pev lort rapi Suaawrla? ßiSXlov, xouxo $rap oisxai SyjXouv,
xò IvxplraaOai xal pr) avreteiv Si’ aiSw, AXXà arypalvEi ■$)
SuffWTcìa ratp.à xoì? àpyafai? xìjV ucpopaatv xal xò ura-
itreóeiv. Ad quem Lobeck. : «idem pronunciali t Moeris
p. i a 5, (Herodian. p. 476,) Suid., Zon., et Thom. M.
p. 255, ncque errant. AucwraìaOai et louicum Ntorai-
aOat, quan tum ex etymo inlelligi potest, proprie de
oris confusione dicitur, quae e x variis perturbatio-
nibu s, metu, suspicione, pudore existit. Sed veleres
illi tantum de praesensione instantis pericoli, vel molestia;
usurparunt. Sic et Plato (Polit. p. 285, B :
Suvaxòv eTvat Suaitìiroupsvov 7cau£a0ai- Leg. 1 1 , p. 9 3 3 ,
A : Auawiroupevou? 7rpò? àXX^Xou?* Phaedro p. a4a, C ,
ad quos locos spectat Timaei gl. p. 90) et Xenophon
et Demosth. p. 137, a 5 : Toù? ... oùx óppioS£5, aXXic
'Suawiroupai, quem I. perperam interpretatur HSt.
Aristot. De pari. anim. 1, 5 : Outco xal Trpò? tJ)v ^T7iaiv
irpoffievat Sei pr) Suaio-jroupsv.ov, i. e. pr)8èv SuayEpalvovxa. »
icpopaaOai et SuawraiaOai conjungit Themist. Or. a 6,
p. 33o, B : ‘Opripou 6cpop8E xal gMgwTFyi' t)]v yorireiav.
Dionys. Hai. De Ly sia jud. § 11 : Auawraì) xal £uro-
irceiiw o u Auaiou fi 6 Xóyo;. G. Din d .], Pudore
aftìcio; sed proprie ejusmodi pudore qui facit ut is ,
a quo aliquid p eto , ne obtueri quidem me possit,
tantum abest ut id mihi denegare ausit. Unde ponitur
pro E x o ro , Flecto, Persuadeo. Gcneralius edam
pro Pudore afficio, Pudorem afferò. Plut. Homero
[§ 168] : K a l aùxòv xòv ’Ayapépvova Sucwrar De def.
orac. [p. 4 18, E] : ’AXXà r i ¡¿allora a e Suoomel twv òizi
KXeopbpóxou xiQepsvoiv; Quid eorum potissimum te
pudore afficit? Quid facit ut te pudeat? Aut edam
riso lv en do p er verbum neutrum, Cujus te pu det?
Itidemque pass. Auawraupai, Pudore afficior, con-
fundor, Erubesco, Prae pudore oculos averto, attol-
lere non audeo. Dem. [p. 127, a 51 : K à l xoò? el? xou0’
tmayovraq upa? 8pwv, oux op^oiSto, aXXa Suawraupai. Plut.
ü . Suoom. [p. 53o, E] : ’Ev Set7rv(>) irporavei ti? àSrjv eyovxi;
p^ Su(jiO7n50r? prjSè 7cpoa6 idear] aauxo'v. Vide et in Aua-
toraa quae idem Plut. de hoc vòc. dicit. Interdum ad-
junctum casum h ab et, et quidem v el dat., vel accus.;
et hunc quidem frequentius. Plut. in Cat. : E l .xou-
vopa Suawraìxe povapylav. Basii. : ’AXXà SuaoMroupat aòxou
rii icpeaßeia. [Pudorem, Religionem, Scrupùlum incutere
SuawraTv significai ap. Philon. Decal. p. 756,
E , Josephum Ant. Jud. 12 , 4 , p. 600. Lucian. Asin.
C. 38 : iiore ¡ir\ pe ¿7coxxeìvai f) 0sò? aòx^] ISuawit^Or].
Galen, vol. 3, p. 36 : Auaiorauaiv fipS? xw irX^Oei xSSv
papxupwv. E t jam Ion Chius ap. Athen. 1$, p. 604, B :
’EvwmiOr] xrj liripamTjet. L o b e c k . 1. c.] A t vero òuawraó
pro E x o ro , F le c to , Persuadeo : et Suaautoupai pro
E x o ro r , F lec to r , quam signif. ex illa prima nasci
docui paulo ante, ut Suawraiv xòv @eÒv ap. Synes. Et
ap. Basii. : IlapaxaXgaai xal Suawjcrjaai. Cnrysost. : ‘0
Se oò povov iSuaoMteixo xoi? Wpaai xouxoi?. Vide Bud.
p. 688. [Saepissime hac signif. dictum ab Joanne
Chrys. aliisque scriptoribus ecclesiasticis, velut Nilo
Ep. p. i; 220, 357. De quo usu Hemst. ap. Raphel.
ad Jo. Chrys. Homil. p. 48 : « Sgspe significai non
tantum simpliciter Orare e t E x o ra re , sed Supplicando
invidiam face re, sic u t prae pudore quis pre-
A Flectendi significatione habet. [Videtur sumptum ex
cibus concedere cogatur. Egregie Greg. Nyss. voi. 2, d
p. 139, C : 0 Y«f> fiXav0p(jü7ro? I^prjaev auxoT? xà fSiov
TCpoawTTov, ?va Si’ èxeivou Suaancioai xol»? ¿aupTcaOeì? xal
puT07CX(y)j(oy?, waTrep oi xi? ßaaiXixi? ebeova? xaxà xcìiv
ßia^opevoiv aòxoù? TupogaXXopevoi, IV ix rrj? pbpsprj? xou
Xpaxouvxo; xòv xaxaq>povv)x^v Suaoui-^waiv. Schol. Apoll.
U h. 3, 694 avxiaasiev exponit Ttapaxaléaeie, Suaanni-
creie, ut Hesych. xaxaSuawn^aai, 7rapaxaXéaai. Utraque
junguntur ab Heliodoro 10, 2, p. 456, quemadmodum
Svawceiv et ¿wpeweiv a Chrysostomo e t Sexto Emp.
p . 16 1 , quanquam paulo diversa potestate : Toù? oxe-
7CTixou? Ivxp^Tcouai pèv ol Xóyoi, Suawirei Sè xal *Jj evap-
Y«ia.... Nonnunquam ponitur p ro Victum aliquem
argumentis in ruborem d a re , atque adeo Refutare :
quae virtus in Sexto Emp. frequens, p. 262, 1; 286,
a_7 ; 353, 3o ; 644> 44> Hinc ¿Suawmr]Toi IXeYYoi, In -
victa documenta, Cyrill. Hieros. Catech. p. 275, D.»
Praeter. SeSuaoWrjxa ap. Justin. Mart. p. 187, A.l li
AuaitìTteìv in VV. L L . e Plut. affertur et pro Sedare s»
quae signif. aliquid affinitatis eum illa Exorandi et
p. 783, B : Toiixtji (x^i Yi*Ìp*f) cpiXoxipov apSXiiveiv xal
8uai*meiv/G. D.] ,j| AuawirSi, Visum perstringo, Intuitum
retund o, Horribili specie terreo. Plut. [V.
L y curg. c. 9] xà Suawitouvxa x^v #<|nv dixit Visum per-
stringentia, ut res admodum splcndidae, Bud. Sed
observa, quum addat Plut. accus. Si|;iv, part. Suaw-
■jroìivTa sonare simpliciter Perstringentia. Vide autem
ap. eund. Bud. et alia exx. p. 688. |j Auaio7coS n eu -
traliter positum, Haereo, Hsesitabunde aspicio, R e -
s t ito , Suspicor, Vereor, Xen. [Mero. 3, 6, 4] : ’Eirel
Sè 6 rXauxwv ¿Suaw7rr]aev [lectio vitiosa pro Sieawrrriaev].
E t SuawjTOijpeva ^Sia aj). Eund. [ib. 2, 1, 4.] Vide plura
ap. Bud. p. 688. [ Lttco? Suaio7coupevo? ap. Polluc.
I [Auaómripa, ró. Joseph. B. J. 1, 25, 5 : XxepYope'vrjc
S’ oDxw? òirò voti petpaxiou x^? Yuvalx^> icapapévouaav
pèv eaeaOai Suatàmipa xoiv ^papxripévwv, arroppaYEtaav
Sè<aixiav xrj<; et? Sreavxa a7C0Yvwaet»)?, Quaì si maneret,
veniam paratura esset prioribus peccatis. Remedium
B vertit interpres : qua signif. dictum vidqtur .D io ,
cujus haec pauca verba posuit Stob. Fiorii. 85, 12, ab
Hemst. cit. : Méya yàp SuawTpvjpa aojcppoauvr)? xéxvoiai?.]
Auaw7cr]ai?, ew?, q. d. Pu defac tio, Ipsa actio
afficiendi quempiam p u dore, s. eflìciendi ut quis ve-
recundetur. Item Exoratio, [Ambitio, Gl. Pudor,
Confusio. Epip h an jt. i,"p . 8 4 5 , D : Mexà Suaunc^ffeu)?
?| pexaxtvo? Siaxaxxixou Xoyou. Euseb. Contra Marc. p.
3 , A : El? SuawTtrjaiy x£)v Staaxpéipstv xol<? avipa? icetpw-
plvwv. (| Reverentia, Vita Nili ju n . p. io 3 ,‘ 2 9 : Tri
Sucwmfaei x^? aùxou àpex^?. Jo. Climac. p. 478, 19';
Eustrat. Allat. p. 44 2 , A. [| Supplicatio. Constant.
Ac ropol. Encom. Theodosise Act. SS. t. 7 Maii,.p. 78,
t i : T t Si xffiv 7upò? SuawTrrjaiv ixaviSv ou SiaXeyopevr);
Joann. Hieros. Vita Jo. Damasc. Act. SS. t. 2 M a ii,
p. 74 5 , 36 : A. àcpóprjxov, Supplicationem alias non
excusandam. Hase.]
[Auawmixsov, Athanas. voi. 1 , p. 3o 5. K a l l . E u -
stath. p. 173, 12 : A. !v xol? xoioijtoi? r^v xauxoXoYtav.j
[AuawTajxixò?, rj, 8v, Vim habens pudorem incu-
C tiendi, exorandi. Basil. M. voi. 2, p. 342, D ; Origen,
vol. 1, p. 3c)6, E ; Pseudo-Chrys. voi. 7, p. 228, i3 ,
ab Seag. cit. Schol. Soph. OEd. T . i 5. Eustath. p.
i o 5 , i 5 : Auac»7r/]TtxiÓTEpov xà Xiaaopat. Il Adverb.
Auatoitr]Tix5)? Origen. Philoc. c. 27, p. 109. Clem.
A l. p. 197, 36 ed. Sylb. : A. eipyet. Justin. Mart. p.
600, B.] F
Auawma, ^ , Pu dor qui nos obtueri s. in faciem
intueri non sinit eo s , qui aliquid a nobis postulant.
[V. quae s. v. Auawjxéw dicta sunt.] Hac enim aut simili
periphrasi utendum esse puto’ ad exprimendam Graeci
hujus verbi vim, simulque ostendendum ejus etymum :
quae sane minime patere possunt e vulgatis interprr.*
quibus Suawiria dicitur esse Vitiosus s. Immodicus
pudor, Immodica verecundia, etiam Stupida v e re -
cu n dia , quae interpr. est Era smi, sicut et duae primae.
A Bud. autem redditur Verecundatio, et Vehemens
oris confusio. Quae tarnen interprr. nequaquam fals«
sunt; revera enim immodicus est ac nimius pudor ille
quem descripsi, at falsa est ista quae ad d itu r in VV.
LE . Inutile et perniciosum silentium. Plut. circa ini-
tium libri quem de h o c Suaiorrla? vitio scripsit
[p.^ 528, E ] j ‘fì? Y^p xr)v xax^'f eiav óp^ovxai Xu7a]v xaxto
ßXeTreiv rcoiouaav, oStoj x^]v alaj(uvxr)Xiav psj^pi xou pr]8è
¿vtioXetcbiv xoì? Ssopévoi? &7ceixouaav, Svaumiuv wvóy.aaav,
Quemadmodum enim xaxrfyetav (quam Pronitatem
aut Putiditatem Latine possis dicere) definiunt, dolorem
in nobis efficientem ut vultum demittamus, sic
pudorem adeo nos afficientem, ut non audeamus
obtueri quos oportebat, Suatoniav appellant (voce
composita) etc. Erasm. In quibus verbis ut omittam
valde insolentem nobis dari interpr. vocis xax^cpeia,
Piùtarchicam certe descriptionem Suawiria? minime
assequi videntur, quum ÖTreixouaav apte non reddatur,
mul to vero minus voi? Seopév01?. Hoc enim voluisse Plut.
dico, Verecundiam, sonat tamen potius alapvxriXla
Habitum quendam animi ad verecundiam propensi,
quae adeo succumbit iis qui a nobis aliquid p etunt,
ut eos ne obtueri quidem possimus, vocatam esse
Suffwrriav. Dixerat autem Piut. antea : *ritepèoX'i| y^P
xoù aiayuveaéat , x^ 8uawireTa0ai • Siò xal olixw xExXrjxat,
xp&tov xivi xou 7rpoaó)7rou xrj ^uyrj auvSiaxpETiopsvou xal
cuvelaxovouvxo;. Legitu r autem haec vox ouawuia et in
aliis plerisque ejusd. opuscoli 11. : e quibus est hic
Àòxò? Si xrj? Suaoma? ^xxwv vsvdpsvo?, xal plav -fjpépav
alxoupÉvri èoù?, dmileae xòv oixov. Ceterum quum Su?
potius Diffieultatem significet in compositione, hoc
in vocabulo non Diffieultatem solum, sed Impossi-
bilitatem, u t ita dicam, declarat ; ncque enim est solum
Difficultas intuendi prae pu dore, sed significat
Non posse intue ri, etc. Male autem Erasmum fingere
witi], e quo eomponat hoc vocabulum,praecedentium
compositorum series docet.. [|. Difficultas aliquid
certo comprehendendi, recurrente semper addubi-
tatione, ut evenit in rebus-dubiis. Philo De mundo :
E t xi? Suawicla? àicoSiSpàaxeiv ^ouXoixo xà? Iv xoì? Siairo-
prjOeiiji. Bud.
Auawmxà?, ij, Sv, exp. Gra vis, Acerbus, Durus,
itidemque Auaumixw? ex Aristoph. affertur pro Gra-
viter, D u re, Acerbe ; sed sine verbis ipsius Comici.
[Verba sunt scholiastae PI. 21 : vE7tail;e Si&ya yaptÉvxw? g
xal Suawmxitì? 6 Kaplwv, ubi non significat A c e rb e , sed
idem es t atque SuawjrrixixS?, quod ipsum scholiastae
est restituendum e x codice. G. D i n d o r f . ]
[Auaw7tò?,8, Dysopus, nomen loci. Stadiasmus ap.
Iriart. Catal. p. 487 : ’Aitò EòcppavxSv Ini xàv Auawrcòv
araS. pv. ’A tto Auao>7tou irti ’AartlSa araS. xv. G. D in d .]
Auaorpsio, Difficili ter custodio, SuacpuXaxxi», xaxo-
7ca0io Iv xSi ipuXiiaaeiv, ut Eust. exp. Horn. 11. K , [ i 83] :
‘il? Sèxóve? Tcspl prjXa Suawpiiaovxailv auXrj , ©rjpò?axou-
aavxE? xpaxep8<ppovo? * et Horn, ipse ita intelligendum
doeet. Nani in comparationis redditione ait, *iì? xwv
v^Supo? Stivo? aitò pXscp^pouv ¿XoiXsi Nuxxa ?>uXaaaope—
votai xaxr,v • quod enim ante dixerat SuatopelcOat, h. 1.
vocat vuxxa <puXaaa6®0at xaxijv, Malam et laboriosam
excubiis agendis noctem transigere. Recte itaque
Hesych. Suawp-^awvxai exp. Sua<puXaxx4aioai, xaxijv viixxa
SiaYoty0®1 «puXaaaovxE? : derivans tamen ab topo?, significante
cpuXax^. Sed et Plut. ita accipiendum ostendit
[Mor. p. 781, C] his verb is, 'i l? Si xuve? 7tepl prjXa
Suatop^covxat Iv aòXr|, ©rjpo? axouaavxs? xpaxsp8(ppovo? ’
o5j( 6irip auxtov, aXX’ òitlp xtov ?>uXaxxopevcov.
Auaorpov, xò, Suidas esse dicit Montis nomen, for-
san a difficili aut mala custodia sic appellati. [Bero-
dot. 5, 17 : Auatopov xaXeòpevov oupo? ... eTvat Iv Maxe-
Sovir).]
[Àùatopo?, 8, i l , Importunus. A. pjplov Po llu x 5,
100.]
[Auawxéw, Moleste fero. Hesych. : Auotoyeiv, Sua-
j^epaiveiv. Conf. ’EitiSuato^éto.] '
Auxrj?, 8, Urinator. Bud. p. i6 o e x Herodoto [8, 8:
Auxri? xóov xo'xe àv0po'>Tttov aptaxo?. Pollu x 1, 97 ; 7, i3 7 ,
Hesych. s. v. ’Apveuxripe?.]
[Auxtxò?, ^1, o'v.] Auxtxà Cwa, Aristot., Quae urinare
solent, gaudent inaquam semergere. || Occidentalis,
utxòc Suxixòt pépr) xou xóapou, quibus opp. xà avaxoXixa.
Alex. Aphr., 8 Suxixò? 8pfi;<ov. Vide et synon. Auapi-
xo?. [Pollux 7, 139. Schol. Plat. p. 171 : ’Ev xrj Soxixri
OaXacar,. Auxixòi pro Suapixct ap. Strab. 2, p. 1 19 substi-
tuitPletho contra constantemStrabonisusum. Compar.
Suxixióxepo? ap. Constant. De them, pv 106, A ; 108, D
D ; n o , B. Forma si ve e x Suxixò? sive e x Suapixò?
depravata Auaixò? utuntur scriptores infimae aetatis,
velut Orneosoph. p. 244, Georg. Pachym. Mich. Pai.
p. 162, B; 209, E ; 210, D ; 324, E (sed Suxixò? idem
Andron. Pai. p. 118, D). Antiquioribus pro Suapixò?
interdum intulerunt lib rar ii, ut in libris quibusdam
Strabonis 2, p. 1 17 ; 17, P- 8 a 2 ,83o. G. D. || Auxtxò?
synonymum smilacis asperse in nothis Diosc. 4? I 42»
clymeni ib. i 3. Boiss.]
[Alito. V. Aiivto.]
[Aito. V. Alio.]
[AutóSexa et composita cum SutoSsxa v. s. AoiSexa
ej,usque compositis.]
[Autoxaieixoalpexpo?. Autoxateixoat7cri^u?. V. Auoxaiet-
x6afirr)Yy?.] ^ .
[Autovupla, i. q. Sttovupla, Duo nomina, apud
Eustath. Opusc. p. 5 7 , 89.]
[Aiiioxo? scriptura vitiosa. V. Aitoxo?.]
[AS. V. ASpa.
ÀwSexa, Duodecim. [Horn. II. Z , 248, et alii quivis.]
01 StóSexa Osol Aristoph. [Av. 95.] E t AutóSexa [Hom.
11. B, 637, aliique poetæ epici. Quae constans apud
Herodotuin quoque scriptura est (1, 16 , i 47> i 5 i ,
al.), librariis raro in uno alterove libro ad alias formas
aberrantibus, velut StóSexa 2, 17 5 , Suo xal Stxa
3, 9 1 , SutoxaiSexa 8, 12 1 . AuòSexa, forma v itiosa, in
Gl.] H AuoxalSexa [ap. Hom. II.. B, 557, Od. 0 , 59, al.,
librariorum, ut yidetur, errore cum aliis hujusmodi
formis illata interdum scriptoribus prosaicis, velut
Diodoro 12, 5o ; i 3, 8, relinquenda fortasse recentio-
r ib u s , velut Diog. L. io , 14» Joanni Lydo de mens,
p. 146, 222, Annae Comn. p. 1 78 , D], vel quod rarius
est SexaSiio. [Quod vide. Etym. M. p. 290, 48 : yEaxi
Sì e tm ìv oxi 7coXXdlxi? ai SkìXextoi xXivouat xauxa (numéros
cardinales), à ; irapòc ’AXxaitp, Et?xòv SuoxaiSexov,
dvxl xou SuoxaiSexa.]
AwSexdèoio?,, 8, ^ , Duodecim boum, s. ejus nomi-
nis numum predo æsdmabilis. [Hesych. : AutoSexd-
èoiov, StóSexa poSv ¿Çiov, ex Hom. 11. ^F, 703 : Tp(-
7roSa... S.]
[AtoSexaêtopo?, 8, vj, Duodecim aras habens. Joann.
Lyd. De mens. p. 57 (146 Roeth.): A. vao'v. K a l l .]
[AtoSexaYvapTcxo?, 8, f|, Circa quem duodecies c ir-
cumagitur. Pindar. 01. 3, 59 : A. xéppa Spópou.]
[AtoSexdywvo?, 8, , Duodecim angulorum. Plut.
MoE p. 363, A , xò S. (péxpov). K a l l .]
AwSexaSdxxuXo?, ó , yj, Duodecim digitos habens,
Qui est duodecim digitorum. [Apollodor. Poliorc.
p. 34 : Tip Teasel iiplitou? S. ‘H S. excpuai?, Intesdnum
duodenum, sic appellatum ab Herophilo : vid. Galen.
vo i. 7, p. 5 i i . Conf. eundem voi. 4 > p- *73 aliisque
11. Pallad. ap. Dietz. voi'. 2, p. v i i , et quos Weigel,
indicavit Rufum p. 61, Theoph. Protosp. De corp.
hum. fabr. p. 823. G. D i n d o r f . ]
AwSexdSap^o?, 8, et AtuSexaSctpyr]?, ou, 8, Qui duodecim
viris præféctus e s t , Duodenarius præfectus.
[Hesych. : AtoSexdSap^oi xal SexdSotoyoi (Séxapyot codex)
• o&xoi elaiv ot xtov SoiSexaSwv xai SexaStov v^Yspove?
C Suo7rep7caSdpyai (Suo 7revxaSdp^ai Musur.).] Posteriore
ulitur Xen.; prius ap-. Hesych. legitur, exponiturque
StoSexdSo? f|Yep<óv, Dux duodecim virum. [Apud Xe-
noph. Çyrop. 3 , 3 , 1 1 , SooSexaSapypi?. Sed SwSexap-
ya? ibidem 4 > 4 > ubi fort, præstat StoSexaSap^a?.
AtoSExaSapyou? et SuiSextipytp in verbis Lexici rhet.
p. 235, 17 , cui ipsi quoque StoSexaSapyw restituendum.
G. D in d o r f . ]
[AioSfixdSeXxo?, 8, rj.] AoiSexdSeXxo? vdpo? ap. T h eo -
phiK [lnstit. p. 1 1 7 ] , Leges duodecim tabularum.
Ad verbum tamen, Lex. [AuoxaiSexdSsXxo? ap. Laur.
Lyd. De magistr. p. 48 et sehol. Aristid. voi. 3,
p. 3 i 5, 10. G. D in d o r f . ]
[AtoSExaSpaypo?, 8, -fj, Qui duodecim drachmarum
pretio est. Demosth. p. i o 45, 5 : A. xòv otvov rnoXtSv,
Duodecim drachmis vendens.]
[AutoSexaSpopo?, 8, r), Duodecies (circa metam)
currens. Pindar. OJ. 2, 92 : TeOpforrcoiv SuwSexaSpo'ptov.]
AwSExaSwpo?, 8, ^ i n Epigr. [Erycii Anth. Pai. 6,
96], Qui duodecim palmorum est, ut StoSexdSwpaxIpa,
qualia ap. Hom. sunt IxxatSsxdStopa. N^m Swpov est >#i
7caXaiaxi], Palmus. Suid.
AwSsxdeSpo?, 8, $)? Duodenos in situs sessilis. Plut.
De placit. philos. 2, 6 [p. 887, B],^de Pythagora :
’Ex pèv xou xu6ou ipvjorl YeYovevat T'ÒV » ^x Si xrj? 7ru-
papiSo? xò 7cup, Ix Sé xou oxxae'Spou xòv aspa • Ix Si xou
eìxoaaéSpou xò u Soip , Ix Si xou StoSexasSpou xr)v xou icav—
xò? a<patpav id est, Budæo interpretante, E qua-
drantali terram factam, e meta ignem : e x octa-
ed ro , i. e. octonorum sessuum corpore , aerem :
ex icosaedro v e ro , i. e. vicenorum, aquam : ex
dodecaedro v e ro , i. e. duodenos in situs sessili,
universi globum. [Dodecaedro Plato figuram mundi
comparavit, quum singulis quatuor elementis alias
figuras tribueret. Auctor Theolog. arithm. p. 25, ubi
nomen SwSexòisSpov excidit. Simplicius in Aristot. De
coelo 3, fòl. 14 1 , b ; 142, a. Plutarchus qui dicitur
(U~ap. HSt. cit;) : nuOayópa? icevre ay^paxa ¿vxtov o x e -
pewv, ótTxep xaXeìxai xal paOrjpaxixà, Ix pòv... a<paipav-
nXatwv 8è xal Iv xoiixoi? ituèaYopiÇet. Hæc ipse tradii