ri il
ii ¥
tot spinbare vezels is op de gewone wijs, zooals zij door de
inlanders geschiedt, te kostbaar. De oorzaak daarvan ligt
hoofdzakelijk in de kleverige stof door welke de buitenbast
aan den binnenbast verbonden is, en wier verwijdering te
veel tijd en arbeid vereischt. Eene zuivering door roting werd
wel voldoende geacht, doch daardoor werden kleur en duurzaamheid
der vezels te zeer benadeeld.
Sedert Weber’s inzending werd in langen tijd niet meer
van de Rameh gewag gemaakt, tot in 1867 de aandacht der
Maatschappij van Nijverheid door de Regeering werd gevestigd
op mededeelingen betreffende de Rameh-cultuur in
Mexico en de zuidelijke staten van Noord-Amerika. Een volledig
overzicht van ailes wat destijds over het onderwerp
bekend was, is opgenomen in het Tijdschrift van Nijverheid
1869, bl. 1.
Sinds dien tijd is de Rameh-cultuur in vele koloniale en
niet koloniale landen het onderwerp gehleven van onuitputtelijke
plannen, voorstellen, cultuur- en hereidingstelsels. In
Amerika, Frankrijk, Spanje, Italie, Algérie en niet het minst
in de Nederlandsche en Britsche Koloniën heerschteeen koorts-
achtige ijver om het groote probleem, de bereiding der vezels
tot een handelsproduct, op te lossen. Rameh-maatschappijen
werden opgericht, tijdschriften bepaaldelijk voor de Rameh-
cultuur in het licht gegeven, ja, zelfs uit het Zuiden van
Frankrijk en Algérie kwaraen van tijd tot tijd berichten dat
reeds groote oppervlakten land in cultuur waren gebracht.
Zelden is meer ophef gemaakt van een nieuw artikel, en
toch is later gebleken dat er eigenlijk nergens eenig günstig
resultaat verkregen was.
Onder de aanbevolen werktuigen tot bereiding der Rameh,
noemen wij die van Dr. Roezl, Roland, Laberie en Berthet,
van der Ploeg, Fremy-Favier, Roquet, Smith en Death &
Ellwood.
Door het Britsch-Indisch Gouvernement werd in 1869 een
premie van £ 5000 uitgeloofd aan den uitvinder der beste
machine of methode voor de bewerking der Rhea-vezels,
welke premie in 1877 werd vernieuwd. Verscheidene inzenders
namen deel aan den wedstrijd die in 1879 te Saharampoer
werd gehouden; doch aan geen hunner kon de premie worden
toegekend.
Ik heb hij het verslag van den wedstrijd de meening geuit,
dat de uitloving e e n e r p r e m i e in Ned. Indie wellicht günstiger
gevolgen zou hehben, omdat de Javaansche Rameh voortref-
felijker vezelstof levert dan de Rhea. De eerste toch heeft
een rechten, gladden, gelijken stengel, terwijl de Rhea stugger
en knoopiger is en dus lästiger voor de hewerking met eene
machine. (Tijdschr. v. Nijverh. 1877, bl. 533).
Do nieuwste der aanbevolen machines, die van Smith,
verbeterd door Death & E l lw o o d , heeft evenmin als de andere
aan de eischen voldaan, en het vraagstuk is dus nog niet
opgelost.
De toekomst voor de Rameh is dns even duister als voor-
heen, tenzij wij eenig günstig bericht ontvangen omtrent de
uitvinding van den Heer Plaisir te Hendrik-Ido-Amhacht,
die uitstekende proeven van bereiding heeft geleverd, en m
overleg met wien thans eene Rameh-plantage door den Heer
Juta in Suriname is aangelegd.
Omtrent de cultuur in het groot bestaan wel vele voor-
schriften, doch nog geen op praktische uitkomsten gehouwde
handleidingen. Zeker is het dat ook de cultuur moeielijkheden
met z i c h brengt, wellicht niet minder dan de bereiding.
Een heesterachtig gewas dat zeer uitstoelt en dus in massa
nooit zoo gelijk groeit als vlas en hennep, kan, aan zichzelf
overgelaten, nooit regelmatig te berekenen oogsten geven.
Een lichten niet te drogen grond, met goede afwatering,
bemesting en omwerking tot 30—40 c.M. zijn hoofdvereischten.
De kweeking kan door zaaien of stekken geschieden. De
opbrengst wordt berekend op 75 tot 100 Ton stengels in het
jaar per bouw. De oogst der stengels moet geschieden voor
zich de bloemen geheel hebben ontwikkeld. Zie omtrent de
cultuur: K. W. van Gorkom: Indische cultures, Deel II,
bl. 563 en H. van Heumen; Indische Gids December 1883.
De prijs van China-gras bedroeg in April 1887 aan de
Londensche markt £ 37—38 de Ton.