Matth. 8,- 6 : *0 Trai; pou ße6Xv)xailv x5j olxia icapaXu- A
xixó;. Fab. ASsop. 257 : Auxq; ùicò xuvtov. Si^Oel; xal
xaxoi; TTòca^wv IbsßXTjro. In libris scriptis permutata
reperitili tur sapissiiiie ßaXeiv et XaSeiv, ut exemplis
uti supersedeam, aliquaudo etiam ßaXelv et xaXeiv,
ßÄXXeiv e t naXXeiv Mosch. 2 , 1 7 , ■ ße^Xipilvai. e t ßeßyj—
xevai, de quó v.-ßaiveiv, ße6X?]pevo; et pepeXvipevo; :
v . Jacobs. -Anthol. Pal. vol. 3, p. 8 0 . L. D i n d o r f . ]
[In T y p ic o S. Sabas ap. Grets. De cruce p. 66,' D :
iPaXXovxe; xal pexavoia; xpel;, leg. BdlXXovxe;. D e v o -
cabulo BaXXein glande fund a , quod non intellexit
explanatory Caylus Recueil d’arit. t. 2, p. 332. Hase.]
[BaXXwvupo; ap. Diodorum 17 , 46 vitiose vocatur
hortulanus ille quem Sidoniorum regem fecit Alexander
: nam vero nomine dictum esse ASSaXwvupov,
ut est apud Curtium et Justinum dudumque esse
debuerat apud Plutarchum Mor. p. 34o, E , Pollu -
cem 6, i o 5, recte judicavit W esselingius. L . D in d o r f.]
BaXXcox^, -J), dicitur xò péXav icpaaiov, Marrubium
nigrum, Diosc. 3,. 1 1 7 . Sic Plin. 27, 8, Bailoten alio
nomine peXapupaaiov [pormm nigrum est apud Pli- B
nium : unde Plinii in talibus imperitiam argüit Salma-
sius Proleg. ad Homon. Hyl. iatr. p. 12] Grasci vo-
cant. [Paullus dEgineta 7, p. 233 : BaXto-rJ), oi Sè
péXav 7cpaaiov. Ducangius : « BaXwrij, Marrubium, t o
pIXav icpaaiov, in glossis iatricis Mss. Neophyti. A lia
glossae. iatricae Mss. e x cod. 190 : BaXwx^, to ay p tov
peXiaócpoXXov. » Ubi scrib.- peXtaaosp. : quod Dioscòri-
des l . ; c. e t c. 118-alterum ßaXXtöxrj; nomeu esse di-
cit. L. Dindorf.];
BaXpò;, Hesychiö axri0o;, P ec tu s : itidemque Sui-
dae. [Sive Le x. Bibi. Coisl. p . A70. Bachmanni Anecd.
vol. i , p . 178, 18 : BaXpò;, ax?i0o; ,• u b i ßa0p0; ¿st in
codice. Idem Grammaticus p. 370, 18 : 2 xépvoi;, axii-
öeaiv, ’ ßaXpol;. II « Pulmo. Georgius Sanginatius De
partibus -corporis Ms., MaXi] paa^aXv) Xlyexat, xal
ßaXp0; 81 8 7rveupMvi.» D u c a n g . ]
[BaXoieù;, adj.- gentile a
[BaXotov, urbe Macedoni®, utriimque apud Stephanum
Byz. Ap. Galenum vero Expl. vocum Hip-
pocratis p. 446 s.cribitur : BaXoìo;, ò aitò BaXoia; nd- C
Xew; MaxeSovixii;. Ubi secundum Franzium BaXoirj;
(pro BaXoìo;, ut videtur) cod.Mosq., BaXelo; Corna-
rius. Quern baud dubie dicit Foesius OEcon. Hipp.
p. 74 scribens : « BaXoìo; exponitur Gal. 8 ¿710 BaXoia;
ir. M., ubi e t BaXelo; quaedam habent exemplaria. Ac
mihi videtur subnotari locus lib. 7 Epid. p. i2 i5 , E ,
u bi passim sc ribitur, 6 oè BaXew; Ix xou opeo; [al. où-
péo;, muli] xdtvxa f,papxi)X&;, Balis filius.cum monte
penitus aberrasset. BaXoìo; enim scribendum aut Ba-
Xelo; apparet. » Quae conjectura v era esset nequit.
L. D in d o r f .]
BàXò;,-8. BaXòv Hesych. dicit esse ouSòv xal oupavòv,-
Dor. sc. pro BvjXo'v. [Zonaras c. 872 iriterpretatur
6SÒ; inl^Xii. Lex. Rhet. in Bekk. An. p. 224, i 5 : Tòv
tt); Gupa; ouSòv, Sv c,Op.r|po; ßv)X0v , 01 8k xpayixol ßa-
Xov. lEsch. Choeph. 569 : E l 8’ oCv apei<|«o ßaXov Üpxeiov
tcuXcov. Lib ri deteriores ßr)Xc>v. Comicos addit Gram.
Herm. p. 444 : BaXò;, ouxio; 8 ßaOpo; Iv xrj xpaytpSia
xal Iv'TTj xcopwSia, unde supplendus Draco p. 35,
2 2 , u b i e x c i d i t v o c . ßaXo;. L . D in d o r f .]
[BaXaapéXaiov, to'. Stephanus postquam BdiXaapov
significare dixerat tam plantam liquorem-fundentem
aromaticum quamliquorem ipsum, addit : «Ideoque
ip s e -liquor inde exstillans -ad differéntiam interdum
dicitur ’07co6aXcra[Aov, interdum et BaXaapiXaiov : quorum
illud le g itu r in eod. Diosc. 1. [ 1 ,18 ] , e tsonat Suc-
cus s. Liquor balsami : hoc vero ap. Simeonem Z e th iI
et sonat Balsamium oleum, ut Plin. loquitur.» Ducangius
BaXaapiXaiov, oleum balsaminum, in E u -
chologio p. 6 82 , cujus usus est in confieiendo sacrò
chrismàte. » : Arist. Plut. v. 926-gl. D ó rv., ab Schaef.
indicata , oiXcpiov); t8 Xsypp-evov ßaX<Txp.^aiov, ubi
Hemsterh. : « Eandem vocabuli oiXcptov in Gloss. Mss.
explicationem repe ri, certe parum adcommodatam :
praeterquam enim quod in comico ipse laserpitii Cy-
renaici frutex sit intelligendus, multum distant laser
sive silphii succus et ¿TtoSaXcapiov a u t , quod a re-
centioribus potissimum usurpatur, ßaX<7ap,eXaiov. *
\ id e etiam Bapaaf/iXatov. L. Dindoef.J
BaXcapLlvv) dicitur a quibusdam tb ßou^OaXp.ov, ut
G ò ir ; refert e Diosc. [Append, p. 460, ubi BcxXaa-
J/.SVT) le g itu r , non BaXaafxivyi. «Nomen Africanum s.
Phoenicium 7V3 Baalsamen: Dominus cceli, Sol.
Flos forma et colore solem referens. Bochart. Canaan
2, 1 5. Vid. infra Napdfr. » D ah le r .]
BaXaapov, t o , Hesych. esse dicit ¿pwpaTixèv avOo; :
est tarnen potius Liquor aromaticus quam flos , ut
fusius docent Theophr. H. P. 9, 6 ; Diosc. 1 , 1 8 ; Plin.
•1,2, 2 5 ; Gal. De antid. 1 ; Strabo 16 ; Justin. Hist.
36, et Paus. Bceoticis. Sed et Ipsa p ianta aromaticum
istum et fragrantissimum liquorem fundens, ßaXca-
pov nominatur, ut Diosc. docet. [Quos prioris signif.
testes cita vit Stephanus, partim Plantam vel Fruti-
cem balsami, non Liquorem, dicere, verba singulo-
rum ostendent. Theophrastus quidem quum ait 9, 6;
i : To Ss ßdcXcapov yivsTat pèv Iv-tw auXam tw Trepl
2 upiav TtapaSsiaou; S’ eivat ^aat Suo povou;, tov plv Scov
tlxofft irXeOpwv, tov S’ sxepov 7roXXw IXarrova’ to 8k tou
SevSpou psyeOo; pev ^Xlxov ßoa peyaXr]... et 4 • Ayptov 8k
oòSev slvai ßaXaapov oùSapou, signif. non minus ambigua
est quam 7, 3 : Ol; pèv otjv si; xà apcópaxa ypcjv-
xat cr^sSov xaSe lari, xaoia, xtvaptopov, xapSaptopov, vapSo;,
vaipov, ßaXaapov et 9 ,1 ,2 : K a l xò ßaXaapov xat i\ ^aXodÉvrj
xal si t i Totouxov exepov, otóv (paci t})v axav6av xijv ’Iv-
Sixrjv, acp’ yivexai xò Spotov xyj ffpópvvj* sed liquorem
d a r e dicit 9, 4j 1 : IXept Sè Xiéavtoxou xal aptJpvrj; xal
•ßaXcrapou xal et t i toioutov exspov, oxe pèv xal Si’ avaxo-
p 5j; yivsxat xal auxopdcxo); etpyjxai. Idem vero fruticem
fragm. De"odor, s. 32, p. 743 ed. Schn. : Toü S£ ßaX-
capou 8 pèv oro; xal xò- xapTcìov ¿vSptxióxepa icpò; ap<pó-
.xepa xauxa; io Sè ^uXov aaOsveaxepov et clarissime Pau»
sanias librò c. 28, 3 : ’Ev Sè x9j ^wpa xtov ’Apàéiov Saot
twv e^eojv 7tepl xa SévSpa xòt xaXoupsva TcdtXaapa (hanc
scripturam e x libro Parisino restituìt Bekkerus : c e -
teri constanter ßaXaapa) olxouai, xoiaSs aXXa I;- aòxob;
cupSaivovxa olSa' peysOo; pèv xaxèt pupalvij; ödtpvov x i
TtaXcapa loxt, cpuXXa Sè aùxol; xaxà x^v icóav xS oap^ou-
jrov e^ecov Sè xwv Iv xvj ’Apa tia xa0’ Snóooù; xal n:Xeio-
ve; xal èXaaaovs; 8icò exaoxov aùXi^ovxai SévSpov xpo^
yap auxoI; 8 xcov icaXcapwv laxlv Sitò; ^Siutt) , xal exi
xal aXXio; tt; cxia xoiv cpuxcóv ^alpouoiv. ’Eicàv oöv <ruX-
Xsyeiv xou iraXaapou xov Ò7tòv ac^lxr^xai xot; Apai|/iv u pa,
^uXtov Suo exaoxo; axuxdtXa; Itci xoù; evsi; sa<pépei' xpo-
xouvxe; Ss xa IjuXa a7isXaijvouai ■ xob; e^ei;- aTcoxxeiveiv
Sè auxou; oux eOeXouaiv, lepou; xoiv icaXcrapwv vouii^ov-
xs;. E t Diodorus 2, 48 sive 19, 98 : rivexai Ss -icepl
xou;^xoTcou; Iv auXiovl xivi xal xò xaXoópevov ßaXaapov,
e? 06 irpodoSov Xapupàv XapSdtvouaiv, ouSapoü pèv xyj; aX-
Xtj; olxoupevY); eupiaxopevou xou «puxou xoijxou , x5j; S’ 1$
aùxou ypÉia; si; tpappaxa xol; laxpol; xaö’ ÖTCepSoX^v. sò-
0exou(T7i;' 3, 4.6 (sive. Agatharchiaes Photii p. 468, 38
Bekk.ì : Kaxà pèv’yao x^v 7uapaXtov ^uexai xò xaXoupe-
vov ßaXaapov xal xaata xal nóa. xi; òiXXy| ISta^ouaav tpu-
atv e^ouaa. Dioscorides autem-bis ponit voc. ßaXaapov
et utroque loco manifesto dicit arbusculam : BaX-
aapov x8 pèv SsvSpov xaxa péyeOo; Xeuxotou r) Tcupaxdtv-
Orj; ßXsirexai' ... xò Sè ¿7to6aXaapov ¿7ti^exai Iv xol; 67x0
xuva xaupaaiv ... xaOóXou SpaaxixoixaxTjv eyet xijv Suva-
ptv 8 Stco; xou ßaXaapou, Seuxépav Sè 8 xapito;, IXay laxrjv
D Sè xè ^ìiXov. Item Plinius : «Sed omnibus odoribus prae-
fertur balsamum, uni terrarum Judseae concessum....
Ostendere arbusculam hanc urbi imperatores Vespasiani.
» Galen us in libro primo De antidotis ssepe suis
aliorumque verbis • nlemorans balsamum, liquòrem
ita nunquam vocat diserte , sed eum étiam di^tinguit
a balsamo p. 446 ed. Bas.-, quum antidoton Mithridà-
tis Eupatoris unde componatur d o c e t , . . . xaaia; ;pe-,
Xaivr,;, aeaeXea);, ßSeXXiou, ßaXadtpou, Trs7uépeto; Xeuxou
avà < e' xal SiwéoXov, u7roxuaxiSo; vuXóu oit07cavaxo;,
apupvi);, Xtoavou àppevo;, xaaxoplou, Tceirépeio; paxpoü,
xucpew;, paXaéa0pou cpuXXwv äva < axopSiou, xoaxou,
o y ò tvou avOou;, ^aXéavri;, ^t)x(vt); xeppivOlv/)? àvà < |
xa l StoiboXòv , vapSou 2 upiax5j; , ¿TCoSaXaapou, OXaairew;
x. x. X. nisi forte scribendum xapTtòu ßciXadlpou, sicut
paullo post. Strabonis verba p. 1073, 10 Falò. : <I>spet
Ss xal ßdcXaapov, et io 85, .29 : Eaxi S’ auxóu xal ßaat-
Xsiov xal 8 xou ßaXadcpou icapàSeiao;, certe sunt ambigua
perinde ut Plutarchi Anton, c. 36 : T 5j; TouSala; x-^jv
xò ßitXaapov cpspouaav. Justini autem 36A 3 dicentis :
«In ea [valle] silva est et ubértate et amoenitàte in s i- A
griis, siquidem palmeto et opobàlsameto distinguitur.
Arbores opobalsami foriiiam similem piceis arbóri-
bùs hab en t, nisi quod sunt humilés magis et in v i-
nearum morem excoluntur. H® certo anni tempore
balsamum sudant» : manifesta est imperitia,quae tanta
fuit ut fruticem vocaret liquòrem. Contra igitur quam
Stephànus fecit statuendum pdXàapov plerùmque voc
a li arborem vel sarmenta, raro liquorem, qui dicitur
vel SicoSdtXaapov vel |3aXaapÉXatov. || BaXaapov
dicitùr etiam pianta ab Judaica diversissima alibique
terrarum nascens. Gèopon. 1 1 , 27 : TS adp^ouyov lx
aTtéppaxo; aiteipexai xal pexa^uxeuexai ctirpiXXiw xat
paio), ■ijSsiav xi[V SSp^v l/ov xat OeppoxdtTTiv' waauxco;
xSato; xat pdtXaapov aùxóppi^a vospPpiio py)vt «puxeiovxai,
sòi^Sti Svxa x^v SacppTiaiv. U b i Nicolaus : « Juniores
Grzeci quum alia multa mutarent in lingua su a , turn
verbis antiquis res novas e t plane alias signariint. L o quitur
hie Cassianus, cujus aetas jam multa novave-
rat : itaque haec 'nomina hoc quidem loco non signi-*
ficant id quod olirn, aut in his ipsis lib ris, ubi e x - B
cerpta leguntur antiquiòra. Costus et balsamum sunt
hie plan t* hortis G r* c is familiares, non aromata ista
Asiatica. Bodtéus p. 8 i 5 et io 36 pro synonymis ha -
b e t , e t ad mentarum classem refert. Salmas. Hyl.
c. 32 observat SdXaapov hoc discriminis causa xv)iceu-
x8v vocari, esseque sisymbrium, ment® sativ® simile.
Nec repugnat Gr®ci* consuetudo hodierna, cui pdX-
aapov (5(opxdpi herbà) idem est quod Italis balsamo
s. b aisi m o , id vero est men ta, certe menta genus.
Nam lexica bàlsamo reddunt etiam Suo'apo;, quod est
Gracorum -ijStjoapo;. » Columella 10, v. 3o i : Fer ca -
lathis violam et nigro permista ligustro Balsama cum
casia nectens croceosque corymbòs. Qui si de eadem
pianta' loquitur, h a c voc. pdXaapov sign ificalo non
adeo noviti® origiuis est. Ceterum in exemplari
Geoponicorum ab C. P. Gesnero cum Nicolao com-
municato, quod duiic est penes ine, ex cod. Gud. af-
feftur variet'as BdXaapo;, quod non spernendum esse
sub BaXaapo; dicenda ostendent. || Hesychiùs quam
plantam dicat, quum rjiudpyupov interpretatur xò pdX- C
aapov, iricertum est. || De mensura vocabuli notan-
diimsecundam apud Gracos Latinosquevulgo corripi,
u t apud Àndromachiim Galeni libro c. p. 429 : BaX-
aapou ’Aaaupivj; ev8o0év alvupevo;' Damocratem ibid,
p . 438 : Ka l |3aXadpou xap7tòu xe1 (1. 8è) xà; aùxà; Suo-
4 4 i : K a l asae'Xeo); ¿icoSaXadpou a^oivou xe xat* et, la a ;
8' svi xoóxwv paXadtpou xapuou Spa^pa;’ 442 : ■ O7C0-
SaXadpou xe xou Siauyou; xpel; Spa^pà;, ¿TfoéaXadpip 8k
xauxè i^uXXlou pdpo; x. x. X. Eadem vero cogente versu
non raro producitur, u t ab eodem Andromacho 1.
c. : BaXadtpou, Xncapòv xóppi Stvivapevo;- 43 1 : <l>ou ^u-
XoSaXaapou x’ ¿7toéaXaapou xe Spa^pà; xpel;, qu® re-
petuntur p. 43g, ubi pracesserat, XuXè; xal paXadc-
pou ¿7tò; xal xivvaptópou. Quos locos ignorabat Bent-
leius, quum Nicandri Ther. 947, a7teppaxa ^aXaa-
pov xe xal Iv xivapoio paXéaOai, reponebat aireppsia
pXaaapov, qua forma idem poeta metri necessitate
adactus utitur Aléxiph. 64 : Nal p-ijv xal pXaaapoio
t<Ìt’ Iv axayoveaai yaXaxxo;. L . D i n d o r f . ]
[BdéXaapo;, •?), idem quod paXaàpov. Palladius Hist. D
Laus. 23 : "Hti; pdtXaapo; àpraXou oixrjv (puxsuexat yetop-
youpsvij xal xXaSsuopsvr), iuoXÌiv ej^ouaa irovov. A n g e .
V. BaXaapov.]
• [BaXaapoupyéw, Balsamum colligo. Ephraem in B a -
silium Cotelerii E c c l. G ra c . Monum. voi. 3, p. 57, A :
’Olciaw Tvj; xoiauxv); ^Xo'v); xaxeaxóiceuev, lx puaxixoiv.
^oSapviov paXaapoupyoiv x-))v Spwaiv. Interpres, E my-
sticis germinibùs cibum velut ex balsamo conficiens.
L . D in d o r f .]
[BaXaapoupyò;, 8, Balsamarius. Palladius in Hist.
Lausiaca in Amoun : Aia iraari; •ijpépa; la^o'Xa^ev Jv
to) xiiicip xal Tip paXaapiovi- paXaapoupyò; • yècp ^v.
D u c an o :]
BaXaapióSv);, 8, -?j, [Balsameus]. BaXaapoiSi1); appellata
est xaaatix[xaaia] quadam, ab odore simili, teste
Pli'n. 12, 19 , [43].
[BaXaapwv , 8, Hòrtus balsamum ferens. Vid. BaX-
eapoupyo;. || Cognomen Thèod óri, patriarch® An-
tiòchensis, ICti sub Manuele Còmneno secundo ce-
THES. LING. GREC. TOM. 2 , FASC. I .
lebérrimi. Indeclinabile est in Cotelerii Eccles. Gr.
M o n um . voi. 2, p. lìg i : 0 eo8wpou xou BaXaapwv,
et alibi. L. D in d ó rf.]
[BdiXxa sivé BdtXxri, nomen nymph®, matris Epi-
menidis, apud Plutarchum Solon. c. 12 : nal8a vùp-
«pyj;, ¿vòpa B iÌXxti; , ... icpoarjyiipeuov. Suidas tarnen v.
’EicipeviSifi; scribit BX<£axa;. L. Dindorf.]
[BaXx<iaòip, Baltasar, nomen filii Nabuchodonoso-
r is , regis Chaldaorum, q u f etiam Nerigjissar dictus
e s t , Daniel. 5, 1, etc. || Nomen Danieli impositum
ibid. 1, 7, etc. Suidas : BaXxdiaap* ouxw; l7cexX^0y) 8
AavirjX ei; xip^v xrj; xtov ¿icopp-^xoiv aatpT)veia;. L . Din d .]
[BaXxv), Palus. Leo in Tacticis cap. 1 1 , s. 3 :
’ExXéyou yiopia j'pviaipa, p^i 8Xió8ri, -ijyouv 8Xa;, xal
mjXèi xal ßdiXxa; e^ovxa xal 88axa aeavipéva. Ducang.]
[BaXxoXiSà; apud Scylitzem p. 8 3 2 , Locus palustris,
uliginosus, aquis irriguiis. Ducano.]
[BaXxii)8ii;, Palustris. Constantinus Porphyrogen.
De administr. imper. cap. 28 : ‘H Bevsxia xà pèv ita-
Xaièv v)v Tifico; epripó; xi; aoixv)xo; xal ßaXxioSi];. Anna
Comnena lib. 8 , p. 2 2 7 : BaXxióSy); wv lib. i 3 : ’E^
eùiovupou 8k éXióSr) xivèi xóicov xal ßaXxioSy). Exstat etiam
lib. 14, p. 4 4 1 - Ducano.]
[BaXupa, T], Ba'lyra, nomen fluvii Messeni® apud
Pausaniam 4» 33i 3 : XxaSióu; 8k xaxaßavxi àieb xiov
7cuXiov xptdixovxa xò ßeüpa laxt x^; BaXupa;* yevéaOai 8è
xò Svopa xto 7coxap(ò Xeyouat 0 apupi8o; xtjv Xupav
IvxauOa ¿TcoéaXo'vxo; S7cl x^ icrjpioaei. Secundum
quam etymologiam scribendum foret potius BaXXiipa.
L . Dindorf.]
[Bapa. Vid. Bijpa.]
[Bapa Ezech. 20, 29 Symmachus scripsit p ro Ilebr.
HD2 Bamàh : Celsum, ubi LXX scribunt ’A&xpà,
quod vide supra. Sed B ap a, quod 1 Sam. 10, 10
’AXXo; scripsisse d ic itu r , e 2 apa depravatum putat
Schleusner. Nov. Thes. Philol. Crit. 538, quod inter-
pre s , v. Hebr. Scham : Ib i, pro nom. propr.
habens, posuit. D ah ler .]
[Locus editus. Paralip. 1, 16, 39 : ’Ev ßapoi [sic]
xrj Iv TaSaióv* cfr. 21, 29 e t Gésen. Hebr. Handwoer-
terb. siib v. n n a . Hase.]
[BapSa, xò )ipwpa xal pupou xi pepo; (ylvo; Kuste-
rus) xal xò epoappa, Supaxouatoi, Hesychiùs, T in -
ctura, Unguenti genus, Jusculum, apud Syracusanós.
Idem continuo post hanc glossara., Bap&x Ku^ixyjvov-
Ku^ix tivoI Side xò vIiove; elvai Ixwpioòouvxo liti paXaxla.
K a l xò epßappa, Xupaxouaioi; xal pupou xi pepo; vj yé-
vo;. Quibus apertum est repeti glossanti proximam,
simul autem suspeòtam in priori reddi scripturam
BdipSa, q u a in altera locum non habet, in priori vero
si videa tur dialecto commpndari,. literarum ordini
accommodatior est scriptura B^ppa, quum glossa
ponaturinter BapéaXu^ei e t Bapua Xapòtavixo'v. L . D in -
d o r f.]
' Baußaivw, Inarticulate loquor, Confusum quendam
sonum edo, Balbutio. Bio [4,8] : BapSaivei peu yXwaaa,
xal <S>; 7c^po; ouxéx’ àei8ei. Pro quo tarnen ßapSaivet
mendose legitur xapßaivei. Primam autem pono hanc
signif., quod magis etymo a Bófro sit consentanea :
a quo istud etiam v. deduci arbitror, sequendo e a ,
qu® de propria illius signif. dixi. Itali certe hodieque
puerulum bambino vocanl. || Alioqui ßapSaivoi,
si respiciamus èam signif., in qua ponitur 11. K,
[376 : '0 8’ ap’ sax-/] xap6'/)aév xe ßapöa ivcov, apa6o; Se
Sià axo'payiyvex’ òSovxoiv, j^Xiopò; uical 8eiou;. Dio Chrys.
voi. 2, p. 286 R. locum Homeri exprimens : ’E6äp-
Saivev 6icò xou 8éou; xal auvexpóxei xoù; opovxa;,] pro
Dentes quatere p r a metu, s. Crepitare dentibus,
non repugno, quin per onomatopceiàm factur^ di-
camùs : et ita hie locum non habebit. Sed e t aliam
exp. affèrt Eust. 812, [42 : BapSaiveiv, o laxt auy-
xooueiv xoù; oòo'vxa;, a7cò xou xatà axo'pa ijwcpou xaxà
xòù;. icaXaioù; la^/ipafiaxai, xal eaxi, cpaal, Suaeppi;-
veuvov. Supßaivei 8k Toi; ßiyouai xal xol; ùicoicxriaaouai
xal OéXóuai pèv XaXviaai xi, a7copoupévot; Sè xal uTcoxpe'-
pouai xal oùxitì xoù; oSoyxa; auppiiaaouaiv....’iaxe'ov Sè
¿ 'ti Iv ßijTopixS)' xìvi Xei-ixS) cpepexai ... Sxi ßapßaivwv pèv
ß ^ p a x a ßiiXXwv (hoc est, Gradus faciens, ut dixi sub
BdiXXeiv), xaxà ßvjpa icopeuópevo; xal icaicxaivcov..,4
L . D indo rf .]