Patr. vo i. i , p. 640 : *Ov Sii xob? xap.axou? |ìadx<i?av-
xe? ^veYxajAev-repò? ò|/.5?. Apophthegm. Patr.’ in Co te-
le rii Monum. voi. 1, p. 8x9 : Baoxaljat xòv xoicov.
Mauricius in Strategico p. 83 : Tob?xo'vxou? avoj pa-
oxaijeiv. Sed (iaoxdaai ibid. p. 97, 212, 295. Exempla
nonnulla ex libris V . T. attulit Schleusner. in T h e -
sauro V . T . G. D i n d o r f . ]
[Baoxaxxéo?, a , ov, Ferendus. Schol. Aristoph.
A ch . 2 5 8 . Scott.-]
[Baaxaxxi)?, Bajulator. Gl.]
[Baoxaxxixw?, Bajulantis modo. Moschopulus IIep\
ay&8m p. 43» B o i s s o n . Schol. jEschyli Agam.
243 ab Scotto indicatus, dépSYjv • paoxaxxixw?. Ba8i-
cxixw? in ¡3aoxaxxixw? corruptum v ide sub BaStoxixoi?.
G. D in d o r f : ]
[Baaxaxxò?, ij, òv, P o r ta tu s , P ortan du s , Ferendus.
Meleager 7, 5 : ’Epuri? (Jaoxaxxò? ire dipiot?. A n g l
Hesychius in Ou cpop7)xòv et’ in 'Yreoioxa. D ah le r .]
[Baaxai;, 6 , i. q. (ìaaxaxxY,?, Bajulator. Theoph.
Protosp. 4, 1 : Otovel 8è (Scartai; xi)? xecpaX?)? òicap^ei
6 Tpa£i]Xos. Alterum exemplum praebet compositum
vexpoèaoxaj;, quod v. A n g l .] || Bdcoxaxa? Hesych.
dici, scribit xob?- reXouatou? xal euyeveì?, Divites et
nobiÌes, Opibus et genere claros. Itidemque Etym.
[Baoxapvai, 0 1 , Bastarnae, e0vo? ureep xòv loxpov 01-
xouv. Atovboio? (Perieg. 3 o 4) ,S tep hanu s Bvz. Baoxap-
vyj? reevxdreYiyu? Athen. 5, p. 2 i3 , B. Baoxépvai Memno
apud Photium Biblioth. p. 2 3 3 , et Zosimus 1, 7 1 .
Quam formam apud Laurentium Lydum De ostentis
p. 192, 2 5 8 , praebet codex Paris. . : sed Baoxdpvwv
apud eundem p. 92, quod Baoxapvwv recte- scribit
Hasius p. 3 2 5 . Eadem fluctuatio codicum inter Bastarli
ce et Basterna in scriptoribus Latinis. G. Dind.]
[Baoxapvtxò?, r,, òv, Bastarnicus. Strabo 7, p. 296:
Baoxapvtxò eOvv). G. D in d ò r f.] •
[Baoxa?, 6, Bastas. Hesych. : Baoxa? 6 Xio?- Ay][ao-
xpixou Irewvupiov, xa0ò xal EureoXt? Iv Barexat?. Eoxt
Se iaxopioYp^o;. Ubi Yossius Luciani locum affert
Pseudolog. 3 : Aòljav e/e1? ... breèp xòv Xiov Ixeìvov Ba-
oxav. Democritum non Abderitam, sed: iruisicum
Chium in tellig i, mémoratum ab Diogene L . 9, 4 9 *
monet Hemsterhusius. De proxima Hesychii glossa :
Baoxa Kapa?, vide in Baxa. G. D i n d o r f . ]
[Baoxeipa. V. Maoxeipa.]
[Baoxépvai. V. Baoxapvai.]
[Baoxpaxe? vel Baoxpa/E?. V . Baoxpa^nXi&o.]
[Bacxpa£/)Xi!/o, Coìlum resupino.] Baaxpa^X^et
Hesychius explicat xpayy|XiCei, subjungens, Bceotos
pdaxpa^a? dicere xob? xpa^Xou?. Eadem tradit E ty -
mologus [p. 19 1 , 1 1 : BaaxpayaXioat • xpa^vjXiàoai.
Baoxpaya? y^p xpa^qXou? Xéyouot. Quocum consentii
S u id a s , nisi quod (Saaxpa^aXrjffai vitiose scriptum
habet. G. D in d . ] ; at Lex. meum vet. sic habet :
Bac;xpa£/)Xid<jai, xpayYjXiaoat. Baoxpaya? yàp xob? xpa-
yyjXou? Xeyouoi.
Baouvia?, 6, sub. apxo? v el reXaxou?, dicitur 8<p0òv
reópivov oxaì? obv piéXtxt, ut Athen. r e f e r t i 4, [p. 6 4 5 ],
in sermone de placentis : ubi etiam haec verba affert
ex S em o , Deliadis libro 2 , Iv xyj xyj? 'ExaxY)? vvfaw xvj
yIpi8t Guouoi A-óXiot xob? (ìaouvla? xaXoujaevou?, Placentas
quae basyniae dicuntur, id est placentas e x massa faringe
triticeae cum melle.
[Baxò, wv, x ò , B a ta , pagus et portus Sarmatige.
Strabo 1 1 , p. 496, 4 9 7 - G. D in d o r f . ]
Baxa Rapa?, Proverbiali ter Ì7cl xoiv uay eojv xal
Suvaxoiv dici Suid. a it, qui et xaxò StaaxoX^v leg. hgee
duo vv. addit. Erasmus aSuvdcxwv le g it , u t qui de pin-
guibus et impotentibus dictum esse scribat. Idemque
puta t v. esse comp. e |3ax à i, quod Hesych. ap. T a -
rentinos signif. Pronum in d ica t, et xapa, Caput : at-
que ita dici in hominem tardi ingenii : quia capite
/esse de jec to, hebetioris ac segnioris animi signum
esse solet. Forsan aliquid bue confert (Jdaxa xapa?
apud Hesychium. [«Hoc proverbium Uuhnkenius restituii
Joanni Siceliotge i a scholiis in Hermogenem :
Rat Atovóffio? 6 ‘AXtxapvaaeòi xal 2 p.upvaìoi 6 ’Apiaxel-
Syjì icepl iSeoiv xe xal xé^wj; Ypa^avxe? pdxa xdepa? 7ra-
poip.{a cpYict. In Ms. erat j3ot$xa. Bdxa xdpai icoieìc0at xt
vel YP®<peiv est quod Latini dicunt crassa Minerva.
185 pdxaXoi (âaxâviov 186
De ipso proverbio Appendix Proverb.Va ticaua : Baxa
Kdpaç. ’Eiù xwv ua^wv XÉY^a^xoôxo. Ttvàç oùv lvop.i-
cav èv Òvop.a xòuxo etvai, xal expr,aavxo x^ •rcapoip.ia ini
xoiv iravéwv• eaxt Se ulò? ò Kapaç xoù Baxa, àç Iv xtp
‘Hpaiw xw 2 ap.(cj> ItuyÉyP“ 7^ “ 1"-- Uuc etiam pertinet
lo cu s ' Hesychii Baaxa Kapaç- Suo xauxa Svóp.axa-
I^^^Ypairxai Si ixxl àvaOmatoq Iv 2ap.w ht xw r/jç
tfHpaç ÌepS ouxu), Bdaxa Kapaç Sajxtoç xr.vS’ '/Hp7)< 0’ópav
I0rjxe- qui vei’sus satis docet, Hesychium aliosque
grammaticos, qui Bdaxa Kdpaç prò duobus nominibus
ac ceperint, graviter errare. Etenim si Caras est Bastæ
filius, Bdaxa est genitivus D o ricu s, q u i, optime observante
Ruhnkenio, non corripi debebat, sed pro-
duci Est igitur Baaxaxapaç, saltem apud Hesychium,
unum nomen ». Kcen. ad Gregor. Cor. p. 12 5. In
scholio ad Hermogenem quum codex (îouxa præbeat,
fortasse Bdxou potius scribendum quamBdxa, quem-
admodum in Appendice Vaticana codex Ms. bis (ìdxou
habet prò Baxa : vide Scho.tt. ad Adag. p. 3 8 1 . De
Hesychio multum fallitur Koenius : neque enim nu-
meris inclusa fuit inscriptio illa Samia, sed prosa b
oratione sc ripta, servandaque codicis lectio : ‘'Hpv)
xTjvSe ô^pïjv av£0rixe, quam Koenius tacite interpolavit.
Quod Suidæ restitui voluit Erasmus jdSuvdxtov prò
Suvaxwv, id ipsum præbet Apostolius 5, 3 9 , p. 5 6 :
sed in Suvaxwv consentit grammaticus a Bastio ad
Gregor. 1. 1. e x codice SGerm. 177 citatus, Bdxa
Kdpaç1 Irti xwv icavéwv xal Suvaxwv, rj lu i xwv
dvaiaOvixwv • eipY|xai Se dirò lirivpaç^ç ouarjç Iv Eap.w Iv
xeo ‘Hpaiw, xaxauXavvjadaiiç òu ¿yvoiaç rolç'âvayvôvraç.
’ Eueypacpov y^P icaxpó0ev upoxaaaovxeç xòv uaxepa, xal
eaxi xo uèv Bdxa yêvixyj uxwaiç, xò Se Kdpaç òp0v), iva
^ Kapaç 6 Bdxa uiôç, ijyouv ò utôç xou Baxa, òcp’ é'v Se
i^eve^0èv luXdv7)ae uoXXouç. tfOOev xai cpaaiv lu i xwv
àvaiaÒ^xwv eîp9ja0ai x^v 7capoip.iav. Baxaxdpaç conjun-
ctim scriptum apud Apostolium. Ceterum ex his satis
videlur apparere veram proverbii scripturam esse
Baxa Kapaç, vitiosam Hesychii Bdaxa Kapaç, q.uæ
fonasse e x præcedenti glossa Baaxaç orla e s t , sive
ipsius hic error Hesychii est sive antiquioris grammatici.
G. D in d o r f . ]
[Baxaêdx7|ç. V. BaxxdxYjç.]
[Baxaivei- xaXeì, Hesych. Coni. Bauaivw. G. D.]
[BaxdxYjç. V. Baxxdxrjç.]
[BaxaXeioç, a, ov, Bataleus. BaxaXeia auX^p-axa. Yid.
in BaxaXoç.]
[BaxaXr), Hemsterhusii conjectura du b ia , de qua
vide in BaxuXY).]
[BaxaXiCop.ai, Effeminatam, turpem vitam duco.
Suidas : BaxxaXi£ea0ai • piaXaxwç xal ala^pwç 8iâyeiv.
Etymol. p. 19 1, 2 0 : BaxaXov ovopia uapa xoïç uaXatoïç
xwv (AaXaxi^opiévojv xòv upwxxóv • duò xóu xuuxea0at Iv
x5) epyw xal paxxaXiÇeaOai. Schol. Æschinis p. 7^2 •
BaxaXiÇeaOat, oiovel xu7rcea0ai. Theano Epist. 1 : K a -
xoa^oXeï upôç •fjSovòv xal paxaXi^exai ueptaYOjxevov. A n g l.
Vera verbi scriptura paxxaXi^op.ai est : vide jnfra in
BdxxaXoç. G. D i n d o r f . ]
BaxaXoç, ô, Hesych. xaxautJYwv xal avSpoYuvoç, xivat-
Soç, exXuxoç [ubi Schrevelius Clement. Alex, affert
Pædag. 3, 3, p. 2 6 6 : Oux avSpaç, (taxaXouç SI xal
yuvviSaç xaXeïv xouxouç yp-4] : (|uæ ferme signiff. et xw D
pdx.'/jXoç supra datæ fuerunt. Harpocr. scribit Æschin.
II. uapawpeaê. [p. 4 1» 143 boc nomine Demosthenem
v o care , quoniam- xexwp.wSr,xat lu i p-aXaxia. Eupoli-
dem vero xòv upwxxòv d icere pdxaXov : indeque forsitan
xoliç xivaiSouç appellari paxaXouç. Meminit Suid. quoque;
ita enim vocitatum fuisse Dem. tradit, quum
juvenis adhuc esset, veluti yyvaixtoSt) : ætate autem
p rovectum, dictum fuisse dpyav, a serpente sic nominato
: uterque autem exp. pSeXupôç, ala^po'ç. Plut.
Demosthene i 554 meæ Ed. [c. 4 »] scribit eum ab
initio fuisse xdxia^voy xal voawSv), dicique eum xrjv
XoiSopoup.évv]v luwvuu.(av xòv SaxaXov eîçxô awua axwTrxo-
jjievov &uò xiov ùoiiSwv Xaêeiv : fuisse autem Batalum,
u t quidam perhibent, aùXiyròv xiov xaxeaYÓxwv, et ob
hoc ipsum ab Antiphane Comoedia quadam taxatum
[addit Plutarchùs : yEvioi Ss xiveç ôç uoiyjxou xpucpepà
xal uapoivia Ypacpovxoç xoù BaxaXou p.ép.vv)vxai] : sed v i-
deri et xwv oùx eùupèuwv xi xou ad)jj.axoç p.op(wv ap.
Atticos tune nuncüpatum fuisse pdxaXov : u t Etym.
THES. LINO. GRÆC. TOM. 2 , FASC. I.
quoque tradit pdxaXov secundum quosdam nominatimi
fuisse ap. veteres xwv p.aXaxi£op.evwv xov upwxxòv : qui
et ipse dicit hoc fuisse Dem. luwvupiov : antiquos autem
ita vocasse xòv [xaXaxòv, xal pSeXupòv, xal alay^pòv,
a Batalo quodam tibicine, ’ qui quum (¿aXaxò? esset,
Mollis et effeminatu5, talia etiam aòXiipiaxa repererit.
[Grammaticus Bekkeri Anecd. p. 2 2 1 ,2 6 : BaxaXo; *.
luwvupióv laxi Ar)p.oa0évou<;. ‘0 Sè BdxaXo; IxaXeìxo
uapà xoic uaXaioìi ¡AaXaxò?, auò BaxaXou xivò? auXifixou
(xaXaxou, 8? xal BaxxaXeia xauxa lijeupev. Conf. Schol.
jEschinis p. 742 ed. Reisk. Photius Bibl. p. 496, 4o,
consentiente Libanio in vitgeDemosthenis init. : 'laxo'-
pvjxai xi? ’Etpeaio? BaxaXo? auXyjx')]? ysvlaOai, 8? upwxo?
6uoS-4p.aai yuvaixeioi? lu i xvj? axYjv^? lypiqaaxo xal jxéXeai
xaxeaYo'at, xal SXw? xrjv xe^vyjv lp.aXaxtaev- acp’ o& xoù?
lxX8x;ou? xal àvavSpou? BaxaXou? luovo[/.a^ouai. Scholiasta
Hermogenis nepllSewv p. 408, 33 : BaxaXo? Xeyexat 8
p.u;ióa?.' Ubi Reiskius in indice ad Demosthenem jau-
|ò)Sri? corrigit. Batalum tibicinem memorai Lucianus
Adv. indoct. c. 23, voi. 3, p. 119 . G. Dind.] Meminit
ipse etiam Dem. hujus convitii in Or. n . axeip.
[p. 288, 17] : conversa enim ib i ad ASschinem oratione
dicit : ’Euauxòv p lv , 8v av* ou XoiSopoupievo? xat
Siaoupwv xaXéoai? (ìaxaXov. Inde BaxaXi^soOai dicitui
xò |/.aXaxw? xal alo^pto? Stays^, Mollem, effeminatam-
q u e , et turpem vitam ducere : quam ob rem et
BaxaXov appellatum fuisse Dem. Plutarchus rursum in
Vita decem Oratt. [p. 847, E] tradit; ait enim esse
qui dicant eum àowxw? (3iwvai, yuvaixeiai? xe lotì^ot
j'pwp.evov xal xwp.a£ovxa éxaoxoxe : unde ^axaXou cognomen
ei ìmpositum fuisse. Quosdam tamen ' velie
eum &uóxopiGxixw? a nutricis nomine ita XeXoiSop5jo0ai.
Sed hòc iEschines negat, ab ipsa re eum hoc cognomen
invenisse dicens; nam in Or. c. rJLim. p. 21
[p. 18, 28], de hac luwvupila loquens : Ou xaxw?, in -
q u it, uuò xrj? cpi^p-Yi?, ¿XX’ oùy_ uuò xyj? xixOy)? (ubi no—,
tandum h o c xix0y)?, pro quo Plut. habet xpotpou)
pdtxaXo? upooayopeuexai, ì\ avavSpeia? xtvò? xal xivai-
Seia? lveYxdtp.£vo? xouvop.a : aperte explicans quo modo
ipsum intelligi v e lit , nimirum Effeminatum hominem
C eum esse et cinsedum : quamobrem ei etiam expro-
b rat xò xopi<|/à ^Xavioxta, xal xob? ¡xaXaxoù? y_txwviaxou? :
quge si ei ‘detraherentur, dicit dubitaturos judices
eixe avSpò?, ax£ yuvaixò? etX^aoiv Ia05jxa. Veruntamen
e t ipse Dem. ap. eum p. 20 [p. 17, 4^] dicit : E ì ^
xal i(J.è Sei &uaxo8eiv xoì? 8yXoi<; Ay)(J.oo0£vyiv xaXou-
[xevov, aXXòt ^axaXov, oxi xaiixrjv !lj uuoxopiop.axo'? xivo?
xixOy)? x-)jv Iuwvup.iav eyw. [Vera nominis scriptura
videtur BaxxaXo?, pàriterque in derivatis. BaxxaXo?
apud Etymol. et Thomam M. s. h. v. scriptum et in
codicibus quibusdam Aischinis e t Demosthenis,
apud Liban. voi. 4, p. 3 i2 . Hedylus apud Athen. 4,
p. 176, D : Kal xòv Iv ¿xpiixoi? BdcxxaXov ^Suuo'xyiv. Ubi
duo apographa (iaxaXov. G. Dindorf.]
[Baxavà. V. Baxavéai.]
[BaxavaSo?, ’ApaSia? oxaOpió?- xò !0vixòv Baxava6v)vò?,
Stephan. Byz. Vulgo Baoxavaéo? e t Baaxavafrfjvo'?.
Codex Vratisl. Baxavaéo? favente literarum ordine..
G. Dindorf.]
[Baxavéat, ouvoixia Supià?, ^ xal Baxavéa IvixS)?. Tò
lOvixòv Baxavewxri? • eaxi xal Baxava upò? xw Eòtppaxvj,
Steph. Byz. Cod.Vrat. Baxavaìat et Baxavaia. Baxavata
Siepius ap. Joseph. E tSuida s : Baxavaia- x^pa- Baxaveia
et Baxòvea apud Stephanum in ’Ay^xava. G. Dind.]
[Baxòvy], •#!, Patina. Matro Athengei_4, p. i 3 6 , D :
Keixo Sé xi? ¡ìaxdivy) (codex paxòvr)?), ^? oùSel? -/(uxexo
Seiuvtp. G. Dindorf.] %
[Baxaviov, xò, Patella.] Baxavia Hesychio sunt xa
XouòSia, qui Siculis peculiare esse h. v. addit; ut et
ap. Athen. 1, [p. 28, C\, laudantur KviSia xepap.ia,
SixeXixò paxòvia, Meyapixò iciOòxvia. E t Alexis ap.
Eund. 4, [p. 169, D ]: Ouxw? 8’ ¿«foTcoieiv eòcpuw? ne^l
SixeXiav aùxò? epiaOov, woxe xoò? Aencvouvxa? I? ^axa-
vta y eugaXeiv xoiw ’ Evioxe xob? oSóvxa? inrò x9(? ^So-
vrj?. Ibidem ex Antiphane : noXórcou? xexp.y)(i.évo?^ ’Ev
Baxavioioiv IcpOò?. Ita enim reponendum pro paxavoi-
oiv (quod vulgata Edd. habent), postulante metro.
Ibidem et per n dici icaxdivia tradit, afferens ejus
exempla ex Antiphane et aliis. At 12, [p. 5 16 , F ],
ap Eund. Alexis Baxavia eduliis annumerare videtur,
I .