signif. etiam Affectrò, et tam animo tribuitur quam A
corpori : velut ap. Suid..: Ot cpuffioYvwpovs? ex x9|<; tóu
awp.axo? I8éa? xexpaipovxai xà? vrj? ^uy?)? 8ia0s<jei?, Quo-
modo animus sit affectus; nam <jup.7ràaysi xw awpaxi
* xo(o>? 7} xouo? SiaxEtusvw, atque ¿Xvouvti avvctkysi, eu-
OujAoüvTi auv^isxai * quin et to et? xa8e'r| xaSs ira07] ¿TttjS-
pc~o)? eyeiv ■rijv i|/uyY)V, Ix x9j? 7cpò; trw p a^eaew? xal
cu|X7c«0etai; 7rapay(veTaf qua de re vide plura ap.
Eund. [llapacrcaTixi) SidOeai?, Alienatio animi, Polyb.
i ] 67, 7. Idem in fragm. vo i. 5 , p. 8 3 : Tat? IxxXrj-
ciaffTixat? xal Trapaaraxixai? StaOeoeot TrapayiYvegOat.]
Idem ex alio trad it, 8ia0é<jei? esse non solum xà? Itci-
ar^uaq xal xé^va?, sed etiam xà? apexd? : et cum xwv
xsyvwv alise sint <pauXat, alias cncouSaìai, videri etiam
xwv StaOéaewv alias esse ©auXa?, alias ottouSaia? : voeari
autem òiaOs'ast? e a , quae sunt euxivyjxa xal xayu p.sxa-
SàXXovxat, u tca lo r , frigus, morbus, sanitas; nam 8ux-
xetxat 7rw? xax’ aùxijv 6 av0pw7to?, xayu Ss pexaßdXXei
ix 0epp.ou eì? <j;uypòv, xal ix xou Syialvsiv f i i Tò voesiv •
quae autem longo tempore invaluerit e t confirmata
s it, é^iv potius dici. Qua de re fusius Aristot. Praedic., B
cap. Ilepl 7roiou xal 7roióxr|Xo;. Itidem Gorr., AidOeai?,
inquit, Affec tio, dicitur ab Aristot. qualitas esse facile
mobilis a subjecto : <x7tò xou 8iaxi0eeOai s. Staxeì-
<y0a t , quod signif. Affectum et dispositum et constitutum
esse; atque tam in bonum quam in malum
usurpatur, et in alìis etiam quam in homine. Nam et
càntus et harmonise et orationis et dictionis 8ia0eoi?
quasdam esse videtur; pertinetque x^<; SiaOeasw? no-
men ad omnes pariter, turn qui sani turn qui aegri
sunt, turn qui neutro modo se habent, siquidem omnes
modo quodam Sidxetvxat. Itaque -¡i 8id0e<ji<; commune
nomen est et morbi et omnium symptomatum cau-
sarumque morbificarum; eorum enim unumquodque
didOecn? es t, non autem e contrario omnis 8id0E<ri?
aliquid eorum : si quidem omnem motum, omnesque
adeo sensuum alterationes in se comprehendit, non
aegris modo, sed sanis etiam contingentes. In visu
quidem, eas, quae ab albo, n ig ro, fla vo, e t ceteris
coloribus Hunt; in tactu, quae a ca lido, frigido, hu-
mido, sic co , molli, du ro, ceterisque id genus; et ad C
eundem modum in singulis reliquorum sensuum. At
hae omnes alterationes revera 7rd0r) sunt, i. e. Pas -
siones : quamobrem tìccOo? et SidOsat? idem quodam-
modo esse videntur ; atque idem certe sunt, nisi quod
solo mo tu in ter se differunt. Nam dum mutatur et
alteratili- quidpiam, 7ra0os f it, ut quum incalescit vel
refrigeratur, a calore vel frigore procul dubio p a -
titur; ubi vero motus desiit, et jam incaluit aut re -
f r ix i t , aut nigredo vel albedo inducta e s t , SiéOsai<;
existit. Graeci tarnen, u t ait Galen., etiam manentem
8id0e<yiv, sedato jam motu, irdOo? solent ap pella re,
sicuri et causam, non earn tantum quae fa c it, sed earn
etiam quae jam fecit : quanquam neque haec simpliciter
causa est,nec-f) 8td0e<n? quae manet, simpliciter
7td0o? dicenda sit. Haec ille. Ceterum ^ xvj? 4'UX^<>
Osci? aliquando spccialiter ac cipitur pro Yvt*>|A7] àut
Sidvoia : quo modo Antiphon usus e s t , teste Suida.
E t sic 6 Iv 8ia0scsi Xóyos voeari dicitur pro Sermo
animo conceptus ; 7tpocpopixò? autem, Qui jam pro-
fertur aùditurque : ut pluribus docebo in ’ EvSidOexo?, d
ubi etiam videbis vóyip.a et 8id0£<nv esse synonyma.
Itidem Plut. Othone : Tvjv 8ia0eciv Ò7iepé0exo, Distulit
*quod" facere ins tituerat, s, Quod in animo habebat et
facere cogitarat, se. adoptionem Othonis. Pertinetque
hue SidOeui?, quod ab Hesych. exp. Tcpoaipsai?. Quod
vero ad corporis 8id0earv a trine t, ap. Medicos pro
Morbo s. Vitio accipitur, eoque vel rec en ti, vel certe
non admodum v eter i; nam qui invaluerit longo temp
o re , ita ut vel nullo modo vel saltern difficile curari
q u e a t, potius nomine vocetur. Diosc. a, 8ia0é-
cet? cortov, Aurium vitia : x, ßXecpdtpwv, Palpebrarum
vitia. Alii adhuc spe cia lius, Palpebrarum erosiones.
S ic Gal. A dGlau c., 8ta0é<rei<; fjicaxixal, Jecinoris vitia,
Jecinoris morbi. Et StaOeai? xtoXixV), Coli vi ti um s. dolori
[Galen, vol. 9, p. 5~5 : ’Ovopd£w Se voffwSet? 8ia0é<j£i?
pò ¡J.OVOV éfrav y]§y) vpffoiatv, àXXà xanstßfyv apyvjxat xtq
aòxwv ffuviataaOai. Pqlyb. a, 70, 6 : Elp aiptaxo? ava-
Y»yV xai riva xoiautY)v 8ta0s<jtv ¿¡/.itsativ • 3, 7, 5 : Tap
Ktxtap xeov irepl ih. crcóp-axa 8ia0É?EO)v. Aotiiix-i) 8. a, 3 i ,
10. ’Opivv) 8. ap. Phot. L e x. p. 3 3 g, ao : ’0 . 8., i{v
cpauiv oi tcoXXoI xou ffxop.a^oo ¿^(8a. Eiji? et StaOeatp (juid
differant exponit Galen. voi. 6 , p. 14 extr. : Ka0’
exaaxov xtov ovxtov, 8xav 8. SuaXuxop 7), 4^ip 8vop.a^exat •
Siacpepsxto 8è priSsv ev y£ tw iraoovxi 8ia0e«rtv óvopa^eiv
^ «j^strtv. |j A grammaticis 8ia0ectp de ^eneribus
verbi dicitur. Plutarch. V. Horn, a, 55 : Kai 8ia0éaeip
8s èvaXXaffffOvxai icap’ aòxto iroXXaxip, xai xiOexai avrl
IvspYTjxixcov 7ca07]xixa. Apollon. De synt. p. a io , 18 :
T à Y«p. xaXouptsva (/.sffóxTjxop a^ p a x a <iuvép.7tT(0ffiv àve-
8s^axo IvspYTjxixyjp xal 7ra07)xiXYÌp StaOiaewp. Etym. M.
p. 4 4 4 , 60 : To 8’ JE 0éXio... oòSexépa? lerci 8 ta0éaetop ,
8ioti out’ IvepYsiav ouxe 7ca0op SvjXot. V. Theodòs. p. 141
Goettl. De tempore Apollon. De synt. p. 76, a i :
‘Airavra xà 7cpO(jxaxTixà ^xeipévviv eyst x^v xou ¡xlXXov-
xop otaOsaiv. || Ducang. : «A., C a r ita s , D ilec tio , ti-
tulus compellatorius. V. 11. Steph. ad Euseb. V.
Const. 3, ao ». Theodoret. voi. 4, p» i a 8 i in epistola
episcopi ad episcopum : T8v lp.auxou axo7còv... ISv^Xcoca
x?j <nj 8ta0s(jei. Harpixi) 8. ap. Jo. Mal. p. 4 &4> 18;
455/6.]
Aia0ecjp.o06T£{o, exp. non^olum Instituo, sed etiam
Designo. [Plato Tim. p. l\ii D : Aia0£ffpt,o0eTiiaaq 7rdvxa
aòxoli. Iambi. V. Pyth. a 4, p. a 36 : vAXXa xoiauxa 8is-
OsapLoOexYiffs. Theodoret. E . II. 0 . p. 176» 38 citat
llemst. Adde Basil. M. voi. 3 , p. 5 5 , D , et Greg.
Nyss. voi. a , 3 5 6 , B. Passiv. Aia0e<jp,o0exeìxai Method.
Conviv. p. 8 5 ,10 .]
[Akx0£«7[/.o? lectio vitiosa. Y . AiaSsupoc;.]
AiaOfiTYìp, ^po?, 8, Ordinator, Moderator, Rector,
Magister, e Plat. De LL. [6, p. 765, A],, u t i. sit q.
Stoix7]T>i? : sicut 8ta0£(i0ai est Sioixrjcrat, et 8idt0£ai? accipitur
pro Sioixyjai?. [Themist. Or. a6, p. 3 a i , D :T7)-
vtxaiixa e^pyjv xòv xotóuxov Xoyov 7tapa6aXeiv xòv 8ta0£T7jpa
xal SyjiAVJYopov.]
Aia0£X7]?, 6, itidem pro Sioix-yjxii«; accipitur s. Itciixe-
Xrjxii;, teste Suida, qui affert ex^Anonymo [Damascio :
v. Phot. Bibl. p. 3 3 6 , a7] : ’Hv 81 xal xàXXa cocpò;
oixou 8ia0£X7]i, xal 7coXu xt x5j? fjp.epa? pspo? el? xauxa
avv[Xic;x£, xà ¡j.ev auxoupYwv, xa Ss Siaxàxxwv. Est autem
Swixyjt^i? Dispensator, Ordinator, Administrator; ¿7«-
p,£Xv]TÌj? autem Curator : ut 8ta0£xv]<; oixou cocpoq sit
Prudens et peritus in administranda re familiari. Ex
Herodoto autem [7, 6*] : Aia0éxy|<; ^pTicrptoiv xwv Mou-
caiou, pro Musaei sorrium explanator. Ubi forsan
signif. potius Dispositor. [Qui Collegit et ordinavit
oracula Musaei, recte interpretantur Heyn. ad Horn
vol. 8, p. 811 e t Lobeck. Aglaoph. p. 3 3 3 , de quo
usu verbi 8taxi0-/)p.t suo loco dicemus. G. Dind.]
AiaOextxò?, -i), 8v, Afficiendi vim habens. At vero
8ia0£xixà ^p.axa ap. gramm. Verba affecriva, quae
affectum aliquem denotant. Item : AtaOextx^i xXiui?
(Siipaxo?, Quae velut disponit per g en e ra , de genere
transit in genus. Unde redditur e tiam, Generica verbi
declinatio.
Aia0exixw<;, Generice, Genere mutato, ex Erasmo.
AiaOÉio, Discurro, Percurro. [Thucyd. 8, 92 :Tol>i
|v xto àcxEi SiaOÉovxa«;.] Xen. OEc. [20, 3] : A8you 8ia-
0SOVXO?, E Plut. Sol. [c. 1], 'Ifipàv Xap.ica8a Sia0eovx£?,
in VV. L L . Sacram facern currendo gestantes. Id.
■repas, Tecum cursu contendo. [Mor. p. 5 8 , F :
Kpiaciov 8 ‘Ip.£paìo? a7C£Xeta0y) 8ta0£iov 7cpo? ’AXÉ^avSpov.
PlatoTheaet. p. 148, C : E t ... StaOlwv xou axp.a£óvTO<; xal
xavtffxou ^tx^07|?. Ilerodian. 2, 4 • 'H (pvip-T] 8ia0éoucra.
AtaOÉovxfi? ¿axspeq ap. Aristot. Meteor. 1, 4 et 5 : qui
alibi SkÌttovtes dicuntur.] Quod vero in YV. L L . ex
Herodoto affertur : Eu StaOstovrat xòv tpopxoy, et exp.
Onus distrahant, ad Aiaxt0E|jt.ai pertinet.
[Ata0£(i)p£co, Dispicio, Gl.]
[Ata07)YV), -i), sine interpretatione positum ap, Sui-
dam inter A ia0e(vi et Aia0^x7). Sed s. v. ‘Puo-ptò? expli-
cat : Ka t éxépat? 8k Xe^eaiv oòj^ 'EXXvjvtxalq òt reepl xòv
’A68r)p(x7|v A'i]p.óxptxov j^pttìvxat* coaul yàp xpo7ri)V xal
StaOriY^v, xal <j7)p.aivei xoòxotq ^ p.ev xpo7ri) x^v 0lc tv , ^
Si 8ia07)Y^i xijv xà^iv. Sextus Emp. p, 399 e x Democrito
: ‘Hpteì? Si tw ptlv lóvxt oòSèv àxpexè? <iuv(e(X£V, p.£-
xa7cÌ7cxov 8e xaxà xe awpLaxo? 8ta0^xv)v xal x<5v £7C£t(Jiov-
xt»)v xal xwv àvTKTT7)pi£óvTwv, ubi Sia07)YV corrigunt
Hemst. ad Suidam p. 3 2 3 6 et Segaar. in Epist.
ad Valcken. p. 28. AtaOtY^ scriptum; ap. Joann^
Philop. in Aristotel. De anima 1, p . 3o extr.
et sic pars librorum Aristot. Metaph. 1, 4 , p. 985,
i 5, 17 et 7 , 2 , p. 104a, 14» e x quo Suidas in ter-
pretationem suam sumsit, videturque haec vera esse
vocabuli scriptura. Nam quod Hemst. xaxoOymv] ex
loco Democriti ap. Stob. Flor. 10 , 66 comparabat,
vitiosa est veterum edd. lectio. Recte codd. ab Scho-
wio et Gaisf. inspecti : fH x^ç yvc^1a,1? xaxovjOir). G. D.]
[Ata0ifyw> Exacuo. Anna Conm. 14 , p. 4 5 3 , A :
Ti|v YXwTxav StaOyjlat 7rpò; xàç xwv aipextxwv cfopi7cXo-
xàç. G. D in d . ]
AiaOvixv), Testamentum, ab ea signif. verb i 8ta0é-
00at qua ponitur pro Testari. [Arist.Vesp. 5 84 : KXdcetv
paxpà xr,v xstpaX-^v et7covx£ç xî] 8ta0^X7] xal X7j X07/V] x9)
7càvu (TEjxvwç xoïç <j7)pteioK7iv £7cou(j‘/) • 589 : Tvjç S’ ¿ret—
xXiipou x^v Sia0^x7)v àStxeïç avaxoY/uXia^ojv. Antiphan.
in Anth. Pal. 1 1 , 16 8 : TeOv^yj 7rXouxöiicrav àcpElç (xeYa-
XViv 8ta0^X7iv.l Isæus ap. Suid. : Mexà xaòxyjv xotvuv xXv
a7C0xptffiv, Ixepav Ixopuaav 8ia0^x7)v, ^v Ecpacrav ’Apj^s-
7toXiv Iv Avifxvtp 8taOéff0at. Sic Isocr. Ægin. [p. 385, B ] :
^ßuxE xal XE0VEWXOÇ auxou 7tetpaxai x^v xe 8ia0-/[xY)v àxu-
pov, xal xòv oixov Ipyjpov 7coi^aai. Idem plurali usus est
initio ejusd. or. : Evavxia 7cp<i^ovTa xaïç SiaO^xaiç, âç
Ixeîvoç xaxIXnce. Sic Isæus rursum, Tauxaç xàç StaOvixaç
8ié0exo. Idem [p. 3 6 , 32] : ’H6ouXv[07) xaôxaç xàç SiaÔvi-
xaç ¿veXeïv. Itidemque Dem. [p. 837] : napa<jY)p.iiva-
<70ai xeXeîiffat xàç oiaOvixaç ■ qui in eadem Kax’ Acpoêou
or. singulari etiam num. bis dixit StaOvixrj, Bud. [Lucili.
in Anth. Pal. 1 1 , 17 1 : ’Ev 8ta0>[xatç autôv xwv
ISiwv iypays xXvjpovópov. Inepte vero Thom. M. p. 214 :
AiaOifaaç YP«9£lv xtç XsYsxat, où 8ia0ïix7)v.] Item xaxà
8ia0^xaç, E testamento, E tabulis testamenti, Dem.
[p. i o 5 i ] : Tou x-^puxoç XYipôxrovxoç, ei xiç àp.cp.iffê-/]XEÎv
rj TrapaxaxaêaXXstv ßoiiXexai xoïï xX^pou xou ‘Ayviou, v[
xaxà yévoç ^ xaxà StaO^aç • petitur enim hæreditas
vel consanguinitàtis ju r e , vel e testamento, s. tabulis.
Plut. Rom. [c. 5] : Kx^paxa xw 8v[pw xaxà 8ia0v[-
xaç I8wxs, Fortunas populo e testamento reliquit.
Ipsum etiam illu d , quod xîj 8ia0iixï) s. xatç 8ta0>ixatç
légatur,8 ia07ix7) nominatur, i.e . Hæreditas quæ testamento
ob ven it, Bud. ap. Isocr. [p. 3 8 5 , C] : 0 pacru-
Xoyoç [0 pà(juXXoç^ yap, 0 7raxr)p xoïï xaxaXi7rovxoç xyjv Sia-
0tÎxy]V Ipol, 7rapa ¡xèv xwv npoyóvwv oò 8s pia v ouaiav xa-
xéXi7re. Pythagorici quoque sua præcepta 8 ia0>[xaç vo-
cabant : forsan quasi legata quædam. [Pythagoræ non
8ia0îixai, sed Ô7ro09]xai fuerunt : Orphei vero carmen
AiaOîjxai inscriptum memoratur ab Justino Mart. De
monarch, p. 37 [p. 164) et Theophilo Ad Autol. 3 ,
2, de quo Lobeck. Aglaoph. p. 3 66 : « Orpheus carmen
illu d , quod , u t Apologetæ veteres significant,
quasi mortalium operum postremum MusæO suo he -
reditaris loco relinquere constituit, Aia0iixaç inscri-
psit. Sic Peregrinus Lucianeus paullo ante quam ro-
gum accenderet, 8ta0v[xaç xivàç xal Ttapaivécreiç ad ci-
vitates familiaresque perscripsit, De mort. Per. 41,
quod idem de Apollonio testatur Philostr. 7, 3 5 , p.
3 1 4- Lampetii hæretici librimi, Aia0iixv]v, in commentaries
suos regessit Photius Bibl. 5 3 , 19. His autem
omnibus et præterea festivis Menippi 8ia07]xatç
a Diogene memoratis exeniplum dedisse videntur
veterum philosophorum, Aristotelis, Lyconis et ce-
terorum tabulæ suprema;, ad posteritatis memoriam
curiose propaga tæ. » Tàç aîroppiiTOuç 8ia0^xaç, !v aTç
”cà r/jç tco'Xewç awx^pia xeîxat, ab Areopago custoditas ,
memorat Dinarch. C. Dem. p. 9 1 , 17 : quibus Am-
philyti aut Bacidis aliusve antiqui vatis oracula si-
gnificari probabilis Reiskii conjectura est. Conf. L o beck.
Aglaoph. p. 965. G. Dind.] || Àpud Græcos.
autem Bibliorum lnterprr. 8ia0>[xy) i. significai q.
auvO^xii, h e- Foedus, Pactum, 2 Reg. 2 3 , [5] : Aià0ou
8ta0vixY]v, Paciscere nobiscum, Habe nos confoeT
deratos. E t a lib i, Aià07ix7]v eOsrd p.01, Pactum mecum
mut. Et i Reg. 5 : ‘H xiêwxôç 8ia0iix7]ç Kupiou, Arca
foederis Domini; et 1 1 , [2 : ’Ev xauxr] 8ia0^xr)v (al. 8ta-
0i$x»)) 8ia0ïiffop.ai ufxîv]. Sic Es. 59, [21] : AÖtt) aôxQÏç
^ SiaO^xv), Hoc foedus meum cum eis. Ubi
Hieron. hæc annotât: Hoc foedus meum cum eis,siv e
Pactum, u t omnes alii transtulerunt; aut 8ia0^xrjj i;
e. Testamentum, ut posuere Septuaginta. Quòd sit
autem Foedus, Pactum, et Testamentum, sequens
THES. LINO . GUÆC. TOM. I I , FASC. IV.
A versus Ostendit, Spiritus, iriquit, meus qui est in te,
et verba mea quae posui in ore tu o , non recedent
de ore tuo, et de ore seminis t u i , a modo usque in
sempiternum. Idem In Malach. 2 : Notandum quod
n n ì verbum Hebraicum, Aquila cuvO^xyjv , i. e.
Pactum , interpr. : Septuaginta semper 8ia0^x7jv, i. e.'
Testamentum : et in plerisque Scripturarum 11. T e stamentum
non voluntatem defunctorum sona re,sed
pactum vivenlium. Itidem certe xaiv^j 8ia0r[xy) sonat
potius Novum feedus quam Novum testamentum. Sed
notandum es t, in ilio Es. loco 8ia0vixy) posse etiam
necipi pro Promissio inito foedere s. pacto fa c ta ,
quae l7caYYeXia nominali solet. Quo pìertinet,- quod
Aristoph. affert [Av. 439] : *Hv pt.yj 8ta0wv-
xai y 01Se 8ia0vix7]v lp.ol, pro Nisi milii stipulanti pro-
mittant. [Glem. Al. p. 8 5 o : T 5) xaxà xà; 8ia0iixaq 80-
aet. Conf. ’ETuStaOvixv). H em s t .] Alioqui manifcStum
discrimen est inter SiaO^xviv, P a c tum , et !7caYY£M«v,
A d Ephes. 2 , [12] : Hsvot xwv 8ia07]xwv x5J? èuayys-
Xta?, Extranei-a pactis promissionis, i. e. Exclusi a
pactis in quibus Deus servatorem promiserat. Act-. 3,
® [25] : Y[aeì? Ss IffXE utol xwv 7rpocp7|xwv xal xyjq SiaO^xvjc
606X0 0 0sòq repò<; xoòi; 7taxÉpa<; òpwv. Jerem. 3 i :
HuvteXeoi») Irei xòv otxov ’ lapa-^X xal Irei xòv otxov ’IouSa
8ia07jx7]v xaiv^v. Q. 1. vide ap. auctorem Ep. ad Hebr.
8 , [8]. Usus tarnen obtinuit u t non dicatur Foedus
novum, antiquum, sed Testamentum novum etvetus.
Cujus appella tionis rationem vide ap. Lactant. De
vera sapient. 4 , 20, et 1 1 . [V. Mangei. ad Philon. voi.
1, p. 172. H Tres alias signiff. notavit Hesych. : A .,
cuvoipocria (cod, tfujAwaia). 'Evixwt;, oò ttXtjOuvtixw? xà?
SiaOv^xa? eXeyov. ArjXoi Si xal Siàaxacriv, Siaipeaiv, .Siti-
xpicriv, SiàOsaiv. || Nomen collyrU ap. Alex. Trail. 2,
p. 142, 159, ab Struv. cit.]
[Aia0-/;xoYp«cpo?, 0 , Testamentarius, Gl.]
Ata0r)Xuvw, Effemino, s. Prorsus effemino. [Theo-
phr. C. PI. 1, 16 , 6 : Aia07]Xòvou(ji yàp ai xaxspYaciai
xal a i xpo^ai.]
Aia0v)pàoi, Venor : vel etiam Venando indagor. Unde
oi 8ia07)pwvxe? dicunturVenatores. [Philostr. p. 740 (?).
W a k e f . ]
[AiaOyjpeuw, Venor. Plato Philebi p. 3 2 , D : ''Oxi
xaur/j rev) 8ei 8ia07)pEU05ivat xò vüv ¡Aexa8twxóp.£vov. Sed
codd. meliores 8ta7ropeu05jvai.]
Aia07)ptow, Effer-o, s. Prorsus effero et exacerbo,
[Plut. Mor. p. 33o , B : ’Epe0i^6xai yàp utco xwv ypw-
p.axuiv xa $Sa xouxwv xal 8ia0r)piouxai.]
[Aia0iYY«voi, Tango. Aristot. H. A. 10 , 1, p , 6 3 4 ,
9 : Aia0tYY^vE<rOai S' à s i. Anol.]
[Aia0iv7Ì. V. AiaOriYii.]
Aia0Xaoi, Perfringo, s. Contusione penetro. Bud.
enim 8ia0Xaa0svxa IXxr) xal 8iaxo7cévxa ap. Galen. esse
dicit Quae contusione fàcta sunt : et differre ¿7tò xwv
8iaxp7i0évxwv, Ab iis quae ferro acuto facta sunt, quum
nimirum unitas. ferri acie solvitur. [dElian. N. A. 4 ,
21 : Aiöoi 8ia0Xw(jiv aòxà?. Nonn. Dion. 4 $ , 44 '■ A il-
OXaaev àxpa xspairi?. W a k e f . Passiv. Euseb. tìist. eccl.
8 , 9 : apSXuv£(T0ai ^ovsuovxa xòv ai8'/)pov, àxovóuyxdi
xe 8ia0Xac0ai. IIase.]
Aia0Xsw, Certo s. C on certo, aut Laboro. Hesych.
enim 8ia0Xlotpev [cod. SiaOÉXotpEv] exponit non solum
® ,8iaYWVi<toip.£0a, sed etiam xauQiusv et Ipya^oiuEQa :
quotiiam videlicet ¿0Xo? sit et xò Epyov et xo ¿Ytóvicua.
Suidas quoque 8ta0Xouvxe? exp, 7covouvxe?, addens 8ia-
0Xw cum accus. construi. [Hierocl. p, 120 ; 'EXopsvr]
Si SiaOXfiìy Yevva‘wi 7ràvxa? xoòq Sreèp apsx7)? ¿Y(^va?-
Clem. Al. p. 29 : ’Aywve? ¿rei vsxpoì? SiaOXoupEvoi. Heliodor.
7, 5, p. 261 : Avjaxpixov 8ia0X7Ì<7£i? ßiov. Aia0Xsìv
yivi ex Conon. 12 indicat Schneid. ; 8ia0Xsìv 7rpo? xiva ex
dÈIian. V. II. 5, 6. j| Alia forma Aia0Xeów ap. Theod.
Metoch. p. 3 go et in duobus codd. p. 3 8 3 . Aiae0Xeuw
p. 3 8 3 , 484, 4 8 6 , 688, 798. AieOXeòeiv [i. e. AtaséX.)
p. 378/G. D in d . ]
[Aia0X7]xeov, Concertandum. Cum SiaYwviaxÉov con-
junctum àp. Philon. voi. 2, p. 47 1 , i t . G. D in d . ]
[Aia0Xt6w, Perprimo. Suid. : BXipa^eiv, xò xaì? yspal
8ia0Xi6siv. Metaph. ap. Callim. fr. 67 : Koucooxspw? xoxe
cpwxa 8ia0Xi6oucrtv àvìat. H em s t . I Pseudochrys. t. 7, p .
5 5 9 , 4 • Gl reepl olxo8op,5j? àXXi[Xou? 8ia0Xt6ouaiv,
H a s k .]