679 yvwpv; y V W p i O l Ó V 6 8 0
officio compositi 7rpo(Te^siv : nisi quod hoc dativum
potius habet. [Tvwpyiv eyeiv icpos xtvt, Auimum adrer-
tere. iEschin. C. Ctesiph. p. 81, 3 i : 01 S ì Stxaccal
w<rrcep ItcwS-Jiv vj àXXóxpiov xt -rcpaypa àxpowpevoi 7tpò«;
ixepw xivl T^,y yvwpv]v f^ouoiv.] Sunt et alii duo usus
p'raeterea hujus accus. yvwpqv cum verbo eystv : duo,
inquam, quorum exempla proferre possum (fieri
enim alioqui potest ut plures sint duobus). Unus
exta t ap. Dem. Pro cor. i Oò^ w? àv euvous ouSe Sixa 105
tcoXÌty;? eg^s xt|v yvwpyjv, ouS’ ISàxpuaev, ouS’ IicaOev
o&Ssv toioutov -ni 4'UX.TÌ* reddendum censuefim,
Non ita fuit affectus animo. A lte r usus est ap. Isocr.
Trapez. [p. 36o, C] : flavva^oOsv Sé p.01 xogoijtwv xaxwv
7tpo(T7t£Trro)xoTO)v, xiv* oisctOs [xe yvwptrjV eystv ; Qui locus
mihi in memoriam aliquot Ovidii locos re vo ca i, e
quibus interpretandum illud loquendi genus lectori
relinquam : Metam. 5 : Quid mihi tunc animi miserae
fu it? anne quod agnae, Si qua lupos audit circum
stabula alta frementes? Idem in alio ejusd. operis
lo co , Quid mihi tunc animi fuit? aut quid debiut
esse? Et in quadam Epist. : Quid mihi tunc animi
credis, germane, fuisse? Nec vero dicit solum Quid
animi, verum etiam Quern animum (ubi ipsa quoque
orationis forma Graecae rfcspondet, nam Quern animum
est riva yvw|A7}v : at Quid animi, q. d. r i yvw-
ita sc ribens, Quern mihi tunc animum dira in
regione ja centi Inter Sauromatas esse Getasque* pu-
taf ? [§0ph. An tig. 4 a : Iloti yvdjp;? tcox’ el; El. 9 22 :
Oux oZ<r0 èuroi yrj? ouS’ Sttoi yvwfxvj? cpspei.] Addam ex
eodem ilio sc riptore, nimirum Isocr., hunc eund.
accus. cum eod. v e rb o , sed longe diversa signif. ob
praep. Trepl, quae ei adjuugitur. Locus est in Symm. :
Toiauxijv yvwpjv icrym Ttepl Yt[xa$, ad verbum, Hunc
animum hàbuerunt erga nos : p ro , Eo animo fue-
runt in nos, sc. ita infenso, Adeo male animati in
nos fuerunt : s iv e , erga nos. Apud Thuc. quoque
yvwpi pro Animo plerisque in locis o ccurrit, nec
non ap. alios. Sed ap. Herodian. aliquoties inveui
YVtdFiv et «j/uxV copulata : quod ap. alium invenire
me non menimi. [Herodian. 4, 5, i 5 : xal -1/uoi7)
py|lu.svot • 8, 5, i 5 : Mtaxs yvtopcyj xal 'j'uyrj 61x010)$
Ma;ip.ivo; p.e|At<n)Tat.^OXv) xvj yvwjAV], T oto animo, Dio
Gass. 4 2 , 1 5 ; Anna Comnen. p. 12 6 , A , 460 D.
Tri? \$ jgjS yvtó|x>]v, Mentcm animi, p’lato
Ceg. 2,^ p. 6 72, B. (Ab librariis interdum confusa
esse yvwp; et 4'uZ'n infra notabimus.) Tvccia-^ So'Sa,
Mentis opinio,_Demosth. p. 6 5 2 , 26 : rtf Ss xyj? yvw-
(x»i; Sofa d f ’ év av axouawat -rcapiaTaxai. Tvcoptv)^ au-,
veais, Animi prudentia, Thucyd. 1, 7 5. TvojpiYi e3
(ppovouaa Demosth. C. Neaer. pj 1394, 10. Tv. xaOap’à
in Hymno Orph. 5y , 9 : KaOapaì? yvojpiais pujGTYjai
GovépXov. Aristoph. Ran. 355 : tfOaxi<; ... yv<t)F{l
xaOapeuei. Miro modo yvwiA7)v manibus tribuit poeta
infimae aetatis cujus versus inter Euripideos leguntur
in Iphig. Aiil1: 601 : Aeijtop.eO’ oywv an o (Clytaenmestram
et Iphigeniam) m GtpaXepw.; Ìn \ xJjv yatav, dyavw? 8k
y e poiv p.aXax9j yvojp.7;. Tvwu.7]v et y d p a saepius conjun-
xe runt scriptores recentiores. Anna Comn. p. i 3 r>
D : OX?) yeipi (^u^ male marg.) xal yvtóuw) uTtsp aòxoU
[xAyeaQai. Conf. ib. p. 179, C, 2 9 8 , I), 3 68 , B , 3q 0 ,
D, 395, C. E t omisso SXv) p. i 3 5 , D : Tevvaiw? xal D
X£(pl xal yywp.7) avrtxaGiaTaTo • 4 10 , D : MsraOwvrai
irpò? to &psTsoov xparos xal yeipa xal yvw^/jv. G. D.l
TvcofxYi recidi Justitia, a P olit. ap. Herodian., te-
stanlur VV. L L . sed locum non afferunt : nec v e ro ,
etiamsi a ffe ra tu r ,e i possim hànc interpr. concedere!
[Forcasse ex 2, 4, 5 : niaxst yv t a p n , Sti |xv)Séva éxwv
aSix'/jasi 7tOTé.]
rvwjArj, Dictum aliquod insigne, praesertim e genere
eorum quae ad nos instituendos conducimi. Lat.
itidem Sententi«. Ideo autem contra morem meum
hane signif. Sententiae non tractavi supra una cum
a ltera , quod multa derivata hinc manarint, quae inter
reliquas signiff. minime miscenda (ne ipse veluti
cursus traciationis interrumperetur), sed potius ad
calcem rejiciènda existimavi. Ab Aphthonio yvwjxTj
definitur, Ao'yo? èv aTOmavasoi xecpaXatoiSy]?, è n i t i 7rpo-
TpsTuov ri ¿TCoxpsTTWv. [Ab Aristot. Rhet. 2, 21 : Arco'cpav-
ci? ... wepl Sawv al npd$ei$ etal xal alpexà ri «peuxxdi è e t i
irpo$ xS irp^xxetv.j A Cornificio autem (si h ic est auÀ
ctor Rhetorices ad Herennium) [4, 17] , hoc modo •
Oratio sumta de v ila , quaé aut quid sit aut quid esse
oporteat in v ita , bréviter ostendit. Deuique et Fa-
bius ita de hac voce, Sed consuetudo jam tenuit ut
mente concepta, Sensus vocaremus : lumina autem
prsecipueque in clausulis posila , Sententias. Paucis’
interjectis, Antiquissimae sunt quas proprie , quamvis
omnibus idem sit nomen, Sententiae. vocantur, quas
Graeci yv<6p.a<; appellant. Utrumque autem nomen ex
¿0 ac ceperùnt, quod similes sunt consiliis aut de-
cretis. Reliqua ap. eum videnda tibi relinquo, 8, 5.
Quid autem de praecedentibus illis definitionibus sen^
tiam, docui in tractatu quòdam, quem Comicorum
graecorum Sententiis praeiìxi : mihi illa mea defini-
t io , licet extemporalis, non pcenitenda videtur. [De-
metr. De eloc. 9 : Et Ss exxeivotxó xi? xijv yvwp.7)v lv
(xaxpol?, SiSauxaXia yivexai xi; xal ^Topeia avxl yvw-
p-r)1;.] Dicebant autem veteres scriptores plérumque
cum adjectione, yvióp-a? x5 v itoirixcov. Isocr. ad Nie.
[P* a ?> G] : Ext S’ si xt? ixXs^sis xal x£5v irpos^ovxwv
B 7toit)twv xà? xaXoujxéva? yytófxaq- additque, illos ItcI
xauxai? (j-àXicxa oTcouStiffai. jÈ sch in e s itidem In Ctes.
[p. 73 , 1] : Aià Touxo yàp oluai rjpiai; icalSaq ovxa? xa$
xwv 7coir)xiT)v yvcófia? IxfxavOàveiv, fv’ àvSps? ovxsq aùxaì?
Xpwfxeöa', Ideo enim nos in pueritia sententias poe-
tarum ediscere existimo, ut quum ad virilem aetatem
pervenerimus, iis utamur. Quo e loco obiter et con-
suetudinem illius temporis discere possumus. Eum
gen. non addidit Xen. in suo de Venatione libèllo
3, 3] , ubi in Sophistas inveh itu r, tfOxi xà (Xsv 67^-
P-axa auxoì? é^xr]Tai, yvwjxat Ss SpÖioq eyooaai, aTq àv
7xaiSsuotvxo oi vswxspoi sìc’ ¿pex^v, ouSataóu. Obsérvanda
sunt autem haec v erb a , quae ad d it, ópOw? e/oucrat : qu*
an ad restringendam hujus' nominis signif., tanquam
alioqui latiùs patentem, adjecla fuerint, dubium ali-
cui fortassis videri possit. Sed ego mihi persuadeo,
potius verba illa adjici tanquam perpetuum illarum
epithetum, ut ita dicam. Plut. in Homero yvcójxa^ et
7capaivs<jsi; apophthegmatis similes esse scribit.'
[rvcojAvj i. q. yvwpi(jp.a, Indicium. Aristot* H. A.
C 6, 2 i , p. 5 76 , 14, de dentibus equorum aetatem, in-
dicantibus : ^Oxav itàvxa«; wat psSXrjxoxsi;, ou paStov
yvòivai j V rjXixiav • Siò xal Xsyouat yvwp.r]v e^siv, èixav
aSoXo? ^ , «Sxav Ss ßsSX^xtlx;, oòx é^siv. Duo codd. yvw-
pi[xa : unde Camus yvwpi(?p.a. Schneid. Theognid. compa
ra i v. 60 : Ooxs xaxwv yvojixa$ elSoxs? oux’ , ayaöwv.
Il In codd. yvd)(xr] cum tribus potissimum vocabulis
pcrmutatur : cum casibus obliquis v. yXwcaa, ut ap.
Aristoph. Eccles. 574 , Ran. 355 ; Soph. El. i i 75.
Cum fóixri : vid. Schaef. Epimetr. ad Aristoph. Plut.
pi x x ix . Cum ap. Aristoph. Equit. 482 : vAys S^
ób xiva vouv r| xiva ij/u^v eyet$, ubi cod. Rav. yvwpc/)v.
In Nub. 4*5 : K a l xò xaXaÌ7ti»ipov eveariv èv x^ 'j’L>XTÌ’
ubi aliquot codd. et Diog. L . 2, 27 yvwurj. Apud
Polluc. 6, i 3 i : *0 ? Siri xrjt; auxr)? xifxrii dpexviv xs xal
xaxiav ay si, codd. jilures yviopirjc, quod ex praecedente
TxoXócxposo; xrjv yvwp.r)v ortum videtur. G. Dindorf.]
[rvwjx7j, , Gnome, 11. pr. meretricis ap. Athen. 6,
p. 345, D, ex Lyncco. || Nomen canis ap. Xenopb.
Cyneg. 7, 5. G. D in d o r f.]
rvo){xr]Sòv, P e r sententias, ut ap. Dionys. H. A. R.
8> [43] , yvoiarjSSv 7cuv0àvsa6ai, quum se. senatores in
senatu singulatim rogantur sententias. [Quem 1. Eu-
stath. affert p. 927, 61.]
[rv(op.iSio)xxr)?, 6, Sententiarum captator. Cratin.
ap. Schol. Platon, p. 3 3 o : ©gax^? u7roA£7rxoXoyo; yvw-
p.iSwóx7)c, ubi yvo)p.iStwxxr)i corrigendum e x alio cod.
ap. Seidler. De fragm. Aristoph. p. 22. rvwp.oSuoxTi)c
Schneider.]
rvtd.ulSiov, xS, Sententiola, Bud. ap. Aristoph.
Equit. [ 100] : *Ilv yàp pìOucOw, xàvxa xauxl xaxanaao)
BouAsup-axiaiv xal yvoijxiSitóv xal voi’Siwv. Redditur etiam
Ratiuncula, afferturque et ex aliis ejusdem comici
locis. [Nub. 3 2 0 : FvwiaiSuo yvoijxrjv v6%aaa. Alciphro
3, 22 : ApyaXéo? àvOpioTO, xal Spijxl»?, yvu»p.iSia xal
7cpo6ouXeup.àxia guve/w? ItcI x*7j? noxvè; ’AOrjvaioi; glGr)-
yoófxevo?, ubi cod. Vat. 140 apud Bast. yvoip-ISa?.
Simile quid est yvu>pue<; in lo co Archytae ap. Stob.
Ecl. pliys. voi. 1, p. 7 8 8 , sed corruptura ex yv(6ai*i.
G. D in d o rf.]
68,1 yV6)p.oXoy£W yVlOU.OTUTC£lO 682
rvwp-ixòi;, rj,. óv. A composito TvwpoXóyo? transeo
ad simplex nomen rvioptxo? : quod furtassis aliquis
huic prsefigi maluisset : nec ego quin hoc fiat valde
repugnarim. Est autem rvtopixòs, Pertinens ad yvw-
p.a;, i. e. Sententias, Conveniens sententiis, Senten-
tiosus : veluti si dicatn alicujus orationem esse yvwpi-
x^v. In Y Y . LL.yvwp.ix-J; -rcEpioSo;, Sen ten dosa periodus,
et arguta senteutiis; sed absque auctoris nomine.
Donatus in illud Terentianum, Andr. 3, 3, Amantium
irae, amoris redintegratio es t, annotai, Sententia
yva>p.ix-ii, in qua a specie receditur, et in omnes ali-
quid dicitur : -rcapoipia est. autem Sine auctore sen-
tentia. Hmc ille. Ab Eust. xò yviopuxòv substantive
usurpatur pro yvoiprj : cum a lib i, turn Comm. in 11.
A , [80] : KpeiGGWV yàp paGiXeb? ó re ^WGExai àvSpl ^gprji,
ubi annotai primum hic esse yvwp.ixòv ap.- hunc poe-
tam. Sed yywpuxòv ab alia etiam nominis yvwp; signif.
sumtum, ,usurpai Damascenus, cum yvoijxixov
0éXr;p.a vocat xò 0£X'/;tÒv, Quod constituimus, Propo-
situm, quod ÒiatpépEi, xou cpuGixou OsXripaxo?. [Tzetz.
Chil. 7 , 80 : O0ev ouxw? 6 IlivSapo? xò yvoipixòv Eip^-
xei. In codd. dictis sentensiosis ab librariis adscribi
solet yvwjxixov : de quo Boisson. ad Nicet. Eug. voi. .2,
p. 67 : « Codéx Par. ad marg. rvwpuxóv : apographum
vero Venetum rvwp.7j : et sic aliis in lo c is.u b i Par.
exhibet yvwjxixòv per compendium, Venetum apographum
habet yvwp.7). Sed fere crediderim librum ipsum
Venetum h ab ere, non totis literis yvoijxv), sed id
compendium, quoyvwp.ixòv repraesentari solet, quod-
que non semper ab editoribus probe lectum fuit.
Continuo Brunck. ad Ar. Plut. 8o 5 illud non recte
yertit yvojp.7). Ea est hujus compendii forma ut a c -
centus in vocis fine positus esse videatur, atque sy^ii
laba ov vox claudatur. In Xenoph.J cod. Reg. 164Ì
ad ista Exp. Cy r i 2, 1 , 4, Twv yàp xrjv p-d’yy;v vixwvxwv
xal xò àp^eiv la x l, et rursus ad ista 2, 5, 4 1, Aixaiov
yap ¿TCoXXuaOai xou? ETCìopxoiivxaq, adscriptum est compendium
quod interpretandum fuit yvoip-ixov. Variae
sunt illius compendii forhiae, quas typi imitari non
possunt. In Nicetae cod. Paris, quatuor sunt ad minimum
compendii (igurge, p. 6, 18, 22, 32 . Nonnun-
quam illud eo modo librarti scribunt, u tsyllab a media
pii conspicua' sit, ex. gr. in cod. Reg. 1399, p. 207,
2, ad Pausan. 5, 2$,: p^ 1 1 1 , 7 ; hinc nihil incerti
esse p otest, et yvwpixòv, non vero yviocxòv aut yvwur;
esse legendum statìm patet. » Schol. Horn. Od. H,
3 10. Ibid. 0 , 7 4 • Touxo xò G^rjp.a xaXeìxai yvojp.iy.ov.
rvwpixò? Gxiyoi; ib. A , 691.] || Apud eundem Eustath.
legitur adverb, rvojp.iy.oji;, ubi sc ribit, ‘0 Ss Néoxwp,
eiTCWv ox.i pscXa p.évxoi ly o jv !0éXoip.i xal aùxò? ouxco? ¿Ivai,
ETCayEi yvwp.ixwq xò, ’AXX’ outcoj? àp.a TCavxa 0£Òq eÒwxev
¿vOpwTCoiGi. Utitur et Plut. in Homero, nàvxwv tcoit;—
tojv xal cpiXoaocpojv yvwp.ixoj? xiva aTCOcpaivEoOai ItcixtjSeu-
aavxwv. Utrobique yvojpixw? reddi potest Sententiose.
[Athen. 5, p. 19 1 , E. Donat. in T e r . Eun. 4 9 5, 4.
Tvojp.ixwTaxa Clèm. Alex. Strom. 5, p. 6 1 1 . A n c l. Ex
sententia, i. e. Propria volunta te, Consulto. Anast.
Sin. Hod. p. 3 5 6 , 11 : 'Exouaiwq xal yvcopixco? xà 7ta0rj
xaxEÒé^axo. Idem mox, olx£Ìa yvojpvj. Hase.]
[FvojpoSlojxxy)?. V. rvojpiSioJXXYjq.]
rvojp.o8oxéoj,Sententiam s. Consilium d o , yvwp.Y)v
òiScop.1, Suid. [et Zonar. .p. 445. Cyrill. Alex, ad Jes.
48, 2 : M-J; ¿xvtÌgyjxe yvojpoSoxriGai xw 0£oi. S u i c e r .
Eustath. Opusc. p. 164, 69 : Kal p.apxi5pexat xw Xóyw
xouxoj xal 6 yviop.oSoxr,Ga? w? sv0a xi ypr, cJjeuSo? XéygaOai,
Xeyla0w. German. Epist. in Cotel. Mon. Eccl. Gr.
vx>l. 2, p. 4 7 ^, A : nauXo? Stà xou Ipou Gxopaxp; yveo-
poSoxEì. Georg. Pach. Mich. Pai. 4> 9, p* i 83, C : Toì?
itaxpiàp^atq in Ix e ivw yvojpoòoxeìv. G. 1) . || Inde
subst. l'vojpoòoV/)pa, xò, apud Moschop. Ilepl g y e S .
p. 124. Boisson.], ■ \
[rvojpoSo'xvipa. V. rvojpoòoxéw.]
[rvojpoòox7|q, 6, Consiliarius, Consiliator, Suasor,
Gl. Ioann. Chrvs. Serin. 7 2 , voi. 6 , p. 733. Seag.
Didym. De Trin. p. 83 , A. Cramer. Asterius in Co-
teler. Mon. Eccl. G r. voi. 2 , p. 66.]
rviopoXoyéw, Sententiam eloquor s. Sententias : vel,
Sententias loquor, ut Terent. Utitur [Aristot. Rhet.
a> a i : FIgiv appoxxei ypr^Oai xw yvwpoXoysìv Iv xoi?
Xoyoi<;,] Plut. De frat. caritate [p. 53o , C] : Hoìo? S’
THES. LING. CRjEC. TOM. II, FASC. III.
Á h ^v 6 ’Axpebc, el xotauxa Ssinvíaa$ xov abeXcpov lyvwpo—
XoYEi 7rpb? tou? nalSaq; Extat et ap. Athen. 10 : ’Ev
toutoi? ^aívexai f| aíixoü Xaipapyía, pexi xou prjSe lv
Séovxt xa TCgpl x^? yaaxpo? yvojpoXoyeív, Sententiose
loqu i de ventre. Invenitur item ap. Diog. L. Epi-
charmo [8, 7 8 ] : O&xot; ÚTropvv^paxa xaxéXiTCev, lv oT?
yvojpoXoyeí, cpuGioXoyel, laxpoXoyei. [Iambi. V. P.
.p. 159. lo. Zonar. Annal. p. 3 , B : TvojpoXoyeiv xe
xai í]0ixeij6G0at. G. D in d .]
rvwpoXoyr,xéov, Sententiis utendum est. [Aristot.
Rhet. ad Alex. c. 33. K a l l .]
TvwpoXoyía, -4, Sententiarum prolocutio, s. Sententiae.
[Aristot. Rhet. 2, 2i,in it.] Aut etiam, Sententia
quam aliquis loquitur. Plut. [V. Cat. maj. c. 2] :
Kal.TCoXXa ps0 v¡ p pv; v sups va xaxá Xsqiv lv xoí<; ¿TCOfflOéypa-
Giv auxou xai fvojpoXoyíau; xéxaxxai • Polit. Praec. [p.
8 13 , A] : Aeyexai Sí 6 tcoXixixoc; Xoyo? bixavixou paXXov
xal yvwpoXoyíai; xal íaxopía; xal pu0ou<; xal pexaipopá?.
[Phot. Bibl. p. 495,12 : Q>épovxai Se auxou a-reocpOeypaxa
TCXeiGxa xal yvwpoXoyíai.] Quidam annotant esse v e r -
B bum Sophistarum Platoni in Phaedro [p. 267, C]. In
YV. L L . TvwpoXoyía redditur Dictio sententiae, Co l-
lectío sententiarum, Dicendi acrimonia. Quarum
signiff. exempla desidero. Apud Suid. quidem certe
yvwpoXoyía de Libro dicitur yvwpa? complectente;
,nam de Theognide inter alia scribit, Kal wpb? Kúpvov
xov auxou. ipwpsvov yvwpoXoyíav (eypacj/e) Si IXeyeíwv.
Bud, ver ti t, Librum sententiis confertum et coagmen-
tatum . Dixerat autem antea, yvwpa? Si’ IXsysía?■ quo
magis mirum est addi yvojpoXoyíay. [Plut. Mor. p. 16 ,
C : Ep-reeSoxXeou? etcy; ... xal 0y,piaxot NixávSpou xal yvwpoXoyía
1 ©Eo’yviSo?.]
TvwpoXoyixo«;, -J|, bv, Gnomologiae conveniens, Ad
gnomologiam p.ejrtinens. Quoniam autem yvojpoXoyía
redditur interdum Séntentiá, sicut yvwpi), quídam
yvwpoXoyixoi; interpr. Sententiosus. In Thuc. Vita [p.
x v i Bekk.] legimus, To Se yvojpoXoyixov auxoíí, itavu
gTCaivsxov, ubi dicere possumus xb yvojpoXoyixov nihil
aliud egse quam a l yvojpoXoyíai : et hoc non aliud
quam yvwpai. Nisi quis malit xb yvwpoXoyixov intelli-
C gere Rationem et methodum qua utitur in utendo
yvwpai«;, s. in adhibendis orationi yvwpai?. Apud
Demetr. Phal. autem [§ 9] yvwpoXoyixov est Conveniens
gnomologiae, Conveniens yvojpat? s. Sententiis :
eod. modo quo aTCo<p0eypaxixbv, Conveniens apophthegmatis,
ubi scribit, vE g x i yap xal aTCO<p0eypaxixbv ^
•ßp“ ^ x yl? ^«1 yvwpoXoyixo'v. [Proclus ap. Phot. Bibl. p.
3 2 2 , 35 : T a SI yvwpoXoyixbi SrjXov Sxi napaíveaiv
'40WV é^ei.]
TvcopoXoyixwi;, Sententiose : S u id .. yvojpoxuTCtxwe,
yvwpoXoyixco?. [Theo in Walz. Rhet. vol. 1, p. 206;
schol. Soph. Antig. 67.]
TvwpoXoyo?, 6, q. d. Sententiae>prolocutor v e l sen-
ten tiaf.um.
[Tvwpoveúw lectio vitiosa. V. Tvwpaxeuw.]
Tvwpovixbi;, r¡, ov, P eritu s, Sciens, D o c tu s, Bud.
afferens e Xen. ’Atc. 4 > [a» i o ] : ’AXXa pj; áp^ixéxxwv
ßouXet ysvéa0a i , yvojpovixou yap ávSpo? xal xouxo Sei.
Videtur alioqui yvwpovixoq aliam potius ano xou yvw-
povoq signif. ac c ip ere, velut quum Idem in Annott.
D yvojpovix-J|v esse scribit Partem astrologiae quae sóla-
riorum discriminatis umbris horas gnomone perno-
tat. (Afferuntur enim ista e x ejus An n ott., ubi alioqui
et haec verba invenio, Gnomon pro umbilico so-
lis : a quo ars yvwpovixr; dicta, quae solariorum rationem
perquirit. Et aliquot paginis ante, Solarium autem
praeter alia signiticata, Locum significat in quo
liorae ad solem denotantur, veruto umbram faciente,
vel pínnula : cujus rei inventionem et rationem yvw-
povixol profitentur.) Vitruv. autem 1, 3 , architecturae
partem facit gnomonicen. Partes ipsius architecturae,
in q u it, sunt tre s, aedificatio, gnomonice, machina-
tio. [Probl. Arithm. in. Anth. Pal. 14 , 139 : Tvwpovi-
xwv AioSwps péya xXéo?. S c h j e f . || Adverb. Tvojpo-
vixw? ap. Strabon. 2, p. 87 et Polluc. 4, 8, cu i ibid.
7 yvojpovixb? restituendum pro yvojpixo?. G. D i n d .]
[TvwpoGuvrj, i j , Mentis prudenlia. Solon ap. Clem.
Al. p. 694 et Theodoret. vol. 4» p- 7*3 : Tvojpoaó-
vrjs 0 ¿-pave? yaXeTCWxaxov I g x i vor,cai pexpov. K a ll .]
[TvwpoxuTCew, Sen ten lias formo. Arist. Thesm. 55.]
" •' 86