Optime Küster, e Ms. Paris, in Suida pro ¿ouxett]? A
reposuit, Apuxlxv|?, 8 xsxsipo? xapxò? xfiv Sevopwv, f
Ixl twv SsvSpwv xexav0eiaa IXaia. Conf. not. ad Pol lue.
6, 45 (ubi opuxsxet? IXaiat, cum var. lect. Spuxexsi? et
Spuxsxst?. Apuxexou? IXa{v|? p f fipvj? Aretaeus p. 7 5 ,
35). Atqüe ita in Aristoph. Ly s . '564 : ’ES&Siaxexo x f v
iayaSo'xcoXiv xal Ta? òpuxÉxst? xaxéxivsv (ubi codd. me-
liores Spuxsxsi?), schul, veriorem ante oculos habuit
lectionem, Ta? Ixt xfiv SsvSpwv xexavOsiaa?, inquiens,
IXaa? cpaal SpuxsxEi?. Utroque 1. castigandum SpuxExei?.
Herodianus Philetsero Ms. : Aouxsxf?, xapxò? & fipaio?.
L . Spuxexr)?. In Aristophanis 1. aliisque ap. Athen. 2,
p. 56 dubitari potest, sc ribend umne sit SpuxExf? an
Spuxlxo)?. » Athenaei verba sunt : EùxoXt? • « 2 r]xiai 8pu-
xsxsi? t ’ IXaai. » Tauxa? ‘Pwpatoi Spuxxa? Xsyouai.
... vEXeyov Si Ta? SpuxExei? IXaa? xal ic^àòa? xal yspye-
pipou?, fi? cpyjat AiSupo?. K a i ‘^oipl? Ss tou cpaaxsiv IXaa?
aùxà xaö’ éauxò IXsyov póvov Spuxsxsì?. TtjXsxXsì&ì)? ?
« HuyysvsaOai 8tà ypóvou p’ IXixapet Spuxexlar pa£ai? xal
oiacxavSixicai. » Apud Theophrastum quoque codex
Urb. constanter Spuxexf? e t òpuxExsì?. Vid. H. PI. 4 »
i4 , io , C. PI. 2, 8, 2 (ubi vulgo Spuxexfiv); 6, 8, 4«
4>oivixt Spuxexsì ./Eliani codd. N. A .xi6 , 18, ubi vulgo
opuxeTsì. ApuxExEÌ?’ Ixa(pa? dixit Aristoph. ap. Athen.
4 , p. i 33, A ,eodem sensu quo xò? xExsipou? in Eccles.
896 xal? veai? opponit. Apparet ex his formae Spuxsxf?
ita ubique favere cod ices, v ix ulla ut relinquantur
alterius Spuxsxf? exempla. Dubitare tarnen licebit de
fide librorum, quum mire compositum videa tur voc.
Spuxexf?, nihil autem offensionis habeat SpuxExf,?,
agnitum ab Lu cian o , qiii ^apaixexeì? IXaia? dixit.
Qui aliquanto gravior auctor videtur quam Cornelius
Longus (vel Longinus), qui si scripsit xfv àXtxaaxov
1 Spuxsxa xal i^aiarfiv xfv vopipvjv 0u<rÌ7)v, ut in Anth.
Pai. Jegitur 6 , 191 et apud Suid. s. v. Apuxsxr)?,
inusitata non solum declinatione, sed etiam mensura
usus est. Quod quum minus probabile videatur, non
dubito quin Spuxxav sit corrigendum, quemadmo-
à t ’ IcpiouXxl? I Spùxxa dictum est in epigr. Phaniae,
de quo s; v. Apuxxa. G. D.] Apùxsij/, xo?, In arbore
coctus s. maturatus, 6 Ix l tou* SsvSpou xexavOei? : ut
ap. Suid. : Tr,v 0’ aXtxacTov Spuxsxa, de olea : quam
alii SpuxsT»] et Spuxs-nj appellant : i. e. axò SsvSpou
xexrioxuìav. Apud Eust. scriptum etiam Apuxéxsi? et
Apuxexet?. [Accentum vitiosum Spux£T7|? vel Spuxsxyj?
memorat Eustath. p. 664, 39 : Apuxe'xsi? f xaxà riva?
xspicxwpsvw? Spuxsxsl? I e t 1726, 6 : Apuxsxsì? IXaìai
ßaputovio? xaxà xou?xaXaiou? ai Iv xfi SsvSpw xsxaivópsvai,
at xal yspyspipoi, àXXà xal àxXfi? opuxÉxT]? xapxò? ò Ixl
tou SsvSpou xsxavOsi?. ’EXsyovxo SI xal la^aSs? xivs? Spù-
XEXsi? • fiv f plcn) ¿ijeta xaxà xoù? xaXaioù?, touteotiv at
xàpoljùvovTai, où p fv xpoxapoHuvovxai. Ot xal Soxixfv
xXr,0uvTiX'})V auxfiv xpocplpouai xpoxapoljuxovov • Spuxsxsui
yap. Quae Eustathius ex Athenaei 1. supra allato v idetur
collegisse. || Formam insolitam SacpviSs? Spuo-
xstsì? ap. Dioscor. 1 , 49 tacite removit Sprengelius
sive librorum auctoritate sive ex conjectura. G. D.]
[Apu7r7)Ti?, f i, Drypetis, Darii Glia, Diodor; 17,
107. G . Dindorf.]
Apuxl?, [(So? ,'•?)], a Theoph r. H. PI. 1, 16 [10, 6]
numeratur inter cpuXXòlxavOa uXrijxara, inter frutices,
qui pro foliis spinas h abent, "Ut axopva e t axav0o?.
[Nomen a verbo Spuxrsiv, Vellicare , La cera re, du-
ctum esse videtur propter spinas. Schneid.]
[ApuxoXsto.] ApuxoXsi Hesych. exp. TaXaixiopsi, Spsi-
éaxEÌ, xspixoXsì opyj : ut proprie SpuxoXEÌv sit Vagari
in montibus et circa quercus versari, vescentem se.
earum glandibuS vel in eis succidendis se fatigantem.
Suidae autem est tò IjuXoi? xoXiopxsìv, Lignis circum-
vallatum obsidere : u t Eust. quoque [p. 1726, 10] ex
veteribus esse dicit tò ^uXoi? àxXfi? xoXiopxsìv, vj xa -
xoyj0iCsaOat.
[Apij7rxa, $1, Druppa.] ApóxTa ap. Suidam legitur
cum. hoc exemplo [ex epigr. Phaniae Anth. 6, 299,
ubi recte scriptum Spuxxfc] t’ IcpiouXxl? Apuxra,
xal Tupóu Spuria xuxXiaSwv, addita hac expos. IXaa xal
Tupou ?uorp.aTa xspicpspou?. Sed Ms. cod. ib i habet Spuxxa
prò SpuxTa, et Spuria pro Spuria : et tune esset" i. q.
La t. D ru p p a , i. e. Spuxsifi? IXaa. ['AXixaaTOv Spuxxav
Cornelio Longo restitui s. v. Apux$7r^?. Apuxxa? ab
Romanis dici quas Græci Spuxsxsï? IXaa? v o cen t, ait
Athenæus, cujus verba ibidem appositi. Plinius H.
N. i 5 , i , 2, de òlivis : « Optima ætas ad decerpendum
inter copiam bonitatemque incipiente bacca nigre-
scere. Nostri vocant drupas, Græci vero drypetas. »
I. e. SpuxsTsï?. Suidas s. v. sEXaa : Tfjv Iv tw SsvSptp
xsxav0sï<yav IXdiav yspyspip-ov sXsyov, xap’ fp.iv rSè fou-
xdrav. R e c te , u t viae tu r, Meursius Spoûxav. G. D.]
[Apu7txio?, 6, nom. prædii, fort, a soli cond itone
et provenlû. Boeckh. lnscr. gr. vol. 1, p. 85o , 3 3 , et
12. Hase.]
[ApUTCTSpi?. Y . ApU07TTSpt?.]
[ApU7CTY]?. V. ApOJXTT)?.]
Apu7TTtü, «iw, L a c e ro , Lanio. [Hesych. : Apttyai,
acpsXsîv, xaTaçucjat. Antipater Sid. in Anth. Pal. 7 , 1 :
"ÈxTopa xolXoi? ôffTsa... SpuxTo'|Asvov.] Sæpe dicituf de
iis , qui unguibus vultum lacérant præ dolore. Apollon.
Uh. 2, [109] : Apu]/s Ss oî ßXscpapov. Yolunt autem
gramm. [Etym. M. p. 289, 1] proprie esse Spuxrw,
Excortico arborem. [Hesych. : ApuxrscrOai, xava-
B ^usa0ai. ApuiTTETai, ^ÉsTai • Svav .Ti? lauTÔv xaTaiiXXy) Ix l
0pfvou. Apuxroucja, erxapdTTOucra. Eur. El. 1 5o ; ApuxTS
x a p a ■ Hec. 6 5 5 : MaTYjp ... SpuxTSTai xapsidtv. Xenoph.
Cyrop. 3, i , 1 3 : A l Ss yuvaïxs? avaêof aaaai ISpuxTOVTO.
(Hesych; : 7ESpiixT0VT0 , xaTsaxapaacovTO.) Tuvaixs? Spu-
xTÓpsvai ib. 3, 67. Il Forma media Hom. Od. B, i 5 3 ,
de aquilis pugnantibus : Apu^apsvw S’ ¿vu^eaui xapsiòi?.
Hesych. : ’ESpucjyaTO, xaTïjpu^aTO.]
Apu?, uò?, f , Quercus. [De quercuum generibus
egit Theophrastus 11. pluribus : vid. Schneid, vol. 5,
p. 3 5 2 . Hom. II. N , 389 : Hpixs S? fi? ots ti? Spu?
f pixEV f à^spou? ’ 2 , 5 5 8 : 'T x ò Spui Salva xevovto ’
Od. M, 357- : Apuò? òi|»ixópoio.] Hesiod. Op. [a3 o] : Ou-
psci Se Spu? vAxpy) psv TS çspst ßaXavou?, pscrayj Ss ps-
Xiijcra?. E t <ryi£y| Spuò?, Od. S , [4^5]. Sed invenitur
et Apuò? IXupa-initio versus ap. Hesiod. Op. [4^4]
producto, 0. [Æsch. Prom. 83 2 : Ai xpocniyopöi Spus?,
quercus Dodonæas dicens. De quo oraculo Soph.
Trach. 1168 : noXuyXficrcioio Spuó?. Idem in fr. Rhizo-
tom. ap. schol. Apoll. Rh. 3 , 1 2 1 3 : XTscpavuxjapsvri
C Spui. Eur. Bacch. 702 : Svscpdvou? Spuó?.] Aristophan.
Nub. [402] : Apü? Ta? psyaXa? ßaXXst xspauvo?. [Athen.
10, p. 4 5 1, D : vIo>v S’ Iv «Poivixi vj Kaivsi Spuo? iSpcöxa
Eip7)xE tÒv tÇov. Quocuin comparetur ’I^ocpopou? Spua?,
quod và? i^òv cpEpotica?, expl. Hesych., e x Meleagro
Sophoclis.] Proverbia! autem ab h o c nomine ducta
vide ap. Erasmum. [Velut Homericum Od. T , i 63 :
Eìxs tsÒv ysvo?, ÔXXO0SV -Icrai * ou yàp axò Spuo? lucri x a -
■ XaicpdiTou oùS’ axò xETpyj? ‘ de quo Eustath. p. 1262,
23 : BouXsvai vosiv Sti Sei us sixsïv to aòv ysvo?' ou yàp
xàvTio? aysvsaXóyvjTO? st, fi? pfvs xaxpò? xpoaj(0sl? pfvs
pyjTpò? Ixcpò? xavà tou? xàXai Xsyopsvou? Ix Spuo? xai
xsvpa? slvai, oò? si ti? fpsvo tivmv xaTayovvai, oux av
eTj^ov to ysvo? sixsiv. Imitantur Plato Apoi. p. 3 4 , D :
OòS’ ly fi axò Spuò? oùS’ cxxò xsvpv)? xscpuxa’ a liiq u e , ut
Plut. Mor. p. 608, C , et alio sensu ib. p. io 8 3 , D :
Asysvai p.Èv 6 Auyxsò? Ixsìvo? Sia xévpa? xal Sià Spuò?
Spav. Antipater Sidon. in Anth. Pai. 7, 8 : Ouxsti
0sXyo[xsya?, ’Opcpsu, Spua?, oòxsti xsTpa? àljsi?. Duo alia
proverbia ‘AXi? Spuò? et yAXXv]v Spüv ßaXavi^E explicat
D Eustath. p. 1859, 49. Apuv cpspEiv Sià T?j? àyopa? Lex.
rhet. p. 242, 3.] |J Affertur et Spu? 0aXacrcria e Commentario
qui adjunctus est Dioscoridi. || Redditur
etiam Robur, quod species est quercus; atque ita
Plin, intellexit, 17, c. ult. fin. : Nihil habent Druidæ,
ita suos Galli appellant Magos, v is c o , et a rb o re , in
qua gignatur, si modo sit robur, sacratius. Jam per
se roborum eligunt lucos ; nec ulla sacra sine ea
fronde conliciunt : ut inde appellati quoque interpre-
tatione Græca possint Druidæ videri. Hæc Plin. Hoc
certe multi tradunt, Spuò? nomine Græcos Omne ar-
boris e t ligni genus complexos esse : unde et vitem
Spuv oivo^iTwva quidam poeta v o c a v it , quod autem
La t. Robur appellant, nonnulli proprie esse putant,
quam Spuv'aypiav vocant G ræ c i, Galli C/iesne. Sic
autem et Roboris nom. Lat. poetas late extendisse
arbitror. [Schol. Hom. 11. A , 86, ubi de voc. Spuvcipo?
agitur : cO ÇuXoTÔpo? • Spuv yàp IxàXouv oi xaXaiol cxxò
tou ap^atOTspou xav olvSpov. Hesych. : Apïï?, xav çijaov
xalSsvSpov. Quod repetunt alii gramm., ut.Herodian.
p. 464 ed.- Piers., schol. Nicandri Ther. 28, Etym. A
M. p; 288, 5o, Eustath. p. 63 3 , 3 6 , compositorum
vocabulorum vel deriva torum magis quam simplicis
substantivi Spu?: exemplis adducti : cujusmodi sunt
Spijxapxa, Spupò?, SpuTopio?, Spucpaxvo?. De pinu Soph.
Tr.- 766 : ’Axò xisipa? Spuo'?. De olea dictum accipit
Musgr. ap; Eur. Cycl. 6 15 : Apuò? ¿ctxstov Ipvo?, collato
v. 455, ubi àxpspwv IXaia? dicitur. |j De homine
annoso, qui in stadio Veneris sinistri® consenuerat.
Myrinus in Anth. Pai. 6, 254 '• Tòv paXaxfv Hacpirj?',
2 Ta-ruXXiov àvSpóyuvov, Spuv IXxsiv ei? ’ÀtS7]v fvix’ sp.£XXs
ypòvo? ■ quod explicuit Toup. Emend. voi. 2, p. 338,
collato Arteinidoro 2, 25 : Apu? SyjXoi xal xpscrSjjTTjv
Sià tò xoXusts'?. Horatium.Od. 4, i 3, 9, memorat J a-
cobsius : Amor...importunus transvolat aridas quercus,
i. e. vetulas. ||Àpus genere masculino, de quo
schol. Aristoph. Nub. 4° i : 2 y)pisio)Tsov Ss Sri HsXo-
xovvfcnoi àpusvixfi? Xsyóucfi tou? Spu?. (Quod imitati
sunt recentiores, ut alia ejusmodi. Theophyl. Comm.
in Os. voi. 4i P- 43, C : Toì»? Spua? vai? vupicpai? [sacros
esse]. Ferri igitur potest oi Spu? in 1. Etym. M., de
quo dixi-supra voi. 2, p. 70, A. Conf. Hamaker. De
.12 pròphetis p. 148. L. D.) || De declinatione notandum,
legitimam accusativi formam Spuv esse. Apua
tamen dixit Quintus Sm. 3, 280. Nornin. et accus.
pluralis, plerumque Spu? e s t , rarius Spus? et Spua?.
Ap4s? &c|nx<ip?)voi ap. Hom. 11. M, i 32 et in H. Ven.
264; in fine pentametri ap. Zonam in Anth. Pai. 9,
3 12. Ap4a? ex Sophocle et Anlipatro Sid. supra memoravi.
Etym. M. p. 288, 5o : nàvTa IjuXa Spua? Ixà-
Xouv. Dualis opus ap. Arcad. p. i 3 i, 16.]
[Apu?, uò?, f , D ry s , nomen o p p id i , de quo Steph.
Byz. : Apu?, xoXi? . 0 paxY)?, Exavalo? Eùpwxr]. Ecrn
xal xóXi? tSìv OivioTpitìv. ‘0 xoXit/]? Apusu? xal Apuai?
(Apui? ?). yEoTi xal xtó[X7] Auxia? Ixl- (corrig. xco[xrt K i-
Xtxta? xapà ex cod. Vratisl.) tw ’Apfi xoTap.fi. Apu?,
ZiÓvy) emporia Thraciae ap. Scylac. p. 27. Nam sic
librorum vitium Spu^còvv) correxit Is. Vossius, collato
schol. Nicandri (ad Ther. 460) : Zwv?) xo'Xi?, |xs0’ fv
al ’OpipsiD? Apus? sìaiv, u®’ a? tÒ Zr,puv0iov avrpov. Hai>
pocr. : Aoti? • Av]pioff0svii)? xav’ A pKjroxpaTou? (p. 664, 2). C
nóXi? Iv HxEipa). yE<m Ss xal Ivspa Iv ©paxrj, f? vuv 6
Sfvojp [/.vYjfjiovEusi. Taur>]v 0 sóxop.xo? Iv xot' cpvjfflv uxò
IcpixpaTOu? xaTOixKjOfvai. || Apuò? xsipaXai. Y . KsipaXf,
G . D in d o rf .]
[ApUTV). Y . ApOlTY).]
[ApuTO[Asitì. ApuTop.o?. V. Apuor— .]
[ApucpaivY)xa, tov où plyav ’HXsìoi, gl. obscura He-
sychii inter ApùcpaxToi et Apùcpsiv collocata. Apu<pàvr,xa,
tov psyav Is. Vossius.]
[ApucpaxTixò?, f , òv , Scriniarius. Etym. M. p. 719 ,
2 : 2 xpiv£ov T'^v Spucpaxxixfv Xapvaxa oi Poppatoi xaXoùat.]
ApucpaxTO?, 6, vel Apù^axTOv, tÒ [ut tà SpùipaxTa
ap. Apollodor. Póliorc. p. 46. G. D.], quasi SpuippaxTO?
s. SpuippaxTOv, Tabulatum, Sep es, Cancelli. Sed pe-
culiariter ita vocabantur Cancelli ejus lo c i, in quo
senatus judicabat Athenis, Bud. Meminit e t Poliux
[8, 17 : Tfiv Ss tou SixaoTTjpiou- pspfiv IutI xal f xiyxXl?
xal SpucpaxTO?], et Hesych. [Apùcpaxtoi at nròu SixaaTTi-
iou 0ùpai (sic etiam Moeris p. 12 7 ) , f xàyxsXoi, f Tà
ta<ppàyp.aTa, f Tà xspiTsiyj<ip.aTa. Dejanuis qui dixerit
nescimus, saepissime vero significai Quidquid aliud ab
alio separa t, cujusmodi sunt cancelli, tabulata, v e la ,
et cancelli quidem non solum-dicasterii, sed etiam alii
quivis. D e dicasterio Aristoph. Vesp. 3 86 , ubi senex
cpiXo'Sixo? ju b e t : Hv t i xa 0w yw , ¿veXovte? xal xaTa-
xXauaavTS? 0sivai p’ uxò toì? SpucpàxTOi?. Ib. 5 5 2 , Judi-
cem, inquit, Tvjpoùff’ i x l toìoi SpucpàxTOi? àvSps? psyà-
Xoi ... txsTeùoualv ts* et 8 3 o : vAveu Spu®àxTou t^v Sìxyjv
psXXsi? xaXsìv 8 xpfiTov fp iv Tfiv Ispfiv lipaivsTO; De
cancellis curiae Eq- 6j 5 : ‘YxspsxfSwv tou? SpucpàxTOu?
xavTa^rj. Xenoph. H. Gr. 2, 3, 5o : ’ExtoTfvai ... ty|
PouXrj Ixl toì? SpucpàxTOi? * .e t 5 5 . De cancellis templi
Sozomen. H, E. 7, 27, ab Suic. cit. : To'xov stvai paai-
Xsio? iv lxxXr,TKf TSTa^s tov xpò t 5 v SpucpàxTiov tou tspa-
te £ o u , et Niceph, Cali. H. E . 12, 41. V. Ducang. ad
Paul. Sii. Descr. S. Sophiae p. 582. || ApùcpaxToi schol.
ad Aristoph. Eq. 67® et Vesp. 3 8 5 in ter alia intfer-
pretatur Tà Tfiv otxoSopv)pàxtov l^éjrovTa $ùXa, i. e.
Maeniana, qua signif. dictum Schneid. affert e x He-
THES. LING. GRiEC. TOM. I I , FASC. VI.
raelide Pont. p. 206 ed. Cor. : *H Spuipàxrou? &xspTs£-
vwai. Liban. voi. 1, p. 344» 7 : Kat yàp Suoi xà xfiv
ffxsvioxfiv oìxoùoiv soyaxa, xoùxou? ot xa0’ Irepov (éxàxe-
pov ?.) xoìyov xpoßeßXrjpsvoi opuipaxxoi (Spóippaxxòt libri)
xfiv op&piuv ^uo'psvoi xpò? xà? cxoà? àépó^w? slóàyouffiv.]
Dico autem Spùcpaxxa quasi Spùcppaxxa, quoniàm ita
voluht appellari gramm. [Etym. M. p. 288, 49, schol.
Arist. Eq. 672] xapà xò Spuui cppàaosaOai, Lignis, eliso
p ob asperiorem sonum : legi tamen et cum p ap.
Xenoph. [I. c. ubi Spumàxxot? e x codd. est restitutum]
testatili* Bud. Hinc Siacppaypaxa et xspixsi^icpaxa ex-
ponunt lexicogrr. [supra citati. T à vùv xauXfipaxa xa -
Xoùpsva addit schol. Arist. Eq. 672, Vesp. 385.] Sed
Suid. [et Etym. M. p. 288, 45] addit esse et IjuXivou?
.0o)paxa?. [Loricas. Polyb. 1, 22, 6 : Etys Se xal Spu—
cpaxTOV auTT) ( f xXlpia^) xap’ Ixaxspav xfv lxip.fxr) xXsu-
pàv si? yòvu xò ßaöo? * e t 10 : 'Yxsp xòv òpùcpaxxov uxsp-
xiOÉjjiEvoi xà? Ìtu? xfiv óxXwv. || Tpùcpaxxo?. Hesych. :
Tpufflaxxo?, svioi SiàxouS* Spu? yàp xò £ùXov..v]
[Apùmaxxo'o), Cancellis munio. Polyb. 8, 6, 4 •' *Exa-
B xspav xrjv xXsupàv SputpaxxwoavxE? xal axsxàaavxs? öxsp-
xsTSdì Owpaxioi?. XxsxàaavTs? non ad xXsupàv, sed ad
cap.éùxY|v refero, ideoque ùxspxsxsai 0o)p. non mihi,
u t Erne sto, Puaealtis loriculissignificare videtur, verum
Y in eis, Tectis. S eag e r .]
[Apu<pàxx(«)(Aa, xò, Locus cancellis septus. Strabo
13, p. 629 : Apucpàxxcop.a xsxpàywvov. Sequitur, xpò?
TOV SpÓcpaXTOV. Hemst.]
Apucpà?, 0?, f , Unguis, Laniatus. Hesychio enim
Spucpàòs? sunt Òvu^s?, xaxa|uap.axa, Àuxai [Xùxai], ¿Stiv
ai, xà àxò xXviyfiv xsXiW[/.axa. Dicitur xapà xò Spulai.
[Duse sunt gli. Hesychii, altera A^ucpàSs?, ovu^s? xa-
Ta?ùop.axa, quod Kust. corrigit ¿vti^iov xaxa^ut7[xaxa,
altera ApucpàSs?, Xùxai, etc.] •
[Apu^acow, Sep io , Munio. Lycophro 758 : Sxspva
SsSpuipaypsva, Pectore obseptum ceu ligneo thorace,
'quasi Spuivtp Òwpaxi xsippaypivov. S y l b u r g .]
Apucpf, f , Hesychio est àp-u^f, xaxaSjuffpf, Carptio
e t laceratio quse unguibus fit. Apud Suidam Ms. etiam
codex Apùipi], ^supaxa, tanquam a norain. sing. Apù-
<po?, to'. Rursum ap. Hesych. Apucpol, ^supaxa, a no-
inin. sing. Apucpò?, 6. [Apud Suidam quoque post Apùtpri
glossam alia posita est Apùcpoi (hoc accentu), sed sine
interpretatione.]
[Apucpopia, f , Ruhnkenii conjectura. V. Aoputpia.]
[Apu'poj, i. q. Spùxxw, in composito axoSpuipw, quod
vide. Il ] Aptitpeiv, Hesychio xspaivsiv, forsan obscsena
signif. ApucpópEvoi eidem ^Osipopsvoi. [Fortasse pro Ss-
cpEiv et SscpòpEvoi. G . D in d o rf .]
AptfyaXa, Hesychio péxeXXa SpuioS*/). [Codex péxaXa.
Recte Salmas. xéxaXa.] Pro quo Etym- [M. p. 288
extr.] habet. ApùtJ/eXa, esse dicens Xéppaxa, cpXoioò?, s.
tou? àxoSpuxTopévou? ^Xoiob?, xapà to Spulai, q. e. Xe-
x ta a i, u t Parthen. : OuSè xópoi £££»)? Sputj/eXa HovTiàSo? •
sed abusive et cpùXXov Spù^EXov dixisse eundem P arthe-
nium Ixl xoù oeXivou. [Oùòè Spù>|ieXa cum similibus lo-
cutionibus, quibus exprimi solet Ne minimum quidem,
comparavit Pierson, ad Mcer. p. 3 3 1.]
[Apù^iov, xò, Ramentum. Phanias in Anth. Pai. 6 ,
299 : Tupfiv Spùria xuxXiàStuv. Memoravit HSt. s. v.
D Apuxxa.]
[Apuij/oyepcdv, ovxo?, 8.] Apui|/oyépovxa? Hesychio teste
vocant toÒ? àxóxou? xpeaßuxa? xal olovel axipou?.
[ApuJ/o'xai?, aiòo?,.8.] AputJ/o'xaiòa Hesych. esse dicit
xfv Xapupàv * alii àxaXóxaiSa [ f IXseivóv. Theognost.
p. 97, 10 : Apù<|/w, Spu^óxai?. G . D in d .]
Apùw, Abscondo, Occulo. Hesych. enim Spùexai
exp. xpùxxExai. [Infra rèe te Aùexai cum eadem interpretatione.
A l b e r t .]
Apùfiòn?, 8, f , RoboreuS, Quernus.
[Apùwv, wvo?, 8, D ryon , Pellenensis. Pausan. 6, 8,
5 ; 7 ,2 7 ,5.]
[Apùwrò?, f , òv, Quercus ferens. Eustath. p. 638,
58 : Apuu.0'? 8 Spuioxò? to'xo?.]
[Apfi. V. Apàw.]
[ApwxTà^ttì.] ApwxTa^siv, Hesychio ![/.dXex4iu, xepi-
gXexEiv, Inspicere s. Inspectare, Intueri, Caroumspi^
c e re , forsan a ¿Epxw. [Duae sunt gli. Hesychii , Apoxxà-
^ei? (literarum series postulai òpwxT.), xe.piSXsxEi?, et
ApcovxàiUiv, lp.6Xlxeiv. Verbum esse Macedonicum
2 l 3
VÌWp