ibi annotante Martianæo: In uno M S . Codi cs Corbe)enfi legitur > qui egre-
diebatur & regrediebatur : alii haben* > revertebatur. Diverfuf efi multi-
vnodis locus ifte apud L X X . : nam pro feneftram arcæ legunt oftium areas,
& de corvo di emit , quod egreffus non rediit. Hane vero lefttonem fe-
quutus efl etiam ipfe Hieronymus in Dialogo advèrfus Luciferianos, ubi ait :
Emictitur itaque de area corvus & non rediit . A t allegoriis ibi utitur
fanfius Dotlor , tune temporis volumina Hebraorum nondum evolverat
Confute librum Qiuefi. Hebraicarum in M S S . libris . Eamdem negationem
Hieronymo abjudicat, & a pluribus antiquis codicibtis ejus interpréta-
tionis abeffe tradit Lucas Brugenßs in fuis Hotationibus > idque jux ta
Hebraicum codicem, cui fane concordat & Samaritanus , nec non Chal-
dæus paraphrases Onicelos, poftremo etiam Jofephus, Antiq.Jud. Iib.I.
cap. 4* • TTetffctv ivp»v Ïti 'hi[ici£ofiivw , 7rpii Naj'w : quare Jo. Clericus
monet : Credibile ejfe Græcos codices, tempore Jofepbi , ea ( negatio-
ne ) caruijfe, quam foleat alioqui Gr æ cos Intt, fequi . Idem etiam paullo
ante contra Bochartum ( qui hanc quæftionem fufe traclat, Hieroz. part.
I I . Jib. P cap. 12. j ita tarnen ut Ie&rpni Græcorum magis favere vides-
tur ) ftatuere conatur, ?wn fatis confiais > an codices Graci omnçs hanc negationem
habuerint , nam prater Proc opium , qui, ut obfervavit ipfe Boch art us,
earn non admittit, confiât veteres quofdam, qui antiqua It al a ex Graco translata
afi funt, hune locum fine -negations ci ta fi': . Ambrofius Orfic. lib. I . cap.
2 5 . , in ed- Froben., Bcnediftinorum a nni 1690* Quan do cor vu m , quando
coiumbam diminuer , quando reciperet reVerrentes. Hinc , ut put 0 (permit
il le ) Jupcrfunt etlamnum codd. Latini M S S . , e qitibus abeji , cujufmodi
fex laudantur in edit. Plant, an. 1583. &c. Sed contra: I. Procopius Ga-
zæus negationem excludens, provocat ad Hebraîcos , non ad Græcos co-
dices: nam cauffis cur coîumba redierit , expofitis ySic etiam y addit ,«/ habet
Hebraicus text us ( quod ex Hexaplis feire potuit ) & corvus in arcam revola-
v i t . II. Ambrofii locus nihil juvat Clerici conje&uram: nam primo de
corvo fimul & de coîumba feribenti, fatis erat ut hæc redierit. Secundo
ideàp in libro de Area & Noe pluribus agit de corvo non reverfo ad arcam:
adeo tyt minime dubium efïe debeat, quin ita legerit in antiquif-
fîma Latina editione , quam Italam nonnullis appellare placet , re&e
ne an fecus, non definio. III. Quos laudat Clericus codd. L a tin o s, non
interpretationem illam antiquam ex Græco expreffam , fed Hierony-
mianam ex Hebræo præferunt: quare fruftra heic laudantur, Sed de his
fans. Ceterum , quod Severus fe conjicere fubdit, corvum nempe ideo
non reverfum ad arcam , quod effet cadaveribus vorandis detentus , alii
mufti ex Pacribus funt opinati , ut Prudentius Enchir. Vet. Teftam.
Corvus enim , ingluvie per fee da cad aver a p afi us , Hæfer a t , & S. Au gu ft. in
libro Quæft. in G en ., q. 13. feribens : IJnde conjicitur a multis , quod cada-
veri potuerit corvus infidere , quod coîumba naturaliter réfugie. His addeChry-
foft. & alios. Hæc tarnen opinio non caret difficultate : quum enim decern
jam menfes & ultra ab initio diluvii tranfiffent, non videntur tam-
diu cadavera hominum & beftiarum , licet putrefeentia , perduraffe, ut ad-
huc cibum corvo fuppeditare potuerint. pifeibus potius vefci folitum per id
tempus eum crediderim , qui forte magno numéro circa montium juga
tunc verfabantur, ubi minor erat aquas altitudo, & major ipfis viâus
comparand! facilitas. Qiiæ cauffa etiam effe potuit, cur in fummis aliquot
montibus tanta pifeium Iapidefa&orum copia etiamnum fubinde
reperiatur, qui fcilicet tunc decrefcentibus aquis in limo hæferint.Nam
licet
licet Hebræus textus ferat(quam leâionera puto veriorem ) corvum iden-
tidem ad arcam reverfum, non tarnen in eam ingreflum dicit,quia nec
cibo indigebat. Vid. Obferv. feq.
Ibid. lin. io. qua cum conßflend! locum non reperiffet ) Confentit Scriptural
itaque S. Auguft. in lib. Quaeft. in G en e f., quasft. 14. : Item^quaflio
e fl, inquit, quomodo coîumba .‘non invënerit ubi refid er et > f i jam , ficut narrations
ordo contexitur ( nempe Genef. V I I I . 5. ) nudata fucrant cacumina
montium i Qua videtur quaflio aut per recapitulationem pojfie diflolvi, ut ea
poflerius narr at a intelligantur, qua prius fa lia junt ‘ aut potius, quia non.
dum ficcata fuerant. Sed prima folutio non eft admittenda: nam Moyfes
menfem & diem, quibus primum apparuerant cacumina montium, di*
fünfte expreflit, primam fcilicet diem menfis decimi: coiumbam vero
non nifi poft X L . dies dimilTam addit . Seconda etiam folutio gravem
patitur difficultatem : neque enim videtur in jugis montium tanta li-
mi copia fubflitifle, ut aquis quotidie decrefcentibus, per illud cem-
poris intervallum non fuerit ficcata. Eo itaque confugiendum efle videtu
r , ut apparuerint quidem Noe menfe decimo aliquot montium cacumina,
fed ea multum ab area remota, ad quæ proinde coîumba avola-
re timuerit, ne tot aquis interjacentibus nimium recederet ab area, unde
ipfi cibus præfto erat. nam proximos arcæ colles adhuc aqua debuit inun-
dare. Htiic explanation! favent etiam quæ fequuntur: Aqua enim er ant
fuper univerfam terram, & quodcolumba poft dies ofto rnrfus emilfa, cum
confiftendi locum in fummis arborum verticibus reperiflet, decerptum
inde ramufculum ad arcam roftro detulerit. Hoc itaque diferimen inter
coryum & coiumbam interceflerit, quod file cibum fibi vel ex cadaveribus,
vel ex pifeibus in limo hærentibus comparans , ferius ad arcam
fit reverfus , ut in ejus , puta , culmine identidem requiefeeret ; co-
lumba autem nec cibum, nec confiftendi locum ullibi reperiens, ftatim
redierit.
Ibid. lin. 14. poft annos, ut ego comperio, I Ï.C C . duos & quadraginta)
jpe hac epocha ab Orbe condito ad diluvium, 6c de plerifque difficulr
tktibus, quæ in ea occurrunt, fufe egi cap. II. Obfervat. ad Fragmenta
Eufebii, quæ in calce libelli de Cbronicis ejufdem Eufebii habentur.
Pag. 8. liu. i. pleraque etiam oppida", See. ) In Notis turn ad hunc
locum, turn ad pag. 82. lin. 6. attigimus graviflimam quæftionem, quæ
circa Genef. cap. X . verf. 1 1 . verfatur, nimirum num Affur Semi filius,
ut autiqui fere omnes, an vero, ut plerique ex recentioribus, Nem-
brod Niniven condiderit, aliafque vicinas civitates a Mofe expreffas,
& a Severo indicatas. Sed quoniam tunc in eorum fententiam inclinare
vifi fumus, qui de Nembroto id diftum volunt, nunc autem contrariam
ab aliis eruditiifimis viriji & magno eruditionis apparatu propugnatam veriorem
, immo certam habemus; placet ex Clarifs. Jacobi Perizonii
Originibus Babylon, excerpere, quæ ille cap. IV . fufe & erudite perferiplit.
Ejus capitis hæc fumma e ft, quod quidem hanc quæftionem proprie at-
tingit. I. Locus Genefeos X . It- explicatur ex profejfo. I I . Afiur iflic filium
Semi, non terram notât. Parenthefes hiflorica in f ocra Scriptura frequentes..
III. Aflyria & Babylonia ƒape conjunguntur • Quod ad I. fpeftat, præter
Marshamum , Vatablus, Ju n iu s , Bochartus, Coccejus, Scotanus, Hei-,
dege