xaxà ‘HpoSoxou xol? Xoyou?, lacunam Buttmannus e x - A
plet xaXoufjisvYj xal Apùpw?. Nam Apufxov raXiv vocat
Herodotus 8, 33 : qua formi) nominis appellatili’ oppidum
in confinio Atticæ e t Boeotiæ situm, de quo
Oemosth. p. 446, a , ubi lib ri multi et schol. Platonis
p. 86 (335 Bekk.) d£uxóv<o? scriba» t Apupoïï, consent
tien te Harpocr. : Apupò?, raXiç Boiioxia? xal xyjç
Axxixri? • Ar)p.o<j0evï)ç iv tw rapi xî)? irpeaêeiaç. ’Apurcor
xéX*]? S’ ¿v xoïç Sixatcôpiaai «pyja-tv ouxioç « “Eraixa Aou-
pòv êv ’Axxixùv xal l'xepov Boiwxtov. » Qui acce»tus uon
sol um Demostheni, sed etiam Herodoto est restituen-
d u s, e x præcepto Arcadii p. 60, 1 : T e 8k 8pupto? xat
«cl tou xupfou xat irpodriYopixoü S£ùvexai, posthabita Eu-
stathii auctoritate p. 638, 5y : Apupo? & Sputoxô? xora?
xal Apùpio? raXiç. Hesych. : Apuptò?, Saaoç ... xal ywpCov
xîjç Axxixîjç xal «ppoupiov. In verbis autem Harpocra-
tionis notandum e s t, Apup-òv neutro genere ab Aristotele
dici : qui mihi videtur librarii error esse
corrigendumque £V vel iva, quod quodammodo con-
firmant codices d u o , quorum in altero a v , àv in altero
scriptum. Adjectivi gentilis unum est exemplum Pau- B
saniæ, supra a llatum, in quo Apup^toi? scriptum apud
ip sum , Apupdoi? vel Apupiiri? apud Steph. B y z ., quod
in Apup.teu<nv erit mutandum, nisi Stephanum secum
ipsum pugnare volumus. Alius signif. est Apuptaïo? in
1. Tzetzæ s. v. Apùpia? allato. G. Dind.]
[Apùpuo?, ta , lov.] Apupiouç, Hesych io xoù? xaxà xf|v
Xiópav xaxoiìotòuvxa?, forsan ob suecisionem quercuum
s. arborum.
[Apùprno?, 6 , Drymnius. L y cophro 536 : *0 Apùtxvio?
oaipcov. Schol. : '0 Zeùç raepà HapicpuXiotç ouxio? ixaXeïxo.]
[Apupioöev, E silva. Gregor. Naz. 2, ia . A n g l.]
[Apvp.ovto?, ia , iov, Silvestris. Apxepit? Spupiovia in
Orph. H. 35, ia . Lectio suspecta. Schneid.]
[ApupoxóXatjy lectio vitiosa. V. ApuoxóXa^.]
Apupò?, ô, Sylva que rn a, glandifera, Bud. e Polyb.
a, fol. a5 a tergo [c. i 5, a : To 8s xcov ßaXavcov itXîjôoç
xò yiyvô(j.evov ex xtov xaxà SiaaxTjpia SpupiSv iv t o ïç ra-
8101?... Id. ja , 4, 1 3]. Sed et generaliter pro Sylva s.
Nemore [Æschyl. ap . Aristot. H. A. 9, 49 : Apupiob?
Ipiijjouç \ nàyouç. Soph. OEd. T . 1399 : Kexpuptpev/] c
varaj Spupió? xe. Eur. Hipp. u a 7 : Apupio'ç x’ opeio?
(cui comparandus Clearch. ap. Athen. 14, p. 619, C,
ab Hemst. cit. : Tob? Speiou? Ira^ e i Spupioù?)] : ut Ep-
xwvio?8pup.ò? S traboni [4, p. 307 e t alib i], Hercynia
sylva. Plut, in [Compar. Periclis cum] Fabio [c. 1] :
Aifxvaç 81 xal raSia xal Spufxobç vexptov axpàxoraSiov
TcX^ôoyxaç. Aristot. De mundo [c. 3 init.] : r îj ra ra i-
xiXxai ßa0ui;uXot? Spupioïç. Et Apupàv neutro g en e re, ut
xepauvia [Kepaùvta] Spupià Dionys. A lex . p. 80 [Pe r
rieg. 492. Male Soupiòv numero singulari dictum fin-
gunt Eustath. p. 664, 37 et HSt. metaplasmo numeri
pluralis Spupà d e cep ti, quo Homerus u titur 11. A ,
118 . Od. K , i 5o et 197 : Aià Spopià raxvà xal ÔXîjv*
quem imitantur Nicand- T h e r . a a a , Orph. Argon.
6 76, Quint. Sm. a, 38a et 7, 7 1 5. Retracto accentu
Spupia scribi ju b e t Etym. M. p. 56, 9 : ’Avà Spùpia Ì
« K a l Oîjpeç avà Spupia icpvjuvovxat. » Tivlç âvéyvoxrav
8pupa à? ¿ rà xou Spup.oç. Oùx e<m Se 088k aw^exai xSv
TpttSv TcpoaiüTwov $) ouÇuyia. Eoçoç piv yàp xal <nxp^ xal
<TO<pa. óiaoxóvio;, Spujxó? 8k ùpupt.-)} oùxexi, Oùx àpa Spupia,
àXXà ùpùpa à ç Xu^va, Quæ etsi parum idonea argu - D
mentatio es t, non improbabile tarnen videtur formam
pluralis numeri neutralem ut mensura differt a mascu-
îin a , ita etiam accentu esse discretam. Nam Spupoç et
ùpupol producta syllaba priore dici poetarum docent
exempla, Euripidis Rhesi v. 389 : Hapéa^E, Spupov
vuxxoç év0ï)pov poXajiT’ Bacch. 1327 : vEx’ dptpl Spupotç,
Nicandri Ther. 28,489, Antiphanis in Anth. Pah 9, 81,
aliorum : Spupà vero vel ùpupa correpto u p ronunciali
Homeri aliorumque poetarum locis supra ostendi-
mus, quorum a consuetudine quod desciverunt Dionysius
Per, 49a ; Mexà Spupà Kepaùvia, et Oppian,
Cyneg. *> 64 : ’E n l ùpvpà avvépiropoç, ipsorum est
error, masculinæ formæ mensura deceptorum. Yitiose
ap. Nonnum Dion. 22, 1 1 7 ; tfHXixoç ¿Îa<rou«ra xaxà
Spupoïï. Recte Græfius ùpuôç. G. Dind.]
[Apupùç, 8, Drymus, oppidum Phoc idis , aliud Attic
». V. Apupia. U Nomen loci sub monte T e le -
thrio Euboeæ s iti, de quo Strabo 10, p. 4 4 5 : ‘ Tirò
xij) TeXeÖpico opei iv xeo Apupw xaXoupsveo. G. D in d o r f .]
[Apupoxopixù; , Y|, òv , i. q. Spuoxopixo;. Jo. Chrysost.
Hom. in Matth. 5a , vol. 2 , p. 33 4 , 4o : Kal x^v Ùpu-
poxopix^v (xe^vijv), ßffxs ^uXa x^pvsiv. Seager.]
[Apupouatia, ■}], Drymussa, vrjoo? Twvia?. öouxuSiSvji;
¿Y&»).(c. 3 i). To IOvixov Apupouaaaioi;, Steph. Byz. E x '
quo corrigendi Thucydides, cu ju sin libris est Spùpoua-
aav, Spupouaav, Spipuuav, Spipuaaav, Polybius 22, 2 7 ,5 ,
ubiApupouacav vel Apopouaaav, Aristides vol. 1, p. 293,
14 , ubi Apupouaav. Drymus a ap. Livium 3 8 , 39 et
Plin. H. N. 5, 3 1, libris apud hos quoque nonnihil
variantibus. G. D in d o r f .]
[ApupoipùXa^, 6, Saltuarius , Gl.]
[Apupo^àp^c, 6 , -i|, Silvis gaudens. Apupo^apsI?,
epitheton nympharum, Orph. H. 5o , 1 2 restitutum
ab Heringa. L ib r i xpupo^apsi?.]
[Apùpwùvji, 6, •?).] Kaxaùpupog xiitoi;, Sylvosus... Qui
etvùpup(6ùvjc dicitUr. [Diodor. 3 , a 5 : Apuptóùei? xal
ixuxvou? to!? ùévùpsct xoTtou?. Hesych. : Apupà, Spupw-
ùciq xal auvSevSpot totcoi xal eu^uXoi.]
Apupwv, Sv05, 6, pro Spupo? affertur. A Bud. tarnen
Dunms e t Dumetum redditur in h. 1. Basilii :
Hùr) 8s Tive? TETV) pT^xacji, xal ixxspvopsva? xà? irtxu;, ei?
ùpupwva? peOiirxacöai. [Thomas M. p. 572 : vAXco? 8k
xal ùpupò>v xal Xóypyi iirl aypiwv Ssvoptuv laxapsveov iirl
ivjpS?. Pollu x 1, 2 21. Oppian. Cyn. 2 , 78 : ’Eirecpapdi-
*y>]<ye 8k Spupcov. Greg. Naz. vol. 1, p. 307, A ed. Beri.
Apupóvoq, ùpupóva? etc. scripta ap. Ducam Hist. Byz.
p. 68, D ; 97, C ; 12 2 , B. G. D in d . Joseph. A. J. 6 ,
6 , 3 : Apupwva ßaöuv xal peXtcraSv vspovxa. Id. ib. 14,
1 5, 8 : ’Ev xoi? SpupSifft. Greg. Nyss; t. 1, p. 5a 6, C ;
527, B ; 5 3 i , B; 557, C. De domo Solomonis vocata
Apuuwv Atéàvou Joseph. Ant. Jud. 8 , 6 , 5 et 8 , 7,
2. Loc. Basilii, supra ab H S t allatus, exstat t. 1, p.
6 3 , C. H a s e . ]
[Apupòbv, ovo?, 8 , Drymon fl. V. ApiXwv.]
[Apuptov, ovo?, 6, D rym o , scriptor Homero anti-
quior, ap. Tatian. C. G r* c . p. 275, B , ubi vitioso a c centu
Apupoivo?. Recte Apupwvo? ap. Euseb. P. E. 10,
p. 495, C, Tatiani verba repetentem. f| Apupcov Cau-
loniensis, Pyth ago reu s , ap. lamblich. V. P . p. 53o,]
[Apuvspexo?, 6, ap. Strab. 12 , p. 567, nomen loci
est in Gallo-Graecia, ad quem convenirent Gallo-
G r* co rum tetra rch». Videtur esse Celticum nomen,
significans Templum in- que rce to, auctore Adelung,
vol. 1, p. 56. S c h w e i GH.]
[Apuvò?, 6 , Truncus quernus. E tymo lo g i* caussa
fictum a gramm. in Crameri Anecd. vol. 2 , p. 43a ,
8 : Apü?, Spuvó? xal ypuvo? 6 xoppó?.]
[ApuoßdiXavo?, 6, Glans querna. Strabo 3 , p. 1 53 ;
i 5, p. 734. Hemst. Constant. Man. Chron. p . 1 2 4 ,C.]
ApuQSaipii?, 6, Q u e rcu , i. e. quercus cortice,
tinctus. [Hesych. : AjxioSatpvj Ipàxia, xà utco tou xeXu-
^>ou? xoü Spuò? ßeßappeva.]
[Apüoyovo?, 6, f|, Quercus gignens. Aristoph. Thesm.
1 14 : Tàv Iv opsai Spuoyovoiai xópav... Apxepiv.]
[Aouo'ei?, enea, ev, Quercubus plenus.] Apuóevxa, He-
sychio SpuióSv). [Versus a quibuSdam post II. B, 783
insertus, ap. Strabon. i 3 , p. 6 26 : Xwptp Ivi Spudevxi,
tfrSr)? Iv 7Tiovi S4u.w. Nonn. Dion. 5 , 60 : Tsufx^aaou
Spuoevxo? • 2 1 , 3 3 6 : ’Evi Spuoevxt 8k xÓXtco) * 4 8 , 0 2 8 :
Apuo'evxa... Sofxov * Jo. 18 , 26 : Apuósvxo?...x^7cou.]
[Apuóxapira. V. Apùxap7ca.]
ApuoxolxYi?, 6 , In qu e rcu , s. generaliter, In arbore
cubans, cicad» epith. in Epigr. [Anyt» vel Leonid»
Anth. Pai. 7, 190.]
ApuoxoXa7m)?, 6, Picus arborarius. Dictus ¿nò xoü
xoXanxeiv xà? Spü?. Vocatur et Picus Martius. [Antiat-
tic. p. 89, 24 : ApuoxoXàira)?, xò Ùpveov. ApiaxoxéXri?
Iv xtp Tcepl Ztocov (8, 3 ; 9 , 9). Theophr. H. PI. 9 , 8 ,
6; iElian. N. A. 1, 45. Dionys. A. R. 1, 14 : ©eonepurro?
Spvt?, 8v aùxol p.èv (Aborigines) nìxov, "EXXyjve? 8k Spuo-
xoXàTmjv xaXoüaiv. || ApuxoXa7txy]? ap. Àristoph. Àv.
480 et 979, Strabon. 5, p. 240. De utraqrie forma
dixit Lobeck. ad Phryn. p. 679. ApuxÙXaij/, Picus
Martius, Gl. ApuoxòXa^ Hesychio s. v. "Inna restituii
Salmas. Codex Spup.oxoXa4i. G. D in d .]
[Apuoxóno?, 6.J Apuoxònoi, (q. d. Qu erc ise c», Ro-
b o r ise c» , sub. aves) Roboriseci generis aves. [Aristot.
De part. anim. 3, 1 : To!? SpuoxSnoi? (xtov SpviOwv).]
[ApuSna. V. Apùotji.]
[Apùonàyfi?, 6 , ij.] Apuoitaytj «rróXov [SpuonaY^axoXov
codex] vocat Sophocles in Philoct. [ad Trojam] xòv
icacffaXov, ut tradit Hesych. v e l potius Classem e
quercubus eompactam. [Eustath. p. 17 2 6 , i 5 : Apuo-
Tcayfi? «jxÓXo? Ó Spùïvo? naaaaXo? * «jxoXou? yàp, ça a iv ,
IXeyov xà anwÇuffpsva Sià xò ffuvetrxaXôai. V. qu» s. v.
2 xoXo? dicentur. Aopunaysi? vrjaç Æschylus dixit Suppl.
743. G . D in d o r f .1 .
[Apuonaïo?. Apùorceç. Apuonia. ApuoTO]i?. Apuoni?. V.
Apuaj'.]
[Apuo7rexii?. V. Apuns7ni?.]
[Apuo'mi, f|, Dryope, nympha, ap. Virg. Æn. 10,
5 5 i . U Filia E u ry t i, ap. Ovid. Met. 9 , 3 3 i . || Urbs.
V.Apio+O ,
Apuonxepl?, [(So?, f|], Herba filici similis, in arbo-
ribus nascitur, tenui foliorum subdulcium incisura,
radice hirsuta, Plin. 27, 9 , ut et Dioscor. 4-, 189 :
Apuonxepl? tpùsxai xaxà xà ßpuwSvj pspTj xwv naXaiwv
Spuwv, ¿pota nxepiSi, IXaxxoiv Ss 710XXS x9j nyiaet. [Ap.
Oribasium ßpuonxepi?. Schneid. Apuonrepi? Oribas.
p . 35o Matth. G. D.] || Apunxépi?, Hesychio Herba
quædam similis nxépei, F ilic i, q u» Dioscoridi et P linio
SpuOTCTEpÌ?.
[Apùo? scriptura vitiosa. Y . Apio?.]
[Apuo?, ¿ , Dryu s, Óvop.a xùpiov, uiò? Alyùxxou, T heo-
gnost. p. 48, 32,]-
[ApuoaavSpaÇ lectio vitiosa ap. Hesych. s. v. Davvi?.
Apuò? avàpa^ Soping.]
[Apuò? xecpaXai. V. JKscpaX^.]
[ApuoxojxÉw, Ligna cædo. Addito ^ùXa schol. Hom.
II. A, 487 : T à Spuoxop.oup.Eva ^ùXa* ubi Bekkeri editio
Spuxop.oupeva. Qua forma Eustath. Opusc. p. 255, 60 :
K a i xi? XayaivMv çuxà xal SpuxopSiv aXXo?.]
Apuoxop.ia, 7), Arborum amputatio s. materi».
[Plato Leg. 3 , p. 6 78 , D : Apuoxop.ta? xe etyov onaviv.]
[Apuoxop.ixò?, f), óv.] Apuoxop.tx7|, Plat. [Polit, p 288,
D ] , Ars amputandi arbores, Ars materiaria, Bud.
[Pallad. V ita Chrys. p. 3 , 1 : Apuoxop.ixfj iJXrj, Mate-
ries lignaria. Hase.]
Apùoxo'p.0?, 6, [Hesych. : Ap., Moxóp.o?., SevSpoxop.o?.
E x Æsopi Fab. 175, p. 108, et Galen. De comp. med. ^
sec. gen. 3 , 2 , p. 710, indicat Lobeck. ad Phryn.
p . 679. Adde Jo. Alex, in Hippocr. vol. 2 , p. a 35
ed. Dietz.], quiiet Apùxóp.o?, Hom. II. A , [86: Apuxo'-
(io? nep dvfip ànXiffuaxo Sópnov,] et H , [633 , 'F , 3 i 5] ,
Quercus amputator, sed generaliter, Arborum ara-
putator, SevSpoxo'poç. Exp. et Materiarius, Lignarius
faber. [Oppian. Hai. 5 , a 5o : *H 8puxôp.o?neùxv)? oXe-
XT^p. Coluth. 198 : Nîja? ... Spuxopu) xexx^vaxo y^aXxw.
Apuxo'fio? producta syllaba prima in principio versus
dixit Quintus Sm. i 3 , 56.]
[Apuoüffca, f , Dr y ussa, antiquum nomen Sami in-
sulæ. Heraclid. De .polit, c. 10 : ’ExaXeîxo ... f| vîjffoç
napOsvia, ùoxepov Apuoüaa. Scrib. Apuouaca. Apùouaa ap.
Steph. By z. s. v. Xàpo? et Dryusa ap. Plin. H. N. 5 ,
3 i . Hesych. : Apuoüaa, fj 2 ap.o? xò naXaio'v. Corrupte
idem : Aopucaa* oùxoiç IxaXeïxo f 2 ap.oç.]
Apuoepóvov, xò, herba ap. Plin. 27, 9 , [48], eadem
cum draba Dioscoridis 2 , 187.
[Apuofôpo?, 6, f , Quercifer. Eustath. ad Dionys. P.
p, 3 7 * , 23 ed. Bernh. : T à Spuoipópa ^oipia. G. D.]
Àpùo/oç, ô, C a rin a , Alveus navis, ita dictus irapà
xò tt)v Spuv e^eiv, Bayf. De re navali. Quidam Spuo'-
j^ou? interpr. e Cæsare Statumina, xà <jxï)pÎYp.axa xìi?
mjYvupivn)? veto?. [Polyb. 1 , 3 8 , 5 : Ptopaìoi ok xwv lx
xìj? vauayi«? ¿vaxojAiaOévxwv Siaxoùaavxe? xò xaxà pepo?
... iyviùoav lx xSiv Spuo'yiov eixoai xal Staxóaia vau7r/j-
YeiaOai cxacpv), i. e. A fundamentis, de navibus qu»
tot» recentes fiunt. Nam Spuoy^oi sunt Trabes, F u lcra ,
super quibus nova navis ædificatur. V. Scheffer. De
re nav. p. 46. E rn e s t i. Sic recte h » c interpretatus
erat jam Bayfius in Gronovii Thes. voi. 1 1 , p . 6 1 3 ,
C. Comparatione a Spuifyoi? navium ducta Hom. Od.
T , 574 : Tob? iceXlxea? ... Vaxac^’ i^sivjç, Spuo'youç â ç ,
Swùexa -reavxa? • et Plato Tim. p. 81, B : Nsa piv o5v
Çùffxaai? xoü 7cavxò? Çoiou, xaivà xa Tpiycova oiov l x Spuó-
j^wv etc. ad quem 1. s c h o l., Timæus p. 88, et Suid.
iisdem fere verb is, Tà axYipiYpaxa xìj? 7a]Yvupév7]? vvjò?
opuo'^ou? cpac(. Explicatius Eustath. ad ì. Hom. p. 1878
A extr. : Apuo^oi xupito? 7raaaaXoi, l<p’ &v atov/yShv Siaxe-
OeipÉviov f| xpoici? ïaxaxai xwv xaivoup'oupévoiv -irXoiwv
Sià ì<jox7|Ta. K a i aXXco? 8È elireiv, Spuoj^oi 7taxxaXoi lx
Spuo?, 0 laxiv àicXw? ÇuXou, xaôiaxôivxeç xf,v xpÙTctv Iv
Tip rapii; aùxfjv auvé^eiv. Quod confirmât Archimeli
versibus de nave Hieronis (ap. Athen. 5 , p. 209, C) :
nS>? 8k xaxà Spuo'^wv eizuyri cavi?; 7) x(vi yópipoi t(A7J-
0EVTE? raXlxei xóux’ Ixapov xò xuxo?; Adde Apoll. Rh.
1, 723 : Oxe 7cpfi)T0V Spuo^ouç IraêàXXexo vtjo? ’Apyouç.
Procopius B. G. 4 , 22 , p. 628, A : T a xe nuyéa çùa-
ratvxa ^ùXa I? xfjv xpoinv Ivappoaôévxa, àrap oi pièv
icoi7)xal Spuoj(ouç (sic Maltretus. Libri Stoppo?) xaXoucnv,
cxepoi Se vopéa?, Ix xoij^ou pev kxaaxov ôaxépou a^pi |?
X7)ç veto? Si7)xei xòv Utepov xoï^ov. Figurate de exordio
tragoediæ Aristoph. Thesm. 5 2 , ubi Agathonem dicit
Spuo^ou? xiOévai Spàpaxo? ¿p^di?.] || Apuo^oi, Hesychio
xiov aiSripSiv tteXéxeojv ai ¿irai, el? S? xò axeXeòv Iveipe-
xai. [Similiter Apollon. Lex. Hom. s. v. Apuô^ouç.]
Apùoyot, Secure s, uv xò ï/y.a Spùïvov. Vide Eustath.
[Has signiff. commenti suut interprètes quidam Homeri,
quorum seutentiam exponit Eustath. p. 1879.]
B II Accipitur e t pro Spupò?, Sylva. [Archias in Anth.
Pal. 6 , 1 6 : Kaxà Spuo'^ou?. Apùo^a per metaplasmum
apud Eurip. El. 1 16 4 : Aéaiv’, SpyaSwv Spùo^a ve-
popiva.]
Apùoi|<, otto? , ô, nomen avis ap. Aristoph. in Av.
[3o 4>] Diversa est a SpuoxoXdc7cx7i, u t tradit Hesych.
Alioqui Apùora? populi quidam, de quibus Etym. [M.
p. 288, 32] et Steph.
[Apùoij/, raç, 6, D iy o p s , filius Priami, ap. A poi lodo r.
3, i 2 , p. 334- Dryops Trojanus ap. Hom. II. Y , 453.
Il A Dryope quodam, cujus de parentibus valde intér
se dissentiunt- fabularum scriptores (v. Pausan. 4 ,
34 et schol. Apoll. Rh. 1, 12 12, 1218), nomen acce-
perunt Dryopes, antiqui accolæ Parnassi, unde in
alias quoque regiones migrarunt : v. quæ Heynius
collegit ad Apollodor. vol. 2 , p. 19 4 , et Mueller. De
Doribus vol. 1, p. 4«i et seqq. Steph. Byz. : Apu<nn),
7coXtç rapt T7)v 'Eppióva. Tpa^exai xal ApuoTca (Apuoir/j
ap. scholl. Aristoph. Pl. 385 et Pind. Pyth. 1, 121).
c0 raXlr/jç Apuwaïo?, wç ‘HpoSwpoç, 8v •jrapaxiÔTja'iv
’ Ena^poSixo?. 01 8è icapa X7|v Oix7)v Apùojceç dico Apuó-
7X7)? x t)ç EùpuixuXou Ouyaxpo?. vEaxi xal Apuorcia x£5v
Apuoraov irapà Tpa^ïva. AlysTai xal Apuorà? xal Apuo-
7X7)1? xal ApuoTïia. Apuo7tl? ap. Herodot. 1, 5 6 , Arcad.
p. 3 3 , J4-3 ■ ■ : .
[Apüra7i7|?, ô, f , v el ApüraxT)?.] Apurax7)?,vFructus
jam adultus et.maturu s, q. d. Jamjam e x arbore ca-
surus : unde et Drupæ olivæ, de quibus Plin. eas
La t. Dru pas, Gr. Spuraxeï? vocari scribens. Sed pro
Spuraxeï? IXaïai legitur etiam Spuraraï?, vel Spuraraiç,
a maturitate. Vide Diosc. et A then., S u id ., Eust. :
Hesych. Spuraxeï? h ab e t, illam priorem etym. se-
quens. [Moeris p. 120 : Apuraxvj?, ’Axxixioç • raraipoç,
/EXXnvixcôç. Ad quem Pierson. : « Apuraxeï? dicuntur
fructus qui immaturi in terram deciderunt, ut olivæ.
Hesych. : Apuraxeï?, ara (licl codex) SsvSpou nemea-
xuiaç, oiixdcç * ubi frustra homines docti conjiciuut a-/)
wpaç. (Sed hujus signif. exx. nulla sunt. Itaque Hesychio
oipaia? vel wpipa? restituendum. G. D.) A lc i-
phro 1, 21 : üixeïxai 8k oùSèv xoiv raXuxeXwv, ¿XX’ apxov
® xòv 1$ ¿YOpaç xal o'jiov ... Spu7cexeïç t) cpauXiaç, ubi Ms.
Vatic. Spuraraiç. Sic piagai Spuraxeï? Gratino ap. Athen.
6 , p. 267, F , Placent» quæ ex arboribus sponte
decidebant. (Sed cod. Veu.- Spuraraï?.) Maie Dale-
cliampius ulivas druppas interpretatur. Quanquam
non ignoro Alexin ap. Athen. 2, p. 56 aliosque ibidem
Spuraxeï? eXaio? dixiss.e. (Hic quoque codex
Ven. constanter Spuraraï?. Apuraxeï? IXaaç Herodian.
Philet. p. 484 ed. Piers.) Has Lucian. Lexiph. c. i 3
IXaïa? ,^ap.airaxeï? dixit. (Ubi schol. : A ? xaXoïïpiev Spu-
raxetç. À&xat Yàp ei pf| aep éauxâiv arappuSiai xoû SévSpou,
où axeuàÇovxai ouxwç.) Cum hoc autem nomine adje-
ctivoubique librarii permiscuerunt alterum Spuraraj?,
quod fruçtum notât qui in arbore maturuerit sole
coctus, maturum. Quod Moeridi pro Spuraxr)? sive
Spuraxf)? restituendum censet Oudendorp. ad Thom.
M. p. 2 5 1. Verissime. Eustath. et alibi et p. 2 1 1 ,1 8 : *H
Spu7tera)ç 7ioxè pev xaxapova? àiuXwç 7rpocpepojJiév7i, itoxè
Se xaxà icapaôeatv, otov Spu7ce7cf|Ç IXaia \ Axxixioç IXàgi.