487 y a ta y a ìa 488
U Incolse. Philostr. Heroic. p. 688 : 'il:cXi(j[jLsv7]q ytjq ap- a
Xovti, u biSch ol. ap. Boisson. p. 447 : Toutéativ, àv0pw-
7«ov G7rXicrp.£vcov Gq 7tapa tG npcxp^tv] « Ila a a 5] y9j npoffxu-
v7]<ràxio(iav coi xal GaXàtwaàv croi. » Schjef.] || Alio etiam
modo signif. tou yaìa restringit Hom., et eo quidem
ceteris etiam linguis usitatissimo, u t , cura In terram
cadere dicimus, e t Terrae procumbere, et Premere
terram posito gen u , quo sensu frequens est adv.
Humi, ut Jacens humi, Fusus humi, Procumbit h u -
m i, Prosternit humi; quamvis enim qui in elemento
de g it, quod terra nominatur, in aliud quam in terram
cadere non possit, etiam si in terram immediate
non cada t, i. e. in aliquid terremo, sed in aliquid
ligneum, lapideum, aut ferreum, aliusve materiae,
addi tur tamen In terram. Tum igitur ipsum terrae
solum et illam quasi terrae superiiciem, quae a nobis
ca lcatur, intelligimus, quacunque re s itstrata. Talia
sunt autem 11. <I>, [ i iS] : eO 8’ àpa 7xp7]v5|q stci yaiy)
Keìto t a 0eiq ' X , [64],: K a l v^Tcta xexva BaXXópsva irotl
yatif)' A , [245] : Iloti 81 cxr)7cxpov |3àXe yairj. [/Esch.
Pers. 588 : ’Eq yav •jrpoTcìtvovtsq apljovxai • Agam. 1018 :
To 8’ liti yav Tcecòv ócTxaq... aTpia.] Huc pertine.t et illu d ,
Od. 0 , [3 i] :I Ip lv xai tiva yaìa xeOégei* II. I I , [629] :!
Ilàpoq tivà yaìa xa0él*£i* quod dicitur de ilìis , qui in
bello morientes procumbunt terrae. lidem etyaiav 83àl*
Xà£ea0ai non raro ab Hom. dicuntur, quem imitatus
Virg. M n . 1 1 , [4*8] canit : Procumbit moriens, et
humum semel ore momordit : item atpatt yaìav Ipeù-
6eiv, necnon 8sùeiv : interdum vero et sub. albati.
[Eurip. Phoen. 679 : Affa to? 8’ eSeuae y a ìav' 1 15 9 :
Sripàv 8’ eosuov yaìav afpatoq poaìq. Simonides apud
Athen. 3, p. 125, D : Zto5| niepÌ7]V y^v litiecr<Tapisv7],
ubi Casaub. : «Fr,v iitiéccadai d icuntur m ortui, quando
sunt sepulti ac terra ceu -veste amicti : id enim est
iitiéccacOai. A t h. 1. festivissime dicitur de nive in
terram defòssa, ut viva servaretur nec periret. »] Con-
sideratus porro hic tou yaìa usus mirum cuiquam videri
non sin et, ut op in o r, h. 1. ejusd. poetae, ubi yaìav
a montibus distinguit, II. T , [56] : Aeivòv 8’ ISpóvtTjoe
ttat5]p avSpGv te 0sGv te ‘Y^óÒsv, aùtàp evep0e Hocreiy
8ac«)V Itivaqe l'aiav àTC£ipeatV]v, ópscov t ’ aìueivà xàpvjva.
Quid autem hic Virg.? ‘¿pswv anteivòt xapvjva interpr.,
mihi certe interpr. videtur, Ardua terrarum ; at yaìa
Campi : ita enim dEn. 5, [694], Tonitruque tremiscunt
Ardua terrarum et. campi. Puto autem et alibi ap.
Virg . aliquid huc pertinens le g i, sed id mihi in prae-
sentia memoria non suggerii. || A t de ya ìa )£ut5) di-
cendum erit in Xutòq post Xéw : itidem de yaìa
xoxpi], in Kuxpóq. || Ta D orice prò y5j , T e r ra ; itidem-
que yav prò y^v.
[ ra ìa et aia usi tata* epicis formae sunt, qui raro
y?j dixerunt, u t Hom. Od. N , 2 3 3 : Tiq yrj, tiq 85]-
poq... ; ¥ , 233 : ‘tìq 8’ 8t’ àv aanaaioq y5j wj^opcevoici
cpavvir,. Hesiod. Theog. 679 : Fijl Ss piéy’ Icpiapa-picev.
Lyricis et tragicis poetis utraque pariter frequentata
forma e s t , Taia et Tr). Doricum tamen Ta alienum
ab diverbiis tragicorum. Comici vulgarem sequentes
sermonem forma Tri utuntur, Taìa et Ta nonnisi in
melicis fabularum partibus versibusve da ctylicis , vel
u b i tragicam dictionem imitantur, admittentes. Ari-
stoph. Nub. 290 : ’ErnSiopieOa t7]Xe(7xÓTC(i> oppiati yaìav *
Ran. 1629 : Aaipovsq oi xatà yaiaq • Av. 1061-: Ilaaav
psv yàp yav ¿Tcteuw ... ysvvav OvjpoSv, à 7tàvt’ Iv y a ta . ...
Antipnanes ap. Athen. 10, p. 4 4 9 » B : IlXactàv Ix
yaiijq ly aXXyj pvjtpòq ¿TmjOèv artéyij. Araros v e l Eu-
bulus ibid. 1 1 , p. 4 7 1» E : l ì yata xepapl, tiq ce 07 ]-
pixX5]q note éteuije xo(Xr,q Xayóvoq eùpùvaq |3à0oq • San -
n.yrio ap . Polluc. 10, i 85 : Kepapix5]v yaìav ctpé®wv.
Theopomp. in Bekk. Anecd. p. 323 : lijei 8è MtiSwv
yaìav. Apud P o lyb . 4> 74» 1 codex Vat. aliique Hica-
tiSoq yaivjq prò y5jq, errore librarii. Genitivus yatoiv
e x l x x infra afferetur. || Tea extra composita non
esse usitatum affirmat Stephanus infra s. v. rewypd-
cpoq, neque Eustath. p. 18 8 , 3o e t n 5 5 , i 5 aliunde
quam e x eorapositis cognitum h a b u it , u t videtur.
Sed Herodianus nepl pov. Xe^. p. 7, 14 ita loquitur
u t et hanc e t aliam formam yàq non videatur dicere
piane inusitatam fuisse : yEtpe^4v te t b 7] (in v . y5j) elq
a Awpieì? xal AtoXeìq xal Bouotol ya Xéyovteq, à ; acuv-
aXelntou aùtóu iutdipjrovtoq • oùx ¿yvow 8è ^ri xal ^ yàq
e?p7]tat xal yéa xal yaìa xal ata. Steph. Byz. : , ¿TtS
toìi yéa xpaôév* àcp’ ou tà yéyeioç x t t j t ix S v nXeovacpw toù
y. ré a i ex Crinagora in Anth. Pai. 9 , 43o inàicat
Wakef. : AXXa yap aXXoìai navta ©spouct yéai. Fewv
pro vulgato yaiwv ex libris melioribus restitutum est
Herodoto 4> *98, ubi Valcken. de usu pluralis hæc
attulit : « ’Aptcn7] yaioiv) Multum me ju d ic e præstat
yewv, munitum auctoritate Democriti in Dissert. Herod.
p. 1 83. Plurativum yaç vel yaiaç qui adhibuerit
veterum novi neminèm, qui quidem scripserint ac-
curatius; restituendum forsan Aristoteli ap. Deme-
trium n . Ippr,v. § 237 : Et 8s npoç âitacaç oi^etai yaq
<puyàq o&toq, ubi vulgatur tàç cpuyaç. Tàç apictaç tSjv
yaiôiv, Schol. Thucyd. 1, 2, similesque dixere. TaiGv
habet aliquoties interpres Græcus semibarbarus libri
Esdræ : superest ejusdem libri Græca multo elegan-
tior interpretatio, quam Ilellenistæ Judæi çujusdam
additamentis auctam inter Iibros perperam retulerunt,
quos vocant Apocryphos : ubi yaiwv dederat alter
ille , hic formam semper adhibuit usitatam y9j<; : quod
B ille eniyapëpeuçai toïç Xaoïç twv yaiwv, 9, 14, id hic
dixit 8 , 84 : ’Empiy^vai t 5j àxaôapcia twv lôvwv t 9)ç
yrjç. » Taicov legitur etiam alibi apud interprètes V. T.,
u t Psalm. 48» t : ’E n l tGv yatwv autGv. Reg. 2, 18,
35 : ’Ev nact toï; ôsoiç twv yaiGv. Cyrilli Gloss. :T a iw v
Xwpwv. Eranius P hilo p. 169 : CH pécov Suo yaiGv 0a -
Xacca. Genitivum TGv in Hesychii glossa Tiovopicpata
(ywv ôpicpata) latere suspicabatur Schæfer. Melet.
p. i 5. Idem Faïç memorat e x Schol. Eurip. Phoen.
646 (643 Matth.). Adde Taç e x Strabone 2, p. 126 :
T&ç nspiexoucaç aiit^v yaç. De Homerico Taiaiov supra
dictum ab Stephano. || Formæ Doricæ A a , abs qua
grammatici SaneSov dérivant, pauca tantum exempla
supersûnt. Eurip. Phoen. i 3o 4 : 4>eïï 8a cpeü 8a, et simp
lex cpsu 8S ap. Aristoph. Lys. 198 in ore Lacænæ.
Schol. Eurip. : 01 psv Iv (xépoç Xoyou àvsyvwcav tè çsîî
8S (ergo çeuSa, u t in Etym. M. scriptum p. 60, io l ,
ô ç ev napoXx^ tou 8a* evioi 8è avtl ^»eû 85] (unde libri
■ nonnulli (peu Sic), tivèç 8s àvtl tou (peu y9). Æschyl.
Eum. 841, 874 : Otoi 8S, <peu. Idem Prometh. 568 :
C AX.6U 8a * nam sic corrigenda librorum scriptura aXeu*
co 8a vel aXeudiSa : quanquam aXeuaSa etiam ap. Etym.
M. scriptum , qui <peu8a comparât. Où 8Sv, Non per
terram, ap. Theocrit. 4, 17. G .D in d .]
[ r 5jv, T e r ram , quo sensu physici et philosophi
dicant copiose exponit Galenus vol. i 3 , p. 245 et
sqq. Qui postquam yìjv quotidiano Græcorum omnium
usu Massam dici ostendit quæ in aquam injecta dis-
solvitur e t lutum f i t , ita pergit p. 246 : *£v j*èv 85}
touto C7][xaivó|xevóv I c t i tou t^ç yyjç 8vô(xatoç ¿ixaci cù-
V7]0eç* Iteoov 8è pióvov toïç ^tXoco^otç', I7cei85| Xéyouci
tGv cwfxatwv ctoi^eia y^v xal 88100 xal âépa xal 7tïïp.
K a ta toutouç ouv oùSev pèv tGv cuv0ettov toùttov ciofxatwv
Ictlv 7] atoivei(ô87]ç yvj, irXeîctov usvtoi t7]ç yYjç eveiv
aùta ®aci, oiov tov te dod[jlavta xal tàç itétpaç, xal pa<o
y ’ av cuci cxX7]poteva to cG p a , tocoùtip pSXXov aùtà elvai
(paci yeioSéctepa, epiitaXiv toïç yetopyoïç * où yàp t rtv cxX7]-
otepav cuctaciv tGv ciopiatcov ¿vopia^ouciv oôtoi yew-
ectépav, àXXà XiOouç ¡xàv xal 7tétpaç tà toiàuta xaXouctv
ave7rit7]8eiotata icpo; yeoipyiav, axpiëectdctTjv Sè y^v elvai
D <paci t 5)V 7roppa>tat7]v t 5j cuctacei t^ç 7tétpaç, Sizou ve
xal tJ]v ¿pyiXtô§7]. te xal t5)v ^a(X(jiw87] p.é[ji®ovtai itpôi
tà irXeïcta. Ka tà pèv ouv tà icapa toïç (ptXocoipoiç c7][/.ai-
vojxevov al t^ç Y7]ç Siaspopal tpiclv 6pic0v]covtai yéveciv *
ecti yàcp tù piev t i XiOoç aùt7]ç, tò 8è petaXXeutov t i
cGpia, tù 8è tpitov yeojpyoup.év7] y5] *... of ve ¡x5]V ¿XX01
7cavteç av0pi»)TTOi y5]v Svopia^ouciv exetv7]v u.ov7]V t 5]V où-
ciav, ^tiç ùypG <pupa0eïca 7C7]Xùç yivetai, 7tepl ^ç xayà
vîîv eyvtoxa taç Siaoeopaç el7ceîv. Has differentias se-
quentibus capitibus ita persequitur, ut varia terrarum
gen e ra , yîjv Avjpiviav, Alyuiïtiav, Sapiiav, KipwoXiav et
alias plurimas, viresque earum medicas accurate
describat : quarum etiam in aliorum medicorum scri-
ptis sæpissime mentionem fieri videmus. F5) xepapuxT],
cjxTjxtlç, XaXxïtiç , ’Epstpiàç e x Hippocr. vid. ap. Foe-
sium. G. D in d o rf.]
[Annotali hic debuit formula y5]v xal 88top alteîv,
Herodot. 5 , 17, 18, e t alibi sæpius. Schweigh.]
T^ç evtepa, Terræ intestina. Ita mèdici in primis
Græci vocant quos Plinius Vermes terrenos appellat,
489 T a i ^ t a i yaio8ôt7]ç 490
alii Lumbricos. Apud Athèn. 7, [p. 3 o 5, A, in versu A
Numenii] oi ÌouXoi ètiam dicuntur yai7](payòt, évtepa
y x f a . [ r 5j? SpKpaXò?, Umbilicus Veneris, Diose. Notha
4 , 92. Étì? cté^favo?, Chamaecissus, ibid. 4 » 126.
B o i s s o n . ] . ■ ' f
[T7Ì Xsysiv. Eurip. Med. 57 : SIcO ffxepo? ¡x uTojXOe
«ti te xoùpavG Xé^ai... M7]8eia<; tu^a?, quod in ridicu-
liim detorsi tP h ilem o ap. Athen. 7, p. 288, D. Theo-
gnetus apud eund. i 5, p. 671 : ÌleipiXocoyTixa«; y5j te
xoùpavG XaXGv. ~iì y a , interjectio tragica. Eurip.
HipP- *872 : ’Etù^op-ev tù/a?, là ya xal tpGq* Orest.
i 5 x9 : « Zeu xal ya xal <pG? xal vùl*. ' |j T à ix -aj?
y?i<;, Quse e terra nascuntur, Fruges. Philostr. Heroic.
p. 661 : HtoXoìto 8’ àv oùSèv Ix t 5j<; yvjq, ubi Boisson.
p. 291 : « Subauditur (puópievov, quod expressit
Scholiastes, habetque X enopbon locis similibus, Memori
4, 3 , iò : Toì? ¡xàv Ix'trj« y5j; (puopévotq, et 7, 7 ;
Plutarch. Moral, p. 528, C ; Antonin. Liber, c. 5.
Sed omisso verbo Philostratus rursus p. 1 7 4 , 8 3 5 ,
693.» Ttj; ixiteipuxévai dicuntur homines nullius generis.
Eurip. Ion. 542 : ap’ Ixrapuxa pitpo's. Alia B
exèmpla attulit Jacobs, ad Anthol. vol. 8 , p . 4 *5.
Quibuscum conferenda quae s. v. r7]yev5]? dicentur.
|| rrjv irpà y% , De terra in terram, E loco in locum.
JEschyl. Prom. 703 : Mactiyi 0sia y5]V 7tpò y9j<; IXaù-
vopai. Aristoph. Ach. 235 : K a l Siwxeiv yvjv irpS y5]?.
Lucian. Alex. 46 : vE 8ei y5]v kpò yvj? IXaùvscOai G? dce^Tj.
Cicero ad Attic. 14 ,10 : Itaque yvjv 7tpò y5]? cogito. Scri-
ptor ap. Suid. s. v. Aia^atvsiv, ’AXX’ eiacev aùtòv y5]v
■repà yri? àiriévai, e t s. v. yItto, ’AXX’ itto, ^aipstio, yrjv itpè
y5]? orcoi poùXoito. Abreschius Aristid. vol. 2, p. 320 et
Alciphr. 2, 2, affert. || cum ad verbiis, ut 7iou
y5iq, icoi 'y7]q, fva y5jq. Eurip. Andr. 168 : TvGvai 0’ fv’
et y^q. Aristoph. Av. 9 : ’AXX’ 0Ù8’ éiirou yvjq lcp.ev 0Ì8’
eywy’ eti. Soph. E l. 922 : Oùx otc0’ S ttoi yvjq 0Ù8’ 01
yvG[x7]q cpspet. 11 Tri sine articulo frequentissimum
est cum praepositiònibus conjunctum ut liti y5jq, 7cepl
y5jq, utto y?[q, fibrb yvjq, et quae sunt reliqua : vid. Heiri-
dorf. ad Platon. Gorg. p. 265. Apud Philostr. Heroic,
p. 676 : Ilecóvra Iv y5] , codex ap. Boiss. p. 393, Iv t 5)
y^. Thucyd. 2, 20 : AXX’ aÙTOÌq, Gq elxòq, yvjq Tepvo-
|iév7]q Iv tG lfx(paveì. Sic libri optimi : deteriores x^q
y^q, qui rursus articuium inferunt 2, 81 : Kar<£ xe
y5jv... ex t s 0aXàcc7jq, ubi Gottleb. : « Articulus in hac
oppositione omittitur, v. c. 1, 18 : 01 [xèv xarà y^v,
01 81 vauci * 8, 4o " yEx re 0aXacc7]q ... xal xaxà yvjv. »
Ibid. 2, 34 : Kpù^toci yyj, nonnulli x5j yvj. Apud Dio-
nys. Hal. Ant. Rom. 5, 3, p. 1042, 2 : Olxlaq t aù-
tGv Iveitljxirpacav ... xal yrjv ISt^ouv, frustra Reisk. t 5]v
y7]v. || De ellipsi v. -yvj vid. quae ad Lamb. Bos.
congesta sunt p. 78 seqq. In codd. y5]q et reliqui casus
saepissime cum Tvjq ttj t 5]v permutantur. Haec maxi-
mam partem e x schedis Schaef. Tewpyòq yvjq et IléSov
yvjq v. - S. v. r stùpyàq et IléSov.]
[Ta ìa, s. T ì ] , Gaea, Tellu s, Cceli uxor. Hesiod.
Theog. 45 : 0 sGv yévoq ... oÙq Taìa xal Oùpavòq eùpùq
I tixtov, aliisquc locis plurimis turn hujus tum aliorum
poetarum. Hom. II. T , 259 : r 5j xe xal ’HéXio; xal
Epivùsq. r 5j 7rap.p.7Ìxtop, iEschyl. Prom. 90, ubi vid.
Blomfield.]
[raiaSaq, 8 85j}Jioq, utc3 AaxGvwv, Hesych.; 8 Svipioq
Scàliger. KaidiSaq, xà Ssffjxwx^piov, Ruhnkenius, de
quo vide s. v . KaiàSaq.]
TaiaXo^oq, 8 , In terra habens sua cubilia, He-
sychio ^ic8ipwx7]q, In terra s. continente degens, T e r -
restris. [Xenoph. H. Gr. 6, 5, 3o : Eiq yaiaXó^óu (liber
unus yeoXo^ou), ubi Leunclav. yaiao^ou (Neptunij no-
men restituii. G. D in d o r f .]
( Fatavóq. Taiavéq. V. ràìoq.]
raiao^oq. TaiaoìÌ^oq. V. Fai^o^oq.]
[raidx7]q, 8, Terrae incoia. Steph. Byz. s. v.
Airù tou y5] yaìa 8 oix^tiop yaiax7]q, u b i codex Vratisl.
y 6dx7]q. G. D in d o r f .]
ratdo». V . Taii»).]
raleioq. V. Tai^ioq.]
r a i^ x a t , ot, Gaezetae. Etym. M. p. 2 2 3 , 16 : Fai-
£5]Tai, ot TaXdtai, itapà xò x5]V y^v ^7]teìv.... Eùcpopuov
év IIoXu)(dpei* roiit^xai itepl Setpea jrpuaoipopouvxeq. T a -
C^Tai ap. Steph. Byz. s.'Fa£a : ... elei xal 8ià tou 7]
(Fa^tai) sOvoq FaXatGv ^puero^opouv, Gq Eù^optoiv. A lteram
scripturam etiam Suidae glossa confirmât Te-
Çtt7]ç, t 07cixSv, qua ed. Mediol. caret. G. D i n d .]
[Fai7]. V. Taìa.]
f r ai7|yev5]ç, 8 ,^ , i . q. r 7]yeviiq. Apoll. Rh. 3, 1 18 6 :
Ka8[i.oç ’Ay7]vopi87]ç yaiTjysvT] efuato Xaòv, ubi librarii
ad ys7]yev7j et yevsTiyevTj aberrarunt. Indicavit S c o t t .]
[ÌaiTiypatpoq. V. Faïoypaipoq.]
raÎTjéev, E terra. [Oppian. Hai. 1, 3g : ‘'FSaxi ... 8
xal yai7]0ev ISéaOai Ssïpa ©spsi. A n g l . Orac. ap. Euseb.
Pr. ev. 6, 237, A : ’E x i s t a i yaÎ7]0ev.]
[ ra i7]iaq. V. Taiviioq.]
r a i7 ] ïo ç , 8 , 5], Terres tris , Terrenus : y a ii]ïo ç a v 5]p ,
Nonnus [Ioann. 3, 1 5 4 - Epigr. Anth. Pal. 14, 2 3 :
Nvipéoq o v ta pe ic a ïS a (pépsi yaiTpoç utoç. S c h æ f . Steph.
Byz. s . v. T r i, Tan iio ç x t r j t ix ò v , x a l 07]Xuxov y«i7]tdç.
Il raopoq, T erra natus , Terrae filius. Hesychius,
Tai^iov* tòv y^ç utùv, TituSv, ex Hom. Od. H , 3 2 4»
Taleioq ap. Suidam. G. D in d o r f .]
r a i7]iç, iSoç, 5], Terrestris. Fai7]i8a Antimachus
vocat t 5|v (poië7]v, Hesych. [Per «toiëTjv intelligenda
est Phoebe, Coei qui Latonam genuit so ro r , Coeli
Terraeque filia: ideo TaiTjiSa dixit Antimachus, poeta
u t obscurus, sic eruditus, quemadmodum Homero
rai^toç ut8ç Tityus. A l b e r t i . ]
[raivjoïï^oç. V. r a i7]0)(oç.]
Taiiio^oq, 8 , 5], Terram continens, 8 cruvextixoçtvjç
yîjq. Od. A , [68] : EloffsiSdwv yaii]o^oç, Qui terram
suo ambitu complectitur. Ubi tamen Eust. alias
quoque etymm. ad d it, sc. 8 liti yaÎ7jç ¿^oùpevoç, Qui
super terram vehiculo invehitur. [Lex. Rhet. p. 229,
8 : rai^o^oç f^TCoq, ebrotouTOÏq ô^ p a c i j^aipeiv. TaiTÎo-
j^oç, 8 t 5]v y5jv cuvé^wv rj I tx’ aùx5]v ô^oupevoç.] Tertia
vero etym. h. v., quam ibid. adducit, ixapà tÒ yaleiv
8j(oiç, locum hic non habet. [ De hoc epitheto N e - .
ptuni v. quae s. v. ’AffçdXioç ab Stephano afferuntur.]
Nonn. yai*4o^oç aïyX7] : Dor. pro eod. Pind. 01. 1, [3g ] ,
dixit yaiaoj^oç IIoaeiSGv. Sic Soph. [OEd. T . 166] :
Faiao^oç Apxeuiç. [Conf. s. v. T aiaXo^oç. E t Tsao^oç
Pindar. 01. i 3, n 4, ubi libri plures yaiao'^w,' ut ap.
Hesiod. Theog. i 5 : IlooeiSdtova yai^o^ov pro ysr,o-
C £ov. Monuit Boeckh.] P ro eod. contr. Èaiou^oq, seu,
ut Suid. exp., 8 t7]v yvjv ô^Gv. Dicitur et T aiv]ôû/_oq :
affert enim Hesych. yaiTiou^w pro tG t tjv yîjv
xal auvsYovti. || Teou^oq Hesychio,8 tv]V y5jv ïytay : iti—
demque Suidae, qui Neptuni epitheton esse ait. Supra
raïoüyoç. [De utraque forma Eustath. p. 139 2 ,
23 : 27)peuo(7ai 8s Gç yai^o^oq pàv pova/Gç 81a 8i(û0oy-
you, yeoïï^oç 81 xal yv]oü-/oç xa0’ 'HpcoSiavôv pèv xal A(-
éupov 8là s «J/iXoïï irapà t 5]V »j<iXoypa(poupsv7]v yéav * ...
àXXoi 81 8là t7)ç ai 8iip0ôyyou 7tapa t7]v Xonnjv yaïav, 1$
^ç xal 8 yai^o^oç. HoasiSuivoq yaiaouj^ou Pausan. 3, 20,
2 ; 2 1 , 8, quo altero in loco cod. Vindob. yaiaó^ou,
quod etiam priori restituendum est. G. D. || Gonr
stanter habitans. Agatharch. ap. Phot. Bibi. p. 1370.
(457, 35 Bekk.) : Oi (xlv vojxaSeq, ol 81 ysou^oi (Cod.
Venet. yaiou^oi), quod Agricola explicuit Wakef. ||
Terræ dominus s. possessor. Apophth. Patr. in Cotel.
Monum. E. Gr. vol. 1 , p. 4 4 5 , C : ’A7^X0ev e!q t 5|v SXoiva
xal Xsyei xG yeou^io. E t sic p. 44 6 , A. Cf. Ftjo^sw. G , D.]
II Fyjou^oq,* 8, 5], Qui terram continet, i. q. yatTio^oq.
D [Ex Hesych.]
[rai7]7rovoq, 8, Agricola. Schol. Nicand. Ther. 5 :
Bouxaïoç ... 8 Çeùysffi ßoGv lixépisvoq, \ yai7]7uóvoq ¿7cXGç.
W a r e f . Ubi leg. videtur rs7]7cóvoq, q. v.] • .
rai7]©àyoç, 8, T errivo ru s , Qui terra vescitur.
Poeta quidam [Numenius] ap. Athen. [7, p. 3o 5, A] :
“’IouXoi KéxX7]vtat piiXaveq yai7](pàyoi, évtepa yaÌ7jq.
[Conf. raiotpàyoq.]
rai0uXà87], Hesychio apnceXoicpaira. [Codex yai0u-
8
Xa. Is. Vossius, suadente literarum ordine, yaiouXàSeq.]
Faivopiat, i. q. ¿vóto. Hesych. enim Taivetai, àvuei.
T aìvta , Hesychio (rrcXày^va, Viscera : pro quo infra
Tévta. [Quæ vera scriptura est. V. Tevtov.]
Taioypàipoq, 8, Qui terrestria s. terræ situmdescri-
b it , tà iv y5j ypaipcüv, Hesych. [Marcian. Heracl. p. 1 :
’AptspilSiriptìq 8 ’E(pé<iioq yanjypàçoq, ubi var. lect. yaio-
ypà<poç. Scrib. ys<j)ypà®oç. G. D i n d o r f .]
[Fato8aicria. V. Fswéaiffia.]
raio8ót7]q, 8, Terræ dator, 8 àite(A7toXGv yTp Suidas.
62