Vindieiis confirmatis veterum codicum, abundede his
mßer, contenditquc ibidem vir eruditus «on modo verba til a , l^uiaDe
Ä i X - » « « » E n d i H K e/ K9 t t “ S g « « ipfo Joannistcxtu defcripta fuijfc a TenulUanoqu, pr.mus
dita ah ipfo M e , mi ifia, Et de Deo natus; e l l « g Q“ '* f t *
natum eft ; atque bar parapbrafi , mpote a verbs- drums non fans-d,ft,n.
i i a , deceptos Lcullos earn pro facro textu
* 4 ex em p la r ibu s in fe ru ijfe M u l t i s | S g
w & B lin g u la h e ir r e f e rre nimts longum e f t . C o n ju at locum jm a io
f A o r ] nempe a pagina , 6 . ufque ad 7o. ë
jj|B Verum «»/»« ilia & varia argumenta Conftantii eo unice
fpeclant, ut demonftrent contra Germonium , ab Ariams non erafam
fuiffe fententiam itlam , Quoniam Dens Spmtus eft , ut ex P ;
tiffimutn aufforitate ille adftruere voluerat, m quo HR Plane a" d
W m l conieaura interpolât, testas Joann,s ex laudato T er-
tulliani loco, nihil prxterea habet, nifi quod rurfus pag. 9. 9
adve'rfus eumdem cftmonium ( qui pag. u t M de veter Höret«
EccUMicorum codd. corruptoribus fcripferat; Liquet, non mo doila
f . Qub Deus Spiritus eft, ë Ma, Et de Deo natus eft, fed e n ™
sffa alia Quia ex carne natum eft , qua non amphusexflant in fa
blits Roma tarnen at ateTertulliani in iis lelia fmjfe )h x c repornt.
§ S t ê W i t a ut bß videtur, liquet: N am , ft omnia ilia , ut, fuperus
*( ncmve pan. 69.) expofuimus, non e facris BibliisexfcripfentTertullia-
H fed facro textui , ejufque exphcand, gratia de fuo add,derit
,evanefcittot a bar argument atio ; nee ambiguumer, t qu,nex
vWaft fluxerit ilia Interpol atio, qua exinde in qmbufdam cod,abus facrotex
lui admixta atque inferta eft. Sed ë ft hoc dcmus , ,n l,bro de Came
Cbrifli null am effc par apbr af,m , non fequitur, ut Tcrtulltanus et, am Roma
fcribens, interpolât a verba in Romanis cod, abus leger« : cum potuerit fie ri,
L bar e proprio exemplar,, quod Romam fecum deportaffet, depromferit.
Hæc ille. Itaque Arianos non interpolaffe locum ilium Joanms, po-
tiffimum & data opera Conftantius docet •• quod autem additamenta
ilia ex TeyuUiano in facrum textum intrufa fuerint, in eo meram
tantum conieffuram proponit, cui minime acquielcimus.
7 1 Ceterum obiter moneo Blanchinum noftrum in errorem non
levem a Germonio induSum, quum pag. 62. & feq. Prolegom. tn Euang.
Cuadr , ad adftruendam Codicis Vercellenfis antiquitatem hoc argu
foJnto abutitur, nimirum quod in eo , ut vidimus, ea legantur Joan.
H 6 , qn* apud Tertullianum & alios, quteque ab Arums ohm
eraia contendit Germonius’. Hoc enim flagitium , inqu.t, quomam de-
Vebenfum fuit circa annum separata falutis M g & » haç tempons ad-
notatione preffe infiftit Germonii veftigiis) m,ram Eufeham cod,as antiquitatem
oflendit, atque inolita traditioni ( nempe, qua ab iplo h. tu -
febio Vercellenfi fcriptum codicem fert ) add,t maximum pondus aucio-
ritatis : cetera. Sed quam vellem, ut Blanchinus Conftantu Veterum
codicum vindicias confirmatas legiffet, aut faltem, ut par erat, fufpe-
aum habuiffet Germonii in hujufmodi quæftiombus judicium: abfti-
nuiffet profefto eo loci a referendis Ambrofn & Tertulliani textibus,
ejufdemque Germonii verbis ; multoque magis ab antiquitate^Jodmis
Vercellénfu ejufmod, argumento probanda . Equidem, nM farts aliunde
conflet de antiquitate Codicis, ex illo Joannis Joco nihil eerti ftatut
a g qurdem concedatur, corruptum aliquando fuiffe & tttincatum
ab Arums, Quid eni.m? ad nimm omnes ejirs cemporis codices di*
■ cendum carmffe Arunorum opera verbis illis : ßuia Deus Spiritus dit. At
exftabant faltem »n Mediolanenfibus, quibas ulus fa it S. Ambrofius
«Quid ergo prohiber:, quin ex iifdem Mediolanenfibus,, aut aliis fimilil
busxodicibus^tranfcnbi'poftea potuerit Vercellenfis? quo pofito ruit
tunditus lllud omneBlanchini argumentum. Equidem licet iiltro con»
cedam codicem effe antiquiffrmum, ,uod coiligitur ex charaâermn fpe.
Cimme, quod habetur expreffum in Tabula H. poll pan. e*8 oartis I I
Euang. Qua dr. ; nihil tarnen obftat, quin feculo q u int! veTVSto Ü f c
S | W r m n<=mPe «M d * fwit & alii complûtes codices ea-
W ÊiSiSm ïharaaerum forma e x am in a n t majorem etiam W È Ë Ê ÈÆ
fpeciem præfeferentes.Gerte quæcumquæ afferuntur pro afferenda tra- WÊÊ ipfa S. Eufebri H foriptum codicem fe f t , non
latis farma vrdentur : font autem ipfrus S. Eufebii Aôa ab üghello vul-
|a ta , & epigramma quod operimento codicis argenteo fuit infcriptuia
f a i r e g i regnaW‘ « eum e fa îcu lo IX .. M i l ÎM*
immuni, f j f d r a ” ^ ü,tat,s $ « « ,■ neque • multis erronbus
“ unis. ut ab alns jam obfervatum fu it. ( * ) Uimis vero atas ilia
qua Berengarms regnavit, credula fu it , & omoino c n t ic i artis ex*
Ê S Ê Ë dlcam fabnlis feytjljs ^uae faMiatcm fpjyarc vidcrcntur I H
que fraud,bus, quam ut teflimonium dicere de codice pojjit ante qu in a u ^ lu t
jex Jecula exarato : uti animadvertunt Gottingenfes Ephemerides
R tl*tiones de Libris N o v is , an. 1752. Fafcic. I I I . pa2 W ËSim ,
ubi fuftus contra hanc Vereellenlium traditionem difputarnr
■ Euang, Quadr. Clariff. Blanchini refertur , meritifqne Uudibus r r !! *
mendatur. Itaque in eumdem fere cenfum referenda forte erït W
Vercellenfium , licet antiqua, tradrtk) ac i lia , quæ Euanoeüum SD
Marc, autographum exftare Venetns perhibebat : quam tameherudiZ
te fohdeque evernt & refutavit eruditiflitmis Utmenfis Oratorii Pre
abyterTaurentius a Turre , in ep.ftola ad Blanchinum data, aaæ ah
hoc inferta fuit part. II. Euang. Quadr. : nnper autem feorftm reenf*
fuit Venetns, Notis illuftrata . Sed in viam redeamus ,unde aliauanfm
divertimus occafione capta ex verbis a Tertulliano ex Joan. III. cita'tîs°
32. At vero, qui pro leûione natus cft pugnant, ad antrqûas Scri*
pturarum inLatinam hnguam interpretationes, quas fibi fingunt n ,n »
jnhnitas, confugiunt, & ab earum aliqua promanaffe leâionem i » a „
contendunt. Sed fuerint Latini interprètes quotquot fingere libet
nemo tarnen eorum, qui textum græcum exprimere, ut ttedere oxr
e f t , bona fide propofitum haberec, ne fomniando quidem covitaffer
ilium Joanms locum non plural,, ut in græco fonte, fed fingulari
potius
f p THlemoatius, initio V itx S. Eufebii, non dam U VÏO qu'on a de /«v I- .... n
p ro fite u r , fe cam collcâurumnon e x bis efl affeq. n ou ve l!,, ©
^ a .e , Utpore recenrrbus, & M f t . dam Jg Ê £ Z ‘ S W ßW
îmlis lufperfis, fet! ex antiquioribus & fin- d e n n ,, © le , p l „ , originale, a T
cenoribus mouumentis : C eß pourquoi m m <ju«e rurfus de his A S i s foifit'.
ramaflmom avec foin ce qui 1 ' ,n trouve, ad Vitam S. Eufebii. N o t a i ,
o ulpicii S evert Tom. I I . X x x