V E R V O L G VAN DE BESCHRYVING
TMXII.zevenerleie foorten van GalgewaiTen der Eiken bekend waren, en nu volgt de
cweede, op de eerfc, waar van ik toen gcwag maakte. Deze tegenwoordige
onderfcheidt zieh van de andere, alleen daar door, dat de Galappel altoos aan
de onderzyde van 't blad zit; waartcgen de eerfte tuflchcn het blad en der.
tak gevoiiden wordt. Voor 't overige zyn ze elkander zo gelyk, dat, waniiecr
iemand dezelven, van den Eikeboom afgevalien, te zien kreeg, hy'er bezwaarlyk
eenig verfchil in zoude können ontdekken. Daaroin zou inenig een, nie dien
hoofde, mögen vermoeden, dat deze beiderleie gewafien Hunnen oorfprong van
eenerleie Wespe hadden; gelyk reets zommige Sehryvers over de Galappelen
gemeend hebben: doch zy zullen, zo ze de volgeude befchryving leezen, wel
i a a l l begrypen, dat ze misleid geweefl: zyn.
Was de inenigte der Gallen, die wy,- in den Herlll van 't jaar 1750, aan
onze Eikeboomen ontdekten, zo groot, dat men 'er zieh met recht over verwonderen
nioeile; het getal dicr Galappelen, waar van wy tiians voorneemens
zyn te fpreeken, was omtrent dien tyd, in iiet jaar 1751, niet minder. Wanneer
ik dezelven eerft ontdekte, en zag, dat zc niet, gelyk de anderen,
tuffchen den tak en 't blad ftonden, of uit cen zogenaamd oog of fpriiitje
gegroeid waren; maar dat ze, zonder itecl, aan de ondedle zyde der blader
e n , en wel aan de zytakjes der middelfte ribbe, hingen, achtte ik dezelven
terftond een verder onderzoek waardig; aangezien ik gedachten had, 'er eene
byzondere foort van Wespen in te vinden. Zy waren aan de zyde, daar de
Zon haar befchynen kon, hoog-rooder van koleur, dan de voorens befchrecven;
en het groene van de andere zyde wierd, by tocneemende rypheid,
alleiigskens geeler. Maar gelyk ze alle gcen eenerleie koleur en grootte hadden,
doordien zommigen klein en geelachtig-groen bleeven,* zo zag nien 'er
ook aan 't eene blad nieer, aan 't andere m^^nder; invoegc dat, als 'er aan
't eene blad zeven of acht zaten, men 'er aan 't andere wel negen of
ticn befpeurde; doch aan andere bladen wederom veel minder; en in OBoher
waren ze alle volwafTen. Aan zommige takjes zaten ze zo digt en hoog op elkander,
dat ze een trosje Druiven vertoondcn. In de ifte Fig. zien wy een takje
met zodanig een blad. Deze Gallen hadden, in de maanden Juiy en Auguflus,
de grootte van eene groene Erwt, zo als 'er hier een by Lett. a. vcrtoond
wordt. Binnen 14 dagen hadden zy de grootte der genen, die door de Lecters
h h h. aangeduid worden doch in 't begin van September waren ze, zo
wel op zieh zelven, als in koleuren, zo verfchillende, als ze in deze Fig.
cmet de Letters cccc. getekcnd zyn. Ook befpeurde men aan zommigen vericheiden
ongclykheden cn wratten; terwyl de overigen glad en rond bleeven.
J .
Hg. ..
Lei:, a.
Litt, b
hb.
Litt, c
c.
Vesi>A GJLLI^RVM Qv-£jij\-A_i:vM,
Uab.JLII.
f . .7 H iM/ ^ - .