cxotceXov, u t principio-positus nominativus verbum
cu i jungatur non habeat), barbarismum manifesto
cum soloecismo confondit. De barbarismo scriptum
Grammatici edidit Valckenarius post Ammonium. V o-
cabuli papêapiap-ôç usum quod improbatChoerqboscus
E tym .M . L e . , consentit ei Gellius N. A. 5 , 20 :
« Quum Græcumautem vocabulum sit soloecismus, an
A ttic i homines, qui ëlegantius locuti sunt, usi eo
sint quæri solet. Sed nos neque soloecismum neque
barbarismum apud Græcorum idoneos adhuc in ve-
nimus. Nam sicut (îapêapov, ita aoXoixov dixerunt.
-Nostri quoque antiquiores solcecum fa c ile , soloecismum
haud scio an unquam dixerunt. Quod si ita
e s t, n eq u e in Græca neqiie in L a tin a .lin gu a so loe -
cismus probe dicitur. » Non adversatur bis Aristoteles,
qui extra scholam haud dubie abstinuisset vocabulo
scholastico.: sed Hegesias Magnes, homo ineptus, qui
in scripto historico utitur vocabulo <roXoixtffp.òq, apud
Dionys. De comp. verb. p. 126 R., fecit pro sapore
silo. Il « Bapêapwfjiôç. dicta ea vivendi ratio quæ ab
Adamo per aecem generationes usque ad Noe obti-
n u it , sic appellata porro arcò xoïï ¡av] xoùq tote av0pw-
wouq àpxv)Y°.v .Tiva e^eiv vj piiav aup-^toviav, ¿XX5 8xi ttocç
xiq laureo laxoi^Ei xa't vop.oq layxw xaxà xr,v 7cpoxi(AY)<jiv
xoïï ì8iou pouXiipaToç lylvExo. Ita auctor De haereseon
initiis [in Co telerii Ecclesiæ Græcæ Monum. vol. 1,
P- ■*-78,] n. 1.» Ducangius. Vid. Epiphanius p. 16.
L . D in d o r f.]
[Bapêapnrtjoç. Vid. BapgaXtaaoq.]
Bapêapiaxl, Barbaros imitando, B a rb a r ic e, Barb
a rico more. Plut. De A le x . fort. [Mor. p. 336, C :
E7ropxou[/ivT|V |ìapèapi<m. Aristoph. apud Photium
v . Exoìyoq, Ksxpaljovxai xi papèapiaxì, Schol. Arist.
Pac . 458, ab Scotto indicata. Appian. Mithr. c. 5o,
vo i. f i , p. y i 3 : Aljuvsxa |3apêapi<7xl xoùq xxsvovxaq
(scr. xxsvvovxaq) yxapaxaXoóvxwv. Dio Cass. 68, 26 : 5Ax-
xupia Sia xou xaïï |îapêapi<Txt. Apollonius De adverb;
apud Bast, ad Greg. p. 9 1 , ab Angl. indicatus.]
[Bapgapo'yXwciioq, 6 , , Barbaro sermone loquens. ’
Schol. Lycophr. .276. S c o t t .]
[BapgapoyvwjAwv, Barbari ingcnii. Theod. Prodr.
E p . f. 97. B a s t .]
[Bapêapo^ÔTjç, ô , i ) , Barbaræ indolis s. Barbari ingenii.
Schol. Horn. 11. H, v . 89, ab Lobeckio ad
P h ryn . p. 676 indicatus.]
[Bapèapó0u|Aoq, ó, -fj, Barbari ingenii. Orac. Sibyll.
3, p. 243. K a ll . ] ......
[Bapêapoxxovia,.^, Barbarorum cædes. -Gregorius
Cyprius in Boisson.-Anecd. vol. i , p. 283.]
,. [Bapêapoxxovoç ^ A barbaris interfectus. Thom. M.
p., 1 4 x, ab Schæf. indicatus : Bapêapo'xxovoç ô ôixô
flapêapwv xxav0£tç.]
[Bapêapoxxovoç, Barbaros interfîciens. Thom. M.
p . 141 : Bapêapoxxovoç Ó xxeivtov xobç |3apêapouç.]
[BapêapoXéxeipa, rj, Barbaros perdens. Eustath.
Opusc. p. 166, 33 : BapêapoXsxeipav xax’ lyOpwv ¿tceu-
64ve.iv aïyjA^v. L. D in d o r f.]
Bapêapoç,.6, 7}, Barb a ru s , Pronuntiatione vitiosa
e t insuavi utens literasque maie exprimens, blæso-
rum balborumque more. Hanc enim primam h. v. si-
gnif. fuisse Strabo 1 4 , [p. 662] s c r ib it", per onoma- i
topoeiam factum esse addens. [Zonaras c. 370. Etym.
M. c. x88, 1 1 : 5i2vo(AaxoTCE7coÎ7ixâi yj Xsçiç.] 'Quum au-
tem G ræc i, inquit, hoc vitium in p.eregrinis, linguis
animadverterentj eos per convitium flapêàpouç appellare
coeperunt, quasi crassilingues s. durilingues :
tandem véro omnes, qui diverso ab .aliis sermone
u terentu r, hoc nomine appellarunt. [Vide dicenda
inferius sub signif. Peregrini. Thucyd. 1, 3 : Où iatjv
ou Se paoêdpouç Eipvjxs (Horn.) 8ià, xô jatjSI tfEXXy|vàç 7cw,
wç I[ao1 ooxeî ,■ avxiTcaXov e!ç Iv. ovojAa ¿TcoxsxpiaOat.
Cujus quamquam vera est observatio de usu vocab.
pdpêapoç apud Horn, n u llo ,-ratio tamennon est reçte
conclusa. Non enim, quod'null-um dum èsset nomen
Græcuhij Papêapoç de nationibus non Græcis non
d i x i t Hoiii., sed quod vocabulum primitiva adhuc
signif. uteretur, qua. oris et linguæ duritiem vel bal-
butiem notaret e t in Græ.cos ipsos, qui durions dia-
lecti essent, cadere posset. Couf. Strab. I .-c. Post
Homerum, qui non habet ipsum papèotpoç, sed
A tantum ßapßapo^wvoi, antiquissima vocab. testis
;est Pythia in Oraculo quod Ba tto, quum Cyré-
nen conditurus ' esset, ed idit, apud Diodorum
Ex c. Vat. pag. 12 edit. Mai. : yEv0a as ßap-
6apoi avSps^j lw|v Ai6u7)q ETcißvir)?, ßatxotpopoi èizixai.
L . D in d . ] De Caribus autem dic'tis ßapßapocpwvoi? vide
■ paulo post. A t quidam [Lex. Septemvr] scripserunt
peregrinos homines Athenis linguam Gr. discentes ,
quum aliquid e x eap ro fe r re conarentur, in h. v. ßap-
€ap subinde incidere solitos. Sed mihi magis rationi
consentaneum videtur, ut v. h . ab iis, qui irridere illos
voleb an t, ficta fuerit, tanqiiam eorum Tpa^ucrTop-iav
imi tans. Ceterum ßapßapoi opp. Graecis, sequendo
quse modo e Strab. p ro tu li, ut PI ut. [Mor. p. i i 3,
A] : IuvaìxEC yàp ¿vSpwv cpiXoTCEvösaxspai EÌai, xaì ot
ßapoapoi xwv e£XX'4voiv, xal oi yj.ipo\x; xwv apeivovwv.
Philostr. Ep. [26] : 01 piv ßapbapoi #7rXot<; [tciXoi?],
ol Ss EXXyjve? xpavsat. [Speciatim dicitur de Pers is, ùt
saspissime apud Xenophontem et alios quosvis, etiam'
numero singulari, ut de rege Persarum capi possit.
B V. Xenoph. Conv. 8, 40; Ages. 1, 7 ; 2, 1 ; Thucyd.
1 , 14, 18, 69, 73, 76, étc. Apud Dioneni Càssium
ssepe 6 ßapöapo? sic est de regibus barbaris. V. ind.]
Dicitur autem ßapßapo; et pro Barbaricus; ut ßap^a-
po? yXwc-ffa, Soph. [Aj. 1263. Poli. 2 , 1 1 0 : 0 oiv^ ßap-
ßapo? apud Platon em, de quo paullo post, jEschylum
Ag. i o 5 i , e t similia plura in eadem ceterisque £a-
bulis, et ap. Soph. Aj. 1289 ’ Bapßapou pwjxpos. Trach.
236 : ßap&xpou. El. 95 : BapSapov aìav. Fragm.
Laoc. i : Bapbapouq. Euonpiiaq. Synesius p. 109, B Ti)v
ßapßapov, anum Sc y th icam , ßapßapov ypauv dictam
p. 108, B.] Bapßapoq TtoXspioq, Thu cyd . [2, 36]J Bellum
barbaricum, 1. e; a barbaris illa tum ; Bapgapov
<7xpaxEup.a, Xen. C y ro p .:3, [3, 26. Bapgapov sövoq Herod.
i , 58, 60. S c h w e i g h . Bapgapa sQvrj Simonides
apud Schql. Pind. Pyth . 1, . 155.] Bapgapoq ycpXiq,
Dem. [et 'lh u c yd . 7, 80]. Bapgapoq etcioxoX-^ , lEschin.
Bapgapoq yuv^j, Lucian. Sed e t Bapgapot E(/.7cXaaxoi,
pro Barbaricis emplastris. [Galenus ad Glauc. 1. 2,
p. 2 17 , vol. 4 ed. Bas. : Tee p.èv Si* ¿ctpaXxou oxEua-
C to'p.sva (^app.axa) xal xaXouoiv oux otS’ Sicioq auxà ßap-
gapouq £[A7rXa(Txpouq. Quod Stephanus praeeunte Lex
Sep tern v. exhinuit EpnrXacxoq,-for tasse resti tuendum
ubicunque genere fern, dictum reperitur spnrXaoxpoq.
Gonf. autem dicta s. Bapgapa.] Interdum autem ij
Bapgapoq, subaud. yyj vel ycopa, pro Barbarica regione.
[Thucyd. 2, 97 : Oopoq Ix -Raoyiq xyjq ßapgapou.
Hippocrat. Epist. p. 1294; 49 • Aoipiou ßsovxoq Sià xyjq
ßapgapou, 7) CnrspxEixai "IXXupióóv. Demosth. p. 1 1 8 , 7 :
Ou65 ó) ‘EXXàq ou6’ ^ ßapgapoq. Dionys. Ant. R. 1, 23,
24 ; Diod. 20, 2 5 ; PauSàn. 9, 29, 7 ; Liban. voi. 1,
p . 3o 5.] Affertur e t xò Bapgapov pro Barbaris. [Dionys.
Ant. R. 1, 1 2 ; Herodian. 1, 3, i 5 ; 1, 6, 25;S c r i-
ptor editus ab Hàsio ad Leonem p. 262, D : ’AtceSuÓ-
X_0y) xò ßapgapov.] Apud Thucyd. 8 , [98; Arist. Av.
iì> 7 3 ; Xen. An. 5, 4> 34, e t quem Schaef. indicavit
Diodor. 14, 3o,l legitur et superi. : Aagwv xaxà xaj^oq
xo^o'xaq xivàq xouq ßapgapoixaxouq. [Bapgapwxspoq apud
Xenoph. Eph. p. ‘35 ed. Loc.] Bapgapoq, apud Paul.
1 Cor. 14, 1 1 , Cujus .est peregrinimi et ignotum
D idioma : 5Eàv ouv (xr) e iow xtjv Suvap.iv xrjq cpcovr)q, Eaouai
Tip XaXouvxt ßapgapoq, xal 6 XaXwv' Iv spol ßapgapoq,
vel potius , ut nabebat unum e nostris vett. exempl.,
lp.ol ßapgapoq, sine Iv. Tale est omninó, quod.dic it
Ovid. [Trist. 5, 10, 3 7 ] , Barbarus hie ego sum, quia
non intelligor ulli. [dEsch. Ag. i o 5o i XEXiSo'voq Sìxtjv
ayvcóxa cpwvrjv ßapgapov xExxr)p.Évr). Idem Pers. 634, tan-
quam contraria ponit ßapgapaet o-aq>v]vvi : ?H S’ ¿ Ì e i jaou
paxajJixaq laoSaipoiv ßaciXsliq ßapgapa <ra<p7)VY) IsVxoq xà
■jràvaioX’ aipcv^ SuaOpoa ßdtypaxa. Herodot. 2, i 58 : Nsxwq
|aev vuv p-Exaqu opuaawv £7caóaaxo p.avxr]iou lp.7toSiou yEvo-
[aevou xoiouSs, Toi ßapg^pw aòxòv irpospYa^EffOar ßapga-
pouq Se TOXvxaq ol Atyuuxio.i xaXÉouat xouq ctpuyt 6p,0-
yXoiacrouq.^ Arist. Av. 199 : 5É y à yàp aùxoùq ßapgapouq
óvxaq 7rpò xou ISiSaqa xX,v cpwvijv ^uvoiv ixoXòv j'povov
quod Schol. interpretatur ¿^wvouq r) ¿vyjxóouq dvOpw-
icwv xal p^EiSoxaq aòxoiv x-))v <pwv>iv. Idem Ran. 682 :
Ep’ 06 S^ .^EtXeaiv apiptXaXoiq Ssivòv ETtigps'piExai 0 pY]-
xia y eXiSdiv, Ix l ßapgapov ÌSopivv] xlxaXov. L . D i n d .]
[Psell. Expos, in orac. Chaldaica p . 96 : 5Ovo'p.axa
ßeSpgapa x b x ’ àXXa^ç, d e vi magica n ô m in u m b a r - A
b a r o r u m , q u æ i d e o i i o n t r a d u c e n d a . H a s e .]
Bapgapoq, Qui barba re loqu itur, Qui barbarismum
committit, de quo vide in Bapêapiopoç. Lucian.
in Soloec.- [c. 5 : 5EXav0avEç apa -ijpaq ßapgapoq
w v ubi tarnen ßapgapoq minime significat Barbare
loquentem, sed Peregrinum. Vide interprètes. Aptius
hu ic signif, testimonium est quod Po llu x 4., 35 inter
«Jioyouç ^xopoq recenset ßapgapoq. Videtür ad eandem
referendum quod Plato Protag. p. 3 4 x Pittacum My-
tilenæum, qui ^aXsxàç vocabulo aliam quam Simo-
nidi probabatur vim tribuisset, !v cpwvyj ßapgapw te -
6pappsvov d ic it : xi eXeysv, to Hpo'Sixs, xo yaXsxiv 2 i-
■pu>viSy|Ç ; Kaxàv, Écpy]. Ata xaux’ apa xal pspcpsxai, ^v
S’ lyè ) , to npoSixs, xov üixxaxSv Xlyovxa yaXexov !<j0XSv
Ippsvai, äaxsp àv eî ^xouev auxoü Xsyovxoq Sxi laxl
xaxov laOXov Eppsvai. 5AXXà xi oiei, ecpyj, XeVeiv, & 2 io-
xpaxEq, 2ipwvtS7]V aXXo v) xouxo xal oveiSi^Etv xto I I it -
xaxoi, oxi xa ovopaxa oux 7|xicrxaxo opOwç Siaipsîv, axe
Aecroioq wv xal Iv (pwvrj ßapgapw xs0papplvoq. Lucian.
Pseudolog. i : A XX’ oxi psv ijyvoEiq xouvopa xrjv axo-
(ppaSa xavxi xou .S^Xov. IIwç yàp av yjxiw ßapgapov elval
pe x^v oewvijv Ix* auxw EÎxovxa ûxÉp oou wq ¿TrocppaSi
opoioq Eivjq ; L . Dindorf.].
Bapgapoq, Agrestis, Qui agrestibus moribus est
præditus; Inhumanus, Férus. Sæpe autem e t de re
aicitur : u tT h eop h y la c t.E p . : TS paviwSEç xöu xXuSwvoq
xal ßapgapov. S ic autem et Plut. [Mor. p. 34a, E]
pavixà et ßapgapa con jun x it, sed ßapgapa tarnen potius
simpl. pro Barbariçis accipiens : Mavixà xal ßapgapa
xoXaaxVjpia OaXaacvjq. [Hesychius : Bapgapoi, oi
àxaiSEuxoi. Bapêapa, aouvExa, axaxxa. Aristoph. Nub.
49a : A.v0pwxoç àpaO^ç ouxoal xal ßaogapoq. Demosth.
p. 8o 5, 19 : Ouxoi axaioq xal ßapgapoq laxi xov xpoxov.
Recentior videtur signif. T ru x , Crudelis, u t in epigr.
Antliol. Pal. cap. 5 , ep. 2 : Ouxexi youvaoopat xriy
ßapgaoov. Nam Demosth. p. 563, 14, quum dicit xà
x9)q cpucEioq ßapgapov ¿Xti0wç xal 0eoïç ly_0pov I'Xxei xal
ßia^sxai, peregrinitatem Midiæ exprobrat. Menandri-
autem locus in Bekk. An. p. 358, ,16 : fH ßapgapoq ap.a
x9j TpaxE'Çy) xal xov olvov w^exo àpaa’ àcp’ ■fjp.wv, præter C
sententiæ ambiguitatem auctoris est non satis p ro -
bati. Diod. i 3, 3o : 5£Xiaov xe xal ßapgapov xo xsxpa-
yp.Evov. Hic etiam Facinus qualia sunt barbarorum,
verti potest. Achilles Tat. 5, 25 : ’A x k jx e xal ßapgaps.
II Bapgapov, adverbialiter, u t v ide tu r, dixit Dionysius
D e comp. verb. p , i2 6 R. : Bapgapov 8’ lêo'or
.Seoxoxyjv. . H Genere feminino ßapgapa dicit Tzetzes
Histor. x i , v. 993 : AlSotxa yàp, SÉ8oix'a (A^xwq ßap-
êàpoiç SoOyjq aXwxr] xal yevviay) ßapgapa. || De confu-
sis inter se Bapêapwv et ’Apàêwv vid. Wesseling, ad
Diodor.‘/vol. 1, p. i 34, 4 i ; vol. 2, p. 5, 90. BapêaÎioç
e t ßapgapixoq permutantur apud Dionys. Art.
Ihet. vol. 5, p. 244 R., ab Schæf. indicatum, Platon.
Crit. p. 52, E. Bapgapoq e t ßopgopoq Lucian. P ro -
meth. c. 1. L . D in d o r f .]
• [De variis signiücatt. vocis ßapgapoq cfr. Gibbon
Hist, de la décadence de l'Emp. Rom. cap. 5 i , t. 10,
p. 293 vers. gall, e t diss. singulärem F. Rothii Uebcr
Sinn und Gebrauch des Wortes Barbar, Noribergæ
1814 editam. Hase.] d
• [Bapêapoaxopiia, Oris barbaries. - Strabo 1 4 ,
p . 662 : AXXt) 8e xiq Iv xyj -^piExIpa SiaXIxxw avE(pavy|
xaxoaxoata xai olov ßapgapoaxopiia, ei xiq éXXrjvi^oiv peij
xaxop0oi7), ¿XX’ oOxw Xlyot xa 8vop.axa wq oi ßapgapoi
01 ElaayofAE'voi Eiq xbv iXXyjvtapiov , oux io^uovxeç apxiaxo-
(AEiv, wq. ouS5 T,i/.Eiq Iv xaîq Ixsivwv SiaXlxxoiq. Verba xal
.oiov ßapgapoaxopiia absunt ab libro uno. Indicavit
Scottus; cf. Salmàs. Ossileg. linguæ hellenist. p. 3o i.]
[Bapêapoxyjç, Barbaries, Schol. Eur. Hec. 1129.
S c o t t . Bernard. Reliq. 4 i- S c h æ f . Tzetzes Histor. 9 ,
v. 972. L. D in d o r f .]
[Bapgapo'xpo-iroq, Ô, -ij, Moribus barbaris. Const.
Man. Chron. p. 82, A : K a l 7cixpaivo[AEVoq aùxolq oia
ßapgapoxpoTtoiq. B o i s s o n .]
[Bapêapoxpo'cpoç, Barbaros nutriens. Theod. Acroas.
1, 180, a Boissonado indicatus : Kp^xri ßapgapo-
TpOipE.]
[Bapêapoippwv, Ô, Barbari in g en ii, Orac. Sibyll.
1, p. 18 1 ; 5, p . 56o . B a s t . ]
THES. LING. GRÆC. TOM. 2 , FASC. I.
[Bapêapo'tpuXo’ç , ô, ^ , Barbaræ stirpis, Barbarus.
Const. Mahass. Chron. p. 1 1 7 : K a l Traoaç itEpiÉSpap.«
çuXàq ßapgapo^4Xouq. B o is so n .]
[Georg. Alexandr. Vita Chrys. p. i 83, 42 : ‘Yira-
xaooovxai r,|i.Iv xà ßapgapScpuXa e0vy)* et Anon. Vita
ejusd.* p. 33o, 17 : rl à Ss. ys ßapg. xal av>ipiEpa eOvyj.
H a s e .] .
BapgapocpwvEoj, Barbare loquor; Barbaro sermone
u to r , u t qui Gr. sermone utens, eum cörrumpit:
xaxwç IXXrjviÇw, Strabo [14, p. 663],
[Bapêapoçwvia, Sermo barbarus. Photius Epist.
i 56, ab Schæf. indicatus,.Mr| ßapgapocpwviaq xòv xrjq
àXr]0E{aç X7ipuxa aîxi5a0ai. D. Petrum dicit , quem
propter vocabuli lyxopigwoaoOai usum barbarismi
quis incusavérat. Eustathius Opusc. p . i 34, 92 : A tco-
yvoùç x5jç ttXeÎovoç ßapgapocpwviaq. L. D in d o r f . ]
Bapêapoçwvoç, ô, q. d. Ba rbariloquus, Barba-
ram vocem habens. II. B, [867], Cares ßapgapocpwvoi
appellantur, quod sermone Gr. minime puro uterentur,
sèd corrupto. [Herod 8, 20, in Oraculo. S c h w e ic h .
B Bapêapo'cpwvov îüyfy, Orac. apud eund. 9, 42. S c o t t .
Nonn. Dion. 17, 376 : Bapêapo'cpwvoç TvSlq 5Ev4w.
W a k e f . Strabo 14 , p. 662 : Tô ßapgapocpoivov lie*
Ixsivwv 7üuxvÔv vjv. Propter frequentem literæ p usum
Eretrienses ßapgapocpwvouq. dictòs tradit Eustath. 11.
p. 279, 36, pariterque Eleos. Hesychius : Bapêapci-
©wvoi, oi 5HXeîoi. Eustathius Opusc. p. 168, 86 : Ai
oÈ (yXwffaai) x p a p yapyapi'Coucji xal IÇaypioïïvxat 8ià xô
ßapgapo'cpwvov. Qui loci optime redarguunt interpre-
tationem in schol. Homeri positam inter alias,
¿ypiocpwvwv xal . xr,v ‘EXXàSa cpwvr,v ^p7)<jxwxôxwv,
8xi xà p..èv àppEvixà OrjXuxwq • IXsyov, xà 8èr 0v)Xuxà
.¿ppEvixwç,- perversamque opinionem eorum, qui
propter Thucydidis de usu voc. ßapgapoq observatio-
nem, de qiia s. ilio , versum 867, ut narrat schol.
T h u c ., expungérent. L . D in d o r f .] .
Bapêapow, Barbarum reddo, i. e. agrestem et fe -
rum , vel ferocem : vel E f fe ro , Efferatum reddo.
E x p . etiam Barbarorum potestati subjicio. Pass,
ßapgapoupai, Eur. Or. [485] : Bôgapgàpwcrat ypo'vioç
wv Iv ßapgapoiq. Sic et 2 Macc. [ i 3, .9 : Toïç cppov^pa-
aiv ô ßaaiXEuq ßEgapgapwpivoq. Eustath. Opusc. p. 327,
90 : 0 Ò8È 0 E[AicxoxXÉouq xrjv yXwxxav:^ irspl xà xoiaïïxa
cppovxlç lêapêapWffE. T a f e l . BEêapêapw|AÉvoç ea quam
antiquissimam esse signif. dictum est sub Bapêapoç,
Qui propter vocis peregrinitatem intelligi nequit,
ponit Sophocles An tigoni 1001 : 5Ayvôix’ àxouw <p0ôy-.
yov opviOwv, xaxw xXaÇovxaç oïcjxpcp xal ߣgapgapwp.svw.
H Signif. ea quam postremam recensuit Stephanus
u titu r Zosimus 1, 5.8, 8 : Tvrceiôàv Sè riç Ixeîvouç àcpi-
xwpai xoîjç j^povouç Iv oiç ^ ‘Poipaiwv àp^v) xaxà ß|)a^ii
Sapêapw0EÏaa e iç oXtyov xi xal auxô 8iacp0apsv irspiEffT»!.
L . D in d o r f .]
[Partie^ Qui reapse barbarus factus ; est- et hostis.
Chrys. t. 4, p .'8 i8 , 40 : napaSw[AEV x y ap^ovxi, xi5
vcJS, xov Xoyiapiôv Ix eïvo v xòv ßEgapgapwpivov ¡aev , xa-
XE<jxEuaff(A£vov 8e loOrjxi icoXixixyji H a s e . ]
[Bapêapw8y)q, ô, f|, BarbaruS; Schol. Aristoph. Pac.
752. A n g l . Nicét. Eugen. 1, 241. B o i s s o n . T zetz. Histor.
4, v * 601 : BapêapwSéuxEpoç ßapgapwv. L . D in d .]
..[Joann. .Clini. Scala parad. p. 33, D : Kaiirsp Iv
¿XXoyXwucTW xal ßapgapwSsi yrj. H a s e .]
[Bapgapwvupiia, Barbarica appellatio. Epiphan.
adv. Hær. lib. 1, p. 78, C , ed. Petav. : Trjq xoïï 8vo'-
p.axoq ßapgapwvup.iaq. B a s t .]
[Bapêapwç, B a rb a re, Strabo 1 0 , p; 4? i j T zetz.
Histor. 9, v . 969; Joannes Diac. ad Hesiodi Sc.
v. 3 12, et ab Angl. indicati Maccab. 2, i 5, 2.
L . D in d o r f .]
v( ;:[Bapgy]Xixai et Bapêv)Xiwxat. Vid. BapgvjXw.]
[BapgyjXc!) vel Bapgyjpd) , Barbelo, Gnosticorum
sectæ dæmon, flagitiosissimarum libidinum dea. Epiphan.
Panar, vol. 1, p. 77, B : T iv e ç jaev yàp aùxwv
(Gnostici) BapgyjXw xiva SoÇaÇouuiv, avw cpauxouaiv
rivai Iv oySòw oòpavw, xauxy]v 8è^a7ro xou iraxpôç 7cpo-
èsèXrjadal fa c i' p.y]X£pa 81 auxy)v elvai oi jaÔv xoïï 5IaX8a-
6ao)0 XÉyouaiv, ol Sè xoïï 2 aêaw0.. (De - ridicula G n o - '
sticorum interpretatione voc. EaêawO v. Epiphan.
infra p. 92, A.) Tov 8e uiov xaiixy]ç x£xpaxY]xsvat xoïï
IgSoWu oùpavoïï Iv Opaoei xivl xal Iv xupavviSt. AÉysi 81
16