Bap.ßatvetv proprie Titubare signif., quod de gressu A
dicitur et de lingua. Etym. M. deducit a ßaivw, nou
a pjiyS : [ßapgatvEi, Stetá^et, toejaei xoì; -rcoat xal fiitò
rpojAou ri^£t xou; ¿Sovxa? xal x5¡ yhíiO<jr\ aar^puo; ^Oeyy6-
xai. Eaxt Ss xal 6v)xaptxj) rj xal •jcowjxixrj.] Eípy|xat
dito uexacpopa; xwv 7toSwv, ¿rcl xiliv (a-J) ¿Spaíav xi)v <pw-
v-Jjv Eyovxiov • OÍ yStp xafáo^eTOt Otto tpogou oty oioi -re
éopaìot aptpoxtpai; Tat; ßaasiitv etvat, &q cpy)<jtv 6 tzoit\-
Trj;, àXXa ptsxaxXa¡,£iv xal iiz àpcpoxepou; xoò; TcoSa;
f£etv. Bap.gatvet * xpÉpEt xoi; icoat, xal xr¡ yXwcar] àir»i|Aw;
©öfiyYETat. [Hesycnius : ’EGá[/.gatvsv, expspev, ISíaxaCev.
buidas : Baptßaivei, Stararci, xpejxet roí; tcoo-I xal -rii
yXwttv] áaiípu»); <pOeYYeTal> quibus Zonaras addit r|
VTOTpo|xou; mét xoò; ¿Sóvta;, ubi scribendum, &7tó
tpopou, ut est in Etym. M. verbis modo citatis et
panilo post xò òicò xpóptou y¡y£iv xoò; òòovxa; xal ávápOpwc
AeyEtv.] II. K , [375] : ‘O 8’ ap’ £<TT7], xàpgy|<jÉv re, Bap.-
Catvuv, apago; 8k oià crroaa ylvet' òSovtwv • u bi ßap.-
Saivwv exp. debet xoì; 7rocrt xpspuov, tituhansque. [He-
sychius : Bapgaiviov, xpéjjtwv xoì; tcoo'iv yj xou; 88ovxa;
(euYxpoúoiv vel qywv adduut interpretes.)] Quod autem B
a é lingua etiam dicitur firmat exemplum e Bione 4, [8]
petitum, hoc modo scr. : *Hv ¡aev ■ yàp ßpoxov aXXov y)
àQavàxcov xtvà ueXmi), Bap.6aivet ¡¿su yXoxjccc, xal w;
icàpo; oùx et áetSet. [Anthdl. Pal. cap. 5, 2 7 3 : Xei-
Xea ßapgctivEt (p6¿Yp.aTt Y?)paXécp. Themistius p. 56, A,
ab Schneid., indicatus : tfE7caXXs p.Èv auxyj; -f¡ xapSía,
e6áp.6aive Ss ^ tpoivq. Eustath. Opuse, p. 3 i o , x8 :
Baptgxívwv &7TO xou
[Nil. Epist. '126 : Aià xouxo Set óXoxapotui; xal ip.-
irovw; irpò; auxov xaxacpEuyetv, p.tjSs #Xw; ßajj.gaivovxa;
$ ÖTTOYOYY^ovxai; • et Ep. i 54 : ’ETcatvedóp-sOa p.Y]X£xi
ßap-gaivovTe;, ubi vertit Possin. Nihil ambigue mus-
sitantes. H a s e .]
[Bap.6axeía, , Veneficium. Vid. Baptgaxsuxpiai.]
[Bap.6xx£pó;, Bombycinus, Gossipinus. Vid. Bap.-
Saxyjpo';. L . D in d o r f .]
BapSax súxpiai H e s y ch io p^YYavsuxptai : a d d e n t i ,
q u o sdam e x p . <papp.axíoxpiai, a lio s XaXoucat [Prsesti-
g ia t r i c e s , V en éficas , L o q u a c e s ]. I tid em Bap.6ax£ta;
j^ápiv a f fe r t p ro tpapp.ax£Ía; y . [C on f. Báp.6axo;.} q
[Bap.6axrtpó<;, B om b y c in u s , G o s s ip in u s . E x em p lum
v . a p u d Ou.cangi.um. Ib id em e st Bap.6ax£pS;, e x m o r e
n o v i Grsecismi. L . D in d o r f . ]
[Bap.6dxtya;, Bombycinus, Gossipinus. Exempla
hujus formae e x Gemisto Plethone attulit Ducangius.
L. D in d o r f .]
[Bop.6áxwv, Bom b y x, Gossipium. Vide locos Suidae
sub Bap.6a; ponendos. Ducangius : « Achmes Onirocr.
C. 1 12 : MáXacjov xpoxov aCiyou p.£xà ßoSeXaiov xal xà
ßpaSu 6ÉTE xò p.sxà ßap.7uaxtv Et; xoù; ¿^OaXp-oij;. Demetrius
Cons tan tinop. 1. 1 Hieracosoph. c. 186 : ’E7rt-
xáXwj/ov^ £v Tw pipsi ßa|«rdxtov xatìapèv, di; xò SXov
ooxsìv ¿Tvat xpea;. Orneosophium jussu Michaelis Imp.
scriptum p. 246 : Kod ßdtXe e v to ; xòu ßap.6axtou Orjpta-
xí¡v ^uXoxoxxov ev. Mox, K a l yavtàaa; xò opv£ov ßaXs xò
ß a ^ x t y , xal p.£xòt xò pt<|/ai xò ßap.6axtv irapáSaXe
aÒTcj) ¿pviOoTr.oúXou ^puau p.Épo;.' B haz es 1. De peste
C. 8 : Avaxpt^Et; xauxa 81 IXatou yXtapou ly ßap.6axot;‘
idem c. 9 : K a l 5npatvs.iv xò. Iv aùxw ^owSe; ev aaOpw
ßajzßaxiw. Adde c. 10, Myrepsum sect. 8,, c. 2 , etc. d
L . D in d o r f .]
[Bap.6axl;, , pro' icap.6axl; e x conjectura T o u p ii,,
Emend. voL 2 , p. Ì 3g, intulerat Brunckius, Anthol.
Pal. cap. 6 , 204, ubi inter cinaedi supellectilem
Priapo dedicatam poeta recenset, xal x^v YputoSoxijv
xotxt8airap.6ax(§wv, quod Suidas interpretatur xò icapA
iroXXot; XeYofievov ßajx&ixiov. Toupius vero suum. ßap.-
ßaxtSwv interpretabatur ^»app-axEuxpioiv, comparaos formas
cpapfxaxk e t cp.app.axeúxp.ta. Sed sinccrissimum est
icap.6axwoiv ea signif. quara agnoscit Suidas,, quamvis
in codice Palatino corruptionis signo notentur et
7ca¡z6axíSoiv et xotxtSa. Kotxl; enim secundum Hesy-
ch iura, Etymol. Gud. aliosejue grammaticos est cistula
qua monilia ceteraque ornamenta muliebiia conSe-
bantur : quae solent gossipio invaivi. L . D in d o r f .]
[Bap.6axp£t5íi;? 6, v¡, Gossipio similis. Vid. Bá¡i6a5,
L . D in d o rf .]
[Bá(i6axo;, 6, Veneficus, dialecto Cilicum. A n tia t-
ticista Bekkeri p. 85, 27 : Bap.6dcxoo; xovi; cpapjzaxoú;
KOuxe; xaXduatv. Conf. BapSaxsia et Bap.6ax£uxpia.]
[Bapfiaxu^w, Prae frigore ti'emo. Plutarchus vel
Pseudoplutarchus Mor. p. i o 58, E, ab Schneid. indicatus
: 0 Ss ex XT); cxoa; pooiv (xéya xal xsxpaYto;, ’Evia
H-ovo; Etpl SaatXeù;, èyù) póvo; etpi uXouato;, òpaxat icoÀ-
Xaxt; £7t’ aXXoxptat; Òiipat; Xeywv , Ao; yXaivav 'Ithtw-
vaxxf xapxa yap fiiyio xal papéaxu^w. Conjunctum exh i-
buit hunc locum Seal. De re numaria in G ronovii Thes.
vol. p, c. i 5i 3, B, cum iis quae ex eadem haud dubie
oratione affert Tzetzes ad Lycophr. v. 855 : cptX’
*Epp5), MatdtSo;, KuXXiivis. K a l pExa xtva (pyjat, Aò;yXatvay
l7T7wovaXxt xal xuTcaaiaxov xal aapSaXiaxa xaaxspiaxa xal
ypuffou axaxripa; i^^xovxa ToùxÉpou xoiyou, et ex parte
jdenius P riscianus libello de metris Terentii extremo :
Eppn, CptX Eppn, MataSsu, KuXXnvts, ETCEuyopai xot*
xtipxa yap xaxu; ^tyco. Quorum ea est cum loco P lu -
tarcheosimilitudo ut ille conflatus e x iis videri posset,
nisi praestaret in re incerta conjecturis abstinere.
Miniis incertum est Hipponactem, si scripsit quae ei
tribuit Plutarchus, scripsisse papSaXt'Cw vel papéa-
Xósw : quam vocabuli scripturam praeter testimonia
sub ipso citanda firmat vox jfójx6aXov, hiemale pallium
significans. L . D in d o r f .]
Bap6aXi£o), Prae frigore tremo. V. Eust. [II. p. 812,
46 : Icjxeov SÈ ext Iv ^Y]xoptxb> x.tyt Xe^ixti) cpspsxat Sap-
baXti^Etv xò xpÉpEtv utcÒ ev 8k Ixepw... fiapSaXt^wv,
ftyaiv, ¿TcoXXiipsvo;. Bekk. Anecd..3o, 25 : BapSaXu^Etv
xò U7T0 ^iyou; xpspEtv xal xpouetv xoò; yopcpiou;. Vid.
dicta sub pap6axu5<*>- Aristot. Probi. 27, 1 1 : *H ol
cpoSoupEvot uyEÒòv aicavxE; wairsp ^tyouvxÉ; statv ; exXeXoi-
■jcoto; ouv ex xo)v ETCtTCoXn; xou Osppou aucnctoaiv (x3t aiSoia)*
otò xat pop^uXta^oudiv oi oeivoì; SeSioxe;. E x cod. Pari-
sini (et Vaticani apud Bekkerum) scriptura popSuXt-
Coufftv Schneiderus in Lexico v. papSatvw restituebat
PapSaXuijoucnv. Praestat scribi pap6aXi5ou<riv: quae forma
nisi pariter atque papéaXu^stv putanda est in usu
fuisse, difficile dictu est utra verior sit. Hesychio
quidem scribenti BapéaXu^Ei, xpÉpet, xoù; oòòvxa;
auyxpouEt, ptya (1. ptyoi) ccpoSpa nihil tribuat qui etiam
puy? scriptum in codice videat. Notandum tamen
apud eundem esse 7cap<paXu£ei5 xpÉpet, terminationem-
que in li^etv siuiilium quorundam verb orum, de
quibus v. Albert, ad Hesych. exavOopt^ov c. 1 4 7 9 ,
pari quam alteram vel etiam majori testimoniorum
numero firmari. BapSaXiaavxt pro pafiaXtaavxt Nilo
mon. 3, ep. 331 restituii Ducangius Append, ad
Gloss. La t. p. 26. L . D i n d o r f . ]
[BapSaXto; in Eexico Ms. Cyrilli auXvixij;, 7rat^wv
(Tibicen, Ludens.) D u c a n g .]
[Bap6aXitov, Bambalio, n. pr. Cicero apud Dionem
Cass. p. 45o, 76 : Tòv Bap6aXitova xòv xal ait’ aux^;
x^; ETcwvupia; iniSórjrov àyana. Ad quae Ueimarus :
«Cicero Philippica 3, 6 : Tuae conjugis, bonae fe-
minae, locupletis quidem c e r te , Bambalio quidam
pater, homo nullo numero : nihil ilio còntemtius, qui
propter haesitantiam linguae, stuporemque cordis,
cognomen e x contumelia traxerit. Et 2, 36 : Pacem
haberemus, quae erat facta per obsidem puerum no-
b ilem , M. Bambalionis nepotem. Bambalio sive Bam-
b a lo in AdamantiiMartyri eclogis,, apud Cassiodorum
De orthographia, et in veteri glossario, exponitur
»I'sXXkjttÌ;. Vide Petrum Victorium 17,. 14 Var. Lect.;
Coelium Khodiginum Antiq. Lectionum 1 3,, 2 ; Ludov..
Carrionèm lib. 2 , C. 2 , t. 3 Thesauri Critici Gruter-
riani,. et Hadr. Turnebum 17 , 19 Advers. e tC a len i
orationem infra p. 455, 25; 468, 61 ». L. D in d o r f .]
[BópSaXav.] BapSaXa Hesychio sunt yeipEpivò ipaxut-
Vestes hybernae. Mox tamen papSaXov generalius exp.
ip^xtov : addons, Phrygas ita nominare xò aìSoiov :
pro quo supra habuimus pafiaXov. [V. BapSaxu^w.] -
[BapgaXu^oj. V. BapgaXt'Cw.]
[Bapg^Xoi.J BapgaXstv, Hesychio. xpÉpEtv, ttocpEÌv xoi;
^eiXEat, Treni e r e , Sònitum labris ed e re ,.u t faciunt
i i , quibus frigore suc’cutiuntur labia. Affert et Bap.-
gaXu^et, quod itidem exp. xpepEi, xou; ¿Sovxa; auyxpoiiei,
S.tya acpoòpa. S,ed scr. pótius papgaXi^si, ut ap. Eust.
[BapgaXE pro X^pgave restituit Valcken. Ep. ad Rcever..
p. 83 Moschi 3 ,7 :.Nuv iidfoctvOe. XdiXet xa ca ypappaxa,
xat 7rX£0.v atai ptìtpgaXe croi; 7rex<iXoi<Ti • xaXo; xs'Ovaxe
PeXixxÒ;, ut.tremulo foliorum.motu Bionis tris tefatum
l o q u i d i c a t u r f lo s , q u u m f a t u m H y a c i n t h i n o n n i s i
in s c r i p t u m s ib i h a b u i s s e t . L . D i n d o r f .1
[Bapga ;, Gossipium. De vocabulo Bapga5 et quae
ab eo ducuntur ita disputai Stephanussub ’Eptó^uXov,
ut verba ejus hoc loco repetenda s int: « Quod Epto'iuXov
Ulpiano [Dig. 32, 70, 9 ], dicitur Bopgdtxtov Nicòlad
Myrepso, at Suidae Bdlpga; et lldtpgài-, i. e. Gossipium.
Ita VV. L L . Sciendum est autem ap. Suid. exstare et
tertium nomen nap g axi; : atque adeo et quartum
Bapgdlxtov : sed hoc tanquam e vulgi sermone peti-
tum affert. Sc ribit enim : B<£pga5 , ^ ndlpita^, xal
n ap g axl;, xò Trapa icoXXoi; XsyópEvov Bapgaxtov. Et
alibi idem : nctpoal xal n a p g a x l; , xÒ 7capà tcoXXoi;
XeyopEVov Bapgaxtov. [Haec eadem Eudemus Ms. apud
Ducangium in Append, ad Gloss, v. Bapga;.] Observa
autem Bapgdtxtov ib i sc ribi, quum e Nicolao Myrépsò
afferatur Bopgcixtov, p er 0 in prima syltaba. Qua
scriptura cum ap pella ton e italica convenit, Bombato :
(at nobis Bombatiti aliud est: vocantibus Coton quod
illi Bombato). Quin etiam cum nomine Bombyx
scriptura ilia convenit. T ribu it autem bombycem
Plinius x y lo s. gossipio, quod idem cum bombace
s. bambace esse existimatur. Ita enim scribit 19 , 1,
[2 ] : Superior pars lEgypti in Arabiam vergens gigtiit
fruticem, quem aliqui Gossipium vocan t, plures
Xylon : e t ideo lina inde facta, Xylina. Parvus- est,
similemque b a rb a ta nucis defert fructum : cuius ex
interiore bombyce lanugo netur : nec ulla sunt eis in
candore molli tiav e praferenda. Vestes inde sacerdo-
tibus iE gypti gratissima. Sed quamvis Bombycem
tribuat Plinius huic x y lo , aliud tamen esse Bo'pguS
constat. Unde fit ut apud Diosc. 3 , 1 8 pro papga-
xoei&f); reponendum esse putem popguxoetSifc : mirer-
que Interpr., lectionem illam Sequendo, vertisse
Vestes bombycinis similes. Nam Plin. quidem [24,
12, 66] ita reddidisse fateor, sed popguxoEiS^i; legisse
persuasimi hàbeo : (licet xy lo quoque bombycem trib
u a t, u ti dixi.) Siquidem ut hoc adj. popguxoEtS-ijc
sonat Bombyci similis, ita alterum illud papgaxosi&òc
sonare debere Bambaci similis, nemo negarit. Adde
quod recentem esse hanc pdtpgaxo; s. papgaxtSò; et
7tapgaxo; appellationem constat : quod de pópguxo;
appellatione minime dici potest. » Salmasius Exerc.
Plin. p. 2 0 9 , A : « lEtate Solini et Martiani Capella
sericum a bombycino non discemebatur. Nam seri-
cum e bombyce fieri omnibus tunc persuasimi fuit, riec
bombycini alterius usus. A t Plinii tempora sern
cum a bombycino distinguebant, et bombycinum
vocabant quod ex bombyce Coa texebatur. Sericum,
quòd a Seribus invectum longe in majore pretio fuit
quam bombycinum, quod in insula Coa parabatur.
Bombycinte vestes virorum mulierumque hinc pro-
miscuae. Sericassolae fceminae gestabant. Quod diserte
Plinius testatur et nòs alibi observavimus. Praeterea
serica veliera ex arborum lanugine depéc ti, non a
bombyeibus texi Plinii aetas credidit. Solini aevo
sericee vestes viris mutieribusque communes, ut
infra scribit cap. 5o : Nec bombycinum amplius in
u su , ideo bombyeinas et sericas vestes promiscue
v o cab an t, quod sericum vellus a bombyeibus neri
jam scirent. HincSolinus et Martianus sericum dixere
pro vestibus e bombyce, ut Plinius dixit : quum tamen
ejus tempore magna esset bombycini et serici
differentia. Bombycem vocavere non solum quae ex
vermibus bombyeibus dictis nebatur, sed molliorem
omnem lanaè Unique lanuginem. E x illa voce bombyx
recentiòres fecerunt bombax e t bambax : eamque vo-
cem de gossypio vel lana xylina proprie usurparunt.
Itali bambagginem vocant. Graeci recentiòres Papgaxa.
Onirocritìca Achmetis [cap. 222 secundum Ducang.
in Gloss, c. 1 7 2 ] : Et Se iSrj 6x1 eSpe papjgaxo;, eóp^cet
ttXouxov IXticraova ¿7cò avOponrcov pExptwv IXaxxiov yèp
^1 P<ipga5 xoti Epiou. Et alibi :, ’Eàv ÌSrj xt; 6x1 tpopet
Ì(A*xtov e^ov avxt paptgaxo; ¡aexcÌ^v. Erioxylon intelligit.
[Addit Ducangius ejusdem c. 2 0 0 : Tò cpoxÒv ¿5 oS -ij
P^jzga^ (sic), et c. 2 2 6 , 2 4 4 , 2 6 8 ; Lexicon Ms. C y r illi:
Bap.ga5, xò 6ttÒ (f. 8.1rò) xou <puxou vvjOo'piEVov xal ucpatvó-
(aevov Vitam S. Eudociae Mart. n. 2 4 : BrjXa <n)pucà
aupòxXaga Xixpwv pXg’, pyjXa Sià pdtptgaxo; XtxpSiv ó .j
Bombyx, bombax e t bambax : ut pt^u? matax :
A et itapo^l;, parapsìs : solpuga, salpugù, et similia ».
Idem Salmasi^s de loco D io scon d is, quem tractat
Stephan us, ita scribit p. 2 1 1 , D : « Bombyx veltnhwi
et bambax fecentioribas dictates* lana xwv ipto^o'poiv
SfivSpujv. Meminit Diosc. x5)<; paproaxoEtòoù; v estis, qua;
ex acanthio spina texeretui-. Sed ibi pofiguxoeiSyj
semper legendum ju dica v i, quod et nuper mihi con-
firmavit antiquissimus codex Rqjiie Bibliothecae,
cujus ope totum eum locum Diòsc. sic restituendum
esse comperi: ’AxiivOtov eptcpepyi xà ^uXXot Ìyn x^ Xeuxtj
¿xavOr], £7r’ axpw Sì lyet àxavOwSEt; 0? ouXXeyo-
[xevou 5(p>]v -Uva pbptgoxoEtSyj yiveeOai faci. Vulgo editili’
: Ou auXXEyoptEvqu xal'&cp’ ev xt0EptÉvou papgaxoEtS^«;
ylvEtat. Plinius haec Diosc. verba sic reddidit 24, 12
de spina alba : Huic similis quam Graeci acanthion
VOcant, minoribus multo foliis, aculeatis p er ex tre-
mitates et araneosa lanugine obductis, qua collecta
etiam vestés quaedam bombycinis similes fiunt in
Oriente. E x his constat Plinium legisse pop.guxo£tò^
ò^riv, non paptgaxoEiSvi, sed-in ceteris men lem Graeci
B scriptoris non est asSequutus ». Omitto quae his addit
Salmasius ad redarguendam Plinii interprelationem,
quum consilio meo sufficiat Stephani tum de locò
Dioscoridis cónjecturam firmasse tiirn aperuisse erro
re in quo ductus sibi persuasit bombycem et barn*-
bacem non formà sed ipsa significatone secum dif-
ferre. Formae minus depravatae sunt Baf/guxtov et
Baptguxtvoc, quae v. Forma Baptgcixtov restituenda est
scriptori inter Mathematicos Vét. p. 3 i 8 : Et ptòv elfrj
^pr(ptaxa xòu Sriptoutou, XaptgdcvEtv i ; aùxwv xal i\<a-
vEtoOat p.-/) ptovov aixov xal xpiO^v ... ¿XXà xal aiSripóv
xal ^(iXxtopta xal fipp.axa xal ictacav &ypàv xal ^yjpàv xat
Geìov dtitupov xal (7TUTt7ret0v xal Xivdtpiov xat xavdtotov xal
òaSa;, ptaXXòv, paXugdcxtov, Xtva ^òpxov, ayupov. De
forma Ilaptgaxt; vid. dieta sub Bapt&axl;, de Baa7t<i-
xtovsubBaptgaxtov : na[Airdtxiov e x Joanne Iatrosophista
Ms. citavit Ducangius. L . D in d o r f.] ’
[Bòtptga;, a , nomen regis lndiae. C h a ro b . in Bekk.
An. p. i 352 : Bapiga;, Baptga, ovopta paffiXÉw; TvSSv.
L . D in d o r f.]
Z [Bap-gÌRivo;, i. q. Baptguxtvo;, quod v ., nisi etiam
ita scribendum. Exemplum ex Theodori Balsamonis
Responsis Jur. Graecór. vói. 1, p. 369 protulit Ducangius
in Append, ad Gloss. L. Dindorf.]
[Rambotum flumen Africae memorat Polybius apud
Plinium N. H. 5, 1, 10. L. D in d o r f.]
[Bajjtgpaòojv, ij. Bap.gpaSóv£; ap. Epicharm. et So-
phron. vocantur Pisc iculi, qui aliis pep.gpdtSe; et
ptEptgpdiSE;, A then. 7, p. 287, B , C ; 3o 5, C. Schweigh.]
[Ba[xgux7], Bambyce, n. urbis Syriae apud Strabon.
16, p. 748; 7 5 i ; Plut. Anton, c. 37. L. Dind orf.]
[ Bafxguxtvo; i. q. Bap.gaxivo;, quod v. Ilesychius ,
Photiùs, Suidas, Etym. M. c. 768, 3-2 : Tpiyairxov,
xò papguxtvov (paptgóctov Eudemus Ms. apud Ducang.
Append. Gloss, c. 34) ucpa<jp.a. V. Bapgóxtov. L. 1)ind.]
[BapguxtoVj XÒ, alia forma voc. pop.guxtov, quod v.,
non probata Grammàticis. Philemo p. 296 : Bo|zgt5-
xeov, ov papguxtov. V. Batzgu^, Baizguxtvo;, Baaga^,
BajxgdxtoV, Baptgaxtvo;, etc. L. Dind orf.]
[BapcguXtò;, i. q. Bop.guXtò;, quod v ., genus aviculae.
» Hanc formam , perinde ut formam paptgòxtov pro
popguxtov, recentiori aetate obtinere coepisse colligo
ex consenfientibus in ea libris Arcadii p, 4i> fi»
Herodiani apud Is. Vossium ad Hesych. voi. 1,
c. 847, iG. L- Dindorf.]
[Bdé[jtgu5, i. q. Bòptgu?, forma novitia, de qua v.
dieta sub Ba[iga5. L. D ind orf.]
• Bdi|jt(jià, xò, T in c tu ra, s. Id ipsum, quod tinctum
est : j£pS>p.a, Hesych. Plato De LL. 12 [p. 966, A] :
Boiu-jxaxa Sì (x^j irpocoÉpstv, aXX’ y) 7rpo; xot 7CoXÉpou
xod[A7Ì|/.axa. Pro quo Cic. De LL. 2 [18] ; Tin c ta vero
absint, nisi a bellicis insignibus. [Pollux 2, 3 5 :
MÉXacijta xò xr)C xo[xr,; pafijza. Sch«f. Photius p. 255 :
MÉXa(j(jia xò paptp.a x^; xs^àX^;.] B H a p S t a v ò v
[immo 2 apStavtxòv est apud Suidam], i. e. xò cpotvtxouv,
a Sardo insula, in qua purpurae celebres fiebant.
Proverbialiter accipitur pro P la g a , de quo ap. Suid.
[Respexit Suidas Arist. Ach. 1 12 : Aye o-i] oh (ppaoov
laot catpw; irpò; xouxovt, iva ¡/.vi ae paptpta SapStavtxov.
2 apStavtxÒv autem dici ab Sardibus Lydiae non