(xaxtov SiaXeijo'tAsvot. Plato Epist. : 5Ey<b 7cpò? IxeTvov A
7tepl twv Atwvo? itpay|AaTwv oùSsv Iti SieXey<>[AV|v. Dicitur
e t de legatis, Dem. [p. 140] : Oiop.ai Seiv OiaS? irpe-
cßeiav Ix7cs[atceiv, ^ti? tw BaatXei SiaXllsxai. S ic Hero-
dian. 3, [14 , 8] : Ilpeaoeiac lirsjATtov, irepi xe Etp^vr,?
StsXsyovxo. Ceterum legimus ap. Xen. SiaXe'yeaÖai ac-
cepisse hanc signif. a voce act. SiaXlysiv : Mem. 4»
[5, i a] : vEcp7) 8k xal t o oiaXsyeoOai ovo|xao07jvai Ix t o o
cuviovxa? xotvvj ßouXsu£<J0at, StaXsyovxa? xaxà ylvv) toc
irpay^axa. || AiaXÉyofAai xouxl to , vide AiaXsiji?,
e Dem. || AtaXeyofAai, Orationem publice ha beo,
Bud. a54 ex Isocrate [p. 104 , C : cOpw t o x o v .,.
iroSouvxa tov a!jiw? av SuvY)0svra 8iaXs}£0Y)vai rapi aùxwv.
Aristid. vol. a, p. 4 17 , 17 : AtsXs/Oyjv jasv oSv&pàv xal
irpoTspov irepl tou twv, 6 Xoipw? Y)xfx»(^E. Dio. Chr.
vol. a, p. X : T i irpooSoxwvxe? ... xoù? xotoùxou? avOpwnou?
SiaXlyscOai òjAiv ^ t e ìt e . VY y t t e n b . (I De scriptoribus
prosaicis Dionys. Hal. De comp. verb. p. 14 8 ,10 R. :
01 x|xm<rra SiaXe^Oevxs? yJ 7toiY]<ravTe? xauxa iyovatv Iv
•nj Xs^et xa ay“®** S chief. || Dialecto utor. Herodot.
i , 14a • nóXiE?... xaxà xauxà §iaXsyó[Asvat • et paullo B
post : Xìot |aev vuv xal ’ Epu0patoi xaxà xwùxò otaXéyov-
x a i , XapLtot 8k sic’ loiuxwv [aovvoi. || Proprius plebeii
sermonis usus est de consuetudine venerea. Hesych. :
AtaXsyeaOat, lici tou uuvouaiaCeiv. Similiter Suidas, qui
StaXéyotvxo yuvatijìv e x Hierocle affert. Mceris p. i 3 i :
A., xal t o 7cX7)<yta^eiv xai? yuvai^lv, w? ‘VixsptSYi?, P o i-
lu x a, ia 4 (coll, 5, 9 3 ) : ' l ’icEpiSyjc Ss SietXey[Alvo? licl
acppoonjiwv. Apicrxo^avy)? 81 SiaXs£acrOai IcpY). De Aristo-
phane quod dicit, ad locum poetae, quern supra ex
Antiattic. attuli, referendum, nisi SiaXHjacOai memorise
errore posuit pro StaXe^Qìjvat, quo utitur Pluti v.
108a : Oùx av SiaXsy0EtY]v Si£a7rX£XW[AÉvr] Girò [Aupiwv
Itwv. Pierson, ad Moer. : « P ari ratione adhibuisse v i-
detur /Eschin. Epist. 10, p. i a 6 , B (6 8 3 R.) : ’Eyw Ss
oux E7caiSoirotYjffa;Ar]v, Itprj, ¿t7ca$ Ss SieXe^Oyjv icaiSl
UTCEpwpw t s ^Srj xal Xouo|aevy)v aurJjv p.sxà puS? ypaò? eì-
Sov quanquum eo de loco dubitari potest. Veteres
imitatus Alciphro 1, 35 : <J>tXoxi(Atav itpó? xiva? tw v Sia-
Xsyopisvwv. Similiter Liban. voi, a, p. a a 4, A (==1,
p. 4 4 6 , 5 R.) : AietXsy|Asvo? Ixatpa t iv I tw v siri ctxijvyi«;
yuvatxwv. Hinc etiam explanandum esse AtKen. 1,
p . 14, E, F, monuit me Valcken. Ratio signiilcationis
vide tu r repetenda a familiari colloqu io, quo amantes
.omnibus arbitris remotis inter se confabulantur,quem-
admodum Belgse pari ratione een meisje onder vier
nogen sprecken. » Plut. V. Solon, c. ao : TS u.i| icaaiv ...
SiaXéysuQat xijv s7tixXr,pov.] || Apud Horn, sunt qui pro
Cogito accipiant in 11. A , [407 : quo versu Manetho
utitur 5, ao] : AXXà tiyj p.01 xaùxa cpiXo? SisXsijaro 6uiao?;
ac certe brev. schol. exp. SisXoyiaaxo, Ivs0up.^0yi : sed
Eust. putat a c cipi posse pro slics, ut hie 1. conveniat
cum e o , ubi d ic it, ETics icps? 8v (jtsyaXiÌTOpa 0up.ov.
AtaXst'SofAai, Restagno, YV. LL. [AiaXsißSp-svov P lu-
tarcho Mor. p. i 36, ß , pro 0Xi6o'[asvov restituit \Yyt-
tenb. conjectura non probabili.]-,.
AiaXei[A(Aa, tS, Quod interjectum est spa tii, Inter-
missio. [Plato Tim. p. 69, B : Tò S’ lyyù<? piv ypucou
tw Ss (/.eyaXa Ivxo? auxou oiaXiiau.axa s^eiv xoucpoxspov ...
Plut. V. dEmil. c. ao : T à SiaXsi(Af*Äxa xal xevwfxaTa
•rij? twv icoXs^twv Taqsw?. Hesych. : A., SidtffTrjpia. Aia-
Xsi(*p.aTO?, tou Siaj(i»)puipou, ubi cod. AiaXxipLjAa et Atà
Xr)[Ap.axo<;, Sià tou ^ojpKT|jtou.] Et ex SiaXet[A(Aaxo<;, vel
!x StaXst{AfA(ÌTo)v, quod Latini E x intervallo. Plut. P e ricle
[c. 7] : TS cuveyàq cpeuywv xal tSv xopov, oiov ex
piaXet|Ap.axwv l7cX7ietaCev. [ || Intervallum temporis. Po-
lyb. 1 , 66, a : AtaXstup.aTX ito twv t^? l^airouToXyji;. Pluti
Mor. p. 76, E : Kàv r) SiaXei[Ap.aTa yivóp.eva tou cpiXoao-
<peìv.] Sed et furiosi intervalla ita vocari Bud. tradit.
In febre quoque SiaXetp.[/.a, sicut SiaXeiirovva icuoetSv
appellavi dictum fu it , Intermissio, Laxamentum,
Bud. Dicitur autem S. in febribus quidem aicupe^ia,
in aliis vero morbis, ut cephalsea, epilepsia, podag
r a , simpliciter SidlXst^ua , Gorr. V. AtaXeiicw. [Galen.
yol. 7, p. 397 : Oùx aXXo t i tS StaXi7csìv 'IicicoxpdtTrii; àvo-
, {¿aaev r) tS Xv^yeiv eiq ¿irups^av • war’ suXóyw? av ti? Ixó-
; p.evo? T?j 7caXaia cuv7}0eta StaXeip,[Aa xaXscrec&v Iv Tal? twv
.ypiTaiwv icsptóSot? xòv xatpSv Tvj? ¿7Cuoe|ia? • a99 : vHxot
.yp-avEfftv ... y) ¿)? Ivtot StaXetp.p.a. A. yap xaXouaiv oòx ¿Xi-
yot ywv ìaxpwv tS ¡Asxà yijv ¿XfArjv '.$kW, #7tw; àv Ivi)
çuaewç sTt* o5v si? airupe^iav icauópièvov s?xe xal ji,V).]
[AiaXswcrSv, t o , Medicameli tura, quod illinitur.
Hippocr. p. 6 3 5 , 17 , in spuriis.}
AiaXst7cw, q. d. lnte rre linquo, Relinquo spatium
temporis in med io, Intermitto, Interjicio. Sed v o x ,
quæ ipsum temporis spatium significat, sæpe additur :
StaXsÌ7ceiv iip.Epav ¡¿(av, SXiyov y_póvov. Theoph r. H. PI.
i , [9, 5] : AtaXetrcei jAixpSv 7rrftvu ^po'vov tou atei ßXa-
cTavsiv, Interjicit valde breve tempus, quin perpetuo
germinet; sed La t. verbo Intermitto potius utuntur
in hujusmodi 11., sequente particula Quin. Plato
Epist, 7, [p. 3 4 5 , C] : Où icoXuv oiaXimov ^póvov, oùxsxi
sia. [Demosth. p. 4^9* 13 : ’Eviauxòv SiaXticwv Ìxaaxo?
XstToupyei.] Plut. Amat. Narr. [p. 7 7 a , B] : ‘Hpépa? SS
SiaXi7c«»)v Suo 7cpoa9iX0s tw Oeocpavei, Quum interjecisset
duos d ies, accessit ad Theophanem. Sed La t. dicunt
potius , Interjectis duobus diebu s , aut utentes præp.
P o s t , dicunt Post duos d ie s , biduum. [Aristoph. Nub.
496 : ’ Eicur/àv SXlyov licip.apTupop.at, eie’ aSÔtç àxapìj
SiaXncòiv Sixa^opiat. Dionys. A. R. 7, 7 : AiaXticwv SXi-
ya? Ttvà? -Jjplpa;.] A t Herodian. usus est gen. in hoc
genere loquendi, 7, [8, aa] : Atavsipa? t s aùxoù; 7cdp-
icXei<rca •/p^p.aTa, p.ia? ^pépa? S’.aXiicwv, t % ôSoïï ei^eto.
Nonnunquam vero ut Lat. dicunt potius Interjici
tempus quam nos interjicere tempus, ita et a Groecis
dicitur SiaXeÌ7cstv jrpo'vo?, e t tunc neutrum est hoc ver-
b um , quod vel verbo In tercedo, neutro et ip s o , vel
passivo Interjici reddi potest. T hu c. 3, [74] : AiaXi-
7coó<nj? 8’ ^p.Épa? pa/Y) aûôtç yiyvexai* non StaXsticoùai]?,
u t etiam scribi tur. idem [1, u à ] : ■c'ì*(rcepov SèSiaXncov-
Toiv Exwv Tpiwv, ubi possis edam in terp.retari, Exacds
tribus annis, Exacto triennio. Quinetiam præpositio
illa Post lxic quoque locum h a b e t 11 AiaXelicouoa
«pwv^i ap. Suid., Y o x quæ non continuatili’ , sed qu»
suis verb is velut spatium in terjicit, Y o x interrupta,
sicut et 8iaxo7CTop.£V7) ab^eo exp. in h. 1. cujus auctorelli
tacet : cì\{ieip.év7) oùv xal SiaXgncoùor, icoXXa^ij xìj
^wvvj IosìtÓ oi ^uyyvwvai ßaatXsa. [Plut, Mor, p, 7 1a , D :
0 plv oùv Aioysviavò? r) irauaapevo? SiaXncàv laiw-
m)<7s.] Hippocratem SiaXsiicovTa? icupeToù? :dixisse Ixl
C twv elç aiçupeljiav içauopsvwv 7capoijuffpwv testatur Gal.
Comm. in Aphor. 4,3 [voi. 9, p. i 6 3 . Conf. voi. 7,
p. 297]. Sed tarnen apud vett. bifariam dictam fuisse
Idem docet Comm. 3 in 1. 1 twv ’ EiciSvipiwv [voi. 9 ,
p. 86], interdum quidem de iis febribus solis quæ
perpetuam accessioncm non h abent, interdum vero
de iis quarum non recedit accessio, sed insignes fa-
ciunt mutationes singularunx accessionum in princi-
pium, incrementum, vigorem et declinationem. Sed
juniores quosdam medicos eas, quæ non magnani
mutationem h abent, a])pellare ouvo'^ou? : eas autem
et auvsycl? dicere solas, quæ non veniunt ad integri-
tatem, et SiaXeÌ7coufft, Intermittunt, post singulas ap-
cessiones. Easd. autem ab antiquis nonnunquam vo-
cari cuve^eì?, nonnunquam SiaXeiiceiv dici, quod inter
continuas et integre desinentes mediae sint : proinde
e a s , ubi cum synochis conferuntur, SiaXeiiceiv dici :
cum iis v e ro , quæ ad integritatem perveniunt, continuas.
Hæc e Galeno Gorr. : qui et ista addit, Aia-
Xeiicwv icupExò?, In termi ttens febris. Est autem febris
D p u trid a, quæ.vicissim solvitur et repetit. [V. Hippocr.
p. i 3 3 , H.] Gignitur omnis ex humore putrescente,
non quidem ub ique , sed in habitu corporis etmino-
ribus ven is ; eoque differt a continua, cujus materia
in vasis majoribus continetur : discrimen enim a loco
est. P u tret autem triplex tantum humor, pituita,
bilis fla va , bilis atra. Inde 1res sunt SiaXsnróvxwv
icupsTwv, In termi ttentium feb rium, differentiæ, materia
differentes , quotidiana, tprtiana, quartana.
Quotidianam pituita , tertianam bilis 6^va, quarta-
nam bilis atra g ign it, putrens et per habitiun corporis
delate. Apud Eosd. legitur et SiaXefrcwv cçu-
ypSç, Pulsus in terrai ttens, defìcieijs. [De quo v.
Galen, vol. 8, p. 260.] Est autem pulsùs inaequalis
in pluribus pulsationibus, in quo non solurn uno,
sed pluribus etiam magnis unus minor apparet,
atque interdum totus quoque motus aboletur. Huic
contrar. est 6 irape[A7tÌ7txwv, in quo expectata quiete,
in medio tanquam supervacuus aliquis pulsus iiicidit:
fît autem ab imbecillitale facultatis pulsifîcæ. Differì
aitù t 5)? ¿a<pu|iaç, quod hæc, ut sensus ipse in d icai,
sit veluti defectus • totiiis functionis, ille vero dimi-
diatæ tantum privatio. [ ||.AiaXsiiceiv in fracturarum
ratione etiam Intermittere s ign if., et intermedium
spatium intactum relinquere. Hippocr. De fract.
p. 7 6 7 , B : vEv06v xal IvOev liri0éouai toì? óOovioiai,
xaToc 8\ tS eXxo? aÙTO SiaXeurouat xal Iwaiv àveilu^Oai,
Qua ulcus es t, intermittunt, h. e. ulcus nudum re-
linquunt. Ibid. D : E ì ùyir,? ycò); IvOev xal IvOsv stcits-
Osii), èv [aectw 8s StaXeujiOij, paXicrTa xata Tvjv SidiXei'j/iv
oiS^ffsiev av xal a^poiiiaeiev •. ubi tamen SiaXy)d(iv non
male habent omnia exemplaria. Foes.] |j Participio
interdum jungitur, pro Desino. Xen. [Apoi. 16] : Où
irw7rore SiéXiitov xal Çyjtwv xal p.av6avwv, Nunquam desii
quærere et discere. Sed proprie sonat, q. d. Non
desii quærere, et ita quidem, ut nec nullum tempus
intermittam. Lucian. [Prometh. c. 17] : Où StaXeiitsTs
xaTiovTE?. Et cum partie, pass. [Isocr. p. 237, D : Où-
Séva SiaXéXowra j^povov ... SiaêaXXojAevoç’] Chrys. : O u ts
SiaywviÇo|A6voç o u ts aTS|avoù[ASVo; SisXure. Sed Polit, ap.
Herodian. 7, ¡[1, i 5] : Acrxwv t s xal yupvaÇwv tou? avpa-
TiwTaç où SisXixe, vertere maluit, Nihil sibi ad exer-
cendos milites reliqui faciebat. At ego non video cur
ab ,altera illa interpr. discedendum fuerit ; nam où
SiaXeiicw t o u to ttouov , non aliud esse puto quam Sia-
teXw to u to 7C01WV. Interdum tamen absque negatione :
ut in h. 1., qui affertur e Plut. [Mor. p. 228, D , ubi
tÒ.Qsìov] : AiaXsiicw t ijaw v to v ©eo’v. Et in h. e Dem. :
AiaXsXotita luiêouXeuoiv. [Hesych. : AiaXeXoiiraoiv, eiraù-
cavTo,] Il De spatio lo c i, Disto, Absum. [Herodot. 8,
4o : Trj Sè uTcepYi(ui7ee? ecav, IvOauxa SieXéXencTO’ t\i :
MeTa Se t'/jv iitirov SisXeXgiitTO xal Suo crraSiouç. Xenoph.
Anab. 4, 6, 1 3 : Eì? to SiaXeîxov où ^aSiov soTai toï? tco-
Xsp.101? EÌasXOstv ’ 4, 7, 6 : Tqutou 8k tiaov irXÉOpov Saaù
iì Ì tu o i SiaXeiTroùaai? p.syaXai?.] Arrian. [Exp. 5, 1 1 , 3] :
AiaXeiitouoai Saov ^ùpiASTpov eì? to cuvopav ts àXX^Xou?
xal xaTaxoueiv eùhetw? , Suid. exp. aXXiÌAoiv ànÉ^ouffai.
At Thuc. addidit præp. ¿irà, 7, p. 246 [c. 38] : AtaXi-
irouaa? 8k yà? SXxaSa? oaov Suo 7cXé0pa a x ’ ¿XX-^Xcov xa -
TEff-njaev, ubi malim SiaXsixoùaa? in præs. : ut vicis-
sim in eo quem protuli initio hujus semipag. loco ex
Eod. lego SiaXixoùcrTi? potius quam SiaXeixouor,?. [An-
tig. Car. c. 127, p. 174, post allatos versus duos
Æscbyü, K a l SiaXixwv xpo.<jé0y]xev, Où p.s x. t . I.,
Post breve intervallum, Paullo inferius. Quod grammatici
frequentius dicere soient uxoéà?, Iv toï? !<pe-
^ ? , eira (restituendum Æsch. fr. 216 ìxpà?, elTa) et
quæ s.unt similia. Diog. L . ab Schæf. cit. 4» 33 , post
versus Timonis : K a l StaXiTcwv aÙTÒv xoieï Xeyovxa.
G. Disdorf.]
[AiaXeiTY)?, ô, Qui magnopere peccat. Schol. Yen.
Horn. Il, T , 90 : T^v Ss Sidi ô pèv ’AcxaXwvtT»)? xspiacijv
%£ÏTai, ó Ss AiSupo? ayjpaivetv to SioXou, w? xal SiaXei-
TY)? 6 StoXou apapxavcov. In alio scholio Siy]Xìty)?. In
sçhol. ap. Valçk. Anim. ad Ammon. p. 249, StaXixy)?.]
AiaXeicpw, exp. D e leo , ut lljaXscpw. Alioqui significai
etiam Perungo vel Periino. Hesych. enim pa r-
A [AiaXexTixsúop.ai, Artem dialéctica 111 exerceo. M.
ticip. pass. SiaXYjXippEVY) exp. ^XippévYj et xs^piapsvi].
Prioria signif. ex. hoc est ap. A then. 9, [p . 407, C] :
Bpsìja? tSv SàxTuXov Ix tou axopaxo?, SiijXsidis ty)v Sìxyjv
tou ^yspovo?. [Plut. V. Arat. c. i 3 : 5EixiTps!|<avTo? ouv d
tou ’Aparou, SivÌXei'l'EV ô NsOÌXxy)? tov ’ApiaxpaTOv.]
AiaXe(^w, Lambo, L in g o , s. potius Perlamb o,
Aristoph. [Eq. io 34 : Tà? XoiraSa? xal Ta? vi^aou? Sia-
Xsij^ w v Vesp. 904 : ’Aya0ó? y’ yXaXTSïv xal SiaXeiyetv
t 4? ^ùxpa?. Schol. Pinci. Pyth. 8, 64 : 'IoTopouai. Suo
opaxovxa? SiaXeïljai yà? axoà? tou MeXdtpiitoSo? xal Sia-
Tpìjaai. ANGL.AiaXEijjofjLEvo? Chrys. t. 5, p. 1 7 8 ,19. Hase,]
_ AiàXeujn?, ew?, -ij, intermissio. [V. locos gramma-
ticorum s. v. A ia xw ^ citt. Cum SiaXYj'j/t? confusimi in
!• Hippocr. de quo s. AtaXeixw dictum, et alio ejusd.'
P- 802, A : ’Exièeaiwv yap laxiv auxY] f| 7rotxiXwTaxYi xal
icXeiarou? p.èv <rxs7tapyou? e^ouaa, Siappwyà? xal SiaXij.-
4*lot? woixiAwTaxa? tou «pwTÒ? ^o|x6oeiSea? * ubi præferen-
dum videtur quod alii libri præbent SiaXejJ/ia?. Nor
tavit Schneid.]
[AiaXsx(Aao0ai lectio vitiosa. Y . AiaXijxcIopia.i.]
[AiaXexyeov, Colloquendum, Disserendum. Aristot.
*°p. 8, 14 : Oùx ¿ixavyi 8k S. A n g l. Aristæn. 2 , 19,
Boisson. Liban. vqI. 4; p. 6 a 3 , 19.]
Antonin. 8, i 3 ; Galen. De comp, medic, see. gen. 2.]
AiaXexxixS?, y¡> òv, q. d. Sermocinativus, Sermoci-
natorius, i. e. Ad sermocinationem pertinensj Ser-
mocinator, Fabulator, Bud. ap. Aristot., ubi inter
<7Y)p.cIa to u X0ff|AÍ0U pon it, ’Ev Taí?aiVY¡ceai ppaSu?, xal
SiaXexTixò?, Qui lubenter sermociuatur, Qui sermo-
cinatione et confabulatione delectatur. [Hesych. :
A., 7toXúXaXo?.].. II Disserendi peritus s. disputandi,
Peritus artis quae Dialéctica vocatur. A Plat. Cratylo
[p. 390, C] definitur, Qui interrogare et responderé
n o v it: TSv Sé Ipwxav xal áwoxpíveaOai liciaTápievov aXXo
t i orb xaXei? r¡ SiaXexxtxSv; Idem ibid. [p. 398, D ] , de
heroibus loquens, K a l SiaXexxixol, Ipwxav Ixavol o v te ? ,
ubi videri queat deesse xal áiroxpívecOai : ut in altero
ilio habes 1. [Reip. 7, p. 5 3 4 , B : ?H xal SiaXexxixòv
xaXet? to v Xóyov Ixácxou Xap.6ávovxa ty ¡? oùoìa? ; Plut.
Mor. p. 65y, C : AiaXexxixwv xà? S^pu? àvsoiraxSTOjy.]
A then. i 3., [p. 607, B, e Persaeo Citiensi] : Ka l et oí
StaXcxxixol cuveXOo'vte? eì? x ó ro v itep l cuXXoywptwv Scafi
Xsyoivxo. Item superlativo gradu SiaXexxixoixaxot ap.
Xen. Mem. 4, [5, 12 ], Qui disserendi facúltate maxime
valent, Bud. [Plut. Mor. p. 387, D : Oùxo? eoi*e
[AavTixwxaxo? 6¡aou yeve'oOat xal StaAexxixwyaxo?,] E t ipsa
ars, AtaAexxtxr,, sub. t I / v y ) , Dialéctica r Ars disserendi,
Disputatile : Fabius 12, 2 : Ita haec pars dialéctica,
sive illam dicere malimus disputatricem, ut est utilis
saepe et finitionibus et comprehensionibus, et sepa-
randis quae sunt differentia, et resolvenda ambigui-
tate , e t distinguendo, dividendo, illiciendo, implicando.
Ab Eod. paulo ante Rationalis appellatur.
Vide et quae de hac affert Bud. p. 255 e Plat. [Plat.
Soph. ji. 2 5 3 , D : To xaxà yévY) SiaipeiaOat xal- (Aijxe
yauTOv eTSo? Iispov YjyifaacOat ptvixe Ixepov Sv xauxSv, |awv
où TY)? SiaXexxtXYÌ? ^aouev litWTiip.^? eìvat; Conf. Phaedr.
p. 266, B. Idem Reip. 7, p. 5 34 , E •' Apy o3v Soxel aov,
I^Y)V lyò), wa7T£p 0ptyxò? xot? (xa0v[p.aaiv vj SiaXexxix^j
Y¡p.iv l7tavw xetcOat xal oùxey aXXo to u x o u p.á0Y¡p,a ávw-
xepw op0w? àv Iirtxi0£70a t , ¿XX’ e^eiv y|Sy) tIX o ? xà tw v
jxà07)|Aàxwv ; De quo dicto v. quae ex Alcinoi Isag. c,
C 7 et Proclo in Parm. voi. 5, p. 274, in Cratyl. p. 2
Boiss., in Remp. p, 4^9> 35 , in Euclid, p. 12, 39 a t-
tulit Schneid. Clementis , Basilh et Greg. Nyss, locos
v. ap. Suicer. Stoicorum definitionem expon it Diog.
L . 7, 4 2 • Tliv TE ^7|T0piXY)V l 7tlCXvj(JtY]V OUCav TOU EÙ X&-
yetv itepl tw v I v Ste^oSqj Xdyoiv xal t^ ,v SiaXexxtxYiv t o u
Sp0cS? SiaXéyeaOat 7tepl xó5v Iv Ipw-nqcei xal axoxpiffet Xo-
ywv * SOev xal ouxw? aù-r^v Spi^ovxat, Ixia-nipinv <xXy].0wv
xal <|/euSwv xal oùSexIpoiv. Similiter ap. Sext. Emp.
p. 469 et Suid. v, AiaXexxixY) et Ate^oStxoù?, ubi ex
Alcxandro Aphr. docet quid differant Dialéctica et
Rhetorica, G. D.] Item AtaXexxixo?, Pertinena ad artem
quae Dialéctica dicitur. Et xà StaXexxixòv Plato
[Soph. p. 2 5 3 , E : AXXà p.r)v yó ye S. oùx txXXw Swoei?,
w? lywjxat, icXyjv t w xaOapw? t e xai Sixaioi? ipiXoffO^.ouvxi] :
ap. quem legitur etiam S. (jleOoSo? , yup-vauia, Xo'yoi.
AiaXexxixw?, Diale c tice, i. e. Convenienter arti
dialécticas, ejus prasceptis, Arte dialéctica s. Mcthodo,
Adhibendo methodum dialecticam, More eomm qui
dialectici vocantur. Plato [Phileb. p. 17, A : Qi? Sia-
xeywptcTat to’ t e S. toxXiv xal xà Ipicxixw? f,aa? 7tojeìo0ai
itpò? àXX^Xou? you? Xoyou?'] Men one [p, E ] : Aet 8})
7rpaóxeppv itw? xal SiaXexxixwyEpov áiroxpívecOai. Quod
expomt, subjungens, vEffxi Si ìaw? to StaXexxixonepov,
[xi] (aovov xaXYjOvj a7roxpiyea0a.i, aXXà xal ,3i’ exei'vwv, ojv
àv 7tpoao{AoXoyYj eìSivai 6 Ipwxwp-Evo?. [Aristot. De ani?
ma 1 , 1 : Ka 0’ ocou? twv SpiaiAwv aupéaívei xa cu|a-
Se&ijxota yvoipiCetV, àXXà ¿ay^S eìxaaai 7repl aùtwv eùjAa-r
pè?, .Sy]Xov o t i 8. .eipYjvxat xal xsyw? àitavre?.] P lut. Symp.
4, [p. 668, D] : Tw itpàyp.axt (Aexà cncouS^? upo'ceijAi xal
StaXexTtxwTEpov.
AtàXexxo?, •}), Sermo unicuique genti peculiaris,
Sermonis fo rm a : quam signif. habere interdum et
noipen yXw<7ffa, docui supra [p. 660, C]. Plut. Quaest.
Rom. [p. 282, D] : AXXà 7rapaxpoÙExai noXXoù? i¡ Siá-
Xexto? ’ ita enim leg. es t, non autem ^ SiaXexxixS?,
u t habent vulg. Edd. Atque ita legi debere praeter-
quam quod testantur vet. Codd., ostendunt et haec
sequentia, Tò yqtp apisxepoy, civicxpov ¿vojfáCpuoc x. t . X.
Idem in Apophth. [p. i 85, JF] : ’J^r^crato 8k xal j^pó