Q u a a nobis tondissime absunt, remotissima.sunt : 4
paulo ante Aia tcoXXou ye 'rcoXXwv Svxwv ubi schol.'
sub. Stacx4u.axo?. [3, n 5 : Oi Sè ¿7tw0ev, xal paXiaxa
oi Sià irXetaTou.] Idem T hu c. [3, 5 i] : ’E6ouXsto Sì Ni-
xia? ty|V fuXax^v aòxóGev Si’ l/vacrcrovo? toT? ’A 0Y|va(oi?,
xai jxr| aito BouSòpou sTvai, P ro p iu s , Breviore v ia ,
Bud. : 2 , [29] : Eixb? Sì xal t o x 9)So? IlavSiova Ijùva-
i^a&Oai tt)? Guyaxpb? Sià tocoutou , eir’ ¿>f eXeia t 9) Trpb?
¿XX^Xou?, [¿aXXov rj Sia. 7roXXwv yjpEpwv s? OSpuaa? 6Sou.
Strabo lib. 2 Anthol. [Strato Anth. Pai. 1 1 , iifsjgjj
Aia SwSexa S' Spxuya tt/i^wv, <I>0sìpa S' ¿irà <nri0ap.wv
xal Suo SEpxopevov, A duodecim cu bitis, E x intervallo
duodecim cubitorum. [Herodot. 7, 3 o : Ilo'Xiv..., Iv
tt) Auxo? irorapò? ... ¿ f a v i l l a i * eireixa Sià avaSitdV à?
■jrlvxe paXiaxa xv) ¿vafaivopevo?.... 198 : Ai’ aXXwv eÌxocr
cxaSiwv aXXo? iroTapó? sari. Eurip. Andr. 1247 : Bact-
Xsa 8' Ix touSe ^pi| aXXW Si’ aXXou (Alium post alium)
StaicepSv MoXoaaiav.] In quibusdam autem ejusd. g e - .
nèris phrasibus signif. jprap. Sià redditur aliter : ut
T hu c. 3, [ a i ] : Aia Sexa Se ¿7raXS;£wv irupyoi •qaav peyaXoi,
Post decimam quamque pinnam. Nam et schol. anno- B
tat Sià hic accipi p rò ¡Mera. Valla tàmen interpr.' Ad
decimam quamque pinnam. Sed, quum Sià in prsecedd.
et in seqq. loquendi generibus interjcctum loci vel
temporis spatium de c la ret, posse e t ita v er ti existi-
m o, eod. tamen sènsu, Turre s etiam erant magnae,
quarum unaquaque interjectas decem pinnas hab e-
bat. De in te rv a llo . autem temporis usurpatur Sià,
cum his e t similibus gen. : cum iroXXòu vel paxpou,
et cum contrario SXiyou : item cum j^póvou, e t intera
dum tcoXXou xpo'vou. [Hesych. : Ai’ SXtyou, ¿vxl toì> [¿et’
SXiyov.] Lucian. [Nigrin. c. 2] : Aó^av poi Sia 7toXXou
irpocsi7csiv. Arrian. [Exped. 5 , 2 , 8] : K a l to ù ? Maxe-
oova? ijSew? t o v xicabv iSóvva?, oia Sta paxpou o f0svTa,
Ut longo intervallo visam, Longo temporis intervallo
visam. Invenitur et Longo interjecto in terv a llo , ap.
Cic. G a len ., Aueiv Sì t^v litiSsciv Sii. irXeiovo? ; Lon -
giore in terv a llo , i. e. Rarius. Sic al Siot ypóvou irpaljEi?,
Rara nego tia , p. 46 mei Le x. Cic. Porro u t L a t .,
quum dicunt Longo in te rv a llo , sub. gen. Temporis ,
ita Gr. cum 7roXXou, paxpou, e t ceteris hujusmodi C
a d jj., ’sub.^pbvou certum e s t: sed ypóvov ab iis.dici
sub. vicissim iroXXóu, vel (¿axpou, animadvertendum
est. Plato De rep. 1, [p. 328, B] : K a l paXa irpec&5-
•n]? poi eSo?ev eìvat- Sia ypovou yàp xal Iwpaxeiv auxbv,
Longo enim intervallo eum v id e ram , sicut Cic.
d ix it, Ut te tanto intervallo vide rem, Diu enim
èrat quum eum videram. Lysias [p. 9 2 , 3 g] : '£2?
av ¿cpev-/] ps éwpaxuìa ^xovxa S^ oiòt. ypovou. D icunt
et Sià 7coXXóu xpovou : u t Herod. : Èiw0òj? Sià
iroXXóu Xpóvou IiricpaivecrOai. S ic Aristoph. PI. [ io 45 ] :
Eoixe Sia iroXXou ypovou c ’ iiopaxsvai. Invenitur et Sii
paxpwv xpoviov ap. Plat. Timseo [p. 22 , D] : Twv irepl
y^v xat xax’ oupavov ìovtojv 7rapaXXa^, xal Sià ua-
xpwv xpoviov yivopivv) twv Iicl y% irupi ©Oppa, Multorum
annòrum intervallo rediens conflagratio, Bud. Sed
Stà XP°V0U interdum etiam poni existimo simpl. prò
Interjecto aliquo temporis intervallo, u t et Sii xpovou
Xéyetv citatur ex iEschin. [p. 8 5 , 2 0 = 6 13 R.] prò Sia-
XcntóvTitì?, e t e x hac ambigua signif. captatam esse
illam jocandi occasionem, Xen. Cyrop. 1, p. i3 [4,< D
28] : Ou pA Aia ^¿vai • ¿XX’ yfxw Sià ^povou • xal tov
Kupov eÌ7teìv , N'à AC, w cruyysvè?, Si’ oXiyou ys. Ut autem
Sià de interjecto tempore dicitur, cum jrpovou,
et'cum 7coXXou, ac ce te ris, ita et cum. stou? vel Itwv,
et similibus, cum •^p.épa? vel •ijp.Epwv, et nom. 11 ume-
raIi; u t Si’ etou? 7rs[X7rrou, vel Si’ ¿twv 7cÉvts : sic Si’
■^[¿Épac 7csp.irTV)?, e t Si’ ^pepwv tovte. In his autem red-
dendis utimur adv. P o s t , vel nomine Quoque, priecedente
nom. numerali j ut Tertio quoqu e, Quarto
quoque. S ic [Herodot. 2 , 37 : Supeuvxai uav r i awp.a
Sià 4 ristot. Slà TpiTyi?, sub. r,pÉpaq,
prò T ertio quoque diè. [Theophr. H. P. 4 , 4 , 3 :
’ApSeueTat Stà TETapirt\<; ^ Tcé[iTzxy\q -Jjpipai;.] Sic [Herodot.
3 , 97 : Aià 7csvTSTK)piSo?, et paullo ante Sià Tpi-
tou eTeo;*] Sia TptETvjpiSoi; p rò T ertio quoque anno :
quod et xaxà TpiETTjpiSa, u t , Kaxà TpiETV]piSa '/]yET0 Tà
Aiovuaia. S ic e x Aristoph. [PI. 5 8 4 ] citatur, Ai’ Irouc '
irépirtou ^uvàyeiv [SjuvayEtpsiv], prò Congregare quinto
quoque anno. Item e Lu ciano, Aià 7cevTe SXojv Itìov,
p ro Quinto quoque.anno : sed ita interpretando va-
caret SXwv : quare malim, Post quinqué annos Ínteg
ro s ; Post totos quinqué annos ; Interjectis quinqué
annis integris. Isocr. Archid. [p. 12 1 , B] : Taú-njv Sè
Sià Tpiaxouiwv Itwv xaTotxi^ouaiv, Post annos trecentos.
Sic Plut. Cimone, Ai’ Itwv ctveSòv TETpaxoaiwv. Diosc. :
Aià Sueìv ^[¿epwv ¿tto^eovte? to 7cpwTov uScop, aXXo liri-
Xéouai, Post duos dies, Exacto biduo. Item hic innominati
cujusdam auctoris 1., Ai’ etou? évo? xal
eso? TouTov £~iax£^o¡¿Evo?, exp . in VV. L L . Hunc visu-
ru s , quern a duodeviginti mensibus non videram.
Quae verba posse e t sic exp. arbitror, Post duodeviginti
menses hunc in v isuru s , s. p o tius , revisurus.
Apud Marc. 2 , .[ i ] , St’ ^¡¿EpSv ponitur non adjecto
dierum numero, ubi sub. solet tivwv, ut sit Interjectis
aliquot diebus. Sic Theophr. H. P. 4, 4 [3 , 6] : vAXXw?
TE xal Si’ íjfxspwv tivwv Tcívouci. II Apud Thuc. i , [77]
observavi Sia cum gen. SXiyou aliter quam in . praece-
dentibus exemplis positum, EÍ7rsp ola xal tote 7cpò?
Tqv MrjSov Si’ oXiyou •fj-pjcap.EVoi àiteSei^axe, Suoia xal
vuv yvwcEcOs • hic enim Sià non de interjecto tempore
dicitur, sed respondet potius , ut opinor, Lat. praep.
P e r , in ea quidem signif. positae, quam h ab et,
quum dicitur P e r decem dies, P e r tres menses, Per
tres annos. Ego 1. ilium ita interpr. in mea ed ., Si
qualia edidistis b revi eo tempore, quo adversus Me-
dumGraeciae praefuistis, eadem e t nunc edenda cense-
retis. Potuissem autem et ita interpr., Per illud breve
tempus. Apud Lucian, quoque [Dial. deor. 10 ,1 ] Sià
[¿axpou crediderim hanc interpr. ad mit tere, Sì aSécrov
to 7tup, xal ¿vairaus Sià paxpou asauTov. Fateor tarnen
alteram quoque interpr. commodám esse, q. d.
F ruere q u iete, qua jampridem fruì desisti; Repete
quietem post tarn longum temporis intervallum.
'Il Aià cum gen. interdum p e r ablat. La t. redditur, ut,
Aià [¿ÉXavo? ypácpsiv Tob? vo'piou?, Plut. Sol., [c. 1 7 ] ,
Atramento leges scribere. Ibid. [c. 26]: Aiá 7roi^[¿aTo?
¿ijEvsyxsTv eI? Tob? ‘'EXXvjva? Xóyov, Poemate. S ic Galen.,
Ata t e 7rriacáv7]? yykou xal íwv Siá ^ovSpou ^o^vjpáTwv
6pÉi|/ai • u b i simul du plex usus hujus particulae habetur.
Nonnunquam adv. La t. red ditur; u t Si’ ¿xpi&ía?
Xsysiv, Thuc. pro ¿xptéw?, A c cu ra te , Exquisite. [At’
¿xpi^EÍa? sip^cèat, Plato Rep. 3 , p. 4 1 4 , A . A i’ ¿xp.
¿7cstpyacr¡xévot, Polit. p. 2 6 8 , C. Idem Leg. 6 , p . 763,
B : Ai’ ¿xp. ¿7cí(iTac0a i -7r¿VTa? tX,v a&Twv yúpav. Alio
sensu ib. 8 , p. 844» B : ’E á v . Sí Si ¿xp. 9¡ xal to í?
ysiToci ( t S uSwp), Si aqua parca fuerit. || Aiá xEipa-
Xaíwv, Summatim. iEschin. De f. leg. p. 3 i , 29 :IIs t-
pácopai Siá xscpaXaíwv bfxa? U7C0[¿i[¿yTÍ<jXEiv. || Ai’ SXou
s. Sio'Xou. Y . ‘'ÓXo?.] S ic Siá t¿x<>u?, e t Sià TotyÉwv, Ce-
leriter : quas e t conjunctim scribuntur Siavá^ou? [hoc
ap. Etym. M. p. 2 7 1 , 1] et Slaxarewv. Y . Ta^u?.
[Phrynich. in Bekk. Anecd. p. 3 6 , 3 i : Ai’ ¿c^oXía?
xoXX'T}? ^X0ov licl to 'Se , ¿ v t I tó í! , xatTOi ¿o^oXía? uoi 7coX-
Xyj? oucry)?.]
Aiá cum accus. ap. poetas pro xa xà , itidem ut
Siá cum gen. ; ut Od. K , [281] : n 5j S’ aövw? 860t7]ve St’
axpia? spesai 0T0?, Xwpou aiSpi? Iwv; i. e. xavà và? axpa?
Ttov ¿pwv. Sic H , [139] : Aùvàp 6 ßrj Sià Swpa 7coXuTXa?
Sio? ’OSucíeú?- ubi annotai Eust. inusitatuin esse poste-
ris Horn. eSy] Sià Sw[xa pro xaxà Swpa : illos enim di-
c.ere Siá SwpaTO?, sicut Si’ ¿yopa?, Siá (¿é<jí)? ito'Xew? :
ubi tarnen quod de Horn, posteris dicit, ad pros*
scriptt. restringo : nam p o e t * , qui Horn, successe-
run t, eum in haccons tr., sicut et in aliis, imitati sunt.
Il In prosa , Propter, O b , -ut Sià t o u t o et .Sià Tauxa,
q u * passim sunt o b via, P rop ter h o c , P ro p te r -h*c;
q u a e t adv. sa p e redduntur, Ideo, P rop terea , Quo-
circa. Verum et una v. scriptum invenitur, SiavauTa,
s icut psTaTauTa: vel ut Lat. Propterea et Postea conjunctim.
[Etym. M. p. 270 extr. : A i o t o u t o , Ssix tix y )
¿vxwvupía, ^ jxaXXov lnippTjpa S e ix t ix o v .] Dicunt et Si’
8 , a c Si’ ¿ , quo utitur Plato, pro Quamobrem, Quo-
circa. E t Si’ 8 Si), item Si’ 8 x a l, item Si’ Sicsp : sed
scribitur potius Sib, et Siò S^j, item Siò x a l, et SiàirEp.
Quinetiam S i o t i hinc factum .est pro Quia. Sic inter-
rog. Stà t í , vel Stari, Quamobrem? [Aristoph. Nub.
5 8 : Aià r i S-qra xXaiicopiai ; Addit HSt. in Ind. : « A lar
i , alicubi conjunctim legitur pro Sià r i ; Propter
quid? i. e. Quamobrem? Qua de causa,? -irò 'Siavi,
Causa cur, ad verbum I d , propter q u od , pro rb ^
Sion. »] Thuc. 1, Sià to'S e Srt, Ideo quod'. Jungunt Sià
et articulo rb cum infin. p ras . vel prat. s. aor. ut Sià
t o 7COIEÌV, 7CETroiYixÉvai, TCOi^aai. Sic Thuc. : Aià xb
affuEvoi àv I^eXGsIv. [Id. 2 , 1 1 ; 4 , 5 5 ; 8 ,2 . Xenoph.
Mem. 2 , 1 , i 5 : Aia to ^évo? sTvai.] Jungitur denique
Sià variis accuss. Idem Thuc. 2, [et 3 , .12] : E i pd) Sià
•rijv Ixsivou [¿¿XXtjoiv , Nisi ob illiiis cunctationem. [Aristoph.
Vesp. 5 5 8 : *0 ? ep.’ oùS’ àv ^wvt’ ^Seiv , el a'b
Stà tXjV 7cpoxspav ¿7rb'fu^iv. Plato Gorg. p. 5 1 6 , E :
*E? rb ^¿paOpov IpSaXeiv ¿^(pioavTO xal ei Stà Tbv
irpbxaviv (Absque prytane fuisset) ¿véireoev av- ubi v.
Heindorf.] Cic. ap. Plat. Si’ ¿psrijv interpr. Propter
virtutem : et Sià TauTa, Id c ir c o , Ob has causas : q u a
et alia hue pertinenza v. in Le x. Cic. Illud certe Si’
¿periiv redditur etiam Virtutis, sicut Si’ ¿vSpsiav, Forti
tudinis ergo; u t, quum dicitur aliquis corona dona-
tus esse Si’ ¿vSpeiav, quod et ¿vSpeia? é'vexa dici potest.
^Esch. C. Ctes. [p. 629 R.] : Aià noia? Euepyeoia? a?ioi
A7]u.oa0£VY)v oxecpavwaai; Quorum beneficiorum ergo?
Item Sia <re interdum vertitur Tu a causa, Tua culpa, r
Dem. : ’ESeiìOtjv [xt.Sev Si’ I ¡¿I towutov 7cpa?ai, Deprecari
c a p i , nequid tale mea causa facerent. Thuc. 3 :
Kal T7|v vuv Ipvjpiav Si’ lauxob? e^ouai, Sua cu lp a ,
Suapte culpa. ' H Ponitur pro evexa et in h q c -lo quendi
genere , Dem. De cor. : ’Enel Sia ye upa? au-
Tob? nàXai àv ¿noXwXaxs, pro Nam quantum in vobis
fu it , jamdiu periissetis. De quo lege Bud. 985. ||
S ap e ap. Att.. accus. p ro gen. hab et, ideoque redditur
Per, non Propter. Dem. : Aià Tob? 0sob? iowOrjv,
pro Stà twv 0ewv. Sic De cor. : Ka l Sià rob? noXXob?
toutwv bpel? IotÈ aia01. In qq. 11. Sià rob? 0eob? redditur
etiam Deorum op e ra , benignitate, beneficio. Sic,
Aià *ri]v Tu^rjv piya? yeyove. Itidem ap. Hesiod. Op. [3]
Sià accus. pro gen. habere cense tur [a Gregor. Cor.
p. 10 9 , ubi vid. Keen.] , ‘'Ov te Sià pporol avSps? ópw?
acpaT.cii;Te cpaxoi te* atque ita locum et hic ablativi illi
habent : ut sit, Jovis beneficio, benignitate, aut etiam
munere. A tque h a c sunt, q u a ab aliis proponi solent
exempla. Sed hoc addo, in aliis etiam 11. , et quidem
qui valde a pracedentibus diversi sin t, habere Sià c
accus. pro g e n ., ubi ablativis illis non itidem uti
possumus, ut Dem. 01. 1, [p. 12] : K a l Gewpei rbv rpó-
nov, Si’ 8v peya? ysyovev ¿a0evb? àv roxarap^à? <FiXinno?.
[C. accus. loci Sozom. H. E. 2 , 12 : Hepuovre? Sià
TTjv nepa-wv yyjv , Obeuntes Persidem. Apud medii a v i
Gracos Sià pro nepl ponitur. Constantin. Carim. voi.
1, p. 4 5 9 , 3 in inscriptione c a p ., Aià rfiiv auv7]0eiwv
tw v ¿p^o'vxwv, De consuetudinibus archontum. Ubi v.
Reisk. voi. 2, p. 494, qui etiam accusativi ex. attulit.
Numerosa de utroque casu exx. Maiala v. in indice
L. Dindorfii p. 78 1 ; |J Aliud vitium, Sià dativo ju n -
c tum, e loco Pselli ap. Ducang. Gloss, p. 1662 nota-
vit Reisk. : Aià Sópacn ^pacrOat voi? n o d , Pedibus pro
hastis uti. G. Dind.]
Aia autem quam vim, vél potius quam multiplicem
vim in comp, habeat, e verbis, quibuscum componi-
tur, cognoscendum est. Interdum certe respondet
particul* Lat. Qis : u t aup^wvelv, Consonare, Concordare
: Siacpwveiv, Dissonare, Discordare; axeSa^etv,
Spargere : SiauxsSàCsiv, Dispergere. [V. Eustath. p. 80, d
^^7, 48; 893, 5 4 .] In quibusdam autem verbis
sonat q. d. P e r medium, ut SiexnXeiv, P e r mediam
classem hostium erumpere : sic SieijeXauvsiv, etc. Interdum
vehementiam duntaxat addit. [Sape significai
perdurare àliquid. De quo Valck. in Diatr. de
Anstob. p. 64 : « Verbum L y s ia Si5jp^a redditur ab
Harpocrat. Sià réXou? ^p?a, C r it ia SiaSixa^eiv a Polluce
8, 25 Si’ élXou t o o e to u ? Sixai'eiv. Dantur multa similia.
Judaos philosophos h a c minuta - non neglexisse
monstrabit Philo Pythagoreus explicans vim prapos.'
Sta in compositis libro De somn. p. 5p5 , C. # Sap ius
etiam concertandi signi fica ti on em habet, u t in SiàSw,'
oiaOpujcxopai, Staxpa^Eiv, Siaro^euEoGai, aliisque - più?
riinis. V. Valck. ad Herodot. 5, 18 et ad Thpocr. 6,
1 5. G. D .H j Aià npó. V. Aianpó, jj Ai’ ex. V. Aiex.]
[Aià anastrophen admittere negant grammatici,
argomento usi parum idoneo hoo, ne cum Aia (Jovem)
confundatur. Herodiàn." ap. Joann. ÀI. Tòv. irapayy.
p. 27, 3 i : 2 vip.eioup.e0a tX,v Sia j^wpav l^ouaay ¿vaorpo-
tues . lin g . GRJEC. TOM. w, fasc. ^y.
(utpote Sixpovov) xal pi) ¿vauTpgcpopevyiv Sià ty jv
7Tpb? TOV Aia ffuvepirrwaiv. Q u a lex iisdem prope verbis
exponitur ab schol. Horn. II. P , 522 et schol. Dionys.
I hr*0 inc,®ekk\ i n- I 9 3°,. 17- Et sic ap. Hesiod.
Op. 3 , O v ^ t s Sta scribitur, ap. Tyr taum Pausan. 4,
6, 5 : 0 £O7ro'pirw, 8v oià Me<rcr^vY)v e?Xopev, jEschylum
Agam^ 590 | a>puxTwòwv Sià ireiaGeiffa* Suppl. 254 :
Kai uSaav a la v , ^? Si vAAyo?-ep^exai. Hermesian. ap.
Athen. i 3 , p. 597, E : *IIv Sia 7roXXà iraOwv. || Ap.
poetas verbis cum Sià compositis tmesis adhibetur,
jirap. verbum vel antecedente, q u a usitatissima ratio
est (ut ap. iEsch. Sept. 789 ex em. Porsoni Stà y e pi
• to t e Xa^eiv, ubi codd. Sia^eipia), vel sequente : vid.
AiaxXà^w, Aiaxocpéw, AiaTrepaivw, Aiaupoi^oi. || Aià in
initio hexametri iota ictus v i productum habet quat*^
tuor in locis Homeri, II. F, 357 :A ià pèv ¿ff7ct'So?’^XOe
(qui versus repetitur H , 2 5 1 , A , 4 35 ) , et A , i 35 :
Aià pèv àp iwuT^po?.... G. D u v u o r f . ]
[Aial pro Sià, quod cum similibus comparandum
est formis xaval, irapal, furai, ali'quoties dixit iEschylus :
Agam. 448 : ’AXXorpia? Sial yuvaixo'?. Sic Hermann.
Codd. Sia. n 3 3 : Kaxwv yàp Sial.... Sic iterum Hermann.
Cod. Medie. Sià, alii 8)\ ai. 1453 : noXXà tX4 v-
to ? yuvatxb? Stai- i 48 5 : Aial Alò? irayaixiou- Choeph.
6 11 : Aiat pioù, ubi libri rursus Sià, quod correxit
Canter. 641 : Atal (alii codd. Sià) Aixa?. Sed male
libri nonnulli ibid. 65 6 in fine trimetri AtyfcOou Si ai,
quod ASschylus, si praspositione eo in loco usus
esset, Sià scripsisset, quum Stai non dicatur nisi
postulante metro. Pratere a vitiosa est anastrophe
Stai. Herodian. ap. Joann. Alex. Tov. irapayy. p. 27,
28 : KaGo'Xou Sì ai ¿vacxpecpo'iJievai SiauXXaSoi t e eTvai
o^eiXouoi xal xpt^povoi' o0ev xpi^povóucrai -f) ¿Vxl xal
a p f l oux avaoTpsfovxai, ouSè ai tw 1 7tXeovà^ouoai, xaxal
7tapal 6iteip.- G. D in d o r f . ]
[Aià ab jEolibus ^à scribi observarunt grammatici.
Etym. M. p. 4° 7> 5 : Za0eo?... AioXixw? yéy*v£V oi yàp
AioXeì? t o Sia £à f a c i , xal t o v SiairXouxov ^¿irXouxov •
et paullo post 18 : TI Sià itpo'0Ecri? e o t iv S te ¿Trixaoiv
ar,p,aiVEi, xai Tpe7rop.évr) uirò AioXéwv yivexai ^a , w? tÒ
SiafXeyrj? Ca^Xeyv)?, xal àirXw? tÒ Sià, e i t e 7rpó0e<Tiv av)-
paivsi eixe póva? cuXXaéà?, Tpéirexai el? X,a- xal yàp t^ v
xapSiàv xap^av cpaai (scr. xap^av <paol) xal tÒ Siapevr)?
Cap.evy]?’ et 27 : Zaxopo? ... tÒ Sì (¡a oux lex tv Ivxau0a
Eirixaxixbv, ¿XX’ ^àvxl xrj? Sià Ttpo0écew?, ifv’ ^ Staxopo?
xai A t t i x w ? xal AioXixw?. Joann. gramm. p. 384 de
dialecto /Eolica : ’A'vxl Ss xou S xb C, SiagaXXeiv ^agaX-
Xeiv, Sià vuxxb? ^ià vuxxb?, falsus ille in eo quod £ia
pro ^a ponit. Exempla autem hujus forma pleraque
omnia obliterata sunt librariorum cu lp a , q u a jam
Hejihastioni fraudem fecit, qui Siavexw? cum syn i-
zesi prònunciari voluit in versu C o r io n » p. 22 : *H
Siavexw? euSei?- oò pàv 7tàpo? ^cGa Kòptvva, non ani-
madvertens poetriam ^ C«vexw? dixisse : quod vidit
Boeckh. C. I. voi. 1, p. 7 2 5 , abs quo in pò mihi est
dissentiendum, quod formam trisyllabam pronuncia-
tione tantum, non scriptura éxprimi v o lu it, aliter
fortasse judicaturus^ si Hesychii gl. in promptu ha -
buisset, Ai^YjVExè?, SiY)vexè?, alwviov • aut locum T h eo -
cr iti 29, 6, mihi a T h . Bergkio indicatum, Tb yàp ¿picu
xa? ^oia? e y i a | £à xàv càv iSéav, tÒ Se Xoi7tòv ¿7rwXexo.
Nàm sic éx cod. Vat. corrigenda vulg. scrip tura £a, quam
critic i magis etiam depravarunt p o s ito ^ . Eadem ratio
vocabuli-xa()Sia in tribus versibusJEschyli, quibus ah
aliis synizesis adhibetur, Sept. c. Th. 288 , versu ithy-
pha llico: Tei'rovf? Sì xapSia? - Suppl. 72 : ’Aireipo'Saxpuv
Se - xapSiav • 7 9 9 : KapSia? yapou xupijcai, mihi non
dubitandum videtur quin xàp^a? et xap^av scripserit.
Eidem in Pers. 1006, versu antispastico, AiairpÉTtov
oiov SeSopxev ava, restituèndum C“^p£7tov : quomodo
l|a7rupo? pro Stairupo? dixit Promèth, 1084 in metro
ànapastico. De v. ^aSaXXoi et aliis nonnullis s. Z dice-
mus neque hic repetimus q u a de formis vocabulorum
Zabulus Zaconus Zarrytus Zeta aliisque , quibus in-
feriores scriptores Latini pro G ra c is utuntur SiaSo-
Xo? Siaxovo? StappuTo? Siaixà, ab Schneid. peti possunt
Gramm. L at. voi. 1, p. 3 8 6 et Buttm. Lex. voi. 1 , p. 220,.
D e simplici vero prapositione tria exempla Aristpi-!
pbani sunt redden da, Eccles. n 56 : Toi? yeXwct S'
f,Ssw? 4à xbv ylXwv xpfveiv ¿pie (nisi malis cum Porsono
l 3p