prse-
cedentia verba sunt hsec, In eademiAfrica familias
quasdam effascinantium, Isigonus e t Nymphodorus
tradunt : quarum laudatione intereant pro b a ta , are-
scant arbores, emoriantur infantes. De quo loco
disseram m o x , quum agam d e .pass. Baaxaivopat,
pro Fascipor. Bdaxavo;, inquit Schol. Theoc r. [5,
1 3], proprie 6 toí; ¿tp0aXp.ot; xafvwv, xal cpOeipwv tÒ
ópaOèv i»7x’ auTou. S ic et apud Etym. 6 toì; cpdeat xatvb)v,
quasi cpdaxatvo;. Et a pdoxavo; vult esse verbum pa-
axaívw. Sed crediderim potius paaxaivw praecedere,
prsesertim quum in eo verbum xaivw incorruptpm
e x s tet, et qusedam a similibus verbis similem formam
habentia nomina inveniantur. P arvi alioqui
refert utri priorem locum demus. Qusecunque autem
sit hujus verbi etymologia, a c c ip i' pro Fascinare
constat, quum a lib i, turn apud Aristot. Probi. 34,
20 : ’ETXtXeyouai yoüv, ^xav t5¡; auxíj; Tpa7xé£/]; 181 a
t I TxpoacpépwvTat, (JteTaStSóvTe;, tfIva paaxdvv); pte.
S ic et apud Alex. Aphr. Probi. 2, 53 : Aid ri Tivè;
Paaxatvouat, xal paXtaxa 7tatSa;. Quod autem addit
xal ptdXiaTa 7ialSa;, pertinet ad haec, quae e Plin.
attuli de fascinatoribus, Quod eorum malum facilius
sentire púberes. Apud Plut. quoque Symp. 5, 7 ha-
bes quae hue. p ertin en t, ubi exstat et comp. xaxa6a-
axaivw in ead. signif. Sic pass. Baaxatvopat, Fascinar,
T heoc r. 6, [3g] : 'li; 6aaxav0w 81, Tpl; sì; lp.òv
£7XTuaa X0X7XOV, ubi Schol. ann otai, suo etiamnum
tempore id sólitas facere mulieres, nimirum sinui
suo inspuere, to vepeaTjxáv IxTperxopéva;. Atque hue
certe pertinet quod in Plinii loco paulo ante ha-
buimus, de illa laudatione familiarum quae effascinant.
Itidem enim hic pastor dicit, postquam sibi tam pul-
cher visus fuisset, se ter in sinum suum spuisse, ne
f a s c in a r i p o s s e t : q u a s i l a u d a t i o n e i l l a m d e s u a f o rm a A
o p in io n em c o n s e q u e n t e , a q u a l a u d a t i o n e p e r i c u lu m
• im p e n d e r e t . I t a e n im e x i s t im o in t e l i i g e n d u m e s s e
h. 1 . : e ju s t a r n e n e x p o s i t io n e m t a l i o r u m j u d i c i o r e -
l in q u e n s , . q u ib u s , a t t e n t iu s c u m e x p e n d e r e v a c a b i t .
Utitur porro passiva illa .voce et Aristot.. P robi. 34,
20. Il Baaxatvw, Invideo ,.quoniam se. qui fascinant,
id faciunt quod invid ean t, ut discimus e x iis etiam
quae leguntur apud Alex. Aphr. Probi. 2, 53. Dicitur
autem ßaaxaivw aot, vel ßaaxaivw aot touto , aut
TOUTOU. Item, ßaaxaivw. e7xì Toóxtp.. Demosth. [p. 4^4»
10] : Et p-èv ydp Tt; ej^et TxoXXà, pr)8èv &p«; àStxwv,
oùj(t Set 8ti7xou toijtw ßaaxaivetv.- Ap. Philostr. Ep. 1 2
duplicem consti\ habet hoc verbum, diversis in 11. : in
p r io re , cum dat. personae; in posteriore, cum accus.
rei. Ita enim orditur illam suam Epistolam : OòSe. 6
OeaTxéato; HXdcTwv toi; ao^iaxat; ISaaxYive’ xal acpoSpa
Iviot; Soxet touto' sed repono h i c , eì xal acpóSpa x. t.X .
Aliquanto post, K a l ßaaxaivet (xév t i ; xk lauTw
icptxToc' & 81 aptetvov v) pi) yeìpov StaQ^aeTat, cpiXoTi-
petTat 7xpò; TauTa. (Ubi obiter observa etiam quod b
sit discnmen inter verb. <I>tXoTtpeìaOai et verbum
Baaxaivetv : itidem certe cptXoTtpia distinguitur aitò
toì» <p0óvou, ut ib i videbis.) Sic apud Herodian. ßa-
cxaivstvi cum accus. rei : [ 2 , 4 , 1 1 ] : ’E6daxr,vs 7xdvTa
xal <xv£Tpev|/e 7xovY|pàc tu^tj. [Cum dativo personae et
.genitivo rei. Dio Chrysost. vol.. 2 , p. 428 : ’Exeivou;
ulv oò ^rjXwv oò8i ßaaxafvwv auToi; tyJ; Tputprj;. Phi-
lostr. V. A, 6, 1 2 , p. 2Ö0 indicai Schaeferus : 2 ol
pèv ouSevò; àv ßaaxiivatpt è-yò) Xóyou. Basilius M. voi. 1 ,
p. 23, B : Oò ßötaxaivouaa .rjpiv Trj; yvwaew;. Vita Gre-
gorii Naz. voi. 1, p. c x l i x ed. Benedict. : Baaxatvwv
aÒTOt; t 9); wtpsXeta;. Georgius Progymnas. in Rhetor,
vol. i , p. 5 7 5 ,'1 1 : noto; TeXyw pot t 9J;' a7xpaYpocuvv);
ISaaxTjve; G. Dind.] Sed et cum dat. personae et
accus. rei simul junctum reperitur; interdum cum
dat. pers. et gen. rei. Quin edam cum gen. solo. L u cian.
Philopseude [c. 35] : Tóuto èyu) izavu laixouSaxw;,
oux eTj^ov ótxw; • IxpiiOoipi 7xap’ auTou* Ißaaxatve yaP
aÒTOu, xatTot 7xpò; xk, aXXa 7xpoyetpOTaTo; wv. Sic autem
utuntur e t verbo !p0ovw, et quidem frequentius c
quam hoc. Eodemque modo Lat. .verbum Invideo
usurpant, sed cum accus. Quanivis autem in isto
Luciani loco non additus sit ille dat. personae, ex
eo tamen probari ilia constr. potest : quod relinqui
subaudiendum, longe manifestissimum sit. Apud
eund. Lucian. [Navig. c. 17,] exstat cum praep. ¿7x1,
ubi s c rib it, Bacxaiveiv ¿7x1 vai; eÒTu^iat;. [Dio Chry-
.sost. vol.: 2 , p. 4*3 : ßaaxaivetv ¿tx’ aÒTW toi; ej^ouatv
¿SuvaTov. G. Dind.] Liban. jun xit etiam accus. personae
hoc verbum, u t testatur Suid., qui hanc constr.
improbare v ide tu r; scribit enim, Baaxatvw aot ¿et*
Ò 8s AtSdivto;: aÌTtaTixi), Tòv ixpoai^xovTa ßaaxaivouat.
[De hac constructione vid. Herodian. Piersoni p. 47<>J
Thom. Mag. p. 148. Schief. Dativo utitur Libanius
a lib i, u t vol. 4, p. 190 : Baaxaivei; a7xo0aveiv ßouXo-
pévw ibid. p. 320 : T i pot ßaaxaivet;; et p. ^26.
G. Dind. Deuteron. 28, 54 et 56 : Baaxavet tw ,
¿ipOaXpw auTou.] || Criminor, Reprehendo, ap. Dem.
et Plut. u t testatur B u d ., qui e x ilio affert, [291,]
*0 8è, aty^aa; ■fjvix’ eSet Xsy£iv, <üv t i 8uaxoXov aupévj, D
töuto ßaaxaivet, Hoc criminatur s. reprehendit. Sic
autem Harpocr. a Demosth. poni testatur ßaaxaivet
. pro aktaTat e t pepoevat, ac auxocpavTet. Hesych. Ba-
axaivgt, XuTxet, (p0ovei, pépepevàt. [Diodorus Sic. 4> 6 :
Üp8; toI»; ßaaxaivovTdc; t i twv xaXwv toutov. xoXaarrjv
Txapeta^YOVTe;. ScHiEF. Libanius vol. 4> P- 5 19 : Baaxaivet
tou; Xoyou;, ucpap7x a a a vT a ; vixrjv 871X01; ¿cpetXo-
pevTjv. Ibid. p. 732 : rlol>; t^ v 07)V ß a a x a iv o v T a ; ou-
vaptv. Passivum ßaaxaivopat. Strabo 14, p. 654 • 'V7X0
tc5v ¿vTtTfi^vwv •ßaaxavOyjvat. Apud scriptores ecclesia-
sticos tum hujus verb i tum vocabulorum ßaaxavia
et ßdtaxavo; infinita 5 est exemplorum multitudo.
G . Dind.]
Baaxav.7]Ttx8;, quod legitur apud Plutarch. Symp.
5, [p. 682 : Ì>0ovyìtix^v xal ßaaxavTjTix^v i^tv], derivan-
dum esset e BaaxavrjTr,;. [L ib r i duo ßaaxaviTtxviv.
Recte Wyttenbachius ßaaxavTtxviv. yE 0vo; ßaaxavvixov
xat cpOopo7xot8vvdixit Stephanus B y zk in @iba, ubi Codex
Vratislav. eodem errore ßaaxavmxov. G. Dind.]
■yUES. LING, GR.EC. TOM. 2 , FAXC. I.
Baaxavia, r„ Fasci natio : (sicut (ìàaxavo;, Fascinator).
Aristot. Probi. 34 > 20 : Atà t{ to ix^yavov flaoxavia;
©aal cpappaxov eìvat; Sæpius autem Invidia, s. Invi-
aentia. Philo V. M. 1, [voi. 2, p. 81, 10] : ’AXX’ eywye
.T7)V toutwv paaxaviav &7xepêà;, Ta 7xepl tov avSpa pr]-
vuaw. Chrys. De sacerd. : Baaxavia; Tpocpi) at twv txXyj-
.aiov euSoxtp^aet;. Interdum etiam est Obtrectatio.
Bud. auxocpavTÌav exp. ap. Dem. [3 1 1] : noXXayo0ev
pèv Toivuv av t i ; toot ttjv ¿yvoipoauv/jv auTou xal ttjv ^a-
axaviav. [Plato Phædon. p. 95, B : Mi^ t i ; -fipwv ^aaxavia
7xeptTpé([7] tov Xoyov tov peXXovTa XeyeaOat. Callimachum
fragm. 292, p. 5 4 1 : vEXXeTe paaxavirj; ¿Xoòv yévoç,
et poetam apud Suidam s. v. IlaXapqSr);, yOppa pdtX-
•Xot p^TxoTe SaaxavÌ7), indicai Schæf. Baaxaviav xal
Txtxpiav, Philo vol. 2, p. 27, 5. Quemadmodum
axavov xal 7xtxpòv conjunxit voi. 1, p. 4^9 ’ ^3. Baaxavia
xal cp0óvo;, v e l <p0o'vo;xal Baaxavia, apud eun-
dem voi. 1, p. i 45, 9 ; 543, 8 ; 5g 5, 3 8 ; 6 3 6 , 4 5 ;
voi. 2, p. 120, i o ; 4 <>4t I 8. Joannes Chrysost. qui
sæpissimehoc vocabulo utitur, voi. 1, p. 3 g i , D : ‘H
Txapcpayo; auTÒv tt,; [ìaaxavia; 7xeptaT0iy_iÇeTat tpXoÇ. Cy-
,rillus Alexandr. in Genes, lib. 4 , vol. 1, p. 108 : T à
lx <p0óvou péXy) x,al t8 ex Tvj; paaxavia; toì; vevixyjpévot;
IvTucpeTat 7xup.' Nec raro numero plurali, u t apud Joan-
nem Chrysost. voi. 2, p. 168, B : <I>Oo'vou; xal paaxavia;
xal ptao; evexe. Nicolaus Progymn. in Rhet. voi. 1,
p. 357, 23 : Baaxaviav t^v auxocpavTÌav 7rotoupevo;.
G. D in d o r f .]
. [De fascinatione repellenda loc. memorabilis
Chrys. t. 3 , p. 320, 32 : Bo'pèopov al yuvaixe; Iv tw
[iaXaveiw Xapéavouaat Tpocpol xal 0epaTraivi8e ;, xal tw
8axTi5Xo> Jtpiaaaat, xavà tou peTW7tou Tuicouat tou 7rat-
8iou* xav epi)Ta( t i ; , t Ì poóXsTat ô ^opêopo;, t i 8 e Ô
7n]Xo;; S<p0aXpòv 7rov7]pòv àvaaTpecpet, cpaat, xat paaxa-
viav, xal <p0óvov. Hase.]
: B a a x a v t o v , t ò , Fascinum. B a a x d v to v dicunt antiqui,
inquit Phrynichus [p. 86 ed. Lob .], non 7cpoc6a o x d -
v tov, cum praep. 7rpó ;. Ubi simul observa istam vocem
l lp o a è a a x a v io v , quam a nonnullis pro p â a x a v to v usur-
patam fuisse, ex ejus verbis colligimus. In VV. LL.
P a a x d vto y redditur non -solum Fascinurn, sed et
Odium. In Iisd. annotatili’ ex J. Poli., p a a x d v ta vacata
fuisse Quædam ridicula, quæ ap. vett. fabri ferrarii
ante fornaculam appendere solebant, invidiæ aver-
tendæ grada. Affertur autem ab J. Poli. [7, 108], et
in numero singolari, ex Aristoph. : IIX^v et t i ; 7rpiatTo
Seoutevo; B a a x a v io u l i t i xdpttvov avS p ò ; j^aXxéw;. Sed ap.
J. Poll, pro p a a x a v io u legitur ¡k a x a v o u eX p a a x a v ia pro
P a a x a v t a , non sine manifesta depravatione utrobi-
que. [Recte codex Falckenb. ^a axdv tov . Explicatius
Phrynichus in Bekkeri Anecd. p. 3o , 5 : B a a x d v t o v
8 ot rìpaOet; Ttpoaèaaxavtov. E a T t Se Tt a v0pt»)7roelSe; x a -
T a a x e u a a p a , (Bpa^ù 7cap7)XXaypévov t X,v a v0po)7ceiav
epuatv, 8 TtpS twv epyaaTYipiwv ol y_etpwvaxTe; xp£|xavvuouat
to u fjL-J) p a a x a iv e a è a t auTÌov tt|V è p y a a ia v . Fascinurn autem
il luci fuit 7crçXtvo; ^HcpaiaTo; : de quo dixit Lobe-
ckius AglaophiVp- 97 Strabonem 16, p. 776, addit
Schneiderus : n e p ix e t vT a i 8è To t; T p a ^ X o t ; xóyx,ia ¿ v t I
ßaaxaviwv. G. D in d o r f , ^ ^
Bdaxavo;, 6, -f), Fascinator, Fascinatrix: 8ep0aXpo;,
Plut. Symp. 5, 7 : Hepl twv xavaSaaxaivetv Xeyope'vwv
xal ßdaxavov e^eiv 8<p0aXp.ov ep7ceadvTo; Xo'you Trapa
Set7Tvov. [Alciphro 1, i 5 : Auap.ev7); xal ßdaxavo; 8 twv
yetTo'vwv ¿tpOaXpo';. Ubi vid.' Bergler. Nice|)hörus Greg,
p. 1 1'4, A : Baaxavov toI; aya0ot; Scp0aXp.ov e7rißdXXeiv.
Bdaxavot xal yoyjTe; conjunct! apud Strabonem 14 ,
p. 654, et alios, TeX)(l; xal ßdaxavo; apud Synesium
p. 570; conf. Bergler, ad Alciphr. 1, 12 ab Scha?f.
indicatum. G. D in d . ] Sic a Virg. dicitur Oculus fas-
cinäre, ut an tea'' doeui. Apud Plut. De virt. mul.
[p. 254, E ] , Baaxdvou Taa»o; redditur Fascinationis se-
p u lc rum : in P olycrita, de qua haec inter alia scribit :
AuT^Se Trpo; Tat; TiuXat; yevopevou; tou; tcoXito;, dirav-
TWVTa; auTrj, peTa xal avecpdvwv ÖTCoSexope'vou; xal
0aupdCovTa;, oux vjveyxe xb peye0o; ttJ; X*?«?» M «7C£-
Qavev-nuToü 7ceaouaa 7roS; t^v 7tuXv)v 8710u T60a7rcai* xal
xaXetTat Baaxdvou Tatpo;, w; ßaaxdvcp Ttvl xfr/rf t^v
noXuxpf-aiv <p0ov7)0elaav ¿TtoXauaat twv Ttpwv. Ibi
enim qiiidam -interpretatus est Fascinationis sepul-
crum (quam interpr. et V V. L L . servarunt), iüdem-
23